Vrijdagavond stond er alweer een wedstrijd van het O.L.C. op het programma. Ik heb al altijd graag in Zandvoorde gelopen omdat mijn schoonbroer daar woont er er na de wedstrijd altijd een goede fles ontkurkt wordt. Eerst een 4 tal kilometer opwarmen, doe ik nu meer en ik voel me daar wel goed bij. Ook nog de reporter van Runners 's world gezien dus er zal gauw een verslag van deze loop verschijnen. Leuk voor iedereen die deelneemt aan het O.L.C. natuurlijk. De wedstrijd zelf is eigenlijk zeer goed verlopen. De eerste kilometer was de traagste en dan heel constant hetzelfde tempo kunnen lopen. Gestart met Jurgen en Maarten en dan langzaam vele lopers kunnen inhalen. Juist in de spurt nog voorbijgestoken door 1 loper maar anders niemand tijdens de wedstrijd. Het is meestal anders bij ondergetekende. Aangekomen in 39.44 volgens mijn Garmin en ik kon nog wel wat doorlopen aan dit tempo. Dus een heel goed gevoel overgehouden aan deze wedstrijd. Zaterdagnamiddag 21 km gelopen in de schaduw van Groenhove bos. Laatste 2 km aan 14 per uur gelopen samen met Domiek en Joris, 2 100 km lopers die trainen aan 14 km/uur. Ik kon mooi volgen en zelfs nog blijven praten. Nog niet zo lang geleden hadden ze me mogen afvoeren als ik zo'n dingen deed. Ben slimmer geweest dan verleden week want na iedere tour van 5 km stopte ik even om wat cola te drinken. Dus geen probleem deze keer. Volgend weekend proberen we 30 met (hopelijk) fietsbegeleiding door Maureen ! Deze week opnieuw een goede 60 km gelopen wat voor mij perfect is. Ik vrees dat als ik weken van 80 of meer zou lopen dit meer kwaad dan goed zal doen. De laatste week van mei zal waarschijnlijk de enige week zijn met +/- 80 km op de teller. Maar we zien wel, het gaat goed nu dus liever zo verder doen dan de boel forceren en opnieuw ( remember vorig jaar ) de laatste dagen voor de marathon in panne vallen. Vandaag niet gelopen. Ik had afgesproken om in de voormiddag te helpen bij een wedstijd, deze middag BBQ en nu reeds heel goed mijn verstand gehouden. 6 weken voor D-day en nu al bezig met mijn verstand te gebruiken. Niet goed bezig. Ook schakel ik van morgen op mijn werk over op water, wat ik anders zelden of nooit drink. Ik ben een cola drinker op het werk. Dus 6 weken water zullen volgen. Brrr, moet nog aan het idee wennen. Nu nog Kim naar haar kot voeren en nog even bij de schoonmama binnenspringen en het weekend zit er ook al weer op. Greetings
Zaterdag was ik van plan 30 km te lopen. Vol goede moed vertrokken richting Wynendaele bos. Eerst enkele beklimmingen, Koekelare berg, Ruidenberg en dan kwam ik juist aan 15 km bij mijn keerpunt. Nadeel waren natuurlijk de beklimmingen en het eerste deel was dan nog eens heel de tijd windop. Toen ik aan mijn keerpunt kwam zat ik dan ook al door mijn beste krachten heen. Ik had natuurlijk niets mee van drank of eten en mijn buik was al serieus wat geluid aan het produceren. Grote fout van me ! Ik was vertrokken om 15.00 dus in de warmste periode van de dag wat ook al niet bevorderlijk was. Maar we moesten weer thuis geraken dus was ik verplicht om door te bijten. Aan de sporthall in Koekelare waren de MUG diensten iemand aan het reamineren en ik besloot wijselijk om de laatste 2 km te wandelen. Mijn bobijntje was leeg. Zelfs enkele cola's konden me niet direct opkrikken. De avond voordien had ik ook al 12 km gelopen waarvan de laatste 3 km in een super tempo om voor het onweer te blijven. Zie je wel dat ik rap kan lopen hé ! Moraal van dit verhaal : de volgende keer gaan we onze duurloop lopen met genoeg voorraad bij ons, voorgerecht, hoofdgerecht en nagerecht en zeker niet te vergeten voldoende drank ! Binnen 14 dagen nieuwe en hopelijk betere poging. Volgend weekend moet er maar een 20 km gelopen worden, voorgerecht en drank zullen hiervoor voldoende zijn. Tot vrijdag op de vijfde loop van het O.L.C. Greetings !
Helaas geen wedstrijd op het Hazegras voor ondergetekende. Ik probeer deze duistere buurt zoveel mogelijk te vermijden ! Ik had afgesproken om een karwei te doen in Oostende. Had mijn loopgerief mee in geval we rap klaar waren maar het was toch iets lastiger dan verwacht en zodus was ik pas om 17.30 klaar om de start te nemen. Rijkelijk te laat natuurlijk. Maar als goede vrienden hulp nodig hebben dan is dit geen enkel probleem om een loopwedstrijd over te slaan. Het voordeel om te gaan helpen bij vrienden is dat je nadien nog mag blijven voor een gezellig etentje en het resultaat was dan ook dat Maureen en ik pas op een redelijk laat uur ons bedje terug zagen. Ik moest de volgende morgen mijn 20 kilometer lopen. Zonder hoofdpijn opgestaan, het was een heel goed wijntje blijkbaar, en eerst goed ontbeten om omstreeks 10.30 de loopschoenen aan te trekken. Als het zo warm is loop ik naar de Koekelaarse bossen om in de schaduw van de bomen mijn klein duurloopje te doen. Tijdens mijn week verlof een goede 50 km gelopen, de vorige week 70 en nu moet ik weer een week van 70 km maken. Maar het gaat voorlopig heel goed. De eenzame kilometers worden lichamelijk goed verteerd en het hoofdje wil ook goed meewerken. Dus voorlopig alles perfect op schema ! Volgend weekend zou ik mijn eerste dertiger moeten lopen maar we gaan luisteren naar ons lichaam. Indien ik het nodig vind loop ik maar een 20 plus. We zijn op een leeftijd gekomen dat zotte (loop) kuren niet meer aan te raden zijn hé. Morgen nog een dagje thuis en dan weer gaan werken. Op naar de volgende verlofdagen in juni ! Greetings.
