In deze blog worden onze wandelavonturen beschreven
Over mijzelf
Ik ben Van Herreweghe Brigitta
Ik ben een vrouw en woon in Stekene (België) en mijn beroep is gestopt met werken..
Ik ben geboren op 16/07/1958 en ben nu dus 65 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, lezen.
24/05/2014 Espinosa Del Camino - Cardeñuela Riopico
Dag 71: deze nacht hebben wij goed geslapen, we hadden de negatieve reactie nog niet kunnen lezen bij gebrek aan WiFi, maar daarover straks meer. Wij zijn gaan ontbijten in het café dat uitgebaat wordt door de eigenaar van de albergue. Die was als altijd goed gezind en serveerde ons het ontbijt. Na afrekenen gingen we verder inpakken en vertrokken wij om 07.15 uur. Het was koud, op de thermometer was het amper 6 graden, maar dat kon ons niet deren, handschoenen aan en zakdoek voor de druipneus, en alles is opgelost. Het eerste dorp dat wij tegenkwamen werd onze eerste halte om onze heerlijke ijskoude handen op te warmen met een half-warme koffie. In het café was er ook een Duitser, die verheerlijkte dat hij ook al niet geslapen had in een dortoir met snurkende mede-Compostelagangers. De klim die erop volgde stelde niks voor en daarna op het hoogplateau was er een zomerse temperatuur van welzeker 14 graden. Wij kwamen rond 11.30 uur aan in San Juan De Ortega. Daar waren al een heleboel pelgrims toegekomen, vertrokken vanuit Belorado, dat is 8,3 km voor ons, want dat waren wij gisteren al gepasseerd, die zich doodgelopen hadden om de beste plaats in de albergue te bemachtigen. Als men dan vergelijkt met ons vertrekuur, dan moeten die ten laatste om 05.30 uur al vertrokken zijn, in volkomen duisternis. Ze moesten wel nog anderhalf uur wachten tot de deuren van de albergue openden, maar ja, ieder zijn manier om de tocht te beleven. Na een koffie gingen wij verder tot Cardeñuela Riopico, waar een albergue is met kamers van 4 personen met eigen sanitair. Wij prefereren dit boven douches, waarin pleisters en verbanden liggen, losgeweekt van de voeten tijdens het douchen, en ook boven toiletten met remsporen en bezeikte brillen van de voorgangers-pelgrims, die vertrokken zijn zoals een hond van zijne str.... om aan de albergue-race te kunnen meedoen. Hier is het even een verademing, zeker omdat ik deze nacht weer met 3 vrouwen slaap. De wijn is ook heerlijk en vanavond eten wij hier ook, een pelgrimsmenu, wat ongetwijfeld zeer goed zal zijn, een driesterren restaurant waardig.
Is het zo beter, "anonieme compostellafan"? Anoniem reageren en negatieve commentaar spuien is altijd makkelijk. Dat doen alleen de lafaards die er niet voor willen uitkomen wie zij zijn. Als wij een verslag schrijven, waarheidsgetrouw, dan wordt dat negatief aanzien. Dat de "compostellafan" dan ook eens dezelfde tocht doet! Dan zal hij of zij ondervinden dat het niet altijd rozengeur of maneschijn is. In een fabrieksalbergue slapen, met snurkende medemensen, en ontelbare keren gewekt worden door mensen die naar het toilet gaan, en dan de volgende dag verder moeten gaan door weer en wind ...Er zijn verschillende redenen waarom mensen deze tocht doen, wij hebben er ook onze redenen voor en daaraan kan niemand met zijn/haar negatieve commentaar iets aan veranderen. Ik schrijf een verslag dat waarheidsgetrouw is en geen verbloemende weergave is van de waarheid. Voor alle duidelijkheid, onze zolen waren nieuw toen wij thuis vertrokken en in Limoges waren zij eraan, na 1039 km. De "ponkoekzolen" zoals de pompkoekzolen genoemd door de "compostellafan" waren in St-Jean-Pied-De-Port versleten, en dat is op 1509 km, als ik goed kan rekenen is dat na 470 km al. Dat is dus nog niet de helft! Leer eerst rekenen voordat je commentaar geeft!
