Op deze blog worden mijn wandelavonturen beschreven
Over mijzelf
Ik ben Vandevoorde Dorine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam doortje.
Ik ben een vrouw en woon in Lauwe (België) en mijn beroep is weefselcontroleuse.
Ik ben geboren op 20/10/1963 en ben nu dus 60 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: sport in het algemeen.
Ik besloot vandaag eens te wandelen te Oostkamp. Volgens sommige wandelaars is
dit een hele mooie tocht, dus met een clubgenoot reed ik
naar daar. Aangekomen in de St Pieterschool deden we onze plicht, de
inschrijvingskaarten invullen en nog eerst een kop koffie drinken.
Toen het 8u werd gingen we op stap en zagen op het infobord dat er al 217
wandelaars weg waren. Nog even het parcours bekijken en we waren vooruit voor
een tocht van 31km.
Deze tocht had een mooi aantal bezienswaardigheden langs het parcours zoals:
het gemeentehuis, kopie van de schandpaal uit Nieuwenhove en de Sint
Pieterskerk met beschermde toren in Romaanse stijl - de gemeentelijke parken :
de Valkaart en het Beukenpark - de Warandedreef, het Natuurreservaat de
Warandeputten, het kasteel Gruuthuse met poortgebouw, jaagpad langs het kanaal
Brugge-Gent met het natuurreservaat de Leiemeersen - het kasteeldomein
Nieuwburg - het kasteel De Herten en een stuk Nieuwenhove bos
de refter diende als startplaats voor deze tocht
de verschillende afstanden die men kon afleggen met de rustposten
infobord
Marktplein met gemeentehuis in Vlaamse Neo-Renassancestijl(1882), de St Pieterskerk met beschermde toren in Romaanse stijl(12°eeuw)
Zelfgemaakte flitspaal viel direkt op
enkele hele mooie dreven
de tocht was enorm variërend
onze 1°halte na zo'n 4,6km
De Wieke, molenromp van de voormalige stellingmolen "Braetsmolen" of "Oostmolen", thans zogenaamd " De Wieke". In oorsprong een bakstenen stellingmolen (koren-en oliemolen) met zelfzwichting op één roede, daterend van 1842, beschilderde jaarsteen boven de toegang. Sinds 1978 is de molen van de iopenbare weg gescheiden door een appartementsgebouw. Nu ingericht als tentoonstellingsruimte en o.m gebruikt door verenigingen, kunstenaars en musici. Oorspronkelijk wit beschilderde, bakstenene molenromp, vermoedelijk sinds de jaren 1970 vrij ingrijpend gerestaureerd o.m vervangen van de bakstenen door een nieuwe steen, doch met weglating van de druiplijsten boven de oorspronkelijke rondboogvensters. Romp van 19m hoog met een breedte onderaan van 9m en bovenaan van 4.5m. Wit beschilderd, bakstenen voorportaaltje met ingang afgewerkt met een driehoekig fronton, gedateerd met jaarsteen "1842". In de romp, thans licht getoogde openingen. Het gaande werk van de molen, o.m de wieken en de houten ommegang, is ontmanteld. Naast de molen liggen o.m de molenstenen geïntegreerd in de nieuwe aanleg. In 1999 koopt de gemeente de molen als cultuurmolen.
deze bloempjes staan al mooi te pronken
kasteel Gruuthuse met poortgebouw
drevencomplex
van het ene stuk natuur naar het volgende
dit was een minder fraai beeld aan de sluis(allemaal plastiek flessen)
hier wandelde men op het vlonderpad
mooi uitkijkpost
kunstwerk op de rotonde
men kreeg er niet genoeg van
Kanaal Brugge - Gent
hier het jaagpad langs het kanaal
hier enkele zichten op de Zuidvallei
oude bunker
ophaalbrug
we kregen enorm veel dreven om te wandelen
zicht op het kasteel Gruuthuse
op weg naar het volgend kasteel
heel rustig om in te wandelen
wederom die mooie lange dreven
hier kwamen we aan bij de schandpaal
dit kregen we ook onder de voeten geschoven, ja dit moet je erbij nemen
Dany genoot er van
Dit was op het einde van onze tocht, maar we kregen nog eerst nog wat onverharde paden te verwerken
beeldhouwer aan het werk
hier wat museum materiaal
onze laatste mooie dreef alvorens we aan onze startplaats kwamen
Dit was een hele mooie tocht. Het is zeker een aanrader, ik kom volgend jaar terug. Heel mooi werk van deze club en van de parcoursbouwer.