Alweer de derde wedstrijd van het O.L.C. Ik vond het persoonlijk zwaarder dan andere jaren. De poggio van Oostende, in de volksmond de soldatenberg genoemd, moesten we verschillende keren overwinnen. Vorige jaren moesten we niet de beklimming aan de kant van het dierenasiel nemen, dit jaar wel wat de wedstrijd zwaarder maakte. De warmte maakte het ook nog lastiger en het aperitief over de middag was ook iets dat mijn loopprestatie niet naar omhoog krikte. Voor de wedstrijd een 4-tal kilometer opgewarmd en aan de start me bij Jos en Eva gezet om wat druk op hun beiden te zetten. Pas gestart en het was al klimmen geblazen. Tegen dat we de eerste keer boven kwamen zat ik al serieus op mijn tandvlees en na de eerste kilometer in 04.14 moest ik Jos en Eva al laten lopen. Dan maar mijn eigen tempo gezocht en gelukkig ook gevonden. Ook leuk was dat mijn vrouwtje en haar zus op tijd waren om me wat aanmoedigingen te roepen. De laatste tour kreeg ik een klop van de warmte en moest ik even wat gas terugnemen zodat ik werd voorbijgestoken door een 5-tal lopers. Maar toch tevreden aangekomen in 44 minuten en rond de 40 seconden voor 9.61 km op mijn Garmin. Nadien Van Summeren Parijs Roubaix nog net zien winnen, een deugddoende douche bij schone zus, een lekkere Leffe en een aangenaam etentje in de Tex Mex te Oostende met mijn 3 vrouwen en schoonzus/broer. De loop was lastig maar toch heb ik het gevoel dat de conditie beter aan het worden is. Deze week zou ik een 70-tal kilometer moeten lopen. De zwaardere weken komen eraan. Hopelijk kan ik de volgende 10 weken zonder problemen volbrengen. Ik loop niet met een schema maar loop een week van in de 50 km, gevolgd door een week van in de 70 km. Dit 10 weken na elkaar en hopelijk zal ik dan genoeg kilometers in mijn benen hebben om de nacht door te komen. Volgende loop zal ik waarschijnlijk niet op tijd kunnen zijn. Om 13.00 moet ik ergens zijn, waarschijnlijk een 3-tal uurtjes werk dus het zal close worden om op tijd aan de start te staan. Greetings !
Toen ik, lang geleden, Maureen leerde kennen gingen we altijd zonnebaden aan een aftakelend Fort Napoleon. Toen was dit stukje strand en duin nog niet bekend bij de grote massa. Hier en daar waren er nog enkele mensen op het strand en je hoorde alleen maar plat Oostends. Met de renovatie van het fort werd dit stukje strand bekender bij mensen van buiten Oostende. Nu is het zo dat het tijdens de zeldzame warme zomerdagen ook al redelijk druk is op dit stukje onbewaakte zone. Ik wil maar zegen dat, als ik richting fort Napoleon trek, mijn hoofd meer staat naar languit luieren op het strand dan aan afzien bij een loopwedstrijd. Maar we moesten deze beproeving doorstaan en zodoende stonden we met veel andere lopers aan de start van de tweede wedstrijd van het O.L.C. Tijdens de opwarming voelde ik al dat ik zware benen had dus besloten we om achteraan te starten. Het voordeel hiervan is dat je, toch de eerste 2 ronden, redelijk wat lopers kan inhalen. Het nadeel is dat je lopers die je anders kan volgen in de verte ziet lopen en die afstand niet kleiner krijgt. De derde beklimming over de duintop deed wel pijn maar toch liepen we de 3 touren in een constant tempo waar ik tevreden mee was. De 10.5 km werden gelopen in 49.59. Een tijd waar ik me kan mee verzoenen aangezien ik in februari 2 weken heb stilgelegen. Na de aankomst direct naar huis vertrokken om me mentaal voor te bereiden op het jaarlijks clubfeest van jogging team de Olifant. Het eten was, zoals ieder jaar, heel lekker. De muziek was goed en heel luid want op zondag had ik problemen met mijn stem ! Met het zomeruur 1 uur minder kunnen feesten maar het was weer een plezante boel. Ik heb niet op de dansvloer gestaan omdat ik na een loopwedstrijd nooit dans. Om mijn spieren te laten uitrusten. Eigenlijk dans ik nooit omdat ik niemand wil choqueren met mijn allesbehalve elegante dansstijl ! De opbouw naar de nacht van Vlaanderen begint vanaf 1 April. Zotte dingen moet je niet verwachten. Ik hoop om in April en Mei de rustige kilometers verder op te bouwen om zonder problemen 42 km te kunnen lopen op 17 juni. Eigenlijk wil dit zeggen om na de marathon te kunnen genieten van een goede Leffe. Als ik kan genieten van een Leffe vlak na de aankomst, dan weet ik dat de marathon goed werd verteerd. Meer moet dat niet zijn. We zien het zitten om samen met olifant Mario de streek rond Torhout en Lichtervelde onveilig te maken. p.s. ik had me zonder problemen kunnen inschrijven voor de 20 km van Brussel maar heb mijn nummer al weer doorgegeven aan een collega Olifant. De week voor Brussel is er iets dat ik zeker niet wil missen en daarom werd er een familiebijeenkomst 1 week opgeschoven. Dus geen Brussel voor mij maar ik ga 's morgens mijn lange duurloop doen en terwijl jullie in Brussel lopen zit ik dan aan de feesttafel ! Greetings.
