Maandag moest Alméra voor haar werk naar een cursus die ging over doodgaan. Dat was op dit moment, na wat wij de laatste maanden hebben meegemaakt, niet het juiste moment voor haar. Toen ze thuis kwam liet ze haar emoties even de vrijloop. Heb haar natuurlijk daarbij ondersteund. We hebben samen even gepraat, waarna het slechte gevoel bij Alméra zakten. 's-Avonds zijn wij samen naar de vergadering van de SamenLoop te Tilburg geweest.
Heb hier medegedeeld dat mijn herstel en gezondheid nu op de eerste plaats komen en dat ik mij daarom terugtrek uit de organisatie. Natuurlijk ben ik altijd beschikbaar voor raad en advies. Alméra blijft zich wel inzetten voor de SamenLoop.
Ben deze week ook even op mijn werk geweest, weer alle laatste nieuwtjes van mijn collegas gehoord.
Gisteren ben ik met enkele Lotgenoten naar het Universiteitsziekenhuis in Leuven geweest. We waren uitgenodigd voor de nieuwjaarsreceptie van de afdeling kinderoncologie.
Als je daar rondloopt tussen al die kinderen die kanker hebben besef je dat er nog veel geld nodig is om kanker te bestrijden. Kleine en grote kinderen die nu al weten dat ze geen toekomst hebben, dat raakte mij erg diep. Je beseft dan weer dat ik toch maar geluk heb gehad. Want ondanks dat ik als kind kanker heb gehad heb ik toch al wel 59 gelukkige jaren mogen beleven. Je ziet dan weer hoe ongelijk het leven is, ook deze kinderen zouden nog jaren van het leven moeten genieten. Heidi, ook een lotgenoot, en ik hebben op het einde van de avond nog even gesproken met Ilse het hoofd van deze afdeling. Samen gaan we kijken of we via de Roparun geld kunnen krijgen om projecten te financieren zodat het leven van deze kinderen ook dragelijker wordt. Dat is toch wel iets waar ik graag wat energie in wil steken.
We mopperen wel eens als onze kinderen lastig zijn, niet hun best op school doen of aan het puberen zijn. Maar wees blij dat ze gezond zijn en nog een mooi leven voor zich hebben. Blijf hiervan genieten.
Tot volgende week zondag.
30-01-2011 om 21:09
geschreven door Winy Knippen
|