Zweden 2009 -2011
Ons avontuur ...
Inhoud blog
  • afscheid nemen bestaat niet
  • slecht nieuws
  • Pasen
    Laatste commentaren
  • mooi! (Mieke Guns)
        op oei, oei
  • Begrip (Lydia)
        op oei, oei
  • dag collega! :) (Thijs)
        op 2011
  • 2011 (cindy en eric)
        op 2011
  • Foto's (Kristin)
        op Pracht van een natuur !!!!
  • België (Lydia)
        op overpeinzingen
  • ja, wij zijn er nog... (Cindy en co)
        op is daar nog iemand ?????
  • Gelukkige verjaardag Liesbet ! (herman van sweeveldt)
        op balans na twee maanden
  • terug in Zweden (Lydia)
        op reisverslag
  • fantastische foto's (Wilma en Peter)
        op nog enkele sfeerfoto's
  • mooie foto's (cindy en eric)
        op nog enkele sfeerfoto's
  • sigaret (Staessens Lydia)
        op traditie
  • eurosong (Staessens Lydia)
        op traditie
  • verrassing (mama)
        op impulsiviteit
  • elaba (Vicky)
        op zomaar
  • Volgende wijnproef is niet op zondag maar op vrijdag (Ron)
        op zomaar
  • de zweedse prinsesjes (cindy en eric)
        op groot meisje part I
  • dikke proficiat, ik weet niet wat ik lees (annik hermans)
        op De Zweeds Bevalling
  • van harte proficiat (Cindy en Eric)
        op De Zweeds Bevalling
  • proficiat (kristin)
        op De Zweeds Bevalling
  • blog (Marc Haselaars)
        op Belgian chocolates
  • aftellen (Staessens Lydia)
        op Belgian chocolates
  • anne van d'apotheek (anne geniesse)
        op 4 januari : het afscheid
  • verdriet van mijn kleindochter (Staessens Lydia)
        op de zweedse zomer
  • xxx (Eric en Cindy)
        op vakantie
  • zomaar (hilde - jean)
        op vrienden
  • Hoi. (Herman Van Sweeveldt)
        op balans na twee maanden
  • GRATTIS (kristin)
        op lang geleden
  • DIKKE PROFICIAT !!!! (Marc)
        op lang geleden
  • hou je goed (Wilma en Peter)
        op verjaardag
  • groot meisje (eric)
        op
  • lente (Staessens Lydia)
        op een vrijdagavond aan tafel
  • Yana en Karo (Sara)
        op balans na twee maanden
  • HALLO (eric)
        op balans na twee maanden
  • verlof (Staessens Lydia)
        op vakantie vervolg
  • hallo (Sylvia)
        op 4 januari : het afscheid
  • ferm (eric)
        op Rhune ontdekt de site van studio 100
  • even een controle... (Marc Van Sweeveldt)
        op " D Day "
  • goede uitvinding ! (Staessens Lydia)
        op " D Day "
  • foto's (Mieke Guns)
        op
  • lite om lillan.. (Kristin)
        op
  • echt geweldig (Wilma en Peter)
        op
  • Chique dinges (Lien, Caroline, Hedwig)
        op
  • een kleine tip (Weele)
        op
  • dag poepies (tatta)
        op
  • raar (Staessens Lydia)
        op
  • dag ex-sekretaris (Toon)
        op 4 januari : het afscheid
  • Hoe kan je je blog updaten zonder internet ??? (Ron)
        op
  • hallo (eric)
        op
  • Veel succes (Kirsten, Tim, Tibo en Kobe)
        op 4 januari : het afscheid
  • Nieuw avontuur (Peter Sara en kids)
        op 4 januari : het afscheid
  • veel geluk! (Mieke Guns)
        op 4 januari : het afscheid
  • jo (Eric)
        op 4 januari : het afscheid
  • Zweden..........aaaaah!!!!! (Thijs)
        op 4 januari : het afscheid
  • Zweden opgepast (Marnik)
        op 4 januari : het afscheid
  • missing you (Rene ( Maastricht))
        op 4 januari : het afscheid
  • Lieske en co (Hedwig)
        op 4 januari : het afscheid
  • spijt (vicky & jan)
        op 4 januari : het afscheid
  • keep on roling (Wilma en Peter)
        op 4 januari : het afscheid
  • hey collega! (kristien)
        op 4 januari : het afscheid
  • Hey ! (Stefan)
        op 4 januari : het afscheid
  • 1000 dagen vol belevenissen... (Marc)
        op 4 januari : het afscheid
  • cool (Ron)
        op 4 januari : het afscheid
  • Welkom vriendjes en vriendinnetjes !!!!!
    21-11-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pracht van een natuur !!!!
















    21-11-2010, 21:45 geschreven door Liesbet & Johan  
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Het is weeral bijna 2 jaar geleden dat we op Zaventem stonden en ons grote avontuur tegemoet gingen. Bangelijk hoe snel de tijd gaat zeg ....
    Een paar weken geleden hebben we de eerste verjaardag van ons Myrthe gevierd en dit niet alleen in Zweden, maar we hebben ook een kort bezoekje aan België gebracht. Terwijl ons Rhune altijd heel proper gegeten heeft en nu nog steeds niet graag een boterham met confituur eet omdat dan haar handen vuil worden, zo veel te leuker vind ons Myrthe het om van een slagroomtaart te eten. En ze weet wat lekker is want het fruit kon haar niet bekoren, er was enkel een streep slagroom van de taart verdwenen en de rest mochten wij opeten. Rhune stond er bij en keek er naar met een niet begrijpende uitdrukking op haar gezicht. Wie wil er zich nu zo vuil maken, maar ze mocht wel het kaarsje uitblazen en dat maakte alles goed. Dat mijn tripje naar België geslaagd was, moet ik niet telkens herhalen he. Ook al heeft het weer een paar dagen geduurd voor onze twee meisjes terug op hun positieven waren, het was de moeite waard. Zelfs ons Rhune zei in het vliegtuig dat ze iedereen ging missen !!!
    Het is eigenlijk altijd dezelfde golvende beweging. Als ik hier in Zweden ben is alles ok en zijn we hier ook echt thuis, maar na een tijdje begint het altijd weer te knagen bij mij. Dan mis ik de mensen in mijn thuisland en word het tijd om nog eens op het vliegtuig te stappen. Die eerste dag België is altijd wat vreemd maar na een dag of 2 voelt het alsof we nooit weggeweest zijn. Dan is het weer moeilijk om naar Zweden te komen omdat ik dan precies terug in een soort winterslaap terechtkom. Mijn leventje hier beperkt zich nog altijd tot het zorgen voor die twee lieve schatten en dan vooral voor de jongste... Ik kijk uit naar januari, wanneer ook Myrthe de Happy kids onveilig gaat maken. Dan kan ik eindelijk eens gaan sporten, koffie gaan drinken of gaan werken zonder rekening te moeten houden met dutjes enz...
    Het klinkt als muziek in de oren want ook al is de liefde die je voor je kinderen voelt eindeloos, er is nog meer in het leven!!!!
    Mijn België-peil is weer even bijgevuld, maar ik plan nu alweer een volgend tripje want ik weet dat het verlangen naar jullie weer snel van zich zal laten horen !!!

    Tot dan,

    xxx








    21-11-2010, 21:40 geschreven door Liesbet & Johan  
    15-11-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.overpeinzingen
    Het is weeral bijna 2 jaar geleden dat we op Zaventem stonden en ons grote avontuur tegemoet gingen. Bangelijk hoe snel de tijd gaat zeg ....
    Een paar weken geleden hebben we de eerste verjaardag van ons Myrthe gevierd en dit niet alleen in Zweden, maar we hebben ook een kort bezoekje aan België gebracht. Terwijl ons Rhune altijd heel proper gegeten heeft en nu nog steeds niet graag een boterham met confituur eet omdat dan haar handen vuil worden, zo veel te leuker vind ons Myrthe het om van een slagroomtaart te eten. En ze weet wat lekker is want het fruit kon haar niet bekoren, er was enkel een streep slagroom van de taart verdwenen en de rest mochten wij opeten. Rhune stond er bij en keek er naar met een niet begrijpende uitdrukking op haar gezicht. Wie wil er zich nu zo vuil maken, maar ze mocht wel het kaarsje uitblazen en dat maakte alles goed. Dat mijn tripje naar België geslaagd was, moet ik niet telkens herhalen he. Ook al heeft het weer een paar dagen geduurd voor onze twee meisjes terug op hun positieven waren, het was de moeite waard. Zelfs ons Rhune zei in het vliegtuig dat ze iedereen ging missen !!!
    Het is eigenlijk altijd dezelfde golvende beweging. Als ik hier in Zweden ben is alles ok en zijn we hier ook echt thuis, maar na een tijdje begint het altijd weer te knagen bij mij. Dan mis ik de mensen in mijn thuisland en word het tijd om nog eens op het vliegtuig te stappen. Die eerste dag België is altijd wat vreemd maar na een dag of 2 voelt het alsof we nooit weggeweest zijn. Dan is het weer moeilijk om naar Zweden te komen omdat ik dan precies terug in een soort winterslaap terechtkom. Mijn leventje hier beperkt zich nog altijd tot het zorgen voor die twee lieve schatten en dan vooral voor de jongste... Ik kijk uit naar januari, wanneer ook Myrthe de Happy kids onveilig gaat maken. Dan kan ik eindelijk eens gaan sporten, koffie gaan drinken of gaan werken zonder rekening te moeten houden met dutjes enz...
    Het klinkt als muziek in de oren want ook al is de liefde die je voor je kinderen voelt eindeloos, er is nog meer in het leven!!!!
    Mijn België-peil is weer even bijgevuld, maar ik plan nu alweer een volgend tripje want ik weet dat het verlangen naar jullie weer snel van zich zal laten horen !!!

