Rit 6 : Peyrat Rocamadour
Ritgegevens : 162 km 22,4 gem
Vanmorgen om 08h45 fris en monter met zen allen vertrokken voor onze zesde rit die ons naar het mooiste dorp van Europa brengt.
De begeleiders zijn wel met een klein probleempke den dag gestart.
Bij het buitenrijden van de parking ( was een beetje omhoog ) heeft de Luc een beetje veel geambrieerd. Met als gevolg veel rook en weinig beweging.
Na het afkoelen van de camionette zijn ze verder gereden
Lastig begin waardoor we op 2h20min maar 40 km gefietst hebben ( tussenstop )
Vandaar ging het lastig verder naar ons middageten dat plaatsvond na de middag.
Het is dan ook nog beginnen regenen en het was veel frisser dan gisteren.
Ons middagmaal bestond uit chiabatta met sla en heps en tomaten.
Weeral prachtig werk geleverd door onze begeleiders.
Onze platte banden stand is ook weeral vermeerderd met : Gukke 2x en Ferdi 1x
Den Toppie heeft een andere achterband moeten steken vanwege een tet op zijne band.
Dat was ook het eerste sexwoord dat gevallen is vandaag.
Na de middag is het gestopt met regenen. Tijdens een dood moment in de koers had ik ( Gukke ) met mijn kopman ( Wimmeke pot ) overlegd hoe we de finale gingen rijden.
Alles op mij zei de Wim , ik ben kopman en gij maar ne knecht. Nederig als ik ben heb ik mij daar bij neergelegd en de koers opengebroken. Mijne kopman bleef rustig in de wielen rijden met zijn goei benen . De Jakke , Bert en Bart hebben daarna nog eens goe doorgetrokken. Mijne kopman zat nog altijd met zijn goei benen in de wielen.
Vlak voor de laatste beklimming demarreerde den Bart nog eens. Ferdi heeft toen de ziel uit zijn lijf gereden om het gat niet te groot te laten worden. Swieber controleerde rustig samen met de Gerry en de Jakke met mijne kopman met zijn goei benen rustig uit de wind in de wielen.
De Bart vertrok op de laatste helling met een kleine voorsprong op de rest en toen ging mijne kopman ( met zijn goei benen ) . Maar toen sloeg het noodlot toe.
Bij het schakelen zette hij met zijn goei benen zoveel kracht op zijn ketting dat ze eraf lag. Toen sprak hij zijn laatste woorden allez joa . Ik heb mijn kopman met zijn goei benen pas terug gezien boven op de helling.
Ik moet dus dringend gaan spreken met de ploegleider over de verdeling van de rollen in onze ploeg.
Allez we zijn met zen allen goed en wel aangekomen in Rocamadour en ik moet zeggen : het is de moeite
07-08-2009 om 19:36
geschreven door ware vrienden
|