Vertrek vanaf Odysee Campus Rabot.

In 1242 stichtte gravin Johanna van Constantinopel dit begijnhof. Het begijnhof groeide uit tot een begijnhofstad bestaande uit: de kerk, het huis van de grootjuffer, de infirmerie, de infirmeriekapel, 18 conventen en 103 begijnhuizen. Op 29 september 1874 verhuisden de begijnen naar hun nieuw begijnhof te St Amandsberg.



na het begijnhof is het geboortehuis van Keizer Karel aan de beurt. Het Prinsenhof was een gigantisch groot kasteel. Het telde meer dan 300 kamers, had een lusthof, vijvers en een dierentuin.







Het beeld van Keizer Karel.

Na het Augustijnenklooster stappen we rustig door naar één van de meest tot de verbeelding sprekende plaatsen van Gent: het Gravensteen.



De burcht werd gebouwd in de 9°eeuw door graaf Boudewijn I als bescherming tegen de Noormannen. De grote toren(Donjon) dateert van de 11°eeuw. Het slot kreeg achtereenvolgens volgende bestemmingen: zetel van Raad van Vlaanderen, gevangenis en katoenspinnerij. Na lange lijdensweg, werd het zwaar toegetakelde kasteel in 1894 gerestaureerd. Vanaf 16 december vindt hier jaarlijkse Winterwonderkasteel plaats. Het kasteel verandert in een Winters tafereel  met veel licht en warmte tijdens de koudste dagen van het jaar.

Na het Gravensteen gaan we verder via het Veerleplein en komen aan op de Oude vismijn.














De wandeling gaat verder richting Koren-en Graslei. Elke toerist die Gent bezoekt heeft minstens op 1 van de 2 kaaien gestaan.



Mooi zicht op de drie torens







Het Justitiepaleis

De achterkant van het Zuid.



En zo komen we stilaan aan het centrum



Heel veel volk op de verschillende plaatsen van de kerstmarkt.





Ook rond het reuzerad was er veel volk.



Nu gaan we stilaan richting Patershol.



Het Patershol is één van de oudste wijken in Gent en heeft zijn gesloten stratenpatroon uit de middeleeuwen bewaard. Eind de jaren 1900 werd het Patershol met z'n oud nauw stratenpatroon geleidelijk een achtergestelde buurt of getto. Tot in de jaren zeventig bleef die toestand bestaan, waarna de oude wijk dankzij zijn oude uitstraling waar opgewardeerd werd. Vandaag de dag is de wijk vooral bekend om zijn vele gezellige en goede restaurants.



Kort daarna flaneren we door het laatste stukje groen van deze tocht: het park van het Sint Antoniushof. Halfweg de 16°eeuw verhuisde de 'Sint Antoniusgilde van de haakbusschieters' naar de Antoniuskaai, vandaar de naam

Kort hierna komen we opnieuw aan waar alles mee begonnen is vandaag: de startzaal. Onze formaliteiten nog vervullen en nog iets drinken was het tijd om terug naar het station te rijden via de tram.