Een ex – collega en zijn toekomstige, die ik ondertussen beiden wel vrienden mag noemen, maken telkens prachtige, avontuurlijke reizen waar wij dan mogen van meegenieten via fantastisch geschreven reisverhalen. Mijn wederhelft kan alleen maar dromen van zo’n vakanties (hij krijgt mij namelijk niet mee naar landen zonder fatsoenlijke hygiëne en ik trek al zeker niet rond met een rugzak) en mijn reisverhalen verbleken bij die van hen.

De vakantie van de drie vrouwen die deel uitmaken van dit gezin, bestond uit 2 weekjes België landje, al moet ik zeggen dat ik even gedacht heb dat we ergens in de tropen terecht gekomen waren toen we uit het vliegtuig stapten!!!! Maar het was wel degelijk  Zaventem, Brussel.  Ik weet niet of er nog mensen zijn met dit gevoel, maar normaal gezien als je terugkomt van vakantie, krijg ik een echt thuisgevoel bij het oprijden van de Antwerpse ring!!!! Na 1,5 jaar in Zweden was dat deze keer niet het geval en was het bijna alsof ik echt toerist was in eigen land.

Maar dat verandert meteen wanneer je een paar dagen hebt doorgebracht onder familie en vrienden en om niet al te melig te worden, maar het moet toch gezegd, daar is dus in mijn ogen je echte “thuis”. Zweden is een mooi land en als je hier zit, denk je dat je Antwerpen mist maar dat is niet helemaal waar. Ik heb de afgelopen weken ondervonden dat het de mensen in Antwerpen en de Limburg zijn die maken dat je je ergens thuis voelt !!!!

Het was dus een fijne vakantie, zonder grote cultuurshocks, maar er zijn weer kleine sprongetjes vooruit gemaakt. Onze jongste kan namelijk sinds een week zitten !!!! Ons Rhune heeft de tijd van haar leven gehad in Plopsaland, bij al de grootouders, nonkels, tantes, peters en meter…. En de mama heeft  er van genoten om nog eens iets anders te zijn dan mama!!!! ik ben op stap geweest met mijn jonger broertje en zusje en we zullen maar zeggen dat het gebrek aan training de oorzaak was van het vroeger naar huis gaan langs mijn kant (klinkt in mijn oren veel mooier dan te moeten zeggen dat ik gewoon 8 of 9 jaar ouder ben dan hen…) Een dagje Antwerpen en mosselen op een terras was dan weer meer iets voor mijne ouderdom, aangezien het zich in de namiddag afspeelde...

Geen grote avonturen dus voor ons, maar wel een vakantie die ik nodig had. Ik ben weer helemaal opgeladen met liefde en knuffels van al mijn dierbaren, ik heb kunnen bijkletsen met oude collega’s  (sorry, Jan maar terwijl jij de andere kant van de wereld verkende, heb je wel een fijne avond gemist)

Het was weer moeilijk om jullie allemaal achter te laten, maar het is wel weer duidelijk geworden dat jullie in mijn hart zitten en dat dit daarom dit avontuur leuk is maar enkel van tijdelijke aard!!!!

Jullie vragen zich waarschijnlijk af wat er met de man des huizes aan de hand is. Wel die heeft verloren tijd ingehaald met zijn twee “ bijna” volwassen kinderen in Kroatië en daar heeft niet alleen hij van genoten, vermoed ik.

Nu hebben we nog een weekje samen vakantie en vandaag gaan we genieten van de Zweedse zomer met onze Nederlandse vrienden, want die hebben we de afgelopen 14 dagen gemist en ook zij zitten in ons hart !!!!

Tot de volgende ….

P.S. Jan en Vicky, als jullie naar Zweden komen, er is hier een verwarmde kamer en badkamer, dus ik kan jullie geen cultuurshock bezorgen, maar hopelijk lezen jullie wel in onze gezichten dat je van harte welkom bent….

