In Langdorp werd FRANS VERBEECK geboren op 13 juni 1941. De "melkboer" was prof van 1963 tot 1977. Ik probeerde zijn mooiste successen uit zijn enorm mooi en groot palmares te halen. Hij won de GP du Tournaisis in 1969 - 1971 en 1974. In 1969 zegevierde hij in de Omloop der Vlaamse Gewesten. Nog dat jaar won hij te Evergem de Ronde van Oost-Vlaanderen. De GP Jef Scherens won hij in 1969 - 1970 - 1971 en 1976. In 1970 en 1971 was hij de beste in Brussel - Merchtem. In 1970 dan won hij de Tour de l' Oise, de Flèche Hesbignonne Cras Avernas, de Omloop van de Fruitstreek te Alken, de Omloop Het Volk die hij ook in 1972 nog eens won ! In 1971 - 1972 en 1976 schreef hij de GP Monaco op zijn naam. In 1971 was hij de beste in de Halse Pijl, en in Hoeilaart - Diest - Hoeilaart. De Leeuwse Pijl voegde hij in 1971 en 1972 aan zijn rijk palmares toe. In 1971 plaatste hij zijn naam op de erelijst van de Amstel Gold Race. Zijn eigen GP Frans Verbeeck won hij in 1972 - 1974 - 1975 en 1976. In 1972 won hij de GP Nice. In 1973 werd hij te Soumagne Kampioen van België op de weg ! In 1973 won hij de Omloop der Vlaamse Ardennen te Ichtegem, en de Omloop van de Westkust te De Panne. De Flèche Rebecquoise won hij in 1973 en 1974. De GP Wallonie was in 1974 voor hem. Te Kampenhout-Relst won hij in 1974 en 1976 de Omloop van Midden-Brabant. Nog in 1974 was hij de beste in de Waalse Pijl met aankomst te Verviers, en in Sint-Truiden won hij de Ronde van Limburg. In 1975 zegevierde hij in de E3-Prijs Vlaanderen. In 1975 en 1976 won hij de Ronde van Luxemburg. In 1976 schreef hij zijn naam op de erelijst van de Scheldeprijs Vlaanderen, en de Brabantse Pijl. In 1977 won hij te Overijse de Druivenkoers, zegevierde hij in het Circuit de Walonnie, won hij de GP van de Stad Vilvoorde, en de Omloop van West-Brabant. Hij was Kampioen van Brabant in 1965 - 1971 en 1974. Frans reed en won zijn laatste wedstrijd te Herentals.
In Mol werd ANDRE BOONEN geboren op 13 juni 1957. De vader van Tom begon zijn profloopbaan in 1979 bij de ploeg van Mini Flat - VDB en zag ze eindigen bij Eurosoap-Crack in 1984. Zo vader, zo zoon is hier wel waar wat het wielrennen betreft, maar lang niet qua palmares. André won in 1981 te Wervik, en in 1982 zegevierde hij in Harelbeke - Poperinge - Harelbeke. Dat zijn dan ook zowat zijn mooiste resultaten.
Te Anderlecht werd DESIRE KETELEER geboren op 13 juni 1920. Hij was prof van 1942 tot 1961, een greep uit zijn palmares : In 1946 won hij Brussel - Spa, en de Waalse Pijl. In 1947 schreef hij te Brugge de Elfstenronde op zijn naam, en zegevierde hij in Kampenhout - Charleroi - Kampenhout, te Aalst in de Schelde - Dender - Leie, en in de Tour de Romandie. In 1948 won hij Roubaix - Huy, en was hij de beste in de Omloop van de Grensstreek te Moeskroen. In 1949 won hij een rit in de Ronde van Frankrijk, en in de Giro wist hij 2 ritten op zijn naam te schrijven. Désire was lang de gangmaker bij Bianchi voor Fausto Coppi. Later werd hij dat ook nog voor Fred De Bruyne. Hij overleed te Rebecq-Rognon op 17 september 1970.
