INLEIDING

Beste lezer, u zult wellicht merken dat ik in de verschillende stukken van de blog het woord boek gebruik. Dit komt omdat ik een boek aan het schrijven ben over de feiten van 11 september en alles wat daarmee te maken heeft. Dat wat u in deze blog te lezen zult krijgen zijn eigenlijk de ruwe hoofdstukken van dat boek. De reden waarom ik dit doe is niet alleen om te testen hoe u de lezer op deze informatie zult reageren maar ook om u de kans te geven om via de link uw mening te geven en eventueel opmerkingen te maken en me eventueel attent te maken op zaken die ik vergeten zou zijn. Ik heb mijn uiterste best gedaan om alle feiten zoals ik ze in mijn verschillende stukjes ga neerpennen grondig te controleren. Mocht u in het bezit zijn van documenten, foto's of  links naar websites die kunnen aantonen dat ik in mijn voorstelling van de feiten een fout heb gemaakt aarzel dan niet om het me te laten weten. Gebruik hiervoor het forum of stuur me gewoon een mailtje.

          Sinds 11 september 2001 is er een stortvloed aan publicaties losgelaten op de wereld. De overgrote meerderheid via het internet en boeken over de meest uiteenlopende complottheorieën aangaande de schuld of de betrokkenheid van de Amerikaanse overheid bij de aanslagen. Door de jaren heen heb ik tientallen boeken gelezen, documentaires gezien en me zowat letterlijk door honderden clips op onder meer youtube heen geworsteld. Het probleem met al deze theorieën, van de meest gefundeerde tot de meest waanzinnige, is dat het theorieën zijn en blijven. Ik bedoel hiermee dat ze niet gestaafd kunnen worden door onomstotelijk bewijs. Indien dit wel zo zou zijn dat zouden het natuurlijk niet langer theorieën zijn…

        In dit boek wil ik me dan ook niet gaan bezig houden met deze complottheorieën. De wijd verspreidde complottheorie dat de Twin-Towers en WTC building 7 werden neergehaald door wat men een controlled demolition noem ga ik in deze blog en mijn boek niet behandelen. Hiervoor is er een simpele reden. Het puin van de gebouwen werd in een record tempo afgevoerd, vernietigd of gerecycleerd zodat een objectief onderzoek van het puin niet langer mogelijk is.

Is het vreemd dat deze drie gebouwen in amper 10 seconden loodrecht in elkaar zijn gestort? Ja, want deze snelheid grenst aan de snelheid van een vrije val. Als ervaren valschermspringer die toch aardig wat vrije val sprongen heeft gemaakt heeft de snelheid van het instorten van de gebouwen me aardig verrast. De hoogte van de Twin Towers waren respectievelijk 415 en 417 meter. Een valschermspringer doet er in vrije val ongeveer 9 seconden over om deze afstand te overbruggen en de enige factor die hem afremt is de windweerstand. De Twin Towers deden er ongeveer 10 seconden over om in te storten, amper een seconde langer dan een valschermspringer dit terwijl de torens door heel wat meer dan wind vertraagd hadden moeten worden in hun val. De reden waarom ik aan dit feit geen aandacht ga besteden in mijn boek is simpel; ik heb geen ingenieurstitel en weet helemaal niets over hoe een gebouw zich structureel gedraagt indien er zich een rampzalig voorval voordoet zoals het instorten er van.