Voilà, dat is nu mijn mening over dat anoniem gezwets. Als ik enkel positieve dingen moet vermelden, dan geeft dat ook een verkeerd beeld aan mogelijke toekomstige Compostelagangers. Je moet zowel de positieve als de negatieve kanten vermelden om een totaalbeeld te kunnen krijgen van wat je te wachten staat bij deze onderneming. Anders ben je een leugenaar...
Vandaag hebben we 28 km gedaan, totaal 1787 km. Tot nog eens, als ik er nog zin in heb....
O ja, ik was bijna vergeten om de mensen die positief gereageerd hadden op de negatieve kritiek, te bedanken voor het hart onder de riem. Wij danken U van harte!!!
23/05/2014 Santo Domingo De La Calzada - Espinosa Del Camino
Dag 70: tweede poging! Wij lagen dus aan de deur in het dortoir, bedden die ons werden toegewezen, en dat was dus niet bevorderlijk voor de nachtrust. Genoeg daarover, om 06.00 uur zijn wij opgestaan en het was net alsof er een ploegenwisseling was in een fabriek, een drukte van jewelste. Na het ontbijt opruimen en om 07.15 uur waren we weg. Het was koud, er was een felle wind en het begon dan nog te regenen ook! Het terrein was weer even saai als gisteren, lange rechte stukkken en het meeste op een pad langs een drukke autoweg. Om 13.00 uur waren we al in Belorado en na een koffie besloten wij om nog wat verder te gaan. Vanaf dan werd het terrein mooier. Het tweede dorp dat wij tegenkwamen had een albergue, maar dat was een dortoir van 14 en enkel de bovenste bedden waren nog vrij. Bovendien was er bijna geen ruimte tussen de bedden. Wij dus verder, tot Espinosa Del Camino. Daar zijn twee kleinschalige albergues en in het eerste gingen wij verkennen. Wat oubollig maar geen stapelbedden en maximum 4 bedden per kamer. Bovendien was er een wasautomaat en dat was welkom. Douche, kledij wassen en installeren. Om 19.00 uur konden we een pelgrimsmaaltijd gaan nuttigen, meer dan voldoende! Nu hopelijk een goede nachtrust, we liggen alleen op de kamer. Vandaag een goeie 31 km erbij, totaal 1759 km, als ik me niet vergis, anders wijzig ik het wel... Verzonden vanaf Samsung Mobile
Dag 69: we hadden allebei niet goed geslapen en wijten dat aan de late maaltijd, die dan nog werd afgesloten met koffie. Vanaf 07.00 uur konden we gaan ontbijten en op dat uur waren de truckers daar al aanwezig. Wij dachten dat daar brood zou zijn en andere ingrediënten om een stevig ontbijt te hebben. Niets daarvan, wij konden nog de laatste donut bemachtigen, die we dus moesten delen, elk een croissant en elk een stukje cake. Dat was alles wat er nog was. Daarbij bestelden wij een koffie, die in twee teugen leeg was. We bestelden dan nog een café letta largo, en daar hadden wij tenminste een grotere plas aan. Om 08.15 uur waren we daar weg. Het was weer fris en er was wat wind. We moesten eerst nog een kleine 3 km gaan naar Najéra. Daar zagen wij iets anders dan wij gewoon waren in de vorige dagen, nl. dat het een stad is met stinkfabrieken en dat het er bovendien niet zo proper was. Wij moeten dus onze mening van gisteren herzien. Dan 6 km asfalt tot in Azofra, waar we halt hielden om koffie te drinken. Daarna een grindpad waar geen einde aan kwam, bovendien werd het koud en begon het harder te waaien. We passeerden dan nog een spookdorp, met allemaal nieuwbouw, maar waar geen levende ziel op straat te bespeuren viel, geen dode ook, geen enkele auto, en dat terwijl het koud was en hard waaide, een rechtstreeks tafereel uit een horror-film. We stapten dan maar verder, weer over een eindeloze grindweg tot wij voorbij fabrieken kwamen van Santo Domingo De La Calzada. . De eerste albergue gingen wij voorbij tot wij stopten om 14.00 uur bij de Casa Del Santo, een albergue met 229 bedden. Op speciaal verzoek mochten wij onze intrek nemen in een kamer van 10 bedden, anders waren het er 20. Dan douchen en een wandeling maken, afgesloten met winkelen in een warenhuis. We gaan het vandaag eens wat goedkoper houden.
