Kerstwandeling:

Start vanuit het KBO Sint Walburga gaan alle afstanden richting de Schelde. We wandelen een einde langs de Schelde en gaan de Meerspoort in. We hebben een stukje groen, volgen dit en belanden na enige tijd aan de Grote Markt. We slaan links en stappen aan de achterzijde van de St Walburgakerk.

KBO St Walburga instituut



We volgden een eindje de Schelde



De grootste 2 afstanden stapten langs en onder de spoorweg.

Hier kregen we wat zicht op de wekelijkse markt en verlieten die aan de achterzijde van de St Walburgakerk.

De collegiale St Walburgakerk is toegewijd aan Walburga, de patrones van de stad Oudenaarde. De achterkant van deze kerk paalt aan de Grote Markt. De toren van deze kerk is 88m hoog en vormt een duidelijk herkenningspunt tot ver in de omgeving.



We vervolgen onze weg via een vernieuwd paadje en wandelen richting het Spei.



Hier gaan we een stukje door het Spei

Na dit stukje groen zetten we onze tocht verder en gaan op zoek naar de rustpost in Leupegem.

Na iets te hebben gedronken verlaten we Leupegem en stappen verder richting Edelare. Net voor de beklimming, verlaten de 7en 11km en die gaan terug richting startzaal.



De grootste afstand beklimt het overbekend voetpad tot aan de Ardennendreef, gaan rechtsaf en stappen verder naar Edelare kerk.

Onderweg kregen we enkele mooie vergezichten








Doortje was heel flink vandaag.

Nog een paar mooie zichten.





Hier bereikten wij het kerkje van Edelare.

Dit moeten we zien.

En inderdaad het was een hele mooie kerststal.

Hier een zicht op Oudenaarde. We begonnenmet de afdaling van de Edelareberg

We dwarsen de Edelarebaan en volgen het St Martinusstraatje.

Monument van de gesneuvelden



Hier stappen we terug een eindje langs de Schelde tot aan de voetgangersbrug.

We steken de brug over , en wat later dwarsen we de Aalstbaan bereiken we de jachthaven. Nu wandelen we verder naar het Liedtspark.

Hier stappen we een klein stukje door.








Via de Einestraat belanden we terug op de kerstmarkt.

Hier zien we enkele mooie gevels

en komen we terug aan de St Walburgakerk.

Nog een kleine doorsteek

nogmaals de hoofdkerk. Van de vroeggotische kerk, waarvan de bouwwerken aanvingen in de 1°helft van de 12°eeuw, rest nu nog slechts het koor in Doornikse kalksteen. In de 15°eeuw werd beslist de kerk te herbouwen in Brabantse gotiek. Boven de gotische toren bevindt zich een barokke kap uit 1620, uitgewerkt door de Oudenaardse kunstenaar en architect Simon de Pape. Oudenaarde werd een middelgrote stad met 5737 inwoners in 1458. De stad gaf zich een nieuw uitzicht, haar nieuwe rang waardig, met de Sint Walburgakerk. Dat de plannen voor deze kerk slechts voor een derde gerealiseerd werden, illustreert de Oudenaardse overmoed tijdens deze grootse periode.

Op het einde naar links en we komen zo terug aan onze startzaal.

Putje wintertocht:

Vandaag reed ik naar Doomkerke. Daar was er een wandeling van de molenstappers uit Ruiselede. Vandaag stond de natuur centraal. We kregen bossen, mooie dreven en veel private stukken. We wandelden rond en in de Gemeentebossen, bossen van Maria-Aalter en Predikherenbossen. Een hele mooie wintertocht met op het laatste een ferme bui.

Herdenkingstocht:

Start vanuit zaal Oud Gemeentehuis te Zwijnaarde. Een rustige wandeling, gekruid met mooie paadjes, we doorkruisten de Scheldemeersen op weg naar en door het landelijke Zevergem.

Start vanuit het KAHO Sint-lieven.


Alle afstanden starten richting het Oud Sint Elisabethbegijnhof. In 1242 stichtte gravin Johanna van Constantinopel dit begijnhof, en groeide uit tot een begijnhofstad bestaande uit een kerk, de infirmerie en kapel.


Leuk om daar eens door te wandelen.






De tocht gaat verder naar de Rabotstraat




Door het parkje door, via het Gewag verder richting Burgstraat.


We komen voorbij het Gravensteen.


