Het station van Waregem is meer dan ooit een mobiliteitscentrum. De duizenden pendelaars, die iedere dag met de trein en bus de site van de stationsbuurt aandoen, zijn daar het duidelijkste teken van. Een veilige stationsbuurt is hiervoor een must. Tijdens de gemeenteraad gisteren kaartte raadslid Bruno Lahousse (Jong CD&V) enkele heikele punten aan, die op vandaag voor problemen zorgen.
Zijn vragen leverden interessante informatie op, mede ook door de inbreng van raadslid Mario Verhellen (SPa), die ook al jaren bezig is met de problematiek van het station. De Waregemse politici lobbyen elk volgens hun mogelijkheden en de stad kan er maar wel bij varen. Dat was trouwens ook de visie van burgemeester Kurt Vanryckeghem. We behandelen hier de drie vragen van raadslid Bruno Lahousse en bundelen hierin het antwoord van bevoegd schepen van mobiliteit Kristof Chanterie met de stand van zaken.
Bijkomende parkeerhaven
De achterkant van het station is al vernieuwd. Vorig jaar pas namen de stad en de NMBS de nieuwe parkeerhaven in gebruik. Toen ging het om een uitbreiding met 205 plaatsen. In totaal zijn er nu 385 parkeerplaatsen en 664 plaatsen om je fiets te stallen. Maar het feit dat deze parkeerhavens tijdens de werkdagen alweer vol staan, wijst erop dat moet uitgekeken naar uitbreiding. Die mogelijkheid is er ook nog aanpalend met de nieuwe parkeerhaven achter het stations.
De NMBS is daar nog altijd eigenaar van het braakliggend verhard terrein van de vroegere spoorbedding van het goederenstation tussen de huidige parking en de Vansteenbruggestraat (leerrijpark rijschool). De NMBS is bereid om dit terrein van 1200 m² op vraag van het stadsbestuur ter beschikking te stellen als de stad instaat voor de inrichting.De stad gaat deze parking binnenkort aanleggen. Afhankelijk van de grootte van de parkeerplaatsen kunnen hier binnen afzienbare tijd tussen de 40 en 70 bijkomende voertuigen parkeren.
Belangrijke oorzaak voor de nood aan nieuwe parkeerplaatsen is ongetwijfeld het stijgend aantal reizigers. Vorig jaar waren er nog 1.594 per dag, bij de laatste telling in oktober vorige maand was dit aantal al opgelopen tot 1.740. Daarmee is Waregem een van de drukst gebruikte stations van de lijn Gent-Kortrijk. Toch ziet NMBS-woordvoerder Geert Dierckx nog een oorzaak voor die noodzakelijke uitbreiding. Veel Waregemnaars parkeren zich ook op die parkeerhaven die gratis te gebruiken is. In de hele buurt is er blauwe zone en dus is het handiger om naar de NMBS-parking te rijden. Dat verschijnsel is ook te zien in andere steden.
Hoe ver staat het met de herinrichting van de stationsomgeving?
De herinrichting achteraan krijgt al een bijkomende fase, maar de al jaren geprogrammeerde herinrichting van de voorkant van de stationsbuurt laat op zich wachten. Ook hier maakt het dossier echter vooruitgang. Het studiewerk voor de werken is in een eindfase en eind deze maand zou een studiegroep meer duidelijkheid brengen over hoe ingrijpend die werken zullen zijn. Een vorig dossier van het Vlaams Gewest dateert nog uit de periode van de aanleg van de Oosterlaan (ring tussen station en Zultseweg). Sedert begin dit jaar buigt een studiegroep zich over de inrichting, dit in opdracht van de Intercommunale Leiedal.
Belangrijke vraag, die zich daarbij zal stellen,is de bereidheid tot investeren. Daarbij kijkt de stad Waregem in de eerste plaats naar de Vlaamse overheid, die bevoegd is voor de R35 (de Ring rond Waregem) voor het station. Andere partners in de studiegroep naast Vlaams Gewest en stad Waregem zijn de NMBS, De Lijn en de Provincie. Tot dusver zijn al twee vergaderingen achter de rug en eind deze maand weten de partners meer op een volgende vergadering. De stad Waregem wordt daarin vertegenwoordigd door mobiliteitsschepen Kristof Chanterie.
Stop van IC-trein in Waregem
De vele treinpendelaars moeten op vandaag lijdzaam toezien hoe de IC trein tussen Kortrijk en Gent voorbij zoeft, terwijl volgens het schema van deze trein een stop in het station van Waregem perfect in te passen valt. Ook hier gaat het om een oud dossier. Enkele jaren geleden werd zelfs een toezegging van de NMBS-top aangekondigd voor het nieuwe treinrooster midden 2006, maar de wisselingen aan de NMBS-top hebben daar blijkbaar anders over beslist. Feit is dat uit Waregemse hoek en dit door alle politieke fracties al een paar decennia wordt gelobbyd om die extra stop te bekomen.
Zowel het antwoord van de mobiliteitsschepen als de inbreng van SPa-raadslid Mario Verhellen is hier opnieuw hoopgevend. Het stadsbestuur heeft in dit verband recent een bemoedigende vergadering gehad met topambtenaren van de NMBS. De SPa-fractie van zijn kant is de stop gaan bepleiten bij NMBS-baas Haeck. Deze laatste kon zich vinden in de gefundeerde vraag en zou het voorstel laten behandelen op de bestuursvergadering.
Onbereikbaarheid voor mindervaliden
Een ander heikel punt, dat al jaren oningevuld blijft, is het grote probleem van de bereikbaarheid van het station voor de mindervaliden. Het probleem werd vorig jaar al door raadslid Lahousse aangekaart met JONG CD&V. Deze kwamen tot de vaststelling dat mindervaliden met de goederenlift naar het perron gebracht moeten worden onder de gelukkig welwillende medewerking van de personeelsleden van de NMBS. Deze situatie bestaat nog altijd op de dag van vandaag. Toch kan het niet dat mindervaliden in dergelijke omstandigheden naar het perron moeten.
Een bijkomend probleem is er voor de rolstoelpatiënten die, eens aangekomen op het perron, niet op de trein kunnen, wegens het hoogteverschil tussen perron en trein. Een hellend vlak hiervoor is wel voorzien in Deinze, maar niet in Waregem. Het raadslid herhaalde gisteren de noodkreet en vroeg het stadsbestuur om nogmaals ten zeerste aan te dringen bij de NMBS om voor deze groep mensen zo snel mogelijk een degelijke en duurzame oplossing te vinden.
Zowel mobiliteitsschepen Chanterie als Mario Verhellen hebben ook dit probleem ter sprake gebracht bij hun contacten met de NMBS-top. Ook hier zou een oplossing in zicht zijn. Volgens laatstgenoemde mag de kans dat de voorzieningen voor mindervaliden gerealiseerd worden als hoog worden ingeschat. De hoge instaphoogte tussen het perron en trein in Waregem is trouwens niet alleen een belemmering voor gehandicapten, maar ook voor de andere treinreizigers.