Vandaag deden wij 24 km, totaal 1728 km. We hebben geen regen gehad, ondanks de voorspellingen, maar goed ook. Het was een saaie dag wat betreft het terrein dat wij moesten bewandelen, ik hoop dat dit wat betert de komende dagen.
Brigitta zegt dat ik teveel zaag in de blog, tja, wie zegt het.... Ik ben volgens haar te zakelijk en zal dat trachten te wijzigen, maar het is wel godgeklaagd dat mensen geen respect hebben voor infrastructuur en alles maar afbreken, en dat Spanjaarden niets anders kennen dan Spaans, zodat we terug belanden in de oertijd, toen gebarentaal floreerde... Oeps, ik ben weer bezig!
Dag 68: om 08.00 uur zijn wij vertrokken, we hadden geen haast. Wij hebben een hotelkamer geboekt in Aléson, een paar km voor Najéra. Men had regen voorspeld, maar daar was weinig van te merken, de zon scheen lekker. Na 45 minuten waren we eindelijk de stad uit. Het pad ging langs een wegje waar veel joggers waren. Wij kwamen daar het Engelse koppel tegen, met slechts 1 rugzak. Zij hadden de andere rugzak meegegeven met transport voor 7 euro. Ik hoor de man enkele dagen geleden nog zeggen dat, wie rugzakken meegeeft, dus vervoer van bagage, dat dat enkel is voor " The lazy and the weak ". Zo zie je maar... Stilaan begon de lucht er dreigend uit te zien en stak er een hevige wind op, tegenwind dan nog, maar dat kan ons niet deren. Het pad ging dikwijls over de weg, of een pad langs de autosnelweg. Soms werden wij bijna gezandstraald door de wind en het zand. Op een gegeven ogenblik moesten wij de Camino verlaten om naar het hotel te gaan. Daar kwamen wij aan om 14.30 uur. Men toonde ons de kamer in het truckershotel San Andrès en die was boven alle verwachtingen zeer netjes en proper. Rugzakken afgezet, een biertje gaan drinken en onze kamer betalen. Na de douche en plannen gesmeed te hebben voor morgen gingen we tapas eten, met wijn natuurlijk. Het restaurant gaat hier ook maar open om 21.00 uur en zooooolang wachten om te kunnen eten...alvast de honger even gestild....tot 21.00 uur dus, dat wordt weer met een volle maag in bed!
Vandaag 29 km gedaan alsof het niets was, totaal 1704 km. Morgen wordt een vraagteken, men voorspelt nog steeds regen, we zien wel. Vandaag zijn we de regendans ontsprongen.
Het is ook wel leuk dat we regelmatig mensen tegenkomen, die we al eerder hadden ontmoet. Vandaag viel het echter op dat ze mij niet herkenden...hoe zou dat komen?