Als ik terugdenk aan mijn kindertijd, herinner ik mij nog heel goed de avonden van het Eurovisiesongfestival. Vooral in de kindertijd, nog voor we hadden geproefd van het uitgaansleven, was deze gebeurtenis iets om naar uit te kijken. Dit wilde namelijk zeggen dat we met zijn allen voor de TV zaten, we chips of iets anders lekkers kregen en het belangrijkste, we mochten lang opblijven. Maar je wordt ouder en krijgt natuurlijk andere bezigheden en zo heb ik zelfs onze enige overwinning gemist, al weet ik nog precies waar ik toen was maar dat is nu niet aan de orde ( neen mama geen paniek, het was totaal onschuldig ). En de laatste jaren kwam die drang naar traditie wel terug maar de sfeer rond het songfestival was zo veranderd dat iedereen afhaakte. Vriendjespolitiek en de meest belachlijke vertoningen lagen daarvan aan de oorsprong. Dit jaar ging zelfs alles ook een beetje aan mij voorbij, we hoorden wel dat er deze keer geen preselecties zouden zijn en eigenlijk was dat een opluchting want waarom deden we eigenlijk nog mee ???!!!! Tot de eerste halve finale eerder deze week, want toch wekt zoiets nog alijtd je interesse en we toch weer keken. Ons liedje had ik nog nooit gehoord en het was een aangename verrassing, eindelijk eens iets goeds te horen en nog voor de bekendmaking wie zaterdag nog eens zijn ding mocht doen, vonden wij dat we het deze keer verdiende en als we er niet bij waren, hadden we ons eens niet belachlijk gemaakt. En toen bekend werd dat "onze Tom" naar zaterdag verhuisde, gebeurde er toch iets. Je kan commentaar geven zoveel je wil en doen alsof het je niet meer interesseert, maar als er dan weer een Belg meedoet waarvan iedereen het erover eens is dat hij een kans maakt, dan komt er toch een soort vaderlandslievendheid naar boven ( bij mij toch ) en wil je weer als één man achter onze kandidaat gaan staan.

En zo heb ik dit jaar voor de eerste keer sinds mijn jeugdherinneringen, de traditie herbeleefd. Het gezin was wel wat uitgedund en vertaalde zich tot één persson voor de TV, maar het was wel weer met chips en een duveltje ( ik heb al lang de leeftijd bereikt dat alcohol mag ). Ik heb het dit jaar ook nog eens echt gevoeld, het waren goede liedjes en de eurosong sfeer was weer terug. Met toch een kippevel moment toen " onze Tom" zijn ding deed, ik treed den Bart bij met zijn commentaar. We hebben niet gewonnen, al hadden we het wel verdiend, maar voor mij voelt het wel zo. Ik heb namelijk een verloren gegaan gevoel herbeleefd en wil me weer even met fierheid Belg noemen ( met al onze Nederlandse vrienden hier was dit effe nodig, want zij hebben natuurlijk het WK maar wij hebben toch wel lekker Tom Dice ). Voor al die nuchtere mensen onder jullie, die deze euforie lichtjes overdreven vinden ( en dat is het misschien ), probeer het volgend jaar ook eens. Het zal waarschijnlijk weer jaren duren voor we nog zo'n België hoogtepunt hebben, maar niettemin kan je wel met het hele gzein voor de TV gaan zitten, een chipke op tafel zetten en de kinderen laten opblijven tot het einde, het verzeker jullie dat het een mooie traditie is waarvan jullie de kinderen de warmte nog zullen voelen als ze jaren later met een duveltje alleen in de zetel zitten te kijken.

xxx

Dat de Zweden mensen van groenten en fruit zijn, is niet helemaal waar. Het zijn namelijk grote zoetebekken en fan van los snoep. Je weet wel , zo van dat snoep in bakken waarmee je zelf een zakje kan vullen. Je vindt  het hier overal, in de supermarkt en in godis winkels. Maar het zijn wel buitenmensen, vanaf de eerste tekenen van warmere temperaturen en een beetje zon, zie je ze allemaal uit hun holletje kruipen. De winkels hangen hier ook vol met regenpakken voor kinderen en volwassenen, want ook een beetje regen houdt de Zweden niet tegen. Dat is echt iets wat wij niet kennen, hier is een heel assortiment aan rubber laarzen te krijgen en aan regenpakken ( het regent hier dus nog meer dan in België ). Dat buitenleven vertaalt zich hier aan de kust vooral in het hebben van één of ander model van boot. De anders zo verlaten parking hier aan het haventje staat momenteel vol, iedereen is namelijk zijn boot vaarklaar aan het maken.

