Como poco, bebe el doble, duerme el triple, ríe el cuádruple >vive
15-07-2010
de beslissing
Sommige mensen zijn hiervan al op de hoogte, andere nog niet, omdat ik niet iedereen persoonlijk hierover kan aanspreken, maar toch wil dat iedereen op de hoogte is en niet via via iets te weten moet komen ben ik deze blog gestart.
Op 30 juni heb ik een beslissing genomen, natuurlijk heb ik dit niet zomaar gedaan en heb ik me vooraf heel goed geïnformeerd. Ik ga op 17 september een gastric bypass laten uitvoeren bij mij. Dit vooral wegens gezondheidsredenen... Als je weet dat mijn BMI 44 is en dit gekoppeld is aan morbide obesitas moet je toch ook even schrikken hé? Ik heb nu nog geen suikerziekte, te hoge cholesterol, ademnood, gewrichtspijnen en ga zo maar door, maar dit zou ik allemaal wel kunnen krijgen als ik niets doe aan mijn gewicht. En aangezien een streng dieet in combinatie met sport niet meer helpt en ik zeker een gezonde toekomst tegemoet wil gaan heb ik deze beslissing genomen. Ik ga dit laten doen door dr Tom Vleugels en zijn team dit in het Heilig Hart ziekenhuis te Leuven.
Ik ga jullie zo veel mogelijk informatie via deze blog proberen te geven en natuurlijk ga ik jullie ook op de hoogte houden hoe alles verloopt ;)
Maar indien jullie nog vragen hebben, aarzel dan zeker niet om me te mailen, bellen of gewoon eens af te spreken.
Ik hoop dat jullie mijn beslissing begrijpen en me hierin dan ook steunen.
Heel lang geleden dat ik hier nog iets geblogd heb...
Het gaat ondertussen heel goed met me, ik kan eigenlijk bijna alles terug eten, heb absoluut geen last meer van de alien en ben in totaal 41kg verloren oftewel van een BMI van 44 naar een BMI van 31 gegaan.
Ik raad iedereen die hierover twijfelt aan dit gewoon te doen, als je met vragen zit mag je me ALTIJD contacteren :)
Nogmaals bedankt aan iedereen die me gesteund heeft en nog steeds steunt!
Ik weet het dat het een tijdje geleden is dat ik nog geblogd heb, maar nu weten jullie ook de reden hé > ik ben terug aan het werk :)
Sinds dat ik terug aan het werken ben, heb ik nog maar 1 keer een alien aanval gehad, het was wel op het werk, maar iedereen had er begrip voor en gaf me de tijd die ik nodig had om het te verwerken. Dus dat is toch wel al een grote vordering hé. Het werken op zich blijft leuk, maar k moet wel toegeven dat het vorige week heel vermoeiend was. Ik ging werken, kwam thuis en moest mijn bed / zetel in om zeker 2-3u te rusten. De voorbije 2 weken had ik vroeges, wat redelijk gemakkelijk is om me aan men schema te houden, maar nu heb ik lates, moet ik alles goed plannen en moet ik ervoor zorgen dat ik m'n warm eten op voorhand maak zodat ik het dan daarna op het werk kan eten. Dat is natuurlijk net iets minder gemakkelijk, maar moeilijk gaat ook hé. Ook probeer ik zeker 1 keer per week te zwemmen, ik ben begonnen met 10 lengtes op 30 minuten en nu zijn het er al 18 :) Iedere keer een paar lengtes meer en op den duur kan ik terug evenveel of zelf meer lengtes zwemmen als voor de gbp. Zo k moet me gaan klaarmaken voor het werk, maar wou jullie toch even kort op de hoogte brengen. Ondertussen ben ik 16,5kg kwijt, het gaat nu wat trager, maar dat is ook beter voor de huid hé. Zolang er maar blijft afgaan ben ik blij.
Gisteren in de late namiddag had ik mijn check-up bij dokter Vleugels, k had verwacht dat er amper volk ging zijn in de wachtzaal, maar dat was dus een foute verwachting, waardoor ik 20minuten te laat was. Maar dr. VLeugels heeft er niets van gezegd. Het eerste wat ik moest doen is men handtas, jas en sjaal uitdoen om op de weegschaal te gaan staan. Hij was tevreden met het resultaat en vertelde me dat de eerste maand er gemiddeld 8 a 15 kg afgaat. Met mijn 12kg verlies zat ik dus zeker goed. Nadien moest ik men littekens laten zien, hij vond dat ze heel mooi genazen en merkte ook direct op dat men maag waar de drain gezeten heeft nog een beetje gezwollen en uitpuilend was. Ik zei hem dat ik dat zelf ook had gezien en hoopte dat dat nog wegging, hij vond het straf dat ik dat gezien had (euhm, ken je eigen lichaam...) en zei dat dat binnen 2 maand toch wel weg zou moeten zijn. En dat dat komt omdat daar de grootste wond (binnenin) zit en dat heel dicht bij een spier zit en dat het heling proces altijd zo verloopt dat de spier er mee in betrokken wordt, maar binnenkort gaat dat dus volledig genezen zijn :) Daarna vroeg hij me hoe het zat met mijn voeding, zag men vragenlijstje en zei 'anders zullen we dat overlopen, en als ik dan nog vragen heb of jij dan doen we dat'. Dus heb ik men lijstje overlopen. Natuurlijk was het 1ste wat erop stond de Alien, dus ik zeg zo fier als iets dat ik nog nooit een dumping gehad heb, maar dat ik wel last heb van iets anders en dat dat volgens mijn huisarts komt omdat mijn maag nog te klein is en dat uitstraalt via men middenrif. Hij laat me men volledige uitleg doen, en dan krijg ik te horen dat dit eigenlijk het begin is van een dumping... Ok mijn maag is nog niet helemaal geheeld en moet nog uitzetten, maar dat is niet de grote oorzaak. Het is inderdaad mijn maag dat reageert op wat ik al dan niet eet of drink, maar het gaat eerder om de hoeveelheid (vb yoghurt dat snel de maag bereikt), de grote (nog meer kauwen), de warmte (heette soep is uit den boze) en stress (haasten om klaar te maken en dan "snel" een boke willen eten). En dus raad hij me aan van nog trager te eten, eventueel bokes in dobbelstenen snijden, als mijn soep te warm is te wachten of er koude magere melk bij te doen, een paar happen te nemen en even te wachten en terug een paar happen nemen, en zoveel mogelijk stress vermijden dus TIJD MAKEN om te eten. Dit laatste gaat heel belangrijk zijn op het werk... Want als ik geen tijd genoeg heb om te eten ga ik gestresseerd zijn en dus gemakkelijker een "Alien" kweken. Maar gelukkig heb ik heel begripvolle collega's, teamleaders en een baas die daar volgens mij wel genoeg rekening mee gaan houden. Zoiezo gaat het naar de toekomst toe altijd verbeteren hé :) Dan vroeg ik hoe ik ervoor kon zorgen dat ik geen last meer heb van bloedend tandvlees (komt door een te kort aan vitaminen C), dit is het beste om te googlen en te zien waar VEEL vitaminen C inzitten en