|
De laatste dagen voor de nacht van Vlaanderen. Marathon nummer 8. Eigenlijk is het al (te) lang geleden dat ik er nog eentje gelopen heb. Misschien maar beter zo, dan ben ik al vergeten hoe lastig het kan zijn. Ik hoop dat ik eindelijk eens een perfect weertype krijg. Het was ofwel te warm, te koud, te nat, te droog enz... Als het weer meevalt en als mijn duurbetaalde hazen hun werk perfect uitvoeren dan ga ik voor een super tijd. Nee, serieus nu. Ik ben nog nooit zo rustig geweest. We zullen starten en alles laten op ons afkomen. Als je geen tijd in gedachten heb, kan je ook niet teleurgesteld zijn hé. Ik hoop dat Maureen niet te lang moet wachten op de markt van Torhout. Ze zal niet meerijden met de fiets maar me moreel ondersteunen vanop een terrasje in Torhout.
2 jaar geleden stond ik ook aan de start van de nachtmarathon, samen met Sandra Cauwels die toen een prachtprestatie neerzette. De pijn die wij voelen tijdens het lopen is niets in vergelijking met hetgene Sandra nu meemaakt. Ik zal zeker aan haar denken tijdens de wedstrijd.
Als ik over de aankomstlijn van een marathon kom ben ik altijd emotioneel geraakt. Dat geeft me een gevoel die ik zelden beleef. Laat ons hopen dat ik vrijdagavond, zo rond middernacht, nog eens zo'n gevoel mag beleven. Nadien een terrasje meepikken in het goede gezelschap van gezin en vrienden. Meer moet dat niet zijn ! Greetings !
|
