Naar een WK gaan, een uitgebreide blog schrijven zonder eindevaluatie, kan natuurlijk niet.
Wij laten graag de spelers en de coach aan het woord om enkele gebalde eindconclusies te trekken.
Vandaag leest u deel 1: interview met de spelers
B: Wat onthoud je van dit WK in Brazilië in het algemeen ?
Louise: het was heel fijn om zo'n tornooi te mogen spelen tegen al die tegenstanders van vele landen.
Arno: ik onthoud vooral het "warme" zwembad; een unieke avond in het bad, spijtig dat de dag erna een partij moest gespeeld worden...
Iris: spijtig dat we de eerste dag pech hadden met het hotel, maar uiteindelijk kwam het toch in orde
B: Wat trof je van Brazilië als land ?
Louise: het was goed dat we op tijd vertrokken, dat we ook iets van Brazilië konden zien; het verblijf bij de familie van Ricardo vond ik heel gezellig en uiteraard onthoud ik het lekkere fruit en zeker de watermeloenen!
Jasper: ik vond het strand van de Copacabana heel mooi; ik werd overspoeld door de golven van de zee, zalig!
Iris: het beeld van de krotten, de kleine huisjes in de favelas blijft mij bij; de huizen zijn gebouwd op de heuvel, vlakbij de dure hotels, het strand.
Rein - Arno - Iris - Louise: we hadden nooit gedacht dat het beeld van Cristo zoveel indruk zou maken; het is echt een prachtig beeld, zo groot, bovenop een berg, met een ongelooflijk zicht op Rio, op de zee op alles errond.
B: Wat blijft je bij van je eigen schaaktornooi ?
Louise: de tegenstanders waren heel erg sterk, vaak meer dan 1700-1800+, maar ik kon er toch 2 winnen tegen meisjes met 400 elo meer.
Iris: ik ben heel blij met mijn resultaat; mijn mat in 5 in het begin van het tornooi deed wel deugd.
Jasper: het is jammer dat ik de laatste ronde niet kon winnen, dan had ik dicht bij een top-10 klassering gezeten. Maar ik ben toch heel tevreden over mijn resultaat.
Zondagochtend heel vroeg vertrokken we met de bus naar Goiania. Daar aangekomen was de ganse luchthaven in "voetbalmania".
Rood-zwarte supporters zongen in de gangen luidkeels. In het vliegtuig naar Brasilia dachten we even dat we tussen al die supporters zouden zitten, maar wat bleek : we zaten tussen de spelers!
De vorige avond was er namelijk een beslissende match geweest in de Braziliaanse serie B om de stijger aan te duiden voor de serie A.
De ploeg die won is Sport Recife.
In die ploeg spelen onder andere Marcelinho (o.a. ex-speler van Hertha Berlin, Marseille, Trabzonspor, Wolfsburg en nationale ploeg) en de fameuze keeper Saulo.
Hier ziet u een filmpje op Youtube waar deze keeper -zoals Proto- een goal scoort op het einde van de wedstrijd (94e minuut), maar daarna bij het vieren ten val komt en ... zijn knie breekt...
Als je deze Saulo ziet, ben je wel onder de indruk: echt een beer van een man. In het vliegtuig zat hij naast ... Mher!
Bij onze terugkeer naar België past het iedereen die het land Brazilië een warm hart toedraagt, te verwijzen naar Europalia dat dit jaar rond Brazilië draait.
Op de uitstekende website http://www.europalia.be
kan je alle informatie vinden over dans-en muziekoptredens in het ganse land. Er zijn tentoonstellingen, circusoptredens, conferenties, films, enz...
Zelf namen we de trein naar het Centraal Station op een zaterdagavond. Wanneer je uitstapt aan de kant van de Kunstberg, stap je gewoon de club Brazil binnen. Prachtig.
Je kan er met kinderen naar toe en je proeft er de echte sfeer: er wordt constant muziek gespeeld, velen dansen, iedereen is goed gemutst : de Brazilianen tonen ons een wijze levensles.