Het Gravensteen werd gebouwd in de 9°eeuw door Graaf Boudewijn I als bescherming tegen de Noormannen. De grote toren(Donjon) dateert van de 11° eeuw. Het slot kreeg achtereenvolgens volgende bestemmingen: zetel van Raad van Vlaandereen, gevangenis en katoenspinnerij. In 1894 werd het gerestaureerd.






Via heel kleine steegjes krijg men steeds mooie zichten op de Gentse binnenstad






Hier nog bekend volk op deze wandeling.




De wandeling wordt verder gezet naar Koren en Graslei.




Er was al heel wat volk op de been. De verwarmde terrasjes trokken de toeristen aan.






Hier een gehuwd koppeltje.




Heel veel mooie gevels en gebouwen









Dit vind ik leuk om door te wandelen.




Hier zijn we aangekomen aan het Zuid. We wandelen via het Zuidpark verder richting Lange Violettestraat


Hier een zicht op de Bibliotheek.






Enkele jongeren waagden zich aan koordwandelen in het Zuidpark.


Hier waren we opweg naar het klein begijnhof.


Voor ons de toegangspoort naar dit klein begijnhof.


Het klein begijnhof OLV ter Hoyen, hier zouden ooit 300 begijntjes gewoond hebben. Hier in het begijnhof liggen de kerk(1658 met barokke voorgevel uit 1720) en weide(voorheen kerkhof) centraal.


In 1998 werd het begijnhof, samen met 12 andere begijnhoven, door de UNESCO erkend als "werelderfgoed". Vandaag de dag kan je er vooral tot rust komen in het centrum van de stad.


We wandelen verder door het begijnhof tot de hoofdingang.


Zicht op de kerk








Hier bereiken we de hoofdingang en slaan linksaf en zetten de tocht verder richting ST-Anna. Na een tijdje komen we aan onze rustpost.


Hier onze rustpost Sint Bavo. Na de rustpost te hebben verlaten gaan we nu op zoek naar het feeërieke gedeelte van de stad.




Hier komen we aan op het oudste plein van Gent "De Korenmarkt".




Hier was het drummen om onze weg verder te zetten.


Het was onze ogen de kost te geven wat hier te beleven was.


Hele mooie versiering.








Eventjes een foto bij de ijsbeer.








Hier kwamen we voorbij Dulle Griet en de Vrijdagmarkt. Het kanon werd gemaakt in 1431 en werd gebruikt in de strijd tegen de Spanjaarden







Nu nog wat gekronkel door enkele gezellige plaatsjes, met onder andere het Patershol, wandelen we verder richting Augustijnenkaai. Via de keizerlijke brug der Geneugte gaat we verder naar het Prinsenhof. Na het oversteken van de Begijnhoflaan, bereiken we terug onze startzaal. Het was een hele mooie tocht. Eerst nog iets drinken vooraleer we terug naar huis reden.

Hier het Atheneum waar de wandeling start.


Putjeskapel waar de grootste afstand voorbij komt. De OLV van Putkapel staat aan de Condedreef in Kortrijk. Volgens de legende werd de kapel opgericht door een Franse soldaat. In 1791 werd de bouwvallige kapel, heropgebouwd door een ontwerp van Jean -Baptist Casaer. In 1974 werd de witgekalkte, bakstenen kapel beschermd als monument. In 1989-1991 werd ze gerestaureerd.


Hier wandelen we door Hoogmosscherdreef die uitmondt in Hoogmosscher




We wandelen door hele mooie dreven.


Hier staan hele grote huizen.


Na deze mooie wijk te hebben verlaten stappen we verder richting St-Rochus.




Dit is de St Rochus kerk. De Sint Rochuskerk bevindt zich in de Doorniksewijk. De kerk is exemplarisch voor de neogotiek en werd gebouwd tussen 1863 en 1870. De westtoren werd in 1875 tegen de kerk aangebouwd en heeft een spits met flankerende torentjes. De inwijding van de St Rochuskerk vond plaats in 1884. De kerk is opgenomen in de inventaris van het onroerend erfgoed en is opgedragen aan Rochus van Montpellier.


Hier zicht op het Volksplein




Hier op de veemarkt komen we samen met de kleinere afstand en wandelen tot aan onze rustpost.
De Veemarkt is een marktplein dat zich in de historische binnenstad van Kortrijk bevindt. Omwille van het vee dat er reeds eeuwen verhandeld werd en het slachthuis dat er tot midden 1990 stond, staat dit plein nog steeds bekend als de Koeienmarkt. Het plein ontstond na het slopen van de groentenhallen. Het rechthoekig plein is gesitueerd tussen de St Janslaan/Wijngaardstraat(waar zich een hoofdingang van het wandelcentrum K bevindt) en de Groeningelaan. In het laatste decennium van de 20°eeuw werd onder dit plein een ondergrondse parkeergarage met 6 verdiepingen aangelegd. Tegenwoordig is dit plein autovrij en zijn er diverse cafés met terrassen.


