Wolfgang Amadeus Mozart werd geboren op 27 januari 1756 in Salzburg en overleed te Wenen op 5 december 1791.
Hij was de zoon van Leopold Mozart (een vioolspeler) en Anna Maria Pretl.
Hij is een Oostenrijkse componist en wordt gezien als één van de grootste fenomenen uit de muziekgeschiedenis.
Zijn muzikale aanleg vertoonde zich al heel vroeg en werd vanaf 1760 door zijn vader verder ontwikkeld.

Als laatste van 7 kinderen van Leopold Mozart en Anna Pertl, is hij samen met het vierde kind Anna Maria (‘Nannerl’) de enige die in leven blijft.

De eerste jaren van zijn leven (van 1756 tot 1773) huren de Mozarts een appartement bij de familie Hagenauer.Deze familie financierde tevens de vele concertreizen die Vader Mozart met zijn 2 kinderen ondernam.

Vader Leopold stond al bekend als leermeester en hij nam deze taak ook ter harte als het om zijn eigen kinderen ging: Zowel wiskunde, godsdienst, dans, literatuur, lezen en schrijven als muziek werden door Leopold onderwezen.

Op 5-jarige leeftijd verschijnt Mozart voor het eerst ten tonele, maar nog niet als muzikant: Hij neemt deel aan een dansspektakel in de universiteit op muziek van Eberlin.

Vanaf 1762 beginnen de concertreizen van het gezin Mozart. Zo spelen ze onder andere voor Maria Theresia van Oostenrijk, die hen als dank kleren geeft, te zien op het beroemde portret van P.A.Lorenzoni.

De eerste grote reis brengt de familie tot in Brussel, en vandaar uit gaat het in 1764 richting Parijs. Na Parijs steken ze het kanaal over naar Londen, waar ze enkele maanden verblijven en een groot aantal concerten spelen. Op 24 juli 1765 verlaten ze de Britten om dan in Den Haag te belanden.Van Den Haag naar Amsterdam, dan weer naar Parijs om dan terug in hun thuisbasis Salzburg aan te komen.

Ze hebben dan meer dan 5000 km achter de rug. En Mozart speelde voor alle gekroonde hoofden en bijhorende belangrijke mensen, evenals voor de mensen in de straat en de lagere-dan-koninklijke klassen. Vlug geteld speelde Mozart een 100 - tal concerten, en dat nog voor hij 10 jaar was.

Op deze manier kwam de jonge Mozart ook in contact met al wie in de Europese muziekwereld iets voorstelde. Het wonderkind kon bovendien uitgebreid ervaringen opdoen en uitwisselen, die anders niet mogelijk waren geweest. Denken we bijvoorbeeld aan de ontmoeting in Londen met Johann Christian Bach, die de rest van zijn leven een goede vriend van de familie zou blijven.

Tijdens zijn tocht door heel Italië ontmoet hij een aantal mensen. Zo ontmoet hij in Firenze Thomas Linley, een Engels componist. In Rome wordt Mozart door Paus Clemens XIV geridderd in de Orde van het Gulden Spoor. En zo trekken ze door heel Italië.
Opnieuw een goede 5000 km per koets, en wederom bijna 3 jaar onderweg.Wolfgang is ondertussen een puber van 15, alleen heeft deze puber tegen dan al ongeveer 100 werken op zijn naam staan, waaronder een paar opera’s, wat pianoconcerti en een aantal symfonieën!

Na slechts 5 maanden rust te Salzburg vertrokken vader en zoon alweer op pad, om de goede contacten die ze tijdens de eerste Italië-tournee hadden opgedaan te verzilveren.

In augustus 1771 komen vader en zoon alweer aan in Milaan, waar Mozart start aan de compositie van Ascanio in Alba, die in première gaat op 17 oktober. Met groot succes overigens. Leopold Mozart schijnt ook geprobeerd te hebben voor  een vaste betrekking aan het hof daar, maar dit werd koel geweigerd door Maria Theresia, de moeder van aartshertog Ferdinand. Dan maar terug richting Salzburg, in december 1771.

In oktober 1772 gaat het terug naar Italië, enkel en alleen naar Milaan, om de voorbereidingen van Lucio Silla van dichtbij mee te maken. Zoals gewoonlijk komen ze in maart (1773) aan in Salzburg, wat meteen ook het einde van wonderkind-Mozart betekent. De jongvolwassene zal, hoewel er in de 70-er jaren nog een aantal reizen zijn, zich vooral in Salzburg verder ontplooien, zowel als componist als uitvoerder.