    Tot dan,

    xxx

    15-11-2010, 10:39 geschreven door Liesbet & Johan  
    04-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vaderlandse trots
    We schrijven een doodgewone zaterdag in Zweden....
    De Johan is met ons Rhune gaan zwemmen terwijl ik achterblijf bij een slapend meisje. Telefoon, of mama en Myrthe zin hebben om naar de Mc Donalds te gaan, ik ben er absoluut geen fan van maar je moet al eens iets doen voor je kinderen he, dus ok dan maar ( en hier in Zweden keuze genoeg aan Mc Donalds, dat is hier enorm populair ). Wij waren niet de enige met dat lumineuze idee en toen we eindelijk een tafeltje bemachtigd hadden, kon de pret beginnen. Plots, tussen al het rumoer heen, hoorden we de radio spelen en jawel hoor " onze Tom" toch wel zeker. Het is niet de eerste keer dat we liedjes op de radio horen van Belgische bodem ( wel de eerste keer Tom Dice ), maar toch worden we nog altijd een paar centimeter groter van trots. Tussen al het gegniffel van de buitenlanders over België ( kan ook moeilijk anders met zo'n ingewikkelde politiek, drie talen en waar ligt dat nu eigenlijk België, Amsterdam kennen we wel ), scoren we big time met onze muziek, dus Belgen wees trots en Nederland  "eat your heart out ". Want ok, jullie haalden de finale van het WK, maar jammer er spreekt niemand nog over terwijl iedereen in Europa " Alors on dance " meezong. Deze keer geen Belgisch wereldkampioen wielrennen, maar Michel Wuyts, als je het me niet kwalijk neemt zeg ik nu " Tommeke, Tommeke, wat doe je toch !!! ".

    Groetjes

    04-10-2010, 09:39 geschreven door Liesbet & Johan  
    28-09-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.is daar nog iemand ?????
    Neen, ik ben jullie niet vergeten, integendeel...
    Maar je kan moeilijk elke dag schrijven dat de was en strijk bij is, dat Myrthe goed of in haar geval slecht geslapen heeft en dat Rhune zich heel veel vragen begint te stellen. Dat laatste is vaak aanleiding tot grappige gesprekken. Misschien moet ik niet tot in detail treden, maar ze merkt nu bevoorbeeld heel goed het anatomische verschil tussen jongens en meisjes. Leuke leeftijd, maar ook vermoeiend, bij alles wat je doet volgt er een waarom en wat ga je doen en ik wil hetzelfde als jou enz...
    Ons Myrthe is ondertussen al 11 maanden en ze telt voor twee. Zo heeft de living hier al onder water gestaan en lag zij er doorweekt middenin met de dweil te spelen ( ik was nochthans maar heel even naar de keuken zene ), ik heb al eens opnieuw eten moeten klaarmaken omdat ze haar bord op de grond gegooid had enz...

    Ondertussen maakt Zweden zich op voor de komende winter. Dat merk je vooral aan de parking hier aan de haven, al de boten worden op het droge gelegd, goed afgedekt, wachtend op weer een volgende lente. Via onze goede vrienden de "Wortelboertjes" kennen we mensen die net verhuisd zijn naar Dubai en daar is het momenteel nog tussen de 40 en 50 graden. Zoals alles daar kunstmatig is, kent men er ook geen seizoenen en hoewel iedereen wel eens klaagt over te warm, te koud, te veel wind, te weinig of te veel regen, kijk eens naar buiten en besef hoe mooi het is om  al die kleuren aan de bomen te zien. Hoe fijn het is weer andere kleren aan te kunnen trekken, een wandeling in het bos te kunnen maken om daarna rond een warm haardvuurtje bij te kletsen...

    En tussen al dat moois geniet ik momenteel na van een weekendje Stockholm met mijn klein ( ze is wel jonger, maar ondertussen een toffe volwassen vrouw ) zusje. Er zijn van die momenten dat alles lijkt te kloppen en dit weekend was daar zeker een mooi voorbeeld van. Ik heb deze keer per trein gereisd en ineens in stijl. De stoel die ik gereserveerd had, stond in eerste klas en dan nog wel in de " quiet zone", je werd dus vriendelijk verzocht om de rust te respecteren en de GSM niet om de 2 seconden te laten rinkelen, alleen om iedereen te laten weten hoe onmisbaar je bent. Een ideale ongeving dus om met een goed muziekje ( uiteraard met de MP3 en oortjes ) te ontspannen en weg te dromen...
    In het station van Stockholm werd ik opgewacht door een bekend gezicht met de bijhorende knuffels natuurlijk en ons meidenweekend kon beginnen !!! We hebben veel gewandeld, gezien, lekker gegeten, gedronken en vooral veel gebabbeld ( sorry maar wat onder zussen gezegd wordt, blijft daar ook !!! ). We zijn en blijven vrouwen en voor wie mijn zus kent, volgens mij zijn alle H&M's van heel Sotckholm langs de binnenkant gekeurd !!! ( we hebben jammer genoeg geen IKEA gezien, dan zou haar weekend helemaal de max geweest zijn !!! )
    Maar we hebben ook leuke, nieuwe winkels ontdekt en na wat navraag zijn we er tot grote tevredenheid achtergekomen dat die ook in Göteborg te vinden zijn. 8 Jaar verschil is op bepaalde momenten in het leven veel, maar dankzij dit weekend ben ik er achter gekomen dat dit niet meer het geval is en het heeft het " zussen " gevoel serieus versterkt. En het beste nieuws van alles, er zijn nog zoveel steden die bezocht moeten worden, je kan er dus zeker van zijn dat we nog ergens anders ter wereld opgemerkt zullen worden de komende jaren !!!

    En nu is het aftellen naar mijn volgend reisje met bestemming jullie, want na 1,5 jaar buitenland weet ik al wel dat we niet vergeten worden en we ook jullie niet vergeten maar een mens heeft nu eenmaal af en toe behoefte aan een persoonlijke babbel en knuffel...

    Tot binnenkort xxx



    28-09-2010, 12:00 geschreven door Liesbet & Johan  
    27-07-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.reisverslag

    Een ex – collega en zijn toekomstige, die ik ondertussen beiden wel vrienden mag noemen, maken telkens prachtige, avontuurlijke reizen waar wij dan mogen van meegenieten via fantastisch geschreven reisverhalen. Mijn wederhelft kan alleen maar dromen van zo’n vakanties (hij krijgt mij namelijk niet mee naar landen zonder fatsoenlijke hygiëne en ik trek al zeker niet rond met een rugzak) en mijn reisverhalen verbleken bij die van hen.

     

    De vakantie van de drie vrouwen die deel uitmaken van dit gezin, bestond uit 2 weekjes België landje, al moet ik zeggen dat ik even gedacht heb dat we ergens in de tropen terecht gekomen waren toen we uit het vliegtuig stapten!!!! Maar het was wel degelijk  Zaventem, Brussel.  Ik weet niet of er nog mensen zijn met dit gevoel, maar normaal gezien als je terugkomt van vakantie, krijg ik een echt thuisgevoel bij het oprijden van de Antwerpse ring!!!! Na 1,5 jaar in Zweden was dat deze keer niet het geval en was het bijna alsof ik echt toerist was in eigen land.

    Maar dat verandert meteen wanneer je een paar dagen hebt doorgebracht onder familie en vrienden en om niet al te melig te worden, maar het moet toch gezegd, daar is dus in mijn ogen je echte “thuis”. Zweden is een mooi land en als je hier zit, denk je dat je Antwerpen mist maar dat is niet helemaal waar. Ik heb de afgelopen weken ondervonden dat het de mensen in Antwerpen en de Limburg zijn die maken dat je je ergens thuis voelt !!!!