We verlaten de Veemarkt komen zo aan het Groeningemonument aan. Het Groeningemonument is een herdenkingsmonument in de stad. Het vergulde beeldhouwwerk werd opgericht naar aanleiding van de 600° verjaardag van de Guldensporenslag en bevindt zich in het Groeningepark waar in de middeleeuwen het Groeningeveld lag. Het beeld is van de hand van Godfried Devreese. Het beeld stelt de Maagd van Vlaanderen voor die met haar ene hand een speer in de richting van het overwonnen Frankrijk houdt, en met haar andere hand de fiere Vlaamse leeuw, die de boeien verbroken heeft ,vasthoudt.


Hier de Gulden Sporen


Ondertussen zijn we aan de rustpost aangekomen. Na iets te hebben gedronken zetten we onze tocht verder.


Hier gaan we door de Groeningepoort en wandelen we verder door het Groeningepark.


Na deze doortocht begeven we ons richting Houtmarkt.


Hier stond vroeger het  ST Niklaas ziekenhuis, dit is nog een restant ervan.


We komen hier aan de ingang van het Begijnhofpark.




Het Begijnhofpark is een park in het centrum van Kortrijk. Dit stadspark van ongeveer 1ha groot ligt in de historische binnenstad tussen de Houtmarkt en de Groeningestraat. Het grootste deel van het park hoorde vroeger bij de tuinen van de Groeningeabdij en van het rusthuis Sint-Vincentius. De laatste bewoners van deze abdij waren de Arme Klaren. Doordat het voorheen een tuin was, is het park nu nog steeds volledig ommuurd, met drie verschillende toegangswegen. Van de originele structuur van het park resten nu alleen nog de oude scheidingsmuur met zijn drie gemetselde poorten, een klein kapelletje en enkele waardevolle bomen.




Zicht op de St Maartenskerk


Hier een mooi zicht op de OLV kerk.


Na het verlaten van dit mooie park begeven we ons naar het Vandaeleplein waar er een mini Kerstmarkt staat en gaan zo richting Begijnhof.




Nog een mooi zicht op de St Maartenskerk



Hier gaan we het Begijnhof binnen. Momenteel zijn er werken aan de gang en kunnen we het niet volledig bezoeken.




Het Begijnhof in Kortrijk werd in 1238 door Johanna van Constantinopel gesticht. Het gaaf bewaard middeleeuwse stadsdeel is een combinatie van een pleinbegijnhof en een straatbegijnhof(0,7ha groot). Sinds 2 december 1998 behoort het Kortrijkse begijnhof tot het cultureel en natuurlijk werelderfgoed van de Unesco als onderdeel van de groepsinschrijving van Vlaamse begijnhoven. Het allerlaatste begijntje ter wereld was Marcella Pattyn(geboren in 1920), die woonde tot 1960 in het begijnhof van Gent. De laatste jaren verbleef ze echter in een verzorgingstehuis in Kortrijk. Ze overleed op 14 april 2013 in haar slaap. Naar haar werd een standbeeld gemaakt dat nog steeds te bezichtigen is in het begijnhof.
Na het begijnhof te hebben verlaten gaan beide afstanden richting Grote Markt waar de wandelaars het Belfort kunnen bezichtigen.



Het Belfort van Kortrijk, of de Halletoren, staat op de Grote Markt. De Belforttoren maakte deel uit van de middeleeuwse"oude" of kleine"Lakenhalle" die dateert van 1411. De toren is sinds 4 december 1999 opgenomen in de Unesco Werelderfgoedlijst als onderdeel van de Belforten in België en Frankrijk die als groep zijn opgenomen.
Tijdens de 2°WO werd de halletoren grotendeels gespaard tijdens de talrijke bombardementen die een groot deel  van de binnenstad in puin legden. De toren werd vanaf de jaren 1950 gerestaureerd en kreeg hierbij zijn oude praal terug onder meer de nieuwe jaquemants Manten en Kalle op de torenspits werden teruggeplaatst. Bovenop de toren van het belfort troont een verguld beeld van de Romeinse god Mercurius, de god van de handel,die er sinds 1712 als windwijzer dienst doet.


