reizen Wil
Inhoud blog
  • Voorbereiding voor morgen
  • Indianen fair
  • Een dag als thuis
  • komst Hans en Hinke
  • Mount Lemmon

    Zoeken in blog



    Mijn favorieten
  • USA vakantie 2010
  • De reizen van Dick en Wil
  • Amerika reis 2011
  • USA 2012
  • Amerika reis 2013

  • 21-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Afscheid
    Er is een tijd van komen en een tijd van gaan. Als eersten nemen Marion en Clemens om 9.00u afscheid van ons om hun reis door de VS te vervolgen.Later in de ochtend volgen Joop en Ine en Hans en Hinke, Yvon en Sil en ik vertrekken vervolgens weer naar onze tijdelijke verblijfplaats bij de Pats. Ik wil graag iedereen bedanken voor haar of zijn inzet om er 5 superdagen van te maken. Dit zal niet snel meer voorkomen. Ik heb er van genoten en ik hoop jullie ook. See you all in August.

    21-04-2016, 00:00 geschreven door Wil


    19-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen. Sonora Desert Museum
    Vanmorgen om 9.00u zijn we met 2 auto's naar het Sonora Dessert Museum vertrokken. De stemming zat er goed in, we hadden er allemaal zin in. Joop begroette ons (de dames) zelfs met de opmerking "good morning desert beauties". Het Dessert Museum is voor het grootste deel buitenmuseum. In het buitenmuseum kunnen we planten, bomen, cactussen en dieren bewonderen die in de woestijn voorkomen. Verder zijn er verschillende grotten waar je achter glas dieren kunt bekijken die in de woestijn leven. We hebben weer een aardig eind gelopen en een lekker ijsje gegeten. Om een uur of vier stonden we weer buiten. We zijn eerst even langs de camping gegaan en daarna zijn we naar een Casino gereden. We hadden het plan gevat om voor onze gezamelijke laatste middag/ avond met ons allen in het Casino te eten. Yvon en ik konden het niet laten om even een paar dollar in een slotmachine te gooien, maar natuurlijk niets gewonnen. Er was in het restaurant een grote tafel voor ons klaar gezet en er stond een buffet met allemaal heerlijke gerechten. Weer op de camping aangekomen konden we nog net genieten van een prachtige zonsondergang.
     
       
       
       

    19-04-2016, 00:00 geschreven door Wil


    18-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Brown Mountain
    Een aantal mensen hadden afgesproken dat ze de trail over de Brown Mountain vandaag wilden lopen. We waren met ons zessen, Marion en Clemens, Hans en Hinke en Sil en ik. Sil had gezegd dat deze hike niet zo moeilijk was en dat was ook zo. Volgens mij is de hoogste top van de berg nog geen 1000m. We zijn om 9.15u na het ontbijt met frisse moed op pad gegaan. Het eerste stuk liepen we nog over een vlakke ondergrond, maar daarna kwam het echte werk over grind, losse stenen, steentjes en keien. Op een gegeven moment glij ik weg, verlies mijn evenwicht en val met 1 bil op een cactus, toen ik op stond was de cactus kaal en mijn bil was veranderd in een cactus. Ik kon niet zien hoeveel naalden er in mijn broek en bil staken, maar het moeten er tussen de 80 en 100 zijn geweest. Sil heeft altijd een tang bij zich om naalden uit te trekken, hij begon met de naalden die door mijn broek in mijn bil staken. Toen hij daarmee klaar was, moest de broek naar beneden om de naalden uit mijn bil te halen. Daar waagde hij zich niet aan. Hinke nam de tang over om het werk af te ronden. De heren bleven op gepaste afstand wachten tot de operatie achter de rug was. Ik wil wel even kwijt dat het niet geheel pijnloos was. Toen het karwei geklaard was konden we verder. We hebben de top gehaald en zijn zelfs nog over de rim gelopen, daarna zijn we weer aan de afdaling begonnen en dat was maar goed ook, want het werd behoorlijk warm. s'Avonds hadden we gezellig "potluck", iedereen maakt dan wat te eten en eet alles gezamenlijk op. We hebben de hele avond bij Marion en Clemens buiten van het eten en ons samenzijn genoten.
     