anders mag ik vitaminen C extra innemen als het te erg gaat worden. Hij sprak van scheurbuik, iets waar de zeemannen vroeger last van hadden omdat die zo lang zonder vers fruit en groenten op zee zaten en dat ik dat absoluut niet wou meemaken. Dus vandaag ga ik op zoek naar een lijst en k zal aan de apothekeres ook maar eens vragen of ze vitaminen c in een preparaat heeft waar geen citrusvruchten inzitten (zuur). Waar ik af en toe ook last van heb is het 'blauwplekken - gevoel', als ik te snel ga zitten, me buk of iets til, dan is het alsof iemand heel hard op een verse blauwplek duwt. Dat is dus omdat mijn wonden binnenin nog niet helemaal geheeld zijn en dat kan nog 3 maand duren :s Omdat ik binnenkort terug ga werken en in shiften werk, wou ik ook graag weten of ik me voor eens en altijd aan het voedsel schema moest houden, wat zou betekenen dat als ik om 6u begin ik al om 11u warm moet eten... Maar dat hoeft helemaal niet, ik mag ook s middags bokes eten en s avonds warm, zolang ik me maar houd aan minimum 5 keer per dag te eten. Omdat het in het begin niet simpel gaat zijn op het werk, kwestie van op exact 2 u na men vorige maaltijd te eten en daar de tijd voor te nemen, heeft hij me aangeraden van verschillende potjes met vanalles mee te nemen. En dan vooral eten, waarvan ik thuis zeker ben dat ik er niet ziek van wordt. Dus een tupperware met gesneden aardbeitjes, een tas soep, toasten met beleg, yoghurt... Zo heb ik het minste kans om "ziek" te worden. Dus als ik ga werken ga ik telkens de dag voordien of s morgens vroeg weten wat doen. Maar ik denk dat dat uiteindelijk ook een automatisme wordt. Hij vroeg of ik ook al flauwtes gehad heb, en dat heb ik, daarvoor raadde hij me aan om een 20-tal niknakjes in een doosje overal mee naartoe te hebben, zodat als ik een flauwte heb dat kan eten en men suikerspiegel terug i o komt. Blijkbaar bekeek hem toen nogal raar, en toen zei hij het zelf 'ja, ik weet het, ik zet u aan tot snoepen', maar dat is ook niet de bedoeling. Waardoor hij me vroeg of ik al gesnoept had, buiten een suikerloos mini taartje heb ik nog niets gegeten en heb ik me echt aan de lijst gehouden. Hij zei me dat er waren dat chocolade aten en de gevolgen er dan ook van moesten dragen, maar dat ik af en toe wel eens kon proberen iets zoets te eten. Er zijn momenteel maar 2 dingen die ik graag nog is wil eten en dat zijn een chocoladebroodje en een bolletje ijs, aangezien het één chocolade bevat en het ander ijskoud is, blijf ik er gewoon van af. Hij heeft me ook aangeraden om gewoon brood en rijst (met saus) te proberen, dan kan ik ook al is gewone bokes mee naar het werk nemen, tenzij ik een broodrooster mee naar het werk neem :D En hij heeft me gezegd dat ik zeker mag gaan zemmen, dus dat is iets wat er sinds vandaag op het lijstje is bijgekomen, k ga proberen met 1 keer de week te gaan zwemmen, als dat vlot ga ik er 2 keer van maken. De laatste tip die hij me nog gegeven heeft is van fruitsap aan te lengen met water en dat ik dan meer ga drinken. Dus nu ga ik nog proberen rekening te houden met de tips en hopelijk helpen ze :)
Inderdaad exact een maand geleden ben ik geopereerd geweest, t gaat snel voorbij en het lijkt alsof het gisteren was...
Om even terug te komen op het etentje bij de vriendin, het was een gezellige avond, maar spijtig genoeg heb ik wel bezoek gehad van de ALIEN. Volgens mij niet omdat het s avonds was dat ik warm at, maar eerder omdat ik een uur later dan mijn schema gegeten heb en voordien toch een paar kleine hapjes meloen gegeten had terwijl ik nog aan het drinken was. Dus diegene die me uitnodigen om bij hen te komen eten "weze gewaarschuwd"! Aperitieven mag, maar voor mij is het dan of de drank of het hapje, daarna moet er zeker 30min tussen zitten als het de drank is waarvoor je gekozen hebt, maar er moet ook rekening gehouden worden met mijn schema, 15min later eten is niet erg, maar een uur dus blijkbaar wel. Na mijn eten moet ik dan nog 20min wachten om te drinken en dan toch een goed 1,30u eer ik men dessert mag eten. Gemakkelijk is het dus absoluut niet! T gaat natuurlijk ook een gevolg hebben op de restaurant bezoekjes. Eerst genieten (tot 15 min voor eten) van aperitief, dan een voorgerecht eten, tijdens het hoofdgerecht niets eten (zit toch vol), maar kan dan wel iets drinken, om dan nog een half uurtje later mss nog een dessertje te eten. Het gaat naar de toekomst toe natuurlijk nog wel verbeteren, maar het "drankprobleem" gaat er vanaf nu ALTIJD zijn.
De maandag ben ik naar mijn huisdokter geweest, die was heel tevreden over men littekens, volgens haar genezen ze heel goed. Toen ik vertelde van de Aliens die op bezoek komen en dat het eigenlijk zo is dat ik nu minder eet dan de 2de week na de operatie, heeft ze me onderzocht. K moest gaan liggen en ze heeft overal aan men maagstreek en rondom zitten duwen, kan jullie verzekeren dat ik me soms moest inhouden om haar genen box te geven, zo een pijn dat dat deed als ze op bepaalde plaatsen duwde. Conclusie, de maag is nog ontstoken en is nog niet helemaal uitgerekt en men lever is ook gevoelig. De Alien die ik voel komt blijkbaar van mijn diafragma (middenrif), als er iets mis is met de maag (of rondom) dan wordt dat uitgestraald via het middenrif en dat is dus de druk die ik voel tussen mijn schouderbladen en aan men borstkas. K ben nu dus al een beetje meer opgelucht dat ik weet dat het geen echte Alien is ;) Maar het is en blijft een nare ervaring die bijna dagelijks is en dit in kleinere of grotere maten. Wat ik er aan kan doen volgens mij dokteres, is nog trager eten, nog meer kauwen en vooral een paar happen nemen, zien of het me bekomt en zo niet gewoon soep of een boke eten. K hoop dat dokter Vleugels me morgen toch iets meer uitleg kan geven en me kan garanderen dat er niets mis is, dat dat uiteindelijk wel gaat overgaan en hopelijk dat hij ook weet hoe ik het kan voorkomen. Dus allen mee HOPEN! Ah ja, de dokteres vond dat ik nog niet klaar was om te gaan werken en dat ik veel te WEINIG rust nam, dus heeft ze me tot en met 24/10 ziekteverlof bijgegeven. K ben den dinsdag dan naar de dokter van het werk geweest die direct een goedkeuring gaf en 2 weken nog weinig vond.
