Gilbert Vangampelaere, alias Beritos, heeft naar aanleiding van de aanslepende regeringsonderhandelingen reeds twee maanden geleden een Belgisch kunstwerk gemaakt. Het is een buste geworden die België voorstelt nu en in de toekomst. Deze Belgicistische buste is samen met enkele andere werken te bezichtigen bij Dovy keukens, Gentseweg 467, te Sint-Eloois-Vijve. Al wekt de huidige politieke wending in federaal België ons  persoonlijk niet diezelfde opwelling op, dan heeft deze kunstzinnige uiting van de geboren Waregemse kunstenaar zeker zijn plaats bij de wellicht historische omstandigheden dit jaareinde voor de verdere leefbaarheid van deze staat.

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

De beweegredenen van de kunstenaar bij het scheppen van deze creatie zijn duidelijk. Met zijn werk wil hij zich zoals andere Belgicistische initiatieven afzetten tegen zogenaamde ‘seperatisten’, die aansturen op het einde van België.  Gilbert Vangampelaere stuurde ons volgende motivering : “Onze politici hebben de mond vol van één Europa, maar kunnen amper ons klein landje samenhouden. Sommige partijen spreken steeds van de geldstroom naar Wallonië, maar beseffen die politici wel hoeveel geld er naar Europa gaat? Eigenaardig genoeg willen die mensen wel hun geld delen met Europa, maar niet met landgenoten.”

“Waar politici moeten aan werken zijn punten als werkzekerheid, betaalbare gezondheidszorg en energiefactuur en pensioenen die betrouwbaar zijn. Maar nee, ze kibbelen liever over communautaire futiliteiten waar wij burgers geen bal aan hebben. Politici van nu willen ons België zoals vroeger in stand houden, maar dit is niet meer realiseerbaar. Men moet herstructureren, zoals bedrijven doen. België samenhouden, maar op een heel andere manier. Politici moeten meer naar de toekomst kijken en niet naar hun eigen profijt en prestige. Steeds vervallen in het oude patroon is slecht voor de toekomst, ofwel kunnen ze niet beter. De Belgische burger wil niet liever dat alles samenblijft, op enkele heethoofden na”, aldus nog de kunstenaar.

Bij de Belgische creatie maakte hij bijhorende tekst:

België

Ons klein, gezellig en sappig landje

zo prikkelbaar en voorspelbaar

Waar separatisme taboe is

maar een dreigende realiteit wordt

Waar hypocrisie en foefelen een sport is

maar gedekt wordt met de warme mantel

Waar de façade van de vlag verzorgd is,

maar de keerzijde een warboel

Toch is het goed vertoeven in België

samen en elk op zijn manier

(Beritos)

Repliek

Met deze bijdrage wagen we ons ver buiten de Waregemse context. De ongewone situatie, waarin ons land vandaag is verzeild geraakt, en respect voor vrije meningsuiting bewegen ons er echter toe om het onderwerp niet uit de weg te gaan. Analoge oprispingen (ont)sierden ook al op de bushokjes langs Waregemse wegen en ondermeer in de Waregemse lokalen van de vakbonden worden de bezoekers al weken agressief opgeroepen om de petitie “Red de solidariteit” te ondertekenen.  Reeds tien jaar wacht het Vlaams Parlement op uitvoering van zijn vijf resoluties over de noodzakelijke verdere staatshervorming. Het is niet meer dan normaal dat over deze verzuchtingen van alle Vlaamse partijen nu wordt onderhandeld.

Voor veel Vlamingen krijgt het Belgicistische discours in het kader van de huidige regeringsonderhandelingen de perceptie van een steunbetuiging aan het 'non' van de Franstalige politici tegen elke stap naar een 'leefbaar of werkbaar België'. In de huidige onderhandelingen gaat het geenszins om een splitsing, maar juist een zoeken naar een betere structurering voor een België, dat ook in de toekomst werkbaar kan blijven. De afgelopen jaren is door eenzijdige beslissingen (splitsing wapenleveringen Nepal, Fancorchampswet, extra miljarden voor Franstalig onderwijs, ...) en negeren van arrest van Arbitragehof ernstig afbreuk gedaan aan een evenwichtig democratisch Belgisch model. Ook het feit dat er momenteel zelfs geen geldige federale verkiezingen meer kunnen doorgaan, kunt ge niet op rekening schrijven voor de zogenaamde 'seperatisten' uit Vlaanderen...

Ook het door de vakbonden en BV’s gepatroneerde petitie “Red de solidariteit” lijkt sterk op een steunbetuiging voor het Waals model van “Belgique” en een rem op het federaal uitwerken van een “werkbaar België voor de toekomst”. Op het ogenblik dat we op weg zouden kunnen gaan naar een ‘leefbaarder’ België met bijhorend een beter op de eigen deelstaat afgestemd responsabel beleid of wanbeleid is de petitie veeleer een misplaatst politiek signaal. Het huidig beleid is zeker geen voorbeeld van hun bewering dat de Vlaamse politieke leiders (Leterme) minder solidair zouden zijn dan de Franstalige (Reynders)…

De petitie ‘Red de solidariteit’ is in de praktijk een pleidooi voor het behoud van het door de kiezer afgestraft beleid, waarin de afschaffing van de hoogste belastingsschalen en andere blijvende belastingscadeaus aan de kapitaalkrachtigen belangrijker was dan solidariteit voor een sociaal- en armoedebeleid. Het voorbeeld van het beleid van de afgelopen jaren leert ons dat Reynders, Di Rupo en co juist bestaande solidariteit tussen rijk en arm hebben afgebouwd, terwijl in Vlaanderen wel een meer evenwichtige inkomensverdeling werd nagestreefd. Een grotere solidariteit van Vlaanderen met Wallonië ondersteunt op die manier alleen de Franstalige politici en brengt geen oplossing voor de behoeftigen in Wallonië. De petitie is teveel een solidariteitsactie voor Paars en de arrogante FDF-bourgeoisie en een rem op een ‘leefbaar’ federaal België met respect voor de grondwettelijke regels…

www.ovv.be

http://www.vangampelaere.be/gilbert/