       

    18-04-2016, 00:00 geschreven door Wil


    17-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Verhuizen naar camping
    Verhuizing naar camping Met 2 travel trailers en 3 motorhomes zijn we vanmorgen op pad gegaan naar Gilbert Ray Campground. Het was een hele karavaan. Ik zou met de Ipad van Yvon het vertrek filmen, achteraf bleek dat ik mijn vinger op een knopje had gehouden waardoor er alleen foto's werden gemaakt en wel een heleboel dezelfde foto's. Ik heb dus niet gefilmd. Gelukkig stond Hans even verder te filmen en hij weet wél wat hij doet. Aangekomen op Gilbert Ray campground moest er eerst gedumpt worden en water worden getankt. Toen we allemaal een plek hadden gevonden, zijn we boodschappen gaan doen met 5 dames en Joop. Hans ging voor ons allemaal koken. We zijn eerst naar een outlet gereden. Ik hoopte dat er een winkel van Tommy Hilfiger zou zijn en jawel de eerst winkel die we tegen kwamen was een Tommy. Volgens mij was ik de enige die naar Tommy wilde. We zijn dus eerst het hele winkelcentrum doorgesjouwd. We hebben nog bij Starbucks koffie gedronken en op weg naar de auto kon ik eindelijk bij Tommy naar binnen en daar werd van alles aangeboden met fikse kortingen. Ik had al snel een overhemd en een zomerbroek gevonden. Iedereen wilde wel iets kopen. Joop ging even met de manager praten en zocht ons op omdat hij nog 10% korting bovenop de bestaande kortingen had bedongen bij de manager. We blijven Nederlanders dus iedereen ging weer in de rekken snuffelen. Marion had al 2 paar sokken met korting afgerekend en zij ging weer terug naar de kassa, want zij wilde die 10% ook. Het was grote hilariteit en volgens mij maakten wij meer lawaai dan men gewend was in deze winkel. Het bezoek aan de outlet heeft ons veel meer tijd gekost dan we van plan waren en toen moesten we nog naar de Walmart. In de Walmart ging iedereen een andere kant op en ook dat kostte allemaal meer tijd dan we hadden voorzien. Om 7.00u in het donker kwamen we pas aan op de camping, arme Hans was al om 4.00u aan het eten begonnen, dat was dus uiteindelijk koud geworden, maar even in de magnetron en we konden aan tafel. Complimenten voor Hans, we hebben met 9 mensen in de motorhome van Hans en Hinke van een heerlijke maaltijd kunnen genieten. Gilbert Ray Campground is een camping in een natuurreservaat in de meest groene woestijn van de wereld. De natuur is prachtig met heel veel cactussen en bergen op de achtergrond.



    17-04-2016, 00:00 geschreven door Wil


    16-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Groep compleet
    Joop en Ine zijn ook aangekomen dus de groep is compleet, we hebben heerlijk bijgekletst en heerlijk gegeten samen. s'Avonds heeft Sil een kampvuur gemaakt en hebben we smores gemaakt, dat wordt altijd een heerlijke knoeipartij en het is zo zoet dat het glazuur van je tanden springt. Vandaag vertrekken we met de hele groep voor 3 nachten naar een camping en gaan daar allerlei leuke dingen doen. De verslagen van ons verblijf op de camping zet ik op een later tijdstip op het blog
     
       
       
       

    16-04-2016, 00:00 geschreven door Wil


    15-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De eerste gasten arriveren
    Een groot deel van de ochtend hebben we besteed aan het klaarzetten van tafels en stoelen voor de ontvangst van de gasten voor dit weekend. We hadden het plan gevat om bij de Pats op het terras te eten, maar een broedende vogel gooide roet in het eten. De vogel werd zo onrustig als we langs het nest liepen dat we besloten om de tafels, stoelen en de bakplaat op de campingplek van Sil en Yvon te plaatsen. Het was een beetje gedoe want het stormde vandaag zo erg dat alles moest worden vastgezet en de tafelkleedjes moesten worden vastgeplakt. In de loop van de middag arriveerden Clemens en Marion en een uur later Hans en Hinde. We hebben gezellig met elkaar gegeten. Morgen komen Joop en Ine nog en dan is de club compleet.

