Doopsuiker Zoet Geluk: de mooiste bedankjes voor de mooiste momenten in het leven...
26-01-2012
Bijna online...
De collecties doopsuiker zijn besteld, nu nog wachten tot ze geleverd worden. Het logo is officieel gekozen. De prijzen zijn bepaalt. De website is zo goed als af.
Bijna klaar om echt te beginnen dus! Wat kriebelt het hier al in mijn buikje :) Dit weekend ga ik de 'showroom' inrichten en volgende week komt de webdesigner langs voor de laatste afwerkingen aan de site.
Of hoe een droom toch stilletjes aan werkelijkheid wordt...
Gelukkig Nieuwjaar voor iedereen! Ik wens iedereen veel geluk, plezier en een goede gezondheid toe!
Met het begin van het nieuwe jaar maken we allemaal wel eens goede voornemens. Mijn goede voornemen is voor een perfecte service zorgen bij mijn klanten van de webwinkel. Een voornemen die ik zeker zal waarmaken.
Mijn rekening is eindelijk in orde geraakt dus nu kan ik pas echt beginnen, volgende week ontvang ik mijn btw-nummer.Yes, eindelijk, joepie! Ik begon echt wel al lastig te worden, dit heeft veel te veel kostbare tijd gekost! Maar nu ga ik er terug volledig voor gaan!
Eerst en vooral: prettige feestdagen aan iedereen!
Hopelijk hebben jullie fijne kerstdagen achter de rug. Bij ons was het de eerste keer kerst met z'n drietjes, een heel fijn gevoel maar wel vermoeiend!
Vandaag heb ik mijn voorontwerp voor de website gekregen. De belofte dat de website tegen 15januari volledig klaar zal zijn, willen ze dus precies wel houden. Maar...Het ontwerp is toch niet dat geworden wat ik in mijn gedachten had. Ik mag wel laten weten of ik het goed vond of niet en zo niet gaan ze het ontwerp aanpassen. Dus ik vrees dat ik ze nog wat extra werk zal geven met de feestdagen. Het geeft wel een goed gevoel, zo een ontwerp zien voor je eigen website, zo wordt het toch allemaal wat 'echter'. Hopelijk is dit een goed teken en gaan we de goede richting uit voor het waarmaken van mijn droom...
Ik moet mij verontschuldigen omdat jullie een paar dagen niets van mij hebben gehoord, maar ik beloof jullie: ik zal mijn leven beteren!
Lucas ligt eindelijk te slapen in zijn bedje. Ik denk dat hij een beetje ziek aan het worden is, straks nog langs gaan bij Kind en Gezin, misschien weten zij wat er aan de hand is. Is er ondertussen al wat veranderd op gebied van mijn webwinkel? Wel ja, hoewel ik zelf vind dat het wat te traag vooruit gaat. Gisteren heb ik mijn akkoord gegeven voor de gekregen offerte van mijn webdesigner. En hij heeft mij beloofd meteen aan het voorontwerp van de website te beginnen. Wat ik tot nu toe al geleerd heb van mijn avontuur om een eigen zaak op te starten is dat je veel geduld moet hebben. Waar ik mij toch wel wat kan aan ergeren. Wachten, wachten en nog eens wachten. Zo kan ik mijn rekening die ik vorige week heb geopend nog altijd niet gebruiken! Ondertussen heb ik mijn kaart al ontvangen maar omdat het dus een online rekening is ben ik daar nog niets mee zolang ik de kaartlezer niet heb. En die heb ik nog altijd niet ontvangen. En dus zit ik vast want mijn ondernemingsnummer wordt pas toegekend na betaling en zonder ondernemingsnummer kan ik nog geen kosten maken. Dus moet ik nog maar wat geduld hebben. Ook heb ik vandaag zitten 'knutselen' aan mijn logo. Ik zou het graag zelf ontwerpen omdat een logo laten maken toch wel wat kost en ik vind het wel een kost die ik kan besparen. Het is wel wat moeilijker dan gedacht zo iets ontwerpen, maar komt wel goed.
Nu hebben jullie toch alweer een kleine update gekregen. Tot volgende keer...
Nog vlug eventjes bloggen voor mijn lieve echtgenoot en zoontje thuiskomen...
Vandaag heb ik geprobeerd om eens mijn gedachten niet constant bij mijn webwinkel te hebben en dit is redelijk gelukt...Hoewel... Heel vroeg, om 7uur om precies te zijn, ben ik samen met Marnic vertrokken richting het ziekenhuis in Leuven. Toen hij nog een klein en schattig jongetje was, heeft hij een spijker in zijn oog gekregen. Hij ziet door zijn ene oog dus bijna niets meer en nu moet hij nog altijd jaarlijks op controle gaan onder meer voor het krijgen van een attest zodat hij nog met de auto mag rijden. Maar wat was ik geschrokken van het verkeer! Amai, zo druk! Ik ben heel blij dat ik daar niet elke dag moet in staan, dat is echt om je dag te beginnen met stress, nee? Of wordt dat misschien een gewoonte? Ik ben toch heel blij dat ik mij niet zal moeten druk maken om op tijd op mijn werk te komen na het zien van al dat verkeer. Enfin, na enkele testjes bleek alles nog oké te zijn en konden we weer huiswaarts keren. Eens thuis heb ik besloten Lucas de rest van de dag bij zijn oma te laten (wat ze natuurlijk totaal niet erg vond) zodat ik nog eens goed kon kuisen. Ja, dat moet nu eenmaal gebeuren, kunnen we helaas niet van onderuit aangezien ik niet getrouwd ben met een nieuwe man. En dan kon ik het mij toch niet laten om toch even aan mijn 'droom' te denken. En heb ik besloten toch nog bij een andere webdesigner een offerte te vragen. Kan nooit kwaad denk ik en ik wil het toch zo perfect mogelijk doen... Nu hopen dat ik vlug reactie krijg zodat ik eindelijk iets kan vastleggen.