    Het was dus een fijne vakantie, zonder grote cultuurshocks, maar er zijn weer kleine sprongetjes vooruit gemaakt. Onze jongste kan namelijk sinds een week zitten !!!! Ons Rhune heeft de tijd van haar leven gehad in Plopsaland, bij al de grootouders, nonkels, tantes, peters en meter…. En de mama heeft  er van genoten om nog eens iets anders te zijn dan mama!!!! ik ben op stap geweest met mijn jonger broertje en zusje en we zullen maar zeggen dat het gebrek aan training de oorzaak was van het vroeger naar huis gaan langs mijn kant (klinkt in mijn oren veel mooier dan te moeten zeggen dat ik gewoon 8 of 9 jaar ouder ben dan hen…) Een dagje Antwerpen en mosselen op een terras was dan weer meer iets voor mijne ouderdom, aangezien het zich in de namiddag afspeelde...

    Geen grote avonturen dus voor ons, maar wel een vakantie die ik nodig had. Ik ben weer helemaal opgeladen met liefde en knuffels van al mijn dierbaren, ik heb kunnen bijkletsen met oude collega’s  (sorry, Jan maar terwijl jij de andere kant van de wereld verkende, heb je wel een fijne avond gemist)

    Het was weer moeilijk om jullie allemaal achter te laten, maar het is wel weer duidelijk geworden dat jullie in mijn hart zitten en dat dit daarom dit avontuur leuk is maar enkel van tijdelijke aard!!!!

    Jullie vragen zich waarschijnlijk af wat er met de man des huizes aan de hand is. Wel die heeft verloren tijd ingehaald met zijn twee “ bijna” volwassen kinderen in Kroatië en daar heeft niet alleen hij van genoten, vermoed ik.

    Nu hebben we nog een weekje samen vakantie en vandaag gaan we genieten van de Zweedse zomer met onze Nederlandse vrienden, want die hebben we de afgelopen 14 dagen gemist en ook zij zitten in ons hart !!!!

    Tot de volgende ….

    P.S. Jan en Vicky, als jullie naar Zweden komen, er is hier een verwarmde kamer en badkamer, dus ik kan jullie geen cultuurshock bezorgen, maar hopelijk lezen jullie wel in onze gezichten dat je van harte welkom bent….

     



    27-07-2010, 11:41 geschreven door Liesbet & Johan  
    06-06-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.nog enkele sfeerfoto's


























    06-06-2010, 22:49 geschreven door Liesbet & Johan  
    30-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.traditie

    Als ik terugdenk aan mijn kindertijd, herinner ik mij nog heel goed de avonden van het Eurovisiesongfestival. Vooral in de kindertijd, nog voor we hadden geproefd van het uitgaansleven, was deze gebeurtenis iets om naar uit te kijken. Dit wilde namelijk zeggen dat we met zijn allen voor de TV zaten, we chips of iets anders lekkers kregen en het belangrijkste, we mochten lang opblijven. Maar je wordt ouder en krijgt natuurlijk andere bezigheden en zo heb ik zelfs onze enige overwinning gemist, al weet ik nog precies waar ik toen was maar dat is nu niet aan de orde ( neen mama geen paniek, het was totaal onschuldig ). En de laatste jaren kwam die drang naar traditie wel terug maar de sfeer rond het songfestival was zo veranderd dat iedereen afhaakte. Vriendjespolitiek en de meest belachlijke vertoningen lagen daarvan aan de oorsprong. Dit jaar ging zelfs alles ook een beetje aan mij voorbij, we hoorden wel dat er deze keer geen preselecties zouden zijn en eigenlijk was dat een opluchting want waarom deden we eigenlijk nog mee ???!!!! Tot de eerste halve finale eerder deze week, want toch wekt zoiets nog alijtd je interesse en we toch weer keken. Ons liedje had ik nog nooit gehoord en het was een aangename verrassing, eindelijk eens iets goeds te horen en nog voor de bekendmaking wie zaterdag nog eens zijn ding mocht doen, vonden wij dat we het deze keer verdiende en als we er niet bij waren, hadden we ons eens niet belachlijk gemaakt. En toen bekend werd dat "onze Tom" naar zaterdag verhuisde, gebeurde er toch iets. Je kan commentaar geven zoveel je wil en doen alsof het je niet meer interesseert, maar als er dan weer een Belg meedoet waarvan iedereen het erover eens is dat hij een kans maakt, dan komt er toch een soort vaderlandslievendheid naar boven ( bij mij toch ) en wil je weer als één man achter onze kandidaat gaan staan.

    En zo heb ik dit jaar voor de eerste keer sinds mijn jeugdherinneringen, de traditie herbeleefd. Het gezin was wel wat uitgedund en vertaalde zich tot één persson voor de TV, maar het was wel weer met chips en een duveltje ( ik heb al lang de leeftijd bereikt dat alcohol mag ). Ik heb het dit jaar ook nog eens echt gevoeld, het waren goede liedjes en de eurosong sfeer was weer terug. Met toch een kippevel moment toen " onze Tom" zijn ding deed, ik treed den Bart bij met zijn commentaar. We hebben niet gewonnen, al hadden we het wel verdiend, maar voor mij voelt het wel zo. Ik heb namelijk een verloren gegaan gevoel herbeleefd en wil me weer even met fierheid Belg noemen ( met al onze Nederlandse vrienden hier was dit effe nodig, want zij hebben natuurlijk het WK maar wij hebben toch wel lekker Tom Dice ). Voor al die nuchtere mensen onder jullie, die deze euforie lichtjes overdreven vinden ( en dat is het misschien ), probeer het volgend jaar ook eens. Het zal waarschijnlijk weer jaren duren voor we nog zo'n België hoogtepunt hebben, maar niettemin kan je wel met het hele gzein voor de TV gaan zitten, een chipke op tafel zetten en de kinderen laten opblijven tot het einde, het verzeker jullie dat het een mooie traditie is waarvan jullie de kinderen de warmte nog zullen voelen als ze jaren later met een duveltje alleen in de zetel zitten te kijken.

    xxx



    30-05-2010, 09:47 geschreven door Liesbet & Johan  
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zomaar

    Dat de Zweden mensen van groenten en fruit zijn, is niet helemaal waar. Het zijn namelijk grote zoetebekken en fan van los snoep. Je weet wel , zo van dat snoep in bakken waarmee je zelf een zakje kan vullen. Je vindt  het hier overal, in de supermarkt en in godis winkels. Maar het zijn wel buitenmensen, vanaf de eerste tekenen van warmere temperaturen en een beetje zon, zie je ze allemaal uit hun holletje kruipen. De winkels hangen hier ook vol met regenpakken voor kinderen en volwassenen, want ook een beetje regen houdt de Zweden niet tegen. Dat is echt iets wat wij niet kennen, hier is een heel assortiment aan rubber laarzen te krijgen en aan regenpakken ( het regent hier dus nog meer dan in België ). Dat buitenleven vertaalt zich hier aan de kust vooral in het hebben van één of ander model van boot. De anders zo verlaten parking hier aan het haventje staat momenteel vol, iedereen is namelijk zijn boot vaarklaar aan het maken.

    Bij ons is het buitenleven beperkt tot de aanschaffing van een leuke tuinset en trampoline en watertandend langs de kust lopen om al dat fortuin aan grote en kleine jachten te bewonderen. Maar dat wil niet zeggen dat er bij ons geen spectaculaire dingen gebeuren. Ik kan met grote fierheid aankondigen dat mijn aan sigaretten verslaafde wederhelft aan het afkicken is. Ja, jullie lezen het goed, sinds 14 mei is in dit huis geen sigaret meer te vinden. Dat wil zeggen dat er niet naar buiten gevlucht wordt na het eten en dat ik ’s avonds niet meer naast een naar asbak ruikende man moet kruipen, wat kan het leven toch mooi zijn. Gelukkig ben ik nooit verslaafd geweest en heb ik nooit begrepen wat iemand lekker vond aan zo’n stinkend, duur spul maar blijkbaar is afstand doen van dit gif niet zo’n makkelijke opgave en vind ik het dus zeker het vermelden waard !!!

     

    Ondertussen is ook onze B&B weer aan een tweede seizoen toe. Terwijl mijn moeder en haar beste vriendin zijn komen genieten van de laatste sneeuw,  is mijn broer met zijn gezin komen meegenieten van de eerste dagen warmer weer. Ze hebben dus niet alleen de tuinset en trampoline mee helpen inwijden maar we hebben met zijn achten ook een heel toffe week gehad samen en ook voor ons was het echt vakantie !!!! Met als topper een picknick met champagne, wijn en borrelhapjes in het park, terwijl onze kinderen zich uitleefden in de speeltuin.

