De week begon rustig. Heerlijk af en toe gewandeld, het weer was er goed voor.
Buiten de jeuk, die geregeld zijn kop op steekt, gaat het goed.

Zaterdag stond een bezoek aan de Efteling op het programma. Mijn werkgever ROC West-Brabant bestaan 5 jaar en daarom had het bestuur de Efteling afgehuurd.
Ik wilde daar graag heen om misschien wat collega's te zien, maar ook om heerlijk met Alméra en de zoons te genieten. Ook zij hadden wel een onbezorgd uitje verdient.
Zoals altijd kwam Alméra weer met een verstandige opmerking. Ik mocht gaan maar wel in een rolstoel. Dus maar een rolstoel besteld.
Had toch soms twijfels of dit wel nodig was, maar moet toegeven zonder rolstoel had ik het niet gered. Dan waren Alméra en ik niet verder gekomen als het eerste restaurantje.
Nu konden we heerlijk door het park wandelen, ik rustig zitten en Alméra maar duwen, maar ze deed dat graag.
Heb gemerkt dat je vanuit de rolstoel de wereld toch heel anders ziet. Je kijkt altijd maar tegen de billen van de mensen voor je. Je zicht is ook veel beperkter. Als mensen je aanspreken moet je altijd omhoog kijken. Vooral oudere mensen willen nog wel een naar je kijken of dat ze het zielig vinden. Voor mij was het maar van 15.00 uur tot 21.00 uur, maar heb hierdoor wel geleerd anders tegen een rolstoeler aan te kijken.
Het was voor mij een onvergetelijke dag. Weer met verschillende collega's en ex-collega's bijpraten. Ook heerlijk veel gegeten en gesnoept van veel lekkere dingen. Maar vooral genoten van het besef dat ik hierbij toch maar aanwezig kon zijn.
Ook Alméra en de zoons hebben volop plezier gehad.

Vandaag ben ik 1 1/2 uurtje naar de Warandecross in Tilburg wezen kijken. Het was weer genieten tussen al die lopers. Heb 2 mooie wedstrijden gezien. Was bang dat het zien van de lopers weer voor kriebelingen zou gaan zorgen, maar het besef dat niemand, inclusief ik zelf, 2 maanden geleden nog had gedacht dat ik hier weer zou rond wandelen voerden de boventoon. Want laten we eerlijk zijn, ik heb het toch maar geflikt, ik loop dus ik leef. Wat heb je meer nodig om even innig te kunnen genieten.

Je snappen dus dat ik na 2 van deze dagen met mijn hoofd in de wolken vertoef. Mijn zaligmakend gevoel is niet onder woorden te brengen.
Toen ik daarstraks op de weegschaal ging staan en er ook nog eens 1.9 kg was bij gekomen was alles compleet. Met een gewicht van 64,1 kg ben ik nog maar iets meer als 4 kg van mijn  oude gewicht verwijderd.

Wat wil een mens nog meer.

Ga straks nog lekker verder dromen van deze week en schrijf jullie volgende week zondag weer.

28-11-2010 om 21:34 geschreven door Winy Knippen