Voor de rest is er in de week niet veel speciaals meer gebeurd, ik ben nog een paar keer goed ziek geweest en kon nooit echt zeggen van waar het kwam... Dat is wel frustrerend! Van de lijst die ik van de diëtiste heb meegekregen heb ik ook al een paar andere dingen uitgeprobeerd zoals kippengehakt, light paté (van kalkoen), donker brood, verschillende soorten fruit en groenten en dat is me gelukkig allemaal wel bevallen :)
Morgen moet ik om 18u naar de specialist gaan en ik heb toch een lijstje opgesteld met redelijk wat vragen, waar ik hopelijk een antwoord op ga krijgen. K hou jullie allezinds op de hoogte!
En ik moet toegeven dat ik het werk nu toch echt wel begin te missen, maar ja, als ik opeens zo een Alien aanval krijgt als ik met een klant bezig ben, zou ik ook niet weten wat doen...
Deze morgen om de weegschaal gaan staan en er is 12KG af, beetje bij beetje hé :)
Dinsdag was de dag dat ik naar de diëtiste moest, om me hierop voor te
bereiden en te weten of ik al dan niet goed bezig was en ik nogal VEEL
te vragen had, heb ik me er maar een blocnote bijgenomen en ben ik men
vragen beginnen opschrijven. Nadien was het een tamelijk haastige
bedoening. k ging met papa iets eten voor ik naar de diëtiste ging, maar
de afspraak dat papa voor de maaltijd ging zorgen was blijkbaar niet
echt duidelijk gemaakt... En dus moest ik niet alleen nog afwassen, de
soep opwarmen en mijn tas maken (omdat ik na het bezoek bij de diëtiste
naar de mama vertrok) maar ook nog ervoor zorgen dat de warme maaltijd
werd gemaakt. Gelukkig is alles toch nog vlot verlopen, heb zelf nog de
afwas kunnen doen!
Bij de diëtiste moest ik eerst op de weegschaal gaan staan en geloof het of niet er was 1OKG
af, k geloof het eigenlijk nog steeds zelf niet als ik op de weegschaal
ga staan... Dat is 10kg op 25 dagen, ik had verwacht dat ik op een
maand tijd 5kg ging verliezen, maar zeker geen 10kg. Ok ik weet ook wel
dat ik in het begin gemakkelijker gewicht ga verliezen en dat het na 1,5
jaar helemaal niet meer zo snel gaat gaan, maar toch blijf ik een
beetje verbaasd.
Dr Vleugels, de specialist, had me wel gezegd hoeveel kg ik ongeveer ga
verliezen op 1,5j tijd en dat ik GEEN honger meer ging hebben, maar
omdat ik voordien al zoveel excusez le mots 'bullshit' gehoord heb,
geloof ik niet meer zo alles vanzelf...
Maar het is dus zo ik heb GEEN honger meer, allez ja ik zal wss nog wel
honger hebben, maar het hongergevoel, de knorrende maag en de irritante
hoofdpijn die erop volgt is voor mij zo goed als onbestaande. Dit zeg ik
omdat ik maandag avond voor de eerste keer die irritante hoofdpijn,
toch heb mogen ervaren en dan voor de zekerheid nog een yoghurtje
gegeten heb en de hoofdpijn weg is gegaan, dus ik had wss honger.
Maar ik wijk af, de diëtiste heeft met mij mijn dagschema doorlopen,
wat, hoeveel en wanneer ik wat eet en drink en natuurlijk ook hoe het
ziet met de beweging.
En ze vond dat ik dat heel goed deed, dat zelf bij mijn middagmaal ik meer groenten, aardappels en vlees of vis mag eten.
Ze heeft me dan ook een lijst gegeven met allerlei groenten die ik mag eten en ik mag terug redelijk wat fruit gewoon zo eten :)
Je kan je het niet inbeelden, maar ookal kon ik wel fruitpap eten en
fruitmoes heb ik het normaal eten van fruit super hard gemist! Hoe zalig
is het niet om een bakje aardbeien te kopen, die in stukjes te snijden
en dan rustig te genieten. hmm
Maar ik heb ook een lijst meegekregen van het vlees, wild en gevogelte
dat ik mag eten met te beginnen het heel mager vlees (wat ik al een
tijdje eet) om dan het mager vlees uit te proberen om uiteindelijk
gewoon terug iedere vleessoort te eten wat ik voordien at. T klinkt
misschien raar, maar ookal hou ik zo van koeien en kalfjes, verlang ik
er echt naar om americain, een fillet mignon, en rosbief te eten... Ok
kip en kalkoen zijn ook lekker, maar zo na een klein maand bijna niets
anders dan dat te eten, verlang je toch naar iets anders.
26 oktober heb ik terug een afspraak bij de diëtiste en dan gaan we ons
vooral focussen op men werkschema en hoe mijn eetschema daarin te kunnen
verwerken, want het is en blijft belangrijk dat ik me aan men schema
hou, maar ik moet natuurlijk ook terug gaan werken binnenkort hé :)
Daarna ben ik met een goede vriendin van mij naar men moeder gereden en
ik moet toegeven dat het 2u in de wagen zitten beter meeviel dan
verwacht. Van dinsdag avond tot donderdag morgend ben ik dan met die
vriendin in Lux gebleven en het was wel grappig hoe verbaasd mijn
vriendin was als ze zag hoe weinig ik nog at en dronk, wat ik enkel
mocht eten en drinken en hoe mijn lichaam reageert nadat ik gegeten heb.
Want ik kan u verzekeren dat ik soms de specialist ervan verdenk dat
hij echt een ALIEN in men lichaam gestopt heeft. Zo een rare geluiden
dat men maag en darmen soms maken na het eten...
Wat ook niet altijd even aangenaam is, is het boeren na het eten, hoe
traag je ook eet, zou het ook best zijn dat je niet praat tijdens het
eten, want dan hap je lucht naar binnen en moet je meer boeren. Maar
daar word aan gewerkt ;)
Gisterenmiddag had ik verse preisoep gemaakt en voor nadien kip en
courgette gestoomd en aardappels. De soep was heerlijk en ging zonder
enig probleem naar binnen. Een goed halfuur nadien ben ik dan aan het
hoofdgerecht begonnen, de helft ervan was nog niet op en ik voelde de
ALIEN weer terugkomen, deze keer bleef ik rustig zitten en probeerde ik
heel kalm te ademen. Maar het kon hem niet schelen wat ik deed, hij
moest en zou eruit komen... En dus heb ik weer de helft van een maaltijd
laten staan en ben ik me moeten gaan neerleggen om te bekomen dat er
weer een Alien ontsnapt was.
Ok ik geef toe, deze keer was ik al veel minder in paniek, omdat ik wist
wat er ging komen, maar het is en blijft iets wat je NIET wil meemaken.
s Avonds heb ik dan maar voor al de zekerheid terug een beschuit met
suikerloze confituur gegeten.
Vandaag is het alweer vrijdag en zoals jullie weten vrijdag = marktdag.
Maar deze keer mocht ik al wat meer kopen, en dus heb ik
kippenballetjes, rosbief, mager paté (ja het bestaat), aardbeien en
meloen gekocht.