    15-04-2016, 00:00 geschreven door Wil


    14-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Boodschappendag
    Er moeten vandaag een hoop boodschappen worden gedaan, want morgen komen de eerste Nederlanders hier aan en zaterdag komen Joop en Ine. Zij zijn een dag later omdat zij oponthoud hadden. Zaterdagavond gaan we dan met ons allen eten Pat en Patty zijn daar ook bij. We zijn dan met 11 mensen, het wordt vast heel erg gezellig. Yvon en ik zijn eerst naar de Amerikaanse Makro gegaan, daarna naar een dollarshop en als laatste naar de Walmart. Daar ben je dan een aardige tijd mee bezig. Als beloning hebben we koffie gedronken bij Starbucks en gezellig zitten kletsen, dat kletsen gaat ons trouwens heel erg goed af. s'Avonds hebben we heerlijk zalm van de bakplaat gegeten met groenten en aardappelpuree.

    14-04-2016, 00:00 geschreven door Wil


    13-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mount Lemon
    We hebben vandaag een lange rit naar Mount Lemon gemaakt. Het was een prachtige dag voor een autorit, mijn armen waren nogal verbrand tijdens de hike van gisteren. Ik heb nu kunnen zien hoe groot Tucson is, de stad is heel erg uitgebreid over een groot gebied. Mount Lemon is 2400m hoog en boven op de berg is een skigebied. Dat is bijna niet te geloven als je bedenkt dat Arizona voor een groot deel woestijn is. Er is een verschil van 20 graden tussen het lage gedeelte van de berg en het skigebied. Het was een fantastische rit, aan het begin van de rit naar de top van de berg bestond de vegetatie uit cactussen en struiken. Toen we hoger kwamen werd de berg steeds kaler en naar de top toe groeiden er allemaal bomen. Boven bij het skigebied lag zelfs sneeuw en werd het aardig fris. Er waren heel veel wielrenners op de berg, van een van de wielrensters hoorden we dat ze er vier uur over doen om boven te komen. We hebben ze inderdaad zien ploeteren. De beloning komt bij de afdaling. De fietsers gaan met een noodgang naar beneden. We hebben boven op de berg bij een restaurant een stuk pizza gegeten en zijn toen weer aan de afdaling begonnen. Yvon had s'morgens het vlees voor hachee al in de slowcooker gedaan, dus toen we om 5 uur thuiskwamen was het eten al bijna klaar. Vanavond hebben we bij Pat en Patty gegeten en het was heel erg gezellig. Ik heb weer genoten van de rit over de Amerikaanse highways. Ik voel me hier weer helemaal thuis.

       
       

    13-04-2016, 00:00 geschreven door Wil


    12-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.door King Canyon naar Watson Peak
    Sil en ik hadden het plan gevat om vandaag door de King Canyon naar Watson Peak te hiken. Hij heeft de berg nog nooit beklommen en waarschuwde me dat het niet makkelijk zou worden. Het weer was prachtig voor een hike, niet te warm en soms een lekker windje. We zijn met de auto naar een parkeerplaats bij de berg gereden en toen rugzakken om en wandelstokken mee. Eerst was het pad zanderig en dat loopt heel moeilijk, na een tijdje kwamen we op een pad met gravel en losse stenen. Ook dat loopt moeilijk, maar we bleven optimistisch. Ik zal verder niet op alle details ingaan van de hike, maar het was zwaar......heel zwaar. We hebben elkaar naar boven gepraat, toen we bijna boven waren dacht ik "ik ga hier zitten en wacht wel tot je terug komt". Ik was uitgeput en volgens mij was mijn bloeddruk naar grote hoogte gestegen, zo erg dat mijn hoofd er van bonkte en ik werd steeds duizelig. Toen ik weer een beetje was bijgekomen, ben ik toch weer verder gegaan. Eindelijk waren we boven en dat is dan een super gevoel. We zijn tot de uiterste punt gelopen en werden met een uitzicht van 360 graden beloond. We hebben boven nog met een stel leuke jonge mensen gesproken en besloten na enige tijd aan de afdeling te beginnen, met het idee dat dat alleen maar makkelijker zou zijn. Niets is minder waar, wat een worsteling. Dat kwam natuurlijk omdat ons lichaam nog niet was hersteld van de klim. We hebben het gered. De klim was 7,5 km en de berg was 1400meter hoog, in totaal hebben we 17.2km geworsteld om naar boven en weer naar beneden te komen. Toen we bij de auto waren hadden we allebei een super gevoel. We hadden het gered.
     