De lichtjes in de kerstboom branden, het vuur knettert in onze haard en Lucas is eindelijk (veel later dan voorzien) aan zijn (na)middagdutje begonnen. Tijd dus om even te bloggen...
Vandaag heb ik de eerste echte stappen gezet richting het openen van mijn webwinkel. Vanmorgen ben ik een rekening gaan openen, die ik nodig heb bij het aanvragen van mijn ondernemingsnummer. Bij de bank hebben ze mij aangeraden om een online rekening te openen daar ik toch het merendeel van de tijd op het internet zal vertoeven. Bovendien spaar ik zo 30 euro uit, want zo een rekening openen is dus blijkbaar gratis en anders niet. Heb ik mij toch laten wijsmaken. Ik heb dus nu officieel een rekeningnummer voor mijn zaak, joepie. Daarna heb ik online mijn ondernemingsnummer aangevraagd. Het spijtige is dat ik die aanvraag nog niet volledig kan voltooien daar ik die aanvraag natuurlijk moet betalen. En ik heb wel geld gestort op mijn rekening maar aangezien ik nog geen kaartlezer heb ontvangen kan ik nog niets doen. Dus nu is het uitkijken naar de postbode met mijn kaartlezer zodat ik mijn aanvraag kan voltooien. Bovendien heb ik net mijn offerte gekregen voor het laten maken van mijn website en webshop. Het bedrag valt nog mee, dus dit zal vanavond besproken worden met de echtgenoot en dan hopelijk vlug toezeggen zodat ik zeker mijn deadline van 16 januari haal.
Dus zoals je kan lezen, heeft deze regenachtige dag mij toch al iets dichter gebracht bij mijn droom. Al vind ik zelf wel dat het wat vlugger vooruit mag gaan. Maar ja, geen geduld hebben is dan ook één van mijn slechtere eigenschappen...
Hopelijk gaat alles daar goed met jullie. Mijn eerste bericht hier op deze blog ga ik gebruiken om mij eventjes voor te stelen, zodat ik toch geen volledige vreemde ben voor jullie.
Ik ben Stefanie Nevens en 23 jaar jong. Sinds 30 juli 2010 ben ik gelukkig getrouwd met mijn grote liefde Marnic D'Hoker. Ondanks het leeftijdsverschil van 8 jaar vormen wij een goed team en zou ik niet meer zonder hem kunnen. Het bewijs van onze grote liefde werd tastbaar op 26 maart 2011, onze zoon Lucas zag dan namelijk het levenslicht. Elke keer ik hem zie lachen, smelt mijn hart. Een grotere vorm van geluk bestaat er denk ik niet. Twee jaar lang hebben we aan ons droomhuisje gebouwd en sinds deze zomer, na al het harde zwoegen, zijn we eindelijk kunnen verhuizen naar het rustige Denderwindeke.
Ik kan dus zeker zeggen dat ik een geboeid en gelukkig leven heb. Toch ontbrak er iets. Toen ik nog een kleiner meisje was dan nu, droomde ik al van een eigen winkeltje te openen. Maar dromen daar niet veel kleine meisjes? En later worden ze dan boekhoudster, dokter, huisvrouw,... Mijn droom bleef echter bestaan, ik wou een eigen winkel. De logische stap was dan ook dat ik een job zocht in de verkoop. En die job heb ik gevonden, bij Schoenenreus. Twee jaar lang heb ik er met veel plezier gewerkt. Mijn man zag echter dat die job mij niet de voldoening bracht die ik zocht en zei me mijn droom waar te maken. Toen ik zwanger was van ons zoontje Lucas, heb ik zoveel mogelijk verlof dat ik kon opgenomen om tijd te hebben om na te denken over mijn eigen winkeltje. Ondertussen had ik ook al beslist om doopsuiker en geschenken te verkopen. Ik zit boordevol creativiteit en hiermee zal ik deze zeker kwijt kunnen. Maar een eigen winkel beginnen bleek toch moeilijker dan gedacht, vooral als je een winkel moet gaan huren. Mijn man vond het kostenplaatje te hoog worden en het risico te groot en was niet meer zo enthousiast als ik. Dus werd het plan afgeblazen. Ik wou het echter niet zo vlug opgeven ,dat zit niet in mijn aard. En toen kwam mijn mama met het idee van thuis uit iets te beginnen. Plaats hebben we genoeg en ik zou ook meer bij mijn zoontje kunnen zijn. De link naar het openen van een eigen webwinkel werd dan ook snel gemaakt.
En daar zal deze blog dus over gaan. Jullie mogen over mijn schouder meekijken en volgen hoe ik uiteindelijk mijn droom zal waarmaken. En als alles goed gaat, zullen jullie op 16 januari 2012 hier een link zien verschijnen die wanneer je er op klikt, je doorstuurt naar mijn eigen webshop.
Doopsuiker Zoet Geluk
