Dokteresxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Zij was mooi, bloedmooi, en alhoewel het pas na de middag was, leek het alsof het de schemering van de zonsondergang was die haar ogen die sensuele gloed gaven.  Ze straalden een blijkbaar oneindige verleiding uit, die volgens mij onmogelijk te acteren viel, wat haar meteen dat tikkeltje extra bezorgde waardoor ze elke man meteen op knikkende knieën zou krijgen.  Zo voelde ik mij althans op dat moment.  En dan die stem, toen ze me vroeg om me uit te kleden, die stem die onschuldig klonk als die van een klein meisje, sensueel als van een ervaren prostituee en zinnenprikkelend als een ganzenveer op het kleinste kittelplekje van mijn lichaam.  En toch was het een volwassen vrouw die zo’n stem voortbracht, een vrouw die in haar vragen altijd iets dwingends had, zodat je net niet het gevoel had, dat ze je het had opgedrongen, maar je alles toch zonder tegenspartelen meteen uitvoerde.  Haar ganse lichaam bewoog ze op een manier die nauwelijks verried dat het een routine werd voor haar.  Alles leek de eerste keer, het verkennen, het voorzichtjes stimuleren, de onhandigheden bij het uitkleden, die verlegenheid.  Als in een droom, als in een roes.  Mijn dokteres, mijn meesteres.