1e steen voor uitbreiding OLV ziekenhuis is onthuld
In Waregem werd deze voormiddag de eerste steen onthuld voor een nieuw vleugelcomplex bij het ziekenhuis OLV van Lourdes. Hiermee wordt het startsein gegeven voor een ingrijpende herinrichting van het ziekenhuis. Het volledig project bestaat enerzijds uit de realisatie van een nieuwbouwdeel van ongeveer 5.000 m² en anderzijds uit de renovatie van bestaande ziekenhuisdelen voor een oppervlakte van 10.000 m². In het nieuwbouwdeel worden twee operatiezalen met bijhorigheden, een beddenvleugel met 30 chirurgische bedden, een ziekenhuisapotheek met vlot van buitenaf toegankelijke magazijnen, een nieuwe dienst nucleaire geneeskunde, een totaal nieuw laboratorium, bijkomende poliklinische ruimten en vergaderlokalen, enkele opleidingslokalen, personeelsaccommodaties en kleedruimten ondergebracht.
Met de verbouwingen worden in de bestaande gebouwen ook een nieuw dagziekenhuis met dertig bedden ingericht alsook een nieuwe functie voor intensieve zorg, een nieuwe en verruimde recovery, een nieuwe moderne centrale sterilisatie, een nieuwe kindvriendelijke pediatrie met inslaapmogelijkheid voor de ouders, een nieuwe dienst kinesitherapie, een nieuw centraal onthaal, nieuwe administratieve diensten en een nieuwe centrale keuken. De streefdatum voor de voltooiing van het volledig project is uiterlijk 2012.
In eerste instantie wordt gestart met een bijkomende parkingzone voor ruim 350 voertuigen enwordt de bestaande parkeerzone wordt aangepast. Tijdens de renovatiewerken van het operatiekwartier worden de vijf bestaande operatiezalen en recovery ondergebracht in een tijdelijke containerbouw. Ook voor de duur van de renovatiewerken van de keuken wordt een gelijkaardig scenario van een tijdelijke containerbouw-keuken gebruikt. Begin 2008 wordt met deze bouwwerken van de tijdelijke huisvesting gestart.
Het volledige bouwproject gaat ongeveer 40 miljoen euro kosten en wordt gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap. Het was dan ook Vlaams minister Steven Vanackere, die de eer had om op de plechtigheid de eerste steen voor dit project te onthullen.
Op de steen staat de volgende tekst voor de geschiedenis:
Op 8 november 2007 onthulde
de heer minister Steven Vanackere
Vlaams minister van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin
In aanwezigheid van
de heer ir. Luc Kintde heer Richard Neirynck
voorzitter van de Raad van Bestuur gedelegeerd bestuurder
Als eerbetuiging aan de overleden historicus Chris Vandenbroeke geven we hier nog een opmerkelijk uittreksel uit zijn boek Hoe rijk was arm Vlaanderen ? (uitgegeven bij Genootschap voor Geschiedenis Société dEmulation te Brugge, 1994, 168 blz.). In het hoofdstuk Regionale fiscaliteit een aloud verhaal van geven en nemen vinden we op blz 90 een slotsom van het hoofdstuk, waarin hij van 1680 tot heden aan de hand van cijfermateriaal aantoont dat de fiscale inbreng België steeds eenzijdig overwegend uit Vlaanderen kwam. Zelfs cijfers uit 1850, 1880 en 1910 vertonen nog dezelfde wanverhoudingen als in het Ancien Regime, wanneer Vlaanderen met 60 % van de bevolking nog altijd 70 % van de staatskas vult.
Het blijft ook dan het Vlaamse landsgedeelte dat een oversolidariteit te zien geeft, waar bovenmatige financiële offers gebracht werden terwijl Wallonië, in verhouding tot zijn bevolking zon 8 tot 10 procentpunten te weinig in de staatskas inbracht. Van een vermeende solidariteit van Wallonië kan, in de gegeven omstandigheden, hoegenaamd geen sprake geweest zijn. Ondanks de zwaar geteisterde streken in West- en Oost-Vlaanderen werd van hieruit nog steeds voor een financiële inbreng gezorgd die volledig overeenstemt met het bevolkingsaantal. In het Vlaamse landsgedeelte had zich dan wel in vergelijking met de 18de eeuw een markante herschikking voorgedaan, waarbij Brabant de hoogste financiële lasten droeg
De slotsom, na de communautaire uitweiding, laat zich moeiteloos definiëren. Of het nu om het Ancien Régime gaat dan wel om de 19de eeuw. of het nu gaat om perioden van voor- of tegenspoed, telkens weer laat Wallonië het afweten. Het is in essentie vanuit Vlaanderen en Brabant dat de staatskas - ook vroeger al - gespijsd werd, zij het dan met een omvattende interne herschikking tussen de twee regio's onderling. Zonder meer geldt het "oude graafschap" tijdens de 18de eeuw als de belangrijkste financier. Per hoofd van de bevolking werd er een kwart dieper in de zak gegaan dan in het hertogdom, dubbel zo diep in vergelijking met Henegouwen, viermaal zo diep in vergelijking met Namen. Vergelijkt men Vlamingen en Walen, dan is de realiteit dat de inbreng van de zuiderburen ruim een derde lager lag.
Grosso modo dezelfde verhoudingen herhalen zich. verrassend genoeg, in de 19de eeuw. Enkel in het Noorden van het land voltrok zich een herschikking, in die zin dat de provincie Brabant voortaan de meeste middelen per inwoner wist op te hoesten. Het "arme Vlaanderen' van de 19de eeuw genoot niet de minste solidariteit van de zuiderburen. Net het tegendeel is waar. Zelfs op het hoogtepunt van de Waalse streekontwikkeling betaalde de doorsnee-inwoner er een kwart minder belastingen dan een Vlaming.
De geschiedenis van de voorbije eeuwen illustreert m.a.w. tot in de perfectie het éénrichtingsverkeer tussen de gemeenschappen, geenszins het veelal ingeroepen maar misplaatst solidariteitsgegeven alsof het rijke Wallonië van de 19de eeuw het "arme Vlaanderen" van een eeuw geleden zou bijgesprongen zijn. De waarheid heeft haar rechten, met of zonder chauvinisme. Het is eigen aan de geschiedschrijving om de waarheid onder ogen te zien. niet om ze geweld aan te doen. En de waarheid is dat Vlaanderen zelf opdraaide voor de schamele sociale uitkeringen die het nadien uit de handen van de centrale overheid toegemeten kreeg.
Waregem heeft een culturele reputatie opgebouwd met zijn Gaverprijs voor schilderkunst, die tweejaarlijks wordt georganiseerd door het Cultuurcentrum De Schakel vzw in samenwerking met de Cultuurraad en het Stadsbestuur van Waregem. De twaalfde editie staat momenteel in een eindfase. De prijs staat open voor alle kunstenaars die niet ouder zijn dan 35 jaar en geboren of woonachtig zijn in Nederlandstalig gebied. Bij vorige edities was die maximumleeftijd nog 40 jaar. Tot26 november 2007 kunnen deze nog inschrijven. De kandidaten dienen daarvoor drie recente werken (maximale afmetingen: 2,5 op 2 meter) in te leveren op 30 november of 1 december. De laureaten worden bekendgemaakt op 11 januari 2008 bij de opening van een tentoonstelling met de geselecteerde werken, die loopt tot 3 februari 2008.