Ik reed vandaag naar Desselgem om deel te nemen aan de Howitzertocht. Start vanuit het POC nabij de Sint Martinuskerk kon de wandelaar kiezen uit een drietal afstanden. Na eerst nog een koffie te drinken was de tijd aangebroken om te wandelent. Onder een ietwat grauwe hemel begon ik aan mijn wandelavontuur. Het was hier en daar wat oppassen geblazen, want op bepaalde plaatsen was het glad. Na enkele wegen stapten de wandelaars een mooi wandelpad op, tussen de velden richting Ooigembos. Enkele honderden meters verder iep men uit aan het Howitzer monument. "Dit is feitelijk geen tank zoals velen denken, maar een stuk artillerie op rupsbanden met een onderstel van een tank en hier neergepoot als herinnering aan de gesneuvelden van de "Slag van de Leie" in 1940. De Howitzer is een geschenk van de verdwenen 6° artillerie uit Soest".
Howitzer monument
Zoals gebruikelijk worden van dat ijzeren monument heel wat foto's genomen alvorens we de diepte in doken naar de boorden van de Golden River. Intussen was de zon al van de partij. Na een kort stukje langs deze rivier ging men door het Ooigembos.
Dit was een heel drassig stukje natuur die men volgde vooraleer men op de normale verharde paden kwamen.
Het was uitkijken waar we ons voeten moesten plaatsen
Met de opkomst van de zon was het wegdek hier en daar opeens glad aan het worden
Na dit stukje natuur ging de tocht verder langs onverharde wegen richting Bavikhove. Het waren rustige wegen en paden tot aan de centrale rustpost aan de achterkant van het lokaal sportcomplex.
mooi zicht
Op naar onze centrale rustpost.
De lus ging richting Hulste via verharde paden en rustige wegen tot we terug aankwamen aan onze rustpost
kijk eens wie we daar zien aankomen. Den Eddie en zijn vrouwke
terug aan onze rustpost.
Na het verlaren van de rustpost was het nog zo'n 6km te wandelen, we volgden eerst nog een tijdje de Golden River tot een pad ons door nog een stukje natuur loodste.
We volgden nog een eindje deze rivier
Hier begon het stukje natuur die ons nog restte.
Hier was het heel mooi om er door te wandelen
mooie zichten
Na nog een wijkendoorsteek beëindigden wij deze wandeling. Nog even wat napraten met enkele vrienden, trokken we tevreden terug huiswaarts.
Dit is een wandeling die ik een 3tal jaren geleden hebt gedaan. Als ik nu hetzelfde tijdstip bekijkt qua weer is dit een enorm verschil ten opzichte van die wandeling.Toen was het gevroren en lag er sneeuw. Deze wandeling ging in het eerste gedeelte rond Duinbergen en het tweede naar Zeebrugge en terug. De kust kan ook heel mooi zijn tijdens de winter. Geniet even mee van de foto's
Vandaag ging ik met de trein richting Oombergen, deelgemeente van Zottegem. Eenmaal aangekomen aan de startplaats, was er al heel wat volk op de been. Even gekeken naar het parcours en besloot een 23tal km te wandelen. Ze voorspelden voor de namiddag wat lichte regen en aangezien deze club bekend staat voor de onverharde paadjes, was ik er ditmaal tegen bewapend.