Nadien was het tijd om men soep te eten, maar wat ik niet wist was dat de soep die ik pas gisteren gemaakt had, zuur
was geworden. Dus ik neem er een hap van :s Heb dus 2L verse soep
kunnen weggooien! Gelukkig heb ik op de markt vandaag ook witloof
gekocht en daar ga ik dus vandaag witloofsoep van maken. Alsof het nog
niet erg genoeg was dat ik geen soep kon eten, is mijn hoofdmaaltijd ook
nog eens mislukt... K ging kalkoen balletjes met paprika en pasta
gestoofd eten, maar de paprika was niet zonder pel en was blijkbaar
opgelegd in azijn, de pasta was helemaal aan elkaar geklit en dus is het
een geroosterd boke met kalkoen balletjes geworden. K ben daarna een
uurtje gaan wandelen en daarna uitgerust op een terrasje waar ik genoten
heb van een verse fruitsla (zonder citrusvruchten).
Morgen ben ik uitgenodigd bij een vriendin om er s avonds te gaan eten,
dat gaat de eerste keer zijn dat ik warm eet s avonds, weer is een
eerste keer voor iets, SPANNEND!
Verslag volgt later ;)
Mijn plan was om jullie gisteren op de hoogte te brengen van de voorbije
week, maar er is iets tussen gekomen, als jullie willen weten wat
zullen jullie mijn blog verder moeten lezen ;)
Maar dus eerst Maandag 27/09/10 was de dag dat mijn draadjes eruit mochten, iets wat ik met niet al te veel zin laat doen...
Toegekomen bij de dokteres, zaten er NOG 3 wachtende voor mij = wachten = nadenken = zenuwen!
40min nadat ik eigenlijk mijn afspraak had, mocht ik dan toch al haar
praktijk binnen gaan, en ik kan u verzekeren iedere vraag dat ik maar
kon stellen heb ik gesteld! Ondertussen weet ik wel dat ik nog 2 weken
moet wachten eer ik mag zwemmen, nog 1 week eer ik een bad mag nemen en
nog tot 1/11 dat ik geen kiné mag doen. De dokteres had redelijk snel
door dat ik er geen zin in had, stelde dan toch maar voor om op de tafel
te gaan liggen en dat deed ik dan maar... Aangenaam was anders, de
wondjes waren al zo goed geheeld dat ze in 2 wondjes terug heeft moeten
snijden om de draadjes eruit te krijgen, dat was echt niet leuk. En
daardoor heb ik ook nog tot en met 1/10 met plakkertjes moeten rondlopen
en mocht ik niet douchen. Mijn lieve collega heeft me geassisteerd met
de plakkers te verwijderen, de wondes te ontsmetten en op 2 plekjes
werd er terug een plakker geplakken.
Ondertussen plakt er nog maar één plakker en kan ik jullie melden dat ik
"gekruisigd" ben, zo zien mijn wondjes er namelijk uit :)
In de late namiddag ben ik dan naar mijn grootmoeder gegaan die me tot
woensdag avond verzorgd heeft en ik haar natuurlijk ook een beetje, t
was leuk, maar er komt een tijd dat je op je eigen benen moet staan en
het zelf moet kunnen. Eigenlijk is alles de voorbije week heel goed
verlopen, sinds woensdag eet ik zelf terug VAST voedsel = niet meer gemixt, buiten mijn fruitpapje.
Ik heb af en toe nog wel steken gehad en kan soms echt bekaf zijn na een
half uurtje wandelen, dan lijkt het alsof ik 20km gespurt heb, zeker
nadat ik mijn 4 verdiepingen aan trappen heb "beklommen".
Maar gisteren was een mindere dag... op mijn schema stond er dat
ik zaterdag een spiegelei met geroosterd brood mocht eten, maar ik eet
dat liever op zondag, dus heb ik me dat gisteren klaar gemaakt. Ik keek
er echt naar uit want ik eet dat echt graag! Maar na een paar beten van
mijn toast en een beetje wit van het ei, voelde het aan alsof er
bakstenen ipv stukjes brood op mijn maag vielen... En dus ben ik moeten
stoppen, heb alles gewoon laten staan en ben moeten gaan liggen
gedurende een halfuurtje. Dan was het zware gevoel over, maar van zodra
ik me recht zette kreeg ik pijnlijke steken, ik ben dan terug gaan
zitten, heb een dafalgan ingenomen en heb nog een kwartiertje gerust,
uiteindelijk was het na een uur over. In de late namiddag heb ik dan nog
eens herhaaldelijke steken gehad en heb ik nog maar een dafalgan
ingenomen.
En deze middag is ook niet echt voor herhaling vatbaar... niet voor gevoelige lezertjes!
Zoals ik al zo vaak klaargemaakt en gegeten heb, deed ik dat nu terug gewone witte vis, spinazie en aardappeltjes gestoomd.
Zoals iedere dag sneed ik alles redelijk klein en begon ik daarna met kleine hapjes en veel gekauw aan men middagmaal.
Maar na 3 stukjes aardappel, 4 lepeltjes spinazie en 2 stukjes vis, was het helemaal foutu!
Het was alsof er een alien uit men rug wou kruipen, zo een harde druk
voelde ik in men bovenste ruggengraat, daarna in men borstkas en dan de
"welgekende" zoute smaak in de mond... Ik liep rustig rond, probeerde
rustig te ademen, ging zitten, weer rechtstaan maar NIETS hielp. K was
echt in paniek, dacht dat ik nog amper kon ademen en ben dan maar
richting de wc gestapt, waar uiteindelijk alles (behalve de aardappels)
er op een heel moeilijke en langdurige manier er terug is uitgekomen.
Normaal gezien nadat de maaltijd uw maag verlaten heeft, voelt ne mens
zich opgelucht, wel ik niet, ik was aan het zweten dat het niet meer
normaal was, was aan het bibberen en men maag maakte allerlei rare
geluidjes :s
Ik ben me dan wat gaan opfrissen, heb rustig beetje bij beetje een
beetje water gedronken, me wat in de zetel gezet en gelukkig kwam er
toen juist een vriend langs die me wat heeft kunnen kalmeren. Een
halfuurtje nadien was alles terug normaal, maar ik kan u verzekeren dit
wil ik niet meer meemaken.
Morgen is het EINDELIJK 5/10 dan heb ik in de namiddag een afspraak met
de dietiste en ga ik normaal gezien wat meer mogen variëren in men
maaltijd, hopelijk komt dat goed.
Zo nu zijn jullie weer wat op de hoogte, nog een prettige avond en alvast slaapwel!