De tweejaarlijkse Gaverprijs voor schilderkunst was in 1981 een initiatief van de Waregemse Kultuurraad en had als doel jonge Nederlandstalige kunstenaars erkenning te bezorgen voor hun werk. De tweejaarlijkse organisatie wisselde aanvankelijk nog af met het Gaverjuweel, een toneelwedstrijd voor amateurgezelschappen in Vlaanderen. Het tweede initiatief is een zachte dood gestorven, maar de tweejaarlijkse Gaverprijs is momenteel al aan zijn twaalfde uitgave.Het is een organisatie van het Cultuurcentrum De Schakel, het Stadsbestuur en de Cultuurraad van Waregem. In het verleden is het winnen van de Gaverprijs vaak een springplank gebleken voor jonge kunstenaars. Op 11 januari 2008 kennen we de opvolger van Cédric Estercam, winnaar van de Gaverprijs 2006 (zie ook Wareber-archiefblog).
De Gaverprijs is een wedstrijd exclusief voorbehouden voor schilderkunst. Deze optie is nog altijd en volledig verantwoord vanuit de (internationale) actualiteit van het medium van penseel en doek. Met schilderijen wordt bedoeld: tweedimensionele kunstwerken die minstens voor het overgrote deel gemaakt zijn met verf (olieverf, acrylverf, waterverf, gouache, encaustiek, inkjet, etc.) op een drager. Zijn bijvoorbeeld uitgesloten: tekenkunst en grafische reproductietechnieken. Iedere kandidaat stuurt verplicht drie werken in die recent zijn, d.w.z. niet ouder zijn dan gemaakt in 2005, die niet behoren tot een openbare of particuliere collectie en die niet eerder in een wedstrijd werden bekroond. De bekroonde werken blijven eigendom van de kunstenaars, met uitzondering van één werk van de laureaat, die ermee instemt dat één door de jury aangeduid werk uit zijn of haar inzending gratis aan de Stad Waregem wordt afgestaan. De binnen zestig dagen na toekenning niet afgehaalde werken blijven onvoorwaardelijk eigendom van de organisatoren.
De Gaverprijs wil mensen onderscheiden en stimuleren die professioneel met schilderkunst bezig zijn, zij het tijdens een (hogere) opleiding, een postgraduaat of tijdens de moeilijke overgangsperiode tussen opleiding en onafhankelijke, individuele kunstenaarspraktijk. Het volledige wedstrijdreglement en de inschrijvingsformulieren vind je op de site van De Schakel. De prijzenpot voor de Gaverprijs bedraagt4000 euro. De winnaar krijgt 2500 euro en ook de volgende laureaten ontvangen respectievelijk1000en 500 euro. In de jury zetelen Jo Coucke, Norbert De Dauw, Hans Feys, Johan Pas en Cindy Wright. Met de opname van deze laatste in de jury is ingegaan op de terechte kritiek dat geen enkele vrouw zitting had in de jury.
We vernemen het overlijden van professor-emeritus en gewezen Vlaams polticus Chris(tiaan) Vandenbroeke (63 j.). Hij werd in Waregem geboren op 6 juli 1944 en hier gestorven op 16 oktober 2007.Hij blijft in herinnering als een gewaardeerd historicus in Vlaanderen met belangrijke publicaties en een gedreven Vlaams parlementslid (1995-2004) en federaal gemeenschapssenator (1995-2003). Hij overleed aan de gevolgen van een slepende ziekte. Zijn blijvend belang situeert zich vooral in Vlaanderen en tot buiten de landsgrenzen, maar hij was ook actief in zijn Waregem als gemeenteraadslid tijdens vorige legislatuur, het verenigingsleven, als volksmens en binnen het bestuur van de plaatselijke geschied- en heemkundige kring De Gaverstreke.
Het is niet eenvoudig om voor de vuist weg zijn verdiensten op te noemen voor Vlaanderen en voor Waregem. Chris Vandenbroeke was een belangrijk historicus en hoogleraar aan de rijksuniversiteit van Gent. Hij was vooral een autoriteit inzake demografie (historisch bevolkingsonderzoek) en publiceerde verschillende studies. Maar hij was ook actief bestuurslid bij de Waregemse Geschied- en Heemkundige kring De Gaverstreke en publiceerde ook hier enkele belangrijke bijdragen in hun Jaarboeken.
Chris Vandenbroeke genoot in Waregem onderwijs aan de lagere en secundaire school. Daarna studeerde hij Geschiedenis in Gent. Als doctor in de letteren en de wijsbegeerte (geschiedenis) aan de Rijksuniversiteit van Gent (RUG) werd hij er later professor sociale, economische en demografische geschiedenis van de Nieuwe Tijd. Als professor-emeritus betekende hij daar nog altijd veel voor zijn vakgroep. Hij blijft daar in herinnering als de grondlegger van de Gentse Historische School.
Niet alleen bij academici of historici maar ook bij het ruime publiek raakte Chris Vandenbroeke bekend, onder meer als auteur van enkele merkwaardige boeken. Zijn trilogie (De sociale geschiedenis van het Vlaamse volk, Vlaamse koopkracht en de toekomst van het Vlaamse volk) en zeker zijn Vrijen & Trouwen van de Middeleeeuwen tot heden werden bestsellers. Zijn lijst van publicaties op gebied van demografie, sociaal-economische en volksnationale geschiedenis is indrukwekkend. We hebben ondermeer nog weet van Vlaamse koopkracht. Gisteren, vandaag en morgen (1984) bij Kritak, De toekomst van de Vlaamse Beweging (1987) bij Lannoo en tientallen publicaties binnen de vakgroep. Hij werkte ook mee aan een hele reeks projecten, waarvan we ons ondermeer zijn bijdragen herinneren in de reeks over het schrijven van de plaatselijke geschiedenis. Daarbuiten waren er ook bijdragen in ondermeer Ons Erfdeel (vb kijk op verleden en toekomst van het Vlaamse volk, 1987, nr1).
Midden de jaren tachtig werd hij ook politicus en zoals het wel meer gebeurt met historici kwam hij terecht bij een Vlaams-nationaal georiënteerde partij, met name de toenmalige Volksunie. Hij was actief betrokken bij de uitbouw van de Volksunie. Hij was sedert 1986 voorzitter van het Lodewijk Dosfelinstituut, was van 1989 tot 1992 ondervoorzitter van de VU, daarna tot 1995 algemeen secretaris van de VU en van 1995 tot 2004 llid van de Vlaamse Raad eerst voor de VU en na het uiteenvallen voor diens erfgenaam de NVA. Van 1995 tot 2003 was hij ook senator aangewezen door de Vlaamse Raad. In 2001 kwam hij ook als lijstduwer en ondersteuner van project Open Stad in de gemeenteraad van Waregem.