In Salzburg was er sinds 1771 een verandering van bewind. Vele mogelijkheden om muziek te maken, vooral aan het hof, werden afgeschaft.

De jonge Mozart liet het echter allemaal niet aan zijn hart komen, en componeerde uitgebreid tijdens zijn Salzburgse periode: een meer dan een dozijn symfonieën, een heel pak religieuze muziek, een pianoconcerto, diverse kamermuziekwerken waaronder divertimenti, een kwintet en wat serenades.

Het ging de Mozarts ook financieel goed: Het huis van de Hagenauers in de Getreidegasse werd verlaten voor een groter en ruimer huis, het zogenaamde Tanzmeistershaus op de Hannibalplatz.

Halverwege deze jaren ’70 zien we Mozart zich meer en meer terugtrekken uit het muziekleven aan het hof, al zijn de exacte redenen hiervoor niet duidelijk. Nochtans werd hij niet slecht behandelt: hij had een redelijk loon, werd redelijk vrij gelaten in zijn doen en laten en al bij al waren zijn verplichtingen tegenover het hof tamelijk beperkt. Het moeilijke karakter van Colloredo en de beperkingen van het Salzburgse muziekleven zullen waarschijnlijk de reden zijn van zijn ontevredenheid.

Mozart maakte nu meer instrumentale en seculiere vocale muziek. Mozart profileerde zich, net als zijn vader in zijn tijd, als dé instrumentale componist.

In 1777 kwam het tot een breuk: zoon Mozart schreef zijn ontslagbrief aan Colloredo, en die antwoordde streng door zowel vader als zoon te ontslaan. Vader Mozart vond het echter niet opportuun om Salzburg onmiddellijk te verlaten, en zo komt het dat op 23 september de dan 21-jarige Mozart met zijn moeder op zoek gaat naar een job.

En zo ging het naar München, Augsburg en Mannheim, echter zonder succes. In 1778 vindt Leopold dat het genoeg is geweest, en hij draagt zijn vrouw en zoon op om naar Parijs te trekken.

Zowel moeder als zoon waren ongelukkig in Parijs, en Leopold in Salzburg stuurt hen geschreven verwijten waarin hij Mozart zegt om beter zijn best te doen in de zoektocht naar een vaste job. Tot overmaat van ramp wordt Maria Anna ernstig ziek, en tenslotte sterft ze zelfs. Zowel Leopold als Wolfgang zijn radeloos, en hun briefcommunicatie uit deze tijd is dan ook vol verdriet.

Mozart blijft de hele zomer nog in Parijs, totdat hij uiteindelijk door zijn gastheer Grimm op een trage koets richting Salzburg wordt gezet.
Eenmaal aangekomen in zijn thuisbasis in de derde week van januari 1779, solliciteert hij opnieuw bij de aartsbisschop, deze keer voor de positie van hoforganist. Hij wordt aangenomen onder goede voorwaarden. En hoewel hij zijn taak goed doet, is dit niet voldoende voor Colloredo, en in 1782 wordt Michael Haydn bij-aangenomen als hoforganist, met de vraag om hetzelfde te doen als de jonge Mozart, maar dan met meer overtuiging en een groter aantal werken voor de kathedraal.

Mozart laat Salzburg achter zich, om in München de voorbereidingen van zijn nieuwe opera Idomeneo mee te maken. Het hele gezin Mozart komt luisteren naar de première, en blijft tot midden maart daar. Colloredo laat echter weten dat hij Mozart in zijn buurt wil hebben te Wenen. Mozart is hier niet mee akkoord. Na een tijd wordt hij ontslagen.

Mozart gaat dan in Wenen op zoek naar werk. Hier in Wenen leert hij Constanze kennen. Mozart besluit dan ook om Constanze ten huwelijk te vragen, zonder eerst de toestemming van zijn vader in Salzburg te krijgen.
De relatie tussen vader en zoon Mozart wordt echter slechter, zowel door het huwelijk met Constanze als zijn drang naar onafhankelijkheid.

Om deze familieruzie op te lossen, besluit Amadeus om met zijn nieuwe vrouw naar Salzburg te reizen om zijn zus en vader voor te stellen. De ontmoeting was echter geen echt succes.

Het einde van het familiebezoek in Salzburg is ook het begin van Mozart’s meest succesvolle periode. Die Entführung aus dem Serail loopt nog steeds fantastisch, en in februari begint Mozart aan een ‘Verzeichnüss aller meiner Werke’. Bovendien is hij nog steeds veelgevraagd als uitvoerend musicus bij belangrijke mensen in en rond Wenen.