     

    En dan is het nu weer voor  het tweede jaar op rij dat ik jullie, onze lezers ( hopelijk hebben we nog enkele fans ), een heel fijne zomer toewens. Natuurlijk met veel zon, ontspanning en genot. Voor diegene die zich weer verplaatsen naar het zuiden ( ik blijf het zeggen, denk ook eens aan het noorden, het is de moeite !!! ), rij voorzichtig en kom veilig thuis. Voor diegene die in ons landje blijven, tot in juli dan komen we nog eens bijkletsen, bijknuffelen en de banden versterken, dus zet de drank al maar koud en de tuinstoelen klaar !!!!!

     

    Trevlig sommar,

    Tot de volgende,

    Xxx

    P.S. foto’s volgen



    30-05-2010, 00:00 geschreven door Liesbet & Johan  
    06-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.rechtzetting
    effe een kleine rechtzetting : mijn spontaniteit verdwijnt natuurlijk als sneeuw voor de zon he ....
    als je nog schrijffouten tegenkomt ( en die zullen er zeker nog zijn ), bedenk dan dat het om de inhoud gaat he

    doei

    06-04-2010, 14:15 geschreven door Liesbet & Johan  
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.impulsiviteit

    er zijn van die momenten dat je zo verlangt naar iets, dat je gekke en spontane dingen gaat doen .....
    Wel ik geraak hier dan misschien wel ingeburgerd, toch had ik effe behoefte aan België. Gewoon voelen dat je leeft, een stad voelen die bruist van de energie ..... Mijn stad binnenrijden en weten dat daar nog altijd jouw thuis en toekomst ligt. Maar niet iedereen gaat mee in dat spontane gedoe en dan heb ik het vooral over de luchthavens. Als je woensdag beslist dat je vrijdag wil vliegen, dan lukt dat misschien wel, maar dan moet je daar wat geld voor neertellen. En de mensen die mij kennen, weten dat dan mijn spontaniteit verdwijnt als regen voor de zon. Dan maar 's nachts wakker liggen en een manier bedenken om toch maar te kunnen vertrekken en na lang getwijfel ( en dan vooral van mijn kant ), donderdagnamiddag koffers gepakt en om 2.30u de auto ingestapt met de GPS ingesteld op ons landje. Wij hadden 3 mensen op de hoogte gebracht van onze komst, voor de rest was de verrassing compleet. ( de ene ging al meer uit zijn dak dan de andere, maar gelukkig vond iedereen het een aangenaam weerzien) Spijt van mijn impulsieve daad heb ik allerminst ( misschien een beetje als ik naar mijn bankrekening kijk ), want het werd een super gezellige week. Vermoeiend is het altijd wel, maar dat doe ik mezelf aan want ik wil natuurlijk zoveel mogelijk mensen zien !!!! Mijn excuses aan de mensen waar ik niet gepasseerd ben, als jullie maar weten dat het niets met vergeten te maken heeft, maar alles met te weinig tijd..... En voor diegene die ik wel gezien heb, het was weer net of we nooit weg zijn geweest !!!! Ondertussen zijn we terug in het druilerige Zweden en gaat het leven weer zijn gewone gangetje, met dit verschil dat mijn batterijen weer even opgeladen zijn en ik hier nog nageniet met een goei muziekje op de achtergrond.....

    Tot deze zomer xxx



    06-04-2010, 14:10 geschreven door Liesbet & Johan  
    23-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zomaar
    Hallo lezers ( ik hoop toch dat die er nog zijn ) ,

    Geen groot nieuws te melden hier in Zweden. Dit jaar zullen er geen zwangerschappen, verhuizen, enz.... aan te pas komen ( tenminste dat is het plan !!! ). Vrijdag heeft ons Rhune al voor de tweede keer haar verjaardag gevierd hier in Zweden. En ze begint natuurlijk echt wel te beseffen dat het fijn is om te verjaren, je mag trakteren bij de Happy Kids met icecream ( zoals ze zelf heel mooi kan zeggen ) en natuurlijk zijn er ook nog cadeautjes en ballonnen !!!! Volgend jaar zullen we hier een internationaal kinderfeestje moeten houden, met Nederlandse, Franse, Duitse en Zweedse kinderen en zo ligt voor ons Rhune de wereld aan haar voeten !!! Als ze die maar allemaal te vriend houdt, allemaal vakantieplaatsen om eens te bezoeken. Zij heeft zich in ieder geval al volledig aangepast aan de Zweedse mentaliteit, zelfs in zo'n mate dat ze  haar schoenen uitdoet wanneer we ergens gaan lunchen. ( hier in Zweden is het de gewoonte dat je bij de mensen thuis en ook bij de Happy Kids niet binnenkomt met je schoenen aan ) Ons Myrthe eet sinds kort vaste voeding met een lepel en dat vond ze de eerste dagen maar niets !!! Ondertussen gaat het goed binnen en lijkt het weer een eeuwigheid geleden dat ik aan het lachgas lag. En voor de rest regent het hier en snakt ook iedereen in dit land naar de lente. Wij halen nu temperaturen van om en bij de 8 graden en als je dan leest dat ze in België al eens 18 graden zullen halen, ja dan doet dat pijn he. Maar wij hebben er zelf voor gekozen om naar het noorden te komen dus dan moet je daar niet over klagen. Zoals je leest gaat het hier goed met ons, we snakken zelfs niet meer naar een frituur, charcuterie van Bertje of pistolekes op zondagmorgen. Maar dat wil niet zeggen dat we jullie, vrienden en familie niet missen en vandaar dit berichtje, gewoon om te laten weten aan al diegene die we achtergelaten hebben dat het nog altijd moeilijk is om te horen dat we gezellige verjaardagsfeestjes, zondagse wijnproeverijen, tasjes thee en een goeie babbel moeten missen. Maar geen nood, op een dag kom ik uit het noorden om al de verloren tijd in te halen !!!!


    dikke kus

    23-03-2010, 11:13 geschreven door Liesbet & Johan  
    21-02-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Winter wonderland

    Dag België,

     

    Ok, de opwarming van de aarde is echt een serieus probleem. Wij willen natuurlijk allemaal dat onze kinderen, kleinkinderen en volgende generaties nog kunnen genieten van moeder aarde. Maar ik moet eerlijk zijn, als dit mooi tafereel een gevolg is van deze opwarming dan ben ik stiekem toch ook een beetje blij. De Göteborgse Zweden weten zelf niet wat hen momenteel overkomt want dit gebeurt ook meer eens om de 20, 30, 40 ( ze spreken elkaar op dat vlak wat tegen ) jaar en het gebeurt toch wel net nu wij hier wonen zeker !!!!  Er ligt hier al sneeuw sinds begin januari maar de laatste dagen is er nog een flink pak bijgevallen. We spreken nu toch wel van een halve meter sneeuw, het lijkt net of je op skivakantie bent. Dit heb ik mijn jonge ( dat jong maak ik mezelf wijs ) nog niet meegemaakt en het is dus echt genieten !!! Gisteren was het zelfs zo erg dat de Johan de weg naar boven tot aan ons huis niet meer opgeraakte, zelfs met de sneeuwkettingen aan waren er 4 pogingen nodig. Ondertussen hebben ze hier sneeuw komen ruimen en vandaag gaan we nog eens een poging doen. Als het niet lukt, zal Rhune de komende dagen niet naar de Happy Kids kunnen en zit ik hier letterlijk vast op mijne berg.

    Het volgende fenomeen dat zich hier voordoet is het bevriezen van de zee. Wij zijn net gaan wandelen en zover je kan zien is de zee bevroren en bedekt met een laagje sneeuw. ( zie eerste foto )

    De kers op de taart zou een goei saunake zijn in dit winter wonderland, maar een mens kan niet alles hebben…..

     

    Dikke kus van de sneeuwmannetjes uit Zweden



















    21-02-2010, 15:54 geschreven door Liesbet & Johan  
    02-02-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.groot meisje part I

    Hallo sneeuwmannekes,

    Jullie hebben daar echt wel nog eens echte seizoenen he !!! Een prachtige zomer en dan nu koude en sneeuw. Van de zomer zwijgen we hier, maar ook hier is de winter koud en er ligt al meer dan een maand sneeuw. Sinds we terug zijn van Frankrijk is het hier ook nog niet boven het vriespunt geweest en nachten van -16, -17 of -18 graden zijn hier normaal. Het goede nieuws is dat de dagen weer langer worden en dat is een zalig gevoel. Je geraakt er echt moeilijk aan gewend om rond 15u al in de schemer te zitten zene !!!! Maar nu kunnen we weer uitkijken naar de lente en de lange dagen hier in Zweden.