Ook als politicus blijft een indrukwekkende lijst achter van publicaties, interviews, tussenkomsten in Vlaams parlement en senaat, Voor de pers was hij een welkome steun voor deskundige commentaar op de jaarlijkse bevolkingscijfers in Vlaanderen, maar ook in Waregem. Gedurende twee parlementaire legislaturen realiseerde hij alleen al in het Vlaams Parlement tientallen voorstellen van decreet (29), voorstellen van resolutie (28), met redenen omklede moties (36), moties betreffende een belangconflict (4), moties over beroep bij het Grondwettelijk Hof (7),moties voor raadpleging van Raad van State (5), amendementen (155), actuele vragen (16), vragen op uitleg (66),interpellaties (52),schriftelijke vragen (137), mondelinge vragen (11), enz.
We kennen hem als een gedreven persoonlijkheid. Uit zijn periode in de Waregemse gemeenteraad herinneren we ons een aantal tussenkomsten, waaruit vooral zijn sociale bekommernis en zijn positieve instelling in het belang van alle Waregemnaars bleek. In de gemeenteraad van november wordt hij herdacht met een minuut stilte.
De begrafenisplechtigheid vindt zaterdag 20 oktober om 11uur plaats in de dekenale kerk van Waregem.
Voetbalclub SV Zulte-Waregem heeft het stadsbestuur achter zich gekregen voor een uitbreiding van het Regenboogstadion, dat ook nog voor 99 jaar in erfpacht alleen zou worden toevertrouwd aan deze voetbalvereniging. Deze optie is ingebed in een globaal Masterplan voor de recreatiezone Stadion, waarbinnen de atletiekpiste verdwijnt uit het Regenboogstadion en er een nieuwe infrastructuur voor de zowat 500 atletiekbeoefenaars komt aan de rand van de recreatiezone in de uitbreiding van het Stadion. Op 24 oktober is er nog een belangrijke vergadering met verantwoordelijken van de Provincie, die moet leiden tot groen licht van de provinciale overheid voor de nieuwe plannen van het bestuur van SV Zulte-Waregem op het Regenboogstadion.
Van het provinciebestuur verwachten het stadsbestuur en de voetbalclub uit eerste klasse het fiat om op de site met het Regenboogstadion een stedelijk ruimtelijk uitvoeringsplan te maken. Dan beschikt het stadsbestuur, dat eigenaar is en blijft van het voetbalstadion, over meer armslag om de verdere evolutie van de vernieuwde inkadering sneller te laten vooruitgaan. De bespreking van 24 oktober met de provincie moet ook meer duidelijkheid brengen over mogelijke extra beperkingen die de provincie nog oplegt. Concreet hoopt de leiding van SV Zulte-Waregem op een goedkeuring voor een stadion in U-vorm met de nieuwe tribune achter het doel (kant parking Waregem Expo) die dan één geheel vormt met de andere twee tribunes.
Het worden beslissende weken voor de geplande ingrijpende uitbreiding van het Regenboogstadion. Als de vergadering van 24 oktober met de provinciale diensten van Stedebouw voldoende perspectieven biedt, kan de voetbalclub beginnen met de opmaak van de definitieve plannen. Zonder vertraging kunnen deze tegen Pasen worden afgewerkt. In de meest optimistische prognoses zouden de werken dan effectief kunnen starten in oktober volgend jaar en kan dan in het beste geval het nieuwe stadion tegen voorjaar 2010 in gebruik genomen worden.
Met het oog op een moderne voetbaltempel werd een half jaar geleden al een masterplan goedgekeurd. Er circuleren al schetsen van projectontwikkelaar Midreth uit Nederland. Naar verluidt heeft de eersteklasseclub ook al het kapitaal bijeengebracht voor de investering, die wordt geraamd op 15 tot 25 miljoen euro. Om de capaciteit van 8.600 zit- en staanplaatsen op te trekken tot 12.000 à 14.000 zitjes wordt het voetbalstadion dichtgebouwd met een nieuwe tribune achter het doel aan de kant van de Zuiderlaan. Het Regenboogstadion moet dan een gezellig U-vormige kuip worden met een nieuw dak dat alle tribunes zal overspannen. Van de gelegenheid wordt ook gebruik gemaakt om het terrein vijf meter te verbreden en ook een stuk langer te maken. Dat moet dan alle twijfels wegnemen over reglementaire afmetingen van het speelveld. De verbreding gebeurt aan de kant van de hoofdtribune. De tribune aan de kant van het water zal er tien of twaalf rijen bij krijgen zodat ook die tot aan het voetbalveld komt.
Na de professionalisering van de club dit jaar is de commercialisering van het stadion een absolute topprioriteit voor de nabije toekomst. Voorzitter Willy Naessens van Dakwerken Naessens denkt in dit verband aan de uitbating van een hotel, eventueel toch met inbegrip van een klein casino, flats, kantoren, een feestzaal, een restaurant, een fitnessruimte, een fanshop en een bowling. Daarvoor rekent de club op private investeerders. In dat kader kwam Heidi Sellaslagh uit Boom de club ook vanaf 1 oktober versterken als commercieel manager, die de contracten met de investeerders moet afwerken. Er komt echter zeker geen winkelcentrum omdat de club de handelaars in het centrum niet tegen de borst wil stoten.Een sportwinkel behoort wel tot de mogelijkheden.
Om dit te kunnen realiseren verwacht SV Zulte-Waregem dat de stad het stadion voor 99 jaar in erfpacht geeft aan de club. Dat moet het voorwerp worden van een beslissing van de gemeenteraad. Daar wil men nog afwachten hoe het dossier verder evolueert.
Vast staat dat de atletiekpiste in het stadion verdwijnt. De tweede tribune komt dan dichter bij het speelveld en vooral achter het doel kant Expohal komt ruimte vrij voor de bijkomende tribune. Voor vzw Atletiek Zuid komt er een nieuwe piste met acht banen rond oefenveld twee op de hoek van de Zuiderlaan en de Verbindingsweg met inbegrip van een nieuwbouw met kleedkamers, douches en een cafetaria. De huidige business seats in de hoofdtribune worden na het bijbouwen van een extra verdieping omgetoverd tot loges waarvan de vensters kunnen openschuiven om de sfeer in het stadion op te snuiven. Deze formule is populair in Engeland en Nederland, maar staat nog in zijn kinderschoenen in eigen land. Enkel Racing Genk heeft dergelijke loges, terwijl ook AA Gent ze zal voorzien in haar nieuw stadion.
Kardinaal Schotte krijgt herbegrafenis in zijn titelkerk
Kardinaal Jan Schotte krijgt wellicht op 13 januari 2008 een herbegrafenis in zijn titelkerk Sint-Juliaan-der-Vlamingen (San Giuliano dei Fiamminghi). Het is de nationale kerk van België in Rome, gelegen in het hartje van de Italiaanse hoofdstad. Het bericht is deze week aangekondigd in Ministrando, het officieel maandbladvan het bisdom Brugge. Reeds bij leven had kardinaal Schotte uit Beveren-Leie de wens uitgesproken om in zijn titelkerk, San Guiliano dei Fiamminghi, begraven te worden. De bijzetting van het stoffelijk overschot in zijn titelkerk zal op vraag van de kerkelijke overheden en van de familie in intieme kring gebeuren.