In het hartje van Brussel kan je je even wanen in een klimaat van 30 graden met een Mojito
en kan je een hapje nemen zoals de 'Pao de quejio' (lekker warm kaashapje)
Na afloop nemen we afscheid van veel oude bekenden of juist nieuwe kennissen die we de afgelopen dagen hebben leren kennen.
We maakten in het hotel regelmatig een praatje met de spelers en coach van de Schotse delegatie. De Turkse coach IGM Michael Gurevich kwam elke dag even informeren naar de resultaten van onze ploeg. We leerden de Sloveense begeleiding kennen, die hopen ons volgend jaar op het WK jeugd in Slovenië te mogen ontvangen. Mher ging regelmatig op stap met zijn Armeense vrienden. Dana, een Amerikaanse moeder uit Finland kwam vaak even buurten bij ons secretariaat en we mogen natuurlijk niet onze Braziliaanse vriend Bernard vergeten die ons de eerste dagen bij de speelzaal van internetverbinding voorzag.
Morgenochtend zeer vroeg vertrekken we voor een lange terugreis. Met de bus naar Goiana, vanaf daar met het vliegtuig naar Brasilia. Daar hebben we een lange pauze van 8 uur. Dan vliegen we via Lissabon weer terug naar Brussel, waar we maandagmiddag hopen te arriveren.
Helaas stelt het hotel zich niet flexibel op, zodat we morgenochtend zonder ontbijt moeten vertrekken. We hebben tijdens het avondeten wat extra toastjes ingeslagen, daar zullen ze het mee moeten doen.
Daarna was er even lichte paniek, omdat we niet op de gepubliceerde passagierslijst voor de tranfer genoemd werden. Uiteindelijk bleek er bij de receptie een andere lijst met namen te circuleren, daar stonden we gelukkig wel op. Onze bus staat morgenochtend om 6u klaar.
Na al dat geregel was er nog tijd voor wat ontspanning. Uw verslaggevers namen nog even een welverdiende avondduik in het verwarmde zwembad.
Arno kan de winst niet verzilveren. Het wordt remise. De partij ging op en neer. Hij stond vrij goed in het begin. Echter dan krijgt zwart een reuzekans die geen van beiden had gezien. Hij dreigt te nemen op c3, terugnemen kan niet wegens mat op c1...
Arno komt goed weg en wint dan de kwaliteit; er is echter veel compensatie. Arno behoudt licht voordeel en gans op het einde is er nog een kans voor Arno op winst, maar dat was moeilijk.
Remise is het resultaat. Arno heeft gevochten als een leeuw met een groot hart. Hij heeft een fantastisch tijd hier gehad en dat moet hij meedragen.
Rein krijgt ook weer een FM, drie op een rij. Het lukt niet met zwart en zo eindigt hij met 4,5 op 9, net op de helft, al zag het er veelbelovend uit na de 2 op 3 en 4 op 6, zelfs bij de 4,5 op 7. Rein kan meenemen dat hij toch een mooie IM klopte. In de 7e ronde kwam er nog een remise tegen een andere FM van 2300 bij. Spijtig dat hij op het einde te hoog geplaatst was en telkens tegen een speler met 200 elo meer niets meer kan halen. Dat mag geen reden tot ontevredenheid zijn. Er is grote vooruitgang geboekt. Van alle mindere elo's won hij telkens relatief makkelijk. Met de hogere elo's kon hij toch eentje winnen en ééntje remise.
Prachtprestatie van Louise, door haar Braziliaanse naamgenote te kloppen.
Je moet het maar doen, elke ronde tegen 1700-1800, maar ze wist er toch twee te kloppen, tesamen met de andere punten betekent dat 3,5 op 9.
Deze was nog moeilijk maar de kwaliteit voorsprong was beslissend, mooi geëindigd.
We staan voorlopig met 1,5 op 3 deze ronde...
Arno heeft veel weerwerk gekregen voor het winnen van de kwaliteit. Hij heeft snel een pion teruggegeven. Het blijft razend spannend. Hij zit voorovergebogen met zijn hand onder de kin na te denken.
Ook bij Rein gieren de zenuwen. Zijn tegenstander zit constant op zijn nagels te bijten.
Mher is zonet aangekomen en gaat een kijkje nemen. Zo dadelijk dus deskundige uitleg.