Vandaag ben ik meer dan 14 dagen van huis weg , en het gaat goed . Ik mis iedereen wel maar lichamelijk ben ik nog nooit zo goed geweest . Ben vanmorgen op tijd vertrokken ( om 07.10h) en het gaat goed . De kilometers vliegen vanonder mijn wielen vandaan en voor ik het weet zit ik in St Emilion . Achteraf gezien heb ik veel spijt dat ik niet langer in deze stad gebleven ben want ze is echt de moeite waard . Sigrid , zeker iets voor in de (nabije) toekomst . Ze maken er ook reclame met de grootste uit de rotsen gehouwen kerk van Europa . Waar heb ik dat nog gehoord ? Ik drink er een koffie en hoewel het nog maar 10.00h in de ochtend is neem ik toch ook een St Emilion . Heerlijk . Tegen half een , een uur berijk ik onder ondertussen een loden hitte Cadillac . Ik eet er en besluit de ergste hitte hier aan me te laten passeren . Terwijl ik wacht ontmoet ik Theo , de Nederlandse pelgrim die ik eerder zag . Samen delen we een heerlijke pichet plaatselijke witte wijn ( 3 euro ) . Bijna om 4 uur ga ik terug op pad . Theo blijft in Cadillac . Niettegenstaande het late uur is het nog steeds 36° . De streek verandert drastisch . Van een meer dan heuvelende wijnstreek gaat het bijna abrupt over in een vlakke streek vol dennenbomen , de Landes . Ik ben er deze voormiddag ook nog in geslaagd een reserve binnenband te versieren . Al vrij snel begint er een windje te waaien , recht in mijn gezicht . Heerlijk verfrissend . Het asfalt plakt in mijn banden en visioenen verschijnen voor mijn ogen van fietsers die steeds dieper in dat asfalt wegzakken en uiteindelijk stil blijven staan . Diegenen die per toeval dan van hun fiets stappen zakken ook nog eens met hun voeten en benen in dat verdomde asfalt . Zij zullen tot het einde der tijden op die baan plakken . Genoeg gezeverd , het is bloedheet en die wind doet goed . Hij wordt erger en erger en wat eerst méér dan welkom was wordt hoe langer hoe meer een vijand . Om 6 uur drink ik iets en mijn Franse tafelgenoten noemen deze wind " tempest " denk ik maar ik ben er niet zeker van . Het schijnt de voorbode te zijn van storm en onweer . Wanneer ik een uurtje later op een kamping arriveer na meer dan 100 km gereden te hebben zeggen mijn Nederlandse buren die ook naar Santiago op weg zijn ( ook zij weer in stukjes ) dat het gaat stormen . Om 21.30h kruip ik onder de wol en op dat moment is gans de hemel dichtgetrokken en waait het verschrikkelijk .Een kwartier later word ik wakker van de donder en de bliksem uit de hemel boven me. Heel de nacht zo'n weer en sindsdien weet ik dat mijn tentje een goeke is , geen druppel binnen . Om kwart na drie word ik terug wakker en merk dat de wind en de regen gaan liggen zijn . Maar er morrelt iets aan mijn tent . Dat heeft me gewekt . Noch binnen noch buiten de tent vind de oorzaak van dat geritsel . Ik ga dus maar eens een plasje doen en slaap verder .
Vrijdag 17 juli 2009 .
Vroeg uit de veren maar mijn Nederlandse buren hebben hun boeltje al bijna gepakt . Ze zitten dan ook nog fris want ze zijn nog maar 2 dagen onderweg . Ik ben weg om 10 voor 8 en de lucht zit dicht . Niet veel later begint het te regenen eerst kalmpjes maar het wordt erger en erger . Het wordt zo erg dat mijn regenjas niet meer voldoende is en mijn regenpak ook aan zou moeten . Het is echter weer aan het bliksemen en ik ben net op de énige plaats in gans de Landes waar zowel links als rechts geen bomen staan . Ik spoed me , wind tegen , zo snel ik kan verder om het bos in de verte te bereiken . Ik kruip in mijn regenpak en....jawel hoor als het aan is is de regen bijna gedaan , van de ene moment op de andere. Tegen ongeveer tien uur gaik een koffie drinken . Dat worden er 2 . Dat worden er 3 want telkens ik wil vertrekken begint het opnieuw in alle hevigheid te gieten . Mijn Nederlandse buren kwamen hier ook een koffietje drinken . Ik passeerde ze onderweg toen ze in een kerkportaal stonden te schuilen . Door al dat oponthoud raak ik niet genoeg opgeschoten . En ik die vandaag Dax wilde bereiken . Dat zit er niet in . Altijd tegenwind en dat in eindeloze rechte wegen waar geen hol te zien is . Alleen bomen , bomen en nog eens bomen . Maar toch , niettegenstaande een lange middagpauze ( waar ik mijn Nederlandse buren weer ontmoet , voor het laatst dit keer want zij blijven daar overnachten ) en een schuilsessie in een oude watertoren ( vanwaar ik bovenaan een foto nam ) , schiet ik toch meer op dan ik dacht . En na meer dan 120 km gereden te hebben in barre omstandigheden bereik ik Dax .Ik wilde hier een rustdag nemen maar ik weet nog niet goed , misschien ga ik morgen wel door naar ofwel St Jean of anders Ste Marie , we zien wel .