  Door het ontbreken van het bewijs materiaal kan men dus enkel gissingen maken maar geen gefundeerde uitspraken doen op basis van verzamelde bewijzen en analyses van het puin. Ik wil me hier gaan bezig houden met vaststaande feiten die in verband staan met 9/11 die vragen oproepen waar nooit een afdoend antwoord op is gegeven of waaraan simpelweg voorbijgegaan wordt. Er zijn voor, op en na 11 september dingen gebeurd die op zijn zachts gezegd nogal vreemd zijn. Zaken die het verdienen belicht te worden en die vragen opwerpen die schreeuwen om een antwoord dat niet voor interpretatie vatbaar is. Niet alleen omdat we met 9/11 te maken hebben met de moord op meer dan 3000 mensen maar omdat de aanslagen de rechtstreekse aanleiding zijn geweest voor twee oorlogen waarbij tienduizenden (en dat is een zéér voorzichtige schatting) burgerdoden zijn gevallen en waarvan het eind nog lang niet inzicht is. (Donald Rumsfeld heeft ooit de uitspraak gedaan dat het eind van de oorlog tegen terrorisme decennia zou kunnen duren.) Twee verkiezingsbeloftes van toenmalig presidentskandidaat Barack Obama waren de terug trekking van de troepen uit Irak en Afghanistan en de sluiting van de gevangenis op Guantánamo Bay. Obama is intussen al twee jaar President en het is duidelijk dat er nog geen begin is gemaakt met de terugtrekking van de troepen, integendeel sindsdien zijn er nog meer troepen gestuurd. Telkens als er ergens een deel soldaten worden terug getrokken wordt de aanwezigheid van troepen in een ander deel van Irak of Afghanistan opgevoerd. Een paar dagen geleden werd bekend gemaakt dat de gevangenis op Guantánamo om diverse redenen niet gesloten kan worden. Een van die redenen is dat men zich in Amerika geen raad weet met de overgrote meerderheid van de gevangen in Guantánamo. Die mensen zitten daar al jaren opgesloten zonder enige vorm van proces of zelfs maar in beschuldiging gesteld te zijn. Het probleem is dat er totaal onschuldige mensen werden opgesloten in Gitmo die helemaal niets te maken hebben met Al-Qaeda maar die intussen door hun behandeling en de martelingen zijn uitgegroeid tot Moslim fundamentalisten met een ongekende haat tegenover de Amerikanen. Een Amerikaanse topfunctionaris kon het niet nalaten om een deel van de schuld waarom die instelling niet gesloten kan worden bij andere landen te leggen omdat deze geen gevangenen uit Guantánamo willen opvangen. Ik mag dan misschien een simpele ziel zijn maar ik kan mezelf geen enkele reden voor de geest halen waarom wij als België onszelf bereid zouden moeten verklaren enkele van deze gevangen op te nemen. (Niet dat daar geen stiekeme besprekingen voor gevoerd zijn door onze toppolitici. Niet omdat het humaan zou zijn om mensen die onschuldig in Gitmo hebben gezeten op te vangen maar simpelweg om in de gunst te komen van de VS.) Moeten wij dan een deel van de door de Amerikanen gecreëerde rotzooi gaan opruimen? Hoewel de Amerikanen er liefst in alle toonaarden over zwijgen is het een vaststaand feit dat de overgrote meerderheid van de op Guantánamo gevangen zittende mensen helemaal niets maar dan ook helemaal niets te maken hebben met de Taliban, Al-Qaeda of terrorisme. Deze mensen worden daar gevangen gehouden in een grijze zone. Het zijn geen gewone gevangenen en ze worden niet erkend als oorlogsgevangenen waardoor ze geen enkele rechtszekerheid hebben. De meesten verblijven daar dan ook al jaren verstoten van iedere rechtsbijstand en van iedere recht waar een normale gevangen of oorlogsgevangenen zou moeten van kunnen genieten.

        In dit boek wil ik me toeleggen op feiten. Zaken waarvan vaststaat dat ze gebeurd zijn omdat ze gedocumenteerd zijn. Een vaststaand feit is dat er vliegtuigen werden gebruikt om aanslagen te plegen op gebouwen. Niemand kan dit feit ontkennen omdat we met zijn allen hebben kunnen zien dat er twee vliegtuigen de torens van het WTC hebben geraakt. Zaken die iedereen kan controleren en niet alleen omdat er melding van wordt gemaakt op één of andere obscure website. Een theorie is dat het vierde gekaapte toestel werd neergeschoten boven Shanksville vooraleer het zijn doel kon bereiken. Dit zal een theorie blijven tot er ergens een document opduikt waarin het geven van de order tot het neerhalen van het toestel wordt bevestigd, tot er een bandopname wordt vrijgegeven waarin de order duidelijk te horen is of tot wanneer de piloot die het bevel uitvoerde of diegene die het bevel gaf naar voor komt met zijn/haar getuigenis.