De wandeling ging richting Cottem en Sint Lievens Houtem, waar de grote afstand een lus deed langsheen het golvend landschap van de Denderstreek. We kregen regelmatig kleine beekjes te zien, enkele bosdoorsteekjes en zoals altijd ... onverharde paden. Op het einde van de tocht stapten we langs de Nieuwpoortmolen, een stenenrestant van een windmolen uit 1905, die in de plaats kwam van een staakmolen. Tot 1949 was de molen maalvaardig en in 1983 werd het verbouwd tot woning en later tot vakantieverblijf. Eenmaal in de zaal aangekomen kon men de geurige pannenkoeken snuiven. Na deze was de tijd aangekomen om terug naar het station te gaan en de trein richting Kortrijk te nemen. Geniet mee van enkele foto's
startplaats te Oombergen we zijn vertrokken voor een lus van 23km hier en daar nog water op de velden
enkele kasseistroken kregen we onder de voeten geschoven
Lora probeerde ons te bereiken
nog veel oplap werk
rustige doorsteekjes
die was niet opgezet met onze passage
geen al te best zicht op het landschap dit kregen we ook,maar in mindere mate met hun andere wandelingen
op weg naar onze centrale rustpost in ST Lievens Houtem
kerk en begraafplaats van St Lievens Houtem
begonnen aan de lus
mooi kapelletje
oude spoorwegberm
door de natuur
waar blijven jullie terug naar Oombergen
het laatste stuk van deze wandeling was het mooiste
een van de laatste vuile doorsteken
de Nieuwpoortmolen Terug van weggeweest, de geur van de verse pannenkoeken lokten de wandelaars aan tafel. Nog iets drinken en dan terug naar het station waar we de trein opstapten richting Kortrijk.
Start vanuit de basisschool" De Graankorrel" te Geluwe begon ik aan de tocht van 25km. Het was een frisse morgen, maar ideaal wandelweer. Geluwe kondigt zich aan als poort van een bekoorlijke en rustigelandbouwersgemeente, waarbij de Geluwse hoogten, samen met deze van Kruiseke een vertakking uitmaken van het Heuvelland. Vandaar dat de Gapersgemeente de ideale uitvalbasis vormtt voor een afwisselend en heuvelachtig landschap, doorsneden door 10tallen beekjes en opgestelde kapelletjes. De wandelaars kregen eerst enkele paadjes door een plaatselijke wijk voorgeschoteld. Van daaruit ging men richting Terhand via de Molenhoek. men kreeg onderweg enkele mooie zichten met het opkomen van de zon.
Na een rustpost in Terhand ging men richting Geluwe waar we terug over de A19 moesten wandelen en net over de brug kreeg men een splitsing waar de 2 grootste afstanden richting Kruiseke wandelden. Daar maakte de grootste afstand een plaatselijke lus. Daarna ging het terug richting Geluwe waar op een 2tal km van het einde nog een jenever aangeboden kregen van de organiserende club.
Ik ging deze keer mee met Willy en Christiane naar Cassel om daar een wandeling te maken. Rond een uur of 7 reden we richting Cassel, een 70tal km vanaf Lauwe. Eenmaal aangekomen op onze bestemming, deden onze plicht(inschrijven), stelden de gps in en we waren vertrokken voor een tochtje van 33km. Deze tocht was in 2 lussen, de eerste lus was een 20tal km lang en kwamen terug in de start en dan nog een lus van een 14tal km. We starten vanuit de school Sainte Marie in Bavinckhove bij Cassel en gingen richting Oudezeele. Daarna ging de tocht verder langs rustige wegen naar Terdeghem en zo terug naar Cassel. Onderweg kregen we enkele mooie gezichten te zien, afgewisseld met kale akkers. Op het einde van de eerste lus hadden we met een hoogteverschil van 176 af te rekenen.