In diezelfde pub waar ik op internet kan , mag ik ook nog eens overnachten . Ik mag mijn tent opzetten achter de zaak , vlak naast het kerkhof . Nog nooit zo`n rustige nacht gehad . Nadat ik opgesteld ben en al onder het eten maak ik een praatje met de buur die in zijn tuintje bonen aan het plukken is . Wanneer hij klaar is vraagt hij me om een biertje te komen drinken . Een oude jager die honderduit praat . Na afloop vind ik het niet meer dan normaal dat ik nog even iets drink bij de mensen die me gratis onderdak bieden . Jimmy en zijn vrouw Linney hadden vroeger in Engeland een bouwbedrijfje maar is gedesillusioneerd geraakt door mensen die niet of laattijdig hun schulden betaalden . Aan de blik in zijn ogen te zien twijfelt hij of dit dan wel zo`n goed alternatief is . Maar door al dat gepraat wordt het veel te laat . Pas om 23.15 h ga ik slapen . Nog nooit zo laat geweest .
Woensdag 15 juli 2009
Ik heb me overslapen . Eert werd ik voor half vijf wakker , maar dat vond ik nog te vroeg . Het leek of ik mijn ogen nog maar net dichtgedaan had toen er aan mijn tent werd geschud . Mijn buur (van de bonen , niet die van de andere kant want die houden zich daar niet mee bezig) vroeg me of ik niet ziek was , want "jij stond toch vroeg op normaal ? " . En of ik geen zin had in een kopje koffie ? Weer een hele uitleg , dit keer samen met de burgemeester waar ik aan werd voorgesteld . Uiteindelijk om 09.30h op mijn fiets en weg . Onderweg , net op de middag rijd ik Aubeterre sur Dronne binnen . Eigenlijk moest ik er gewoon langs rijden maar ik maak de erg stijle klim naar het dorpje . Daar zie ik iets dat ik gans mijn leven nooit zal vergeten. Een kerk in de rotsen uitgehouwen . Het eerste deel stamt uit de 3de eeuw en was een heidense kerk van " de volgelingen van Mithras " een sekte die toen verboden was . Achteraf is de ruimte een deel van een abdij geworden welke tijdens de oorlogen tegen de Hugenoten volledig verdween . Verschillende keren vergroot , tijdens de Franse revolutie als salpeterfabriek gebruikt , daarna als dorpskerkhof en uiteindelijk in 1958 gerestaureerd , In 1961 stortte de vloer voor de kerk in en kwam het oudste deel terug aan het licht , de krypte vaar die volgelingen van Mythras hun doopsel ontvingen met stierenbloed . Veel foto`s gemaakt en nog zoveel meer te vertellen . Omdat ik alleen al dit mocht aanschouwen , kan deze reis niet meer stuk . Wanneer ik even later wil gaan eten en mijn fiets vastmaak gaat er wel iets anders stuk . Mijn ventiel van mijn achterband breekt af . Gelukkig heb ik een reservebinnenband bij me want dat kan ik niet repareren . Eer dat in orde is is het al behoorlijk laat en tot overmaat van ramp rijd ik nog serieus verkeerd ook . En dat met deze hitte ( tot 36 graden ) en op zulk terrein . Het is daardoor dat ik vandaag maar 78km kan fietsen .De kamping waar ik nu opsta was eigenlijk volzet maar met mijn beproefde "lijdende zeehondjes blik " kon ik toch een plaats versieren . Ik ga douchen en daarna slapen want het is weeral bijna 22.00h .
Ik kan vlug even op internet in een soort van Engels cafe . Dit is wel een gans ander klavier dan ik gewoon ben . Het is vandaag 14 juli en ik heb Engouleme achter mij gelaten .Ik weet , mijn laatste verslag dateert van voor Chartres en het zal nog wel even duren vooralleer ik een volledig verslag zal neerpoten , maar je hebt het nog van me tegoed , desnoods pas wanneer ik terug thuis ben . Onverkort . Directors cut . Na Chartres ging het behoorlijk vlot . Eindelijk terug op pad , want geloof me zo`n rustdag is voor niks goed . Op dat ogenblik ben ik eigenlijk al een week onderweg . Komt het daardoor dat ik de weg moeilijk terug vind ?Het is donderdag 09.07.09. , kwart na 7 . Uiteindelijk reed ik vandaag toch meer dan 100 km tot in Vendome . Op dit klavier ( een qwerty ) Kan je niet deftig in het Frans typen .