Kort voor zijn overlijden op 10 januari 2005 was reeds gestart met de voorbereiding van zijn laatste rustplaats. Kardinaal Jan Schotte had daarvoor al zelf zijn graftekst laten ontwerpen. Maar zijn afscheid kwam te vroeg op 76-jarige leeftijd na een opdracht in de Verenigde Staten van Amerika, waar hij de paus vertegenwoordigde. Zijn graftombe in Sint-Juliaan der Vlaanderen was nog niet klaar en er was ook nog geen vergunning van de Italiaanse overheid. Die vergunning is pas recent en bij grote uitzondering bekomen. Kardinaal Schotte is de eerste die na 1870 in deze kerk bijgezet wordt. Sinds dat jaar is in Italië de wet op de geprivilegieerde begrafenissen van toepassing. Hierdoor staat men enkel bij wijze van uitzondering nog toe dat iemand in een kerk of officieel gebouw begraven wordt. Het graf voor kardinaal Schotte bevindt zich in een gang naast de kerk. In het koor van de kerk komt er een gedenkplaat voor de overleden kardinaal.
Tot op vandaag ligt kardinaal Schotte begraven in de kapel van de kanunniken van het Kapittel van de Sint-Pieterskerk op de monumentale negentiende-eeuwse stedelijke begraafplaats Campo Verano te Rome. Omdat de vergunning uitbleef zal het voorlopig karakter van die begraafplaats drie jaar hebben geduurd. Italië staat nog zelden een begrafenis in een openbaar gebouw toe. Maar voor Jan Schotte, een West-Vlaamse oud-medewerker van de paus, is een uitzondering gemaakt. De bijzetting van het stoffelijk overschot in zijn titelkerk zal op vraag van de kerkelijke overheden en van de familie in intieme kring gebeuren.
Kardinaal Schotte, geboren op 29 april 1928 in Beveren-Leie en overleden in Rome op 10 januari 2005, was jarenlang één van de belangrijkste gezagsdragers in het Vaticaan. Hij was scheutist geworden met de oorspronkelijke bedoeling om net als zijn oom missionaris te worden in China. Vanaf 1956 tot 1962 was pater Jan Schotte vice-rector van het toen nog bestaande Theologisch Seminarie van zijn Congregatie in Leuven. Vanaf 1963 tot 1966 was hij rector van het Missie-seminarie van Scheut in Washington, D.C. In 1967 trok hij naar Rome als secretaris-generaal van de Congregatie van Scheut en bleef in die functie tot hij in 1972 in de Vaticaanse curie aan de slag ging.
Op 20 december 1983 werd hij door de paus tot titulair bisschop van Silli aangesteld en op 6 januari 1984 bisschop gewijd. Op 24 april 1985 benoemde de paus hem tot aartsbisschop en tijdens het consistorie van 24 april 1994 werd hij kardinaal gecreëerd. Op 24 april 1985 werd hij algemeen secretaris van de Bisschoppensynode en was daarmee bijna 20 jaar lang één van de belangrijkste figuren van de Wereldkerk. Tijdens de periode die daaraan vooraf ging was hij jarenlang vice-voorzitter van de Pauselijk Raad 'Justitia et Pax'. Vanaf 14 april 1989 was hij tot zijn overlijden ook voorzitter van het Arbeidsministerie van het Vaticaan. Hij was tevens lid van de Congregatie voor de Bisschoppen, lid van de Congregatie voor de Evangelisatie van de volkeren en lid van de Commissie voor Latijns-Amerika. Kardinaal Schotte was tevens rechter van het opperste gerechtshof van de Kerk en rechter van het opperste gerechtshof van het Vaticaan.
Als secretaris van de Bisschoppensynode speelde de Belgische curiekardinaal een belangrijke rol bij de synodes van de bisschoppen van de verschillende continenten, ter voorbereiding van het Jubeljaar 2000. Kardinaal Schotte leidde de gedurende achttien jaar elke drie jaar de belangrijke ontmoeting van de bisschoppen uit gans de wereld en tevens de continentale synodes, die onregelmatig gehouden worden. Als nauwe medewerker van de paus was kardinaal Schotte tijdens de eucharistievieringen in Rome en de buitenlandse reizen vaak in de buurt van de paus te zien. Het was ook kardinaal Schotte die als leermeester van de vorige paus werd opgevoerd bij TV-beelden over de hele wereld van het e-mailgebruik op het Vaticaan. Begin 2000 ging kardinaal Jan Schotte voor in de Sint-Amanduskerk bij de viering van de stadstitel van Waregem.
De San Giuliano dei Fiamminghi is de nationale kerk van België in Rome. Deze kleine maar fraaie kerk ligt in het hart van de oude stad, aan de Via del Sudario nr. 40, tussen de imposante San Andrea della Valle en de Largo Argentina, achter de Corso Vittorio Emanuele II. Van oorsprong is de San Giuliano de kerk van het graafschap Vlaanderen. De geschiedenis ervan gaat tot meer dan duizend jaar terug. In de kerk vind je ondermeer vier allegorische figuren die het graafschap Vlaanderen (FLANDRIA), Brugge en het Brugse Vrije (BRVGAE),Gent (GANDARVM) en Ieper (HYPRAE) voorstellen. Deze "vier leden van Vlaanderen" sieren ook de voorgevel van de kerk onder het opschrift: ECCLESIA S. GIULIANI HOSPITALIS FLA.
Stad Waregem scoort met vier âVerkeersactieve Scholenâ
De Vlaamse Stichting Verkeerskunde reikte vandaag in het Speelgoedmuseum te Mechelen het Label Verkeersactieve Schooluit aan de eerste acht verkeersactieve scholen in Vlaanderen. Het was duidelijk Waregem boven in Mechelen vandaag. Uiteindelijk slaagden slechts 8 van de 84 deelnemende scholen uit tien gemeenten en steden. De stad leverde maar eventjes de helft van die gelauwerde Verkeersactieve Scholen in Vlaanderen. Het zijn de Stedelijke Basisschool Guido Gezelle, Vrije Basisschool Desselgem, Stedelijke Basisschool Sint-Eloois-Vijve en Vrije Basisschool Duizend+Poot in Sint-Eloois-Vijve. Die werden bij aankomst in Waregem deze namiddag verwelkomd door onderwijs- en jeugdschepen Jo Neirynck en schepen van verkeer en mobiliteit Kristof Chanterie.
Ook hier komt de stad Waregem weer bijzonder positief in het nationale nieuws. Eerder wees een onderzoek van Test-Aankoop uit dat Waregem de klantvriendelijkste stadsadministratie heeft. Eerder deze maand werd Waregem nog bekroond met de titel van eenvoudigste stad en gisteren ontving het OCMW van Waregem nog het kwaliteitscertificaat ISO 9001. Waregem komt dus zeker voor meer positief in het nieuws dan als sportgemeente met Waregem Koerse, Dwars door Vlaanderen, de start van de derde rit van de Ronde van Frankrijk ofmet SV Zulte-Waregem.
