Verslag Dag 12 Rit 11
Na een licht verstoorde nachtrust zijn we deze morgen gestart met lood in de benen. In het hotel naast onze Chambre d'Hôte logeerden gisterenavond een aantal 'techniekers' van bepaalde grote bedrijven, zo konden we toch opmaken uit de camionetten die op de parking stonden. Na het avondmaal - een bijzonder fijne menu overigens - hebben zij blijkbaar nog een gezellig, maar vooral luidruchtig feestje gebouwd tot rond middernacht en wij werden dan ook zowat gedwongen om, ferm tegen ons goesting, mee te vieren van in ons bed. Het was dus niet zo leuk opstaan deze morgen om 6.30 u. Het vergde nochtans de nodige concentratie van bij de start want we werden al onmiddellijk geconfronteerd met het drukke verkeer naar de grootstad Bordeaux die we moesten doorkruisen in de ochtendspits. Gelukkig beschikten we meestal over veilige, hier en daar duidelijk pas aangelegde fietspaden, anderzijds over een baanvak dat we moesten delen met autobussen. We hebben reeds vroeger Bordeaux uitgebreid bezocht maar we hielden toch even halt aan de brug over de Garonne, waar je een prachtig zicht hebt op Bordeaux. Jammer genoeg beschikten we niet over de nodige tijd - we zouden trouwens allicht niet welkom zijn in onze koers-outfit - , om het prachtige "Maison du Vin" in het Centrum van Bordeaux te bezoeken waar je aan een schappelijke prijs een glaasje van de beste Bordeaux-wijnen Grand Cru kunt degusteren met een heerlijk degustatiebordje van kazen of foie gras. Zeker doen bij een bezoek aan de Franse wijnstad bij uitstek !...
Het was evenwel toch een geruststelling toen we weer onze weg konden vervolgen via kleine landwegen tussen de prachtige wijnvelden van "Les Vins de Bordeaux Graves et Sauternes".
En zo kwamen we stilaan in de streek van "Parc Naturel régional des Landes de Gascogne", waar het, ondanks de extreme hitte van de voorbije weken en de lange droogte toch overal opvallend groen kleurt. Na 90 km rustig en aangenaam fietsen
zijn we deze middag aangekomen in Captieux, waar we gelogeerd zijn in de prachtige Chambres d'Hôtes "Villa Climens" !
We hebben vandaag de kaap van de 1.000 km overschreden (1.022 km !..), nog een 150 km te gaan om ons einddoel te bereiken !...
We zien het helemaal zitten !!!
Verslag Dag 11 Rit 10 Pons - Bassens
We beleefden vandaag veruit onze rustigste fietsdag tot nu toe. Net zoals gisteren vertrokken we onder dreigende, donkere wolken, maar ook nu bleven de regenbuien uit, op een 2- tal druppels na. Het parcours zelf bleef wat licht glooiend maar de hellingen vertoonden duidelijk veel minder hoogteverschil en waren bijgevolg gemakkelijk verteerbaar. En met een licht briesje in de rug waren de omstandigheden ideaal om er een aangename fietsvoormiddag van te maken. Resultaat : 92 km in 4 u.32 min. aan 20,2 km/u. gemiddeld.
De landbouwvelden van de voorbije dagen gingen stilaan over in steeds meer wijnbouwvelden, opvallend netjes onderhouden met veel druiven in volle groei, wat er toch op wijst dat de gevreesde "la grêle" in deze streek minder heeft huisgehouden dan bv. in de Elzas en andere wijnstreken enkele tijd geleden.
Soms waanden we ons ook al even in de Landes toen we gedurende een 10-tal km doorheen een bosrijk gebied reden met opvallend veel pijnbomen maar de weg was nog te kronkelend en niet voldoende vlak om dit stuk natuurgebied te vergelijken met de lange, eentonige wegen in de Landes.
Bij aankomst in Bassens en bij nazicht van onze GSM wachtte ons nog een leuke verrassing van onze lieve kinderen en kleinkinderen die ons gelukwensten met onze (wettelijke) 45ste trouwverjaardag ! Eerlijk gezegd, ik was die helemaal uit het oog verloren (en Trees wachtte blijkbaar - tevergeefs - tot ik zou reageren). Ik was de laatste dagen in gedachten vooral gefocust op fietsritten, afstanden en profielen en stopplaatsen en zeker niet bezig met data !...
