Goeg voorgedronken (2liter pp) vertrekken we voor de ultieme hoogte test. We gaan de Chimborazo beklimmen, met een hoogte van boven de 6000m. Wij gaan enkel tot aan de laatste trekkershut, die bevindt zich op 5000m hoogte.Onderweg zien we lama´s en vicuña´s die hier in het wild leven. Onder het genot van wat coca thee stappen we overdreven rustig verder. Na een beklimming van 1 uur voor 200 m te stijgen komen we waar we zijn moeten. Fier als we zijn krijgen we nog een sticker en een stempel in ons paspoort. Na een kwartiertje rust kunnen we terug aan de afdaling beginnen tot op 4800m al waar we op lekkere tortillia´s worden onthaald. Nu zijn we klaar voor het tweede avontuur van de dag; afdaling naar 3000 m met de mountainbike over een lengte van 32 km.
Nu zijn we een paar dagen in Baños, bekend om zijn sprotieve mogelijkheden, we gaan dan hier ook mountainebiken (zonder te vallen Roel). De bus brengt ons tot 2500m voor een afdaling langs de flanken van de Tungurahua vulkaan tot op 1500m. Een speciale ervaring! De vrije tijd die we hebben gebruiken we o.a. voor de was te laten doen, zodat de jungle geur uit onze kleren is. Onder het genot van een lekkere canelazo proeven we van het leven in Baños. Rond half tien vertrekken we met de chiva voor een bezoek aan de altijd actieve vulkaan Tungurahua. Dit bezoek viel ,door de manier van werken in Baños (Franse slag) bijna in het water. Ze waren ons vergeten! Met een uur vertragen zijn we toch kunnen vertrekken, en op de plaats aangekomen zou er een kampvuur aangelegd worden. Echter ook dit was weer onmogelijk om dat ze ook weer geen lucifers bij hadden. We hebben een paar keer een rode gloed gezien, en toen waren de wolken weer de spelbreker. s'Anderendaags hebben we genoten van de Ecuadoraanse specialiteit.ra ra ra (zie foto)
Jammer maar helaas, mooie liedjes duren niet lang. We moeten de jungle weer verlaten. Met alle mooie indrukken bij ons stoppen we onderweg bij een waterval en sommigen steken de kloof over met de tarabitta. Na een lange busreis arriveren we in Baños waar we een cultuurshok ondergaan en genieten van een heerlijke WARME douche.We beseffen dat we al op de helft van de reis zitten maar er komt nog veel moois op ons af.
Het echte werk. Volgns indiaans ritueel worden onze gezichten geschilderd met sap van een vrucht. Daarna vertrokken naar een plaatselijk schooltje waar Agnes wat spullen afgaf. Het echte jungle gevoel kwam boven bij onze verdere tocht. Enorme indrukken van de verscheidenheid en grootte van bloemen, planten en bomen. Het was fantastisch, tropisch warm en vochtig in het hart van de wereld.
5h15 Klaar voor en lange dag richting jungle. Onderweg een leuke stop gehad, spieren ontspannen in de thermale baden vam Papalacto hoog in de Andes. Via de Pan-American terecht gekomen in het Amazone gebied waar we voor het eerst kennismaakte met het tropisch nevelwoud tusssen de 1500 en de 3000 m.Veel orchideeën en bromelia´s gevonden. Rond half zes aangekomen bij de Napo rivier voor een kano tocht naar yacuna-lodge waar we 2 nachten overnachten.Slapen onder klamboe ivm malaria muggen.
Vandaag relaxt ontbeten en daarna de bus genomen naar Cotacachi waar we een bezoek gebracht hebben aan het kratermeer van deze vulkaan. Heel veel wind daarboven maar een heel mooi uitzicht. Daarna heb ik een pittige wandeling gemaakt en ml een tocht met de boot op het meer. Verder nog een bezoek gebracht aan een leder dorp, een wolweverij en een panfluitmakerij. kleurrijk en sfeervol. Nu hebben we onze tassen klaargemaakt voor ons 3 daags verblijf in de jungle, wat ook wil zeggen dat we zolang geen nieuws meer kunnen laten weten. We kijken er met spanning nar uit. Foto´s zullen we de volgende keer bij plaatsen want hier moeten we er uit.
Vandaag hebben we een dagje vrij, Hiervan maken we gebruik om de stad Otovalo te bezoeken. We hebben een degelijk internet cafe gevonden om omze blog bij te werken en wat foto´s te verkleinen en toe te voegen.Nu gaan we verder genieten van de zon en de super grote kleurrijke poncho markt.
Vandaag steken we terug de evenaar over om drie dagen te verblijven in het noordelijk half-rond. Op weg naar Otovalo, gestopt bij het Mittal del Mundo om te testen of we wel degelijk op de evenaar staan: 1ste test : een ei plaatsen op de kop van een nagel: gelukt de test: Water weg laten lopen op de evenaar : Geen draaikolk Op het noordelijk halfrond: Water draait tegen de klok in. Op het zuidelijk halfrond: Water draait met de klok mee. We staan dus wel degelijk net op de evenaar!!! Bij een tussenstop hebben we chirimoya geproefd en zaden meegenomen om een boom te kweken thuis. Aankomst in Otovalo bij hosteria Doña-Ester voor 3 nachten.
Na een lekker ontbijt naar Saquisili voor een veemarkt. je komt er ogen en oren te kort. Een kleurrijk spectaken van Ecuadorianen en een hels lawaai van dieren. Daarna verder over de Pan-American Highway dwars door het Andesgebergte richting Cotopaxi (5895m). We moeten heeeel veel drinken om beter bestand te zijn te+gen de hoogte. Lekkere temperatuur voor te wandelen en we zijn geklommen tot 3826m: Hetr was behoorlijk goed te doen, de tikker maakt wel een paar slagen extra. Weer een fijne dag en om 10h naar bed.
We staan nu op het punt om Quito te verlaten op naar de volgende stop.
Tot nu toe is het heel goed geweest, De vlucht is voorbeeldig verlopen het heeft echt niet te lang geduurd. Gisteren na aankomst zijn we nog met de kabelbaan naar 4100m hoogte geweest, kwestie van aan de hoogte gewoon te worden. Enkele van onze medereizigers zijn reeds ziek geworden van de hoogte, echter dat is nu weer voorbij. Hierboven hebben we een hagelbui op ons gekregen. Vandaag hebben we met de gids een bezoekgebracht aan oud Quito. Een zeer indrukwekkende stad van 50km lang. Van de onrust van de staatsgreep is niet veel te merken, behalve nog politie en militairen op straat, maar die bezorgen ons geen last. Het weer vandaag was zeer goed het is zonnig en 23 graden. Foto's kan in nog niet toevoegen omdat ik hier geen USB aansluiting heb, misschien op onze volgende halteplaats.
Voor de tweede keer zijn we bijna vertrekkensklaar. Nadat het in mei door de IJslandse vulkaan gedwongen waren van thuis te blijven zijn we nu aan onze tweede poging toe. Na redelijk wat stressen de afgelopen dagen, omdat er een staatstgreep weer roet in het eten drijgde te gooien, zijn we dan zover gekomen dat er koffers gepakt gaan worden.
Goeg voorgedronken (2liter pp) vertrekken we voor de ultieme hoogte test.
Vandaag relaxt ontbeten en daarna de bus genomen naar Cotacachi waar we een bezoek gebracht hebben aan het kratermeer van deze vulkaan. Heel veel wind daarboven maar een heel mooi uitzicht.
Hallo,