Als je een scheve schaats rijdt, moet je op de blaren zitten ! Eigenaardig begin van deze tekst hé. Ik verklaar me nader. Verleden week donderdag had ik afgesproken om met olifant Eva een tourke te lopen in de mooie bergzone van Koekelare. Aan een rustig tempo van tussen 5.30/5.45 / km toonde ik Eva de mooiste plekjes van Koekelare. De beklimmingen van de poggio en de Ruidenberg werden vlot genomen en bij een mooie zonsondergang kwamen we na kop 14 km weer aan in Downtown Koekelare. We werden wel gestalkt via s.m.s.-jes tijdens het lopen. Die al lopende beantwoorden is niet gemakkelijk hoor ! Maar de stalker was gerustgesteld, Eva was in goede handen. De volgende dag wou ik klanten op het werk te rap helpen. Ik sprong uit mijn bureaustoel en kreeg een serieuze steek in mijn lies. Nogmaals het bewijs dat haast en spoed zelden goed is, toch niet op het werk ! Toch de vrijdagavond nog 6 kilometer met Maureen gelopen. Eigenlijk om te tonen aan de inwoners van Koekelare dat ik niet alleen met andere vrouwen ga lopen hé ! Want ze kunnen hier nogal wat roddelen hoor, op de boerebuiten. Maar het ging een beetje moeilijk. Maureen kon me zo ... (uit de wielen rijden past hier niet) ... uit de asics lopen. De volgende dag pruttelde mijn rug ook nog tegen en liep ik een dag of 4 als de bultenaar van Notre Dame. Dus hebben we deze week de loopschoenen nog niet aangetrokken maar toch zal ik deze avond een poging ondernemen. Voordat we helemaal vastgeroest zitten ! Zo zie je maar dat sporten met andere vrouwen niet bevorderlijk is voor je lichaam. Toch niet als deze vrouwen veel jonger en rapperder zijn en over veel meer conditie beschikken als jezelf. De houdbaarheidsdatum ( 3 x 7 ) is hier al lang overschreden.... Hopelijk kan ik me zaterdag inschrijven voor de 20 km van Brussel. Hopelijk hebben we al opnieuw internet want sinds 2 weken is er een grote panne en hebben enkele huizen hier al geen telefoon en internet meer. Wat voor mijn gebuur die zelfstandige is toch wel tot klantenverlies zal leiden. Verleden jaar was de inschrijvingsdag tijdens de week, wat voor mij toch wel beter is. Dan doe ik dit op het werk want thuis zit ik eigenlijk niet veel aan de p.c. Ik zal een knoop in mijn zakdoek leggen voor zaterdag en een kaars branden dat we opnieuw internet hebben. De volgende faktuur zullen we al 2 weken huur aftrekken. Eens kijken hoe ze daarop zullen reageren.... Greetings.
Zondag was er de eerste editie van de 20 km van Kortemark. Werkzaam zijnde in deze gemeente was ik natuurlijk van de partij. Jammer genoeg verliep de voorbereiding niet zoals het moest. De dag voordien moest onze Ninke een wedstrijd trampoline springen in Willebroek en aangezien olifant en goede vriend Mario daar woont, werden we uitgenodigd voor een hapje en een drankje. Resultaat van dit alles was dat we veel te laat thuis waren en ondergetekende gelukkig was dat hij zijn bedje zag. De volgende morgen kreeg ik ( nog ) geen eten binnen en zodoende stonden we aan de start zonder eten te hebben verorberd. Bon, ik had me voorgenomen om rustig te starten en zien waar het schip zou eindigen. De eerste kilometer liep ik meteen aan 5 minuten/km en de volgende km's volgden vlot aan hetzelfde tempo. Hé, dat gaat hier goed dacht ik. Voor Edewalle kwam er een groepje bij me met Dora Vandewaetere en haar tempo makers en ik sloot mijn wagonnetje aan. Het voordeel hier was dat die mannen veel ervaring hebben en een mooi constant tempo liepen die ik eigenlijk heel gemakkelijk kon volgen. Het enige waar ik moet aan werken is de bevoorrading. Ik stop altijd anders lukt het me toch niet om iets binnen te krijgen maar die ervaren lopers doen dit dus niet. Zodoende was ik bij de 2 bevooradingsstops iedere keer een 20-tal meter achter. Toch liep ik dit zonder te forceren weer dicht. We kwamen in Handzame en nog altijd voelde ik me goed. De ademhaling was perfect onder kontrole en mijn hartslag was waarschijnlijk zeer laag want ik had er toch geen last van. 'K zal toch eens moeten lopen met een hartslagmeter, ben eigenlijk wel eens benieuwd van mijn hartslag tijdens een wedstrijd is ! Bij het binnenkomen van Kortemark kreeg ik een hongerig gevoel en moest ik mijn loopmakkers laten .... lopen ! De laatste 500 meter probeerde ik nog het gat weer dicht te krijgen maar door de honger had ik opeens niet veel kracht meer over. De 20 km werden gelopen in 1.39.36. Ik was tevreden na de aankomst, voelde me buiten het hongerige gevoel super goed. Gelukkig stond mijn schoonbroer daar en kon ik meteen een pistolet naar binnen schrokken. Ook de verplichte Grimbergen smaakte voortreffelijk ! Verplicht omdat ik met mijn schoonbroer op stap was, anders doe ik dit nooit ! Blijkbaar hebben de rustige kilometers in januari en februari hun diensten bewezen want ik denk dat de conditie nu al redelijk is. De honger om zo verder te werken is er. Ik weet dat ik nooit een vlugge loper zal worden. Maar misschien kan ik dit tempo nog langer aanhouden dan 20 km en volhouden tot 30,... 35,....40, .... 42 !! Maar we zien wel, eerst de volgende 2 maanden goed doorkomen voordat we nieuwe plannen maken. Mijn werkcollega's zijn ook tevreden, ze zeggen toch dat het lekkere pralines zijn ! We waren met, volgens mij 6 olifantjes. Alain en Johan waren weer super, Rita kwam ook vlot onder de 2 uur binnen en ik denk dat er nog 2 nieuwe leden aan de start stonden. Volgend jaar misschien een groter aantal want voor een eerste organisatie was dit toch wel dik in orde ! Greetings !