Maar dat maak ik straks nog wel goed en vanavond zullen we daar alvast een glaasje(s) op klinken/drinken en met z'n tweetjes genieten van een lekkere "verjaardagsmaaltijd" in La Brasserie du Marché waar we deze middag bij onze aankomst bijzonder vriendelijk en gastvrij onthaald werden !...
Verslag Dag 11 Rit 10 Pons - Bassens
We beleefden vandaag veruit onze rustigste fietsdag tot nu toe. Net zoals gisteren vertrokken we onder dreigende, donkere wolken, maar ook nu bleven de regenbuien uit, op een 2- tal druppels na. Het parcours zelf bleef wat licht glooiend maar de hellingen vertoonden duidelijk veel minder hoogteverschil en waren bijgevolg gemakkelijk verteerbaar. En met een licht briesje in de rug waren de omstandigheden ideaal om er een aangename fietsvoormiddag van te maken. Resultaat : 92 km in 4 u.32 min. aan 20,2 km/u. gemiddeld.
De landbouwvelden van de voorbije dagen gingen stilaan over in steeds meer wijnbouwvelden, opvallend netjes onderhouden met veel druiven in volle groei, wat er toch op wijst dat de gevreesde "la grêle" in deze streek minder heeft huisgehouden dan bv. in de Elzas en andere wijnstreken enkele tijd geleden.
Soms waanden we ons ook al even in de Landes toen we gedurende een 10-tal km doorheen een bosrijk gebied reden met opvallend veel pijnbomen maar de weg was nog te kronkelend en niet voldoende vlak om dit stuk natuurgebied te vergelijken met de lange, eentonige wegen in de Landes.
Bij aankomst in Bassens en bij nazicht van onze GSM wachtte ons nog een leuke verrassing van onze lieve kinderen en kleinkinderen die ons gelukwensten met onze (wettelijke) 45ste trouwverjaardag ! Eerlijk gezegd, ik was die helemaal uit het oog verloren (en Trees wachtte blijkbaar - tevergeefs - tot ik zou reageren). Ik was de laatste dagen in gedachten vooral gefocust op fietsritten, afstanden en profielen en stopplaatsen en zeker niet bezig met data !...
Maar dat maak ik straks nog wel goed en vanavond zullen we daar alvast een glaasje(s) op klinken/drinken en met z'n tweetjes genieten van een lekkere "verjaardagsmaaltijd" in La Brasserie du Marché waar we deze middag bij onze aankomst bijzonder vriendelijk en gastvrij onthaald werden !...
Verslag Dag 10 Rit 9 Niort - Pons
Bij ons vertrek deze morgen rond 07.30 uur kleurden de wolken donkerblauw, wat niets goeds liet uitschijnen. De schrik voor wat ongetwijfeld komen moest - de voorspelde hevige regen- en hagelbuien - bleek ongegrond want de buien bleven uit of vielen ongetwijfeld ergens anders neer, maar wij kregen amper een 10-tal druppels te verwerken, een heuse meevaller in deze rit van 102 km! Er stond wel een fris briesje, dat meestal in ons gezicht blies, en dat was dan weer een tegenvaller. Voor de rest was het opnieuw uitkijken naar de opeenvolgende watertorens aan de einder om alvast onze krachten te doseren om telkens weer de hoogst gelegen "point de vue's" van de streek te bereiken. Een mooie streek overigens, overheerst door zonnebloemvelden en steeds meer goed onderhouden wijnvelden (streek van Cognac en Pineau des Charentes). Cognac is een Franse gemeente in het departement Charente. De drank Cognac is naar deze stad genoemd en mag enkel rond de stad gedestilleerd worden. Door de stad stroomt de Charente.
Het is tevens de streek van de Pineau des Charentes, een Franse drank van most (= vers geperste, maar nog niet vergiste sap van druiven), die versterkt is met cognac.
De drank wordt als witte, rosé en rode variant op de markt gebracht en heeft een alcoholgehalte van 16 à 22%. Ze heeft ook een eigen AOC en mag alleen van de kalksteenhellingen uit de departementen Charente, Charente-Maritime en sommige delen van de Dordogne komen. De maritieme invloeden van de oceaan zijn voor de drank van bijzonder belang, ook de gebruikte cognac komt uiteraard uit deze streek.