    Dit even geheel ter zijde, laat ons nu even terugkomen op de titel van dit verslag. Ik herinner het mij alsof het gisteren was, al weet ik het jaartal niet meer. Wel weet ik dat het zomer was en we diezelfde dag zouden vertrekken op vakantie naar zee. En daar was het dan, de eerste keer menstruatie, tante Rosa op bezoek, de rode vlag buiten en welke leuke omschrijvingen er ook voor mogen bestaan. Wat ik toen niet begreep, is de grote ophef die er rond gemaakt werd. Er kwamen zelfs felicitaties aan te pas, want ik was nu groot meisje geworden. Ik vond het alles behalve tof en wauw, zeker als je dan op vakantie vertrekt naar een plek waar zo weinig mogelijk kleren gedragen worden !!!
    Nu ben ik zelf moeder van twee dochters en ik begrijp nu veel beter hoe een moeder zich voelt bij het opgroeien van kinderen. Want ook mijn oudste dochter is sinds kort een beetje " groot meisje " geworden. Ze draagt namelijk  leuke prinsessenonderbroekjes en overdag blijft de
    " pamper" dus achterwege. En ja, dan ben je als ouders super fier op je jonge spruit, je moedigt ze aan, zet ze in de bloemen omdat het lukt !!! Ik kan me nu dus best voorstellen dat ook ik trots zal zijn wanneer part II van het groot meisje worden zich aandient, gewoon omdat je zo jouw kind ziet evolueren, ziet uitgroeien tot een jonge vrouw die vanaf dan haar eigen weg zal gaan uitzoeken !!! Ondertussen geniet ik nog met volle teugen van het peuter zijn ( al hebben ze nu ook al hun eigen willeke ), we zijn nog steeds superhelden die alles kunnen oplossen en maken ( en dan vooral de papa !!! ) en we krijgen nog volop knuffels en kusjes !!!!

    Onze jongste spruit is ondertussen al drie maanden en van haar krijgen we nu volop reactie. Ze praat volop door haar armpjes en beentjes te bewegen en lachen dat ze kan !!!! Ze slaapt ook 's nachts door en dat is ook voor de ouders een grote stap vooruit. Je krijgt stilaan terug energie en je kan de draad van je eigen leven terug een beetje opnemen. En dat eigen leven gaat hier gewoon zijn gangetje, tussen het huishoudelijk werk en de voedingen door, probeer ik een klein beetje Zweeds te leren maar als ik het aan dit tempo blijf doen, zal ik niet snel een conversatie kunnen voeren. We hebben dit weekend onze Nederlandse vrienden een wederdienst kunnen aanbieden want nu was het aan hen om kennis te maken met de kraamafdeling in Zweden. Ze zijn nu de fiere ouders van drie dochters en het leuke is dat de drie oudste echte vriendinnetjes van elkaar zijn !!!!

    En zo heb ik weer de belangrijkste gebeurtenissen verteld !!! Geniet nog van het winter wonderland, kruip lekker bij elkaar voor de haard en denk eens aan ons want wij denken heel veel aan jullie !!!

    dikke knuffel



    02-02-2010, 12:13 geschreven door Liesbet & Johan  
    05-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.back to life, back to reality
     

    Hallo lezers,

    Hopelijk hebben jullie een fijne Kerst gehad en zijn jullie al bekomen van de Nieuwjaarskater !!!!! Wij zijn ondertussen ook terug in Zweden na een lange, vermoeiende maar gezellige trip. Het begon allemaal op 18 december om 4.15u, de auto vol geladen ( en daarmee bedoel ik ook echt vol ), kindjes uit bed gehaald en wij op weg naar België. Het was hier koud maar droog dus goed om te rijden en aangezien we naar het zuiden reden gingen we er van uit dat het zo zou blijven. Rhune was al dagen over België en Frankrijk bezig en was helemaal in de wolken toen we dan ook effectief vertrokken. Alhoewel ik denk dat het kleine TV’tje dat ze een paar dagen er voor gekregen had de hoofdreden van haar enthousiasme was, want nu mocht ze er eindelijk naar kijken. Ik wil even verder bomen over die kleine uitvindingen, als ik even mag. Voor ik ook maar een kind op de wereld gezet had, waren er allerlei goede voornemens. Die hele hype van studio 100, daar ging ik dus niet aan mee doen. Allemaal geldklopperij, die merchandising !!!! Het heeft exact 6 maanden geduurd tot ons Rhune naar de crèche ging en een zakje nodig had om extra kleedjes in mee te geven. Bumba was geïntroduceerd en ondertussen ken ik de liedjes van K3, Piet Piraat, Plop enz…. beter dan de muziek die nu hot is !!!! Zo ook dus met die DVD spelers voor in de auto, bij ons gingen die er niet komen. Op den duur kijken ze alleen maar TV en ze moeten zich maar anders leren bezig houden. Na 5000km op 14 dagen tijd te hebben afgelegd, ben ik euforisch over die dingen en gelukkig dat ik ook dit voornemen heb laten varen. Het is allemaal mooi, je kind zinnig bezig houden maar als je zelf moe wordt en je moet concentreren op de weg omdat er zoveel  sneeuw valt dat je geen hand voor ogen ziet, ben je blij dat je kind in de ban is van Dora.

    En zoals je al kon lezen, naar het zuiden rijden biedt tegenwoordig geen garanties want hoe meer ons reis vorderde, hoe slechter het weer. Dat maakt dat we over ongeveer 1300km 18u gedaan hebben en moe aankwamen om 22.00u in Merksem. Gelukkig stond daar een overgelukkige grootmoeder ons letterlijk op te wachten in de deuropening om eindelijk haar jongste kleinkind te kunnen bewonderen. Het is dat ze nog te klein zijn om alleen te reizen en de ouders dus moeten meekomen, wat is dat toch met die grootouders en hun kleinkinderen ???!!!!!

    Zondag 20/12 hadden we een babyborrel gepland, wisten wij veel dat hier alles dicht ging sneeuwen, met als gevolg dat vele mensen er spijtig genoeg niet geraakt zijn. Anderen hebben dan weer het Belgische openbare vervoer getrotseerd ( waarvoor dank ) en nog enkelen ontdekten dat ook wandelen in de sneeuw aangenaam kon zijn. Hoewel de afwezigen gemist werden, we hebben ons geamuseerd en het was weer echt thuiskomen !!!!!! Ons weekje België werd zoals altijd gezellig, vermoeiend en druk en op zaterdag 26/12 begonnen we aan ons tweede luik van de trip, Frankrijk. Deze keer moesten we 900km afleggen, een makkie dus voor ons, ervaren globetrotters. Dat was even buiten de files gerekend en ook nu waren we weer blij dat het ontvangstcomité in zicht kwam. De warme soep stond al klaar, waarvoor hier ook weer dank !!!!! En de skivakantie kon beginnen. Een weekje samen met de Geenskes, dat kan niet stuk. Er is hard gewerkt, door weer en wind werd er geskied ( regen, sneeuw…. ) maar er werd ook goed gegeten, gedronken en geregenwormd ( is een superleuk gezelschapspelletje ). Rhune heeft zelfs ook even kennis gemaakt met het fenomeen skiën, maar stel je daar niet te veel bij voor. Ook ik heb even terug op de latten gestaan, was dat weer even wennen ( mijn laatste skivakantie dateert van toen ik 12 was en neen ik ga niet zeggen hoeveel jaar dat dan geleden is ). De insiders die mijn wederhelft kennen, weten dat hij gewoon mee naar boven gaat en wel ziet hoe hij beneden komt en dat lukte vrij aardig, denk ik.

    En dan kwam de vertrekdag weer heel dicht bij. We hebben voor de eerste keer sneeuwkettingen moeten gebruiken om de berg af te geraken en dan konden we aan ons tweedaagse trip terug naar Zweden beginnen. Zaterdag moest er 1200km afgelegd worden tot aan de slaapplaats in Duitsland en terwijl we een sms ontvingen van onze reisgenoten dat ze zaten te borrelen bij de grootouders, reden wij tegen 60km/u over de autostrade in jawel de sneeuw !!!! Na een nachtje in Duitsland, braken de laatste 770km aan en zondag om 18u bereikten we eindelijk, totaal uitgeput ons huis !!!!!

    We hebben dus op 14 dagen tijd om en bij de 5000km afgelegd, we hebben Denemarken, Duitsland, Nederland, België, Frankrijk, Zwitserland en terug Duitsland en Denemarken doorkruist en dat maakt van ons misschien geen wereldreizigers maar welke geheimen heeft Europa nog voor ons ???!!!!!

     

    Tijd dus om terug aan ons dagelijks leventje te beginnen en stiekem toch weer uit te kijken naar de volgende reünie met de mensen waar ik van hou !!!!!