       
       

    12-04-2016, 00:00 geschreven door Wil


    11-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De Pats komen weer thuis
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Pat en Patty komen vandaag weer thuis vanaf Hawaï (zij zijn de dames die hier wonen en op wiens grond Yvon en Sil staan met hun motorhome en travel trailer) Yvon en Sil zijn ze op gaan halen van het vliegveld in Tucson. Ik ben thuis gebleven en ik heb eens een wandeling in de omgeving gemaakt. Nou is dat niet het gezelligste dat je kunt bedenken in deze buurt. De kavels grond zijn groot, soms staat een redelijk huis op met alles opgeruimd rond het huis, maar er staan ook huizen tussen waar het rond het huis een grote puinhoop is. Het is woestijn dus er is geen bestrating, de straat bestaat uit zand en dat is het. In Nederland kun je je daar niets bij voorstellen, geen bestrating geen stoepen, maar zand en nog eens zand. Ik kwam op mijn ochtend wandeling ook niemand tegen, want men wandelt hier niet. Alles gaat per auto. Het was voor mij weer een heel nieuwe ervaring.
    Vandaag een schitterende regenboog.

    11-04-2016, 00:00 geschreven door Wil


    10-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hiken (wandelen)
    We hadden gisteren besloten om vandaag een fikse wandeling te maken. Met de auto zijn we naar een parkeerplaats gereden waar een wandelpad door een natuurgebied begint. De wandeling ging over zand en later over een kiezelpad met stenen, heuvel op en heuvel af. Ons doel was een picknickplaats aan de weg daar kon Yvon besluiten of ze mee terug wilde wandelen. Zij koos er voor om daar te wachten en wij zouden haar daar oppikken met de auto. Sil en ik zijn terug gelopen. Toen we bijna bij de auto waren begon het te regenen. We hadden de donkere luchten om ons heen al gezien. (Het is vandaag 20 graden met dreigend donkere luchten). We hebben in totaal 11.75 km gelopen. Met de auto zijn we naar de picknickplaats gereden om daar Yvon op te halen, maar er was geen Yvon. Sil dacht al dat zij vast richting huis was gelopen en zowaar we kwamen haar onderweg tegen. Toen we thuis waren vroeg Sil of ik mee wilde op de quat om water te halen. Ik heb nog nooit op zo'n ding gezeten, dus ik wilde wel mee. Ik moet eerlijk bekennen dat het niet mijn hobby is. Toen we drinkwater aan het tappen waren begon het weer te regenen en de hemel was hier en daar helemaal zwart. Je zag in de verte de regen uit de wolken komen. We hebben even gewacht tot het er allemaal wat beter uitzag en zijn toen naar huis gereden. We zijn bijna droog over gekomen, maar de rest van de middag is er wel heel veel water gevallen. Ik zit hier dus in de trailer mijn blog bij te werken en lekker te lezen, want buiten is het erg nat.
     
       

    10-04-2016, 00:00 geschreven door Wil


    09-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tohono Chul
    Yvon en ik zijn vanmorgen naar Tohono Chul gereden. Het doel van de tuinen van Tohono Chul is om het publiek kennis te laten maken met de flora en fauna van de woestijn. Het is prachtig opgezet en er lopen heel veel vrijwilligers rond die proberen om alle vragen van het publiek te beantwoorden. Overal staan borden om mensen te waarschuwen voor ratelslangen, zij komen hier heel veel voor en verstoppen zich onder planten. Als je op het gebaande pad blijft is er niets aan de hand. Alleen soms steekt een slang het pad over en dan is voorzichtigheid geboden. Ik kreeg van Yvon uitleg over een cactus (Jumping Cholla) met naalden waar weerhaken aanzitten. Als je zo'n naald aanraakt kan het zomaar zijn dat een stuk van de cactus los laat en tegen je huid springt waarbij de naalden in de huid dringen. De enige manier om er weer vanaf te komen is de hele boel met een kam of tang los trekken en dat is heel erg pijnlijk. Terwijl wij daar staan komt er een vrijwilligster bij ons staan en deze dame vertelt allerlei bijzonderheden over de cactus. Zo vertelde zij dat iedere stekel een beschermlaag heeft. Om het te tonen probeert zij een stekel uit te trekken en ineens laat het stuk cactus los en schiet naar haar hand en toen had zij een probleem er staken een behoorlijk aantal naalden in de huid van haar vingers. Zij pakte een kam uit haar tas om de stekels uit haar huid te trekken en toen kon ik zien dat het heel erg moeilijk ging en heel erg pijnlijk was. Toen alles eruit was, kon je zien dat zij allemaal kleine wondjes aan haar hand had waar druppels bloed uit kwamen. De pijn was toen gelukkig wel over. We zijn daarna naar een Mall gegaan met een Ross Dress for Less winkel. Dick kocht in deze winkel altijd zijn overhemden en deze kostten toen bijna niets en het waren prima overhemden. Om een lang verhaal kort te maken zal ik maar bekennen dat ik een paar witte gympen van Guess, een tas van Tommy Hilfiger en drie zomerjurken heb gekocht, voor heel weinig geld. Kopje koffie gedronken bij Starbucks en onze dag was weer goed.
     