 Ik wil me enkel gaan bezig houden met feiten die onderdeel zijn van officiële documenten of die zijn terug te voeren op uitspraken van regeringsambtenaren die deze uitspraken deden in functie van hun hoedanigheid. Maar ook op uitspraken en claims van de media die ondersteund werden door beeldmateriaal. Beeldmateriaal wat niet voor interpretatie vatbaar is.

VanXanten

22-02-2011 om 00:00 geschreven door VanXanten  

OSAMA BIN LADIN

Sinds de aanslag van 1998 op de Amerikaanse ambassade in Dar es Salaam is Osama Bin Ladin gebrandmerkt als volksvijand nummer 1 van de vrije wereld. Sinds die aanslag lijkt het een automatische te zijn geworden voor overheden en de media om onmiddellijk te verwijzen naar Osama Bin Ladin en Al-Qaeda. Ook al bleken die er later niets mee te maken  te hebben. U zult me verre van horen zeggen dat Bin Ladin een misbegrepen koorknaap is en dat Al-Qaeda een onschuldig groepje scouts is!

 In de uren die volgden op de aanslagen van 11 september wees iedereen binnen de Amerikaanse overheid (De dienstdoende directeur van de FBI Picard, Attorney General John Ashcroft, Minister van Defensie Donald Rumsfeld, Minister van Buitenlandse zaken Colin Powel, National Security Advisor Condeliza Rize, Vicepresident Cheney en President Bush gevolgd door een schare van hun werknemers) met een beschuldigende vinger naar Osama Bin Ladin als de opdrachtgever voor de aanslagen van 11 september. De FBI leverde binnen de 72 uur na de aanslagen een ongelooflijk knap staaltje werk. Niet alleen werd Osama Bin Ladin en Al-Qaeda gekoppeld aan de aanslagen maar ook kwam men op de proppen met de namen en foto’s van de 19 terroristen die de vier vliegtuigen hadden gekaapt. Dat het speurwerk van de FBI niet helemaal volgens het boekje was verlopen mag blijken uit het feit dat minstens zeven van de door de FBI genoemde zelfmoordterroristen later springlevend bleken te zijn en helemaal niets te maken hebben met Al-Qaeda. Ondanks dit bewezen feit heeft niemand binnen de FBI het in de afgelopen tien jaar nodig gevonden om de door hen opgestelde poster met daarop de foto’s van de zelfmoordterroristen aan te passen. De zeven personen die niets met de aanslagen te maken hebben staan er dus nog steeds op! De beschuldigingen werden door alle grote media, zonder er ook maar één kritische vraag bij te stellen overgenomen; CNN, NBC, ABC, FOX, The New-York Times, The Washington Post, Reuters, Belga etc. Hoewel de Amerikaanse overheid geen greintje bewijs presenteerde leek het alsof de schuld van Osama Bin Ladin en Al-Qaeda was bewezen boven iedere vorm van twijfel. Deze beschuldiging zit intussen zo verankerd in het collectieve bewustzijn dat het veranderd lijkt te zijn in een vast geschiedeniskundig feit.