    Het ga jullie goed





















    05-01-2010, 13:27 geschreven door Liesbet & Johan  
    29-11-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Licht in de duisternis

     

    We naderen het einde van het jaar, ons eerste jaar hier in Zweden. We maken dus volop de herfst en winter mee en dat betekent winderig, regenachtig en grijs weer. Ook de dagen worden heel snel en korter en het is hier donker tussen 15 en 16u, je zou dus van minder depri worden. Maar in december zien de Zweden het licht, aan de ramen van de huizen verschijnen er allerlei kerstverlichting, vooral de typische Zweedse trapsgewijze lichtjes ( zie foto ) en dus ook ons huis wordt nu opgelicht . Je zou gaan uitkijken naar de korte dagen om samen met zijn vieren bij de haard te zitten en te kijken naar alle verlichte huizen !!!!!

     

    Hoewel de Zweedse kinderen hun schoen niet zetten, toch heeft Sinterklaas de hele tocht met zijn boot ondernomen om de Nederlandse en Belgische kindjes een bezoekje te brengen. Op 21/11 is hij hier al even gepasseerd voor een groot feest en om pepernootjes ( hij is nogal Nederlands gezind ) en cadeautjes te brengen. Rhune mocht voor de eerste keer bij Sinterklaas komen en dat was nogal overweldigend maar sindsdien is ze helemaal in de ban van de goedheilige man en zijn helpers. Sinterklaas heeft ook beloofd om op 6/12 ook nog eens langs Zweden te komen dus hier zullen zaterdagavond ook 2 schoentjes staan.

     

    Ons kleinste spruit is ondertussen alweer een maand oud en ze groeit als kool. Ze lijkt helemaal op haar zus want toen deze klein was zei papa ook al dat we een klein Jean – Luc Dehaeneke in huis hadden en we zijn er in geslaagd om er nog zo eentje op de wereld te zetten !!! Natuurlijk heeft ze haar moeilijk uurtje en uiteraard is dat net wanneer er ’s avonds gegeten, gewassen en in bed gestopt moet worden en dat is dus even een hectisch moment. Maar voor de rest lukt alles wel, al was ik vergeten hoe hoe vermoeiend onderbroken nachten konden zijn.

     

    Nog drie weken en we maken de trip naar België nog eens en voor de eerste keer doen we dat met ons vieren. Ik denk dat er in ons thuislandje enkele op hete kolen zitten om onze jongste dochter eens in levende lijve te zien en wij gaan voor haar een klein feestje geven. Wij wensen alvast iedereen God jul en Got nytt år en tot volgend jaar !!!

     

    Dikke kus van ons



    29-11-2009, 20:15 geschreven door Liesbet & Johan  
    01-11-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De Zweeds Bevalling

    Maandag  26 oktober 2009

     

    Ik heb al heel de dag een raar gevoel. Een grieperig gevoel, pijn in mijn rug, het is moeilijk te beschrijven. Maar de dag verloopt gewoon zoals andere dagen en ’s avonds vertrekt de Johan naar Duitsland voor een allerlaatste buitenlandse trip. Toch een geruststelling dat hij daarna gewoon thuis is, want er zijn nog maar 3 weken te gaan. Rhune en ik  eten ’s avonds gezellig samen, dan in bad en de kleine pruts in bed. En na een paar uurtjes zappen, de mama ook in bed. Om 00.15u voelde ik plots nattigheid en dat bedoel ik dan letterlijk. Toen ik opstond, begreep ik ook meteen wat het breken van water betekent. En daar stond ik dan, alleen thuis, een slapende tweejarige in de kamer naast me en mijn eigen watervalletje van Coo. Dan maar Duitsland opgebeld met het blijde nieuws, de Johan zag het al helemaal voor zich, deze bevalling zou hij niet meemaken !!!! Hij heeft direct zijn koffer terug gemaakt en een taxi richting luchthaven genomem, om daar heel de nacht te wachten tot de loketten de volgende ochtend opengingen en hij op het eerste vliegtuig richting Göteborg kon springen. Ondertussen in Zweden....... natuurlijk stond mijn koffer nog niet klaar dus vlug wat spullen bij elkaar genomem, de Nederlandse vrienden uit hun bed proberen bellen om ons Rhune op te vangen en ons kleine meid wakker gemaakt en ook voor haar spullen bij elkaar geraapt en dit allemaal terwijl de kraan openstond. Voor de dames onder jullie met enige ervaring, kunnen jullie het zich voorstellen?! Gelukkig hebben we op de duur Geeske en Rob wakker gekregen en wilde Geeske meegaan naar het ziekenhuis terwijl Rob bij de kids bleef { ze hebben zelf 2 dochters van 3 jaar en 20 maanden }. Ons Rhune was helemaal haar kluts kwijt en het gevolg was, Noor ook wakker en Rob heeft die nacht dus gezellig winkeltje gespeeld en boekjes gelezen !!!!! En de vrouwen ondertussen naar het ziekenhuis. Eerst een half uur aan de monitor en dan een onderzoek om te kijken of het wel echt water was dat ik verloor. En ok, ik ben geen dokter maar je weet als vrouw zelf toch wel het verschil tussen urine en water en voor zover ik meen te weten zijn ook de uitgangen verschillend !!! Maar ok, onderzoeken dan maar. En de voedvrouw zag geen water en dat moeten ze eerst zelf zien dus het resultaat was dat we terug naar huis gestuurd werden met een verklaring waar ik geen letter van verstond { haar Engels was niet al te best } en dit terwijl het water nog steeds langs mijn benen liep { ok, de waarheid gebiedt mij om eerder over sijpelen te spreken dan over lopen }.

     

    Dinsdag 27 oktober 2009

     

     

    Om 3.30u terug thuis, zonder Rhune want die was te moe van al dat winkelen en dan maar wat slapen op de zetel. Om 10u was de Johan terug thuis en hoewel ik wat weeën had die regelmatig kwamen, zijn we toch thuis gebleven. Tegen de middag verdwenen de weeën weer en ik verloor ’s avonds wel terug wat water maar dat was niet meer zo spectaculair. Dus maar gewoon gaan slapen en een goede nachtrust gehad !!!!

     

    Woensdag 28 oktober 2009

     

    De Johan is gewoon naar zijn werk vertrokken en ik heb ons Rhune naar de Happy Kids gebracht maar onderweg naar huis maakte ik me toch zorgen. Wat als mijn water toch echt gebroken was , dan heb je toch kans op infectie. Ik voelde de baby precies ook minder bewegen en op de duur haal je je dus vanalles in het hoofd. Dus eens thuis, terug naar het ziekenhuis gebeld en een uur later mocht ik op controle komen. Deze keer werd ik onderzocht door een lieve gynaecoloog die goed Engels sprak en zij zag deze keer wel water, ze heeft ook nog een echo gemaakt en met de baby was alles in orde, ook mijn placenta lag nog steeds aan de kant dus ik was klaar om te bevallen. Ze gingen de bevalling dus inleiden en daar werd mijn ergste nachtmerrie waar !!! Ik heb namelijk zo’n inleiding al eens mogen meemaken en ik heb daar weinig positieve ervaring bij. Ik was ook niet de enige die deze dag had uitgekozen want de ziekenhuizen zaten overvol. Ik werd naar een ander ziekenhuis doorverwezen { gelukkig dichter bij huis } en daar zouden ze het in gang zetten. De Johan dan maar opgepikt van het werk en dan naar het ziekenhuis gereden. Om 13.30u waren we ter plaatse maar we hebben gewacht tot 18u en daar waren ze dan met het gevreesde infuus. Al gauw bleek dat het iets sneller zou gaan dan de eerste keer want de weeën waren al snel heftig en tegen 20u was de pijn niet meer te harden dus ik wilde een epidurale. In Zweden hebben ze eerst een andere oplossing in de vorm van lachgas. Je zet een masker op je mond wanneer je zelf wil en dan adem je lachgas binnen. Dit verzacht de pijn niet maar maakt je zo high dat je je het op den duur niet meer aantrekt. Dus na een paar keer goed diep inademen, leek een epidurale toch een betere oplossing. Ik had op die moment 6cm opening dus de vroedvrouw ging de dokter bellen. Maar plots voelde ik de drang om te persen en na een tweede onderzoek, bleek ik volledige ontsluiting te hebben en de dokter kon terug rechtsomkeer maken. Dan toch maar dat lachgas gebruiken, het enige nadeel is dat als je te high wordt, je niet meer weet wat het woord persen betekent, laat staan dat je ook nog maar enig idee hebt waar je mee bezig bent !!!! De pijn van een bevalling valt moeilijk met woorden te omschrijven dus daar begin ik niet aan, maar om 21.06u werd dit beloond met de geboorte van ons Myrthe en zoals velen onder jullie zullen bevestigen, het was de pijn waard !!!!!! Anders dan in België blijf je nog geruime tijd in je verloskamer { ongeveer 2u } en dan wordt je naar de kraamafdeling gebracht. De Zweden hebben ook een leuke traditie, je krijgt een schaal  waar een houten Zweedse vlag opstaat, 2 borden met boterhammen, 2 glazen appelsap en koffie of thee. Tegen 00.30u worden we dan naar de kraamafdeling gebracht.