De eerste wedstrijd van het O.L.C. Eigenlijk een wedstrijd die ik nooit goed loop. Hier zie je pas goed wie er de laatste maanden goed is blijven doortrainen en wie niet. Ook het lekker etentje van de avond voordien en de voortreffelijke flessen wijn die daarbij horen deden het loopgevoel geen deugd. Maar we stonden aan de start en dit is al veel beter dan verleden seizoen. Toen liep ik zelfs de eerste 3 wedstrijden van het O.L.C. niet mee. Na een 2 tal kilometers te hebben opgewarmd met Jos stond ik samen met 400 andere lopers aan de start. Altijd een sterk deelnemersveld hier op het 't Sas. Ik kon een 2 tal kilometers het spoor van Jos, Jurgen en Stefaan volgen maar daarna was het reeds over en uit en werd ik voorbijgestoken door vele deelnemers. De tweede tour ging het gelukkig wat beter en het laatste deel op de spuikom werd ik vakkundig uit de wind gezet door Ina. Bedankt hé ! De 7.4 km gelopen in 36.37. Wil ik beter worden dan moet ik gerichter trainen. Nu loop ik altijd op hetzelfde tempo ( rustig ), interval doe ik nooit en ik loop ook mee met Maureen en dan volg ik haar tempo. Maar als ik zo verder doe zal de conditie automatisch beter worden en zal er iets vlotter worden gelopen. Laat ons hopen dat tegen de volgende wedstrijd de conditie al iets beter is zodat we langer hetzelfde tempo kunnen aanhouden. Tenslotte moet ik deze maand iets meer lopen wil ik niet afgaan als een gieter op de 20 km van Kortemark op 27 februari. Het zal moeilijk worden want nu moet ik 19 dagen na een werken dus zelfs tijdens het weekend zal het zoeken worden om nog een 20 km duurloop te lopen als voorbereiding. Positief denken : 2 x 10 is ook 20 hé ! Greetings !
Wat gaat het vlug. De nieuwjaarsmaand is bijna voorbij. De tijd van veel te aperitieven is bijna voorbij. Ik kan echt genieten van een goed gesprek bij een goede fles wijn. Volgens Maureen geniet ik er de laatste tijd een beetje teveel van... Maar in de nieuwjaarsmaand mag een mens al eens wat meer genieten, het is tenslotte nog een lang jaar. Het lopen gaat, tot mijn verbazing, eigenlijk wel goed. Ik bouw rustig op en heb mijn vooropgestelde kilometers zonder probleem gehaald deze maand. Deze middag had Kim een jumpingwedstrijd en ik besloot om mijn geliefkoosd traject, Koekelare - Groenhove nog eens te lopen. Iets trager dan anders maar ik heb 3 x mijn telefoon moeten opnemen en 1 SMS beantwoord. Het nadeel van altijd je GSM bij te hebben. Maar het was 16.5 km genieten in de toch wel prachtige route tussen Koekelare City en Torhout. Morgenavond moet Ninke gaan trampoline springen in Middelkerke en lopen we opnieuw een 10-tal kilometer op het gemak. Vrijdagavond was de jaarlijkse bijeenkomst van het Oostends Loopcriterium. Altijd leuk om aanwezig te zijn en een dikke pluim voor iedereen van de organisatie om dit ieder jaar perfect te organiseren. Verleden jaar had ik mijn slechtse resultaat ooit maar eigenlijk lig ik daar niet wakker van. Ik hoop van dit jaar weer een 10-tal wedstrijden te kunnen lopen van het OLC, meer zal moeilijk worden als ik zo mijn agenda bekijk. Zoals andere jaren probeer ik ook enkele wedstrijden van het Houtlandcriterium mee te pikken en dromen we nog altijd van 1 of meerdere marathons. Als ik rustig kan verder trainen komen die er zeker. Maar het doel is van rond de 4 uur aan te komen. Als ik maar zonder problemen kan aankomen en nadien nog kan genieten van een etentje en een drankje. Meer moet dat niet zijn. Nu nog februari goed doorkomen en dan schrijven we ons in voor Antwerpen. Dit zou dan een ideale training worden voor de Nacht. Tot volgende week op de eerste loop van het O.LC. De avond voordien moeten we gaan eten en na de wedstrijd is er een etentje voor Maureen haar verjaardag. De weekends zijn te kort, mijn gedacht ! Ben weg, moet Kim nog voeren naar haar "kot". Greetings !
Het is ( opnieuw ) een tijdje geleden dat ik nog eens een berichtje heb gepost. Als er weinig of niet gelopen werd is het natuurlijk moeilijk om een verhaaltje over het lopen te schrijven. Ik durf gewoonweg niet te zeggen hoeveel kilometers ik maar gelopen heb de laatste 4 maanden van 2010. Ik heb sommige van mijn loopvrienden regelmatig gezien maar deze bijeenkomsten hadden nooit iets met het lopen te maken. Integendeel, de hapjes waren altijd lekker en de drank vloeide altijd rijkelijk. Ideaal voor een sportman ?? Een sportman durf ik mezelf niet te noemen en je leeft maar 1 keer dus moet je toch een beetje profiteren van de periode dat je hier rondhuppelt. Tenslotte kan je leven vlug veranderen hé. Voorbeelden genoeg, zelfs bij onze loopvrienden. Dus laten we proberen om wat meer te genieten, ons minder druk te maken. Ik weet het, dit is vandaag de dag niet gemakkelijk, ik kan er van meespreken want zelf ben ik een piekeraar eerste klas. Ondertussen probeer ik wat meer kilometers te lopen. Gisteren de conditie eens getest en ben wel tevreden. De basis is er nog, gelukkig maar. Misschien dat ik dit jaar nog eens een marathon probeer maar dit beslissen we pas over 2 maanden. Eerst kijken hoeveel kilometers we al in de benen zullen hebben eind februari en dan beslissen we om er voor te gaan of om zonder stress rustig verder te doen. Dus voorlopig nog afwachten. Gisteren weer begonnen op het werk, na 2 zware weken verlof ! Feestdagen, verjaardag beide dochters, Jenever leren drinken op de Kerstmarkt... gelukkig mag ik alles eten en drinken zonder dat er een kilo bijkomt. Maar we hebben alweer goede vooruitzichten, maar 14 weken werken en dan hebben we alweer 1 week verlof. Yihaa !! Vrijdagavond is er de jaarlijkse ledenvergadering van joggingteam de olifant. Altijd leuk om er bij te zijn. Onze club telt meer leden dan verleden jaar dus zijn we redelijk berucht, sorry, beroemd aan het worden. Ik wens iedereen een mooi jaar toe in een goede gezondheid. Voor de mensen waarvan 2010 niet zo verlopen is als gepland zal 2011 beter worden, zeker weten ! Dus positief denken en er blijven voor gaan ! Greetings !
