D day en vertrek D day is eindelijk aangebroken. Waar ik al 7 jaar over aan het praten was is nu eindelijk werkelijkheid. Dus dromen zijn géén bedrog al zag het er verleden jaar met mijn ongeval wel anders uit. Dan zij de steun van mijn vrienden ben ik er toch boven op gereaakt en hopleijk tijdig klaar gestoomd om deze tocht te volbrengen. Samen met mijn vrouw om 6.30 uur op weg naar Berlaar, café " De Kroon waar wij allereerst nog spek met eieren tussen onze kiezen zouden steken. Nog even een kleine omweg naar Paul keynen voor de laatste helpende hand om de frisse drank in te laden en dan naar het lokaal. Er waren nog blijkbaaar vroege vogels daar zij al aan het smullen waren, waaronder de burgervaders van de gemeente Berlaar Dhr walter Horemans en dhr Vercammen Eddy van St Katelijne Waver. Dat zijn mannen van hun woord, zij hadden beloofd om acte de presence te geven en dat deden ze dus ook. Spoedig waren de anderen ook op het appel verschenen en reken daar onze vrienden , sympathisanten en famillieleden bij dat kun je wel denken dat het er een gezellige drukte van jewelste was. De klok tikt onverbiddelijk verder en het tijdstip van afscheid nemen was aangebroken. De vrouwen werden nog een allerlaatste keer dik in de armen genomen en de emoties staken de kop op. Menig traantje is te voorschijn gekomen. Dat is normaal maar de tijd tikt nog steeds verder. Allen werden bijeen geroepen voor een allerlaatste groepsfoto 'n de Burgervader van Berlaar , Walter Horemans gaf ons allen een halsdoek waarop het embleem van de gemeente gedrukt was dat dienst moet doen om ons te behoeden voor een zonneslag. Na nog wat bemoedigende woorden van de beide brugervaders en de achterblijvers floot ik het peleton in gang. Toch een kleine 20 man op pad. Wat mij enigzins veraste was dat wij op de weg vanaf Berlaar tot in Duffel regelmatig bekenden langs het parcours zag staan die ons langs de kant bemoedigende woorden toeriepen. In de buurt van de Mijlstraat stond de ganse famillie van Koen Sels on op te wachten. En één straat eerder stonden familieleden van Paul Keynen ons op te wachten: Florent en Lucienne,die ook in de mijlstraat wonen,kwamen hem uitwuiven. Na goed 25 km deed dit een eerste incident voor. Een gekletter en gerammel. De schelp van de Guy wilde blijkbaar ergens onderweg achterblijven en was van zijn fiets gedonderd. Guy moets even op zijn stappen terug keren om zijn schelp toch mee te kunnen nemen. waar hij ze gestoken heeft weet ik niet, alleszins niet op zijn fiets, zijn helm of achterzak, waar dan wel ? Na goed 39 km een tweede incicent, wegenwerken al is dat in Belgie wel normaal. Dat ze dan de omleiding nog slecht aangeven was een beetje van het goede teveel. Zo belanden wij in een straatje dat ook nog bleek dood te lopen. Noodgedwongen moesten wij op onze stappen terug keren en trachten het goede spoor terug te vinden. Al bij al viel alles nogal mee en hadden wij het juiste spoor al snel terug gevonden. Na goed 45 km kreeg ik plots telefoon. Wie of wat had ik het raden naar doch ik nam het telefoontoestel ter hand en na enig gesakker, zeer slechte verbinding, bleek dit een reporter van een krant te zijn die zich van dag had vergist en dacht dat wij pas morgen zouden vertrekken en men wat nadere inlichtingen wou over onze tocht. Met horten en stoten, ik op de fiets aan het pedaleren en de zeer slechte verbinding maakte dat ik mij niet meer op de weg kon concentreren met als gevolg dat ik niet tijdig in de gaten had dat de groep rechts afsloeg. Daar ik slechts één hand aan het stuur had en de andere aan het gsmen was kon ik niet voldoende tijdig remmen. St Jacob heeft me hier bijgestaan, met heel wat acrobatische bewxegingen kon ik me recht houden en mijn voorgangers alsnog ontwijken. Bedankt St Jacob, de schelp heeft toch blijkbaar geholpen om mij van een valpartij te vrijwaren. ik heb mij nu voorgenomen géén GSM meer op te nemen als ik aan het fietsen ben. Ik zal ze wel terug bellen als wij een rustpauze hebben ingelast. Na goed 58 km bereikten wij onze eerste stopplaats Wieze. Hier werden de sandwisches bovengehaald met als toetje een banaan. Eenmaal dit achter de kiezen kozen wij terug het hazepad en met een zeer gestatig tempo wij op weg naar de zwalmstreek. Een zeer mooie streek , lichtjes op en af met prachtige vergezichten, neem daarbij een temp van 29 a 30 graden met een klein beetje frissen tegenwind , het was zalig fietsen. De km vlogen voor bij en wij hadden 105 km zonder dat wij het wisten en wij aan onze tweede stop toe waren. De pannekoeken werden bovengehaald die gretig hun weg vonden naar de hongerige bekken. Een ganse famillie met enkele kinderen hadden zich ondertussen op het terras vervoegd en de blikken van de kinderen naar onze pannekoeken werd Marina te machtig en ze heeft deze kinderen met een lekkere pannekoek bedacht. Het euvel van de Wim zijn fiets , die kraakte als een oldtimer was intussen ook opgelost door de Marc. Een losse manuwrel bleek de oorzaak te zijn van een tergend geluid waar je op den duur hoofdpijn zou van krijgen. Alles opgelost, drinkebussen gevuld en wij terug op weg voor de laatste 45 km. Paul en ikzelf gaven terug het commando aan om het tempo iets te laten zakken, het ging sbel genoeg en hadden tijd zat om tijdig binnen te zijn. Zo bereikte wij aan een gezapig tempo Peque na goed 135 km. Daar zochten we voor de derde maal een café op om de dorsyigen te laven en even uit de hitte te verdwijnen. Het was zaling om even in een gekoelde ruimte te kunnen vertoeven. Eenmaal dit achter de rug niog even de drinkebussen vullen voor de laatste 15 km. Zeer voorspoedig , om 16:09 uur en zonder ongevallen bereikten wij Hem ( tegen Roubaix ) waar wij een hotel hadden geboekt. weer een opdoffer van formaat.Géén bier te krijgen voor het avondeten, dus géén frisse pint voor 19uur. Dan maar eerst allemaal een frisse cola, nen 33 cl achterover kappen, frisse douche nemen, en gaan avondmalen. Een groenteschoteltje, een kippebil met taiatelli kaar en een soort vinigrette, platte kaas met appelmoes en een tas koffie. Naar het schijnt is dit een menu sportive. Goed de dag is bijna voorbij, nu krijgen we wel een frisse pint dus dat gaan dan doen. Ik sluit deze dag af met de groeten aan iedereen. allemaal zijn ze gezond en wel en wij maken ons op voor de tweede dag. Wij hadden vandaag 151 km met een gemiddelde van 25,3 km per uur en ik heb voor mijn dietiste 7960 calorien verbruikt Daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa, en tot de volgende
