het gevecht van een gewone man tegen de kilometers
30-07-2009
En klimmen maar
Op om 6.30h en om 7.30h op de fiets . 2 uur later sta ik in Léon . Prachtige kathedraal met schitterende deuren vol houtsnijwerk dat leest als een stripboek. Ik koop hier batterijen voor mijn leeggeschoten fototoestel en ga terug de kerk binnen . Maar een wachter wijst me erop dat je hier niet mag fotograferen , zou je echt niet zeggen wanneer je al dat geflits ziet . Terug op weg en vlak na 12.00h heb ikal 60 km , en ik was 2 uur in Léon .Ik voorzie om in Hospital de Obrigo te eten en koop wat eten in het piepkleine Mónzondica . Alle plaatselijke vrouwen daar aanwezig ( gemiddeld 60 jaar ) laten me voor en de bazin van bijna 70 verrast haar vaste kliënteel met 5 schabouwelijk uitgesproken woorden Engels . Ik krijg zelfs een snoepje van haar . Wanneer ik om 2 uur eet in de schaduw van de onvolprezen Romeinse brug van Hospital de Obrigo heb ik al 75 km gereden . en dan nog 2 uur in Léon doorgebracht . Maar later die dag raak ik amper 21 km verder want het " korte steile klimmetje " blijkt véél erger dan verwacht.Vlak aan de kerk van het zonet bereikte Astorga is een albergue mét plaats . Ik doe er inkopen want hier kan je zelf koken en ik heb eens zin in iets anders . Ik maak een soort van stoofpotje dat schril afsteekt tegen alle pastas en pastas en inderdaad pastas rond mij . Aan de begerige blikken van de andere pelgrims te zien lijkt het er lekker uitzien en zo smaakt het ook . Na de afwas ga ik de stad bekijken want die is erg mooi . Maar het is zo'n zalige zwoele avond dat ik oa het gebouw van Gaudi laat voor wat het is en iets drink op een terras . Jeudig zou Sigrid zeggen . Terug in de albergue voor 11 uur wordt er zowaar muziek gespeeld en gezongen . Daar moet bibi aan meedoen . Daardoor wordt het 12.30h eer ik in bed lig maar ik slaap heerlijk .
Dinsdag 28.07.09.
Pas om 7.10h uit de veren . Goed uitgeslapen gelukkig want de klim naar de Cruz de Ferro staat op het programma . Een klim tot 1500 m , zwaar maar het gaat goed . Het laatste stuk ernaar is echter moordend maar niettegenstaande dat ben ik er voor 12.00h . Ik maak er foto's , overdenk mijn leven en laat er de steen achter die ik van thuis meebract . Symbool voor alle slechte dingen die je daar achter laat . Afdalen naar Manjarin , een plaats waar ik móet stoppen . Een totaal reeds jaren verlaten en in puin gevallen bergdorp dat sinds enkele jaren terug bevolkt wordt door een stel verlopen hippies die er een geïmproviseerde albergue uitbaten . Ze bieden ieder die er stopt koffie , thee of fris water aan en je geeft hen wat je wil . Ze noemen zichzelf "de nieuwe tempeliers " Ik koop er zelfs een sjaaltje ,iets dat me later nog meer dan van pas zal komen . Op de achtergrond klinkt van ergens voortdurend Gregoriaans gezang . Vanaf El Gansoop weg hiernaartoe is het landschap er erg Iers beginnen uitzien , inclusief ommuurde percelen . Daarna nog een klim naar de Irago pas op 1510 m (hoger zal ik deze reis niet komen ) en daarna een zalig lange maar gevaarlijke afdaling . De weg is in dusdanige staat dat je je hoofd er erg goed moet bijhouden . onderweg staat zelfs een gedenkteken voor een verongelukte fietspelgrim . Ik breek er wel mijn snelheidsrecord . 59.1 km/h droog aan de haak . Deze morgen reed ik op de amper 30 km lange weg van Astorga naar de Cruz de Ferro 3.30h en nu ben ik mét bezoek aan Manjarin en de beklimming van de Iragopas op amper 1.30h naar het meer dan 20 km verder gelegen Molinaseca .Ik eet er uitstekend voor 8.5 euro maar door het dal kan ik niet naar huis bellen , wat ik ook probeer . Ik kom in Ponferrada aan en verlies er te veel tijd door de ontmoeting van een overigens tof Nederlands echtpaar . Pas om 6 uur vertrek ik terug en ik raak met veel moeite pas om 21.00h in Cacabelos . De enige albergue daar is vol maar men legt er een matras in een partytent voor mij , zalig . Er komt nog iemand aan en die kan er ook nog bij . Om 22.000h komen er zelfs nog 2 Duitse jongens aan die ik reeds in Saint Palais in Frankrijk ontmoette , nog een paar keer zag en sindsdien uit het oog was verloren . Die krijgen een matras onder een afdakje en nadat ik gegeten heb praten we tot 24.00h bij . Maar komt het daar de naam van het dorp of door wat ik gegeten heb ,l ik weet het niet . In elk geval krijg ik die avond diarree . Als dat maar goed komt .
Niet goed geslapen hoewel het rustig was vannacht .Ik werd elk half uur wakker .Dat gevoel over die jonge Duitsers is alleen maar bevestigd .Elk mens hier staat in alle stilte en in het donker op en kleed zich op de tast aan . Tot zij uit hun bed komen . Alle lichten aan en veel lawaai , ikke eruit , alleman eruit , die mentaliteit . Om 7.30h op de fiets en vlak voor 9 uur arriveer ik in Carrilon de Los Condes . Ik wil er de kerk van het nonnenklooster bezoeken waar ik gisteren over hoorde praten .Net iop de moment dat ik dekerkdeur open doe klinkt er luid gezang . Het koortje van 4 zusters onder begeleiding van een orgel , ook door een non bespeeld , zingt heel mooi trouwens want...... de mis begint net . Hetis toch zondag en elke pelgrim moet eens naar de mis gaan dus , waarom niet ? ik ben trouwens ook benieuwd hoe het er hier aan toe gaat . Hier verloopt de mis nog zoals bij ons 50 jaar geleden . De eerste 10 minuten blijft iedereen rechtstaan . Knielen i9s hierook nog vaste prik . Het zijn allen slotzusters en zitten achter dikke tralies . Hoe moet dat met die hostie ? Door de tralies ? Erdoor gooien ? Wanneer het zover is komt de pastoor naar achter en als bij toverslag is onder het strenge ,waakzame oog van moeder overste een luikje in het traliewerk opengegaan . Een voor een komen de zusters naar dat luik en steken hun tong uit .Geleden van mijn eerste comunnie dat ik dat nog zag . Ondertussen houdt moeder overste een zilveren schaaltje onder de kin van elke passerende zuster . Vraag me niet waarom . Al die tijd zitten de mensen op hun knieen naar dit schouwspel te kijken . Daarna is het de beurt aan de andere bezoekers en als laatste ben ik aan de beurt . Ik neem de hostie zoals bij ons , er waren er hier nog veel die dat deden . Maar die tong wordt toch nog vaak uitgestoken . Jammer genoeg vergeet ik hier een stempel te vragen . Bij het buitengaan knik ik naar de zusters en giechelend als jonge maagden ( ah ja ) knikken ze terug .Ik bereik Sahagun nog voor 12.30h en heb al meer dan 70 km gereden . Niet slecht , en nog naar de mis geweest ook . Als beloning ga ik hier iets drinken . het is ook heet geworden . En geloof het of niet maar ook hier is een feest aan de gang . Er speelt ergens een life band Spaanse fanfare muziek . Door de hitte moet ik langer blijven wachten dan verhoopt en mijn stille hoop om vendaag nog Leon te bereiken wordt de bodem ingeslagen . Ik raak tot in Mansilla de Los Mulas , maar de kamping daar ligt 6 km uit de richting . De alberge dan maar . Ik weet het klinkt ongeloofwaardig maar ook hier is het .... feest . Nadat ik hier zelf gekookt heb ga ikeens in de stad kijken . Overal gezellige kraampjes met ambachtelijke spullen met als thema de middeleeuwen . Op een plein staat een volledig riddertentenkamp waar men schijngevechten levert . Er is ook een buikdanseres onder begeleiding van oosterse trommels . Ik ga terug naar de alberge maar op de kamer is het zo heet dat er een raam open moet staan . Dan hoor je echter gepraat en gezang van op de terassen links en rechts . Half open dan maar , slaap je niet en door de hitte en door het lawaai . En ook hier weer ( nu om 12 uur ) vuurwerk . Luid gezang en gepraat tot 1 uur , 2 uur , 3 uur .... tot half 5 dus . De dag van morgen ( allee , subiet dus zal niet meevallen .