Eenmaal Nazi-Duitsland was verslagen in 1945 was het de Amerikanen alles aan gelegen om een zo publiek mogelijk proces te kunnen voeren tegen de gevangen genomen Nazi kopstukken, vandaar de processen in Nürnberg. Het is dan ook vrij veilig aan te nemen dat indien Osama Bin Ladin ooit in de handen zou vallen van de Amerikanen hij niet in de gevangenis van Guantánamo zou verdwijnen en daarmee in de grijze zone. De Amerikanen zouden er alles aan doen om een proces tegen Bin Ladin zo publiek mogelijk te maken door hem voor een rechter te brengen in New-York. Deze gang van zaken zou echter wel met zich meebrengen dat Bin Ladin gebruik zou kunnen maken van alle mogelijke middelen en rechten die de Amerikaanse wetgeving ter beschikking stelt van een beklaagde. Dit betekend hij voorgeleid zou moeten worden bij een rechter die dan moet beslissen over het verdere verloop van de zaak. Vooraleer deze rechter een beslissing zou willen/kunnen nemen over de verdere aanhouding van de beklaagde zou het openbaar ministerie eerst met bewijzen op de proppen moeten komen die de aanhouding van de verdachte rechtvaardigen maar ook dat er voldoende bewijzen zijn om een rechtszaak tegen de verdachte te beginnen. En hier komt het levensgrote probleem van de Amerikanen op de proppen. Je kunt als openbaar aanklager niet zomaar aan een rechter vragen een beklaagde aan te houden omdat je zegt dat de beklaagde schuldig is ook al is die beklaagde Osama Bin Ladin. In de zaak van Osama Bin Ladin is het een vaststaand feit dat een eventuele openbare aanklager hoe graag deze ook zou willen niet naar een rechter kan stappen om een aanhoudingsbevel tegen Osama Bin Ladin in de zaak van de aanslagen van 11 september te vragen. De Amerikaanse justitie en de Amerikaanse inlichtingendiensten beschikken over geen korreltje bewijs dat Bin Ladin de opdrachtgever is van de aanslagen van 11 september. Met andere woorden een rechter zou geen enkele andere mogelijkheid hebben dan de zaak tegen Osama Bin Ladin wat zijn betrokkenheid bij 11 september betreft onmiddellijk te seponeren.

Ik kan me heel goed voorstellen dat u als lezer nu denkt dat ik hier de bal helemaal missla, dat ik aan het hallucineren ben. Als de wereldwijde media en zowat iedere politicus wereldwijd (inclusief die van ons) beweren dat Osama Bin Ladin en Al-Qaeda achter de aanslagen van die fatale dag zitten dan moet ik het wel mis hebben. Als al deze mensen die toch een positie hebben waarvan we mogen verwachten dat ze vertrouwenswaardig zijn zeggen dat Bin Ladin schuldig is dan kan het toch niet anders dan dat de Amerikaanse justitie en de inlichtingendiensten over onomstotelijk bewijs beschikken dat hij schuldig is. En er is toch die beroemde video-opname waarop te zien is dat Osama Bin Ladin de verantwoordelijkheid voor de aanslagen opeist? Klopt, maar er zijn met die videoband een paar dingen die niet helemaal kloppen. Ten eerste klopt de door de Amerikanen gemaakte vertaling voor geen meter. De correcte vertaling van de opname toont dat de mannen praten over de aanslagen maar zeker niet dat ze de aanslagen opeisen.  Ten tweede zijn er problemen met de persoon van waarvan verondersteld wordt dat het Osama Bin Ladin is. De twijfel over de echtheid van deze video-opname is intussen zo groot geworden dat de opname niet eens meer gebruikt wordt om te verwijzen naar de schuld van Bin Ladin.