KS vervolg: de trappen mits tussenstop op 2de opgeraakt, werk verwittigd, rustige avond voor de tv
Toegekomen bij men appartementsgebouw, had mama al een klapstoel
voorzien, zodat ik als het nodig was tussen de verdiepingen in even kon
neerzitten. En inderdaad op het 2de verdiep heb ik de stoel even moeten
uitklappen om op adem te komen, maar daarna ben ik gewoon tot bij men
appartement gestapt en de zetel in geploft :)
Tijdens dat mama al de mooie bloemen en kaartjes die ik van het bezoek
gekregen heb uitpakte en wegzet, heb ik naar het werk gebeld om te
zeggen dat ik tot en met 10/10/10 niet mag gaan werken. Ookal ben je
juist geopereerd, als je het huis uit mag, moet je je gaan melden bij de
arts van de spoorwegen, men teamleader heeft gelukkig wel gevraagd dat
ik naar Brussel mocht gaan ipv naar Hasselt, dus dat was dan iets wat ik
dinsdag moest doen. Daarna heb ik wat gerust totdat het tijd was om men
avondeten te eten, beschuit met ziz kaas. Nadien heb ik nog wat tv
gekeken en ben ik gaan slapen. Het inslapen was niet zo simpel, k vond
geen goede lighouding en af en toe kreeg ik pijnscheuten. Maar
uiteindelijk ben ik wel in slaap gevallen en maar een paar keer wakker
geworden.
21/09/10
KS: stress, pijnscheuten, naar de arts van de spoorwegen & ziekteverlof goedgekeurd, opruimen = mottig zijn, grote stoelgang
s morgens werd ik gewekt door mama, dat is altijd leuker dan door een
verpleegster hé :) Daarna ontbeten en me rustig klaargemaakt om met papa
naar Brussel te vertrekken naar de controle arts van de spoorwegen.
In de auto zitten viel mee, maar van zodra er putten in de grond waren
of er over kasseien gereden moest worden, kan ik je verzekeren dat het
absoluut geen deugd deed en dat dat niet al te vaak moest gebeuren of ik
zou ziek geworden zijn...
Gelukkig is er een autostrade naar Brussel, maar waar ik geen rekening
mee had gehouden was dat het Geneeskundig Gewestelijk Centrum van de
NMBS haast niet te vinden is als je daar nog nooit geweest bent, en al
zeker niet als je met de wagen rondrijdt. Alles verliep vlot, tot de het
GPS madammetje ons vertelde dat we de plaats van bestemming bereikt
hadden. Er was nergens een Geneeskundig Centrum te bespeuren, eerst
dachten papa en ik dat het gewoon wat verder rijden was en we het wel
zouden vinden, maar na al een paar keer in dezelfde straat te zijn
gereden, leek het daar niet op. K heb dan naar een TL van me gebeld die
zo goed als ze kon de weg beschreef, maar dan nog was het niet zo
simpel. Het ding was dat ik daar VOOR 12u zeker moest zijn en we al
30min aan het rondrijden waren en het ondertussen al 11.5Ou was...
Uiteindelijk zijn we er met het volgen van de kaart op Google maps en
papa's rijervaring geraakt om 12.03u. Daar toegekomen melde ik me aan,
maar kreeg ik te horen "dat ik eigenlijk al te laat was en waarschijnlijk de dag erop ging moeten terugkomen",
gelukkig dat ik me kalm kan houden maar jullie willen niet weten wat ik
in gedachten met die pee wou doen! Ik heb dan aan die meneer uitgelegd
dat ik al een tijdje onderweg was en pas 1 dag uit het ziekenhuis
ontslagen was, hij is dan bij de dokter gaan vragen of ze me nog wou
nemen en dat was uiteindelijk geen probleem. De dokteres heeft me wat
vragen gesteld, me erop gewezen hoe belangrijk het is om mijn schema te
volgen, mijn medicatie en vitaminen in te nemen en te rusten. Ze heeft
me ook gezegd dat ik waarschijnlijk na 10/10/10 nog niet ga kunnen
werken, dat dat te vroeg is en ik nog niet genoeg kracht ga verzamelt
hebben en te snel uitgeput ga zijn om al te gaan werken en dat er
waarschijnlijk een verlening van 2 weken gaat bijkomen. Omdat de het
PC-systeem niet werkte heb ik een handgeschreven bewijs meegekregen dat
het goedgekeurd is dat ik tot en met 10/10/10 niet kan gaan werken.
Daarna zijn we terug naar Leuven gereden, er moest getankt worden en er
was file dus was ik uiteindelijk om 14u thuis. Dat was 2u later dan
voorzien en dus 2u achter op het eetschema... Maar honger heb ik toch
niet, dus buiten dat ik me wat slap voelde had ik daar niets van
gemerkt. Mama had heerlijk verse pompoensoep gemaakt en die heeft me
gesmaakt :)
Nadien moest ik mijn vitaminenpil innemen, ik snap niet dat de dokter
zo'n kolos van een pil voorschrijft, want dat kan je gewoon niet innemen
met het weinig water dat je mag slikken en dus heb ik toen die pil in 2
gebroken en ingenomen. Dat was achteraf gezien een heel slecht idee
want nog geen kwartiertje later kreeg ik enorme pijnscheuten en voelde
ik de 2 stukjes van die pil steken. In de namiddag was ik begonnen met
mijn badkamerkastje op te ruimen, maar na nog geen kwartiertje voelde ik
me echt mottig en ben ik moeten gaan liggen, maar daarna ging het
beter. In de namiddag had ik al mijn 1ste bezoeker en dus was er de
gelegenheid om met het mooie weer een wandelingetje te maken en nadien
een tasje thee te drinken. Het wandeling ging voetje bij voetje en af en
toe kreeg ik een steek, maar ik heb de eindbestemming toch gehaald :) s
avond heb ik dan rustig tv gekeken en redelijk vroeg gaan slapen. Nog
een 'interessant' weetje, ik heb die avond voor de 1ste keer naar de
grote wc kunnen gaan, en blij dat ik was :)
22/09/10
KS: vieze vitaminenpil, wandelingetje, mooi weer & genoten, eten verbeterd, s avonds terrasje : kortweg > genoten :)
Van dinsdag op woensdag had ik al veel beter geslapen, al minder zeer en
minder de intentie om me op men buik te leggen, dit alles (volgens
mama) omdat ik op nog een extra kussen had geslapen. Nu ja, maakt niet
uit zo lang ik beter slaap ben ik blij. Het rondstappen vlot al veel
beter en dus doe ik hier en daar wat taakjes dat mama me heeft opgelegd.
Na men middagmaal moet ik mijn vitaminenpil innemen, maar zoals jullie
al weten is die kolossaal groot en dus had mama er niet beter op
gevonden van ze klein te dorsen en dan in men water 'op te lossen', kan u
verzekeren dat dat ook een heel slecht plan was. K heb echt moeite
moeten doen om niet naar de wc te moeten rennen, zo vies smaken! In de
namiddag was het schitterend weer en daar hebben we dan ook gebruik van
gemaakt, eerst een wandelingetje en dan een heerlijk kopje thee op een
terrasje.
Nadien heb ik een beetje gerust, dat wandelingetje was toch iets
vermoeiender dan dat ik verwacht had en nadien nog verder een deel van
mijn lijstje afgewerkt. s avonds was het nog steeds geweldig weer en
zijn we nog een wandeling gaan maken, dit keer iets verder dan de keer
ervoor en daarna ons geplaatst op een gezellig terrasje waar ik ra ra ra
een koffie (ha ha jullie dachten een thee) gedronken heb.
23/09/10
KS: vitaminenpil vervangen door een andere :), wandeling, kleerkast uitgeruimd = ikea zak VOL met kleren voor spullenhulp!
