De natuur toont het ons

Omdat we zover van de natuur verwijderd zijn geraakt, denken we dat moeder natuur maar moeilijk haar geheimen prijs geeft. Wanneer we echter zeer dicht bij de natuur gaan leven zijn er wonderlijke dingen te ontdekken. Voor een opmerkzaam oog is het niet moeilijk om de aanwezigheid van aardstralen en wateraders vast te stellen.

Ten eerst door de grond zelf. De grond waar een waterader doorloopt is soms geheel anders dan de aangrenzende grond. Die strook kan bijvoorbeeld veel harder zijn, ze rijst op in vorstperiodes kortom er zitten kleine bewegingen op. Ieder van ons kent wel deuren die plots slepen in bepaalde weersomstandigheden of het ontstaan van barsten in de muren en de vloeren. Dit zijn mogelijke aanwijzingen dat er daar een waterader onder die deur of muur loopt. Ook een flink stuk van oude kerkwegels loopt boven wateraders omdat juist daar die grond verhard was.

Ten tweede door de bliksem. De bliksem slaat altijd in boven een waterader.

Ten derde door de planten. Veel ingevoerde bomen en struiken zijn zeer gevoelig voor aardstralen.  Rond een tuin staan soms mooie coniferen en daar midden in zijn er een paar die maar niet willen groeien. De haag vertoont een gat dat maar niet wil dichtgroeien. Of een laurierstruik die na enkele jaren afsterft. Nieuwe planten is op die plaats geen oplossing.

Op kort gemaaide grasvelden kan men soms bij dauw of rijm de stralingszone uitgetekend zien. Dit zijn allemaal aanwijzingen van de aanwezigheid van wateraders.

Ten vierde door de dieren. De dieren kunnen we indelen in twee groepen.

Een eerste groep zijn dieren die aardstalen heel bewust gaan opzoeken om zich dagelijks enkele uren “op te laden”. Tot die groep behoren veel nachtdieren, zoals bijvoorbeeld: katten, uilen, slangen. Deze dieren zoeken aardstralen op om er dagelijks een aantal uren op te rusten of te slapen, en zich zo op te laden.

Het zijn ook juist die dieren die in de oudheid symbool stonden voor wijsheid. Pas later in de middeleeuwen werden deze dieren met het negatieve geassocieerd; katten werden aan hekserij gelinkt, uilen aan domheid, slangen aan gif.

Een kat in vrijheid zal per dag minimum een tweetal uur op een stralingszone verblijven , liefst in een zonnig plekje tegen de muur of onder een struik. Zo zal een kat wel die zetel of dat plekje in de tuin uitkiezen als favoriete slaapplaats, waar ze boven de aardstralen kan slapen. Als jouw kat zo’n favoriet plaatsje heeft, kan dat een aanwijzing zijn van aardstralen. Men in het geval van een kat natuurlijk niet altijd zeker omdat er natuurlijk 24 uur in een dag zijn en ze dus ook nog wel eens op andere plaatsen zal gaan liggen.

Daarnaast zijn er ook veel insecten zoals muggen en mieren die het liefst boven aardstralen vertoeven. Dansende muggenzwermen treft men veelal aan boven of net naast een kruispunt van aardstralen. Mieren bouwen hun ondergrondse nest bewust boven aardstralen. Wespen en bijen zullen hun nest ook liefst op aardstralen bouwen of het liefst er zo dicht mogelijk bij. Een goeie imker weet dat hij zijn bijen boven wateraders moet plaatsen. Die bijen zijn veel actiever en agressiever. Ze zullen meer produceren dan andere bijen.

De meeste andere dieren zullen heel bewust nooit rusten boven aardstralen. De meest fanatieke in de groep van dieren die aardstralen mijdt, is zeker en vast de hond.

Honden zullen nooit vrijwillig boven aardstralen gaan slapen. Nooit zal een hond in een bestraalde zetel gaan liggen, nooit zal hij op het bestraalde deel van het bed slapen. Indien een hond zijn enige hok boven aardstralen staat, dan slaapt hij nog liever buiten onder de blote hemel, dan in de stralingszone. Hij zal zich steeds, desnoods met geweld, uit de stralingszone proberen te bevrijden. Kan hij zich niet bevrijden, dan zal hij een treurende houding aannemen en constant, ook ’s nachts, een wenend of kermend geluid laten horen. Een hond die verplicht boven aardstralen moet verblijven, zal na een aantal jaren altijd sterven aan kanker. De hond faalt nooit bij het opsporen van aardstralen. Het is onze beste gids op voorwaarde dat we zijn gedrag leren begrijpen.

Een Paard dat vrij rondloopt zal nooit boven een stralingszone gaan rusten. Wanneer een paard in een box bijvoorbeeld niet anders kan dan boven een stralingszone te gaan staan om te eten, dan zal het de maaltijd soms meermaals onderbreken om zich een korte tijd van de zone te verwijderen. Het is boven deze zones dat een paard balgpijn krijgt.

Ook voor koeien zijn aardstralen slecht. In een koeienstal zijn het bijna altijd die koeien die zwak en ziek zijn, diegene die boven een stralingszone gebonden staan. Bevruchting bij die dieren is soms moeilijker dan bij hun ‘buurvrouwen’.  

Duiven zijn ook heel gevoelig voor aardstralen. Duiven die verblijven boven een stralingszone, komen nooit in topvorm. Een duivenmelker met zo’n duiventil is de wanhoop nabij.

Waarom bepaalde dieren juist die stralingszones opzoeken is omdat dat juist dieren zijn die zuren produceren in hun lichaam. Juist die dieren hebben een grote hoeveelheid zuur nodig, de ene om zichzelf te verdedigen, de andere ter vertering van hun voedsel. Het is dan ook niet onlogisch om te besluiten dat aardstralen de oorzaak kunnen zijn van een teveel aan zuren in het lichaam. OOK BIJ DE MENS.

Dit zijn allemaal visueel waarneembare feiten, die nogmaals wijzen op het werkelijk bestaan van aardstralen. Maar er is nog meer dan planten en dieren.

Tenslotte, en daar gaat het toch om, wordt de aanwezigheid van aardstralen ook door de mens zelf aangeduid. Bij langdurig verblijf (zitten, rusten en vooral slapen) boven aardstralen zijn enkele typische ongemakken waar te nemen:

-          Moe, altijd moe, meest in de benen is een typische klacht van vrouwen die langdurig boven aardstralen verblijven

-          Een aanhoudend braakgevoel en maagstoornissen komt dan weer veel bij mannen voor

-          Rugklachten tussen de schouderbladen. Dit zowel bij vrouwen als bij mannen die erboven slapen

-          Hoofdpijn, vooral bij het erboven werken

-          Een klein kind dat onrustig slaapt of ligt te woelen in bed. Wanneer ouders het kinderbedje verplaatsen of wanneer het kindje bij oma slaapt, zien ouders vaak dat het bedje er nog gestreken bij ligt ’s morgens. Dat is ook een teken dat het kind boven aardstralen slaapt. In de slaap zal het kind immers onbewust proberen de stralingen te ontwijken en zal het zich daarom verplaatsen in bed.

-          Aanslepende ziektes en ongemakken zoals bronchitis, bedwateren, enz…

-          Stress en depressie komen heel vaak voor bij mensen die boven aardstralen slapen

-          Maar het ergst van al zijn de chronische ziektes zoals MS en kanker. Wie aan kanker gestorven is heeft minstens tien jaar boven een stralingszone geslapen. Maar hierop kom ik nog heel uitgebreid terug.