Het is gelukt! We zijn zonder kleerscheuren terug in Saverne geraakt. Ttz bijna zonder kleerscheuren want Piet z'n regenjasje had wat averij opgelopen bij z'n val een paar dagen geleden.
De rit van vandaag was 'a piece of cake' in vergelijking met de calvarietochten van de voorbije dagen. De zon was weer van de partij en de klimmetjes vielen ook wel mee.
Tjen en Johan, die ons kwamen oppikken in Saverne, waren ons al tegemoet gekomen op de allerlaatste col, nr 105 col du Schanz. Jammer genoeg was die col niet te vinden. Voor ons evenmin, want er stond geen bordje.
Het was een fantastische tocht en ik heb er echt van genoten, maar ik zal heel blij zijn om terug thuis bij Els en de kindjes te zijn.
Hartelijk dank voor de vele leuke reacties en aanmoedigingen, maar vooral een dikke merci aan alle mensen die een col of cols gesponsord hebben voor KOTK. Ik heb nog geen zicht op de totale opbengst, maar 't zal zeker de moeite zijn en de wetenschap dat bij iedere trap weer een paar euro's naar het goede doel gingen, heeft mij echt gemotiveerd. Bedankt!!!
En nu op zoek naar een nieuwe uitdaging. Of toch maar even wachten...
dag 24, Malvaux (Lepuix-Guy) - Ste-Marie-des-Mines
M'n eerste dipje van de hele tocht. Vanmorgen opgestaan met een serieuze 'turista' en heel de dag last van krampen. Daarbij komt nog dat het maar half zo warm was als gisteren en dat er een harde wind stond. Onze kleren en vooral schoenen waren nog niet droog na de regen van gisteren zodat we al na 10 min helemaal verkleumd waren. Gelukkig bleef de regen vandaag beperkt tot enkele buien.
Desondanks toch 140km afgelegd over de 'Ballons'. Ondertussen ook de 100ste col afgewerkt. De tocht bestaat officieel uit 105 cols, dus er resten er ons 5 in zo'n 120km. Morgen rijden we terug naar het startpunt,het station van Saverne, om er onze laatste stempel te laten zetten.
Nat, natter, natst. Na de regen van gisteren was het deze morgen nog redelijk droog, maar na een 20-tal km begonnen de eerste druppels te vallen en het is de rest van dag blijven gieten. Het was gelukkig nog vrij warm, maar zoals we mochten ondervinden, levert de combinatie regen-modder-koeievlaaien op de weg toch vrij gevaarlijke situaties. Op een glibberige bosweg ging ik bijna en even daarna Piet helemaal tegen de vlakte. Op wat stoffelijke schade en een blauwe plek na geen gevolgen.
We vorderden vrij vlot, maar tegen de avond liep het mis. Door wat onduidelijkheden in de routebeschrijving zijn we een aantal keer misreden. Op de koop toe vonden we geen overnachtingsplaats. Uiteindelijk na 9u toch viavia nog een auberge gevonden. In totaal 225km gereden waarvan 20 verkeerd. In bijlage wat foto's genomen tijdens de schaarse droge momenten en 1 van de onze suite.
Morgen trekken we de 'Ballons' in.
Le Grand Colombier: 18km klimmen, 1300 hoogtemeter en een paar stukken met stijgingspercentage van 14%. Dat kregen we deze ochtend op ons bord. Om direct goed wakker van te worden.
Jammer genoeg was het zeer nevelig zodat we niet ten volle van het uitzicht konden genieten.
De rest van de dag gelukkig wat meer gematigde klimmetjes in de Jura wel met gietende regen in de namiddag.
Vanochtend eerst de rest van de Cormet de Roselend afgewerkt, gevolgd door cols als de Saisies en de Aravis met een prachtig uitzicht op de Mt Blanc. Maar zoals vaak zat het venijn in de staart: om 7u moesten we nog over de Col du Clergeon, 600m klimmen. Net voor het donker werd een camping gevonden.
We hebben de Alpen nu achter ons gelaten. Morgen steken we de Rhone nog eens over en beginnen we aan de Jura.
Beetje laat want gisterenavond geen ontvangst in de refuge. Daar sta je dan met de moderne technologie.
De rit bestond hoofdzakelijk uit beklimming en afdaling van de Col de l'Iseran, het hoogste punt van de tocht. In de vooravond nog een stuk van de Cormet de Roselend beklommen.
Na de fratsen van gisteren hebben we het vandaag wat rustiger gehouden. Alhoewel, de Izoard en de Galibier mogen er ook wel zijn. Het was een prachtige rit door de hoge Alpen en het weer viel ook mee. Piet sukkelt sinds gisteren met z'n achillespees. Hopelijk morgen beterschap want dan moeten we over het hoogste punt van de tocht.
Ongetwijfeld de zwaarste rit van heel de tocht. 3 zware cols waaronder de Bonnette(2715m) en op het einde nog een onverwachte klim van 500hm om tot in Risoul te geraken. Dit laatste stuk was dan nog overhard en moesten we grotendeels in het donker afleggen. Gelukkig werden we hier super goed onthaald door Chris en Marnix. Op de teller staan vandaag 171km en meer dan 5000hm. Komt al aardig in de buurt van La Marmotte, en dan nog met bagage.
Naast lastig was de rit ook fantastisch mooi met onder meer de Gorges de Cians.
Ondertussen de 3000ste km gepasseerd en de 75ste col. Het begint te korten, hoewel er toch nog 20.000m geklommen moet worden. Morgen wachten de Izoard en de Galibier.
We komen op bekend terrein. Via Manosque, Riez en Moustiers reden we naar de Gorges du Verdon. Prachtig weer maar wel terug zeer warm. Dus veel drinken.
Niet te veel klimmen vandaag, dat zal voor morgen zijn. Dan beginnen we aan de Alpen.
Vanavond weer geen camping gevonden. Onderweg nochtans genoeg gezien. Weer op hotel dus.