De Vlaamse Stichting Verkeerskunde nodigde vandaag deze scholen uit op de labeluitreiking met een delegatie van maximum tien personen (waaronder ook leerlingen). Het schepencollege van de Stad Waregem heeft op voorstel van schepen van onderwijs Jo Neirynck en schepen van verkeer Kristof Chanterie, beslist om gezamenlijk voor de vier feestvierende basisscholen een bus naar Mechelen in te leggen. Zelfbleven ze thuis en lieten de eer aan een 39-koppige delegatie van de betrokken scholen, aangevuld met verkeersdeskundige Jo Deprez. Het verkeer naar Mechelen kon deze morgen wel wat verkeersactieve impulsen gebruiken, want de delegatie kwam aan met ruime vertraging. De schepenen spraken bij de terugkomst in Waregem aan de eerste halte in deG. Gezelleschool hun waardering uit voor het werk, dat in alle basisscholen rond dit thema geleverd wordt.
Het project Label Verkeersactieve School beloont lagere scholen met een kwaliteitslabel voor verkeer en mobiliteit. Scholen die verkeers- en mobiliteitseducatie op een gestructureerde, praktijkgerichte en duurzame manier aanpakken kunnen het label in de wacht slepen. Het project loopt op dit moment voor een traject van twee schooljaren (2006-2007 en 2007-2008) in tien Vlaamse gemeenten. Ook de gemeentebesturen van deze tien gemeenten engageren zich mee om het begeleidingstraject voor de scholen op te volgen.
Bij de start van het eerste begeleidingsjaar hebben alle lagere scholen uit de tien gemeenten de kans gekregen om in het project te stappen voor de duur van twee schooljaren. 84 lagere scholen gingen de uitdaging aan en kregen gedurende vijf begeleidingsvergaderingen van de VSV heel wat ideeën, tips, pedagogische achtergrond, voorstellingen van educatieve projecten, enzovoort. De vijf vergaderingen worden gespreid over de twee schooljaren en mee georganiseerd en opgevolgd door een contactpersoon van de gemeente.
Deelnemen aan het project Label Verkeersactieve School heeft heel wat voordelen voor de die school:
* Het is de ideale manier om verkeer en mobiliteit op een gestructureerde manier aan te pakken. Het project biedt je een 'kapstok om je verkeers- en mobiliteitsactiviteiten aan op te hangen en verder uit te breiden.
* Verkeers- en mobiliteitseducatie worden in de eerste plaats praktijkvakken. Je werkt zo aan alle eindtermen verkeer en mobiliteit voor de lagere school.
* Alle partners zijn actief betrokken: directie, leerkrachten, (verkeers)ouders, leerlingen, de gemeente/stad, de politie, enzovoort. Zo deel je de verantwoordelijkheid en draagt ieder zijn steentje bij.
* De gemeente/stad engageert zich om het draagvlak voor de scholen te vergroten. Ze brengt alle lagere scholen rond de tafel en volgt de begeleidingsvergaderingen mee op.
* Het label is een haalbare kaart voor elke lagere school die verkeer en mobiliteit permanent willen inbedden op school.
OCMW Waregem behaalt als eerste ISO 9001-certificaat
Het OCMW van Waregem heeft als eerste openbaar bestuur in België het felbeheerde kwaliteitscertificaat ISO 9001 behaald. Het kwaliteitscertificaat staat voor een geïntegreerd kwaliteitssysteem. De kwaliteitsstandaard ISO 9001 beoogt het permanent verbeteren van een organisatie met het oog op een maximale tevredenheid van de klanten. De procedure werd in 2005 ingezet, nadat Dexia Bank het Waregemse OCMW als testproject uitkoos. Het certificaat werd vandaag donderdag 27 september 2007 officieel uitgereikt en is drie jaar geldig.
Om lokale besturen te helpen met de steeds complexer wordende regelgeving, kwaliteitsdecreten en klachtenbehandeling startte Dexia Bank onlangs een nieuwe dienstverlening: Dexia performance. Het OCMW Waregem werd daarbij als testproject geselecteerd om in België een geïntegreerd kwaliteitssysteem in te voeren. Er werd een uitvoerige doorlichting van de dienst gemaakt en op basis van een eindrapport werd beslist of het Waregemse OCMW in aanmerking kwam voor het label, wat het geval was. Dezelfde procedure werd ook gevolgd de intercommunale watermaatschappij IECBW, dat zorgt voor de drinkwatervoorziening van zowat 200.000 inwoners van Waals-Brabant. Ook de stad Waregem en de gemeente Paliseul werden geanalyseerd.
Deze bekroning wil zeggen dat het OCMW op alle vlakken aan uitstekende dienstverlening doet en dat intern alles volgens de regels van het spel verloopt. Het certificaat zelf is geldig voor een periode van drie jaar. Tot 2010, dus. Maar aan het eind van elk jaar volgt tot zolang een evaluerend onderzoek. Al de OCMW-diensten werden doorgelicht en geanalyseerd, idem dito voor de verschillende instellingen. Daarna werd op basis van een eindrapport geoordeeld of de openbare dienst aanspraak kon maken op dit veeleisend ISO 9001-label.
Secretaris Bruno De Backer is uiteraard opgetogen met de hoge waardering. Het is gebaseerd op acht essentiële principes inzake management waarbij klantgerichtheid, personeelsbetrokkenheid en continue verbetering van de diensten centraal staan. Uiteraard moesten we in november 2005 niet van nul beginnen. Het OCMW werkt met gemeenschapsgelden en probeerde die ook voorheen zo efficiënt mogelijk te besteden. Het onafhankelijke bureau Veritas Certification stelde nu in zijn onderzoek vast dat zowel de intra- als de extra-murale diensten, de administratie en de sociale dienst een kwaliteitssysteem invoerden dat aan de eisen van de ISO 9001-norm beantwoordt. Opvallend, volgens Veritas, was de klantvriendelijkheid en gedrevenheid van het personeel.
Voorzitter Lionel Beheydt geeft toe dat de politici in de raad eerst een afwachtende houding aannamen. Maar de personeelsgroep wilde duidelijk het certificaat halen. Dit is alleszins geen eindpunt, want in de procedures wordt voortdurend aangedrongen op het voorstellen van verbeteringen. Toch is in Waregem het 'digitaal sociaal huis' nog geen realiteit. We beraden ons vrijdag met alle sociale diensten in Waregem om bijvoorbeeld een gezamenlijk intake-formulier uit te werken, zodat de klanten maar een keer alle informatie in moeten brengen om van alle diensten te kunnen genieten.
Projectbegeleider Ruud Bourmanne van Dexia beklemtoont dat het OCMW-personeel op de werkvloer erg gedreven is om kwaliteitsvolle diensten te leveren, die ook voldoen op het vlak van milieu en ethiek. Het Waregemse OCMW kent een grote verscheidenheid aan diensten en telt 400 personeelsleden, zodat we hier een uitstekende case troffen.