       
       
       

    09-04-2016, 00:00 geschreven door Wil


    08-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Sabina Canyon
    Vanmorgen zijn Yvon en ik naar de Sabina Canyon gereden. De autorit er naar toe is al een feest op zich, de natuur is prachtig. Het heeft vannacht en vanmorgen voor het eerst in 4 maanden geregend, al het stof is uit de lucht en het ruikt heerlijk buiten. Door de regenval begint alles te bloeien, ik heb nog nooit de bloei van cactussen gezien er komen prachtige bloemen aan. Nog een paar dagen en de woestijn staat voor een groot deel in bloei. Ik heb mijn seniorpas van Amerika bewaard. Met deze pas heb je als oudere inwoner van de VS je leven lang recht op fikse kortingen bij de entree van Nationale parken of je krijgt gratis toegang en mag zelfs een tweede persoon gratis meenemen. Ik ben natuurlijk geen inwoner, maar dat weten da dames bij de kassa niet. En ja hoor we hoefden geen entree te betalen. Het was behoorlijk druk. We zijn met een treintje de berg op gegaan, een rit van 30 minuten en gedurende de rit wordt er door een gids uitleg gegeven over het ontstaan van de Canyon en de flora en fauna. Ik heb genoten en voelde me helemaal gelukkig omdat ik er heel erg bewust van was dat ik weer in Amerika ben. Vanaf de laatste halte van de trein zijn we naar beneden gelopen, een wandeling van 7.65km. We kregen een fikse regenbui op ons hoofd, maar waren na de regen ook zo weer droog. Daarna zijn we naar een grote Mall gegaan en dit was ook weer een feest van herkenning. We hebben heerlijk een ijsje gegeten, want dat hadden we wel verdiend. Vanavond hebben we weer heerlijk gegeten met ons drieën. Het leven is hier zo slecht nog niet.
     
       
       
       


    08-04-2016, 00:00 geschreven door Wil


    07-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Huis inrichten
    Vandaag heb ik mijn "huis" ingericht en de campingplek verkend. Ik verblijf in een travel trailer, geschikt voor 7 personen met keuken en volledig ingerichte badkamer, dus voor mij heel riant. Sil moest de motorhome van Hans ophalen om hem de volgende dag even naar de garage te brengen voor een onderhoudsbeurt, als Hans en zijn vrouw komen, kunnen ze zo wegrijden. Het was een prachtige weg door de dessert er groeien heel veel cactussen. Ik heb genoten. We hebben Sil bij de motorhome afgezet en zijn toen even doorgegaan naar de camping waar we met alle Nederlanders gaan staan en we hebben een vriend van Yvon en Sil bezocht. Het was een heerlijke dag.
     





    07-04-2016, 00:00 geschreven door Wil


    06-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vlucht naar Phoenix
    Vanmorgen werd ik om 5.30u opgehaald door een Schiphol taxi. Ik was dik op tijd bij Schiphol, bij het inchecken begonnen de problemen omdat ik geen Estaformulier heb ingevuld dat hoeft niet omdat ik een visum heb. Met dit gegeven kunnen ze op Schiphol maar moeilijk omgaan. Na wat gedoe kon ik inchecken, ik heb even rondgelopen bij de winkels en toen naar de douane voor het interview. Meestal krijg je een heel verhoor, maar deze keer viel het mee. De vlucht zou om10.35u vertrekken maar om 9.30u werd er omgeroepen dat het een kwartiertje later zou worden. Op dat moment kon ik al bedenken dat ik mijn aansluiting bijna zeker zou missen. Toen er na nog een half uur werd omgeroepen dat we pas om 12u konden vertrekken vanwege MOTORSTORING, wist ik dat ik een probleem had. Ik heb van alles gedaan om Yvon en Sil te bereiken, dat kon niet mijn telefoon meldde dat hun telefoon niet werkte. Uiteindelijk heeft Ilona, Yvon een mailtje gestuurd om te laten weten dat ik pas s'avonds in Phoenix aan zou komen, ik wist toen nog niet hoe laat. Toen bekend werd op welke vlucht ik werd geboekt, heeft Ilona dat weer doorgegeven. Al met al heb ik 20u gereisd, waarvan ik 7u op het vliegveld van Minniapolis heb doorgebracht. Ik heb daar wel gezellig zitten praten met een vrouw uit Nijmegen. Bij aankomst in Phoenix zag ik Sil al snel staan, gelukkig waren ze er. Na een rit van 1u en een kwartier kwamen we in Tucson aan. Ik heb riant een eigen caravan, geschikt voor 6 personen. Ik heb heerlijk geslapen en ga vanaf nu genieten.