Het kan misschien als donderslag bij heldere hemel komen als of als een zeer slechte grap als ik hier beweer dat er geen greintje bewijs is tegen Osama Bin Ladin! Helaas kan deze bewering bewezen worden zodat het niet weer zomaar een theorietje is maar een feit. Op de website van de FBI vindt men de posters terug van door de FBI gezochte criminelen, de zogenaamde Most Wanted (http://www.fbi.gov/wanted/wanted_by_the_fbi). Osama Bin Ladin prijkt al jaren op die lijst (zie kleine foto bovenaan links) met een beloning van 25 miljoen dollar voor wie hem uitlevert of de gouden tip kan verstrekken. Als je op die website doorklikt op de foto van Osama Bin Ladin kun je zijn “wanted Poster” opvragen. Op die poster van staat vermeld voor welke misdaad hij gezocht wordt. En op die poster kunt u zelf lezen dat hij niet gezocht wordt vanwege zijn betrokkenheid bij 11 september. Er wordt zelf niet eens melding gemaakt van 11 september! Hij wordt door de FBI gezocht vanwege zijn betrokkenheid bij de aanslag op de Amerikaanse ambassade in Dar es Salaam. De Amerikaanse overheid heeft geen beloning uitgeloofd voor de arrestatie van Bin Ladin voor zijn vermeende betrokkenheid bij de aanslagen van 11 september. Het is een groep burgers (Airline Pilots Association and the Air Transport Association.) die een beloning van 25 miljoen dollar hebben uitgeloofd voor zijn arrestatie in verband met 11 september 20001! Weggegooid geld aangezien het niet hard gemaakt kan worden dat hij betrokken is bij de aanslagen.

Bijlagen:
Osama Bin Laden FBI wanted poster.jpg (250.7 KB)   

AL-QAEDA BESTAAT NIET!

        Sinds 11 september gaat er bijna geen week voorbij waarop de media geen melding maakt van Al-Qaeda. Bij de minste geringste dreiging van terroristen verwijzen journalisten onmiddellijk naar Al-Qaeda. Journalisme heeft een aantal basisprincipes. Een daarvan zou moeten zijn dat een journalist de inhoud van zijn verhaal grondig controleert vooraleer het uit te brengen. Ik vind het dan ook uitermate vreemd dat geen enkele journalist de moeite lijkt te hebben genomen om de naam en de herkomst Al-Qaeda te controleren…

        Wat hebben alle terreurgroepen met elkaar gemeen (afgezien van het feit dat ze dood en verderf zaaien onder onschuldige burgers)? Een naam waarmee ze zichzelf naar de buitenwereld toe identificeren. Een naam die binnen de groep zelf werd bedacht: IRA, Real IRA, ETA, RAF, CCC, Zwarte September, PKK, FARC, Tamil Tijgers, enzovoort. In het geval van Al-Qaeda is het niet zo dat Osama Bin Ladin op een bepaalde morgen opstond in een grot in Bora-Bora, zijn luitenants samenriep en zei: “Weet je wat we hebben een naam nodig voor ons groepje en dus zullen we ons vanaf vandaag Al-Qaeda gaan noemen.”

        Sterker nog de naam Al-Qaeda bestond al lang voordat er sprake was van Osama Bin Ladin. De naam is terug te voeren tot het begin van de jaren 80 van de vorige eeuw. Om de herkomst van Al-Qaeda duidelijk te maken ben ik helaas verplicht een kleine omweg te maken in de geschiedenis van de twee supermachten ten tijde van de Koude Oorlog. In 1979 viel de Sovjet Unie Afghanistan binnen. Hoewel het land altijd al een zeer sterke stammencultuur heeft gehad en het dagelijks leven veelal werd bepaald door de interactie tussen die stammen was het cultuurniveau in het land vrij modern. Het zijn de Sovjets die naar mate ze steeds gefrustreerder raakten met de onverzettelijkheid van de Afghanen de infrastructuur van het land systematisch met de grond hebben gelijk gemaakt. In een latere fase was het de Taliban die verantwoordelijk was voor de verdere implosie van de cultuur tot ze het land min of meer terug hadden gekatapulteerd in de middeleeuwen.

