De relatieve koelte van de morgen lijkt me heel geschikt voor een ochtendlijke wandeling. Tegen acht uur zit ik al op de bus naar Suan Son. Onderweg super activiteit bij de monniken. Ze zijn voorzien van extra grote zakken,waar ze hun giften in trieeren. Zelfs de wakkere soldaten zijn nog niet in actie. Ik heb het strand nagenoeg voor mij alleen. Het is puur genieten, alleen opletten aan de waterkant voor de vele en grote kwallen die aangespoeld zijn bij het hoog water. Geen grote activiteit, gelukkig maar want de strandzone is heel klein bij het hoog water. Tegen dat de zon echt heet wordt ben ik al weer weg naar de stad, goeie planning. Tegen de middag moet mijn kamer ontruimd, ik kruip eerst nog een uur in bed,na de middag kan immers niet meer, en slaap waarachtig nog een uur zodat ik me moet haasten met douchen en inpakken. Mijn bagage kan ik achterlaten in het hotel, mijn bus gaat pas om 22.00 hr. Met afdingen huur ik een brommer voor 120 baht voor de rest van de dag. Een Engelsman die zich hier heeft genesteld gaf me wat tips om vlug op de buiten te geraken, en dat lukt ook. De zon is draaglijk als je in beweging blijft. Met mijn helm op met donker vizier voel ik me robocop. Ik eet in een klein eettentje langs de weg, kom helemaal op de buiten. Daar zijn ze bezig met de suikerrietoogst. Het likt een beetje als vroeger bij ons: met een scherp primitief hakmes worden de stengels gekapt en met bladeren samengebonden, elk voor zich, zowel vrouwen als mannen,en allen met bedekt gezicht, wellicht tegen de felle zon. Ze worden graag gefotografeerd,ik mag er geen een overlaten. De rietstengelsschoven worden met de hand geladen,ze worden doorgegeven van hand tot hand,daartoe hangen aan de zijkant van de oeroude vrachtwagens een soort stelling, want er wordt hoog geladen. Een eind verder wordt het proces toch wat gemechaniseerd,een traktor met frontlader gooit ze met hele bundels ineens op de vrachtwagen ,de rest is toch ook weer handwerk. Toch moet er nog meer gemechaniseerde methodes bestaan, op de weg zie ik grote camions geladen met gekapte stengels, zo,'n kleine halve meter lang, maar die methode heb ik niet gezien. Ook,anders veel bedrijvigheid, zondag is duidelijk geen rustdag,ook vrijdag of zaterdag niet tenzij in de dienstensector, banken bijvoorbeeld zijn vandaag potdicht. Ik verlaat de hoofdweg en kom bananen- en ananasplantages tegen. Ook een paar veeboerderijen met Frisian-holsteiner jongvee en koeien, allen onder afdaken,beschutting tegen de zon, zero grazing systeem. Uitleg moet ik niet vragen, geen kat die mijn Thais verstaat. Met een paar stops om mijn vocht op peil te houden ben ik toch een vier uur onderweg, ik moet tanken. Zo'n tankje is veel kleiner dan ik dacht,met amper twee liter is het weer helemaal vol. Ik toer nog wat op mijn gemak door de stad, en betaal weer 200 baht aan de politie, terwijl hij mij en nog een westerse vrouw aan de kant zet passeren ons honderd Thais, jawel, zonder helm. De bedrieger bedrogen: ik geef hem een biljetje te weinig, mijn wraak is zoet. Brommer terug binnen geleverd,wat rondslenteren, ik eet een luxueus galgenmaal, een handvol gamba's, maar verpieterd door de gelegenheidskok,jammer. Tijd om naar het busstation te gaan, de bus komt maar een half uur te laat(komt al van Bangkok),maar voor de rest niets op aan te merken: grote slaapzetels, drie op een rij, we zitten beneden met negen, boven zit het ook vol maar geen idee hoeveel. We krijgen meteen een broodje en een flesje water, ook een deken, best want de airco krijg ik niet helemaal afgezet. Al bij al slaap ik goed,tegen zeven staan we in Krabi. Andere stad,andere mode, we zitten toch 500 km zuidelijker. Een toeristengidse licht het merendeel op met veel te dure tickets naar de binnenstad, een vijf km verderop. Ik bekijk het wat en vind een pick-up voor een vijfde van de prijs,beter en sneller bediend. Mijn kamer komt pas vrij tegen tweeen,dat valt wat tegen. Ik begin de stad maar te verkennen. Veel Indiërs hier,heel andere klederdracht, ik kan niet goed uitmaken of het boeddhisten zijn of wat anders. Naast een tempel in een apart gebouw is een begrafenis aan de gang, dat gebeurt hier duidelijk niet in de tempel. Onderweg zoek ik ook een alternatief hotel,,ik heb een vermoeden dat ik mijn boeking in het eerste hotel bij die ene nacht zal houden. Kon ik nu maar even wat gaan liggen en me verfrissen!