Op het einde van de rit (laatste 20 km) volgden de hellingen in een bijzonder snel tempo elkaar op, we raakten er warempel de tel bij kwijt. We hielden het bij : verstand op nul en maar duwen tot het bittere einde ! Maar daar werden we dan ook beloond met een prachtig zicht op het stadje Pons dat ons zeker vanavond nog zal bekoren.
Pons is een kleine stad in het Franse departement Charente-Maritime en telt ongeveer 5.000 inwoners. De stad ligt op een kalksteenplateau boven het dal van de Seugne. Pons was de plaats waar de machtige heren van Pons resideerden. De donjon van het kasteel is 30 m hoog en dateert uit de 12de eeuw. (Foto's donjon en kasteel - huidig stadhuis op Facebook).
Er staat in de omgeving tevens een monument, gewijd aan Emile Combes, Frans Minister en Premier die in Pons woonde en er ook overleed in 1921. Hij was een fervent antiklerikaal en antikatholiek staatsman die de wet op de volledige scheiding van Kerk en Staat indiende en die werd, na zijn gedwongen ontslag door zijn opvolger met succes door het parlement geloodst. Tot daar wat geschiedkundige info en nu gaan we gezelllig souperen in... Brasserie du Donjon, met zicht op de mooiste gebouwen van Pons !....
Verslag Dag 9 Rit 8
Het was vroeg dag, vandaag ! Omwille van de hoge temperatuursverwachtingen (33-34°) zaten we al om 07.15 uur, gepakt en gezakt, weer op de fiets, richting Niort !
Even daarvoor viel een klein buitje uit de lucht, net genoeg om de baantjes eventjes nat te maken, te verfrissen en tevens proper te maken van het vele stof dat van de immense, pas geoogste velden was overgewaaid. De eerste 30 km verliepen heel rustig, een beetje glooiend in een open landschap, met een licht briesje in de rug.
Maar plots veranderde het landschap en reden we in de schaduw van een bosrijk gebied, wat uiteraard deugd deed met de toenemende warmte. Minder aangenaam - en ook niet echt verwacht - waren de vele opeenvolgende korte, maar steile hellingen, zowel dalend als klimmend, die met de regelmaat van de klok onder onze wielen schoven. En, wees maar zeker, die kruipen serieus in de benen !...
Een halte in het gezellig ogende stadje Parthenay was dan ook zeer welkom om even te recupereren en onze drankvoorraad aan te vullen.
In Parthenay loopt momenteel FLIP2017, het "Festival Ludique International de Parthenay". Gedurende 12 dagen wordt de stad gedeeltelijk omgetoverd in een enorm platform ,met allerhande spelen (30.000 m2), vrij toegankelijk van 12 tot 25 juli (van 14 - 20 u.). Dit Festival des Jeux de Parthenay bestaat sinds 1986 en kent ieder jaar een enorm succes, vooral bij de kinderen uiteraard, en lokt heel veel toeristen uit het departement Deux-Sèvres.
Geen "Spelen" voor ons evenwel, maar weer de fiets op voor de laatste 40 km, die niet zonder gevaar bleken door het drukke (camion)verkeer dat ons voorbij stoof. We reden nochtans op een departementale weg, maar veel Franse chauffeurs weigeren blijkbaar de snelweg te nemen naar Niort.
Na onze tweedaagse afzondering in Leugny kwamen we terecht in de drukte van de Franse stad Niort, gelegen in de regio Poitou-Charentes. Met z'n 59.000 inwoners de grootste stad van de regio na Poitiers en La Rochelle.
Het centrum ligt iets te ver (en in "de diepte" van hieruit !) om nog even aan sightseeing te doen, dat zal voor een andere keer zijn !.....