Hij schrijft zijn belangrijkste pianoconcerti in deze periode, de cantate Davidde penitente, diverse sonates en andere kamermuziekwerken, … die haast allen ook uitgegeven worden.

Een opvolger voor de succesvolle Entführung bleef evenwel nog even uit. Op 1 mei 1786 is het dan toch zover. Le Nozze di Figaro (in samenwerking met Da Ponte) wordt in het Burgtheater in première gebracht. Het was een groot succes, zelfs bij de keizer.

1784 is het geboortejaar van Carl Mozart, zijn enige kind tot dan toe dat in leven blijft (in 1791 wordt nog Franz Xaver geboren, maar 4 andere kinderen overleefden het niet).

Na het succes van Le Nozze werd de samenwerking met Da Ponte verzilverd in Don Giovanni, met première in Venetië. Dezelfde thematiek, en mogelijk nog een groter succes dan Le Nozze di Figaro. Door het succes van ondermeer de partituurverkoop hoefde hij zelf niet meer zoveel concerten te geven, en kon hij zich meer uitleven in andere genres, zoals bv. de symfonie. Zo schreef hij zijn drie laatste symfonieën in de zomer van 1788. Nog een bewijs van zijn succes was de post van Kammermusicus aan het Weense hof: Speciaal voor hem gecreëerd om hem toch maar in Wenen te houden. Het salaris was bescheiden, maar Mozart hoefde dan ook bijna niets te doen, af en toe een dans voor een hofbal schrijven was meer dan voldoende.

De dood van zijn vader in 1787 vermindert de compositiedrang van de componist voor een aantal maanden, en betekent tevens de definitieve breuk met de familie in Salzburg. Zelfs met zijn zus Nannerl, met wie hij in zijn jeugd zo bevriend was, verwatert het contact na het regelen van de erfenis van hun vader.

 zijn vrouw, Constanze

In de lente van 1789 onderneemt Mozart een korte concerttournee naar Leipzig, Dresden en Berlijn. Misschien om zijn schulden wat te verminderen, of om te ontsnappen aan het leven in Wenen, wie zal het zeggen…
In elk geval weten we weinig over deze tocht: Buiten het feit dat hij in Leipzig in de Thomaskirche het orgel van de grote Kantor bespeelde en diverse Bach-partituren bestudeerde, is er weinig documentatie over deze reis. De studie van het werk van J.S.Bach levert Mozart nieuwe inzichten op, die je zeer duidelijk hoort in zijn volgende werken.

Als we even zijn voortdurende financiële problemen buiten beschouwing laten, gaat het Mozart in zijn laatste levensjaren eigenlijk heel goed: de internationale erkenning was compleet, en hij kon eigenlijk schrijven wat hij wilde. Zijn opera’s Cosi fan tutte en Don Giovanni waren de kroon op al zijn opera ‘s en de compositieopdrachten en concertuitnodigingen kwamen van overal.

Die Zauberflöte is de laatste opera die Mozart zal schrijven.

Halverwege juli 1791 krijgt Mozart een opdracht van graaf Walsegg-Stuppach voor het schrijven van een requiem voor zijn overleden vrouw. Mozart moest deze opdracht geheim houden, omdat de graaf de gewoonte had bij anderen stukken te bestellen om die dan onder eigen naam uit te geven. Het duurt echter tot oktober vooraleer Mozart met de eerste schetsen kan beginnen. Begin november wordt hij echter ziek, en gekluisterd aan zijn bed probeert hij tussen de koortsaanvallen door verder te werken aan wat zijn laatste opdracht zou zijn. Op 3 december noteren we een lichte verbetering in zijn toestand, hij nodigde immers een aantal vrienden uit om samen met hem stukken uit het Requiem door te zingen. Die avond gaat het echter opeens heel wat slechter, en dokter Closset wordt speciaal uit het theater bevolen om zijn patiënt te behandelen. De koude kompressen die de dokter als kuur voorstelde, hadden niet het gewenste effect, want Mozart belandde in een shock. In de nacht van 5 december sterft hij.

Op 7 december wordt het Salzburgse genie, naar heersende Weense gewoonte, in een gewoon graf begraven, even buiten de stad. Eveneens volgens de toenmalige gebruiken waren er geen rouwenden op de begraafplaats aanwezig.

Zijn laatste werk. Dat hij nooit heeft kunnen voltooien.