     

    Donderdag 29 oktober 2009

     

    Tot hier toe heb ik niets anders dan lof over de Zweedse zorg, ik ben gedurende heel mijn zwangerschap goed opgevangen en ik heb er altijd alle vertrouwen in gehad maar de grote verrassing moest dus nog komen en dat is de kraamafdeling. Wij kregen om 00.30u even een korte rondleiding, daar was de linnenkamer, daar lagen de pampers en daar was de ontbijtkamer en dan naar de kamer. Een tweepersoonskamer waar twee bedjes tegen de muur stonden met daartussen een gordijn. Een toilet op de kamer, een kleinverzorgingskussen en lavabo voor de baby maar geen babybadje. De bedden lagen verschrikkelijk en ik kreeg het zelf niet naar boven om gemakkelijk eten te kunnen geven. Ik heb nog steeds veel last van mijn bekken en ik kon dus op die moment niet zelf het bed uit. ’s Morgens dan de Johan maar gebeld met de vraag of hij wilde komen helpen. Want ik weet niet wat de taak van het personeel is maar ik heb ze nauwelijks gezien. Ontbijt, daar moet je zelf voor zorgen, het is een buffet en je eet het daar op of neemt het mee naar je kamer maar je moet wel zelf alles terug opruimen en in de afwasmachine laden. Je baby wassen is niet te doen en daar wordt ook niet over gesproken. In België komt de kinderarts langs op de kamer maar in Zweden ga je naar de kinderarts. Maar dat is het minste, je baby wordt tenminste onderzocht, ik ben nog tot ’s middags in het ziekenhuis geweest en er heeft niemand mij nog onderzocht. Je kan dan zeggen dat onze gezondheidszorg veel geld kost maar die verwennerij bij ons op de kraamafdeling is een welkome hulp als je net de ziel uit je lijf geperst hebt. Een lekker opgedekt bedje, ontbijt op bed, een frisgewassen baby en dan het zaligste van alles de moment dat ze met dat karretje om te spoelen komen binnenrijden, wel daar wil ik gerust voor betalen !!!! Je moet minstens 6 uur in het ziekenhuis blijven en dat maakt dat wij donderdagmiddag om 13.30u terug thuis waren. Voor alle vrouwen die nog voor de blijde gebeurtenis van een bevalling staan, geniet van de luxe van België en a.u.b. geniet voor mij mee van die dagelijkse heerlijke, lauwe spoeling !!!!!!!!

     

     

    Maar voor de rest gaat het prima met ons, Rhune vindt die kleine baby in huis super en ze wil haar heel de tijd vasthouden en knuffelen. Wij moeten nu terug allemaal even ons ritme zoeken maar het is zalig om terug zo’n klein wonder in huis te hebben. Het zal wel moeilijk zijn voor iedereen in België om dit van op een afstand te moeten meemaken en daarom al enkele foto’s, in december komen we haar live showen. Wij voelen ons ondertussen compleet en zijn dankbaar dat deze twee kleine mensjes ons als ouders hebben uitgekozen, we zullen er alles aan doen om hen te laten uitgroeien als twee, gelukkige, zelfzekere vrouwen, dat is beloofd !!!!!!!!!!

     

    Dikke kussen van Johan, Liesbet; Rhune en Myrthe vanuit Hovås  



















    01-11-2009, 16:27 geschreven door Liesbet & Johan  
    21-10-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Belgian chocolates
    Hoi, Hoi,

    Ok, ik geef het toe, het is veel te lang geleden. Hopelijk zijn er nog steeds mensen die trouw af en toe eens kijken of er nog nieuws van ons komt. Voor die mensen is hier weer een update. Vanmorgen deed ik ons Rhune naar de Happy Kids en één van de juffen ( een Amerikaanse ) vroeg me van waar in België we kwamen. Toen ik vertelde dat Antwerpen mijn stad was, klaarde haar gezicht helemaal op !!!! ( normaal natuurlijk ) Ze had de kans gehad om zelf Antwerpen te bezoeken en ze was er helemaal vol van, vooral van de Belgian waffels en de chocolate. Of ik wafels kan maken was de volgende vraag. Ik heb de indruk dat er onder de buitenlanders een aantal misverstanden bestaan wat betreft het Belgische volkje. Ten eerste denkt iedereen dat iedereen in België perfect tweetalig is en ten tweede moeten wij allemaal wafels kunnen bakken. Ik ontgoochel hier dus op alle fronten want mijn schoolfrans kan je moeilijk de perfecte tweetaligheid noemen en over mijn bakkunsten wil ik zelfs niet beginnen. De reden waarom ik dit voorval vertel is dat ik heel happy naar huis ben gereden, overvallen door een trots op MIJN stad en weer eens beseffende dat je een Antwerpenaar uit Antwerpen kan halen maar omgekeerd is dat onbegonnen werk. Ik heb dan ook beloofd dat ik bij mijn volgende bezoek een paar kilo pralines zal meebrengen en de gedachte alleen al zorgt er voor dat ik vanaf nu de favoriete mama ben !!!!!

    Maar onze avonturen hier zullen jullie misschien meer interesseren !!!! We wonen sinds 24 september aan de kust en dat doet ons allebei goed. De verhuis is goed verlopen en niet alleen dankzij een paar krachtpatsers die alles ingepakt en verhuisd hebben. We hadden ook bijstand gekregen vanuit België in de vorm van ouders die expert bleken te zijn in het uitpakken van dozen en bouwkits van IKEA monteren ( hoewel ik er zeker van ben dat niemand mijn zusje kan overtreffen als het over IKEA bouwkits gaat !!!! ). De enige die enigszins in verwarring gebracht was door al die drukte was ons Rhune. Het moet ook raar zijn om 's morgens naar school te vertrekken en 's avonds naar een ander huis te rijden en hoewel je probeert alles zo goed mogelijk uit te leggen, toch spreekt ze nog altijd over het nieuwe huisje !!!!! Maar we voelen ons hier echt thuis, het voelt veel knusser aan, we hebben nu veel meer buren en wat vooral goed is bij de eenzame avonden, we hebben gordijnen !!!!!

    En dan is er nog dat ander avontuur, nu nog groeiende in mijn buik !!!! Ik ga hier niet uitweiden over hoe ik me voel want dat is in één woord belabberd. Last van allerlei kwaaltjes en verschrikkelijke pijnen in mijn bekken, maar ik blijf hier wat rondwaggelen terwijl ik de weken aftel. En nu kan ik echt wel aftellen want zondag ben ik 37 weken. Dat wil zeggen nog een goede drie weken !!!! We zijn dit weekend begonnen met de voorbereidingen, de kinderkamer klaarmaken, kleedjes wassen, wieg klaarzetten en ik vraag me af of mensen dit bedoelen als ze over nesten spreken. Af en toe word ik er ook al aan herinnerd wat nu weer een wee was en dat maakt dat ik toch een beetje nerveus begin te worden, plots herinner ik me wat bevallen nu weer inhoudt.... Maar ja, het cliché zegt het zit er in en zal er uit moeten en nog zo'n goeike, je bent dat direct vergten als je dat kleine mensje in je armen houdt. Het rare is ook heel het verhaal rond mijn zwangerschap. Deze zomer kreeg ik in België te horen dat ik waarschijnlijk een keizersnede zou moeten ondergaan wegens een placenta previa. Begin september ben ik hier in het ziekenhuis op controle geweest en daar werd deze diagnose bevestigd, mijn placenta lag ongeveer 8 cm voor de cervix maar ik moest een maand later nog eens terugkomen voor een laaste controle. En wonderbaarlijk, een maand later had mijn brave placenta plaatsgemaakt en kon onze kleinste de natuurlijke uitgang nemen i.p.v. de nooduitgang. Dat was toch even schrikken en dan verlang je even naar je eigen dokter en je eigen taal, daar heb je op dat moment het meeste vertrouwen in. Na een paar uur kom je dan weer met je voeten op de grond, je moet er hier wel vertrouwen in hebben en ze zullen ook wel weten waar ze over spreken zeker. Dus als alles goed gaat, zal ik gewoon thuis weeën krijgen om dan naar het ziekenhuis te rijden en te wachten tot die uitgang eindelijk toelaat om nieuw leven ter wereld te laten.

    Natuurlijk houden we jullie op de hoogte van het wanneer deze gebeurtenis plaatsvindt, de ervaring van een Zweeds ziekenhuis en de grote verandering in het leven van ons Rhune.
    Het is jullie misschien opgevallen dat er bij dit verslag weinig gesproken wordt over de man des huizes, dat is niet omdat we hem vergeten zijn maar hij passeert hier de laatste tijd maar heel weinig. Ze kennen hem nu niet alleen in België en Zweden maar hij verruimt zijn horizonten binnen Europa, ze hebben daar tegenwoordig een mooi woord voor, namelijk netwerken. In mijn ogen is het niets anders dan lullen op meetings en daarna lekker gaan eten en drinken. Maar dat is mijn mening en misschien is die wel gevormd door een beetje afgunst, onder de mensen komen, lullen, gaan eten en dan nog even doorzakken dat klinkt als muziek in mijn oren !!!!!