Omdat de dag ervoor het redelijk laat was heb ik iets langer mogen
blijven liggen en had ik heerlijk geslapen, en toch was ik s morgens
mottig na het innemen van men maagpil, waardoor ik maar 1 toastje
gegeten heb. Maar na een beetje rondlopen ging het al beter en dus heb
ik me aan de pc toen gezet en men blog geupdate. s middags was er dan
bezoek langsgekomen dat ik al lang niet meer had gezien, en je weet hoe
dat verloopt... De tijd vliegt en je voelt helemaal geen pijn of je bent
helemaal niet moe.
Met dat bezoek ben ik ook een andere vitaminenpil gaan halen, het heeft
wel een tijdje geduurd eer de apotheek kon beslissen welke pil hij in de
plaats kon meegeven. Ah ja, t moest kleiner zijn en gemakkelijker te
slikken, maar wel met dezelfde vitaminen in en niets op basis van
citrusvruchten of bessen (verboden de eerste 3 maand). Eerst kwam hij af
met ampullen, waarvan je er 3 per dag moet drinken, idd drinken dus met
water aanlengen en dan drinken en wetende dat ik nu al amper aan men 1L
water kom, was dat niet bepaald de beste keuze om nog maar te zwijgen
over de prijs! Opeens wist hij het, en hij had gelijk, want ik heb nu helemaal geen last meer van de vitaminenpil :) Na
het aangename bezoek was het tijd om te beginnen aan een heel zware
uitdaging die niet zo simpel ging zijn... Mijn kleerkast opruimen =
kledij die versleten, passé of echt wel te klein is in een ikea zak
leggen voor spullenhulp + andere kledij terug deftig opplooien en in de
kast leggen of hangen. 3 UUR ben ik daar samen met mama mee bezig
geweest! Resultaat > 1 ikea zak + 1 GB zak voor spullenhulp en een
kleerkast die niet meer uitpuilt.
Daarna nog rustig een theetje gedronken en tot de constatatie gekomen dat ik GEEN pijnstiller nodig had gedurende de hele dag :D
24/09/10
KS: pijnscheuten, kleine wandeling, redelijk wat bezoek, laatste avond dat mama bij mij blijft
Vrijdag = markt dus moet ne mens daarvan profiteren en dus zijn mama en
ik naar die markt geweest, ondertussen had ik ook mijn wandelingetje en
daarbovenop vers fruit en een lekker geitenkaasje :) Omdat het de
voorlaatste dag was dat mama er was, moesten we er gebruik van maken om
nog wat dingen in orde te brengen, zodat er nog een paar dingen van het
'to do lijstje' konden geschrapt worden. Gelukkig was het bij mij niet
echt iets intensief, ik moest mijn schmink nakijken enz, dat kon al
zittend, want lang staan of me bukken of gaat nog niet zo goed. s
middags heb ik dan een wandeling gemaakt en ben ik met de oma gaan
shoppen, nadien moest ik toch wat rusten. En s avonds heb ik dan nog
bezoek gehad :) Met andere woorden, de dag is heel snel voorbij
gevlogen.
25/09/10
KS: gekookt eitje als ontbijt, verzorging van men wonden, mama vertrokken, pijnscheuten, beetje verloren...
Zaterdag stond op men planning die ik van de dietiste gekregen heb dat
ik een zacht gekookt eitje en oud geroosterd korstloos wit brood mocht
eten, en dus had mama me een zacht gekookt eitje met treintjes gemaakt
:) En dat heeft gesmaakt! Het wit van het eitje heb ik wel niet
opgegeten, zat al vol na het geel en 2 bokes. Nadien was het tijd om te
douchen, gelukkig werd ik deze keer niet mottig (de vorige keer wel).
Daarna heeft mama mijn wonden verzorgd, ze zagen er mooi uit volgens
mama, ben is benieuwd want heb het nog steeds zonder plakkers zelf niet
gezien! Maar de maandag gaan de draadjes eruit ( niet echt iets waar ik
naar uit kijk) en dan zal ik mezelf wel eens in de spiegel bewonderen ;)
Nadien nog een pedicure en manicure van de mama gekregen en dan was het
tijd om een lijstje op te stellen met wat ik allemaal de week erop kan
doen en moet doen. Na men soep was het dan tijd dat mama vertrok, k ben
niet voor vertrekken en dat liet zich dan ook merken als mama door
ging... Na een beetje oppeppende woorden een stevige knuffel en de
belofte dat ze de weekend erop wel ging terug komen heb ik haar dan maar
laten gaan. Daar stond ik dan in de hal, k moest wel naar boven want de
microgolf piepte, wat zoveel wil zeggen als 'uw middagmaal is warm en
moet NU opgegeten worden', het schema is en blijft belangrijk... T was
natuurlijk direct minder leuk om mijn kommetje puree op te eten,
langzaam lepelde ik het naar binnen, k ben het zelf nog eens moeten gaan
opwarmen, zo traag dat ik at. Daarna gunde ik mezelf wat rust, ben ik
in de zetel gaan liggen en heb ik wat naar muziek geluisterd. Ik hoopte
dat er me iemand in de namiddag of s avonds kwam bezoeken, maar dat was
niet het geval en dus ben ik dan maar begonnen aan de afwas. Na de afwas
ben ik terug in de zetel gaan zitten en heb ik naar twee afleveringen
gekeken dat ik had opgenomen, nog een tas thee gedronken en dan men
bedje met een warm kersenpit kussen ingedoken. T heeft een tijdje
geduurd maar uiteindelijk ben ik wel in slaap gevallen om maar 1 keer
wakker te worden s nachts.
26/09/10 oftewel Vandaag...
KS: te lang geslapen, te laat gegeten, met papa gegeten, gebruik gemaakt van autovrije zondag, pijnsteken, opgeruimd, rust
Vandaag is het zondag en met of zonder schema is het dat ook voor mij :)
Dus heb ik het me gepermitteerd om 30min langer te slapen dan dat mijn
schema me toelaat. Wat er al direct voor zorgt dat ik ook later eet...
Het ontbijten heb ik samen met Goedele (boekje) gedaan, er staat op het
schema dat je geen tv mag kijken als je eet, maar over lezen staat er
niets, maar k denk eerlijk gezegd dat dat ook niet echt aan te raden is.
Nadien mijn papieren op orde gebracht en wat in de zetel gaan liggen
omdat ik pijnscheuten had. K had met papa afgesproken dat hij soep ging
maken en ik voor het hoofdgerecht ging zorgen en nadien misschien een
wandelingetje zouden doen, 1 ding hadden we wel over het oog gezien
AUTOVRIJ Leuven! Wat er dus voor zorgde dat papa ne serieuzen omweg
heeft moeten doen om tot bij mij te geraken, maar hij is er dan toch
geraakt met soepkom en al, en één ding is zeker papa's vetarme soep was
lekker :) Nadien in de stoomkoker pangasius filet (vis), spinazie en
aardappeltjes gemaakt, voor papa mooi gedresseerd op een bord en voor
mij goed gemixt in een kommetje. Het heeft ons beide heel erg gesmaakt,
papa was zelf verbaasd dat iets uit de stoomkoker nog zo veel smaak kan
hebben. Ondertussen was het gestopt met regenen en omdat het toch
autovrije zondag was, vonden we dat we er even goed gebruik van konden
maken en dus zijn we een wandeling in het stad gaan maken, naar een
fanfare gaan luisteren en nog wat meer in het stad rondgelopen. Dit
alles ging heel vlot zonder pijnscheuten :) T enige wat er wel is, is
dat ik mijn water mee had maar ben vergeten te drinken, niet zo slim van
mij... Maar dat heb ik dan nadien proberen in te halen. Maar 1L water
drinken lukt me nog niet :s Zo nu zijn jullie weer een beetje op de
hoogte van mijn "leven" na de GBP.