In tegenstelling tot Frankrijk is WiFi hier in Spanje geen probleem. In elke albergue of hotel is het voorhanden en dikwijls ook nog op openbare plaatsen, waar een overdekt halletje is met automaten, stoelen en tafels en Free WiFi. Dat is totaal anders vergeleken met Frankrijk, waar je al geluk moest hebben dat er WiFi was en nog meer geluk moest hebben dat de code werkte. Het is hier ook veel properder en verzorgd dan in Frankrijk. Hier liggen ook bijna geen hondenuitwerpselen, in tegenstelling tot Frankrijk, waar je ertussen moest slalommen. Zelfs in de grote steden, zoals Pamplona en Logroño, hebben wij er geen zien liggen. Hopelijk verandert dat de volgende dagen niet, want dan zal ik mijn mening moeten herzien...
Dag 67: het avondmaal gisteravond viel goed mee, zeker genoeg gegeten en voor weinig geld! De nacht viel ook mee, de jeugd was stilgevallen om 22.00 uur. Het snurken ook, onze snurkvriend heb ik zelfs niet gehoord. Het toiletgeloop was ook bijna nihil. Ik heb toch wat uren kunnen slapen. Deze nacht had het hevig geregend. Vanmorgen om 06.00 uur eruit, de jeugd had problemen om op te staan, sommigen althans. Opruimen en gaan ontbijten en dat was mager, zoals ikzelf. Om 07.00 uur waren we onderweg. Het regende niet, het was een graad of 12, ideaal stapweer dus. Het terrein was ook mooi en de geuren van de verschillende bloemen en planten waren overweldigend. In Viane namen we de tijd om een koffie te drinken. Daarna verder naar Logroño, maar het pad en de omgeving werden minder mooi, we naderden een stad! Om 12.30 uur waren we aan het hotel in Logroño. Inchecken en naar de kamer. Eerst mijn baard van meer dan twee maand afgeschoren. Brigitta herkende mij bijna niet meer, zij was mij al gewoon met baard. Na de douche de stad gaan verkennen, maar ook hier is weinig te zien. Winkelen en dan naar de kapper. Op 5 minuten had ik weer een biljartbal, was ik van het stugge haar vanaf en dat voor 5 euro. Af en toe moet een pelgrim zich eens opkuisen, niet? Het kan weer groeien, de baard ook...
Vandaag hebben we maar 20 km gedaan, totaal 1675 km. Als we meer wilden doen moesten we 13 km verder gaan, en dan werd dat weer wat veel. In een stad nemen we ook geen albergue, wij vermijden dat want dan zijn dat van die enorme dortoirs, waar mensen ook laat binnen komen na vermaakuitstap. In kleine dorpen is die gelegenheid er niet en is het vroeger rustig. Morgen zal afhangen van het weer, want men voorspelt regen...
Dag 66: het avondmaal gisteravond, was boven alle verwachtingen zeer goed, en voor weinig geld. Het slapen voor mij in een dortoir, dat was tegenovergesteld, Brigitta heeft daar geen last mee, want die was al in dromenland. Om 21.00 uur lagen de meesten al in bed, met uitzondering van enkelen. Iedereen was moe van de tocht en het zonnige weer. Er was iemand die dan begon met iets wat leek op zeilen opvouwen, en dat bleef maar duren. Rond 22.00 uur is dat gestopt en kon ik de slaap vatten. Ondertussen was een man uit Thailand aan het snurken. Voordien had hij zijn neus uitvoerig gereinigd onder stromend water, vermoedelijk om beter te kunnen snurken. In de loop van de nacht was het een heen en weer geloop naar het toilet. Ondanks dat het dortoir maar voor de helft bezet was, leek het druk. Om 06.00 uur begonnen gsm's en horloges af te lopen en begon het opruimen. Wij gingen eerst eten, een sober ontbijt dat bestond uit een muesli-bar, een half zakje muesli-ontbijt, een Twix en een vingerhoed koffie. In de automaat ernaast zat Cola, zodat we eens konden doordrinken. Om 07.00 uur waten we al op weg. Het weer zag er lichtjes anders uit, en vormden zich wat