In de pueblo bij Ripoll zit ik nog is naast de Oostendenaars, dat was ook al een tijdje geleden; X krijgt haar koekje van Brigitte dat was ze nog niet vergeten.

De temperaturen zijn ideaal nu om te wandelen, rond de 20 grados  dus vertrekken we als L klaar is om een wandeling te maken in het parc natural de la serra Gelada tussen Albir en Beni;

Er is onlangs een geasfalteerd wandelpad aangelegd dat je naar de top van een rots brengt waar de Faro of vuurtoren van Albir staat zo een 2.5 km vanaf de parking. Niet te zwaar klimmen en de uitzichten vlak naast de kust zijn heel mooi maar langs geen kanten te vergelijken met de 6000 trappen wandeling.

Je mag hier zelfs met de fiets naar boven rijden.

Eerst zie je de baai van Albir, daarna zie je de baai van Calp en boven kan je de kust tot in Beni zien.

Onderweg zie je de overblijfselen van wat ooit een rode oker mijn was, genaamd Mina Virgen del Carmen, de oker werd met karretjes naar de baai vervoerd en daar per schip naar de verdere bestemmingen.

Onderweg naar huis halen we bij de Mcdo ons middageten af en terug thuis doen we een siestake buiten om alles te laten verteren.

Tegen 19 u ga ik met X met de wagen nog is naar urb Alhama springs voor wat hout te sprokkelen.