Eigenlijk zouden jullie ons hier eens moeten zien zitten… De hond op onze voeten, natte sokken, die boven ons hoofd hangen te drogen. Alle moeite moeten doen om de was gedaan te krijgen, want een wassalon? in Frankrijk? Hier in Millau toch al niet gevonden. Op dit moment geen internet, dus rap heel de boel in Word bij elkaar typen, dan op het terras van de Mc Donald’s gaan zitten om het op de blog te posten (want daar heb je gratis internet), …  Ja, ik hoor ze het nog zeggen, allé Maarten, alleen Europa?! (precies of hier geen avontuur te beleven valt! ;-))

De laatste dagen waren weer wat ze moesten zijn sè! Lekker geklommen, OK, het weer is niet meer wat het geweest is sinds we Spanje achter ons hebben gelaten, maar toch zeker beter dan datgene wat België ons getrakteerd heeft! Jaja, jullie lezen het goed, we zijn jammer genoeg terug naar België moeten komen. Karen haar enkel had medische aandacht nodig om er zeker van te zijn dat het niet erger was dan gedacht. En al een geluk was er niets van gewrichtsbanden of dergelijke afgescheurd, dus met een maandje kiné was ze weer goed gesteld! Ondertussen nog een paar leuke feestjes mee kunnen pikken, een fijn weekje golfsurfen (met Jacques, zijn nieuwe VW-bus en Jessie) en een fantastische opwarmer voor deze winter (een première van een fantastische snowboardfilm).

Nu ja, zaterdag 2 oktober was het zo ver … Dé aftersummerparty van X-Adventure. Op voorhand hadden we afgesproken dat dit ons allerlaatste feestje in België zou zijn en dat we daarna echt terug in Europa zouden duiken. Zo gezegd, zo gedaan, een goed feestje gesmeten, het was fijn iedereen van de afgelopen, toffe zomer terug te zien. De volgende morgen starten we Rhino zonder enig probleem (ah ja, want na heel wat gedoe de afgelopen weken heeft ze nog wat onderhoud gehad én een nieuwe startbatterij!) en vertrekken we richting de Tarn. Zonder de intentie te hebben er snel te zijn, nemen we de Routes Nationales en komen zo op het diner – tijdstip aan in Fontainebleau. Waarop ik tegen Karen zeg: Anders slaan we hier ons kamp op, dan kunnen we vanavond en morgen nog wat klimmen, alvorens de resterende 500km af te hapselen. Ware het niet dat Rhino een andere planning had!!!! Ineens een roodgloeiend lichtje op het dashboard: oververhitting. Het is niet waar he! We zijn al genoeg getrakteerd geweest! Rap Rhino aan de kant en jawel, het is jammer maar waar, koelvloeistof all over the place. Radiator naar de knoppen. Djudjudju… Daar ging het plan om leuk wat te boulderen alvorens door te rijden.

Even Roger van VAB bellen dan! En jawel, daar was Roger aan de andere kant van de lijn. Fijn verder geholpen en goed gedepaneerd, liggen we 5 uur later terug voor Parijs in onze bus te maffen, te wachten tot de garages open gaan. Ja meneer, dien heb ik niet op stock, die radiator… ‘k Zal da moeten bestellen. Hoe lang gaat da duren? Bwaa, da kan er straks al zijn, maar misschien ook pas over een dag of 5. Stonden we daar, een voorstad van Parijs, waar niks te zien was, zonder auto. Dan maar onze fietskes, de Brela-mobiel er achter, op zoek naar een mooie plek om te gaan wandelen. Zo hebben we ons 2 dagen weten bezighouden om vervolgens, met herstelde Rhino, verder richting Tarn te kunnen trekken.

En nu zitten we hier, voor we aan ons vrijwilligerswerk in Bosc Couvert beginnen, nog wat te genieten van de wonderschone omgeving waar ze ons hierop trakteren. Wat wandelen, fietsen, klimmen, van de natuur te genieten, …

Hopelijk gaat met jullie in België of de rest van de wereld alles goed, want ook al zijn we niet ver van huis, echt veel weet van de wereld hebben we niet.

Take care en tot de volgende post!

Dikke zoenen,

De 4 Europa – musketiers

09-10-2010 om 22:25 geschreven door kaZemtTa