Op moment van vertrek op zondagochtend (natuurlijk per Thalys) was het onduidelijk in welke toestand we Parijs zouden aantreffen. Sinds de ontruiming van de Sorbonne, die drie dagen daarvoor bezet was door studenten in protest tegen de CPE ("contrat première embauche") was er sprake van een golf van demonstraties, die zijn voorlopige hoogtepunt leek te hebben bereikt op 18 maart. Op de website van de RATP (www.ratp.fr) waren elke dag lange lijsten te zien van buslijnen die verstoord waren als gevolg van demonstraties en ook af en toe werden metrostations gesloten. Het enige wat we verder wisten was de aankondiging van de landelijke staking op dinsdag 28 maart. Stonden we aan de vooravond van een herhaling van Mei 1968????
In elk geval leek het beter om de gemaakte boeking bij het "Hotel de la Sorbonne", op een steenworp van het universiteitsgebouw te cancellen, en uit te wijken naar een hotel aan de andere zijde van de Boulevard Saint Michel.
Zoals ons gebruikelijk werd vanaf het Gare du Nord bus 38 gepakt om ons richting "Rive Gauche" te begeven. Aangekomen op de Boulevard Saint Michel gingen we eerst polshoogte nemen bij de Sorbonne. Inderdaad was de omgeving afgegrendeld met hoge hekken en stonden politieagenten op wacht bij de doorgangen. Op het plein voor de Sorbonne waren diverse politievoertuigen opgesteld, waaronder een waterkanon. Uit het feit dat iemand binnen de hekken rustig foto's stond te maken van de opstelling bleek al snel dat van enige spanning geen sprake was. Eerder leek het hekwerk een nieuwe toeristische attactie te zijn geworden. Men kon haast vermoeden dat op het hekwerk gespoten tekst "POLICE PARTOUT, JUSTICE NULLE PART" (overal politie, nergens gerechtigheid) eerder het werk was van de Franse toeristendienst, dan van een agitator.
26-03-2006 om 00:00
geschreven door wattman
|