Na mijn vierde marathon was het tijd om alles eens op een rijtje te zetten:
waar ben ik in de fout gegaan tijdens de voorbereiding ?
In week 4 en 3 voor de I.F.F. heb ik 16 dagen iedere dag gelopen met op de zestiende dag mijn laatste dertiger en deze was de druppel te veel, ik was mentaal moe. Dus zeker geen zoveel dagen meer na elkaar lopen. De laatste 2 weken voor de IFF bleef ik me loopmoe voelen en had ik geen zin om aan de start te komen. Ik heb zelfs maar 3 keer gelopen tijdens die laatste 2 weken. Ik heb nu enkele schemas bekeken en de goede raad van loopvrienden op een rij gezet en daaruit zelf een schema opgesteld met meer variatie en meer rust. Vroeger liep ik juist kilometers, nu gaan we proberen meer kort & snel, marathontempo en trage duurlopen te combineren. Ik ken nu de planning van de kinderen hun hobbys voor de volgende weken en heb de dagen nu al ingevuld en ik heb me voorgenomen om dit nauwkeurig te volgen. Wel heb ik deze keer voor de eerste keer 2 weken voor de marathon goed op mijn eten gelet en dit beviel me wel goed.
Waar ben ik in de fout gegaan tijdens de wedstrijd
Maureen is best wel trots als ik aankom in een marathon maar zegt, en daar heeft ze gelijk in, dat ik nooit doorbijt. Ik ga dus met andere woorden nooit in het rood. Daarom zag ik er ook weer verschrikkelijk fris uit op de markt in Ieper. Daaraan moeten we ook werken, durven langer het tempo aanhouden dat we willen lopen, want eens ik begin te vertragen dan gaat het van kwaad naar erger. Dan blijf ik zoals in de IFF bij anderen om hen te motiveren terwijl het eigenlijk ikzelf ben die moet gemotiveerd worden. Mijn knie was nu de oorzaak om te vertragen maar eigenlijk moest ik proberen om nog een deftig tempo te lopen i.p.v. er direkt de brui aan te geven. Dus harder worden, geen, ( hier komt het mooie Oostendse woordje weer ), plakzantje zijn maar eens durven in het rood te gaan. De 2 marathons waar ik niet heb gewandeld waren deze waar er een begeleider bij me was dus dit zegt veel denk ik.
Ik heb het gevoel dat wanneer ik rapper durf te lopen en zelfs eens de fameuze man met de hamer tegenkom in een O.L.C. wedstrijd mijn snelheid en uithouding automatisch zullen verbeteren. Misschien vanavond eens uittesten in het Westerkwartier ?
De 2 weken loopmoeheid voor de IFF hebben me eigenlijk wel deugd gedaan want deze week voel ik me super en ben ik weer op en top gemotiveerd om te lopen. Dus de volgende marathon komt er al vlug aan : namelijk binnen 7 weken de rurseemarathon in Simmerath Duitsland. Vele olifanten zullen er tien mijl of de marathon lopen. 2 overnachtingen, lekker eten en tussenin een beetje lopen, meer moet dat niet zijn !
Westerkwartier
Na woensdag 5 km was er vrijdag alweer een wedstrijd van het O.L.C. Ik was benieuwd als de IFF nog in mijn benen zat. Bij de start bij Pascal en Piet gebleven, 2 lopers die ik meestal kan volgen. Reeds na 1 km liep ik van ze weg en kwam ik bij Erna en Marleen. Erna liep een beetje van ons weg maar de 3 ronden werden vlot gelopen in het gezelschap van Marleen. Binnengekomen in kop 37 minuten voor 8.5 km. Heel tevreden en hopelijk kan ik in de volgende 3 wedstrijden, die elkaar nu vlug opvolgen, nog een beetje puntjes scoren voor het kampioenschap want het is nog genen vetten geweest dit jaar. De rurseemarathon lopen we juist als voorbereiding voor volgend jaar, we gaan genieten van de zeer mooie Eifelstreek want als ik foto's bekijk en blogs lees over die marathon zal het zwaar worden. Tot Zaterdag in het bosje voor de volgende wedstrijd.
|