        Nadat de Sovjet Afghanistan waren binnen gevallen reageerde de VS en de rest van de Veiligheidsraad hierop met het gebruikelijke diplomatiek warm en koud blazen zonder er ook maar één echte sanctie aan te verbinden. Afghanistan was van geen enkel strategisch nut voor de Amerikanen en Europa en het beschikte niet over grondstoffen waardoor het economisch wel van enig belang zou kunnen zijn voor de geïndustrialiseerde wereld. De Amerikaanse inlichtingendiensten hadden geen zin tijd te verspillen aan een land waar geen voordeel uit te halen viel. Op dat moment zaten ze al met de handen in de haren door de revolutie in Iran. Waarschijnlijk meer om het geweten te sussen van een stel politici en om de publieke opinie gunstig te stemmen stuurden ze wel enkele miljoenen dollars naar de verzetsstrijders in Afghanistan. En leverden hopeloos verouderde wapens di ergens in een depot stof hadden liggen verzamelen. Een deel van de gestuurde geweren dateerden van de Eerste Wereldoorlog. De pro-Amerikaanse Sjah had Iran moeten ontvluchten op 16 januari 1979 en er stond heel wat op het spel voor de Amerikanen. Niet alleen dreigden ze een strategisch belangrijke militaire bondgenoot in het Midden-Oosten te verliezen die ze hadden verkregen via het corrupte regime van de Sjah. De volksrevolutie in Iran werd gedragen door alle oppositiepartijen (van links tot rechts) maar veranderde snel in een Islamitische revolutie onder leiding van de geestelijke leider Khomeini, ayatollah Ruhollah die in augustus 1979 terug kwam uit ballingschap. In de geest van “de vijand van mijn vijand is mijn vriend” zocht Teheran toenadering tot Moscow. Opeens moesten de Amerikanen hun mening over het strategisch belang van Afghanistan herzien. Met het verlies van de Sjah in Iran liep de Amerikaanse wapenindustrie miljarden dollars mis en was men de controle verloren over de rijke olievoorraden van het land. Indien de Sovjet Unie zijn invloedsfeer via Ayatollah Khomeini lag de weg open naar Irak, Koeweit en Saoedi-Arabië en dus de grootste oliereserves ter wereld. Een oliereserve waar het Westen volledig afhankelijk van was en nog steeds is. Een Sovjet dictator die kon beslissen om de oliekraan naar het Westen dicht te draaien kon de economie van het Westen volledig op de knieën krijgen. Men hoefde de kraan niet eens radicaal dicht te draaien. Het zou volstaan om de olieproductie te reduceren om de prijs van ruwe olie de hoogte in te jagen en Het Westen in een zware economische crises te storten. De Amerikanen zagen zich genoodzaakt hiertegen op te treden om dat doemscenario af te kunnen wenden.

        Irak met de op dat moment Westerse gezinde Saddam Hoessein vormde een natuurlijke buffer tussen Iran en Koeweit en Saoedi-Arabië. Saddam die als de dood was dat de Islamitische revolutie zou overslaan naar Irak en hem uiteindelijk zijn kop zou kosten trok ten oorlog tegen Iran in een zogenaamde preemptive-strike. Deze aanval werd stilzwijgend goedgekeurd en gretig gesteund door de Amerikanen. Koeweit en Saoedi-Arabië verstrekten tientallen miljarden dollars in de vorm van leningen en de Amerikanen leverden gretig wapentuig aan Irak in ruil voor die oliedollars. De oorlog tussen Iran en Irak zou uiteindelijk acht jaar duren en honderdduizenden het leven kosten.

Nu moest de CIA er nog voor zorgen dat de Sovjets genoeg eigen problemen zouden krijgen waardoor ze hun plannen om via Iran de grootste oliereserves ter wereld onder hun heerschappij te krijgen op de lange baan zouden moeten schuiven. De oplossing werd gevonden in de vorm van Afghanistan met een trots volk wat er prat opgaat nog nooit door een vreemde mogendheid onderworpen te zijn en die bereid waren te strijden tot de laatste man. Plots werden er in Washington miljarden dollars vrijgemaakt voor hulp aan de Mujahidien. Met dat geld kocht de CIA onder meer modern wapentuig in Egypte. Er werden ironisch genoeg AK47 geweren, raketlanceerders, granaten en mijnen gekocht die in Egyptische fabrieken werden gemaakt onder een Russische licentie. Met andere woorden de Russen werden dus met hun eigen wapens bestookt. De opmars van de Sovjet invloedsfeer richting het olierijkste gebied ter wereld werd een halt toegeroepen omdat Afghanistan veranderde in een het Russische equivalent van Vietnam.