Zicht op de Grote Markt. Na het verlaten van het Belfort gaan we links verder richting crypte(ook te bezichtigen), die gelegen is op de hoek van de Grote Markt en Doorniksewijk. We wandelen dan verder naar het Schouwburgplein waar er een winterfoor staat.


Dit is te zien aan het Belfort.


Zicht op ST.Maartenskerk van de Grote Markt.


Zijzicht van de halletoren of belfort.




Hier stappen we door de winterfoor.







Zicht op de Schouwburg




We wandelen voorbij het stadshuis en komen zo terug aan de Grote Markt. Nu wandelen we verder naar OLV kerk.





De OLV kerk ligt in de historische binnenstad. De kerk , die vroeger deel uitmaakte van het grafelijke domein, is op heden een van de oudste gebouwen van de stad en is een beschermd monument. De kerk speelde een belangrijke rol in de geschiedenis van het graafschap Vlaanderen. Ze lag binnen het grafelijk domein van Kortrijk dat, op uitzondering van het deel dat aan de Leie lag, volledig ommuurd en omwald was. Ze maakte zo deel uit van een burcht met een oppervlakte van 1ha.


Zijzicht van de OLV-kerk






Een beeld van Guido Gezelle. Nu gaan we naar de Broeltorens waar we een gratis jenever aangeboden krijgen van onze sponsor Argenta.


Hier het rijksarchief van Kortrijk. Nog een 100tal meters te wandelen en komen aan onze wel bekende Broeltorens.


De Broeltorens zijn 2 torens en bevinden zich langs de Broelkaai en Verzetskaai. De beide torens met een brug over de rivier de Leie dateren uit de middeleeuwen en zijn een beschermd monument. De torens vormen één van de belangrijkste bezienswaardigheden en iconen van de stad en zijn samen met de Artillerietoren de enige overblijfselen van de middeleeuwse stadswallen omheen de oude stad. De naam broel verwijst naar bruul, een afgebakend stuk land, meestal braakliggend of moerassig. De torens zijn een overblijfsel van de middeleeuwse stadsomwalling die tijdens verscheidene bezettingen en oorlogen verwoest werden. Ze zijn opgetrokken uit kalk en zandsteen.


De oudste toren, de zuidelijke 'Speytorre of Blauwe toren', werd samen met de broelbrug gebouwd in 1385 om het verkeer op de Leie te controleren. De andere toren'Inghelburghtorre' dateert uit 1415 en diende als wapenopslagplaats.


Na onze jenever stappen we verder langs het Guido Gezellepad en laten de broeltorens achter ons.



Nog een laatste blik op deze mooie torens.





Hier steken we de Leie over via een houten brugje en hebben een kijk op de Kortrijkse jachthaven. Nu gaan we over de parking en bereiken zo de Collegebrug of de Swaffelbrug.


De collegebrug is een pyloonbrug in het centrum van Kortrijk. De brug overspant de rivier de Leie en verbindt de Diksmuidekaai met de Ijzerkaai. De slanke voet-en fietsbrug is een technisch staaltje vernuft daar ze volledig opgehangen is aan slechts 2 schuin geplaatste pylonen. Ze werd ontworpen door Laurent Ney in samenwerking met SUM Project en kenmerkt zich door zijn opvallende zigzagvorm. Deze brug hangt slechts aan 2 masten en overspant hierbij een totale lengte van 203m. Door de steeds wisselende positie van de hoofdkabels die de brug dragen, ontstaat een brugdek met een variabele driehoekige sectie. Deze sectie is dermate uniek dat ze met windtunnelproeven werd getest op haar stabiliteit.






Mooie zichten vanop deze brug.




Aan het einde van deze brug splitsen de beide afstanden. De kleinste gaan rechtdoor en vervolgen hun weg via de kaaien richting startzaal. De 13km gaat linksaf en wandelen verder richting Albertpark.


Hier op weg naar het Albertpark. Hier voor ons zien we een 100jarige vleugelnootboom.


Het Albertpark met het standbeeld van Leopold III op zijn paard


We verlaten dit park en gaan nu verder naar het volgende park.


Hier komen we aan het Astridpark. het park dankt zijn naam aan het bezoek dat Koningin Astrid op 5 april 1935 aan Kortrijk bracht. Maar het eigenlijk park bestaat al langer.





De stadsarchitect Victor moulart ontwierp er in 1906 al het 1°deel van. Op 14 juni 1931 werd in de Franse tuin een monument onthuld ter ere van burgemeester August Teynaert.