Verslag Rustdag in Leugny :
Tot nu toe was het 's morgens een nogal jachtig gebeuren : om 7.00 uur opstaan, koerskledij aantrekken, inpakken (zo efficiënt mogelijk, voor mij niet altijd even evident !...), ontbijten en ... wegwezen ! Het was dan ook een zalig moment deze morgen toen wij ons om 7.00 uur nog eens mochten draaien in bed en nog even zorgeloos insluimeren want we werden pas om 8.30 uur aan de ontbijttafel verwacht. Voor de rest van de voormiddag brachten we alles een beetje op orde, in voorbereiding op deel 2 van onze tocht. De rit naar Mirebeau (31 km, heen en terug) voor onze afspraak deze middag in Restaurant "La Bonne Carte" was uiteindelijk méér dan de moeite waard ! Het dorpje zelf ligt zo'n 100 m hoger dan de desolate omgeving, wat nog eens een fikse klim vereiste om ons doel te bereiken. Maar de beloning in de vorm van een heerlijke maaltijd overtrof onze culinaire verwachtingen. De chef bereidde voor ons een "Magret Rossini" : een malse eendenborst in plakjes gesneden met daartussen licht gebakken foie gras, een porto-sausje en een kleurrijke, maar vooral smaakvolle ratatouille !... Voor wie ooit toevallig in de streek vertoeft ( Mirebeau - Departement Vienne - Région Nouvelle Aquitaine - Arrondissement Poitiers) : een echte aanrader !...
En nu gaan we nog even siësten
in de schaduw want de temperatuur is intussen opgelopen tot zo'n 32 gr. en de eerstkomende dagen komen daar allicht nog een paar graadjes bij naargelang we Bordeaux naderen. Voldoende drankvoorraad voorzien wordt allicht de belangrijkste, maar tevens moeilijkste opdracht van de dag, maar dat zijn "zorgen voor morgen" !...
Vervolg verslag Dag 7
Net terug op de kamer na een (h)eerlijke maaltijd, en een leuke babbel met de uitbater. Het blijft uiteraard een buitenbeentje wat betreft logement, maar de authenticiteit van deze Chambre d'Hôte heeft ook ergens een méérwaarde en die ervaring hier in een godvergeten gat in de "Poitou-Charente" zal ons bijgevolg zeker positief bijblijven. En ter attentie van Johan Vanderhaeghe heb ik een heel interessant adres meegekregen van de uitbater : de zeer gerenommeerde Franse Hotelschool in Montmorillon (dicht bij Poitiers). Om het met zijn woorden te zeggen : une grande école de cuisine d'Europe, die tevens gelinkt is aan de beroemde Hotelschool in Lausanne !... misschien op te volgen !...
Verslag Dag 7 Rit 7
Onze eerste fietsweek zit er helemaal op ! De 7de rit bracht ons naar Leugny, een onooglijk klein gehuchtje in " the middle of nowhere".
Het werd een hele mooie tocht (99,8 km) die ons grotendeels doorheen het "Parc Naturel Regionale Loire -Anjou - Touraine" leidde. We kwamen heel dicht in de buurt van o.a. Villandry, Savonnières en Chinon, mooie plaatsjes die zeer bekend in de oren klinken van een aantal Bloglezers (Hotelschool Kortrijk) die ongetwijfeld allemaal alleen maar leuke herinneringen bewaren aan de 2-jaarlijkse wijnreizen naar de Loire-streek, tevens één van de absolute hoogtepunten in hun 'Horeca-opleiding' !...
Deze voormiddag reden we nog voornamelijk in de schaduw van de ons omringende bossen, maar later doorheen de wijnvelden van de Chinonstreek en dan uiteindelijk langs de uitgestrekte graan- en koolzaadvelden, brandde de zon onverbiddelijk op onze rug. Voor het eerst werden we toch wat bevangen door de hitte (rond de 30 gr.) en hielden we al eens vlugger halt om onze drankvoorraad aan te spreken. We waren precies alleen op weg en de enige mensen die we heel sporadisch voorbijreden waren de eenzame boeren met hun pikdorser aan het werk op hun onmetelijke velden. We voelden ons wel een beetje solidair op deze zondag want voor beiden was het vandaag "werkdag" !...
In Richelieu, een gezellig pittoresk dorpje, hielden we halt voor de picknick. Daar vernamen we dat het dorp z'n naambekendheid te danken heeft aan zijn belangrijkste inwoner, Armand Jean du Plessis, Cardinal-Duc de Richelieu. Hij was een Franse geestelijke, edelman en staatsman. Hij werd gewijd tot bisschop in 1608 en hij ging later de politiek in, waar hij in 1616 Staatssecretaris werd. Hij steeg snel in aanzien, zowel in de Katholieke Kerk als in de Franse regering en hij werd uiteindelijk Kardinaal (1622) én de eerste Minister van Koning Lodewijk XIII in 1624. Hij wordt aldus beschouwd als 's werelds eerste Premier, in de moderne zin van het woord.