Ik zie dat het al 6 weken geleden is dat ik nog eens iets geschreven heb. Als er natuurlijk geen wedstrijden meer worden gelopen valt er niet zoveel neer te pennen op een "loop" blog. Ik loop toch nog 2 à 3 maal per week. Soms alleen, soms met Maureen, soms met een verdwaalde olifant ( bedankt Eva ), maar het belangrijkste is dat we in conditie blijven. Enkele vrienden zijn volop loopplannen voor volgend jaar aan het maken, hopelijk later meer daarover. Ik zal volgend jaar wel nog deelnemen aan het O.L.C. Ik hoop van nog een marathon te lopen maar ik maak geen plannen. We zullen wel zien. Het blijft enorm druk op het werk, iedereen wil nog nieuwe ramen en deuren voordat de BTW (waarschijnlijk) terug naar 21 % zal gaan. Nu beter teveel werk dan geen werk. Maar met de normale 40 uren week kom ik de laatste maanden niet toe. Veel opmetingen en bezoeken bij mensen na mijn uren. Met al de andere bezigheden loop ik er dan ook soms een beetje geprikkeld bij wat Maureen, met een knipoog, deed besluiten : met zo'n zot wil ik niet verder leven. Waarop ik repliceerde : groot gelijk, ik zou daar ook niet willen mee samenwonen. Mensen die me kennen zeggen dat ik veel stress heb. Ik vind van niet maar de waarheid zal wel ergens in het midden liggen zeker. Gelukkig hebben we een verlengd weekend naar Doulevant le Chateau, in de Champagne streek meegemaakt. België was verzopen tijdens die dagen maar wij hielden het droog. Prachtige streek, lekker eten en ik heb zelfs champagne leren drinken. Iets wat ik vroeger niet graag dronk heb ik tijdens deze uitstap leren appreciëren. Je gaat dan eens weg, je komt terug met een drankprobleem ! Maar we gaan zeker nog eens terug. Het is nog ongeveer een kleine 2 uur verder dan Reims maar een mooie, verlaten streek. En de champagne boeren lieten je tenminste nog gratis proeven. Er werd wel veel gekocht want de beide wagens waren vol geladen met champagne op de terugweg. We hadden dan nog kontrole aan de grens ! Gelukkig hadden we bij de laatste aankoop een factuur gekregen anders hadden we geen champagne meer. Na deze week nog 4 weken werken en dan is er het Kerstverlof ! Ik had graag eens Kerstavond ergens anders meegemaakt maar zo'n dagen zijn meestal toch een familiaire gebeurtenis dus zal het nog niet voor dit jaar zijn, vrees ik. Kerstmis op de Malediven b.v. Moet toch leuk zijn i.p.v. een Kerstboom met ballen hebben we dan een palmboom met cocosnoten. Moet toch kunnen hé. Tot de volgende !
De laatste wedstrijd van het Oostends loopcriterium. Natuurlijk konden we niet ontbreken op de loop van mijn club ! Ook Maureen ging haar eerste 10 kilometer lopen dus ben ik als trouwe echtgenoot bij haar gebleven. En eerlijk gezegd, ik loop graag samen met mijn vrouwtje. Op de laatste rij gestart en ik liet Maureen de eerste kilometer voor me lopen zodat ze haar eigen tempo kon zoeken. Het ging, vond ik, heel goed. We liepen een heel constant tempo en dat was eigenlijk de bedoeling. De vele aanmoedigingen deden Maureen deugd. Ik vond sommige er een beetje over. Aanmoedigingen zoals : komaan Maureen je kan Wim eraf krijgen of Wim moet bijna lossen of Wim zit kapot, je kan hem pakken in de spurt ! Onze vrienden laten duidelijk blijken voor wie ze liever supporteren, bedankt hé makkers ! Maar het was heel plezant en al de grappige aanmoedigingen deden de tijd rap voorbij gaan. Maureen kwam zonder zwak moment aan in ongeveer 1 uur 3 minuten voor iets meer dan 10 kilometer en ze zag er allesbehalve moe uit. Dat belooft voor volgend seizoen. Ik zou graag hebben dat ze volgend jaar aan meer wedstrijden van het O.L.C. kan deelnemen, misschien samen met haar zuster, Gwenny als je dit leest .... Ik heb de laatste 2 wedstrijden enorm genoten. Het is toch wel leuk om samen met je wederhelft te kunnen sporten. Een klassement moet ik toch niet verdedigen maar dit wil niet zeggen dat ik er volgend jaar ook zal met mijn pet naar gooien. Beste olifantvrienden, jullie zijn gewaarschuwd ! Na een verfrissende douche bij schoonmama en papa kwamen we in een bomvolle zaal aan. De locatie is duidelijk te klein aan het worden voor onze succesrijke wedstrijd. Tijdens de prijsuitreiking was er nog een mooi moment. Davy vroeg zijn vriendin Lies ten huwelijk. Het sympathieke koppel kreeg een daverend applaus van de vele vrienden van het loopcriterium. Daarom dat Davy zo rap liep, die moest natuurlijk nog de verlovingsring gaan halen ! Een leuke afsluiter van, weeral een mooi seizoen van het O.L.C. Op de foto zie je Maureen elegant de plassen ontwijken terwijl ik er mooi om heen loop. Ik hou niet van natte voeten ! Geen wedstrijden meer dit jaar maar we gaan onze kilometers blijven lopen om er begin volgend jaar meteen te staan. Tenslotte moet ik al eind februari de 20 km van Kortemark lopen. Volgend seizoen kan alleen maar beter gaan. Greetings !
De voorlaatste wedstrijd van het O.L.C. De eerste O.L.C. wedstrijd die mijn vrouwtje ging lopen. Voor de start hebben we niet opgewarmd om geen krachten te verspelen. Maureen had al gezegd dat ze niet ging lopen als het regende. Begon het wel niet te regenen zeker, gelukkig weerklonk het startschot al en konden we eraan beginnen. Ik liet me meeslepen door de meute tijdens de eerste kilometer en liep aan 5.35 wat iets te snel was voor Maureen. Mijn fout maar de volgende kilometers paste ik het tempo wat aan. Het bleef ondertussen water gieten maar eigenlijk hadden we er geen last van. De laatste kilometer had Maureen nog wat overschot want deze werd opnieuw in 05.35 gelopen. Aangekomen in 35.18 aan 10.20 km/uur. Ik gaf haar nog een liefdevol tikje als beloning voordat ik begon aan mijn tweede tour. Ik zat in laatste positie maar gelukkig zag ik nog 2 lopers de piste verlaten. Dus staken we een tandje bij om deze vlug bij te halen. Ik haalde nog een 12 tal lopers bij en dan kwam ik bij Eric Desmet, de marathon man van joggingteam de olifant. Ik heb enorm veel respect voor Eric, die volgend jaar zijn 100° marathon zal lopen en dus bleef ik de laatste 2 kilometers bij hem om wat bij te praten. Aangekomen in 1.03.08. Eigenlijk heb ik enorm genoten van deze wedstrijd. Eerst samen lopen met mijn wederhelft, dan enkele kilometers goed doorgelopen en dan opnieuw samen naar de eindmeet met een goede vriend. Meer moet dat niet zijn op een kletsnatte zaterdagnamiddag ! Hopelijk kunnen we nog wat verder trainen zodat Maureen binnen 2 weken haar eerste 10 kilometer kan lopen. Ook dan blijf ik bij haar, samen uit samen thuis zal het deze keer zijn. Ik droom stilletjes om aan te komen in 59.59. Greetings !