        De CIA mag dan wel een inlichtingendienst zijn die zich wereldwijd bezig houdt met clandestiene operaties toch zijn de overgrote meerderheid van de duizenden mensen die op het hoofdkwartier werken bureaucraten. Dit betekend dat ze genetisch voorbestemd zijn om alles wat ze doen op papier te zetten. Zo komt het dat er een lijst werd opgesteld met de namen en de bijzonderheden van de in Afghanistan actief zijnde Mujahidien. De Amerikanen geven vaak blijk van een grote vindingrijkheid als ze op de proppen moeten komen met code- namen voor operaties of spionnen. Toen ze de database met namen en gegevens van de Mujahidien een naam moesten geven bleek de inspiratie ver zoek te zijn. Zo komt het dat de database of kortweg de basis letterlijk in het Arabisch werd vertaald en zo werd Al-Qaeda geboren. De CIA deed natuurlijk veel meer dan wat geld en wapens uitdelen. Ze hebben honderden Mujahidien getraind in het voeren van clandestiene oorlogsvoeren en hun beste leerlingen stuurden ze naar Amerikaanse militaire basissen voor meer gespecialiseerde opleidingen. Zo staat het zwart op wit vast dat Mohamed Atta, algemeen beschouwd als de leider van de kapers van 121 september, op verschillende Amerikaanse basissen werd getraind en dat hij zelfs een tijdlang een postadres had op de basis van Pensacola in Florida. In de strijd tegen de Sovjets waren er ook duizenden niet Afghanen betrokken die als Mujahidien vochten. Hiervan werden er honderden door Amerikaanse militairen getraind in Pakistan. Nadat de Sovjets zich uiteindelijk uit Afghanistan terug trokken keerde de meerderheid van deze buitenlandse strijders terug naar hun land van herkomst; Irak, Jemen, Saoedi-Arabië, Egypte, de Filipijnen, enzovoort. Honderden door een oorlog geharde en door Amerikanen getrainde mannen zitten nu over de hele wereld verspreid. Mannen voor wie het een fluitje van een cent is om zich te omringen met radicale jongeren en om via hun contacten uit het verleden aan wapens en explosieven te komen. Ze hebben de kennis in huis om terroristische cellen te vormen. Cellen die allemaal los van elkaar kunnen opereren en die geen commando structuur nodig hebben om in actie te komen. Ook al verwijzen veel van deze cellen in hun boodschappen naar elkaar en lijkt het alsof ze allemaal onder één paraplu werken, niets is minder waar. Osama Bin Ladin is niet DE LEIDER van een wereldwijd terreurnetwerk omdat er niet zoiets bestaat als een wereldwijd netwerk. Bin Ladin is eerder een ideologische leider voor al die afzonderlijke kleine terreurgroepen. Dit vaststaand feit roept echter wel een aantal legitieme vragen op. De meest voor de hand liggende is of een stel Moslim fundamentalisten als Osama Bin Ladin en zijn directe entourage de naam Al-Qaeda zouden hebben overgenomen terwijl ze zeer goed weten dat deze naam bedacht is door hun allergrootste vijand de CIA?

Natuurlijk is het voor de overheid en voor de journalisten veel gemakkelijker om al deze groepen samen te vatten onder één noemer namelijk Al-Qaeda. Er zijn intussen tientallen groepen actief wereldwijd die hetzelfde doel nastreven zoveel mogelijk Westerse slachtoffer te maken en zoveel mogelijk schade aan te richten aan Westerse projecten. Een onderscheid maken tussen deze groepen die al even snel van naam veranderen als een normaal mens van ondergoed is natuurlijk een zo goed als onbegonnen werk. Het grote probleem is echter wel dat iedere keer de naam Al-Qaeda gebruikt wordt na een terroristisch actie men (gewild) of ongewild impliceert dat Osama Bin Ladin de opdrachtgever is van die aanslag.

24-02-2011 om 00:00 geschreven door VanXanten