In de lichtstad Parijs werd FRANCIS PELISSIER geboren op 13 juni 1894. De broer van Jean en Henri Pelissier was prof van 1919 tot 1931. Zijn mooiste resultaten : Hij was Kampioen van Frankrijk op de weg in 1921 - 1923 en 1924. In 1919 won hij Parijs - Dijon. Parijs - Nice schreef hij in 1919 en 1920 op zijn naam. In 1920 won hij de Tour du Sud - Est, en Torino - Firenze. In 1921 schreef hij zijn naam op de erelijst van Parijs - Tours. In 1922 en 1924 zegevierde hij in Bordeaux - Parijs. In 1926 won hij de GP Wolber, en het Criterium International de Cyclocross ! Na zijn loopbaan was hij ploegleider van o.a. Hugo Koblet - Ferdi Kubler - André Darrigade - Miguel Poblet en van Jacques Anquetil in diens prille begin. "De Tovenaar" zoals men hem noemde overleed in Mantes-la-Jolie op 22 februari 1959.
In het Canadese Sainte-Catherines werd STEVE BAUER geboren op 12 juni 1959. "Gros cul" zoals sommige hem noemde was prof van 1984 tot 1996. Zijn mooiste zeges : In 1988 won hij de Trofeo Pantalica, de Tour de l' Oise, en de GP Montreal. In 1989 schreef hij zijn naam op de erelijst van het Kampioenschap van Zürich. In 1986 en 1991 won hij de GP Toronto. Hij was de eerste Canadese renner die ophaf maakte op het vaste land. En van ophef maken gesproken, iedereen herinnerd zich misschien nog wel zijn eindspurt in het Wereldkampioen 1988 op de Kruisberg te Ronse. Toen reed hij onze Claude Criquielion klem tegen de afsluiting, en maakte zo de weg vrij voor de Italiaan Fondriest. Criquielion verloor er toen wel de titel van Wereldkampioen mee, hoewel de prijzen pas op de meet gegeven worden !
In Châtelineau werd wijlen MAURICE DEPAUW geboren op 12 juni 1903. Hij was prof was van 1926 tot 1940. Bij Maurice is er als prof nooit echt uitgekomen wat hij bij de onafhankelijkebeloofde te worden. Mogelijk wel omdat hij voor de baan koos en van de weg afweek? Als onafhankelijke werd hij in 1922 Kampioen van België op de weg. In 1921 won hij in die categorie de Omloop van Henegouwen en de GP Faber. De GP Brussel won hij in 1923 en 1924. In dat jaar won hij bovendien het Circuit van Disonnais en dit van Dinantais ook nog ! Als prof vond ik nog een zege in 1927 in het Circuit de Paris. Maurice overleed te Charleroi op 9 februari 1981.
Te Aalst werd FRANK VAN IMPE geboren op 11 juni 1955. Frank, de jongere broer van Lucien van Impe was prof van 1978 tot 1984. Zijn palmares beperkt zich tot het winnen van enkele kermiskoersen, en daar geef ik er u graag enkele van mee. In 1979 zegevierde hij te Mortsel. In Haaltert deed hij dat in 1980 - 1982 en 1983. In 1981 was hij aan het feest in Bitche. In 1982 was hij de beste te Waanrode, en in 1984 tenslotte pakte hij de bloemen mee naar huis in Geetbets. Vermeld ik nog dat Frank de vader is van Kevin Van Impe. Blijkbaar was 11 juni geen goede datum om kampioenen op de wereld te zetten !
Te Bree werd CARLO BOMANS geboren op 10 juni 1963. Hij was prof van 1986 tot 1998 en uit zijn palmares pikte ik zijn mooiste zeges. In 1981 werd hij Kampioen van België op de weg bij de juniores. In 1983 werd hij weer Kampioen van België maar deze maal bij de militairen. In 1989 werd hij te Waregem een derde maal Kampioen van België, deze keer bij de profs ! Nog in 1989 won hij in Overijse te Druivenkoers. In 1994 zegevierde hij in Dwars door België, nu Vlaanderen, en won hij de GP Raymond Impanis. In 1996 tenslotte won hij de E3-Prijs Vlaanderen. Carlo blaas vandaag 46 kaarsjes uit met een proficiat van hier uit !