Onze jongste dochter Ninke doet weer aan trampolinespringen. Dus moet ondergetekende 3 x in de week naar Middelkerke rijden. We hebben dus weer anderhalf uur tijd om een tourke te lopen. Gisteren heb ik, samen met Maureen, onze eerste kilometers aan de kust gelopen. In gezelschap van een 72 jarige man op de fiets. Blijkbaar willen de mensen bij ons zijn of tenminste tegen ons praten. Bijna iedere keer als we op stap zijn praten er vreemden tegen ons. Laatst in Brugge, we waren nog maar uit de auto gestapt toen we de weg naar het station in het Engels moesten uitleggen. Even later dezelfde vraag maar dan in het Frans. En als klap op de vuurpijl kwamen we nog een Chinees tegen, waar we geen bal van verstonden, maar die we vol enthousiasme ook naar het station gestuurd hebben ! In de toekomst doe ik die t-shirt waarop "ask me anything" staat niet meer aan. De donderdagavond is de enige avond waar ik nergens naartoe moet met de dochters en dan kreeg ik een uitnodiging om naar het U2 concert te gaan. Heel vriendelijk natuurlijk maar aangezien ik ze in lang vervlogen tijden, zo'n 27 jaar terug, ze 2 maal live heb meegemaakt ben ik thuisgebleven. Wetende dat ik de volgende morgen terug op het werk moet zijn en dat ik waarschijnlijk pas in de vroege uurtjes ging thuis komen, was het misschien de beste keuze ! Ik heb zeer goede vrienden maar ze vinden zo moeilijk de weg terug naar huis ! Ook heb ik me ingeschreven voor de loopwedstrijd in Kortemark, ( www.kortemarkloopt.be ), en dit op 27 februari 2011. Omdat ik mijn dagelijkse boterham verdien in Kortemark en omdat Walter Vanhoutte ( de inrichter ) persoonlijk maar mijn werk kwam om me in te schrijven konden we niet verder dan betalen hé ! Maar deze wedstrijd gaat me motivatie geven om de eerste maanden van volgend jaar al goed beginnen te trainen om de 20 kilometer vlot te kunnen uitlopen. Nog een vraagje : kent er iemand een B.V. die mijn dochter vlug mag komen interviewen ? Ik dacht aan marathon Geert, onze beruchte loopvriend maar eigenlijk moet het iemand zijn die al met zijn hoofd op t.v. is geweest. Met al die reality programma's moet dit niet moeilijk zijn maar het probleem is om deze mensen te vinden hé. Dus heb je een B.V. in de familie stuur eens een mailtje, kan mijn dochter een vragenlijst opstellen. Wees gerust, pikante vragen zullen achterwege blijven ! Greetings !
Een andere dokter ( sportdokter met vooral een hart voor sport ) geraadpleegd. Die kende de reputatie van de cardioloog waar ik verleden week mee te maken had. Goede dokter maar niet sportminded. Een voorbeeld : zijn eerste vraag aan mij was : weet je wat er gebeurt is met de man die als eerste een marathon heeft gelopen ? Ik : hij is doodgevallen ! Hij : dus een mens is niet gemaakt om 42 km te lopen ! Daarom was een tweede opinie noodzakkelijk. Nu hebben we alle onderzoeken eens rustig besproken, testen nogmaals uitgevoerd en zijn woorden waren : je hebt een hart om 100 jaar te worden ! Mensen die me kennen weten dat ik soms probeer om de grappigste te zijn, volgens dezelfde mensen lukt dit meestal niet ! Ik antwoorde dus, ik 100 jaar worden ? Waarom ? Zie ik er nu al 99 uit misschien ! Hij : 99 niet en dan viel er een lange pijnlijke stilte .... De volgende vraag die op mijn lippen lag, mag ik nog marathons lopen ? Hij : zondag is er de Flanders Fields marathon, je bent nu toch getraind ! Een persoon met humor die ik weet te appreciëren. Door wat heb ik dan deze " storing " gekregen ? Verschillende veronderstellingen passeerden de revue, deze wil ik jullie besparen, want het bijzonderste is dat ik groen licht kreeg om eventueel nog marathons te lopen. Was het een goede beslissing om de Dijkenmarathon niet te lopen ? Ik denk het wel, ik ging met de bibber op mijn lijf lopen en Maureen ging met dezelfde bibber 4 uur zitten wachten. Had ik meteen bij een sportdokter terechtgekomen ik ging ook niet gestart zijn. Het kopje ging nog niet tot rust gekomen zijn... Ik vond het spijtig dat ik Jurgen, Mario, Kaat en de andere olifanten niet al lopend kon steunen maar ik heb toch mijn best gedaan om ze dat extra duwtje te geven tijdens de moeilijke momenten. Sommigen olifanten hadden geen steun nodig, er werden sterke prestaties neergezet. o.a. Rik, meteen een knaltijd bij zijn eerste marathon ! Volgende wedstrijd zal de olifantenloop worden in Oktober. Ik zou die graag lopen samen met Maureen. Ik heb haar niet kunnen steunen tijdens haar eerste wedstrijd in Nederland. De marathonolifanten betaalden mij meer ! Gelukkig bleven Leentje en Patje bij haar. Volgens Patje ken ik mijn prioriteiten niet ! Bedankt hé, vriend ! Ik heb mijn vrouwtje dus in de steek gelaten en wil het goedmaken door bij haar te blijven tijdens de olifantenloop. Ik wil ook nog eens terugkeren op de Dijkenloop in Beneden Leeuwen. Ik vond dit een zeer goede organisatie, mooi parcours een bevoorrading uit de boekjes. Zelfs al stonden er niet zoveel mensen langs het parcours, het enthousiasme was hartverwarmend. Deze organisatie verdient meer deelnemers, vooral dan op de marathon. Dus voor de mensen die volgend jaar een 5, 10 , 21 of 42 willen lopen, misschien de Dijkenloop eens overwegen ! Greetings