Hier beneden heb ik een schematje geplaatste van wat ik zoal wanneer moet eten, dan hebben jullie daar ook een zicht op :)
Ah ja, k zou bijna het 'belangrijkste' vergeten... Ik ben vandaag op de weegschaal gaan staan en er is al 5KG in totaal af!
SCHEMA
10u ontbijt: 2 beschuiten / 2 droge, geroosterde, korstloze witte boterhammen
+ light smeerkaas, confituur met kunstmatig zoetmiddel of siroop zonder suiker
12.15u soep: groentesoep zonder vetstoffen gemixt
13.30u middag: kip / kalkoen / witte magere vis gemixt (liefst onder de puree)
+ spinazie, bloemkool, broccoli, wit van
prei, witloof, andijvie, courgette of pinsessenbonen + puree
16.45u snack: melk + gemixt fruit, fruityoghurt zonder suiker, fruitpap, fruitmoes, gebakken fruit (oven)
19.15u avond: 2 beschuiten / 2 droge, geroosterde, korstloze witte boterhammen
+ light smeerkaas, gevogelte vleeswaren of magere platte kaas OF Modifast (om de 2 dagen)
Hey iedereen!
Eerst en vooral bedankt voor al jullie lieve en steunende woorden! Dat heeft me echt deugd gedaan :)
Vandaag is de eerste dag dat ik kan lang genoeg zitten en dus heb ik besloten mijn blog up te daten...
Ik ga een korte samenvatting telkens onder de datum van de dag zetten voor diegene die het uitgebreide niet willen lezen ;)
Te beginnen met het begin natuurlijk " de dag van de operatie"
17/9/10
KS: relax voor operatie, operatie goed verlopen, heel veel pijn en amper slaap
Ik had rustig geslapen en mijn valiesje stond klaar, k mocht niets meer
drinken of eten dus k moest mij enkel wassen en kleren aandoen en nog
even met mama gebeld. Papa is me komen halen, we hebben ons vlak voor
het ziekenhuis geparkeerd, en ik ben me gaan inschrijven.
Daarna mocht ik naar mijn kamer gaan, daar kreeg ik van een verpleegster
nog wat papieren om in te vullen en het bekende 'operatie-kleedje' dat
ik aan mocht doen van zodra de verpleegster het kwam zeggen.
Er was nog ongeveer een uur te gaan eer ik de operatie kamer binnen
mocht, k heb dan die papieren ingevuld, mijn kledij weggelegd en dan nog
wat met papa gepraat.
Dan was het tijd om mijn kleedje aan te doen en onder de lakens te
kruipen, nog even afscheid genomen van papa en dan werd ik naar de
wachtzaal gebracht. De zon scheen er binnen het was er heel rustig en
dat was ik ook, ik dacht aan al de mensen die me allemaal steunde en
lieve berichtjes hadden gestuurd of nog even hadden gebeld en dat maakte
me kalm.
Toen kwamen er 2 knappe gasten die me de operatiekamer in reden, beetje
met me lachten, de anesthesist die nog wat uitleg gaf en opeens stond
dokter Vleugels daar ook, hij vroeg of ik er klaar voor was. Op de
achtergrond speelde er een leuk muziekje, ik had knappe gasten en een
ervaren specialist naast me, dus ik was er helemaal klaar voor.
Ongeveer 2uur later werd ik wakker, had ik het koud en verschrikkelijk
veel pijn, een verpleegster gaf me een dekentje dat precies rechtstreeks
uit de oven kwam en dat deed deugd. Ik kreeg verdoving en pijnstillers
en moest nog wat rusten eer ik naar boven mocht gaan, want de pijngrens
moet verminderen eer je naar boven mag.
K heb ongeveer nog een uurtje in de "wakkerkamer" gelegen en dan hebben
ze me naar boven gebracht, daar stonden mijn papa, oma en een neef van
me me op te wachten. T was leuk om bekende gezichten te zien en vooral
de sussende woorden te horen. K moet er nogal bleek uitgezien hebben en
het praten vlotte nog niet echt, had voornamelijk behoefte aan rust.
En dat heb ik dan ook het meest van de tijd proberen te doen. Dokter
Vleugels is s avonds nog langs gekomen om me te zeggen dat de operatie
goed gelukt is en er geen complicaties waren.
Het bezoek herinner ik me nog wel, maar de gesprekken nog maar vaag :)
s avonds lukte het me maar niet om in slaap te vallen van de pijn,
vooral daar waar de 'grote snede' en de drain zat voelde het aan alsof
ze met een brij priem erin staken.
Om de 2 uur werd mijn temperatuur, bloeddruk en hartslag gemeten en vroeg ik om pijnstillers.
Mijn eerste nacht was dus niet om van te dromen...
18/9/10
KS:nog veel pijn, weinig "gegeten", veel gerust, geprobeerd tot aan de wc gestapt niet gelukt en bezoek gekregen
Zaterdag de dag na de operatie was ik heel moe omdat ik de nacht ervoor amper iets had geslapen.
Op het nachtkastje stond er een glas water, maar ik droeg een baxter, dus erg was het niet dat ik niet veel dronk.
Om de 3uur kreeg ik een pijnstiller en mijn temperatuur, bloeddruk en hartslag werden om de 4uur gecontroleerd.
s middags kreeg ik een klare bouillon, maar dit was de basis van een
wortelsoep (wat ik niet lust) dus ik heb er amper een hap van gegeten.
Normaal is het de bedoeling dat de sonde voor het 'wateroverlast' dan
word weggenomen, maar eerst moet ik bewijzen dat ik in staat ben om naar
de wc te stappen.
Ik ben toen heel moedig daaraan begonnen, maar toen ik een tiental
minuutjes rechtop zat en toen mijn drain zag, kreeg ik het opeens heel
warm, begon ik te zweten en werd ik draaierig.
Ik moest me dan van de verpleegster terug neerleggen en nadien terug
proberen, het is me gelukt uit bed te stappen, naar de stoel aan de
vensterbank te gaan, daar wat neer te zitten en een slokje koffie te
drinken.
Maar na 10 minuutjes was het welletjes geweest en voelde ik me al terug
slapper worden, er werd dan in de namiddag door de dokter beslist dat
het geen goed idee was de sonde eruit te halen en dus mocht mijn baxter
ook nog blijven steken.
De plaats waar de drain zat deed nog steeds het meeste pijn en dus wou ik voornamelijk rusten zodat ik de pijn niet voelde.