het was nog donker toen we starten
een zicht vanop de Casselberg
een van de vele dalingen
de tocht was heel afwisselend
op weg naar onze eerste rust
de kale akkers
ook hier heeft de regen zijn sporen nagelaten
rustige wegen
de zon kwam er nu en dan te voorschijn
oude kapelletjes
op deze strook kwamen we veel molens tegen
hier aangekomen aan onze rustpost te Terdeghem
zicht op de rustpost
hier verlieten we de gemeente Terdeghem
de kerk van Terdeghem
ook enkele dreven maakten deel uit van het parcours
mooie zichten tijdens de wandeling
de befaamde kasseien van Cassel kwamen aan bod
Cassel is een stad in het Franse Noorddepartement, gelegen in de Franse Westhoek en Frans Vlaanderen. Het telt ongeveer 2500 inwoners. Cassel is gelegen op de 176 m hoge Casselberg(met daarnaast de Woumenberg die men ook Recollettenberg noemt,141m), het hoogste punt van de Westhoek. Het is een klein stedelijk centrum met dagtoerisme. Cassel was in de Romeinse tijd het vertrekpunt van zeven heerwegen, onder meer naarr Arras, Doornik en Bonen. In de Middeleeuwen was het de hoofdplaats van een kasselrij van het graafschap Vlaanderen. Cassel werd meerdere keren geplunderd en verwoest, onder meer door Robert II van Artesië in 1297. Hij slaagde er niet in de burcht te veroveren. Sinds 1678 bij de vrede van Nijmegen hoort Cassel bij Frankrijk.
het centrum van Cassel
eventjes door de poort
vele Vlaamse opschriften boven de deuren van de huisjes
genieten van het uitzicht
een van de laatste afdalingen vooraleer we aan de klim naar de aankomst beginnen
zicht op Cassel, hier waren we al aan het klimmen.
terug aan de startzaal
Sainte Marie, onze startplaats
Nu nog de lus van 13km plat, op zijn Frans, het hoogte verschil bedroeg maar 91m, dus een kleinere klim.
We vertrokken via het voetbalveld van de school en gingen via terug rustige wegen richting Wemaers-Cappel
Ook deze keer was het opnieuw afwisselend van parcours, het grootste gedeelte bestond uit de verharde wegen met af en toe wat onverharde paden, waar de wandelaar mooie panorama's kreeg.
Hier in de verte een zicht op de Cats-berg
hier kwamen we voorbij een kippenboerderij, die zaten niet binnen maar bevolkten de weiden
Aankomst in Wemaers-Cappel na zo'n 8,3km op weg naar onze rustpost
het kerkje van Wemaers-Cappel vlakbij de rustpost
Hier terug Vlaamse opschriften
een mooi kapelletje
Op weg naar het einde van deze tocht, we zien voor ons Cassel liggen
We hebben ervan genoten van deze tocht op Franse bodem, er waren veel Vlamingen aanwezig op een totaal van 645 deelnemers.
We deden een busreis met de club deze keer naar Antwerpen. Volgens de info die we verkregen beloofde het een mooie tocht te worden.Na een uurtje rijden, kwamen we aan onze startzaal, het St Lievenscollege gelegen in de Amerikalei. Na het verkrijgen van onze inschrijvingskaart en nog wat te hebben gedronken, begonnen we aan de wandeling. Deze bestond uit 3 lussen van verschillende afstanden. We verlaten onze startzaal en beginnen aan de langste lus. We stappen richting de Boogkeers, waar schrijver Willem Elsschot midden een pleintje staat. Aan de andere kant zien wij de witte gevel van het Elisazbethgasthuis.
het uitgetekende parcours de afstanden
het beeld van Gerard Walschap hier wandelen we het plein op van de schrijver Willem Elsschot Elisabethgasthuisop de achtergrond We wandelen de Lange Gasthuisstraat in met zijn vele musea, o.a het Maagdenhuis,districtshuis en het Museum Mayer Vanden Bergh. We komen stilaan in het historisch centrum via de Schoenmarkt,Eiermarkt en Melkmarkt tot aan de mooie O.l.Vrouwkathedraal.
zicht op de mooie kathedraal enkele leuke kraampjes
Via enkele kleine steegjes komen we aan op de Grote Markt met zijn gildehuizen en het Brabobeeld.
het mooie stadhuis met het beeld van Brabo op de voorgrond. eventjes mooi poseren
Gelukkig hadden wij een beschrijving van de tocht op zak, want hier en daar moesten we de straatnamen zoeken.