Vrijdag 10.07.09. Meer en meer zonnebloemvelden . Ik ga vandaag proberen om mijn overbodige boeken op te sturen . Mijn eerste deel gaat namelijk na vandaag overbodig worden , die gaat maar tot Tours en daar ben ik nu al voorbij. Vandaag ook de eerste wijnvelden gezien , ze maken er een soort Champagne van , erg lekker . Op de kamping waar ik onderdak geniet was en droog ik mijn kleren waardoor ik erg laat ga slapen . ( pas om 22.15.h )
Zaterdag 11.07.09. Het gaat vandaag echt niet goed . Pas laat uit mijn bed en ik ben niet uitgerust . Mijn benen (vooral rechts ) doen pijn Oorspronkelijk wilde ik tot in Poitiers rijden , maar dat haal ik nooit . Ik strand in Chatellerault . Diegenen die denken dat dit een plezierreisje is , ga je pelgrimspaspoort aanvragen en vertrek , kom achteraf niet zagen . Ik kom vandaag anderte Belgische pelgrims tegen , daarover in de directorscut meer . s`Avonds op de kamping ontmoet ik een andere pelgrim . Ze is Parisienne en triathlete . De kampuitbater vraagt of ik een gasvuurtje voor haar heb en zo kom ik met haar in contact . Ze heeft net dezelfde tent en kookgerief als ik , maar haar manier van reizen is wel iets anders . Ze rtijdt met eem grote rugzak die op haar rug hangt maar op haar bagagedrager rust en de routebeshrijving ( een andere dan de mijne , in`t Frans ) Scheurtb ze gewoon blad voor blad uit haar boek en houdt ze gewoon in haar hand op de fiets.
Zondag 12.07.09. Het gaat vandaag nog slechter dan gisteren . Cyrine , zo heet die van Parijs , stelde vanmorgen voor toen ik (apart) zat te ontbijten om samen naar Poitiers te rijden , vandaar gaat ze toch een andere richting uit . Doen dus maar . Op elke helling echter gaat ze me echter razendsnel voorbij en wacht dan bovenaan . Hier kan je duidelijk zien dat ze aan triathlon doet . Geen partij voor mij , op geen enkel vlak . Vandaag wordt ze precies 33 jaar jong . Ik geef haar een kuise kus wanneer ik dat hoor . In Poitiers gaan we uit elkaar , zij verder de weg op , ik naar de plaatselijke jeugdherberg . Het gaat me echt niet af . Dat been en ook al gans de dag die regen . Vanaf het vertrek tot in Poitiers al heel de tijd . Ik ga op tijd slapen en hoop dat het morgen beter gaat . Ik ontmoet ook nog Taco , een 20-jarige Nederlandse te voet-pelgrim . Ik ruik hem vooralleer ik hem zie , lang voor ik hem zie . Hij slaapt ook nog eens op dezelfde kamer , juk . Ik ben dus toch blij dat ik zoveel persoonlijk kuisgerief bij me heb , wat sommigen van mijn familie ook mogen zeggen.
Maandag 13.07.09.Hier rijdt precies iemand anders dan gisteren . Het weer is in`t begin knudde (lees regen) maar verbetert met de minuut . Weg pijn , weg moeheid , hier gaan vandaag brokken gemaakt worden . Zo is het ook . Het gaat prima . Onderweg gebeurt er vanalles (ja , ja , Directorscut , weet je wel ) , maar hetgeen ik je niet wil onthouden is dat ik vandaag 1000 km rond heb gefietst . Vlak voor Saint Amand de Bonheure . En Nij Gij Se . Ongeveer 3 km later was een kampplaats (in St Angeau). Na weer meer dan 105 km leg ik er het bijltje bij neer . Ik ga vroeg slapen maar word nog geen half uur later wakker van de donder en de regen . Is dit iets voor de hele nacht ? Come and see next time on this blog .
Dinsdag 14.07.09. , Fete National Vanmorgen werd ik wakker om 5.30.h . Net toen ik wild opstaan begon het serieus te regenen . Blijven liggen dus . Een uur later hetzelfde verhaal . Nog een uur later idem dito . Uiteindelijk opgestaan om 8.30h . Toen bleef het droog . Nationale feestdag , moet dus kunnen . Vertrokken op mijn gemakje om 10.30h pas en niet over het gemakkelijkste terrein . Vlak na de noen (da`s zo`n mooi woord he , noen) aan de interne beklimmingen van de stad Angouleme (oef zeg) begonnen . Stempel gehaald in de kathedraal aldaar en achteraf nog lekker gegeten .(ie foto) Pas lat verder gereden over moeilijk terrein nen nu tot in Roncenac geraakt waar ik een verslag schrijf in erg verkorte versie . Alle vunzige details staan in de directorscut . Hmmm , misschien er toch eens aan denken om die op een betalende site te zetten . Wim El Pelegrino.