Te Deurne werd wijlen ADOLF VERSCHUEREN geboren op 10 juni 1922. Hij was prof van 1943 tot 1963 en hoewel hij grote furore maakte op de baan, was hij aanvankelijk een zeer goed wegrenner. In 1942 won hij de Ronde van Vlaanderen voor onafhankelijke. In 1947 werd hij 2de in Parijs - Roubaix en in 1948 was hij 2de in Luik - Bastenaken - Luik. In 1952 werd hij Wereldkampioen Halve Fond op de baan te Parijs, In 1953 vernieuwde hij die titel in Zürich, en in 1954 werd hij een derde maal Wereldkampioen in deze disipline te Wuppertal. In 1954 vestigde hij een Werelduurrecord achter derny, en kreeg hij de trofee van Nationale Sportverdienste. Dolf was Kampioen van België Halve Fond in 1950 - 1951 - 1952 - 1953 - 1954 - 1955 - 1956 - 1958 en 1960 ! Hij overleed te Arendonk op 30 april 2004.
In het FranseCondé les Vouziers werd wijlen JEAN ROBIC geboren op 10 juni 1921. De Bikkel, zoals een van zijn bijnamen luidde, was prof van 1943 tot 1961. Een groot palmares heeft hij niet echt, maar wat hij won kon tellen. In 1945 werd hij Kampioen van Frankrijk Cyclocross. In 1947 won hij de Ronde van Frankrijk zonder ook maar 1 dag de gele trui te hebben gedragen ! In 1950 werd hij Wereldkampioen Cyclocross te Parijs, en was hij meteen ook de eerste officiele Wereldkampioen in deze specialiteit. Nog in 1950 maar dan op de weg won hij Roma - Napoli - Roma. In 1952 zegevierde hij in de Bol d'or des Monédieres Chaumeil. " Tete de cuir " was nog een andere bijnaam die men hem gaf, en deze naam had hij te danken aan de indrukwekkende valhelm die hij droeg uit voorzorgsmaatregel na zijn zware op de stenen van Parijs - Roubaix in 1944 en waar hij een scheldelbreuk had opgelopen. Jean Robic overleed te Claye-Souilly op 6 oktober 1980.
In het Spaanse Priego Cuenca werd wijlen LUIS OCANA PERNIA geboren op 9 juni 1945. Luis was prof van 1967 tot 1977, een samenvatting van zijn mooiste successen. In 1968 zegevierde hij in de GP Llodio. In 1968 en in 1972 was hij Kampioen van Spanje op de weg. In 1969 won hij de GP Midi - Libre en de Vuelta a la Rioja. In 1969 en 1973 won hij de Setmana Catalana. In 1970 won hij de Ronde van Spanje waarin hij ook nog 2 ritten won. In 1971 zegevierde hij in A Travers Lausanne, in de Trofeo Baracchi, in de Volta Ciclista a Catalunya, en in de GP des Nations ! In 1973 won hij de Ronde van Frankrijk waar hij ook nog 6 ritten won! Nog in 1973 won hij de Vuelta al Pais Vasco, en de Polymultipliée. Luis overleed in raadselachtige omstandigheden te Nogaro op 19 mei 1994. Het Franse gerecht hield het bij zelfmoord.
In het Zwitserse Bellikon (Aargau) werd wijlen ERNST KAUFMANN geboren op 9 juni 1895. Hij was prof van 1917 tot 1932 en een zeer sterk sprinter. Ik geef u zijn mooiste zeges : In 1917 en 1918 was hij Kampioen van Zwitserland op de weg. In 1925 werd hij te Amsterdam Wereldkampioen Sprint op de baan. Hij was Kampioen van Zwitserland Sprint op de baan van 1917 tot 1925 en van 1927 tot 1930. Verder won Ernst in 1921 de GP Berlin en de GP U.C.I in Milano. In 1923 en 1927 won hij de GP Paris. In 1925 en 1928 zegevierde hij in de GP Republiek Bordeaux. In 1927 won hij de GP Torino en in 1928 won hij de GP Leipzig ! Kaufmann overleed op 20 december 1943.
