Een van de goede redenen voor de Wattman om naar Parijs af te reizen is het bezoeken van de befaamde metro ingangen die zijn ontworpen door Guimard. Voor deze reis stonden met name twee locaties op het programma. De eerste was de overdekte ingang van het station Chatelet.
Er zijn in Parijs nog slechts drie toegangen over die zijn voorzien van een afdak. De bij de toeristen meest bekende (en waarschijnlijk meest gefotografeerde) zal die zijn van het station Abbesses, op lijn 12. De kenner zal echter weten dat deze niet op zijn oorspronkelijke plaats kan staan, aangezien lijn 12 een lijn was die aanvankelijk was aangelegd en uitgebaat door de "Nord-Sud", een maatschappij waar Guimard niet voor heeft gewerkt. Inderdaad komt deze overkapping van het station "Hotel de Ville". De werkelijke specialist zal voorts weten te vertellen dat dit een toegang is van het "Type A", met open zijkant.
Van het "Type B" zijn er nog twee toegangen te bewonderen, een met gesloten zijkanten, en een met open zijkanten. Die met de gesloten zijkanten staat aan het eindpunt "Porte Dauphine" van lijn 2. Deze is daarmee de meest originele van de toegangen met afdak, aangezien het andere model "Type B", zoals gezegd de versie met open zijkanten, "slechts" een reconstructie is. Niettemin de moeite waard om de regenbuien te trotseren en - vanzelfsprekend per bus 21 - naar Chatelet af te reizen. De betreffende ingang ligt enigszins verscholen in de Rue des Halles.
Na het maken van de foto's kan ook deze toegang van het lijste worden geschrapt. Nog 50 te gaan...
Op moment van vertrek op zondagochtend (natuurlijk per Thalys) was het onduidelijk in welke toestand we Parijs zouden aantreffen. Sinds de ontruiming van de Sorbonne, die drie dagen daarvoor bezet was door studenten in protest tegen de CPE ("contrat première embauche") was er sprake van een golf van demonstraties, die zijn voorlopige hoogtepunt leek te hebben bereikt op 18 maart. Op de website van de RATP (www.ratp.fr) waren elke dag lange lijsten te zien van buslijnen die verstoord waren als gevolg van demonstraties en ook af en toe werden metrostations gesloten. Het enige wat we verder wisten was de aankondiging van de landelijke staking op dinsdag 28 maart. Stonden we aan de vooravond van een herhaling van Mei 1968????
In elk geval leek het beter om de gemaakte boeking bij het "Hotel de la Sorbonne", op een steenworp van het universiteitsgebouw te cancellen, en uit te wijken naar een hotel aan de andere zijde van de Boulevard Saint Michel.
Zoals ons gebruikelijk werd vanaf het Gare du Nord bus 38 gepakt om ons richting "Rive Gauche" te begeven. Aangekomen op de Boulevard Saint Michel gingen we eerst polshoogte nemen bij de Sorbonne. Inderdaad was de omgeving afgegrendeld met hoge hekken en stonden politieagenten op wacht bij de doorgangen. Op het plein voor de Sorbonne waren diverse politievoertuigen opgesteld, waaronder een waterkanon. Uit het feit dat iemand binnen de hekken rustig foto's stond te maken van de opstelling bleek al snel dat van enige spanning geen sprake was. Eerder leek het hekwerk een nieuwe toeristische attactie te zijn geworden. Men kon haast vermoeden dat op het hekwerk gespoten tekst "POLICE PARTOUT, JUSTICE NULLE PART" (overal politie, nergens gerechtigheid) eerder het werk was van de Franse toeristendienst, dan van een agitator.
Het thema van het uitstapje van de Wattman naar de Franse hoofdstad dit voorjaar was "See Paris by Bus". Hiermee doelen we niet op de dubbeldeksbussen van "L'Open Tour" (een benaming die kennelijk uit de hoed het hetzelfde bureau komt als "Le Chunnel") of de andere particuliere aanbieders van busexcursies door Parijs. Nee, de beste investering is natuurlijk een vijf daagse pas voor het RATP net, om je per Parijse stadsbus door de stad te verplaatsen.
