mijn partner had al een paar keer gezegd toch eens te zullen nadenken over alles en dat je nooit op voorhand kan zeggen of het nooit nog zou goedkomen en dat er misschien wel een kans zou zijn dat het toch terug goed komt. ik bleef alle dagen smsen en soms belde ik de ene keer kreeg ik antwoord de andere keer niet ik miste mijn twee schatten enorm hard en de dagen duurde enorm lang en ik voelde mij slechter en slechter ik heb meerdere keren gestuurd dat ik mijn leven beu was en er een einde wou aan maken tot ik een brief in mijn bus kreeg van de politie met de vraag langs te komen voor een verhoor op 12/03/2012 om 18u30 zo gevraagd zo gedaan na mijn werk direct naar de politie ik melde mij aan moest even wachten want de inspectrisse moest nog even bellen en dan kwam ze me halen twee minuten later mocht ik binnen zonder 1woord uitleg vloog ik meteen een cel in ik kreeg een papier met mijn rechten op en daar zat ik dan een twee uur later en ondertussen vingerafdrukken en foto's later kreeg ik een advocaat aan de telefoon die melde mij doe gewoon uw verhoor en dan kan je naar huis. ik werd beschuldigd van stalking belaging van mijn partner na mijn verhoor terug de cel in moest nog even wachten tot ik hoorde dat mijn partner opgebeld was na een verhoor van mijn partner kreeg ik te horen dat ik verder aangehouden was de advocate had mij gezegd dat als het slecht zou aflopen de agenten het moesten laten weten al dacht ze niet dat dat zou gebeuren ze had er een goed oog in niet dus ik werd om 00u30 overgeplaatst naar een ander bureau voor de nacht door te brengen de dag daarop en na een nacht zonder te slapen werd ik s'ochtens om 08u30 overgebracht naar het justitiepaleis in antwerpen daar vroeg ik of mijn advocaat die ik niet kende verwittigd was en ze zeiden me ja ik werd voorgeleid bij de onderzoeksrechter en daar was geen advocaat de onderzoeksrechter vroeg mij waar is uw raadsman ik antwoorde ik heb geen idee ik weet ook niet wie het is ja wat wil je dan vroeg de onderzoeksrechter waarop ik antwoorde zo snel mogelijk naar huis ik moet gaan werken en de onderzoeksrechter deed zijn verhaal hij las de beschuldiging voor ik wou antwoorden maar kreeg het woord niet enkel de mededeling u wordt verder aan gehouden en ik vloog de gevangenis in. daar kwam ik dan terecht in de begijnenstraat helemaal van de kaart ik wist niet wat me overkwam drie dagen later kwam ik terug voor voor de raadkamer ik had ondertussen van het advocaten bureau al drie verschillende personen gezien die mij meedeelde dat ik eigenlijk niets strafbaars gedaan had maar dat ze me eventueel hadden moeten colleceren dus raadkamer zou ik wel vrijkomen maar niets was minder waar daar hoorde ik u wordt verder aangehouden mijn raadsman zei mij direct teken beroep aan wat ik ook deed twee weken later kwam ik op het hof van beroep met nog een andere advocaat van het zelfde bureau en ik kreeg te horen dat ik vrij mocht onder voorwaarden dit was op 30/03/2012 net een dag dat mijn zoon naar mij mocht komen omdat het mijn weekend was mijn voorwaarden waren psychische begeleiding en contactverbod met mijn partner 1week later was mijn zoon een hele week bij mij daar het paasvakantie was ik ging met hem naar een tornooi waar hij moest voetballen en mijn partner was daar ook want mijn partner kwam kijken. ik hield mij afzijdig tot mijn partner naar mij kwam om te praten ik ging daar op in en we hebben een redelijk gesprek gehad en mijn partner vroeg om af en toe eens te bellen en te smsen wat ik ook deed tot ik terug een brief kreeg voor een verhoor dus ging ik tien dagen voor mijn voorwaarden zouden wegvallen of versoepeld zouden worden naar de politie maar nu s'morgens op 20/06/2012 en wederom werd ik gearresteerd omdat ik mijn voorwaarden verbroken had en mijn partner klacht had neergelegd omdat ik contact had terwijl er een contactverbod was dus vloog ik terug de gevangenis in. ook toen werd ik op de eerste raadkamer verder aangehouden en ben ik op 11/07/2012 correctioneel voorgekomen op 13/07/20012 had ik mijn uitspraak ik had op drie maanden en een half 386 smsen gestuurd en er waren 77gemiste oproepen ik kreeg 18maanden voorwaardelijk