In het Zwitserse Zürich werd WALTER BUCHER geboren op 8 juni 1926. Deze uitstekende baanrenner die ook lauweren oogsten als stayer was prof van 1950 tot 1962. Op de weg won hij de Tour des 4 Cantons in 1955. In 1958 werd hij Wereldkampioen Halve Fond te Parijs. Hij was Kampioen van Zwitserland Halve Fond in 1955 - 1957 - 1958 - 1959 en 1960. Hij was Kampioen van Zwitserland ploegkoers in 1958 samen met Oscar Plattner. Bucher won 11 zesdaagse, in 1952 deze van Gent samen met A. Von Buren, In 1952 en 1953 deze van Münster aan de zijde van J. Roth. In 1953 won hij de 6-Daagse van München weer met J. Roth als ploegmaat. In 1953 en 1956 won hij met J. Roth de zesdaagse van Berlijn. In 1954 deze van Frankfurt weer met J. Roth als ploegmaat. In 1955 en 1959 zegevierde dit zelfde koppel in Zürich. In 1956 wonnen ze in Aarhus, en datzelfde jaar won Bucher de 6-Daagse van Parijs samen met Roth en Plattner.
Te Parijs werd wijlen GEORGES SPEICHER geboren op 8 juni 1907. "De Koning van Monthlery", hij kreeg die naam nadat hij op dat circuit 1 X wereldkampioen en 3 X Nationaal kampioen was geworden, was prof van 1932 tot 1945. Zijn mooiste zeges : In 1933 werd hij Wereldkampioen op de weg, zoals al gezegd in Monthlery. Datzelfde jaar won hij ook de Ronde van Frankrijk. Hij was Kampioen van Frankrijk op de weg in 1935 - 1937 en 1939. In 1933 won hij de Tour de Vaucluse. In 1933 en 1935 zegevierde hij Parijs - Reims. In 1935 won hij Parijs - Angers. In 1936 werd hij onterecht als winnaar uitgeroepen in Parijs - Roubaix waar foto's duidelijk bewezen dat niet hij, maar wel onze Romain Maes de winnaar was. Georges Speicher was de eerste Fransman op de erelijst van het Wereldkampioenschap. Hij was ook de eerste renner in de geschiedenis die in hetzelfde jaar zowel de Ronde van Frankrijk als het Wereldkampioenschap won. Na hem deden Louison Bobet (1954), Eddy Merckx (1971), Stephen Roche (1987) en Greg LeMond (1989) hem dat na. Georges overleed te Maisons - Lafitte op 24 januari 1978.
In het Zwitserse Rüti nabij Zürich werd ALBERT ZWEIFEL geboren op 7 juni 1949. Albert was prof van 1973 tot 1989, zijn mooiste zeges : In 1976 werd hij in het Franse Chazay D' Azergues een eerste maal Wereldkampioen Veldrijden. In 1977 hernieuwde hij die titel in Hannover, in 1978 was hij een derde maal Wereldkampioen in Amorebieta. In 1979 werd hij dat een vierde keer in Saccolongo, en 7 jaar later in 1986 werd hij een vijfde keer Wereldkampioen Cyclocross, deze maal bij ons in Lembeek. Hij was 10 maal Kampioen van Zwitserland Veldrijden, in 1976 - 1977 - 1979 - 1980 - 1981 - 1982 - 1983 - 1984 - 1985 en 1987. Ook op de weg kon hij aardig uit de voeten, zo reed hij maar liefst 16 maal de Ronde van Zwitserland, gaf slechts 1 maal op en eindigde 4 maal bij de eerste 10. In 1982 en 1983 werd hij zelfs 2de en in 1984 was hij 3de. In 1981 nam hij deel aan de Ronde van Frankrijk en bereikte als 109de Parijs. In 1974 reed hij de Ronde van Italië en eindigde als 88ste !
