Eindelijk stonden we nog eens aan de start van een marathon. Het was al van september 2009 geleden ( Somme Marathon ). Verleden jaar mochten we niet starten in de dijkenmarathon omwille van een cardioloog die niet sportminded was. Op zo'n manier wou ik niet stoppen. Dus besloten we om nog eens een poging te ondernemen. Na een 10 weken durende voorbereiding hadden we genoeg kilometers in de benen om net onder de 4 uur te kunnen arriveren, allez dat hoopte ik toch. De meeste marathonschema's lopen over een langere periode en over meer kilometers, maar deze zijn te zwaar voor mijn beperkte motor en nemen teveel tijd in beslag. Ik kreeg nog steun uit onverwachte hoek. Jos & Mario, twee goede vrienden en tevens " die hard " olifantjes gingen meelopen met me. T.t.z. Jos de eerste tour en Mario de tweede. De spanning steeg ! Zou er genoeg geld op mijn bankrekening staan om mijn hazen te betalen ? Zou ik ze kunnen volgen ? Zouden ze me niet proberen te verleiden om te stoppen aan een terrasje ? Tenslotte betalen die mannen 20 euro en wordt er toch wel verwacht dat ik een prestatie neerzet en me niet aan kilometer dertig huilend als een mietje languit op het asfalt werp. Ik wil maar zeggen dat ondergetekende toch wel met een serieus ei in zijn broek zat. Om 20.00 uur stonden jos en ik samen aan de start. We vertrokken iets te rap, de eerste 2 km aan 5.05 min/km en besloten dan om iets trager te lopen. Rond 5.20 - 5.30. Het gevolg was dat we na enkele kilometers een 20-tal lopers hadden die ons bleven volgen. Zij vroegen naar onze voorziene eindtijd, die we eigenlijk niet hadden en besloten om ons te blijven volgen. Gaf eigenlijk wel een raar gevoel om als niet ervaren marathon loper het tempo te moeten aangeven. Maar Jos en ik deden ons best. Leuk was het wel, we konden constant een praatje maken en op een bepaald moment vroeg Stefaan V. die ons ook vergezelde : Wim is dat mijn vrouw die daar staat ? Voor jullie rare gedachte hebben, ik ken zijn vrouwtje dus niet hé. Anders start ik mijn marathons altijd aan 5 min/ km, nu liepen we trager in de hoop om dit tempo te kunnen volhouden tot het einde. Na de eerste doortocht in Torhout stopte Jos en nam Mario het roer over. De benen voelden al wat vermoeider aan maar we konden het tempo nog aanhouden. Sommigen vroegen om wat gas terug te nemen wat we dan ook deden. Tijdens de tweede ronde was het de bedoeling om samen proberen uit te lopen. Aan de bevoorrading aan de kerk van Lichtervelde stopten er velen van onze groep om wat te drinken en te eten en bleven er nog een 8-tal over. Aan kilometer 35 sprong ik iets te enthousiast over een stoeprand en kreeg ik direct krampen. Ik liet me even uitzakken in de hoop nog terug te kunnen keren. Maar de laatste 7 km waren opnieuw een gevecht tegen de krampen. Niettegenstaande ik veel gedronken had raak ik toch niet verlost van die vervelende krampen. Maar bon, moeilijk gaat ook en we konden, zij het iets trager, blijven lopen. Mario en ik probeerden Koen, die zijn eerste marathon liep, samen met nog een andere loper uit ons groepje met ons mee te krijgen. We hadden nog wat speling om onder de 4 uur binnen te komen. Iedere keer als Koen 'trager' riep, pasten we ons tempo aan. En samen kwamen we na 3.57.16 seconden over de eindmeet in Torhout. Ben ik hiermee tevreden ? Jazeker ! Ik had gehoopt op een tijd onder de 4 uur. Ik denk dat indien ik een betere tijd wil er veel meer moet getraind worden en 2 maanden van +/- 250 km per maand vind ik voor mij het maximum. Ik heb maar 1 x 30 km en 1 x 28 km gelopen, is te weinig om een betere tijd te kunnen verwachten. Maar hé, we hebben het weer gedaan en ik kan alleen maar tevreden zijn. Maar zoals jullie weten ben ik vlug tevreden hé. Samen met mijn "hazen" en familie nog een terrasje opgezocht en die eerste Leffe smaakte weer voortreffelijk. Nog een speciaal woord van dank aan Jos en zeker ook Mario, die om 19.00 vanop zijn werk in Brussel vertrok om toch maar op tijd te zijn om de 2° ronde te lopen. Nadien moest hij nog terug naar huis in Willebroek ! Straf ! Bedankt hé makkers ! Marathon nummer 8 zit erop. Ik heb al 3 keer de nacht gelopen en dit was mijn slechtste tijd, en toch heb ik me enorm geamuseerd. Nog een vraagje aan StefaanV. Alle politiemensen moedigen je aan. Ben je zelf een politieman of kom je veel in contact met de politie ? Op een niet zo aangename manier !! Bedankt ook aan iedereen die me "wild" aanmoedigde. Doet altijd deugd ! Greetings.
Reacties op bericht (3)
03-07-2011
Een late proficiat
Beste Wim,
Dit heb je goed gedaan !! Nu kan ik een gezicht plakken op Wim de olifant !!
03-07-2011 om 19:54
geschreven door conny braekman en Ronny Eeckhout
20-06-2011
mooi
Knap wi Wim, proper gedaan hé toch altijd speciaal zo onder de 4 uur hé .. knappe prestatie, geniet
20-06-2011 om 09:21
geschreven door marnix
19-06-2011
8
ne ferme proficiat met uw 8ste marathon!
19-06-2011 om 11:43
geschreven door Koen
E-mail mij
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
Over mijzelf
Ik ben Wim
Ik ben een man en woon in Koekelare (België) en mijn beroep is bediende.
Ik ben geboren op 21/06/1965 en ben nu dus 58 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen, zendamateur ( ON6PV).