    06-04-2016, 00:00 geschreven door Wil


    04-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    ======================================================================================================
    ARIZONA
    ======================================================================================================

    04-04-2016, 13:01 geschreven door Wil


    05-07-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Homer - Wasilla - Anchorage
    Vanmorgen heb ik afscheid genomen van de meest vreselijke hotelkamer waar ik ooit in heb geslapen. Ik denk dat ik hier maar een klacht over ga indienen. Het verblijf in Homer is verder prima geweest. Margo en ik hebben heel veel gelopen en s'avonds zijn we met Jan en Herbert gaan eten. Het was heel gezellig en we hebben heel erg gelachen. De rit naar Anchorage was weer helemaal geweldig met veel natuurschoon.
    De laatste nacht in Anchorage. Margo en ik willen toch nog heel graag naar een Walmart. Bij de receptie hebben we geinformeerd of er een Walmart in de buurt was en er was er één, maar dat was 50 minuten lopen. Wij hebben er een uur over gelopen, daarna nog 1 1/2 uur gewinkeld en toen we een uur terug gelopen. We waren om 20.00 uur terug. We hebben de boodschappen weggezet, onze salade gepakt en zijn heerlijk met wijn op een bankje aan het meer gaan eten. Het was prachtig weer. Morgen op ons gemak de koffer inpakken, om half één worden we naar het vliegveld gebracht voor een lange vlucht naar Amsterdam.
       
       
       
       

    05-07-2015, 00:00 geschreven door Wil


    04-07-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Homer - beren
    Op de voorlaatste dag van ons verblijf hier in Homer is het dan zover, we gaan beren zoeken. Vanmorgen om half 5 ging de wekker, we moesten om kwart voor zes klaarstaan om naar de hangar te worden gebracht. Wij gingen met 5 mensen van de groep beren zoeken. Dawn (onze reisbegeleidster) kwam niet opdagen en zij nam haar telefoon niet op, dus hebben we een taxi laten komen om ons weg te brengen. We waren nog redelijk op tijd op het vliegveld, er zaten al 10 mensen te wachten met ons erbij bestond de groep uit 15 personen die verdeeld werden over 3 kleine cessna's. Eerst moesten de rugzakken gewogen worden, de papieren ingevuld en getekend worden en daarna werden de lieslaarzen met schoenen gepast en aangetrokken. Er werd ons door een van de medewerksters van de luchthaven verteld wat we wel en niet mochten doen en vervolgens kregen we de briefing van een van de piloten. We zouden ruim een uur vliegen en daarna landen op een strand. Onze groep werd verdeeld over de 3 vliegtuigjes, omdat wij singles waren en verder gingen er alleen stellen mee. Het vliegtuig waar ik in zat werd bestuurd door een piloot van een jaar of 30 die voor het starten vroeg of we goed zaten en vervolgens riep "let's rock and roll". Het werd een vlucht van ruim een uur, omdat het nog niet volledig eb was. We landden op het strand en de vlucht en landing waren al heel bijzonder, af en toe kreeg ik het gevoel dat ik een berg aan kon raken. Als je uitstapt mag je geen voet verzetten voor je toestemming van de piloot/gids hebt gekregen. Je loopt in een rij achter elkaar en mag pas foto's maken als de gids stilstaat en je toestemming geeft. We liepen over de eerste duin en gelijk stond daar een beer, ik dacht nu al? We moesten allemaal dicht bij elkaar op onze knieën zitten en toen kregen we toestemming om te fotograferen. De beer doet gewoon zijn ding en kijkt af en toe. We zijn later het wad opgegaan en moesten door een snelstromende rivier lopen, het water kwam tot boven mijn knieën en de stroom is heel erg sterk, dat is dan weer zo'n moment dat ik denk "waarom doe ik dit toch"? We hebben zeker 12 beren gezien waarvan een moeder en jong en een beer kwam wel heel erg dichtbij, toen dacht ik je mag nu wel stoppen en later bleek dat ik niet de enige was die dat heeft gedacht. Op zo'n moment moet je op je knieën blijven zitten, je mag geen geluid maken en zeker niet bewegen. De beer bepaalt wat hij gaat doen, nog meer naderen of zich omdraaien en weglopen, deze liep gelukkig weg. Ik kan niet goed uitleggen wat ik vandaag hebt beleefd en gezien, maar het was één van de meest indrukwekkende belevenissen in mijn leven. Het was een SUPERDAG. Als kers op de taart was er vanavond een parade in de stad (the 4th of Juli) we zijn even gaan kijken en het was behoorlijk druk, leuk om mee te maken. We waren allemaal uigenodigd om een kar of auto te versieren en deel uit te maken van de parade, alleen Herbert en Jan hebben hier gehoor aangegeven. Natuurlijk zijn we net zolang blijven staan tot ze voorbij kwamen en wij maar zwaaien.
       