daar zat ik dan helemaal alleen partner en zoon weg ik kan u zeggen dat dat heel raar was ik moest gaan werken en proberen om niet te laten merken dat er problemen waren ik kom dagelijks met redelijk veel mensen in contact en dan moet je heel de dag horen gelukkig nieuwjaar en vriendelijk blijven en iedereen gelukkig nieuwjaar wensen terwijl het voor mij alles behalve een leuk nieuwjaar was maar goed wat moet moet ik belde en smste mijn partner dagelijks meerdere malen omdat ik het 1niet begreep en 2alles wilde proberen om alles op te lossen en ons huwelijk en gezin niet zomaar op te geven. ik hoorde mijn partner en zoon dagelijks maar toch viel het mij enorm zwaar op dag vier wou ik een einde aan mijn leven maken want zonder mijn twee grootste schatten kan ik niet leven. daar dat er een x aantal personen waaronder mijn partner mij tegen gehouden hebben loop ik dus nog rond op deze aardbol ik heb mijn zoon alle weekends bij mij gehad dat hadden we zo afgesproken in het begin want ik miste hem enorm hard ook mijn partner miste ik enorm hard en ik bleef dagelijks smsen op 22/01/2012 zijn wij nog samen naar de bank geweest voor een lening af te sluiten samen net voor we de bank binnen gingen vertelde mijn partner me dat de vrederechter gecontacteert was om een deel op papier te zetten rond de zoon wederom verschoot ik en vroeg waarom we kwamen toch overeen maar goed op 15/02/2012 moesten wij op het vredegerecht zijn daar werd er mij gevraagd wat ik wou mijn antwoord was duidelijk ik wou natuurlijk co ouderschap maar omdat ik mijn partner daarmee zou kwetsen wou ik dat niet vragen heb ik ook aan de vrederechter zo meegedeeeld en de regeling dat wij hadden afgesproken vondt ik goed de raadsman van mijn partner antwoorde daarop dat mijn partner dat goed vond maar om de twee weken wel ook een zondag wou waarop ik antwoorde omdat ik zonder raadsman was dat ik daar geen probleem mee had en als mijn partner mij zou vragen om eens een zaterdag of zelfs een keer een weekend dat ik daar helemaalgeen probleem mee zou hebben de vrederechter antwoorde dat hij iets op papier ging zetten maar zolang wij beiden overeen kwamen we onze regeling mochten volgen en wanneer wij niet meer overeen zouden komen wat hij op papier zet de wet is twee dagen later stak het vonnis in de brievenbus aangetekend daar mijn partner part time werkt en ik full time had mijn partner het vonnis en ik niet mijn zoon die voetbal speelt zou die dag dus mee met mij gaan voor het weekend was het niet dat in het vonnis stond dat ik hem om de twee weken een weekend mocht hebben en dat weekend net voor mijn partner was maar ja zolang we overeen kwamen mochten we onze afspraak houden maar omdat het voordelig was voor mijn partner besliste zij zonder mij iets te laten weten dat ze het vonnis ging volgen dus vijf minuten voor ik normaal mijn zoon bij mij zou hebben wist ik het wederom stortte mijn wereld in alweer een rake klap in mijn gezicht
ik zou u graag willen laten weten wat je allemaal kan meemaken als je uit elkaar gaat en uiteindelijk in een vechtscheiding terechtkomt. ik ben met mijn partner uit elkaar gegaan op 01/01/2012 dit was de slechtste nieuwjaar ooit in mijn leven onverwachts en zonder dat ik het had voelen of zien aankomen vertelde mijn partner dat het beter zo zou zijn om uit elkaar te gaan uitleg daarvoor was dat mijn partner dacht dat dat beter zou zijn.wat ik dacht of zei maakte niet uit ik was zo van slag dat ik voorstelde dat mijn partner met moeder ging praten en eventueel een nachtje daar bleef na een relatie van 9jaar en een huwelijk van bijna 6jaar en een zoon van 8jaar wou ik niet dat daar zo een einde aan zou komen dus mijn partner vertrok met zoon en ging naar de moeder de dag daarna kwam de peter van de zoon dus was mijn partner er ook ik dacht om nog een rustig gesprek te kunnen voeren maar het besluit stond vast en weg waren ze partner en zoon vanaf dan is mijn wereld ingestort