Er is veel gebeurt tussen mijn laatste blogverslag van donderdag en de start van de marathon. Om een lang verhaal kort te maken, eigenlijk heb ik geen goesting om van een korte gebeurtenis, een langdradig verhaal te maken maar het komt erop neer dat ik geen marathon heb gelopen ! Donderdagnacht ben ik naar het ziekenhuis gebracht met hevige steken in de borststreek. Bloed, hart, longen en maag werden 's nachts en de volgende dag onderzocht. Maureen brengt vandaag het " bakje " terug en dan zal zij ook de resultaten van de inspanningstest weten. De cardioloog verbood mij natuurlijk om de marathon te lopen, ik mocht alleen maar mee op uitstap met de olifanten als ik braaf was. Ik had geen marathonhart zei hij maar hij bekende ook dat hij tegen uithoudingssporten was. Dus misschien beter om eens een sportdokter te raadplegen en horen wat die zal zeggen. Want iemand bang maken kunnen sommigen wel goed. De hartpijn zondag, als ik de marathonolifantjes zag arriveren was een andere pijn dan die op donderdagnacht maar daarom niet minder pijnlijk. Zelfs als ik sta te kijken beleef ik een marathon emotioneel ! Bangelijk ! Het is toch raar dat, als je soms een duurloop of wedstrijd loopt, je het helemaal niet ziet zitten.... en als je dan niet mag lopen .... jullie begrijpen het wel hé ! Ik was er klaar voor, zag het zitten. Het voelde alsof ik mijn huwelijksnacht alleen in de kamer ernaast moet doorbrengen, rare vergelijking maar zo voelde ik me wel. Maureen heeft haar eerste wedstrijd gelopen, ben fier op haar ! Ook alle andere olifanten hebben weer mooie prestaties geleverd. Het bestuur had, zoals ieder jaar, weer gezorgd voor een mooie uitstap. Mooi hotel, goed eten en aangename uitstapjes. Meer moet dat niet zijn ! Toch een leuke 3 daagse meegemaakt, veel geplaagd, sorry, gesteund door de olifantjes. Maar ik weet galgenhumor wel te appreciëren. Voorlopig doen we even rustig aan, iemand anders raadplegen en er proberen niet aan te denken. Tijdens het weekend ging het goed, de olifantjes zorgden voor de nodige afleiding maar deze nacht had ik ze niet aan mijn zijde, ( bij sommige olifanten misschien wel beter zo), en Maureen was aan het slapen, en zodoende hebben we een slapeloze nacht achter de rug. Ben er toch van overtuigd dat marathon nummer 8 ooit zal volgen. Dan kunnen we onze marathoncarrière afsluiten zoals wij dit willen. Niet omdat dit moet van iemand anders. Greetings !
Ben deze week een beetje ziekjes. Wel jammer dat dit nu voorvalt, net enkele dagen voor ons gastronomisch weekend met onze loopclub. We hebben gelukkig nog enkele dagen tijd. Ik ga zelden naar de dokter en ook nu probeer ik de boel te redden door iets te nemen tegen hoofd en keelpijn dat we in huis hebben. Gelukkig heeft onze jongste dochter een beetje dezelfde symptomen gehad en die is wel naar de doktor geweest. Ondergetekende neemt nu de overschotjes ! Wat zijn we goed bezig hé ! Zondag een moeizame 10 km gelopen en dan niets meer. Vanavond nog een 5 km met Maureen om te zien hoe de beentjes zich voelen en hopelijk zal dit genoeg zijn om ons zwaar gastronomisch weekend te overleven. Toch 220 kilometer gelopen in Augustus wat voor mij redelijk veel is. Moest ik ook wel doen aangezien ik in juni maar 36 km en in juli 136 km heb gelopen. Ik let dus ook niet op mijn voeding, carbo loading voor een marathon is niet aan mij besteed. Wel drink ik de laatste tijd alleen maar water, misschien daarom dat ik me wat ziekjes voel.... Bon, morgen nog 1 dag werken en dan 3 dagen Holland ! Zie er al naar uit, de uitstappen met jogging team De Olifant zijn altijd " dik " ( omwille van het vele eten ) in orde ! Gelukkig kunnen we nog een marathon lopen om de weegschaal niet tilt te laten staan. Naar ik heb gehoord zouden er 9 olifanten deelnemen aan de 42 km waaronder 2 debutanten. Hopelijk kan ik lang bij iemand blijven want met een 130 - tal deelnemers zou het anders een lange eenzame dijkentocht kunnen worden. Tot zaterdagmorgen op de bus of dinsdag voor het verslag. Greetings !
Zoals jullie weten ploeter ik niet graag door zand. Een strand is om op te relaxen, rusten, luisteren naar het ruisen van de zee. Toch stond ik aan de start en samen met olifanten Jos en Rik besloten we om op reserve te lopen. De stukken windop op de dijk gingen zeer goed, de stukken windaf langs de waterlijn ook maar de lange stukken zacht zand waren zeer lastig. Op de laatste strook zacht zand moest ik zelfs mijn 2 companen laten gaan maar langs het water kwam ik weer terug. Leuk was ook het laatste stuk dijk naar de aankomst. Zie je het beeld voor je ? 3 echte lopers zouden spurten om als eerste over de meet te komen. Wij keken naar elkaar, wie wil er als eerste over de meet ? De laatste meters vertraagden Jos en Rik en lieten mij galant voor. Merci makkers ! Aangekomen in 47.05. Na de loop nog lang blijven plakken met vrouw en dochter. Het was plezant in de surfclub. De zondagmorgen, samen met een 8 tal andere olifanten een goede 27 km gelopen. Het ging moeizamer dan verleden week maar we hebben toch de kilometers in onze benen hé. Ik was ook laat thuis, de auto was in panne gevallen in Brugge en tegen dat we iemand gevonden hadden die ons naar huis wilde voeren was het al veel later dan gepland. Tijdens de duurloop heb ik liters zweet verloren. Ik zweet al gemakkelijk maar nu was het werkelijk van begin tot einde een natte bedoening. De dag voordien had ik tijdens mijn werkzaamheden in de tuin ook al gezweet dat het geen naam had. Misschien omdat ik sinds verleden week iedere morgen een magnesium bruis neem. Maar geen probleem, dan drinken we een beetje meer om het vochtverlies op te vullen. Water natuurlijk want het is maar 14 dagen meer voor de marathon. Ik heb meer gelopen dan tijdens de voorbereiding op de marathon van de Somme. Toen had ik maar 1 x 20 km als duurloop. Nu al 2 x 20 en 2 x 27 en misschien volgende weekend nog eens 20. Hopelijk zal het genoeg zijn om na 4 uur de aankomst te bereiken. Maureen is ook ingeschreven voor de 5 km. Haar eerste wedstrijd en dan al meteen in het buitenland ! Die toppers hé ! Deze week proberen we nog wat te lopen maar na de t.v., grasmachine en auto hoop ik van ook niet in panne te vallen...