Ons tweedaags verblijf in Leugny, bij "Chambres, Table d'Hôtes et Gites Les Mesanges' wordt een groot vraagteken. We zijn hier beland op "une ferme" met een 5-tal katten, die zowat alle tuinstoelen bezetten, een hond die zich regelmatig laat horen, kippen, een haan en nog enkele niet nader te definiëren "huisdieren"...
Zowel buiten als binnen hangt een niet zo aangename geur maar de kamer is ruim en heel netjes !
Ik heb voor morgen alvast een restaurantje vastgelegd maar daarvoor moeten we minstens een 15-tal km verder "fietsen" !!!
Voor de rest houden we het rustig. We zijn blij dat we eens niet gedurende vele uren op ons scherp zadel moeten zitten, wat uiteindelijk toch wel een paar ongemakjes met zich meebrengt. Morgen is het dus herstel- en recuperatiedag om er dan de komende 6 fietsdagen weer vol tegenaan te gaan !...
Foto's bij verslag Dag 6 Rit 6
Het lukt niet om foto's door te sturen naar de blog. Vorig jaar nochtans geen enkel probleem !
Wie de foto's wil zien, kan terecht op Facebook, daar zorgt Miet, één van mijn lieve dochters voor !!!...
Verslag Dag 6 Rit 6 Conflance - Tours
"Een fluitje van een cent", zo beoordeelden wij - allicht wat overmoedig geworden na onze geslaagde monsterrit van gisteren -, de rit van vandaag na raadpleging van het verloop en profiel van de rit naar Tours.
Na de langste en bijzonder zware klimrit van gisteren volgde immers vandaag de kortste (75,5 km), wel glooiend maar - op het eerste zicht - geen zo'n lange, steile hellingen meer.
En... voor het eerst deze week vertrokken we met een stralende zon aan een azuurblauwe, wolkenloze hemel.
De eerste 30 km loodsten ons doorheen "La Vallée du Loir", een licht golvende, maar mooie, groen kleurende natuur waar vooral rust van afstraalt.
Maar dan volgden dan toch enkele verrassend steile (korte) hellingen, die ons tevens langs de eerste glooiende wijnvelden brachten naar de Loire toe.
Het verkeer dat steeds drukker werd naargelang we Tours naderden noopte ons tot meer concentratie en voorzichtigheid want sommige Franse chauffeurs durven nogal vlammen alsof ze zich alleen op de weg wanen !...
Rond 13.30 uur stonden we al in bewondering voor de monumentale kathedraal van Tours, waarin vooral de mooie glasramen in het oog vallen.
Daar we pas om 15 uur in ons hotel mochten, hebben we -met de fiets - de drukke binnenstad bezocht, die alvast enkele leuke plekjes en mooie gebouwen (o.a. het Stadhuis, het Justitiepaleis, het Station, enz...) in petto heeft. Een bezoek overwaard !...
En voor vanavond hebben we al een gezellige laan ontdekt, vol terrassen met aangenaam ogende restaurantjes en met (hopelijk) heerlijke keuze-menuutjes !....
Het zal zeker smaken na de eerder sobere broodmaaltijden van vandaag !...
We wisten vooraf dat het vandaag een zware dagtocht zou worden : de langste rit, de meeste hoogtemeters en - volgens het opgegeven profiel - enkele (heel) steile hellingen. De eerste 70 km op golvend terrein verliepen rustig langs kleine, verlaten landwegen, weggedoken tussen de bossen, weidse groene weiden en landbouwvelden. In de kleine dorpjes die we doorkruisten lagen de meeste bewoners allicht nog in bed na de feestelijkheden van de avond voordien - op veel plaatsen wordt immers, zoals de Franse traditie het wil, samengekomen om '14 juillet' in te zetten met een banket, gevolgd door een volks dansfeest en vuurwerk !
Daar hebben we trouwens geen hinder van ondervonden, buiten wat gekletter van het vuurwerk in de verte ...