In de zorgsector behoort het OCMW van Waregem tot de koploper in deze regio. Met zijn 400 personeelsleden, 102 serviceflats, dienstencentra, een rusthuis met 250 bewoners,administratieve gebouwen, eigen wagenpark en nog wat uitbreidingen in de toekomst heeft de technische dienst onder leiding van Luc Nuytens de handen vol om alles operationeel te houden. In het verleden werden werkzaamheden telefonisch of via werkbon gemeld. Na afhandeling van de werkzaamheden vond registratie plaats. Dit gebeurde in eerste instantie allemaal op papier. Dit leverde echter een aantal nadelige effecten op, zoals een omvangrijke administratie, gebrek aan overzichtelijkheid, veel zoekwerk etcetera. Behalve dat deze methode omslachtig werkte, liep men ook het risico over onjuiste of onvolledige informatie te beschikken. Dit risico werd waargenomen, waardoor men besloot een eigen database te creëren. Doch, door de toenemende infrastructuur kwam er meer en meer een behoefte om op een gestructureerde manier te werken en alles vast te leggen in één centraal Maintenance beheersysteem.
Lokale besturen worden in toenemende mate geconfronteerd met uiteenlopende en complexe regelgeving, rapporteringen, bewijslasten, kwaliteitsdecreten, klachtenbehandeling, externe audits, inspecties enz. Bovendien zoeken ze steeds meer naar manieren om de werking van hun diensten grondig en permanent te verbeteren, met als uiteindelijk doel een kwaliteitsvolle dienstverlening te kunnen garanderen aan hun cliënten, de burgers, die steeds veeleisender worden. De OCMWs zijn onderhevig aan belangrijke wettelijke verplichtingen. Zo moet men voldoen aan de strenge normen op het gebied van brandveiligheid, men moet kunnen aantonen dat de infrastructuur voldoet voor de opvang van bejaarden, de elektrische bekabeling en diverse installaties moeten regelmatig worden gekeurd etcetera. Door de rapporten die in het softwareprogramma ter beschikking zijn, kan men snel en makkelijk bewijzen dat er regelmatig onderhoud plaatsgrijpt aan de liften, de brandblus- en verwarmingsinstallaties en de elektriciteit. Hierdoor stijgt ook het belang van preventief onderhoud.
Eindelijk nog eens een âkraaiprijskampâ in Waregem
Op zondag 7 oktober om 9.45 u. gaat nog eens een kraaihanenwedstrijd door in Waregem, ooit de bakermat van de krielenierssport. De oude volkssport, die in de jaren 50 en 60 zowat de winterse bondgenoot was van de vinkenierssport, is nu met uitsterven bedreigt. In Waregem kunnen we nog hoogstens éénmaal per jaar kennis maken met dit aloude volksgebruik, waarbij de liefhebbers hun krielhaantjes in de rij brengen voor een wedstrijd over één uur. Winnaar is de haan, die het meest kraaien heeft laten optekenen. Waregem telt met Jozef Vanhove en Raf Naessens nog twee krieleniers en die doen het dit jaar heel goed.
Jozef Vanhove en Raf Naessens kunnen voor hun wedstrijd op zondag 7 oktober op de hippodroom in Waregem rekenen op de steun van Viviane De Rijcke (op de foto met Joske in de armen) en Marc Kerkhove van het organiserend comité Taverne Vïfana. Ze willen weer aanknopen met een wedstrijd op de hippodroom, waar de sport ooit grote ogen gooide. Wijlen Prudent Destoop vertelde ons nog dat de Waregemse Kraaiers daar nog een Belgisch Kampioenschap of een herkansing daarvan mochten inrichten, waarbij de hanen over de ganse omloop van de omheining in zetting stonden. Het was omstreeks de jaren 1960, wanneer de volkssport een hoogtepunt kende met Waregem als centrum.
Reeds voor de Tweede Wereldoorlog telde Waregem al minstens één gestructureerde vereniging met de Blijmoedige Kraaiers met lokaal Het Leeuwke bij Oscar Balcaen. We hebben aanwijzingen dat er dan ook regelmatig hanenwedstrijden werden georganiseerd in andere cafés in Waregem en omgeving, ondermeer een 1 mei-wedstrijd in het Volkshuis. In de jaren 50 waren minstens gelijktijdig verschillende gestructureerde hanenkraaiverenigingen met de Ballingkraaiers (o.a. in Kantientje), Biestkraaiers (Rode Lantaarn), Beekkraaiers (Steeple Chase), Churchillkraaiers (Royal, ), Lustige Kraaiers, de Molenkraaiers (De Keer), Statiekraaiers (Leopold),Verenigde Kraaiers Nieuwenhove (Huis van Commerce). Later gingen vijf verenigingen een fusie aan tot de Waregemse kraaiers, die uiteindelijk een vast lokaal hadden in de Steeple Chase bij Budy Demunster. Het was deze vereniging die ondermeer op 20 april 1969 nog een nationaal kampioenschap organiseerde met zetting op de hippodroom.
Raf Naessens en Jozef Vanhove geven toe dat ze tot een "uitstervend ras" behoren. Wij gingen van start in de jaren zestig met de 'krielhanen' bij Milo Sloovers in de Kwastrate en later bij Prudent Vanderschueren in café Sportief. Daar was het lokaal van de Waregemse Kraaiers gehuisvest. In de jaren vijftig-zestig was er in elk gehucht dat zichzelf respecteerde nog een kraaiprijskamp. Nu dienen we al jaren naar Ardooie (De Wandelingenkraaiers), Eernegem en Torhout te trekken om deze volkssport nog te kunnen beoefenen. Er resten in West-Vlaanderen nog een tiental liefhebbers en in Oost-Vlaanderen een vijftiental. We hopen dat we deze unieke volkssport nog kunnen redden. We zijn in elk geval heel blij met het voorstel van Vifana en Okee om hier in Waregem nog eens een prijskamp te organiseren".
De twee resterende Waregemse liefhebbers namen dit seizoen een "vliegende start". Raf Naessens won de eerste wedstrijd van het seizoen met 3.265 'liedjes. Het wordt een boerejaar. Ik voel het tot in mijn grote teen", vertelt Raf. "De haan van Jozef deed nauwelijks minder met 3.125 kraaien. Het komt erop neer dat je prijsbeest tijdens de week zo weinig mogelijk andere hanen hoort. Als hij dan plots zijn collega's ontwaart op zondagmorgen voelt hij zich bedreigd op zijn territorium en geeft hij van jetje. In elk geval zijn we er klaar voor. Het vergt wel heel wat inspanningen om die Engelse haantjes de drieledige slag bij te brengen. Weinig jongeren kunnen nog het geduld opbrengen om een haan te kweken. In Oost-Vlaanderen kraaien ze nog een lettergreep langer".
Nu de viervoeters, na de Belgian Darby, weer voor een tijdje de stal opzoeken, staat de hippodroom weer helemaal open voor nieuwe initiatieven. Het is 38 jaar geleden dat de hanen hier nog mochten kraaien. Moge de beste haan het halen. En laat het aan de boorden van de Gaverbeek liefst een Waregemse haan zijn die het hoge woord voert. We zijn in elk geval op post op zondag 7 oktober om geen enkele 'kraai' te missen. Na de zetting (9.45 -10.45 u.), die plaatsvindt op de parking naast het Beaulieucenter, kan iedereen alvast horen met welke taktiek de 'kraaieniers' uitpakten om hun beest naar het hoogste schavot te leiden.