    Wij groeten u en lang leve Antwerpen, met of zonder Lange Wapper !!!!!

    21-10-2009, 10:54 geschreven door Liesbet & Johan  
    19-08-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de zweedse zomer
    Toen een vriendin van ons hoorde over de verhuisplannen naar Zweden, vertelde ze direct over haar waterige vakantie in dit landje...
    In haar jeugdige herinneringen regent het in Zweden altijd en het land heeft sindsdien geen enkele aantrekkingskracht meer op haar. Wij vermoedden dat het zo erg toch niet kon zijn maar moeten daar nu toch op terug komen. We hebben de laatste maand al veel regen geslikt en met regen bedoel ik alle sluizen open, dit soms gedurende ettelijke uren !!!!! Gelukkig kon ik eind juli naar het zuiden voor 14 dagen ( zijnde ons België landje ) en daar was het veel beter. Het was weer een blij weerzien en een drukke, vermoeiende, gezellige bedoeling....

    Het minder goede nieuws kreeg ik van mijn eigen vertrouwde gynaecoloog, bleek dat mijn placenta helemaal voor de uitgang ligt, met andere woorden ons kleine meid ( ja, het wordt een dochter ) kan er langs geen kanten door. Een keizersnede is dus aan de orde en op de koop toe moet ik me de komende maanden nog heel rustig houden want de kans op bloedingen is groot. Als dat gebeurt, is een ziekenhuisbezoek een noodzaak en als ik pech heb kan ik daar voor de rest van de tijd in bed gaan liggen.
    Maar met ons kleine meid is alles in orde, ze groeit zolas het moet en bewegen is haar favoriete bezigheid ( vooral dan 's avonds en 's nachts, hopelijk leert ze snel dat het dan eigenlijk tijd is om te slapen).

    Mijn plannen om in september nog een weekje homefront mee te pikken, zijn bij deze dus ook volledig in het water gevallen, ik heb algemeen vliegverbod !!!! Jammer maar het goede nieuws is dat we 24 september verhuizen naar onze nieuwe stek en daar kijken we allemaal naar uit.
    Misschien dat het aan de kust vlugger opklaart of niet zo veel regent, wie weet....

    Tot dan hebben we het nog druk met het wassen van lakens, kuisen en zorgen dat de voorraadkasten aangevuld zijn tegen dat de volgende bezoekers komen. De Johan heeft al helemaal de smaak te pakken en droomt van een B&B. 's Morgens zorgt hij vol overgave voor een lekker bordje spek met eieren en we hebben al een paar uitstappen in het basispakket opgenomen. Dus breng je rubber laarzen en regenjasje mee en reis naar het mooie groene ( onze gazon vertoont geen enkele rosse plek ) Zweden.

    Ondertussen is hier het schooljaar alweer begonnen en de Zweden nemen de draad weer op. En dit jaar is er weer een nieuwe leerling bijgekomen, namelijk Rhune Maas. Op 11/8 is ze voor de eerste keer naar de Happy Kids gegaan en wonderwel vond ze het speelgoed veel te fascinerend om te beseffen dat wij wel terug naar huis gingen. De eerste week is ze drie dagen met veel plezier naar haar nieuwe vriendjes en vriendinnetjes vertrokken maar spijtig genoeg was dan de pret er wel af. Sinds deze week ( en ze gaat nu voltijds ) laten we haar elke dag schreeuwend achter. En het loslaten is begonnen, er is geen weg terug. Het is moeilijk om de krop in je eigen keel te verbergen wanneer ze met uitgestrekte armen schreeuwt en zegt dat ze mee naar huis wil ..... En dan troost een mens zich met de gedachte dat het goed is voor je kind, ze moet zich losmaken, ontwikkelen en een volgende stap in het leven zetten. Ik vraag me af of diegene die deze mooi woorden verzonnen heeft ooit die armpjes en tranen gezien heeft bij zijn/ haar eigen kind !!!! Maar we zetten voort, moedig als we zijn en sturen ons pruts de wereld in ( waar ze zelfs de taal niet verstaat ) en zijn super trots op onze peuter.

    Nog een goede week en het leven gaat ook in België weer over in zijn normale ritme, drukte aan de schoolpoort, files, werken....
    In ieder geval allemaal een goede start en als het allemaal te veel wordt, je weet de lakens zijn gewassen en er zal iemand met veel liefde spek met eieren voor je bakken....


    Tot de volgende....

    19-08-2009, 19:11 geschreven door Liesbet & Johan  
    29-06-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vakantie
    Tussen al de slechte nieuwsberichten door, hier positief nieuws vanuit Zweden. Effe melden dat ook hier de kranten vol staan over de
    "King of pop" en dat was volgens mij het beste wat die mens had kunnen doen, op zijn vijftigste doodvallen ( pas op ik wenste hem niet dood he ). Maar nu is hij ineens van alle blaam gezuiverd en gaat hij naar de plek waar ook Elvis is, want Elvis is still alive. Ik zal hier toch eens in de bossen moeten kijken, misschien zitten die 2 hier nu rustig aant meer te vissen....

    Wij hebben ondertussen al wat bezoekers vanuit België over de vloer gekregen, telkens beladen met lekkers van het thuisfront waarvoor dank. Het is super om iedereen te zien en om een klein beetje van Zweden te kunnen laten zien. Op die manier verkennen wij ook de buurt en wij hebben echt al plaatsen gezien zoals ze in de boekskes staan. Het is een mooi land nu nacht bijna niet bestaat en de zon volop schijnt. De mensen ontwaken inderdaad uit een soort winterslaap en buiten zijn is nu de boodschap !!!!! Het contrast tussen de donkere korte dagen in de winter en de lange lichte dagen ( volgens mij is het hier maar donker tussen 23u en 3u en dan is het nog niet pikdonker ) in de zomer is fenomenaal en iedereen lijkt hier een boot te bezitten die nu volop te water gelaten wordt. ( het doet dromen .... )

    De mensen die hier geweest zijn, verstaan nu beter waarom ik me hier zo afgesloten voel en aangezien ik sinds de laatste koffie ochtend mijn droomplaatsje gevonden heb, zijn we op zoek gegaan naar een huis daar en met succes !!!! We hebben een leuk huis gehuurd aan de kust in een doodlopende straat. Het huis zelf is ouder dan dit huis maar groot genoeg en ik vind het zelfs gezelliger. Ik kan er lekker wandelen en fietsen en op 10 minuten loopafstand is er een strand. We kunnen het huren vanaf 1/10 en ik tel af....

    De echo toonde geen abnormale zaken en het was weer super om dat kleine wezentje te zien, ondertussen hebben we ook het hartje eens gehoord bij de vroedvrouw en het vulde heel de kamer waardoor bij ons Rhune het angstzweet uitbrak !!!! Dus ook op dat vlak verloopt alles naar wens. Hopelijk weet ik in juli, als ik een bezoekje breng aan mijn goede vertrouwde gynaecoloog in België het geslacht en dan is het alleen nog maar aftellen.

    Voor de rest wens ik iedereen een fijne vakantie toe, rij voorzichtig, geniet, ontspan, laat je volledig gaan en kom dan op tijd terug want op 24/7 ben ik 14 dagen in België en ik wil jullie heel graag zien !!!!!!!


    Trevlig resa

    29-06-2009, 13:05 geschreven door Liesbet & Johan  
    Archief per week
  • 25/07-31/07 2011
  • 09/05-15/05 2011
  • 18/04-24/04 2011
  • 14/03-20/03 2011
  • 03/01-09/01 2011
  • 13/12-19/12 2010
  • 15/11-21/11 2010
  • 04/10-10/10 2010
  • 27/09-03/10 2010
  • 26/07-01/08 2010
  • 31/05-06/06 2010
  • 24/05-30/05 2010
  • 05/04-11/04 2010
  • 22/03-28/03 2010
  • 15/02-21/02 2010
  • 01/02-07/02 2010
  • 04/01-10/01 2010
  • 23/11-29/11 2009
  • 26/10-01/11 2009
  • 19/10-25/10 2009
  • 17/08-23/08 2009
  • 29/06-05/07 2009
  • 25/05-31/05 2009
  • 04/05-10/05 2009
  • 16/03-22/03 2009
  • 09/03-15/03 2009
  • 23/02-01/03 2009
  • 09/02-15/02 2009
  • 19/01-25/01 2009
  • 12/01-18/01 2009
  • 05/01-11/01 2009
  • 29/12-04/01 2009
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs