Ik ben pim bakker
Ik ben een man en woon in in limburg (belgie) en mijn beroep is was docent HBO/manager en had een eigen organisatie bureau .
Ik ben geboren op 19/05/1941 en ben nu dus 82 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fotografie,tuin en vogels.
ik ben lid van de Werkgroep Amerikaanse sijzen (WAS) KEV belgie en de BNEC en exotica.Verder studeer ik voor foto graaf
Dropbox
Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
zoek je nog een leuke site over vogels kijk dan eens op www.paulsbirds.nl
Heeft u het hoofdje conditie vogels al geopend daar staat heel veel in over de liefhebber zelf, de verschilende kooien, de bodembedekking en het kweken van een stam enz zeer veel Verder heb ik bij de five fancy een interessant maar moeilijk stuk geplaatst over kleur vererving en heb ik bij de dennen sijs een mooie zelfgemaakte foto neergezet. wilt u op mijn kwekerslijst staan geef u dan op via mijn mail w.bakker@telenet.be neem eens een kijkje op www.bloggen.be/slissen www.bloggen.be/clubbruggeonline deze site is bijgewerkt sinds 29-06-2012 en kijk ook eens op mijn site www.bloggen.be/ pim_bakkers_fotografie
amerikaanse sijzen
zaadeters vogelwereld in de voliere
18-02-2010
treursijzen (bijgewerkt t/m 4 okt 2013)
De treursijs
Wetenschappelijk : Carduelis tristis.
Een eigenaardige naam voor een vogel die in de natuur steeds opgewekt en vrolijk de dagen doorbrengt. De treursijs is een algemene verschijning in de Nieuwe-Wereld. Vanaf de Canadese provincie Alberta tot in Mexico kan deze vogel paarsgewijs of in groepjes vrijwel het gehele jaar door waargenomen worden.
Buiten de nominaatvorm C. t. tristis die onder meer voorkomt in Ontario, Colorado en Texas worden er nog drie rassen beschreven die vooral verschillen tonen in kleurdiepte en/of grootte.
Deze rassen zijn:
o C. t. jewetti: komt voor in Britisch Colombia en Oregon;
o C.t. pailida: leeft in Britisch Colombia, Alberta, Ontario en Nebraska;
o C.t. salicamans: wordt teruggevonden in California en Mexico.
Alleen de twee noordelijke rassen trekken bij strenge winters of bij voedseltekort zuidwaarts, echter nooit verder dan ongeveer 500 km van het broedgebied vandaan.
De mannelijke exemplaren veranderen aan het eind van de zomer hun goudgeel pakje voor een meer bescheiden bruingroene kleur. Ze zijn echter nog steeds van de popjes te onderscheiden door het dieper zwart en het helderder wit in de vleugels en ook de goudgele kleur is nog miniem aanwezig in de nek en aan de kop. Het moet voor de waarnemer echter vrij moeilijk zijn om een groepje treursijzen op het geslacht te herkennen daar er dan ook jonge exemplaren bij aanwezig zijn.
Mede door de soms langdurige winters valt het broedseizoen van de in Canada en in de noordelijke staten van de U.S.A. levende treursijzen vrij laat. Er wordt dan ook maar één broedsel per seizoen grootgebracht. Het kunstig nestje wordt gemaakt in bomen of struiken die her en der in het landschap zijn ingeplant. Ook in parken en dergelijke kunnen broedende treursijzen aangetroffen worden. Nooit zult u ze echter zien nestelen in bossen of wouden. Het nest dat op een hoogte van 2 tot 5 meter wordt gebouwd bestaat uit allerlei fijne materialen zoals plantenwortels, fijn gras en pluisjes van distels. De nestkom is soms zo dicht geweven dat na een regenbui het water er gewoon blijft instaan. Alleen de pop bebroedt de 4 tot 6 eieren die na 14 dagen uitkomen. jonge treursijsjes worden gevoed met kleine insecten en half voorverteerd distelzaad.
De zang van de treursijs is zeer melodieus en de man verschuilt zich niet tijdens het voordragen ervan. Meestal zit hij zelfs goed zichtbaar ergens in de top van een boom. De vlucht is snel golvend en onvoorspelbaar.
Zonnebloempitten vormen het hoofdbestanddeel op de voedertafels.
In eerste instantie werd deze prachtige sijs maar weinig gekweekt in Europa. Mede door een uitvoerverbod in Canada en Amerika. Maar de laatste jaren is deze sijs meer en meer gekweekt en ook in de buitenvoliere. Zoals bij vele amerikaanse sijzen zijn de poppen minder sterk dan de mannen en zijn de mannen dus gemakkelijker te krijgen. Jammer dat de vogels nog steeds duur zijn. Zeker nu de winters bij ons langer gaan duren zullen ook onze treursijzen maar tot 1 nest komen en dan maar hopen dat er 4 jongen groot gebracht worden.(ik heb het over kweken in een buitenvoliere).Zoals u op de foto's kunt zien is de man in de winter duidelijk herkenbaar en anders dan de pop. Hij heeft meer zwart op de vlerken en op de kop. Ze moeten nog erg wennen aan mijn grote voliere en vooral de pop zit wat dik vind ik maar het is ook alweer behoorlijk koud. Wouter heeft mij verzekerd dat ze hard zijn en prima tegen de koude kunnen en in de zomer worden ze fel geel. Geler dan andere soorten treursijzen. Ik heb ze laten wennen in een broedkooi die in de voliere hangt. Na enkele dagen heb ik de kooi opengezet en mochten ze naar buiten de man was de eerste daarna volgde de pop. De andere sijzen gingen heel nieuwschierig zoals ze zijn de broedkooi binnen die eigenlijk tot het broedseizoen gesloten is. Weer enkele dagen later zondag dus zag ik de man als eerste de broedkooi weer ingaan om wat te eten en te drinken en daarna volgde de pop. Dus dat zit wel snor ze weten eten en drinken te vinden en dat laat ik zo een week en dan moeten ze hun eten en drinken in de voliere net als alle andere vogels vinden. Nu 27 dec 2010 kan ik stellen dat de treursijs goed gewend is en een hele leuke tamme rustige vogel is. Zijn tjilp is helder als ik op het terras kom om naar de voliere toe te lopen hoor ik hem en haar duidelijk tjilpen. Dat geluid is anders dan mijn andere amerikanen. De treursijs vliegt ook anders hij vladdert meer het is een soort zweefvliegtuig die af en toe met zijn wieken klappert. Ik vind hem anders vliegen dan de andere amerikaanse sijzen. Hij is ook wat logger in de lucht. Verder is het bij mij een hele rustige vogel. De man begint geler te worden ik zal een foto van hem maken (19 maart 2011). Man en pop zijn geler aan het worden.
31 mei Pop vliegt met wat nestmateriaal rond. We zijn een maand verder maar ze hebben nog steeds niets gedaan jammer man nu 24 juli 11 augustus nog steeds niets. Man en pop kijken eigenlijk niet meer naar elkaar om. Ik hoor bij anderen dat zij regelmatig wel 6 eieren leggen en dan kun je er 3 onder de kanaries leggen of zelfs allemaal en dan nog een nest laten maken. Dan kun je er heel wat kweken. Ik denk toch dat het voor deze beesten te druk is in mijn voliere. Kijken volgend jaar als ik kweekboxen heb gemaakt of zij dan wel willen kweken. Ga er denk ik nog 1 koppeltje bij halen.(al vast sparen voor zo'n koppel ze zijn niet goedkoop)Man en pop kijken niet meer naar elkaar om wordt dus niets meer maar zien hoe dat volgend jaar gaat. Het jaar 2012 is nat en zacht begonnen. Man en pop zien er goed uit dus nu maar hopen dat zij in mei gaan nestelen. Man moet nu volwassen zijn. Je kunt wel aan ze zien dat zij wat met elkaar hebben. Pop vliegt veel achter de man aan. Zij zit veel binnen in een van de open boxen.1 april pop is door de rui heen en is wat geler geworden de man is nu prachtig geel met zijn zwarte pet op. Hij zingt mooi en toch heel anders dan de rest van mijn sijzen. Echt meer dat van de zang van een putter. man en pop zitten in een grote kweekbox met een koppel zwartkopsijzen, Ik zie ze regelmatig vrijen met elkaar, maar ze hebben de tijd tot eind mei. Ik doe wat watten in hun kweekbox, want ik heb gehoord dat zij dat graag als nestmateriaal gebruiken. Ze zijn nog steeds niet aan het nestelen slepen wel met materiaal maar daar blijft het bij(2 juni) 7 juni 2012 pop verdwijnt steeds in het groen zou ze aan het nestelen zijn we zullen zien. 15 juni Ik zie de pop alleen maar met nestmateriaal in het groen verdwijnen dus is zij druk een nest aan het maken het zal mij benieuwen wanneer zij gaat broeden. 27 juni pop heeft een plek in de buitenvoliere gevonden en is een nest aan het bouwen in houd mijn hart vast als dat maar goed gaat. Maar als ik daar een nest hang dan zoekt zij weer naar een andere plek dus laat ik haar maar. Ze heeft nu 30 juni een nest gemaakt tussen het groen ziet er allemaal niet zo soliede uit dus afwachten maar wanneer de eieren komen en dan na een week een gevlochten nestje er onder zien te krijgen. Gemakkelijk is anders. Pop heeft eieren voor haar geld gekozen en een nest gemaakt in een nestkastje dat buiten hangt nu de eieren nog.
treursijs op haar nest 08 juli alleen nog geen eieren Inmiddels heeft zij 4 eieren gelegd. Ik heb de eerste drie voorzien van een rode stip zodat ik als ik straks eieren wil overleggen ik weet welke het eerst gelegd zijn. Al de eieren zijn bevrucht en moeten einde van de week van 22 juli uitkomen. Ik denk dat ik er 2 ga overleggen bij de dennensijs of bij de kanarie. Nou dat overleggen kan ik vergeten. De jonge die uit de eieren zijn gekomen zijn tijdens de hitte doodgegeaan Al mijn blijheid over de jongen en de eieren in een paar dagen vervlogen. balen en nog eens balen. Ik heb met een treursijs kweker gesproken over mijn koppel en hij beweert dat het komt omdat de treursijs niet alleen in een kweekbox broedt. Zij moeten per se alleen zitten en dat kan bij mij niet dus denk ik dat ik ze ga ruilen tegen mex.sijzen als dat lukt.e zijn verkocht.
terwijl de pop aan het broeden is zit de man te zonnen Frans Hakvoort stuurde mij het volgende over zijn treursijzen Wat betreft de treursijzen. Afgelopen jaar ben ik begonnen met 2 koppels treuren. Het eerste koppel begon redelijk vroeg voor en treursijs, maar hier heb ik enkele nesten onbevruchte eieren van gehad. De man die hier bij zat was geringd met een oude ring, maar de kweker verzekerde mij ervan dat het een jonge vogel was maar dat zijn ringen op waren. Uit de resultaten bleek volgens mij het tegendeel en was het wel zeker een oude man. Later in het kweekseizoen kon ik een man van iemand lenen en gelukkig deden ze nog een ronde. Van de 4 eieren waren er nu 2 bevrucht en hier heb ik een jong van over gehouden. Dit koppel zat gehuisvest in een ren van 1 meter breed, 1.5 meter diep en 2 meter hoog.
Het tweede koppel treuren had ik in een van mijn kweekkooien gedaan, deze zijn 120 cm breed, 80 cm diep en iets van 60 cm hoog. Dit koppel begon wel later zoals gewend bij de treursijzen. Het eerste nest kwamen er 3 van de 4 eieren uit heb deze jongen hebben allemaal de rui goed doorgebracht. Het tweede nest ging helaas niet zo goed, deze 4 jongen gingen eigenlijk een voor een dood, later bleek bloedluis de oorzaak hiervan.
Totaal heb ik nu 4 jonge vogels zitten een nog 3 overjarige vogels. Het is de bedoeling dat ik er nog een onverwant koppel bij haal en dan volgend jaar met 4 koppels ga kweken. Deze ga ik dan allemaal ik een kweekkooi plaatsen en niet meer in een ren. In een kweekkooi heb je naar mijn mening toch iets beter het overzicht over de vogels.
Ik hang de metalen nestjes aan de tralies aan de voorkant en hiervoor hang ik wat kunstgroen zodat ze iets beschutting hebben.
Het is voor mij dus ook nog allemaal redelijk nieuw en iedere keer leren we wat meer over deze vogels. Mij valt op dat het een leuke beweeglijke vogel is die wat zwiert al hij vliegt dat doen mijn andere sijzen niet. Het zijn sociale vogels en tjilpen uit volle borst en ook zij zitten heel veel in het open gedeelte van de voliere waarin nu volop sneeuw ligt, waarin ze zitten te pikken. Ze zijn dus al heel goed aangepast en zoals het er nu uit ziet gaat alles ondanks de behoorlijke kou goed. Aanvullend materiaal (is mij via email toegezonden alleen stond er niet bij door wie)
De treursijs is een charmante, levendige vogel die uiterlijk wat lijkt op onze elzensijs (ben ik het niet mee eens), maar die wat levenswijze en zang betreft meer lijkt op onze Europese distelvink of putter. Het is een vogel die voorkomt van Canada in het noorden tot in het zuiden van de Verenigde Staten tot zelfs in Mexico. Het is dan ook niet verwonderlijk dat men daar spreekt over "The American Goldfinch". Een bijzonder kenmerk van deze vogel is dat hij tweemaal per jaar een rui doormaakt. Op het einde van de herfst verliest hij echter stilaan zijn felle, gele kleuren en gaat meer op de pop lijken. Toch is hij nog van de pop te onderscheiden door het fellere zwart in de vleugels en de nog heldere gekleurde witte vleugeltekeningen. Oudere mannen behouden ook iets meer geel dan jongere exemplaren. De treursijs is een late kweker. Pas in juni is de voorjaarsrui ten einde en komen ze in broedstemming. De snavel is dan verkleurd van grijsachtig naar fel geeloranje en de man is terug diepgeel. Ook de pop heeft nu meer geel op de borst en ook haar snavel is geeloranje geworden. De man kan nu af en toe de pop fel najagen. Hij laat ook voortdurend zijn distelvinkachtige zang horen en zet de zwarte kuif op zijn voorhoofd recht. De pop begint met nestmateriaal rond te dragen en zal stilaan uitkijken naar een geschikte nestelplaats. In mijn volière hebben ze de beschikking over de zogenaamde harzernestkastjes met tralies, gecamoufleerd met groene kunstofdoek, zoals ik die ook voor mijn putters gebruik. Hierin bevestig ik een kunstnestje van cocosvezel. De treursijs heeft een voorkeur voor wit nestmateriaal (fijne witte vezels gemengd met watten), zoals dat ook voor de putters in de handel aangeboden wordt. De pop maakt er een kunstig, klein nestje van met een diameter van zeven tot negen centimeter. Gewoonlijk bestaat een legsel uit vijf eieren, maar het kunnen er ook vier of zes zijn. In tegenstelling tot de eieren van de putter komen er geen vlekken of streepjes voor op de eieren, maar zijn ze meer bleek lichtblauw van kleur. De pop broedt alleen. Ik heb het koppel toen der tijd verkocht maar denk erover na nog een koppel te kopen. Nu heb ik de buitenvoliere voor en boven dicht gemaakt en zou het koppel buiten kunnen broeden. Dab hoeven ze niet in een kweekbox en kunnen kijken wanneer ze willen nestelen dat is meestal eind mei.