Twee halfronde overkapte en lommerijke loofgangen van Amerikaanse linde flankeren de hoofdingangen. Het park werd ook recent uitgebreid met een vernieuwd minigolfterrein en speeltuigen voor kinderen.




We wandelen tot het einde van dit mooie park en belanden aan de Mosselbank. Hier komen we dan aan de Menenpoort(kruispunt), steken die over gaan de Leieboorden opzoeken.


Hier gaan we rechtsaf en stappen naar de Lambrechtbrug. Links zien we de vernieuwde Noordbrug




Hier nemen we de trappen onder de brug,  stappen we over de Leie,om dan opnieuw de trappen te nemen langs de andere kant.




Na de afdaling, gaan we linksaf en volgen een stuk langs de Leie. Dit stuk is niet verlicht en een zaklamp is geen overbodige luxe.




Na een tijdje slaan we linksaf en volgen we een pad tot aan de Vlaamse Hoge school. Daarna gaan we richting Magdalenabad en wandelen we het laatste stukje door het Magdalenapark.


Hier het Magdalenapark.


We verlaten het park en komen zo dichter bij onze startzaal. Nu nog onder de tunnel en aan de volgende rotonde gaan we rechtsaf en komen zo terug aan onze zaal.



Hier terug aan de startzaal.Hopelijk blijf het droog op 30december, zodat de wandelaars er een prachtige tocht krijgen.

Het te volgen traject.


We starten vanuit de Parochiezaal, onder de vleugels van de Sint Radegundiskerk stappen alle afstanden over de brug van het schipdonk kanaal naar het gehucht Overbroek.







Nadat de kleinste afstand ons had verlaten, stapten wij richting nieuwe doorgang onder het spoor, en wandelden we verder richting Hansbeke. We kregen een wisselend parcours.




Hier en daar wat opkomende mist die mooie plaatjes liet schieten.




Even een kijkje nemen in dit mooi kapelletje.


Hier zijn we aangekomen in Hansbeke. Dit is de Sint Petrus en pauluskerk van Hansbeke. Gerestaureerd onder leiding van Architect Valentin Vaerwyck in 1922+1923. De toren kreeg toen zijn huidige spits. De kerk is beschermd sinds 1981.


Onze centrale rustpost in het klooster van Hansbeke. De grootste afstand kwam hier 3x voorbij. Na iets te hebben gedronken begonnen we aan onze 1°lus van 6,5km. We gingen op verkenning door het gehucht Kramenhoek.


Eerst stapten we eindje langs de grote weg om vervolgens links af te slaan en we wandelden dan tussen de velden.




Hier was het rustig om te wandelen.






Hier een mooie dreef ter afwisseling.


Terug langs velden en akkers




In de verte zagen we terug de kerktoren van Hansbeke




Nog eventjes een kapelletje op de gevoelige plaat vastleggen alvorens de rustpost voor de 2° maal te bereiken.






mooie gerestaureerde hoeve.


























Na de 2°lus begonnen we aan de 3°lus en stappen naar de spildoorn.


Nog eens een zicht op de kerk van Hansbeke


Dit was de mooiste lus van alle drie.


We lieten Hansbeke achterons en liepen een eindje langs de drukke spoorlijn kust - Brussel.




Hier Doortje aan het spelen met de blaadjes van de bomen.






Hier komen we voorbij het Kasteel van Hansbeke. De geschiedenis van dit kasteel gaat ver terug. De toenmalige burcht wordt in de 14° en 15° eeuw herhaaldelijk vermeld bij vernielingen. De ruïnes van het kasteel werden in 1766-67 verwijderd en in 1790 werd het classicistisch heropgebouwd. In 1887 werd graaf de Bousies, later graaf de Bousies-Borluut, eigenaar. Dat verklaart meteen een andere naam 'Kasteel de Bousies- Borluut'. In de tuin bevindt zich nog een 16° eeuwse duiventil. In 1985 sloeg het noodlot nogeens toe onder de vorm van brand. Daarna werd het kasteel gedeeltelijk heropgebouwd.


Even later zijn we terug aan de rustpost. Na deze te hebben verlaten begonnen we aan het laatste stuk van deze tocht.














Die kwam even neuzen.










Samen met de 9 en 15km stappers vatten we, via het natuurgebied Voorde, de terugweg aan.












Hier zag ik voor het eerst boerenkool.
Toen we terug aan de startzaal waren was de Sint en zijn knecht aanwezig in de zaal en iedere wandelaar kreeg wat lekkers uit de mand van zwarte piet. Het was een rustige en mooie wandeltocht.