De rit ging vlot en deze middag hadden we al 75 km onder de wielen geschoven, maar het venijn zat dit keer duidelijk, zoals het hoort, in de staart ! In de laatste 25 km moesten we heel wat steile en zéér steile hellingen verteren (een paar zelfs van 10 à18% !!!), en met tevens gevaarlijke afdalingen (ook tot 18% !), wat toch wel wat risico inhield met onze zwaar geladen fietsen. Het is tevens op zo'n momenten - bij de steilste beklimmingen - dat de extra ballast (zo'n 15 à 20 kg bagage elk) veel bijkomende energie vergt om mee naar boven te zeulen. Als ik daar mijn eigen lichaamsgewicht bijvoeg - zonder cijfers te vermelden - dan kom ik toch aan een mooi rond getal !...
Maar al bij al denk ik toch dat we blij en trots mogen zijn met ons rapport voor vandaag (zie afbeelding, als die doorgaat...
In Conflans-suf-Anille zijn we in een schitterende Chambre d'Hôte beland, weg van de bewoonde wereld in een prachtig natuurkader met een zeer verzorgd en groot bloemen- en bomenrijk park. Weeral een plaatsje waar we wat langer zouden willen vertoeven maar ... morgen worden we verwacht in Tour's, zodus !..
Helaas, hebben we deze morgen ook minder goed nieuws moeten verwerken. We kregen het droevige' bericht dat een goeie vriend is overleden. Bij ons laatste bezoek, een paar weken geleden, had hij, samen met zijn lieve echtgenote, zijn vurige wens en intenties toevertrouwd om "mee te nemen" op onze tocht naar Lourdes. Het heeft helaas niet mogen zijn !...
Een pijnlijk verlies, in de eerste plaats voor zijn familie maar ook
vele kennissen en vrienden en wijzelf moeten afscheid nemen van een zeer aimabele, ondernemende persoonlijkheid, maar vooral van een échte vriend waar je steeds kon op rekenen, zelfs tijdens z'n laatste maanden van pijn en vertwijfeling, die hij zo moedig heeft gedragen.
Zoals mij ma vorig jaar in onze gedachten met ons meereed tot in Compostela, zó ben jij, Pol, nu onze begeleider en 'beschermengel' van hierboven op onze tocht naar Lourdes !...
Toen we deze morgen wakker werden kwamen we even in de verleiding om een snipperdag te nemen en te genieten van een bezoek aan het mooie en gezellige stadje Les Andelys en Le Petit Andely. Mooie en statige gebouwen (o.a. prachtige kerk, Le Château Gaillard), alsook de toeristische pleisterplaats langs de Seine. Maar bij inzage van ons draaiboek besloten we dan toch maar op de fiets te klauteren : verstand op nul en maar weer duwen, richting Bourth, 80 km verder gelegen. De regenbuien leken we definitief achter ons te hebben gelaten en ook de wind was ons gunstiger gezind dan de voorbije dagen. We zagen ook geen windmolens meer aan de horizon verschijnen wat er op wees dat er minder (steile) hellingen op het programma stonden. En inderdaad, op uitzondering van een 4-tal serieuze klimpartijen, ging het steeds lichtjes bergop/bergaf. Nu waren het vooral de hoogspanningspylonen aan de horizon die ons waarschuwden dat er alweer een kuitenbijter(tje) op ons lag te wachten. Na een relatief korte rit (80 km) waren we om 13.30 uur al in Bourth waar we werden verwelkomd in een mooie en gezellige B&B door een koppel gastvrije Engelsen !
Onderweg was er in elk dorp ook grote bedrijvigheid te merken voor de festiviteiten rond "14 juillet" want het grote Franse feest wordt overal reeds vanavond ingezet met het traditionele "Bal populair" gevolgd door vuurwerk !... Hopelijk wordt het toch nog een rustige nacht want morgen wacht ons één van onze langste riten (110 km) met bijna 1000 hoogtemeters !
Nog vermelden dat we even halt hielden deze voormiddag in Evreux, een prachtige stad met een majestueus stadhuis, belfort en kathedraal, maar ook een gezellige binnenstad met grachtjes (allicht afwateringen van de Eure, een rivier die Evreux doorkruist). Zeker een bezoek waard als je toevallig in de buurt bent !...
De foto's die ik met mijn I-phone neem kan ik niet doorsturen via de blog (blokkeert steeds - allicht ook door beperkte verbinding), sorry, maar ik zoek een oplossing via onze dochter Miet die misschien gemailde foto' op Facebook kan plaatsen. Ik hou jullie op de hoogte !...