Bij ons is het buitenleven beperkt tot de aanschaffing van een leuke tuinset en trampoline en watertandend langs de kust lopen om al dat fortuin aan grote en kleine jachten te bewonderen. Maar dat wil niet zeggen dat er bij ons geen spectaculaire dingen gebeuren. Ik kan met grote fierheid aankondigen dat mijn aan sigaretten verslaafde wederhelft aan het afkicken is. Ja, jullie lezen het goed, sinds 14 mei is in dit huis geen sigaret meer te vinden. Dat wil zeggen dat er niet naar buiten gevlucht wordt na het eten en dat ik ’s avonds niet meer naast een naar asbak ruikende man moet kruipen, wat kan het leven toch mooi zijn. Gelukkig ben ik nooit verslaafd geweest en heb ik nooit begrepen wat iemand lekker vond aan zo’n stinkend, duur spul maar blijkbaar is afstand doen van dit gif niet zo’n makkelijke opgave en vind ik het dus zeker het vermelden waard !!!

Ondertussen is ook onze B&B weer aan een tweede seizoen toe. Terwijl mijn moeder en haar beste vriendin zijn komen genieten van de laatste sneeuw,  is mijn broer met zijn gezin komen meegenieten van de eerste dagen warmer weer. Ze hebben dus niet alleen de tuinset en trampoline mee helpen inwijden maar we hebben met zijn achten ook een heel toffe week gehad samen en ook voor ons was het echt vakantie !!!! Met als topper een picknick met champagne, wijn en borrelhapjes in het park, terwijl onze kinderen zich uitleefden in de speeltuin.

En dan is het nu weer voor  het tweede jaar op rij dat ik jullie, onze lezers ( hopelijk hebben we nog enkele fans ), een heel fijne zomer toewens. Natuurlijk met veel zon, ontspanning en genot. Voor diegene die zich weer verplaatsen naar het zuiden ( ik blijf het zeggen, denk ook eens aan het noorden, het is de moeite !!! ), rij voorzichtig en kom veilig thuis. Voor diegene die in ons landje blijven, tot in juli dan komen we nog eens bijkletsen, bijknuffelen en de banden versterken, dus zet de drank al maar koud en de tuinstoelen klaar !!!!!

Trevlig sommar,

Tot de volgende,

Xxx

P.S. foto’s volgen

er zijn van die momenten dat je zo verlangt naar iets, dat je gekke en spontane dingen gaat doen .....
Wel ik geraak hier dan misschien wel ingeburgerd, toch had ik effe behoefte aan België. Gewoon voelen dat je leeft, een stad voelen die bruist van de energie ..... Mijn stad binnenrijden en weten dat daar nog altijd jouw thuis en toekomst ligt. Maar niet iedereen gaat mee in dat spontane gedoe en dan heb ik het vooral over de luchthavens. Als je woensdag beslist dat je vrijdag wil vliegen, dan lukt dat misschien wel, maar dan moet je daar wat geld voor neertellen. En de mensen die mij kennen, weten dat dan mijn spontaniteit verdwijnt als regen voor de zon. Dan maar 's nachts wakker liggen en een manier bedenken om toch maar te kunnen vertrekken en na lang getwijfel ( en dan vooral van mijn kant ), donderdagnamiddag koffers gepakt en om 2.30u de auto ingestapt met de GPS ingesteld op ons landje. Wij hadden 3 mensen op de hoogte gebracht van onze komst, voor de rest was de verrassing compleet. ( de ene ging al meer uit zijn dak dan de andere, maar gelukkig vond iedereen het een aangenaam weerzien) Spijt van mijn impulsieve daad heb ik allerminst ( misschien een beetje als ik naar mijn bankrekening kijk ), want het werd een super gezellige week. Vermoeiend is het altijd wel, maar dat doe ik mezelf aan want ik wil natuurlijk zoveel mogelijk mensen zien !!!! Mijn excuses aan de mensen waar ik niet gepasseerd ben, als jullie maar weten dat het niets met vergeten te maken heeft, maar alles met te weinig tijd..... En voor diegene die ik wel gezien heb, het was weer net of we nooit weg zijn geweest !!!! Ondertussen zijn we terug in het druilerige Zweden en gaat het leven weer zijn gewone gangetje, met dit verschil dat mijn batterijen weer even opgeladen zijn en ik hier nog nageniet met een goei muziekje op de achtergrond.....

Tot deze zomer xxx