Vrijdagavond stonden we weer aan de start voor de Mariakerke loop. Eerst een beetje opwarmen, doe ik nu altijd en heb ik wel een goed gevoel bij. Dan zoeken naar mijn loopmaat van de laatste wedstrijden, Jos de sponsor van joggingteam de Olifant. Startschot en we waren weer vertrokken voor 10 kilometer. We moeten toch eens wat meer vooraan staan want de eerste kilometers is het toch wel moeilijk opschuiven. Opeens zag ik de vrouwen al terugkeren, jammer want ik dacht dat ze zoals andere jaren ook 10 km moesten lopen. Jos en ik maakten er een lange inhaalwedstrijd van samen met een jonge loper met een groen nummer. Hij moest eigenlijk maar 5 km lopen maar omdat hij niet van hier was had hij dat niet door ! Ook haalden we enkele olifanten in, Jos links, ik rechts en al babbelend zodat we de ingehaalde loper nog een beetje dieper in de put staken. Nee, zo zijn we natuurlijk niet maar het liep eigenlijk wel vlot. Aangekomen in +/- 44.40 met het gevoel dat we nog iets rapper konden lopen. Constant rond de 4.30/km, de laatste kilometer was aan 4.15 omdat Jos nog wou spurten maar ik spurt jammer genoeg als een strijkijzer. Dus de conditie is aan het verbeteren. Zaterdag niet kunnen lopen door enkele problemen thuis maar zondagmorgen mijn lange duurloop in Oostende gelopen. Eerst mijn kilometers alleen in het bosje en dan afgesproken met Jos en Olifantje Eva om samen nog 21 km te lopen langs de route 62. Mijn kilometers alleen waren de moeilijkste, zo zie je maar dat het bij mij in het kopje zit ! Toen ik aansloot bij Jos en Eva ging het tempo omhoog en keerde de goesting terug . Heel tevreden en volgende week nog eens een lange duurloop, aan de Schorre met enkele Olifanten. Eerst loop ik dan terug 10 km. Deze week proberen we ook nog veel kilometers te lopen om dan vrijdagavond de strandloop "rustig" uit te lopen. Een strand is voor mij een plaats om te relaxen, mono en andere kine's te spotten, een boek lezen of gewoon niets doen. Zeker niet om op te lopen. Nadien, zoals andere jaren gaan we dan naar het Q beach house om ons lichaamsvocht weer op peil te brengen. Goede vooruitzichten ! Tot vrijdagavond !
Het is een tijdje stil geweest op mijn blog. Ik ben 3 weken in verlof geweest en tijdens mijn verlof maak ik altijd veel plannen maar worden er weinig uitgevoerd. Zo komt het dat ik vandaag machines weer heb meegedaan naar mijn werk zonder deze te hebben gebruikt ! Nu, het zijn allemaal werken waar er geen druk achter zit dus hebben we nog wel even tijd om deze uit te voeren. Als het ene project afgelopen is zit ik al weer te broeden om iets anders te veranderen of te maken. Dus hebben we eigenlijk nooit gedaan.
Ook zijn we een 4 tal dagen naar Duitsland geweest waar we bij een wijnboer hebben gelogeerd die wijn mag leveren bij El Bulli, het beste restaurant van de wereld. Ik als wijnliefhebber vroeg aan de boer welke wijn hij zoal levert bij El Bulli en wat de prijzen zijn. Ik wou zon fles kopen om thuis eens van te proeven. 130 euro voor 1 fles was de prijs !! Vriendelijk gevraagd als hij geen wijn had die in mijn budget lag. Gelukkig had hij dat en het was ook lekkere ! Ik heb dan maar een tourke gelopen tussen de wijnvelden, kon ik geen dure wijn kopen, ik had er toch tussen gelopen hé.
Veel gaan eten bij vrienden en vele vrienden over de vloer gehad, de verlofperiode is best wel een drukke tijd. Gelukkig mogen we weer gaan werken om uit te rusten.
Ik heb wel regelmatig de loopschoenen aangetrokken, meer gelopen dan andere jaren tijdens mijn verlof. Verleden week een goede 50 km want ik wil begin september de dijkenmarathon lopen in Nederland. Dus moeten we een beetje trainen om zo rond de 4 uur te kunnen arriveren. Volgend weekend zou ik graag 32 km lopen dus laat ons hopen dat ik de goesting zal vinden om dit te doen.
Ook nog enkele wedstrijden gelopen, de Schorreloop samen met sponsor Jos en zaterdag nog de mooie loop in de wijk driekoningen te Torhout. Deze wedstrijd loop ik al enkele jaren omdat ik enkele road runners ken en vooral omdat je ( vroeger Duvel ) nu een grote Leffe krijg na de wedstrijd ! Ik wou de 13 km lopen in kop 1 uur maar ben te traag gestart en heb er 53 seconden meer over gedaan. Ook 4 kilometer voor en na de wedstrijd gelopen zodat ik toch mijn gewenste 21 km had.
Ik ben Wim
Ik ben een man en woon in Koekelare (België) en mijn beroep is bediende.
Ik ben geboren op 21/06/1965 en ben nu dus 58 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen, zendamateur ( ON6PV).