Na hun miskleun van gisteren kregen de Franse weerlui vandaag het gelijk aan hun kant. Deze morgen begon het al vroeg te regenen en dat zou zo blijven duren, met kleine tussenpauzes weliswaar tot kort na de middag. De 3de rit begon aldus niet in ideale omstandigheden. Het parcours was een beetje gelijkaardig aan dat van gisteren, van het ene dorpjé naar het andere, van de ene watertoren naar de andere, van windmolens naar windmolens, die met vele tientallen de weidse landbouwvelden beheersen. Enkele hellingen vielen bijzonder zwaar uit en als je daar nog de wind bijneemt die gedurende 65 km pal in ons gezicht blies, dan weet je dat het een zware opdracht werd. Toen we de zoveelste regenbui moesten verwerken dacht ik echt een ogenblik : wie kwam in godsnaam op het idee om met een zwaar bepakte fiets naar Lourdes te fietsen in plaats van op comfortabele manier de rit in een 10-tal uren af te haspelen met de auto ?!...
Maar die gedachte speelde niet lang door het hoofd want de voldoening die je ervaart als je uiteindelijk - na een zware fysieke en mentale inspanning - je doel bereikt is zo intens dat je die voor niets zou willen inruilen !....
En na de middag waren plots alle "ambetantigheden" van de baan : de regen was opgehouden, de wind blies plots zijdelings/in ons voordeel en de hellingen werden veel minder steil en korter. Al 'fluitend' reden we Les Andelys binnen en werden we nog aangenaam verrast door een schitterende Chambre d'Hôte aan de oever van de Seine, waar iedere dag zo'n 5-tal Seine-Cruises aanmeren om het gekende 'Chateau Gaillard' te bezoeken.
Les Andelys blijkt dus een zeer toeristische pleisterplaats met interessante bezienswaardigheden (de tijd ontbreekt evenwel om daarvan te genieten) maar ik heb gezien dat ook de gastronomie hier welig tiert en daarvan zullen we straks toch een (welverdiend !) graantje meepikken !..
Tijdens de tocht fietsten we door La Picardie verte, Seine-Maritime en naderen we stilaan La Normandië. Zo zagen we hier en daar al de invloed van de typische Normandische bouwstijl.
Als je zo alleen (met z'n tweetjes) op weg bent wordt er niet zoveel geconverseerd tijdens de rit en heb je veel tijd om te genieten van de omgeving maar ook om in gedachten te verzinken...
En vandaag hebben we allebei veel gedacht aan "Dag 3" van onze vorige tocht, Marke - Compostela 2016 !
De (niet voorziene) zwartste bladzijde in het draaiboek van ons Compostela-avontuur : de zware val van onze lieve fietscompagnon Gerda, ziekenhuisopname in Pontoise (3 dagen) en de uiteindelijke definitieve opgave. Ik bewonder nog steeds de moed en het doorzettingsvermogen van kranige Gerda die de volledige tocht, ondanks de pijnlijke kwetsuren, verder heeft meegedaan als medebegeleider met Romain in de auto !
Een tweede domper volgde de daaropvolgende nacht toen ik het droevige bericht kreeg dat mijn ma (onverwachts ondanks haar gezegende leeftijd van 94 jaar) plots was overleden.
In de daaropvolgende moeilijke en chaotische dagen hadden wij gelukkig veel steun aan elkaar en hebben wij uiteindelijk in een sfeer van vriendschap en dankbaarheid tegenover elkaar succesvol Compostella bereikt !
Van hieruit nog een hartelijke knuffel van Trees en Willy aan Gerda, Ronny, Marijke en Romain !....
NB. Ik probeer straks nog eens om foto' door te sturen, maar ook nu wordt het allicht moeilijk met de beperkte verbindingsmogelijkheden op het Internet. De Fransen zijn duidelijk nog niet zover gevorderd zoals bij ons het geval is !...
Foto's bij verslag Dag 2.
Ik krijg de foto's niet doorgestuurd wegens slechte internetverbinding. Ik probeer het morgenvroeg nog eens. Nu bedtijd !...
Slaapwel !...
Met de kanariegele regencape op onze zwarte fietsen zouden we als strijdlustige "Vlaamse Leeuwen" vandaag dwars door het Franse regenfront trekken ! Zó had ik het gisterennacht gedroomd na de onheilspellende weersverwachtingen op TV. Maar de charmante Franse weervrouw sloeg de bal totaal verkeerd, zo bleek vandaag.
