opvallende vaststelling...in Yangon rijden er geen motorbikes, verboden zelfs; men schrijft het naar verluidt toe aan 'n verbod uitgevaardigd door 'n hoge pief wiens auto niet zo lang terug in de flank werd geramd...door een motorbike ! in Mandalay zijn motorbikes (naast de trishaws -fietsen met ernaast een transportvak voor personen/goederen- de tuktuks -voor vervoer van 'n tiental mensen- de auto's en vrachtwagens) legio....bestuurders dienen een helm te dragen; aan de clocktower aan de zeigyo markt heb ik samen met 'n trishawer en 'n motorbiker het verkeer gevolgd en gezien hoe verkeerspolitie stelselmatig overtreders uit het verkeer plukte en bekeurde (naar ik hoorde 10.000 kyat zijnde ong10 euro, erg veel lijkt mij voor 'n veelal armere medeaardbewoner); raar maar waar, het (schoolgaande) kind achterop dient hele;aal geen helm te dragen en......draagt er dus geen !! nog 'n rare situatie, er rijdt 'n mengelmoes van auto's met het stuur links zowel als rechts; op 'n goeie dag besliste het regime komaf te maken met de britse manier van rijden.... gevolg 's anderendaags reed men rechts (zoals wij); de bestaande auto's (met stuur rechts) mogen blijven rijden, terwijl wie zich 'n nieuwe auto aanschaft er (verplicht) dient voor te zorgen dat ie 'n auto koopt met het stuur links ! en als uitsmijter...buitenlanders mogen geen motorbikes besturen; men geeft daarvoor twee redenen op: ze zouden zich wel eens in no-go zones kunnen wagen, en er is onvoldoende gepaste geneeskundige zorg om slachoffers van mogelijke ongevallen afdoend te verzorgen !
mandalay is 'n enorme stad, zeer uitgestrekt met over het miljoen inwoners...bedenk maar: 't voormalig koninklijk paleis (door Britten omgebouwd door fort en harde gevechten met Japanners in WOII) is 'n vierkant ommuurd door telkens muren van 2 miles en daarrond brede kunstmatige grachten...wandel daar maar 'n stuk van af, wat gisteren gebeurd is op zoek naar enkele sublieme pagodes (o.m. kuthodaw die talloze kleine pagode'tjes herbergt met telkens daarin een stele met 'n hoofdstuk van de boeddhistische 'bijbel', wat dit maakt tot het langst boek op aarde)....verder bezoek koninklijk paleis.....in de hitte ! vandaag met italiaans koppel (die van het inle-meer) en 'n pools stel voor 'n hele dag met pick-up (elk betaalde zowat 7 euro) naar de voormalige koningssteden amarapura (daar zagen we de eindeloze stoet monks van alle leeftijden op weg naar hun eetzaal) sagaing (met de flinke klim naar de pagode op de top) en inwa/ava (even het water over en met paard en kar bezoek aan houten klooster, restanten van pagodes en dat alles in 'n fabelachtige natuur) en tenslotte de sunset op de wereldberoemde U Bein-brug (dat is de langste teakhout -voetgangers- brug ter wereld, tussen 1200 en 1500m), de fotogenieke brug over de Ayayarwaddy of Irrawaddy Mandalay is zo ongeveer het spiritueel centrum van Myanmar..... dichtbij het hotel een van de zeldzame cafes (hier nogal gemakkelijk genoemd 'beer station') met Myanmar beer van het vat (dorstlessend maar iets lichter dan z'n belgische tegenhangers)
'save me from drowning in the sea.....pom pom pom' (the road to mandalay - robbie williams) stel je voor: vanuit nyaungshwe mogen buitenlanders 's ochtends niet met een lokale bus naar Mandalay, je kunt dus geen tickets daarvoor kopen, wel 's avonds (enkele busmaatschappijen rijden 's nachts naar M), wat dus betekende: zowat om 16 u opgehaald wordem door tuktuk om tegen bijna 19 u bus te nemen in Shwenyaung (raar maar waar, het omgekeerde van Nyaungshwe); twaalftal birma's, twee buitenlanders: ik en katie ('n jonge engelse uit guernsay) en bij aankomst in busterminal (tegen 4 u 's morgens) hadden we mekaar meer dan nodig om ons door taxi (shared costs) te laten brengen naar ons hotel, zij in het hare....ik...voor het mijne (want pas tegen zessen wordt opengedaan - ik heb geen oog dichtgeknepen) en eerste boodschap is: we are fully booked....m'n antwoord is duidelijk: I booked here for 3 nights (neem me voor me slechts manu militari te laten uitwijzen), krijg boodschap te wachten tot ong. 8...en 'n kwartiertje ervoor vraagt men naar m'n reispas en wordt m'n zware valies naar boven gebracht...val als 'n steen op harde bed in slaap.... ook het reisje naar Mandalay was niet mis....duisternis, veel vrachtverkeer, eerste helft zware klimmen en dalen (shan-plateau), tweede helft kouwelijk met vensters die niet meer dicht konden; drie lange stops aan baanresto's en dat met (van katie weet ik het niet) ong.1000 usd en nog euro's op zak, tussen grijnzende of vriendelijk verlegen bruine mannetjes Mandalay is eerste dag desorienterend...laat me door 'n birmamuslim naar mandalay hill brommeren, geeft ongewenste uitleg maar ik hoef voor z'n bijdrage/ritjes nog niet te veel uit de zak te halen......informeer me over treinrit naar hsipaw (enkel rit over die 300m afgrond trekt me aan) maar bij het horen dat enige trein om 4u 's morgens vertrekt, laat ik het plan varen......boek in de plaats daarvan in hotel nog nachtje bij en 'n busrit naar bagan (ik dring aan op hotel pick-up.....na betaling en uitschrijving van ticket deelt men me mee dat ik dan zelf naar busterminal mag tuffen...men lacht me vierkant in m'n gezicht uit: de receptioniste onder het mom geen engels te kennen (!), de 'balie-overste' zichtbaar tevreden 'n blanke liggen te hebben...en de vieze taart ('chinese'eigenares?) die voor een keer haar vieze smoel afzet......slotsom vandaag: er zijn wel vriendelijk ogende birmezen, maar er is onbetamelijk meer schorremorrie dan ik me had voorgesteld (geef me de omringende landen maar !)
overtreft m'n verwachtingen de dagboottocht op het inle-lake, met z'n eenbeenroeiers en z'n floating gardens (drijvende tuinen waarbij aarde wordt vastgehouden door moerasplanten en waterhyacinten en die door bamboepalen aan de bodem worden verankerd); op en aan het meer (22 km lang en 10 km breed) zijn er zowat 200 dorpen met zowat 80.000 Intha; indrukwekkende kom ingebed tussen twee enorme rijen bergen; met 'n italiaans koppel heb ik kost van tocht kunnen drukken. bezoek aan cheroot-werkplaatsen (birmaanse sigaren),'n weefdorp, een van de heiligste pagodes van M. waar vijf boeddhabeeldjes zodanig worden vereerd dat ze door constant met bladgoud beplakt te worden onherkenbaar zijn geworden; bezoek aan het houten klooster op palen 'klooster van de springende kat' maar ditmaal was er geen sprake van door hoepels springen. veel aandacht gaat naar bezoek obama, wat wijst op tegenwringen tegen de grote chinese investeringen die hier plaatsgrijpen
daarvoor doen we het.....lekker exotisch fietsen langs bergflanken over archislechte wegen, van asfalt waarvan oneffenheden legio tot aarden wegjes opgevuld met allerlei gesteente om bij regenweer de weg dan toch nog enige stabiliteit te geven; vanmorgen van nyaungshwe naar de warmwaterbronnen en vanmiddag van nyaungshwe naar maing thouk, met brug en een van de toegangen tot inle-meer...en reeds de eerste eenbeenroeiers aan het werk gezien.... nyuangshwe is uitvalsbasis voor het inle-meer en de meesten komen hier voor de boottocht (one-leg rowers en drijvende tuinen); de plaats heeft zoveel bijval dat de hotelletjes hoge prijzen aanrekenen zonder veel service ! nyaungshwe ligt in het zuidelijke shan-plateau...bewoners zijn dus hoofdzakelijk shan of mix met birmaan gelezen dat 'n aantal gebieden strict no-go zones zijn o.m. archeologische site Mrauk U...... wegens oorlog met rebellen
