Het is ongeveer 23 jaar geleden dat ik Jezus aannam als mij Heer en Heiland. Ik ben God dankbaar voor de vele leraars die mij hebben onderwezen. Maar ook God zelf ben ik enorm dankbaar. Het is immers de H. Geest die ons onderwijst, ons wegwijs maakt en leid in het leven van elke dag.
Ik heb 13 jaar naar de samenkomsten gegaan van enkele Evangelische gemeenten. Deze gemeenten deden hun best om goed onderwijs te bieden. Toch had ik steeds een onvrede in mijn hart, vooral wanneer ik las over het leven van de eerste christenen was er in mijn een diep verlangen naar die gemeenten van toen. Ik kon niet begrijpen waarom ik dit niet in mijn eigen gemeente kon ervaren. Wanneer men dit leest, hierover nadenkt, dan merkt men dat dit veel meer is dan een eredienst op zondag en/of een Bijbelstudie of gebedssamenkomst in de week. Het gaat hier om echte en hechte vriendschappelijke gemeenschap met elkaar en met God. De eerste christenen aanvaardden andere gelovigen als hun broeders en zusters in het huisgezin van God. Zij deelden alles wat zij hadden, zodat iedereen kon meegenieten van Gods zegeningen. Als christelijk gezin zorgden zijn voor elkaar, droegen elkaars lasten. Een gezonde gemeenschap van christenen trekt mensen tot Christus. Een gezonde gemeente waar echte liefde heerst zal groeien.
Bij het leven van de eerste christenen draaide alles rond echte liefde. Echte liefde doe je niet omdat het moet of omdat het een gebod is van God. Echte liefde doe je omdat je het zo graag wil, omdat het een verlangen is in jezelf 'lief te hebben'. God heeft iedereen onvoorwaardelijk lief. Hij verlangd van ons dat wij met diezelfde liefde elkaar lief hebben. Een verliefd koppel verlangt ernaar om zoveel mogelijk elkaar te ontmoeten, met elkaar te praten en elkaar beter te leren kennen. Hebben wij nog deze liefde voor elkaar? Verlangen wij nog naar die diepe gemeenschap met elkaar en met God, zoals de eerste christenen in Jeruzalem? Als Jezus ons vandaag een brief zou schrijven zou Hij waarschijnlijk ons ook zeggen dat wij de eerste liefde verloren hebben, want wie zijn broeder of zuster niet liefheeft kan de Heer niet liefhebben.
Wie verlangt naar een diepe gemeenschap met God en met elkaar kan niet tevreden zijn met een eredienst op zondag en een Bijbelstudie en/of gebedssamenkomst in de week. Hij zal verlangen naar een vorm van gemeente-zijn zoals de eerste christenen dat beleefden, namelijk, zo vaak mogelijk samenkomen in kleine groepjes aan huis, waar we elkaar kunnen opbouwen, moedigen en aansporen in liefde en goede werken en waar echte en hechte vriendschappelijke relaties worden gevormd.
