Het parcours





Zonsopgang

Domein naam.





De eerste km slingerde door de kreken op weg naar de dijk.



hele mooie zichten





Hier moesten we de trappen op 

Zicht op het water.

Jammer dat we niet op het strand wandelden.





Een van de vele strandpaviljoenen.





Hier waren we aangekomen in de gemeente Nieuwvliet-Bad. Nieuwvliet is een dorp dat behoort bij Sluis, en heeft een 459 inwoners. Het dorp bestaat uit 2 delen, Nieuwvliet-Dorp en Nieuwvliet-Bad. Nieuwvliet-Dorp ligt een 2 tal km van de kust vandaan. Rond 1600 ontstond hier de eerste bebouwing. Naast de Ned. Hervormde kerk  is van de oorspronkelijke bebouwing niet veel meer over. De meeste inwoners wonen in dit deel. Er is wat middenstand en een kleine dorpsschool. Nieuwvliet- Bad ligt direct aan de kust. Hier zijn veel campings en recreatieparken te vinden. Het brede zandstrand is de belangrijkste reden van de sterke toeristische activiteiten in dit deel van het dorp.





Hier zijn we aangekomen op onze rustpost  de roadrunner.

Nadien ging het terug naar Groede via mooie landelijke en stille wegen.







Mooie wegwijzer





Fier wapperde de vlag van Zeeland.



Terug Groede in het vizier.







Hier zijn we aangekomen in het Slijkstraatje. In de pittoreske Slijkstraat van het Vlaemsche Erfgoed maak je kennis met het ambachtelijk leven van het oude Groede uit de 13°eeuw. Het straatdecor bestaat uit museumwinkels en historische werkplaatsen.

Leuk om er even door te wandelen.



Terug aangekomen in Groede aan het Groede Podium.


In 1942 bouwden de Duitsers op deze plek een artillerieopstelling. Groede ligt vlak aan de kust en behoorde tot Hitler's Atlantikwall, die liep vanaf Noorwegen tot aan de Frans-Spaanse grens. langs die gehele kust werden stellingen en bunkers gebouwd. Waar nu  Groede podiuml is, werd een Bunkerdorp aangelegd met straatjes en grasperken. Hier woonden de mensen die werkten aan de Atlantikwall. Het bestond uit elf bunkers, waarvan er negen dienst deden als schuilbunker. De bunkers werden aan de buitenzijde door een dak  en opgeschilderde ramen gecamoufleerd als huis. In oktober 1944 kwamen de Canadezen het dorp binnen. Ze meenden, dat ze een gehuchtje binnengedrongen waren. Tot hun verbazing betrof het echter gecamoufleerde bunkers.

Men kan deze bunker bezoeken. Drie jaar na de oorlog werd op deze plaats een prachtig hertenkamp aangelegd. Koningin Wilhelmina schonk de eerste herten. Na, nu al die tijd, is het voormalig Duitse Artillerie Stützpunkt omgebouwd tot Groede Podium. Jaren lagen de bunkers begraven onder een dikke laag aarde of verscholen in het struikgewas. Groede Podium heeft de vroegere sfeer behouden, aangevuld met veel nieuwigheden zoals het transparante restaurant met veel informatie over streek en verleden. de bunkers verwijzen nog steeds als stille getuigen naar het verleden en hebben nu een geheel nieuwe functie gekregen. Het park zelf is ingedeeld in kamers met ieder een eigen thema en aangekleed met natuurlijk vormgegeven speel- en landschapmeubilair. Vooral de nieuwe speeltoestellen, de toegepaste materialen en de kleuren maken dat alles in evenwicht is. het is een bijzonder plan, waarin recreatie, cultuur en natuur op een speciale manier verweven worden.

Onze startzaal en tevens ook een rustpost. Na iets te hebben gedronken begonnen we aan het tweede deel van deze mooie wandeling.

We passeerden wederom enkele mooie kreken.





We stapten verder rondom Groede via rustige wegen afgewisseld met mooie zichten





Hier zijn we dan aangekomen aan onze volgende rustpost, het Platte putje, dit ligt op de grens met het gehuchtje Boerenhol. Hier maakten wij een lus richting maritiem Breskens.

Platte putje is een minicamping.


Na de 2°maal op deze rustpost was het nog een 2tal tot aan de startzaal, ook terug via mooie weggetjes met mooie zichten.

We kwamen hier nog enkele bekenden tegen, de Viking en Julica. Het was een hele mooie wandeling, zeker een aanrader.

Startzaal  VTI

Schipdonkkanaal

Via enkele veldwegels stapten we richting Bachte Maria Leerne

De zon was reeds vroeg van de partij.





Mooie naam 



Aangekomen in het plaatselijk schooltje van deze gemeente.Hier moeten we een lus maken van bijna 8km. Christiane nam hier afscheid van ons. De 24 en 32km maakten hier een lus door het schilderachtige Deurle met zijn vele onverharde dreven.



Heel aangenaam en rustig om te wandelen.



Mag even op de foto

Ook Willy genoot van de wandeling.

Hier zijn we bijna terug aan onze stop.



Na onze 2°stop gingen we nu verder naar Astene.

We wandelen door een 900m lange Ooidonkdreef, geklasseerd in 1567 en beplant met Linde bomen in 1750, we wandelen door de blauwe poort, de enige overgebleven van de 7 poorten die oorspronkelijk het domein omsloten.



Zo komen we langs het kasteel van Ooidonk, gebouwd in Vlaams Spaanse Renaissance stijl, een echte parel en thans bewoont door Graaf Henri t'Kint de Roodenbeke en verder langs dreven naar vroegere kasteelbewoners genoemd bereiken we het Baziel De Craene pad.

Zicht op het kasteel.









Even voorbij de Leiebocht stappen we verder over een steil bruggetje richting Astene Sas met aan de voorzijde de in 1860 gebouwde Sluismeesters huizen. Door een paar villawijken bereiken we uiteindelijk onze rustpost in Astene.

Sas bruggetje 

Na onze rust, moeten we hier ook een lus maken van 7,.2km.

Hier gaan we richting Stadsbos en de groene omgeving in een erg landelijk gebied.



Goed te Parijs, stadsbos Deinze. Het goed te Parijs, het stadsbos van Deinze, heeft veel gebieden. Wandelen, fietsen, spelen in de speelweide of op de speelelementen langs het wandelparcours. Maar ook een bezoekje waard aan de boomgaard en de grazers. Sinds 2011 wordt het stadsbos van 55ha verder uitgebouwd. Het gebied kreeg meteen twee namen: stadsbos Deinze en Goed te Parijs,naar één van de oude hoeves op het terrein. Het landschap is gevarieerd met hooiland, ruigte, akkers, weiland en bos.

Mooie zichten.

Sedert 2010 is het nieuwe stadsbos van Deinze in volle uitbouw. Je kan er nu reeds wandelen en fietsen langs 6km autovrije wandelpaden. Het stadsbos Deinze is gegroeid rond Astenedreef, een prachtige oude lindedreef die de Gampelaerehoeve verbindt met het vakantiecentrum de Ceder.





Terug aangekomen in Astene. Na iets te hebben gedronken restte ons nog te wandelen naar de eindmeet.

Terug naar het stadsbos wandelen  om dan via het spoorweg pad verderte stappen richting Petegem.

Hier nog even een blik op het stadsbos



Hier gaan we nog voorbij de Onze Lieve Vrouwkerk van Deinze.

Terug aangekomen in het VTI,nu nog even wat drinken vooraleer we terug naar huis rijden. Het was een mooi en gevarieerd parcours.