De Braderijstraat opzoeken , dit was naast "den engel" en "den bengel", allebei café's, om terug via smalle straatjes richting de Oude Beurs tot aan het Vleeshuis te stappen.
hier zijn we bij het Vleeshuis
de stoelstraat met zijn vele houten trapgevelhuisjes Daarna ging het richting hoerenbuurt, dwars erdoor en dan naar het Falconplein, gekend voor zijn vele namaak en goedkope spullen. Na het Falconplein stapten we verder naar het Willemdok, waar er verschillende plezierboten op het water lagen. Nog een tiental meter verder en kwamen aan bij het MAS, of het Museum aan de Stroom.
zicht op de boten. Ik ging niet naar boven in het MAS, daar ik vorige keer alles hebt gezien vanuit het bovenste verdiep.Ik besloot hier om iets te drinken en te wachten op de andere clubleden. Beeld van Wiske. Na onze stop wandelen we verder naar het Brouwershuis, dan richting de kaaien en verderop nog enkele smalle straatjes en pleintjes en dan naar de wandelpromenade langs de Schelde tot het Steen. hier zicht vanop de promenade We komen stilaan bij het Steen
Het Steen, het oudste gebouw van Antwerpen, werd gebouwd tussen 1200 en 1225 en werd destijds Antwerpse burcht genoemd. Rond 1520, ten tijde van Karel V, werd de burcht grondig verbouwd en noemde men het voortaan" S4Heeren Steen" Van 1303 tot 1827 werd het gebouw als gevangenis gebruikt. Een groot deel van de burcht werd in de 19°eeuw fgebroken toen men de kades rechttrok en de Schelde verbreedde. Het overgebleven gebouw werd hierna simpelweg "Het Steen" genoemd. Sinds 1952 is in het Steen het Nationaal Scheepvaartmuseum gevestigd.
We wandelen onder het Steen door en komen aan bij Lange Wapper.
mooi verlicht reuzenrad
Via de Suikerrui gaan we terug de smalle straatjes van het historisch centrum in, en wandelen richting het Plantin Moretusmuseum. Daarna gaat de tocht verder door de St Andrieswijk en na een tijdje passeren we het gevangenis voorbij in de Begijnenstraat. Nog een 5tal minuten wandelen en we komen terug aan onze startzaal uit. Het was een hele mooie wandeling door Antwerpen.
De weerman voorspelde dat vandaag de beste dag vor de hele week zou, dus ik besloot om te gaan wandelen naar Wingene.De zaal was al behoorlijk vol met wandelaars toen ik aankwam. Eerst nog hier en daar wat wensen uitspreken en ontvangen, en dan kon ik vertrekken voor een tochtje van zo'n 21km. Het weer viel best mee en het was een heel rustig parcours rond Wingene.
hier en daar stond er veel water in de weiden en de akkers
rustige dreven
nu en dan kwam Lora even een kijkje nemen deze paarden hadden het naar hun zin
een van de weinige opklaringen
de boeren zullen allicht weer klagen over de akkers zeldzame zonneschijn
wie we hier hebben, Zotte Mie mooie naam voor een ontmoetingsplaats
even genieten van de zchaarse zonnestralen moeten we hier door?
Laatste tocht van dit jaar trok ik naar Kortemark voor de afsluiter 2011. Het was een hele rustige tocht rondom Kortemark met op het einde een nieuw stukje rond het spaarbekken. Ik wens iedereen een heel goed en gezond nieuwjaar en tot binnenkort.
de koutermolen
op naar onze eerste rustpost rustige dreven om in te wandelen drukke tijden voor de boeren
zicht vanop de Ruidenberg
hier staat al een beeld van de Torenpoeper voor de 2°maal in Edelwalle heel verzorgde rustpost Nu ging men richting Handzame
mooie straatnaam zicht op het spaarbekken
nieuwe wandelpaden rondom het spaarbekken
dit was mijn laatste wandeling van dit jaar. Hopelijk mag ik jullie ook bekoren met de wandelingen in 2012.
Ik ben Vanden Broucke Jean Pierre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam jipie.
Ik ben een man en woon in Lauwe (België) en mijn beroep is gestopt met werken,.
Ik ben geboren op 21/12/1954 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, tuinieren, fotografie.
ben aangesloten bij wandelclub de 12uren van Lauwe.