Al om 7.15h op de fiets . Er is wel minder wind dan gisterenmaar er staat toch nog genoeg . Alle dorpen worden leger en leger . Ik zie een paar prachtgebouwen in puin of op weg daarnaartoe . Ik zie de zuurste pelgrim ooit in San Juan de Ortega , knap maar o zo onbeleefd . Mijn 2 krukken ( er staan er niet te veel maar 1 moet voor haar rugzak dienen , dat de anderen maar rechtstaan ) , mijn tafel ( voor mijn stok ) Iets drinken ; ho maar . Nederlandse ? Om iets na 12 kom ik aan in Burgos . Ik reed 58.5 km , in orde .Eerst een stempel en daarna iets eten op een lommerrijke bank op een kunstmarkt . Ik voel me zo goed dat ik iemand met zelf een groot fototoestel vraag om een foto van me te maken . Ze bekent dat ze al een van me nam voor haar werk . Vraag me niet wat . De kathedraal , die overigens prachtig is bekijken en dan iets drinken . Wel oppassen voor het prijsverschil . Wanneer je zelf je biertje haalt kost het 1 euro , laat je het brengen is het 2.5 euro . Maar er is life-muziek van een erg goede straatgroep en dat maakt veel goed . Tegen 4 uur weer op pad en ik rijd naar Cavia . Ik wil per se na vannacht terug in mijn oude vertrouwde tent maar het duurt even voor ik de kamping er vind . Ik eet er erg goed voor een prikje .Daarna verzorg ik na het douchen mijn achterwerk extra goed want ik krijg serieus last van 2 niet-doorkomende zweertjes aan mijn linkerkant . Ik denk er zelfs aan om hier morgen te blijven opdat die poep zo'n pijn doet . De kamping ligt amper 200 m van een luidruchtige autostrade maar ik slaap als een roos .
Zaterdag 25.07.09.
Ik blijf wat langer liggen en verzorg dat achterste nog eens goed . Ik ontbijt en weet niet goed wat te doen . Maar er staat zo'n heerlijk strakke rugwind vandaag , waarom er niet van profiteren ? Om 09.30h op mijn stalen ros en weer op pad . De weg word vlakker maar niet vlak , daardoor maar ik de kilometers goed weg . Ik zie weer een paar lammergieren . De verwoeste abdij van San Anton die ik passeer heeft iets speciaals. De weg loopt zo door een nog rechtopstaande boog ervan . Er is een erg mooie auberge , heel stemmig . Hier haal ik ook een stempel . In de buurt van Castrillo de Mattajudios ( vrij vertaald Castrillo van de Joden doders , maar hou het stil want anders maakt het belang er een vakantiekolonie ) zie ik plots een bord dat ik nog minder dan 500 km moet doen . Het wordt weer erg heet en ik raak niet tegen de middag in Fromista zoals ik van plan was . Ik stop in Boadilla del Camino . In de auberge wil ik een stempel halen maar ik wordt overdonderd door de rust en schoonheid van deze auberge . Het is er kraaknet . Het lijkt wel de tuin van Eden in dit droge dorre land . Ik blijf er even iets drinken en twijfel of ik nog wel verder wil. Ik besluit om toch te blijvenniettegenstaande de weinige kilometers van vandaag . Zo'n namiddag vrij heeft wel iets en dan kan mijn achterste wat bekomen . Wanneer ik er zit te relaxen krjg ik echter wel het gevoel dat ik oud word . Ik stoor me namelijk verschrikkelijk aan het gedrag van een stelletje jonge Duitsers die luidruchtig bier drinkend iedereen rond het zwembad drijfnat maken . Gaan zwemmen met al hun kleren aan is ook in voor die bende . Ik eet er nog een gewoon avondmaal en na een paar stemmige foto's van de ooievaars op de kerk ( sinds Burgos op elke kerk een nest ) ga ik slapen . Overigens een prachtige kerk , haast een kathedraal . En dat voor misschien 1000 dorpelingen .
Om 6.20h sta ik op en om 7.40h zit ik op de fiets . De dag begint met een stevige klim van 2.5 km aan 7% en het duurt dan ook ñiet lang of van mijn frisse douche blijft niks over . Onderweg tijdens die klim zie ik wel mijn eerste olijfgaard . Vanmorgen om 6.25h kreeg ik een SMS van ons mus om te vragen om mijn blog bij te vullen maar hoewel het gisteren kon was ik te moe , sorry. Ik zie onderweg veel wandelaars en ook op dezelfde paden veel mountainbikers , meestal Spanjaarden . Het kan niet anders of de verhalen over ruzie tussen die ( meestal ) Spaanse bikers en andere wandelaars op die smalle paden moeten waar zijn . Die fietsers maken van hun oren omdat de meestal vermoeide wandelaars niet uit de weg willen of kunnen gaan op die smalle wegen met veel geruzie en soms meer tot gevolg . Ik ben blij dat ik op andere wegen rijd . In Estelle zie ik weer het Nederlandse echtpaar met de knappe dochters die ik onderweg naar Roncevalles ontmoette . Op weg naar Les Arcos verbreek ik ergens mijn snelheidsrecord ( 55.1 km/h ) en rond ik ongemerkt de kaap van 1500 km . Het wordt echt bloedheet , nog erger dan gisteren . Daar aangekomen eet ik in de schaduw van de kerk op een bankje mijn middageten en zie ik 2 vrouwen passeren met een echte ezel . Die draagt hun spullen , gaat makkelijker dan wanneer je het zelf moet doen . Ik bereik om 17.30h Viana en stop er wegens de moordende hitte . Ik kan me nog niet inschrijven omdat fietsers in principe tot 19.00h moeten wachten eer ze opgenomen worden maar ik wacht en het lukt om daar te blijven . Ik eet terwijl ik mijn GSM nog eens oplaad en ga dan even de stad in . Het is feest voor de patroonheilige Santa Magdalena en in gans de stad is er iets te doen o.a. ringen aan koeienhorens hangen .( niet gezien ) Om 20.30h begint wel een stierenloop door de stad , zoals in Pamplona , en dat wil ik wel even zien . De kunst bestaat er blijkbaar in om zo dicht mogelijk bij een stier te komen en zo mogelijk er een aan te raken . Ik ga om 21.30h slapen maar de lichten moeten pas uit om 22.00h . Maar na dat uur wordt het nog bijlange na niet stil . Eerst staat er een Spanjaard voor onze open deur te telefoneren alsof hij geen telefoon heeft en rond 23.00h is er vuurwerk .Alle daar aanwezige Spanjolen komen in de gang door de open vensters kijken en met veel aaaah·s en ooooh·s commentaar te geven . Daarna is het nog niet gedaan want ze praten en lachen gewoon verder . Om 1.00h ·s nachts roep in het Vlaams dat het moet gedaan zijn en wonder boven wonder helpt het . En ik wou morgen extra vroeg uit de veren om de hitte voor te zijn .
Donderdag 23 juli 2009
Ik sta niettegenstaande het late uur gisteren om 5.15.h op Maar er staat enorm veel wind . Tegenwind . Het is trouwens nog te donker om te vertrekken Wat een verschil met de eerste dagen van dit avontuur , toen kon ik om 5.00h op pad . Om 6.35h kan het net . Hoewel het heel winderig is met daarbovenop nog rukwinden gaat het goed vooruit . In geen tijd ben ik in Logroño , had ik beter gisteren nog gedaan . Maar na Logroño raak ik hopeloos verdwaald en beland uiteindelijk zelfs op een golterrein . Hier versies ik erg veel tijd .Om 14.00h ben ik in Santo Domingo de la Calzades . Daar zitten steeds 2 kippen in de kathedraal , maar dat is een ander verhaal .Geen kippen gezien want de kerk was dicht tot 17.00h , kan ik echt niet op wachten . De reden dat ik hier toch nog zo vroeg ben is dat ik eigenlijk een binnenweg heb genomen over de moordende N120 . DAT NOOIT MEER . Niet te doen , net een autostrade .Ik moet tot in Belorado fietsen anders heb ik geen plaats om te overnachten . Hoewel het vandaag verschrikkelijk waaide geraak ik na 96 km toch op mijn bestemming zonder veel problemen . Onderweg toen ik iets ging drinken alleen even ipv de bar binnen te stappen het aanpalende huis onder grote hilariteit van het volle terras , maar dat is het vermelden amper waard .Ik slaap toch weer in een refugio maar deze is echt rustig . Het speciale hieraan is dat het ook een reteaurant is waar je mag betalen wat je zelf voldoende vindt . Lekker gegeten en iedereen betaalt blijkbaar 10 Euro . En na het eten nog wat kleren wassen en in bed om 22.00h
Vandaag ben ik om half negen vertrokken voor wat tot dan mijn zwaarste rit zal worden . In het begin valt alles echt wel mee en om 9.30h-10.00h ben ik eindelijk in Spanje . Vanaf Valcarlos begint het echte werk . Een moordende klim van 16 km lang zonder plat of dalen stuk erin . En van 7% tot 9% astemblift . Na 10 km onafgebroken klimmen verwens ik mezelf omdat ik aan zo iets onnozel begonnen ben . Gekkenwerk . Sinds ikzelf veel fiets kreeg ik al veel respect voor wielrenners , maar nu krijgen ze zowat goddelijke proporties . De laatste 6 km ga ik om de 4-500 m van mijn fiets om even te kunnen uitpuffen , dan om de 300m , dan 200m en de laatste 2-3km bijna elke 100 m . Ik probeer een een energiepapje dat ik van Dimi kreeg en even gaat het beter . Maar even later ben ik terug een hoopje ellende . Het is middag wanneer de top 600m voor me opduikt . Eindelijk , maar hoewel het me mijn kracht doet toenemen moet ik 200 m (!!!!!) voor de top toch weer rusten . Ik maak wat foto's en daal af (oef ) naar Roncevalles . Ik drink iets op een terras maar ben net te laat om een stempel te krijgen . Pas om 4 uur gaat het officina del pelegrino terug open . Daar wil ik op wachten . Tijdens dat wachten krijg ik telefoon van Chris en Jan , een bevriend echtpaar uit Emblem . En ze bellen vanuit ..... Roncevalles , vlakbij . Ze nodigen me uit om te eten die avond en dat vind ik heel tof . Hoewel de afstand St Jean Pied de Port naar Roncevalles maar 28.5 km bedraagt , blijf ik er toch overnachten na die zware inspanning . Het wordt nog een fijne avond met Chris en Jan , nagmaals bedankt .
