Vandaag de enige dag van de week waarvoor men een gunstig ( zeer gunstig zelfs ) weerbericht voorziet. Dus trekken we naar Zevergem.Na tien minuten stappen stellen we vast dat we de verkeerde richting uitgaan. Dus op onze stappen terug tot bij de kerk en dan op zoek naar de Blijpoelstraat.
Na enkele bochten belanden we bij de eerste van de vele Scheldemeanders - de Van Looyput - die ontstaan zijn bij het kanaliseren = rechttrekken van de Schelde. Elke stap biedt de gelegenheid tot het maken van een prachtige foto. Waterputten die restten na het stopzetten van de vroegere kleiwinning vormen samen met de meanders overal grote wateroppervlakken. Een ideaal gebied voor de wandelaar ( en de fietser ).
We bereiken de Schelde en volgen het vroegere jaag- of trekpad dat nu mooi geasfalteerd is. Het prachtige weer en de verlofperiode heeft de wielertoeristen in massa buitengelokt dus moeten we dubbel voorzichtig zijn. Wanneer we na een 300 tal meter de Scheldedijk kunnen verlaten om in het natuurreservaat De Kromme Hoek verder te trekken voelen we ons gelukkig verlost te zijn van de drukte op de dijk en te kunnen genieten van de schaduw en de koelte van de bomen. Eén minpunt: het gras is er nog kletsnat en in geen tijd zijn onze schoenen doorweekt.We verkiezen daarom om terug een halve kilometer op de dijk te lopen om dan, eens voorbij de Boomput die weer te verlaten. Opnieuw langs een meander - het Doornhammeken - bereiken we het gelijknamige café na eerst langs enkele misbaksels van vakantiehuisjes ( die wel prachtig gelegen zijn ) te zijn gepasseerd. We krijgen met de Vredesweg grind onder de schoenen ( die ondertussen gedroogd zijn ) die wat verder, in de nabijheid van een ( verlaten ? ) hoeve in een aardeweg overgaat en met de bomenrij ons bescherming biedt tegen de steeds maar feller wordende zonnestralen.
Bij het infobord van het reservaat Vaernewyck zijn we weer dicht bij de Scheldedijk gekomen maar we keren die resoluut de rug toe en trekken langs enkele kleiputten verder.We komen voor de laatste maal bij de Schelde en gaan dan het open meersengebied in. Na het dwarsen van de Moerbeek volgen we die langs een aardeweg die steeds maar smaller wordt en uiteindelijk een eenmanspad wordt langs weerszijden omgeven door hoge maïs. Het is er broeierig heet. Een T-splising brengt ons op een kasseiweg, tussen links weiden en rechts rijpe graanvelden, naar het Eekse gehucht Landuit. We volgen er de asfaltweg langs oude ( gerestaureerde ) hoeven en prachtige villa's tot bij het kasteelpark van Welden.
De aardedreef die de rand van het park volgt brengt ons terug naar het centrum van Zevergem. Eindpunt van een rustige, prachtige natuurwandeling.
