Ja jongens, niet verschieten, hier zijn we met een nieuw verhaal. Ja, ondertussen zijn we al 3 dagen in La Jourdanie, bij Frans, waar we hem gaan proberen te helpen bij het verder ontwikkelen van Bosc Couvert. Dat verhaal zal binnenkort nader toegelicht worden, eerst gaan we het hebben over vakantie! (ik hoor jullie al denken, sjongejonge, hoe kan de Maarten het nu over congé hebben, hij heeft er een van 14 maanden aan een stuk? Wel...)
Het was dus de afgelopen 10 dagen verlof, rust, congé, gelijk ge het maar wilt. Het begin van de vakantie hebben we in het vorige bericht al beschreven, en die was niet zo bijster fantastisch gestart. Maar ondertussen heeft Rhino het weeral 700km vol gehouden, zodat we toch alweer een klein beetje vertrouwen in haar krijgen. Langs de andere kant vertelt ons gezond verstand dat we nu per kilometer dichter naar de volgende panne rijden. Laten we hopen dat die nog behoorlijk veraf is. (en met de tijden in Frankrijk zoals ze nu zijn, weten we eigenlijk niet of we nog veel zullen rijden, want de pompen vallen hier naar het schijnt stuk voor stuk droog door een staking in de meeste raffinaderijen van het land)
We hebben onze vakantie hier in de buurt van La Jourdanie gehouden, om een beetje meer precies te zijn, een 20-tal kilometer van Millau. Daar bevinden zich de Gorge de la Jonte, die op haar beurt uitkomt in de Tarn. We hebben daar leuk kunnen klimmen, het weer was mooi en het massief best overweldigend. Zo overweldigend soms, dat ik er moeite mee had om me zeker te voelen op de rots. Een gevoel dat ik voor het eerst in mijn klimcarrière heb moeten onderkennen. Maar mooie omgeving en een heleboel prachtige gieren die langsvliegen op een paar meter terwijl je in je multipitch van 130 meter lang zit. Echt fantastisch.
Dan hebben we omwille van regen en felle wind een paar dagen het touw in de zak gelaten en de wandelschoenen aangetrokken. Wie niet van klimmen houdt, kan hier eigenlijk ook perfect zijn hart ophalen aan wandelen, fietsen of mountainbiken. Daarna zijn we de kloof haaks op de Jonte, de overbekende Gorge du Tarn eens gaan verkennen. Eerst te voet, dan al klimmend en daarna lekker chill Rhino aan het werk gezet om ons al sightsee-end ons rond te voeren. Terwijl ik dit allemaal zo hier aan het neerpennen ben, merk ik eigenlijk, hoe fantastisch klimvakanties ook zijn, hoe saai het is om erover te vertellen. Dus, ik stop met kletsen en laat jullie gewoon hier van onze foto's genieten.