Dinsdag 21 juli 2009
Om 7 uur op en om 7.45h op de fiets . Heel wat makkelijker dan gisteren . Veel bergaf maar ook nog een paar lastige klimmetjes . Het is onderweg wel heel druk geworden . Op het terrras waar ik daarnet een koffie met croissant tot me nam zaten zeker 10 pelgrims . Op de Middag bereik ik Pamplona waar ik op een bank op een plein mijn middageten opsnoep . Ik bezoek de speciale kathedraal en vind deze stad eigenlijk helemaal speciaal . Huizen van 3-4 verdiepingen staan erg dicht op elkaar langs smalle straten . Daardoor is het er koel maar donker en het doet erg zuiders aan . Om 2 ur wil ik verder fietsen maar zogauw ik in de zon kom bedenk ik me plots . Eerst iets drinken , minstens tot 4 uur want het is hier meer dan 40 graden . Om 4.15h vertrek ik en het gaat iets beter maar na een half uurtje moet ik terug stoppen . Veel te heet , nog steeds 39 graden . Ik ga echt schuilen voor de hitte en kijk in een bar naar de tour de France . Ik bekijk de route even en zie dat ik de langste en op het eerste zicht moeilijkste route aan het fietsen ben . Die andere route is niet alleen korter maar lijkt ook makkelijker . Ik moet maar 2 km terugfietsen om die betere te nemen . Doen .Eerst een zalige afdaling en dan een klimmetje . Dat kan , er stond " licht heuvelend " in het roadbook . Maar uiteindelijk doe ik een klim van 13 km tegen 6 a 7% , dat is amper minder dan gisteren . Tot overmaat van ramp word ik na deze klim in een afdaling verrast door een echt noodweer .Onweer met druppels als theekopjes groot en de wind waait zo hard dat die druppels pijn doen als ze je raken . Een beetje verder stopt een auto en doet teken dat ik bij hem moet komen zitten . De man maakt me duidelijk dat je metzulk weer daar niet buiten mag blijven omdat je anders door de bliksem kan getroffen worden . Hoe dan ook . ik sukkel die dag verder dan ik dacht en bereik Puenta La Reina . Ik vind er een auberge op een heeeeeel steile heuvel , ( de eerste keer dat ik van de fiets moet ) eet er en duik om 10 uur doodmoe in mijn bed .
Iksliep inderdaad in Dax en na een nat nachtje vertrek ik uit de kamping waar ik goede herinneringen aan overhield . Redelijk laat , ongeveer 10.30h Ik moet dringend een paar dingen inkopen o.a. een flesje gas voor mijn vuurtje . Ik vind alles in de plaatselijke Decathlon . Achteraf ga ik een stempel in Dax halen . Geen probleem in het plaatselijke bureau voor toerisme . Er is een markt gaande en wat voor een . Gans de stad is net een grote markt en voor de kathedraal is het volop ambiance . Op een terras is bijna iedereen oesters aan het eten terwijl 2 mannen muziek maken . Niet voor geld , zo maar . Vlak bij dat terras verkoopt een kraam voor geen geld die oesters en op het terras kan je een glaasje witte wijn nemen . Ik ook natuurlijk , ineens voor de middag gegeten . Vrij laat rij ik door en slaag er toch nog in om St Palais te bereiken waar net de patroonheilige gevierd wordt . Het is er kermis en op de kamping doet een plaatselijke rugbyclub zijn teerfeest . Hoewel ze me niet kennen wordt ik uitgenodigd en wordt duchtig getrakteerd . Helaas gaat hun feest erg lang door , ook nadat ik gaan slapen ben . Ik zie er ook 2 Duitse jongens , maar daarover later meer .
Zondag 19 juli 2009
Te laat vertrokken wegens te weinig geslapen deze nacht. Maar ja , het is toch de dag des heren , niet ? De hellingen zijn zwaar en sinds gisteren zie ik in de verte de Pyreneeën . En ineens , .... zit je er midden in . Ik zie onderweg een eerste lammergier , dan een hele hoop bij elkaar en ben net te laat om een paartje te fotograferen dat vlakbij opstijgt . Ik eet niet erg ver van St Jean Pied de Port en drink er een plaatselijk Baskisch drankje . PATXARAN , spreek uit Patcharran . In het volgende dorp wordtdezelfde patroonheilige gevierd als in St Palais , maar hier met een dorpsfeest waar ik ook uitgenodigd wordt . Ik mag er mee anschuiven en eten en drinken wat ik wil . Gans dat dorp kan ook nog eens erg goed zingen en dat maakt me erg emotioneel . Ui eindelijk bereik ik na een zware maar rijkgevulde trip St Jean Pied de Port waar ik voor het eerst in een echte Auberge slaap . Morgen klaar voor het echte werk. Deze twee dagen zijn erg ingekort wegens te veel tijdsgebrek , sorry .
Vandaag ben ik meer dan 14 dagen van huis weg , en het gaat goed . Ik mis iedereen wel maar lichamelijk ben ik nog nooit zo goed geweest . Ben vanmorgen op tijd vertrokken ( om 07.10h) en het gaat goed . De kilometers vliegen vanonder mijn wielen vandaan en voor ik het weet zit ik in St Emilion . Achteraf gezien heb ik veel spijt dat ik niet langer in deze stad gebleven ben want ze is echt de moeite waard . Sigrid , zeker iets voor in de (nabije) toekomst . Ze maken er ook reclame met de grootste uit de rotsen gehouwen kerk van Europa . Waar heb ik dat nog gehoord ? Ik drink er een koffie en hoewel het nog maar 10.00h in de ochtend is neem ik toch ook een St Emilion . Heerlijk . Tegen half een , een uur berijk ik onder ondertussen een loden hitte Cadillac . Ik eet er en besluit de ergste hitte hier aan me te laten passeren . Terwijl ik wacht ontmoet ik Theo , de Nederlandse pelgrim die ik eerder zag . Samen delen we een heerlijke pichet plaatselijke witte wijn ( 3 euro ) . Bijna om 4 uur ga ik terug op pad . Theo blijft in Cadillac . Niettegenstaande het late uur is het nog steeds 36° . De streek verandert drastisch . Van een meer dan heuvelende wijnstreek gaat het bijna abrupt over in een vlakke streek vol dennenbomen , de Landes . Ik ben er deze voormiddag ook nog in geslaagd een reserve binnenband te versieren . Al vrij snel begint er een windje te waaien , recht in mijn gezicht . Heerlijk verfrissend . Het asfalt plakt in mijn banden en visioenen verschijnen voor mijn ogen van fietsers die steeds dieper in dat asfalt wegzakken en uiteindelijk stil blijven staan . Diegenen die per toeval dan van hun fiets stappen zakken ook nog eens met hun voeten en benen in dat verdomde asfalt . Zij zullen tot het einde der tijden op die baan plakken . Genoeg gezeverd , het is bloedheet en die wind doet goed . Hij wordt erger en erger en wat eerst méér dan welkom was wordt hoe langer hoe meer een vijand . Om 6 uur drink ik iets en mijn Franse tafelgenoten noemen deze wind " tempest " denk ik maar ik ben er niet zeker van . Het schijnt de voorbode te zijn van storm en onweer . Wanneer ik een uurtje later op een kamping arriveer na meer dan 100 km gereden te hebben zeggen mijn Nederlandse buren die ook naar Santiago op weg zijn ( ook zij weer in stukjes ) dat het gaat stormen . Om 21.30h kruip ik onder de wol en op dat moment is gans de hemel dichtgetrokken en waait het verschrikkelijk .Een kwartier later word ik wakker van de donder en de bliksem uit de hemel boven me. Heel de nacht zo'n weer en sindsdien weet ik dat mijn tentje een goeke is , geen druppel binnen . Om kwart na drie word ik terug wakker en merk dat de wind en de regen gaan liggen zijn . Maar er morrelt iets aan mijn tent . Dat heeft me gewekt . Noch binnen noch buiten de tent vind de oorzaak van dat geritsel . Ik ga dus maar eens een plasje doen en slaap verder .
Vrijdag 17 juli 2009 .
Vroeg uit de veren maar mijn Nederlandse buren hebben hun boeltje al bijna gepakt . Ze zitten dan ook nog fris want ze zijn nog maar 2 dagen onderweg . Ik ben weg om 10 voor 8 en de lucht zit dicht . Niet veel later begint het te regenen eerst kalmpjes maar het wordt erger en erger . Het wordt zo erg dat mijn regenjas niet meer voldoende is en mijn regenpak ook aan zou moeten . Het is echter weer aan het bliksemen en ik ben net op de énige plaats in gans de Landes waar zowel links als rechts geen bomen staan . Ik spoed me , wind tegen , zo snel ik kan verder om het bos in de verte te bereiken . Ik kruip in mijn regenpak en....jawel hoor als het aan is is de regen bijna gedaan , van de ene moment op de andere. Tegen ongeveer tien uur gaik een koffie drinken . Dat worden er 2 . Dat worden er 3 want telkens ik wil vertrekken begint het opnieuw in alle hevigheid te gieten . Mijn Nederlandse buren kwamen hier ook een koffietje drinken . Ik passeerde ze onderweg toen ze in een kerkportaal stonden te schuilen . Door al dat oponthoud raak ik niet genoeg opgeschoten . En ik die vandaag Dax wilde bereiken . Dat zit er niet in . Altijd tegenwind en dat in eindeloze rechte wegen waar geen hol te zien is . Alleen bomen , bomen en nog eens bomen . Maar toch , niettegenstaande een lange middagpauze ( waar ik mijn Nederlandse buren weer ontmoet , voor het laatst dit keer want zij blijven daar overnachten ) en een schuilsessie in een oude watertoren ( vanwaar ik bovenaan een foto nam ) , schiet ik toch meer op dan ik dacht . En na meer dan 120 km gereden te hebben in barre omstandigheden bereik ik Dax .Ik wilde hier een rustdag nemen maar ik weet nog niet goed , misschien ga ik morgen wel door naar ofwel St Jean of anders Ste Marie , we zien wel .
In diezelfde pub waar ik op internet kan , mag ik ook nog eens overnachten . Ik mag mijn tent opzetten achter de zaak , vlak naast het kerkhof . Nog nooit zo`n rustige nacht gehad . Nadat ik opgesteld ben en al onder het eten maak ik een praatje met de buur die in zijn tuintje bonen aan het plukken is . Wanneer hij klaar is vraagt hij me om een biertje te komen drinken . Een oude jager die honderduit praat . Na afloop vind ik het niet meer dan normaal dat ik nog even iets drink bij de mensen die me gratis onderdak bieden . Jimmy en zijn vrouw Linney hadden vroeger in Engeland een bouwbedrijfje maar is gedesillusioneerd geraakt door mensen die niet of laattijdig hun schulden betaalden . Aan de blik in zijn ogen te zien twijfelt hij of dit dan wel zo`n goed alternatief is . Maar door al dat gepraat wordt het veel te laat . Pas om 23.15 h ga ik slapen . Nog nooit zo laat geweest .
Woensdag 15 juli 2009
Ik heb me overslapen . Eert werd ik voor half vijf wakker , maar dat vond ik nog te vroeg . Het leek of ik mijn ogen nog maar net dichtgedaan had toen er aan mijn tent werd geschud . Mijn buur (van de bonen , niet die van de andere kant want die houden zich daar niet mee bezig) vroeg me of ik niet ziek was , want "jij stond toch vroeg op normaal ? " . En of ik geen zin had in een kopje koffie ? Weer een hele uitleg , dit keer samen met de burgemeester waar ik aan werd voorgesteld . Uiteindelijk om 09.30h op mijn fiets en weg . Onderweg , net op de middag rijd ik Aubeterre sur Dronne binnen . Eigenlijk moest ik er gewoon langs rijden maar ik maak de erg stijle klim naar het dorpje . Daar zie ik iets dat ik gans mijn leven nooit zal vergeten. Een kerk in de rotsen uitgehouwen . Het eerste deel stamt uit de 3de eeuw en was een heidense kerk van " de volgelingen van Mithras " een sekte die toen verboden was . Achteraf is de ruimte een deel van een abdij geworden welke tijdens de oorlogen tegen de Hugenoten volledig verdween . Verschillende keren vergroot , tijdens de Franse revolutie als salpeterfabriek gebruikt , daarna als dorpskerkhof en uiteindelijk in 1958 gerestaureerd , In 1961 stortte de vloer voor de kerk in en kwam het oudste deel terug aan het licht , de krypte vaar die volgelingen van Mythras hun doopsel ontvingen met stierenbloed . Veel foto`s gemaakt en nog zoveel meer te vertellen . Omdat ik alleen al dit mocht aanschouwen , kan deze reis niet meer stuk . Wanneer ik even later wil gaan eten en mijn fiets vastmaak gaat er wel iets anders stuk . Mijn ventiel van mijn achterband breekt af . Gelukkig heb ik een reservebinnenband bij me want dat kan ik niet repareren . Eer dat in orde is is het al behoorlijk laat en tot overmaat van ramp rijd ik nog serieus verkeerd ook . En dat met deze hitte ( tot 36 graden ) en op zulk terrein . Het is daardoor dat ik vandaag maar 78km kan fietsen .De kamping waar ik nu opsta was eigenlijk volzet maar met mijn beproefde "lijdende zeehondjes blik " kon ik toch een plaats versieren . Ik ga douchen en daarna slapen want het is weeral bijna 22.00h .
Ik kan vlug even op internet in een soort van Engels cafe . Dit is wel een gans ander klavier dan ik gewoon ben . Het is vandaag 14 juli en ik heb Engouleme achter mij gelaten .Ik weet , mijn laatste verslag dateert van voor Chartres en het zal nog wel even duren vooralleer ik een volledig verslag zal neerpoten , maar je hebt het nog van me tegoed , desnoods pas wanneer ik terug thuis ben . Onverkort . Directors cut . Na Chartres ging het behoorlijk vlot . Eindelijk terug op pad , want geloof me zo`n rustdag is voor niks goed . Op dat ogenblik ben ik eigenlijk al een week onderweg . Komt het daardoor dat ik de weg moeilijk terug vind ?Het is donderdag 09.07.09. , kwart na 7 . Uiteindelijk reed ik vandaag toch meer dan 100 km tot in Vendome . Op dit klavier ( een qwerty ) Kan je niet deftig in het Frans typen .
Vrijdag 10.07.09. Meer en meer zonnebloemvelden . Ik ga vandaag proberen om mijn overbodige boeken op te sturen . Mijn eerste deel gaat namelijk na vandaag overbodig worden , die gaat maar tot Tours en daar ben ik nu al voorbij. Vandaag ook de eerste wijnvelden gezien , ze maken er een soort Champagne van , erg lekker . Op de kamping waar ik onderdak geniet was en droog ik mijn kleren waardoor ik erg laat ga slapen . ( pas om 22.15.h )
Zaterdag 11.07.09. Het gaat vandaag echt niet goed . Pas laat uit mijn bed en ik ben niet uitgerust . Mijn benen (vooral rechts ) doen pijn Oorspronkelijk wilde ik tot in Poitiers rijden , maar dat haal ik nooit . Ik strand in Chatellerault . Diegenen die denken dat dit een plezierreisje is , ga je pelgrimspaspoort aanvragen en vertrek , kom achteraf niet zagen . Ik kom vandaag anderte Belgische pelgrims tegen , daarover in de directorscut meer . s`Avonds op de kamping ontmoet ik een andere pelgrim . Ze is Parisienne en triathlete . De kampuitbater vraagt of ik een gasvuurtje voor haar heb en zo kom ik met haar in contact . Ze heeft net dezelfde tent en kookgerief als ik , maar haar manier van reizen is wel iets anders . Ze rtijdt met eem grote rugzak die op haar rug hangt maar op haar bagagedrager rust en de routebeshrijving ( een andere dan de mijne , in`t Frans ) Scheurtb ze gewoon blad voor blad uit haar boek en houdt ze gewoon in haar hand op de fiets.
Zondag 12.07.09. Het gaat vandaag nog slechter dan gisteren . Cyrine , zo heet die van Parijs , stelde vanmorgen voor toen ik (apart) zat te ontbijten om samen naar Poitiers te rijden , vandaar gaat ze toch een andere richting uit . Doen dus maar . Op elke helling echter gaat ze me echter razendsnel voorbij en wacht dan bovenaan . Hier kan je duidelijk zien dat ze aan triathlon doet . Geen partij voor mij , op geen enkel vlak . Vandaag wordt ze precies 33 jaar jong . Ik geef haar een kuise kus wanneer ik dat hoor . In Poitiers gaan we uit elkaar , zij verder de weg op , ik naar de plaatselijke jeugdherberg . Het gaat me echt niet af . Dat been en ook al gans de dag die regen . Vanaf het vertrek tot in Poitiers al heel de tijd . Ik ga op tijd slapen en hoop dat het morgen beter gaat . Ik ontmoet ook nog Taco , een 20-jarige Nederlandse te voet-pelgrim . Ik ruik hem vooralleer ik hem zie , lang voor ik hem zie . Hij slaapt ook nog eens op dezelfde kamer , juk . Ik ben dus toch blij dat ik zoveel persoonlijk kuisgerief bij me heb , wat sommigen van mijn familie ook mogen zeggen.
Maandag 13.07.09.Hier rijdt precies iemand anders dan gisteren . Het weer is in`t begin knudde (lees regen) maar verbetert met de minuut . Weg pijn , weg moeheid , hier gaan vandaag brokken gemaakt worden . Zo is het ook . Het gaat prima . Onderweg gebeurt er vanalles (ja , ja , Directorscut , weet je wel ) , maar hetgeen ik je niet wil onthouden is dat ik vandaag 1000 km rond heb gefietst . Vlak voor Saint Amand de Bonheure . En Nij Gij Se . Ongeveer 3 km later was een kampplaats (in St Angeau). Na weer meer dan 105 km leg ik er het bijltje bij neer . Ik ga vroeg slapen maar word nog geen half uur later wakker van de donder en de regen . Is dit iets voor de hele nacht ? Come and see next time on this blog .
Dinsdag 14.07.09. , Fete National Vanmorgen werd ik wakker om 5.30.h . Net toen ik wild opstaan begon het serieus te regenen . Blijven liggen dus . Een uur later hetzelfde verhaal . Nog een uur later idem dito . Uiteindelijk opgestaan om 8.30h . Toen bleef het droog . Nationale feestdag , moet dus kunnen . Vertrokken op mijn gemakje om 10.30h pas en niet over het gemakkelijkste terrein . Vlak na de noen (da`s zo`n mooi woord he , noen) aan de interne beklimmingen van de stad Angouleme (oef zeg) begonnen . Stempel gehaald in de kathedraal aldaar en achteraf nog lekker gegeten .(ie foto) Pas lat verder gereden over moeilijk terrein nen nu tot in Roncenac geraakt waar ik een verslag schrijf in erg verkorte versie . Alle vunzige details staan in de directorscut . Hmmm , misschien er toch eens aan denken om die op een betalende site te zetten . Wim El Pelegrino.
Vandaag is het zondag en dat is de dag des heren . Ik slaap dus uit vandaag . Ik ben pas om 7h opgestaan . Heb me gewassen , gegeten (mijn laatste 2 hardgekookte eieren) en ik heb hier nog een stempel versierd . Prijs van de overnachting : 0 euro . Zo mogen er nog komen . Nog geen uur later in St Leger le Bois een koffie gedronken met een "pain aux chocolat" erbij . Dit is een bakkerij en bar-tabak tegelijk . ( wel 2 verschillende deuren ) Ik koop hier ook brood . Richting Compiegne heel mooi maar lastig gefietst tussen de bossen . ( heel veel korte maar steile klimmetjes) Daarna een stuk makkelijker langs de Oise . Na Compiègne , waar ik een appeltje at , verandert de streek . Veel graanvelden en eerder een glooiend landschap . Maar ik ben precies niet in vorm want ik raak niet vooruit . Is het de wind die pal in mijn gezicht waait ? Hoewel ik bergaf rij haal ik amper 15-16 km/h . Tot ik in de gaten krijg dat de beek waar ik al heel de tijd langsrij NAAR me toe loopt en zelfs redelijk snel . Heel de tijd reed ik dus zowel wind-als bergop . Mmmm , toch niet zo slecht . Ik arriveer in Estrees St Denis om 12.10h en de markt is er bijna afgelopen . Aan een groentekraampje koop ik 2 appels en 2 ECHTE perziken . Hier zit er nog sap in .Op het kerkplein staan een paar bankjes in de schaduw van de lindebomen en ik ga eten . Rilettes , camenbert , brood en rode wijn .(Costières de Nîmes 2007) Ik eet als toetje mijn 2 perziken op en rust nog wat uit vooralleer ik verder rijd . Ik doe het vandaag wat rustiger aan want het is zondag en op 2 dagen raak ik toch niet in Chartres , tenzij ik me zou forceren . Ik ben sinds gisteren ook behoorlijk verbrand op mijn billen en armen , smeren is dus de boodschap . Terwijl ik zit te eten zie ik dat Nederlands koppel voorbijfietsen . We groeten elkaar . Ongeveer 10 km verder zie ik ze op hun beurt aan de kant zitten eten en herhaalt het ritueel zich .
Wie denkt dat deze reis een plezierreisje is dwaalt . ALLES doet zeer . Mijn linkervoet . (van een muggenbeet gisteren) Mijn benen en billen . (van't fietsen) Mijn knieholtes . (idem) Mijn vel op mijn armen , benen , voeten en rug . (van de zon) Ik houd me maar met 1 ding recht . Elke meter dat ik trap is er één minder . Hetgeen ik nog moet fietsen wordt minder en minder . Het is nu 4h en ik zit in Clermont een Stella te drinken . (net een engeltje dat op je tong pist) en heb nu meer dan 60 km gefietst . Behoorlijk voor een rustige zondag . Een camping is voorlopig nog niet in zicht . Ik ben bang dat het weer improviseren wordt .
Warm , héél warm . Steil , héél steil . Moe , héééél moe en nog steeds geen onderdak in zicht . Volgens mijn boekje moet er ergens een camping zijn in Noailles maar die ligt niet op de route . Ik moet er 6 km voor omrijden . ook dat nog .
Daarstraks was ik ook moe maar dat ging steeds over omdat ik bv mijn eerste zonnebloemveld zag na Bailleul Le Soc . Toen het wat later wéér niet zo goed meer ging zag ik mijn eerste ree naast de weg na Epineuse . Ze had me noch gehoord noch gezien en de wind stond pal naar mij dus ruiken deed ze me ook niet . Daardoor kon ik ze ongelooflijk dicht naderen . Mijn eerste foto van haar was van te ver genomen en dan ook nog eens op haar rug zodat ze niet meer lijkt dan een bruine veeg naast de weg . Toen ik mijn 2de foto (en in profiel) van haar nam liep ze net op dat ogenblik het korenveld in . Mis dus . Wanneer ik de plaats passeerde waar ze verdween bleek ze toch nog daar te staan grazen en pas toen zag ze me en liep bang weg .
Maar nu , nu helpt niks meer . Zeker niet nadat ik hier net te horen krijg dat die camping niet (meer) bestaat . Aaaaargh . Nog maar eens vragen aan een meneer met zijn kleindochter . Die weet van niks . Ook zijn dochter (en de moeder van zijn kleindochter) die erbij komt staan weet van niks . Uiteindelijk , zielig kijkend , dan maar gevraagd of zij voor mij geen plaatsje vrij hebben . De dochter zei , zonder papa's oordeel af te wachten dat ze dat eerst aan haar moeder moest gaan vragen . (je ziet zo wie hier de broek draagt) Het mag . Dank U Heer . Het werd tijd ook want het is nu18.00h en ik heb weer 85.62 km gereden . Vanaf nu weet ik ook zeker dat zielig kijken helpt . En hier zit ik dus op een ommuurd domein naast een huis dat tegen een eeuwenoude toren is aangebouwd . Een oude uitkijktoren uit 1779 waar later pas een dak opgeplaatst is . Tijdens de laatste wereldoorlog werd deze toren , waar nu die mensen hun keuken is , door de Duitsers gebruikt als doucheruimte . Vlakbij was namelijk één van de belangrijkste hoofdkwartieren van de Duitsers in een prachtig kasteel dat nog niet zo heel lang geleden volledig is afgebroken . Wanneer mijn gastvrouw me dit vertelt wordt ze nog (terrecht) kwaad . Ze toont me ook een afbeelding van dat kasteel. Zonde dat dat er niet meer is . Ze vertelt me dit nadat ik al gegeten heb . (mijn cassoulet met confit de canard) Ze vertelt me ook dat ze al gans haar leven naar Saint Jaques De Compostelle wilt . Gewoon doen Madame . Ik mag me ook douchen (in de badkamer , niet in die keuken) en ze komt nog met een heerlijke koffie af . De dochter had me daarvoor al een panache gegeven . Tijdens het drinken van mijn kop koffie vertel ik naar best vermogen over mijn tocht en zij tatert honderduit . Toffe mensen . Ik vraag of de poorten 's nachts vast gaan ( dit is immers een ommuurd domein ) en ze beaamt me dat . Oei , probleem . Ik heb de gewoonte om tussen 6 en 7h te vertrekken Madame . Geen probleem , ze geeft me gewoon de sleutel . 't Is te zeggen , een hele sleutelbos met alle huissleutels eraan . Als je morgen vertrekt meneer , doe dan de poort terug vast en gooi de sleutels maar in de brievenbus . Wildvreemde mensen . Ik ga stillekes onder de wol rondom 9h .
Weer om 4.40h opgestaan , ( wie beweerde er ook al weer dat ik een avondmens was ? ) gedouched , gegeten . ( 2 hardgekookte eieren , 1 worstje , brood en koffie . ) Om 7.15h was ik weg . Het is stralend weer maar nog fris . Ik moet voor de eerste keer een trui aandoen . Merde , mijn oude fietscomputer doet het niet , wat ik ook probeer . Gelukkig heb ik mijn andere nog . Toch geen overbodige luxe zo'n 2 com- puters hé , Mathias en Dorien .Na Cambrai een lange klim die beloond wordt met een schitterend uitzicht op Cambrai in de opgaande zon .Het fietsen gaat erg goed , alleen merk ik plots dat mijn andere fietscomputer niets meer aangeeft . Blijkbaar begint hij pas te werken bij minstens 14 km/h en omdat er nogal veel steile korte klimmetjes zijn geeft hij dus de helft van de tijd niks aan . Waarschijnlijk werkt hij niet goed vanwege de overvloedige douw van vannacht . Net zolang aan die oude gprutst totdat die het terug doet . Ik ben langs de Schelde gereden op een plaats waar die nog smaller is als de Kleine Nete bij ons ( eat your heart out people of Antwerp) en maakte er een foto van .Vandaag passeer ik de bron ervan en hoewel ik er iets voor moet omrijden ga ik ze zeker bezoeken . Toch een mooie streek hier . De abdij van Vaucelles gepasseerd en ook een toren die oorspronkelijk bij de omwalling van die abdij hoorde . ( niet minder dan 7 km aub ) . Nu jammer genoeg afgebroken in opdracht van Keizer Karel om ergens een fort of een vesting op te bouwen , in St Quentin geloof ik . Ik stop ergens in een bar-tabac en drink er om 8.40h twee koffies . Iets na 9h ga ikverder . Volgens mijn computer zou ik nog geen anderhalf uur onderweg zijn . Laat me niet lachen .
Dezelfde dag 12.30h . Leven als God in Frankrijk . Een uitdrukking zoals er wel meer bestaan . Alleen....dit bestaat echt . Nu . Hier . Ik ben in St Quentin gaan winkelen . Meer bepaald in de Lidl . Man , wat ze hier allemaal hebben ! Wel tien ( jazeker TIEN ) verschillende soorten rosé alleen al . Kazen die ik bij ons nog nooit gezien heb . Rilette , RILETTE !!!! Ik kocht een fles rosé , een fles rode wijn ( ah ja , 't is morgen zondag en dan is alles misschien dicht ), 1 camenbert , 1 worst met look , een potje rilette , 1 blik van 840 gram cassoulet met confit de canard ( ! ) en 1 blik met 840 gram choucroute met riesling . Voor dit alles betaalde ik de ontzagelijke prijs van 10.75 euro . Met die 2 blikken heb ik 2 avondmalen in huis , ongelooflijk . Ik heb dus nu net gegeten op het marktplein van Dallon . Nog warm vers frans brood met worsjes en camenbert , overgoten met een halve fles rosé . Vin de pays des sable de golfe de Lion , gris , van 2008 . Een wijntje dat smaakt zoals het klinkt , uitstekend dus . Een prachtige blauwe hemel . Morgen is het hier markt of jaarmarkt of dorpsfeest of kermis of weet ik veel want ze zijn alles aan het klaarzetten hier vlak voor mijn neus . Ergens vanuit de verte hoor ik life-muziek . Iets folkie , Frans . Een vrouwen en sons een mannenstem , héél mooi .
Deze voormiddag ben ik ook langs de bron van de Schelde gepasseerd . Amper 1 km uit de richting , daar ga je't niet voor laten . Tussen de bomen een monumentje en daarachter " de bron " . Ongelooflijk helder en lekker water want ik heb ervan gedronken . Nu , meer dan 3 h later voel ik me nog steeds kiplekker . Veel zal ik er dus niet aan overhouden . Bij mijn weten ben ik de enige uit mijn omgeving die ooit van de Schelde dronk en dat nog kan navertellen ook . Maar niet alles is rozengeur en maneschijn . Vanmorgen passeerden me een stuk of 6 skinheads in een zware 4x4 en riepen van alles naar me . Het klonk niet bepaald als :"goede reis naar Santiago" of "doe ook een gebedje voor mij broeder" Vermits dat in een nogal rustige streek (lees verlaten streek) gebeurde duurde het toch wel even voor ik me weer op mijn gemak voelde . En daarnet , onderweg naar hier werd ik bijna omvergereden door een andere 4x4 op een rond punt . Terwijl ik dit hier zit op te schrijven komt een pokkekereltje onder toezicht van zijn pokkevader op zijn pokkebrommertje enorm veel pokkelawaai maken . Tijd om op te krassen dus . Terwijl ik inpak bedenk ik me ineens dat het vandaag dag op dag 3 maanden ( ! ) geleden is dat ik mijn laatste sigaar rookte . Hoog tijd om dat te vieren met een goei sigaar . Of neen , laat maar . Ik voel me beter zo . Ineens hoor ik vanwaar die muziek komt . Vanuit de kerk achter me . 3mensen repeteren er voor een huwelijksmis vandaag . Zang , dwarsfluit en gitaar . Mooi , héél mooi . Ik ben in de kerk gaan luisteren en even gaan praten met één van hen . Ik feleciteerde ze terrecht en vertelde dat ik vroeger ook nog muziek heb gespeeld . Toen ik terug uit de kerk kwam begon ik spontaan en onbedaarlijk te huilen . Héél emotioneel . Is dit nu jezelf tegenkomen ? Weten dat dit ook ooit deel van je leven uitmaakte en nu nooit meer ? Of binnenkort terug ? Miraculo del Camino .
Gods wegen zijn ondoorgrondelijk . Ik reed nu al meer dan 100 km , maar ik weet niet precies hoeveel door die perikelen met mijn fietscomputers . Die nieuwe werkt trouwens terug prima , het zal dus toch aan het vocht gelegen hebben . Het is nu bijna 18.00h en ik begin echt moe te worden . Er is niks in de buurt en ik ga eens proberen om in het wilde weg te camperen . Het oude mensje dat zo vriendelijk was om me het gevraagde water te geven ( maar geen plaats voor mijn tent had) , raadde me aan om naast het voetbalveld te gaan staan . Erg rustig zei ze me . Toen ik daar arriveerde had ik echter mijn bedenkingen en ik installeerde mijn tent nog niet maar maakte enkel mijn eten klaar . Gelukkig maar . Na een poosje verschenen er een hoop jongeren met lawaaierige brommers en boem-cars en het feest begon . Op nog geen 20m van me vandaan werd er gekust , geblowd , gezopen , lawaai gemaakt en de macho uitgehangen . Terug opbreken dus en terug op de baan .(al 20.00h) Moe , uitgeput en nergens iets te zien . De streek wordt rustiger en rustiger . Plots zie ik dat in het verder gelegen Oerscamps een natuur- ( neen , géén naturisten) camping is . Dat icoontje op de kaart kende ik nog niet . Na ter plaatse navraag gedaan te hebben bleek het in de ruïnes van een oud , onder de oorlog verwoest klooster te zijn . Wonder boven wonder zaten er terug paters in die bovendien nog onderdak boden aan pelgrims , net zoals vroeger . Hier kan je zelfs eten als je voor 17.00h daar bent . Een prachtige lokatie met douches ,wc's en het kost eigenlijk niks . Op de kampeerplaats zit een troep erg jonge mensen rond een kampvuur erg mooie liedjes te zingen . Net de beverpatrouille . Nadat ik geïnstalleerd ben gaan ze slapen in open tenten . Het is nu half elf en ik zit aan hun kampvuur te schrijven . Bedankt onnozel jong van het vorige dorp om me weg te jagen met je haantjesgedrag . Zonder jullie had ik deze schitterende plek nooit gevonden . Ach ja , hier zitten nog 2 fietspelgrims . Toen ik ze in mijn verre van perfect Frans vroeg waar ze vandaan kwamen , antwoordde de man in een soort van houthakkersfrans : "Nous eh... nou Miep hoe sech je dat toch in het Frans , zijn ? Sommes , Jaak . Wel eh Nous sommes de Hollande ." "Wel , dan kenne we net so goed in het Nederlands ferder gaan ." zei ik . Ze gaan met hun fiets niet verder dan Chartres , de loosers .
Iets voor 5h uit mijn bed 6 eitjes hardgekookt waarvan ik er 2 opeet .Toilet gemaakt en ik ben om 7.15h vertrokken . Véél last gehad om alles terug in te pakken , uiteindelijk toch gelukt . Ik ben gisterenavond om 22.30h wakker geworden van de regen op mijn tent . Daarna werd het gelukkig iets frisser want het was bloedheet in die tent . Deze ochtend was het terug mooi weer maar toen ik alles inpakte was mijn tent nog zeiknat . Naarmate ik dichter bij Doornik kom word het meer en meer oertrokken , eigenlijk ideaal fietsweer . Nu drink ik een koffie op de grote markt van Doornik . Ik arriveerde hier om 8.00h (29.9 km gereden )en nu is't 8.20h . Ik kijk rondom mij en ze zitten hier nu al LEFFE te zuipen , ongelooflijk . Dat desbetreffende koppel is zo te zien nog heel wat meer van plan want die gast kan zijn handen niet thuishouden . Ik denk dat die sex hebben nog voor ik Doornik verlaten heb , al of niet in dat café . Ik probeer verschillende kerken in Doornik maar nergens is er iemand thuis . Hoe raak ik in godsnaam aan mijn stempels ?
Het is nu 10.20h en ik heb net de Franse grens overgestoken na 48.91 km . Heb op de valreep nog een stempel kunnen versieren in België , in Bleharies .Ik vroeg aan een ouder koppel dat vlak naast de kerk woonde of de pastoor er niet was . Neen dus . Maar toen de vrouw hoorde voor wat ik hem moest hebben stelde ze voor om een stempel op het gemeentehuis te halen . Haar man zou me wel brengen , willen of niet . Ik eet hier een appeltje en drink wat . Een bord aan de oude douanepost ( met beeld van een op een bankje gezeten douanier ervoor , als het ware "in action") vertelt me dat dit soort hokjes bijna allemaal verdwenen zijn en dat aand Belgische kant het eerste huis een café (natuurlijk) , frituur ( wat dacht je anders ) , winkel en garage was . Nu is het enkel nog café .
Ik ben verder gefietst tot in Warlaing en vroeg de weg naar een restaurant in een bar-tabac . Je moet dus wel iets drinken . Het is bijna 12h en ik bestel een rode wijn . Nadat ik de rekening kreeg heb ik direct een 2de besteld ( 1.1euro per glas ) . Ze stuurden me naar Somain dat bijna op de te volgen weg ligt . Ik arriveer er om 12.30h en vraag een dagmenu (11 euro) met een karafje huiswijn onder het genot van een pastis . Achteraf nog een koffie . Erg goed gegeten , MAAR ik moet wel 24.3euro betalen . Bij mijn vertek hier staat de teller op 75.25 km .
Het zit erop voor vandaag . Na 6h58min27sec is mijn pijp uit , echt .Ik reed vandaag 105.92 km , meer dan genoeg . In Cambrai is een camping , niet zo ver van het centrum en daar sta ik nu .Ik heb er lekker gedouched , me geschoren en mijn kleren gewassen . Zo fris als een hoentje zit ik nu een kebab te eten . Het is 18.00h en als ik zo eens reken was het vandaag een héél dure dag . 3 euro voor 2 koffies in Doornik , 2.2 euro voor 2 rode wijntjes in Warlaing , 24.3 euro middagmaal in Somain , 12 euro voor de camping ( evenveel als een mobilhome met voortent ) en 2 euro voor kebab , frietjes en een biertje . Alles samen 47.5 Euro . Ik rekende een budget van ongeveer 20 euro per dag . Ik heb vandaag al voor meer dan 2 dagen opgedaan . Ik mag dus morgen niks opdoen .(slik) Van de andere kant , wanneer ik zo blijf opschieten ga ik véél eerder daar zijn dan verwacht .
Ik heb net telefoon gehad van mijn lief vrouwtje . Het is toch fijn om haar stem te horen . 't Zal er nog al eens stuiven wanneer ik terug thuis ben .
Het is nu 20.15h en ik ga maar eens stillekes slapen ... en dromen .
Vertrokken om 6.50h ( later dan gepland ) . Onderweg zitten sukkelen met de weg in Opwijk , uiteindelijk tot in Aalst gereden .Eerste stop-en rustplaats incafé het brughuis daar om 10.30h . Een cola (dorst ) en een Palmke ( lekker ) gedronken . Ik heb al 70.7 km op de teller , wél met die 7 van gisteren bij want ik vergat mijn tellers op 0 te zetten . Nog ongeveer 20 km naar ons Nicole .
Daar kom ik aan om 12h stipt maar ik heb wel omweg gedaan want ik was deweg kwijt door een wielertoerist die een praatje met me maakte . ( Ik reed wél bijna de Dender in toen hij onverwachts naast me kwam rijden en in mijn linkeroor riep:"WAAR GA JE NAARTOE ? Laat dat nu net die éne oor zijn die nog in orde is) Ik heb nu al 91.3 km op mijn computer . Douche genomen en lekker geaperitiefd . Deed allebij deugd want het is vandaag bloedheet . Koude pastasalade gegeten .Lekker .
Rondom 15.00h terug vertrokkenbij ons Nicole , ze gaf me de rest van de salade mee . Rond 16.00h gaan winkelen in Geraartsbergen . Boter ,wijn ,water , brood , 2 appels , biefstuk , 6 eieren en 1 cola . Ik zit hier nu in Lessen (Lessines) om 16.55h en drink een welverdiende Chimay bleu nadat ik vandaag 115.5 km heb gereden . Ik ga uikijken naar een slaapplaats .
Aan verschillende mensen de weg naar een camping gevraagd ( terwijl ik wéét dat er geen is ) in de hoop dat ze me een plaatsje voor mijn tent zouden aanbieden . Elke keer bot gevangen Uiteindelijk om 19.00h aangeklopt bij een woning met dezelfde vraag . Ze weten niks . Ik vraag dus op de man af of ik op hun gazon mag gaan staan . Na wat geaarzel zeggen ze ja . Het werd tijd dat ik onder de pannen ben want vandaag reed ik 130.88 km , een persoonlijk record .
Het is nu 20.00h en ik heb me gewassen aan mijn tent , ik at de rest van die salade op met een vers gebakken biefstukje en ben klaar met alles . Ik ga het niet laat maken vandaag . Ik heb net het allereerste sms-je in heel mijn leven verstuurd .Vlak daarachter kreeg ik telefoon van Sigrid , als antwoord dacht ik . Maar nee , ze voelde gewoon de aandrang om me op te bellen . Ik denk dat wij voor elkaar gemaakt zijn want zelfs met 130 km tussen ons staan we nog in telepathisch contact . Ik zie zo graag mussen . Wim
Woensdag 01.02.2009. Mijn 2 oudste zussen die niet naar mijn afscheid konden komen zijn hier om me te komen uitwuiven . Een oude vriend van Baarle- Hertog was hier daarstraks ook . Terwijl Mijn zussen hier zijn bedenk ik me ineens dat ik mijn eerste stempel zou kunnen halen in Emblem . Mijn fiets staat toch gepakt dus kan ik net zogoed even naar daar rijden . Ik doe het . Wanneer ik bij de pastoor van Emblem aanbel en hij hoort waarvoor ik kom reageert hij blij maar verrast . Hij geeft me mijn eerste stempel en ook nog een kruiske . Wat ik niet voor mogelijk hield gebeurt toch , ik krijg tranen in mijn ogen en moet er snel vandoor . Mijn zussen wachten immers bij me thuis en als ik nog langer met de pastoor praat ga ik écht huilen . Ik fiets vlotjes terug naar huis en heb al meer dan 7 km op de teller . Na een half uurtje sta ik terug thuis . Morgen is de dag , de grote dag , D-day , de moeder van alle dagen . Morgen .