Toen we deze morgen om 08.00 uur vertrokken zag het er wel dreigend en donker uit maar' de beloofde zware buien bleven netjes "ingepakt" zitten in het grijze wolkendek. Geen spatje regen van de hele dag, bijgevolg ook geen 11 juli-pak om onze trotse strijdvaardigheid te etaleren aan de Franse bevolking !....
Met de wind zijdelings blazend, soms wat in het nadeel (laatste 25 km), maar meestal lichtjes in ons voordeel, werd het al bij al een rustige, ontspannen rit van 110 km in totaal, maar met 850 hoogtemeters moesten wel heel wat hellingen, vaak zeer nijdige kuitenbijters, overwonnen worden. Dit laatste werd evenwel gecompenseerd door de prachtige water- en bosrijke natuurgebieden die we doorkruisten. De dorpen oogden ook veel rijker dan de ietwat vervallen mijnwerkersdorpen van gisteren en zijn allicht een stuk meer aangewezen op toerisme (campings - cafés en restaurants) - we reden een stuk door de Somme-vallei. Onderweg kwamen we ook nog veel militaire kerkhoven tegen (o.a. 2 opvallende Duitse kerkhoven). Wanneer we dan door de weidse open vlakten reden met enorme landbouwvelden, zagen we telkens in de verte watertorens en windmolen oprijzen en dan wisten we meteen : na de volgende doortocht door een dorp, meestal in de "diepte" gelegen, volgt er straks alweer een lange klim richting watertoren of windmolens ! En we kunnen jullie verzekeren : als je reeds een 70 à 80 km in de benen hebt, dan werkt dat wel een beetje op "de moral" . Maar... eind goed, al goed, we zijn weeral meer dan 100km bij ons einddoel !.... Daarnet hebben we samen nog een (heel klein) 11 juli-feestje gebouwd, zonder gele cape evenwel, want intussen priemde de zon aarzelend door de steeds dunner wordende wolken heen. Dat belooft alvast voor morgen !... (Straks volgen nog enkele foto's)
Na een laatste trainingsrit zondag (Kortrijk gordelt - 50 km, mooi parcours) waren we klaar om vandaag ons Lourdesavontuur aan te vatten. Het werd een leuke start met de kinderen en kleinkinderen (die nog niet op verlof zijn), en met vrienden en buren die ons kwamen uitzwaaien in de Apollostraat. Wij zijn gestart met een zwak schijnend zonnetje maar vanuit Frankrijk kwamen al donkere wolken opzetten die steeds dreigender werden. Eerst hadden we nog een oponthoud in Decathlon Roncq toen mijn zadel bleek los te zitten (draaide plots mee toen ik een scherpe bocht nam !!!). Dit werd vlug verholpen (waarschijnlijk vergeten vast te zetten bij de laatste controle en het aanbrengen van een bagagedrager). In hartje Rijsel werden de hemelsluizen wagenwijd opengezet en was het hoog tijd om een koffietje te drinken. Na een 20-tal minuten wachten hebben we dan toch maar onze kanariegele regencape aangedaan om de volgende 3 uren in een gezapig pletsende regen onze tocht verder te zetten. In café "L'Amitié" in Carvin waren we niet welkom om onze picknick te verorberen (we zagen er waarschijnlijk te verwaterd uit .), gelukkig konden we een km verder terecht in café "Paristanbul" waar een vriendelijke Turk (die zelfs enkele woordjes Nederlands sprak) ons met veel plezier een tafeltje aanbood! Daar hield het ook op met regenen zodat we de laatste 25 km weer konden genieten van de weidse natuur. Alleen de dorpjes die we toen doorreden zagen er oud en grauw uit tussen de vele nog aanwezige terrils, stille getuigen van de vroegere steenkoolindustrie. Even opvallend, bij het naderen van Arras, waren de vele oorlogskerkhoven, die allen verwijzen naar "De slag bij Arras" (confrontatie tussen Duitse en Brits-Canadese troepen - 9 april tot 16 mei 1917). Rond 16.00 uur kwamen we aan in ons Inter-hotel (pas helemaal gerestaureerd) in Arras. Intussen kleurt de hemel alweer (bijna) helemaal blauw ! Maar morgen moeten we allicht opnieuw rekening houden met enkele fikse buien in de voormiddag, afwachten dus maar !...