       
       
       

    04-07-2015, 00:00 geschreven door Wil


    03-07-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Summit Lake - Homer
    We zijn van Summit Lake naar Homer gereden. Een prachtige route met schitterende vergezichten. In Homer loopt er een weg recht de zee in van zeker 10 mijl lang. Langs de weg zijn heel veel campings en aan het eind van de weg zijn veel souvenirs winkels en eetgelegenheden. Er wordt heel veel gevist, de vissers kunnen hun vis op diverse plekken schoonmaken. We hebben even staan kijken en zagen dat er alleen hele mooie stukken filet van de vis worden gesneden en de rest gaat terug in zee. Het is hier in het zuiden weer prachtig weer een graad of 22. Wat heel bijzonder is aan Homer....zijn de besneeuwde bergen met hier en daar een gletser en daarbij een prachtige blauwe zee. We zijn in Homer omdat morgen 5 mensen, waaronder ik beren gaan zoeken. We gaan met een heel klein vliegtuigje naar een gebied waar gegarandeerd beren zich bevinden. Ik vind het heel erg spannend.
     
       

    03-07-2015, 00:00 geschreven door Wil


    02-07-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hatcher Pass - Beluga Point - Portage Glaciers - Summit Lake
    Vannacht hebben we wel heel basic geslapen om dat te compenseren kregen we een gratis diner. We sliepen in cabins, een soort blokhut, alleen deze cabins hadden geen stromend water(dus geen douche) jakkie en een chemisch toilet. Je kon er niet eens je handen fatsoenlijk wassen. Dat gaat me toch allemaal iets te ver, maar ja als je in een toendra achtige omgeving verblijft kun je niet verwachten dat alle voorzieningen zoals wij die gewend zijn, aanwezig zijn. We hebben wel heel erg lekker gegeten met de hele groep. We zijn langs een van de mooiste kust routes gereden naar Beluga Point. In Julie en augustus zwemmen hier de Belluga walvissen langs. Door schitterende canyons en een prachtige omgeving kwamen we aan in Summit Lake. Er is een eenvoudig hotel, maar in ieder geval een schone badkamer en heerlijke bedden. Ik vind Alaska nog steeds helemaal geweldig. Een huishoudelijke mededeling: Volgers van dit blog mogen ook reageren. Ik vind het ook leuk om iets van het thuisfront te vernemen
     
       

    02-07-2015, 00:00 geschreven door Wil


    Archief per week
  • 06/03-12/03 2017
  • 27/02-05/03 2017
  • 20/02-26/02 2017
  • 10/10-16/10 2016
  • 03/10-09/10 2016
  • 26/09-02/10 2016
  • 19/09-25/09 2016
  • 06/06-12/06 2016
  • 30/05-05/06 2016
  • 23/05-29/05 2016
  • 16/05-22/05 2016
  • 25/04-01/05 2016
  • 18/04-24/04 2016
  • 11/04-17/04 2016
  • 04/04-10/04 2016
  • 29/06-05/07 2015
  • 22/06-28/06 2015
  • 15/06-21/06 2015

    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !



    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs