Zoals vorige keer is dit ook weer een reis met constant gewijzigde plannen. Om moe van te worden
Tickets voor de terugvlucht zullen vandaag voor de derde keer omgeboekt worden. Eigenlijk wel jammer want anders hadden we een dagje om eens iets te zien van de omgeving in plaats van het interieur van conferentiezalen...
Wat zeker vaststaat is dat ik zondagmorgen om half 9 word opgehaald voor een 2 uur durende autorit naar Schiphol. Wanneer we terug zullen zijn is de grote vraag.
Eerst vandaag nog een late shift draaien, zaterdag een vroege shift, trolley klaarmaken....
Voor de vliegtuigfanaten onder ons: dit zijn de vliegtuigen waarmee we de lucht in gaan (en hopelijk ook blijven tot de landing)
Boeing 777-300Er (heen en terug) en als de binnenlandse vlucht nog door gaat is het een Airbus Industrie A330-300
ik had net een heel bericht geschreven, maar om een of andere F....cking reden is het niet verstuurd. Ik zal het dan zaterdag aan wie het wil horen wel vertellen. Ik ben te moe om het allemaal opnieuw te typen!
Vlug nog even het reisschema doorgeven. Morgenvroeg 9 u met de taxi naar de luchthaven ( dan liggen jullie wss nog lekker te maffen, dat is 3 u 's morgens jullie tijd), 12:05 u gaat de vlieger op en landen plaatselijke tijd rond half 7. Bagage afhalen en terug 2 u met de auto maakt dat ik rond 21 u 21:30 thuis zal zijn.
hier ben ik nog vlug even voor het slapen gaan met eigenlijk geen ander nieuws dan de vorige dagen.
Onderhandelingen verlopen moeilijk omwille van de starheid van de Chinezen en de taalbarrière.
Vanavond lekker gaan eten met onze aangename Amerikaanse Apple collega's. Die zijn vandaag pas toegekomen.
Dat was voor mij en Joep een hele verademing omdat we nu eens een fatsoenlijk conversatie konden voeren zonder dat daar altijd iemand met zijn chinees gewauwel tussenkwam.
ik had nooit kunnen vermoeden dat dit soort reizen zo vermoeiend kon zijn.
Ik kijk er al naar uit om vrijdag terug te kunnen komen!
Vanmorgen wakker geworden van een grellig onweer. Vanuit mijn hotelkamer op de 11e verdieping was het eigenljk wel boeiend om het schouwspel te volgen. Minder plezant was het toen we buiten kwamen om 8 uur. Toen was de temperattur al 24 graden en die is blijven stijgen tot we vanmiddag de 30 graden behaalden. Ik kan jullie verzekeren dat dat plakkerig weer is.
Eindelijk even rustig op de kamer na eerst nog een dag opleiding gegeven te hebben, een treinreis van 3.5 uur, en een taxirit van 3 kwartier.
Met andere woorden: ik zit nu niet meer in Zengheng maar ik Xiamen. Tijdens de treinrreis wat uit het raam gekeken (ja ik moest dan wel langs Joep heen kijken, want die had de stoel aan het raam ingepalmd). Dan kom je toch langs achterbuurten in China dat je niet voor mogelijk houdt. Mensen wonen hier dus echt wel in krotten zoals je soms op tv ziet. Gewoon wat golfplaten op en tegen elkaar en daar moeten ze het dan mee doen. Een heel ander verhaal dan in de steden.
Morgenvroeg om 8 uur weer vertrekken om pas om 9 aan te komen in het bedrijf.
Voor de rest heb ik vandaag nie veel te vertellen. Nog vlug een douchke en dan slapen.
Na een niet zo geweldig verkwikkende nacht, toch vanmorgen goe gemutst opgestaan. Een chinees ontbijt is echt wel de moeite maar je moet er wel een sterke maag voor hebben. Warme groenten, aardappelen, gestoofd vlees, .... mss was het ook overschot van gisteren
Na lang zoeken toch een eitje gevonden, wat granen, toastbrood en ten lange leste een pistoleke, allé waar het voor moest doorgaan toch!
Een glaasje fruitsap (zo'n chemische brol), en koffie.... daar is turkse koffie nog niks tegen! De haren op mijn armen kwamen rechtstaan!
Maar goe, toch met een ietwat volle maag vertrokken naar de meeting.
Onderhandelen of proberen tot een vergelijk te komen is niet simpel met 3 partijen die elk hun eigen uitgangspunt hebben en waarvan de één klant / leverancier is van de ander. Een allegaartje van talen: chinees, japans, engels, hollands en kempens.
Hoe het verder moet als we terug zijn in Mol zal veel afhangen van de specificaties die we morgen mss eenduidig op papier gezet krijgen.
Genoeg over het werk. Nu een beetje cultuur, voor zover ik daar ik over zinnigs over kan vertellen.
Laat me beginnen met het gortigste (dan heb je dat al gehad). Op de toiletten, daar hangt een geurtje! Nie te doen. China kan zich blauw kopen aan geurverfrisser en wc eenden denk ik. De toiletten zijn echt wel heel proper, daar niet van, maar als ze hier naar toilet gaan spoelen ze het gebruikt wc papier niet door de pot maar wordt in een emmer gedeponeerd.
Al twee dagen de plaatselijke keuken gaan verkennen. Gisteren met de collega's uit Japan (3 man) en gegeten met stokjes. Wat is daar nu toch zo zalig aan? Ik snap het niet. Je zit tot 2 uur aan tafel en aan variatie geen gebrek, je eet dus ook 2 uur aan een stuk. Kan je denken: dan zal je toch wel genoeg binnen hebben... Niet dus. Afgelopen nacht wakker geworden van de honger. Wat je met die stokjes op een deftige manier in je mond krijgt kan je met een vork in 2 minuten.
Vanavond met de hele groep Chinees gaan eten op kosten van Afis (het bedrijf waar we nu vertoeven) met ongeveer 20 man.
Wat een rare gewoonte hebben ze hier? Op een bepaald moment begint daar ene met een karafje wijn rond te gaan, en bij iedereen waar die stopt, moet je klinken en iets zeggen, daarna uw glas ad fundum uitdrinken. Dan begint daar ne andere zijne toer te doen.... Ik ben overgeschakeld op water, das anders nie te doen joh
Nu mijn valies weer pakken want die moet morgenvroeg mee als we verder gaan praten met de andere partijen. Als die bespreking gedaan is vertrekken we onmiddellijk met de hogesnelheidstrien naar Xiamen.
Dus als ik morgen wat van me laat horen zit ik op een andere locatie.
Waar was ik gebleven? Ah ja bij het eten op het vliegtuig
Als voorgerecht: duo van zalm--> zalmtartaar en gravlax (?) geserveerd met citruscrème en tuinkruidenmousse, dilledressing en een slaatje.
Als hoofdgerecht: Chinese gerechten bestaande uit gefrituurde kabeljauw in zoet-zure saus, gesmoord rundsvlees (was heel mals), gebakken rijst en gemengde groenten.
Als dessert: een ijsje en een saté van vers fruit, daarna een koffietje met nog een heerlijke praline.
Bij het eten 2 glaasjes chardonnay gedronken.
Ik was dik gegeten, maar de tijd ging goe vooruit
Daarna een James Bond film gezien en dan maar gaan slapen. Joep lag al onder zijn deken met zijn hoofdtelefoon nog op.
Vanmorgen dan maar het ontbijt binnen gesmikkeld: hard gekookt eitje, een hartig taartje van ik weet al nie meer wat daar inzat, een soort granola met yoghurt, en natuurlijk (t is zondag) een croissant met confituur!
De reis gaat verder en we landen in Hongkong. 1 uur wachten op de ferry, half uur op t water voor de oversteek, daar stond de taxi al te wachten. Een uur mogen genieten van de Chinese rijstijl.... Als je hier een rijbewijs kan bekomen kan je overal ter wereld rijden! Manman das nie te doen! op een eenbaansvak toch met 2 naast elkaar rijden, pinken kennen ze niet en het is een voortdurend kakofonisch gedoe van claxons. Ik dacht dat Turkije erg was, maar bij dit is dat ginder kinderspel.
Net met Joep een kleinigheid gaan eten. een sandwich. we kwamen niet bij van het lachen en hebben er dan ook maar foto's van genomen. Sandwich werd geserveerd, niet met bestek maar met plastic handschoenen.
Ben benieuwd hoe we subiet moeten eten....
Voor de rest is het hotel wel goe. Zie foto's
Allé, ik hoop dat ik iedereen wat gerust heb kunnen stellen dat het goe met me gaat. Wat het morgen zal geven als we met onze Japanse vrienden moeten gaan onderhandelen is een andere vraag, maar een zorg voor morgen.
Hier ben ik dan! Fris gewassen achter mijn laptop! Anders hadden jullie dit bericht wel geroken
Dat was nodig want reizen, eten, slapen allemaal in dezelfde kleding das nie te doen!
Maar goed: hier volgt een eerste deel:
Vertrokken in Mol gisteren om 13:10 u met Joep zijne Opel Astra zonder airco. Goed aangekomen in Amsterdam en daar terwijl we zaten te wachten om aan boord te kunnen gaan effe de dikke nek uitgehangen en in de bussiness lounge een kleinigheid gegeten.
Daarna aan boord van de boeiing op het bovendek. Luxueus gesetteld. (foto's volgen nog later op de dag), en daar waren ze al met een eerste cadeautje. Een etui met een paar sokken, lippenbalsem, een zwart oogmasker, tandenborstel en tandpasta.
Vlucht gaat over Berlijn, Polen, Litouwen, Wit-Rusland, Rusland en dan de aanloop boven zee naar de luchthaven van Hongkong.
We vliegen met een snelheid van 820 km per uur (en nog heb je het idee dat je stil hangt daar boven), op een hoogte van 9455 m en een buitentemperatuur van -51°C.
Oke, en dan hang je daar in de lucht en mag je je eten kiezen. Ik heb me dan maar eens laten gaan. Ondertussen een portoke gedronken.
De rest volgt subiet: ik ga nu eerst iets eten want tis van deze morgen 7 u geleden dat ik nog iets tussen mijn tanden gehad heb.
Maar nu weten jullie al dat ik goed aangekomen ben!
Eindelijk is het zover!. Nog een klein uurtje en mijne taxi staat voor de deur en start de reis naar China. Vandaar nog even een berichtje voor ik mijn laptop opberg. Misschien kan ik vanuit het vliegtuig nog een en ander laten weten en anders zal het pas morgen zijn voor jullie weer wat van me horen!
Ik weet het, het is bijna niet meer serieus te nemen als ik zeg dat ik nu wel 'echt' ga vertrekken naar China, maar ik wil toch nog wel eens een poging wagen. De Japanse collega's zijn uiteindelijk gezwicht voor de druk van het establishment van Apple. Subtiel blijven ze ons hoe dan ook nog boycotten.
Zaterdag 8 mei vertrek ik en mijn Nederlandse collega vanuit Mol naar Amsterdam, van daaruit rechtstreeks naar Hong kong
Normaal scenario: aankomen om 20 min na 10 in Hong Kong, waarna we een ferry nemen en dan nog +- anderhalf uur met de taxi om in de buurt te geraken van het 1ste bedrijf in Shenzhen
Boycot: onze Japanse 'vrienden' hadden het zo geregeld dat we op de luchthaven moesten wachten tot de grote Japanse baas arriveerde, die zou aankomen om iets na 2, daarna hopen om rond 4 uur nog de ferry te halen om dan een half uurtje naar een hotel te rijden. Je zou zeggen bhwa das nog nie zo slecht..... neen alleen moeten we dan's morgens en 's avonds 2 uur met de taxi om in het betreffende bedrijf te geraken.
Gelukkig hebben we een stokje in de Japanse wielen kunnen steken, en zal de reis verlopen zoals wij het gepland hebben.
Op woensdag nemen we dan de hoge snelheidstrein richting Xiamen waar we uiteindelijk de vriendelijke Amerikaanse collega's kunnen begroeten, (weliswaar met de hete adem van die Japanners in onze nek). Van deze ontmoeting is voorlopig nog niet veel geweten, dus daar komt nog later nog meer nieuws over.
Vrijdag vertrekken we vanuit Xiamen naar Amsterdam, en landen op Nederlandse bodem rond half 8.