In de namiddag heb ik redelijk wat bezoek gehad, wat mijn pijn wat
afleidde, maar het was wel vermoeiend en volgens mijn bezoek was ik nog
steeds wat verdoofd (wat wil je met zoveel pijnstillers en verdoving in
je lichaam).
S avonds kreeg ik te horen dat ik te weinig gedronken had en dat ik de
dag erop toch wel meer moest drinken want dat de baxter er eigenlijk al
uit mocht. De nacht van zaterdag op zondag ging al iets beter, ik heb
maar 2 keer achter pijnstillers moeten bijvragen, mijn bloeddruk was wel
gestegen maar de temperatuur bleef hetzelfde.
19/9/10
KS: al iets minder pijn, 1ste beschuit en soep (binnengebleven), drain, sonde en baxter uit lichaam en heel veel bezoek :)
De nacht is al veel langer en het slapen deed me goed, mijn bloeddruk was nog wel gestegen.
s morgens stond er voor mij een toast met ziz light smeerkaas klaar, die
ging verwonderlijk gemakkelijk naar binnen en bleef er ook. Een
kwartiertje nadien mocht ik dan een slokje nemen van mijn tas koffie met
melk, maar dat smaakte me niet echt, en dus ben ik dan maar weer naar
water overgeschakeld. Zondag was echt wel de dag om te bewijzen dat
alles al veel beter met me ging, a ja, de maandag was voorzien om naar
huis te kunnen gaan, maar dan moet alles wel goed verlopen de zondag.
Dus heb ik me recht gezet, ben ik naar de zetel gewandeld, heb daar een
tijdje gezeten en wat water gedronken en dat ging veel beter dan de dag
voordien, dat zag de verpleegster ook. En dus mocht ik me terug gaan
neerleggen want de sonde en de drain werden eruit gehaald. De sonde was
geen enkel probleem, voor de drain had ik veel meer schrik, dit omdat
iedereen je op voorhand zegt dat dat raar aanvoelt, pijnlijk kan zijn en
je zoiezo er mottig van gaat zijn als dat eruit wordt gehaald.
De verpleegster knipte de draadjes los, haalde die eruit en zei dat dat
ik goed in en uit moest ademen en tot drie tellen, nog voor ik tot drie
had geteld was de drain eruit, k heb het eigenlijk amper gevoeld...
Daarna mocht ik me nog meer bewijzen door mezelf aan de wastafel te gaan
wassen en ja sonde uit is natuurlijk ook zelfstandig blaas ledigen, dat
ging allemaal heel goed :)
Dan heb ik mezelf aangekleed, k had nog wel wat hulp nodig met de bh en
het topje (probeer maar eens om dat aan te doen zonder hulp als je nog
een baxter hebt steken).
En dan ben ik de gang opgegaan en heb ik daar op en af gestapt, allemaal
zonder al te veel moeite, nadien was ik wel moe en ben ik terug mijn
bed ingekropen om wat te rusten. Maar erg veel rusten kon ik niet want
om 11u waren ze al daar met de bouillonsoep, deze keer was het van
groenten en dus ging ze goed naar binnen. Om 12u werd mijn middagmaal
dan gebracht, kip en puree gemixt, dat heb ik half kunnen opeten. Daarna
was ik moe van al dat eten en heb ik een dutje gedaan, maar mijn baxter
verveelde me en omdat toch niet alles niet meer deftig in men arm liep
besloot de verpleegster van hem eruit te halen, ook dit verliep zonder
al teveel irritatie.
Daarna ben ik de gang nog twee keer op en af gewandeld en dan lag ik nog
niet zo lang neer om te rusten toen ik het ene na het andere bezoek
kreeg tot dat papa s avonds na de jaren stillekes is vertrokken. Het was
soms echt vermoeid om te volgen met de gesprekken en af en toe kreeg ik
een pijnscheut, maar de verpleegsters kwamen me pilletjes geven en s
avonds nog een spuit. Toen iedereen weg was ondervond ik wel dat ik heel
moe was en precies heel warm had, het klopte ik had 37,8°C koorts.
Dus om 21.30u heb ik mijn oogjes gesloten en s nachts ben ik nog maar één keer wakker geworden.
20/9/10
KS: de verpleegster helpt de natuur een beetje op gang, trappen lopen, afwachten, in de namiddag ontslagen uit het zieken huis
s morgens stonden er voor mij 2 beschuiten met smeerkaas klaar, hiervan
heb ik een helftje laten liggen. Ik had geen koorts meer en was goed
uitgerust. Ik heb me volledig zelfstandig gewassen en aangekleed en toen
zijn de verpleegsters langs gekomen, ze hebben mijn wonden verzorgd en
zeiden dat het er beter uitzag en beter genas als bij de anderen (3
anderen die ook op vrijdag aan gbp geopereerd waren) maar de andere
waren wel al zelfstandig naar de grote wc geweest en ik nog niet, dus
heeft de verpleegster de natuur een beetje geholpen.
Nadien is dokter Vleugels langs geweest en vroeg hij "wanneer ga je naar
huis? morgen of vandaag?", ik vond dat zo een rare vraag en begon zelf
een beetje te twijfelen... Ik zei hem dat ik koorts gemaakt had en dat
ik nog niet zeker was of ik wel trappen kon doen, en aangezien ik op het
4de verdiep woon en geen lift heb is dat toch wel essentieel. Hij zei
me dat ik dan maar moest proberen de trappen te doen en dat hij in de
namiddag tussen één en twee uur zou langskomen om te beslissen wanneer
ik naar huis mocht. Ik heb me dan deftig aangekleed en ben de gang
opgegaan gaan wandelen en daarna de tappen op tot aan het zesde
verdieping en dat ging vlot,buiten dat ik het wat warm kreeg.
Dokter Vleugels is dan in de namiddag nog eens langsgekomen en zag dat
het goed ging, heeft me nog wat info gegeven over wat ik al dan niet mag
doen, me succes gewenst en dan heeft mama men spullen ingepakt en heeft
papa ons naar huis gebracht.
Het voelde goed om thuis te komen :)
Vandaag was de laatste dag dat ik ging werken voor de operatie wordt uitgevoerd, ik moet toegeven dat het toch raar is, je bureau opruimen en weten dat je ten vroegste pas 3 weken later er terug aan gaat zitten.
Dokter Vleugels heeft me gisteren wel even doen schrikken, net na ik gebeld had voor het resultaat van de MRI met men huisarts belde dr Vleugels. Hij had iets ingesproken, maar ik verstond er maar de helft van, t was dringend en ik moest hem zo snel mogelijk contacteren. Stel je voor dat hij de resultaten die hij op de MRI te zien had gekregen toch te gevaarlijk waren en dat de operatie niet doorging! Na een paar keer bellen kreeg ik hem te pakken. Ik moest een papier gaan afhalen en bij de CM binnen doen voor de operatie, dit omdat de wet sinds vorige week verandert is ivm GBP.
Ondertussen ben ik al 6 dagen bezig met de modifast en buiten dat het er vies uitziet vind ik het nog haalbaar om dit vol te houden :)