Hallo thuisfront Eindelijk kan ik op het internet . Niet in de jeugdherberg waar ik een dag rust neem , maar wel in een internetcafé . Ik ga eerst in het heel kort verslag uitbrengen van de laatste dagen en dan zal ik later mijn uitgebreider verhaal hier proberen te brengen .Ik moet hier namelijk per kwartier betalen zie je . De eerste dag ging het héél goed . Buiten alle verwachtingen fietste ik die dag meer dan 130 km . Ik zat dus bijna in Frankrijk . Die eerste nacht sliep ik bij mensen thuis op de gazon .De dag erna ging ook nog goed (105 km) maar werd al wat moeilijker . Ik overnachtte in Cambrai op een camping . De derde dag ging in de voormiddag prima ( onderweg de bron van de Schelde bezocht , gefotografeerd en er zelfs van gedronken ) maar naarmate de namiddag vorderde werd het steeds moeilijker en moeilijker . Onderdak vinden was ook niet zo simpel maar net daardoor reed ik verder dan voorzien . Dat loonde want zo kwam ik in een abdij ( die van Oerscamps ) terecht met nog echte paters en er bleek plaats voorzien voor pelgrims . Douches , toiletten , alles in orde . En weer 100 km achter de rug . De vierde dag was het zondag en sliep ik uit . Ipv zoals alle vorige dage VOOR 5 uur ( U leest goed ja ) stond ik die dag om 7 uur op . In de abdij was ook een mis maar die begon pas om 10.30 h , daar kon ik echt niet op wachten . Rond kwart voor negen vertrokken richting Compiegne voor wat tot dan toe mijn moeilijkste dag zou worden . In de voormiddag ging het nog maar in de namiddag werd het ondoenbaar van de hitte en de pijn , pijn zowat overal . Tot overmaat van ramp moest ik nog erg ver omrijden om onderdak te vinden . Och arme maar 85 km gefietst die dag . Uiteindelijk bleek die camping niet meer te bestaan maar toen ik de weg vroeg aan een man , zijn dochter en kleindochter mocht ik daar blijven . En wat voor een plaats . Het huis was gebouwd rond een oude toren en helemaal ommuurd . Ik werd er erg goed ontvangen en kreeg nog panaché en koffie . De volgende morgen stond de vrouw zelf speciaal op om me nog een koffie te maken . De dag erna weer op mijn normale uur weg . Het gaat terug beter en dat is maar goed ook want het terrein wordt steeds moeilijker en moeilijker . Het leuke is dat je je zekerder en zekerder begint te voelen . Elke keer je weer zonder te stoppen een beklimming van 2 à 3 km met een stijgingspercentage van 7 , 8 % ( Jawel ) achter de rug hebt begin je keihard te roepen . Deze dag voor het eerst regen gehad . Na terug een kleine 100 km gedaan te hebben vraag ik de weg naar een camping in een apotheek . De mensen achter de balie beginnen rond te bellen en laten de klanten wachten . Alles is ofwel volzet of anders veel te ver weg . De rij achter mij wordt langer en langer . Plots zegt een vrouw die achteraan staat te wachten tegen me dat ze in het volgende dorpje woont en plaats genoeg heeft voor een tentje . Dat laat ik me geen 2 keer zeggen en even later stel ik mijn tent op in de tuin van Patrice en Valerie. Ze zijn pas vorige zaterdag getrouwd maar hebben wel al 3 kinderen . Ik wordt ook nog eens door hen aan tafel uitgenodigd en eet lekker mee . Vanmorgen ben ik overslapen ( ik werd pas om 5.30h wakker ) .Maar deze dag moet ik maar een kleine 60 km fietsen om in Chartres te raken , een makkie . Voor 12 uur ben ik er en bezoek meteen de katedraal . Een groep Aziaten fotografeert mijn aankomst bijna evenveel als datgene waar ze hun verre reis voor ondernamen . Via het bureau van toerisme vind ik de weg naar de jeugdherberg en naar dit internetcafé waar ik nu zit te typen .Ik ga nog iets eten en misschien nog wat verder werken . De volgende berichten zullen dus van voor mijn vertrek zijn . Tot Ziens Wim
Vandaag werd ik heel vroeg wakker , veel te vroeg . Té vroeg om al op te staan . Terug in slaap dan maar . Natuurlijk , nu veel te laat wakker geworden . Is mijn zoon al weg om een nieuwe afspraak te maken in Gent ? Jawel , hij is vertrokken , maar wanneer , Normaal gezien was dit de eerste dag van zijn ingangsexamen aan het conservatorium . Maar gisteren zag ik dat hij precies koudwatervrees had . Hij was er echt niet gerust in .
-Wat is er maat ? Ben je aan het twijfelen ? -Ja paps , ik denk dat ik me niet goed genoeg voorbereidde . -Da's ook iets nieuw , jij die in één keer onzeker wordt omdat je je niet genoeg voorbereidde . Wil je het uitstellen tot september ? -Ja , eigenlijk wel , maar ik durfde het niet zeggen . -Ga maar in september jongen , zorg er echter voor dat die mensen verwittigd zijn . En bied je zowiezo persoonlijk aan , mocht het dan zijn dat je examen niet kan uitgesteld worden , dan kan je't nog altijd afleggen en hopen dat je het er goed vanaf brengt .
Is die aap nu op tijd vertrokken of wat ? Hij zal vast iets laten weten via zijn gsm . Neen dus , die gsm ligt thuis . Na een paar bange uren hoor ik hem thuiskomen . -Alles in orde paps , in september gaan we er eens een goei lap op geven . En zo wordt een mens elke dag wat grijzer .
Daarna nog een paar afspraken nagekomen . De deuren van Ludo en zijn mevrouw gaan afwerken , zoals beloofd (wel twee of drie dagen later dan voorzien) . Sorry daarvoor Ludo en mevrouw . Gek hé . Ik weet dat ze Ingrid heet maar ik noem haar altijd mevrouw . Gevolg van mijn opvoeding . En later , toen ik ging werken werd me steeds op het hart gedrukt door mijn bazen dat ik héél beleefd moest zijn tegen klanten . Vooral tegen vrouwen want die beslissen ALTIJD wat er in hun interieur binnen komt en wat niet .(Ik ben eigenlijk meubelmaker en antiekrestaurateur van beroep) En daarbij , dames die je niet de toestemming geven om te tutoyeren noem je gewoon mevrouw .
In de late namiddag deed ik mijn dochter naar haar KSA - kamp . Op voorwacht , niet te missen . Zoals altijd had ze weer véél te veel mee . Op tentenkamp met twee (twéé) grote koffers , nog wat gewone niet te tillen tassen , een tweepersoons luchtmatras (wat gaat die daar allemaal doen zeg) , een donsdeken met bijhorend hoofdkussen en al haar make-up waaronder nog een groot deel van mijn lief vrouwtje . Verder nog wat megapakken chips en 2 dozen witte wijn want overmorgen is ze jarig (alvast drie dikke kussen schat) . Geen wonder dat ze een extra tent voor hun bagage meehebben en neen dit is niet gelogen want al die jonge wichten hebben zoveel mee . Salonkampeerders . Op kamp make-up ??? Ofwel word ik oud of anders ben ik gewoon altijd anders geweest .
Vanmorgen heb ik ook nog met mijn gloednieuwe , van mijn vrienden de kabouters gekregen camera (nog eens bedankt mannen) een filmopname van mijn twee kinderen gemaakt . Dorien zong en Mathias begeleidde haar op gitaar . Voer voor onderweg . Hoewel mijn dochter me bezwoer dat die verdomde camera na mijn trip spoorloos en voorgoed zou verdwijnen had ze er toch een boodschap voor onderweg op ingesproken . -Vader , pas bekijken als ge vertrokken zijt , anders rak ik u ineen . Grote mond maar een hart van koekebrood .
En nu zit ik hier op mijn terras . Genieten van een goed glas Cote du Rhone met een kop koffie na .Ik kijk rond mij en zie onze tuin . Onze mooie tuin . Late vogels zingen hun avondconcert en aan deze tafel is het zalig vertoeven . Is dit België of Zuid-Frankrijk ? Zalig gewoon . Het is nu half elf en ik zit hier nog steeds te schrijven in korte mouwen en dan nog is het warm . Het is ook nog heel licht .
Je moet gewoon gek zijn om hier te vertrekken . Maar... toch doe ik het . Nog drie keer slapen en ik ben weg . Nog drie keer slapen , nog drie keer .
Bedankt lieve schat . Bedankt voor het feestje gisteren dat jij bijna op je eentje op poten zette om mijn nakend vertrek wat meer luister bij te zetten . Vrijwel iedereen die je had uitgenodigd was er en heeft zich goed geamuseerd (denk ik) . Goed gegeten en gedronken (dat voel ik nog een beetje aan mijn hoofd) en het was laat , héél laat . Na zoveel jaren met jou getrouwd te zijn denk ik dat ik je redelijk goed ken . Het was goed te zien dat je het erg fijn vond om nog eens zoveel volk op een feestje te hebben . Ik trouwens ook .
En daar sta je dan te praten of te lachen of een vraag te beantwoorden waar je het antwoord eigenlijk niet kent . Of weer maar eens een geschenkje uit te pakken (mensen , dat hoefde echt niet hoor maar toch heel hartelijk bedankt) . Of je laat vol trots je fiets mét volle bepakking door je gasten keuren en geniet van hun bewonderende blikken (door sommigen gewogen en véél te zwaar bevonden ) . En dan realiseer je je plots dat datgene waar je al een jaar of langer mee bezig bent ineens wel akelig dichtbij komt . Je begint te tellen en komt tot de vaststelling dat je nog maar vier keer moet slapen voor het grote vertrek , vier keer .
Vier keer slapen nog maar voor je je veilige thuis en je dierbaren achterlaat en begint aan je lange weg naar Compostella . Gaan ze me missen ? Ik hen wel , zeker weten .
En je bent nog met deze gedachte bezig terwijl er al een volgende opduikt : Jij kan niet meer terug kereltje . Wat er de komende dagen ook nog mag gebeuren , jij bent het moreel verplicht om die tocht niet alleen aan te vatten maar ook nog eens tot een goed einde te brengen . Doe je dit niet dan is eeuwige schande en hoongelach het enige wat jouw verdere leven nog rest , zelfs als je alle attenties terug geeft .
Shit man , wie komt er nu op het onzalige idee om zoiets te doen . Neem toch gewoon het vliegtuig en ga ergens op een ver en goedkoop strand in de zon liggen bakken en naar de blote wijven kijken zoals bijna iedereen dat doet . Maar nee , altijd speciaal willen doen hé , zoals altijd .
Maar ja , mij is altijd geleerd :"wie zijn gat verbrand moet op de blaren zitten " , we gaan dus door zoals gepland .
Nog vier keer slapen dus of ... helemaal niet meer slapen .