Opvallend is de afwezigheid van de gemiddelde toerist in de stadsbus. Gelukkig maar. Je moet er niet aan denken dat de massa's (al dan niet gewapend met rugzakken) die hun weg zoeken in het metrostation "Concorde", "Palais Royal/Musee du Louvre" of "Bastille", zich zouden gaan opstellen langs de bushaltes in de Rue de Rivoli.
Overigens levert het reizen per bus voor de Wattman steevast vragen op van niet Parijse passagiers die zich afvragen of de bus die komt voorgereden nu echt een "trente-huit" is (het betrof toevallig een bus die niet de routeborden op de zijkant voerde) of informatie willen over de reden waarom een buslijn plotseling ingekort wordt. Over dit laatste meer...
Nederland, Den Haag (HTM), werkzaamheden Prinsegracht
In 2005 begon de herinrichting van de Prinsegracht. Hoewel het, door de vrije trram/busbaan in het midden, onmogelijk is om deze verkeersader weer in te richten als de stadsgracht van weleer, is het wel de bedoeling dat het aanzicht in belangrijke mate verbeterd wordt. Dit gebeurd ondermeer door het versmallen van de rijbaan voor het autoverkeer, de aanleg van fietspaden en het aanplanten van bomen.
Tegelijkertijd worden tijdens deze operatie de tramhales voor Randstadrail voorbereid. Dat wil zeggen langere en bredere halteperrons en een perron hoogte die is toegesneden op de vloeghoogte van de Randstadrailvoertuigen.
Inmiddels ligt de Prinsegracht richting stad er nog woest bij. Ook wordt nog druk gewerkt op het deel richting Lijnbaan, tussen de Jan Hendrikstraat en de Lange Lombardstraat.
De stadsbussen van lijn 25 (HTM) en de streekbussen van Connexxion, die tot 6 maart 2006 nog hun beginpunt ter hoogte van deze laaste stad innamen (de eindhalte Prinsegracht / Jan Hendrikstraat was al geruime tijd voor deze lijnen onbereikbaar), zijn vanaf die datum zelfs "verbannen" naar een locatie ter hoogte van het Westeinde Ziekenhuis.
De trambaan die in het midden van de foto zichtbaar is, is nu het domein van fietsers, een enkele voetganger en soms een verdwaalde (illegale) automobilist. Heel af en toe passeren er nog trams, tijdens omleidingen of als een defecte tram moet uitwijken via de lus rond de Grote Kerk.
Intussen kijken wij reikhalzend uit naar de afronding van de werken...
De Wattman gaat morgen op excursie naar Parijs. Over een week de verslagen uit de - momenteel roerige - lichtstad.
Nederland, Den Haag (HTM): meetcombinatie uit Bremen
Van half maart was meetcombinatie GMW-1 van het trambedrijf van Bremen (Duitsland) op bezoek op het Haagse tramnet. De GMW-1 is ingericht om aan de hand van diverse variablen de toestand van de sporen te controleren, zoals de spoorligging, de toestand van de bogen, de juistheid van de afstand tussen de spoorstaven (1435 mm), en zelfs de ligging van het wegdek in relatie tot de tramrails.
De combinatie, die uit drie delen bestaat, werd tijdens de ritten in Den Haag gesleept door de 3099.
Op 22 maart werd de gast uit Bremen terug overgebracht naar het opstelspoor op het voormalige remiseterrein 's-Gravenmade (gelegen langs de Delftweg). De volgende ochtend was het moment van de reis naar de "Heimat" aangebroken. Onder het toeziend oog van medewerkers uit Bremen, takelde een kraan van de firma Blansjaar de driedelige combinatie op een Duitse vrachtwagen.