wolken, en het was ook frisser. Het pad ging eerst langs Irache, waar je kan kiezen aan de kranen, water of wijn. Van het laatste hebben we 1 slok genomen maar die was niet zo lekker. We hebben geen flesje gevuld... Verderop stond een wegwijzer, die de mogelijkheid gaf om korter naar Los Arcos te gaan, het scheelde 2 km. Daar we verder wilden gaan dan Los Arcos leek ons dat geen slecht idee. Het pad was wel mooi, maar wat we niet wisten was dat wij geen mogelijkheid tot ontbijt tegen kwamen. Pas nadat de paden terug samen kwamen, was er een stalletje, waar wij croissants aten en koffie dronken. Om 11.30 uur waren wij in Los Arcos, waar een hele mooie kerk staat, binnenin althans. We hebben daar een terrasje gedaan en inkopen gedaan. Daarna verder naar Torres Del Rio, waar wij aankwamen om14.15 uur. Het was aanschuiven om in te schrijven voor de albergue aldaar. Het dortoir is verdeeld in twee verdiepingen, wij gingen naar de bovenste verdieping en installeerden ons. Wie kwam er bijna naast mij liggen, juist, onze Thaise snurkvriend. Dat wordt dus weer leuk! Na de douche gingen wij iets drinken en het dorp verkennen. Vanavond blijven wij hier ook eten, en we hebben ook het ontbijt besteld, dat konden wij niet in de vorige albergue.
Vandaag 25,6 km gedaan, totaal, afgerond is dat 1655 km. Morgen naar Logrono, een goeie 20 km.
Dag 65: allebei geslapen als een blok, en zo hoort het ook! Om 08.00 uur waren we al op weg. Het was nog wat frisjes, maar al gauw werd het weer warm, net zoals de vorige dagen geen wolkje aan de lucht. De meeste pelgrims vertrekken tussen 6 en 7, dus wij zijn te laat weg om aan de race mee te doen. Dat kon geen kwaad, want wij hadden ander plannen. In de gidsen geeft men de raad om te stoppen in Estelle, wat dus ook de meesten doen. Wij zouden verder gaan. Het grootste deel van de pelgrims heeft nog last van stijve spieren, blaren en andere ongemakken, zeker zij die alleen maar de Camino doen. Wij, met onze inmiddels stalen voeten, gaan iedereen voorbij, of toch bijna iedereen! We zijn ook de bossen voorbij, het terrein was meer open, tussen graanvelden, enkel verstoord door hordes kakelende Spaanse vrouwen. Ja die kunnen er wat van, in een gesprek zijn zij allen tegelijk aan het woord! Het enige wat zij nog nodig hebben is een handvol mais... Estelle, dat hadden wij al eens bezocht op een andere wijze, en de albergues daar, dat was een overrompeling. Bovendien in een drukke stad overnachten, waar in feite weinig te zien is... We gingen dus 2 km verder naar Ayegui, waar wij aankwamen om 14.15 uur. Een moderne albergue, met alle comfort, propere bedden en sanitair. Bovendien was het hier helemaal noet druk en zijn het hier geen stapelbedden, want dat vinden wij niet zo leuk. Er is ook genoeg ruimte tussen de bedden, kortom zo moet het zijn. Het is wel een dortoir, maar ja, voor 8 euro per persoon... Dan vlug een douche gaan nemen, open douches, wel gescheiden, mannen en vrouwen! Alle kledij uitgewassen, want alles was doornat van het zweet. Met de stralende zon en een beetje wind moet alles snel droog zijn. Daarna nog een biertje gedronken (SAN Miguel), tja zei een Nederlander,het is ook bier! Vanavond kunnen wij hier ook eten, wij zijn benieuwd!
Vandaag 24 km gedaan, totaal 1629 km. Morgen gaan wij ook proberen om tussenin te overnachten, lijkt ons veel rustiger...
Ik ben Leys Willy
Ik ben een man en woon in Stekene (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 10/11/1956 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, viool spelen (poging), violen en altviolen bouwen..
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
