Verleden week, voor de eerste keer dit jaar meer dan 40 kilometer gelopen, deze week zal het wel weer zoiets worden. Het lopen loopt nog steeds voor geen meter : geen bloed, geen tranen maar wel veel zweet ! Dit werkt wel demotiverend ! Vroeger had ik het geluk dat ik kon trainen met de clubmakkers van joggingteam de olifant maar sinds Ninke op andere dagen haar danstalenten tentoonstelt lukt ook dat niet meer. De twintig kilometer die ik samen liep moet ik nu alleen lopen. Ik vind het in deze ecologische tijden ook onverantwoord om 1 uur, heen en terug, in de wagen te zitten en dan samen met mijn clubkakkers, sorry, - makkers te trainen. Toch mis ik de leuke gesprekken tijdens het samen lopen enorm ! Verhuizen naar Oostende vind ik dan weer een te drastische beslissing. Temeer dat ik van een rustige gemeente als Koekelare naar een grote onveilige stad als Oostende zou moeten komen. Ik heb vroeger mijn studies in Oostende meegemaakt, of toch iets dat op studeren leek. Toen ik afgestudeerd was, ja zelfs dat is gelukt, kreeg ik mijn diploma en Maureen mee! Mijn diploma weet ik begot niet meer liggen maar Maureen
ik ging zeggen: weet ik nog wel liggen maar dat is er een beetje over zeker ? Ik wil eigenlijk maar zeggen dat ik de trainingen van joggingteam de Olifant mis.
Wedstrijden heb ik dit jaar nog niet gelopen en ook voor de volgende O.L.C. wedstrijd, de Noordzeeloop, moet ik noodgedwongen forfait geven. We moeten op 3 plaatsen tegelijk zijn en hebben keuzes moeten maken. Ik heb eens de andere OLC datums naast onze agenda gelegd en ik zal jammer genoeg nog enkele wedstrijden moeten missen dit jaar. Ik wil er toch genoeg lopen om op de einduitslag te staan dus mogen er gelukkig enkele sneuvelen.
Wat marathons betreft ben ik ook nog aan het twijfelen. Als het loopgevoel blijft zoals het nu is dan zal er dit jaar maar 1 marathon gelopen worden. In september tijdens de olifantenuitstap. Antwerpen is al binnen 1 maand en zal ik zeker niet klaar voor zijn. Niettegenstaande er enkele olifanten mij proberen te overhalen om toch te starten.... De nacht zal ik pas beslissen na de 20 kilometer van Brussel. Ik heb zondag 1 uur samen gelopen met een dokter, die zelf al enkele marathons heeft gelopen. Zijn raad was om nooit een marathon te lopen als je je hart niet jaarlijks laat controleren. Er zijn, volgens hem, verschrikkelijk veel mensen die, zonder dat ze het weten een marathon lopen met een hartprobleem. Ik vind die persoon een zeer aangenaam mens, maar zulke gesprekken werken ook niet echt motiverend ! Volgende keer mijn wagonnetje aanpikken bij iemand anders ..... Voor de mensen die me de laatste weken mails hebben gestuurd en geen antwoord hebben gekregen, sorry maar de p.c. is in panne gevallen en ik vind mijn wachtwoord niet meer om mijn mails op een andere manier te kunnen ophalen. Ik heb wel orde en netheid maar weet niet meer waar ik het ordentelijk en net heb weggestopt ! Greetings !
|