Waregem haalt vandaag met zijn stadsadministratie opnieuw bijzonder gunstige koppen in de media. Waregem is door Vlaams minister van Administratieve Vereenvoudiging Geert Bourgeois en Vlaams minister van Binnenlands Bestuur Marino Keulen uitgeroepen tot Eenvoudigste Gemeente van Vlaanderen. Dat gebeurde op een colloquium in het Vlaams Parlement. 'Eenvoudigste Stad van Vlaanderen' is een wedstrijd waarmee beide ministers gemeenten motiveren om hun dienstverlening te optimaliseren en de regeloverlast op lokaal niveau aan te pakken. Vorig jaar werden de Waregemse stadsdiensten door Testaankoop nog beoordeeld als de beste van het land (zie bijdrage 26-09-2006).
Met haar voorstel om een stadswinkel in te richten, haalde Waregem het van 56 andere projecten, die deelnamen aan de wedstrijd Eenvoudigste Gemeente/Stad 2007. Waregem wil, midden in het winkelcentrum, een stadswinkel openen voor kleine administratieve boodschappen. Inwoners kunnen er tijdens de gangbare openingsuren van andere winkels snel binnenwippen voor gewone administratieve handelingen, zoals het aanvragen van een nieuwe identiteitskaart, het afhalen van een bouwvergunning, het kopen van een compostvat Voor een administratieve openbare dienst is dit zeker een ambitieus project, want niet alleen moet men daarvoor allerhande formulieren aanpassen, ook vraagt het openen van een winkel met zo veel verschillende diensten een brede kennis van de mensen die er werken.
Op die manier stemt men de stedelijke dienstverlening af op de vrijetijdsbesteding van de burger. Om de stadswinkel mogelijk te maken, wil de stad alle formulieren vereenvoudigen en digitaal beschikbaar stellen, werkt ze aan een kwaliteitsvol procedurebeheer en organiseert ze een passende opleiding voor het personeel. Het stadsbestuur kreeg een plaatsnaambord met het opschrift Waregem, Eenvoudigste Gemeente/Stad 2007 cadeau, net als een oorkonde ondertekend door minister Bourgeois en minister Keulen. Waregem krijgt ondersteuning op maat bij de uitvoering van haar vereenvoudigingsproject.
We willen met dit initiatief onze inwoners een eer flexibeler dienstregeling aanbieden, zegt schepen Pietro Iacopucci. Op zaterdag zal de stadswinkel bijvoorbeeld van tien tot zes open zijn, zodat mensen geen vrijaf hoeven te nemen om hun documenten op te halen. Bovendien krijgen de bedienden die niet meer met klanten in contact komen, nu meer ruimte om hun andere taken uit te voeren.
Met een beetje verbeelding kunnen we zeggen dat Waregem eigenlijk al tientallen jaren een winkel heeft in het winkelcentrum Het Pand. We bedoelen het loket van telefonist Martin aan de ingang van het stadhuis. Zijn visuele handicap stoort geenszins om dagelijks heel wat klanten van het winkelcentrum en het gemeente- of stadhuis op het goede spoor te brengen. In zijn infowinkel verkoopt hij ook ondermeer de huisvuilzakken van de stad en zorgt hij voor allerhande diensten aan de bevolking. Indertijd kon men zelfs voor rattenvergif bij hem terecht. We kunnen hem dus de ervaringsdeskundige voor dit project noemen. Hij wordt trouwens geïntegreerd in het project voor de stadswinkel, die zich situeert aan de andere kant van dezelfde ingang van het stadhuis (als tourwinkel gestart).
De verkiezing van de eenvoudigste stad past in een ruimer streven naar meer samenwerking tussen de Vlaamse overheid en de lokale besturen. De overheid biedt de gemeenten gratis vorming en projectbegeleiding. Het uiteindelijke doel is een verregaand delen van informatie. Verschillende diensten ondersteunen plaatselijke initiatieven met advies. Sinds 2002 is er op Vlaams niveau een 'kenniscel wetsmatiging' actief. De cel adviseert de Vlaamse regering en administratie bij hun acties voor administratieve vereenvoudiging. Al twee jaar stellen de medewerkers hun expertise ook ter beschikking van de lokale besturen. De dienst taaladvies biedt gemeenten dan weer cursussen 'formulieren opstellen' aan. Naast aandacht voor vorm en lay-out ligt de klemtoon vooral op het taalgebruik, dat in de praktijk niet altijd even duidelijk is.
De impulsen van de overheid krijgen meer en meer gehoor op het lokale niveau. Vooral voor kleine gemeenten is een overzichtelijke administratie van groot belang. Acties van de Vlaamse regering en van diensten als de Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten (VVSG) dienen echter vooral om lokale initiatieven te stimuleren. 'Het is niet de bedoeling om van bovenaf maatregelen op te leggen', zegt Herman Callens van de VVSG. 'We proberen vooral goede ideeën tot bij de andere gemeenten te brengen.'
Op Open Monumentendag zondag 9 september om 11 u.vindt de eerste versassing plaats op de gerestaureerde oude drietrapssluis te Ooigem. Het is een evenement dat niet alleen de pleziervaarders zal interesseren. Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad eer de al ruim dertig jaar niet meer gebruikte sluis terug werkzaam kon worden. In 1999 werd de oude sluis geklasseerd als monument. De volledige restauratie gebeurde met Europese steun door Waterwegen en Zeekanaal NV.
Het doel voor de restauratie ging verder dan het in stand houden van een waardevol stuk patrimonium. De sluis kan na deze restauratie opnieuw gebruikt worden voor het verschutten van pleziervaartuigen, maar zij laat ook een fijnere regeling toe van de waterafvoer. In periodes dat de wasdebieten op de Mandel reeds via het Kanaal Roeselare-Leie naar de Leie worden afgevoerd, kan de schade door overstromingen in Roeselare in aanzienlijke mate worden beperkt. Europa subsidieerde de restauratie in het kader van het samenwerkingsverband Canal Link met 265.000 euro.
Deze drietrapssluis uit 1870 is uniek in Vlaanderen. Ze verbindt het Kanaal Roeselare-Leie met de Leie en vangt een niveauverschil van 7,5 meter op. In 1870 kon men nog geen sluisdeuren bouwen die sterk genoeg waren om aan die hoge druk te weerstaan (de sluisdeuren waren toen nog van hout). Daarom werd de constructie verlengd tot een drietrapsluis. De drietrapssluis werd op 1 januari 1872 in gebruik genomen.
De scheepvaart op het kanaal nam geleidelijk toe van 36.700 ton in 1881 - dit is tien jaar na de openstelling - tot 184.000 ton in 1913 en 480.000 ton in 1934. In 1972 - het laatste jaar dat de drietrapssluis in dienst was - was het reeds opgelopen tot 1.485.000 ton. Er werden toen gemiddeld 43 schepen per dag geschut met pieken tot 50 schepen per dag. We kunnen zeggen dat de drietrapssluis daarmee zijn maximum capaciteit had bereikt.
Op 14 december 1973 werd de grote nieuwe sluis in Ooigem geopend, waardoor de
3-trapssluis buiten gebruik gesteld werd. De trafiek met de nieuwe sluis bedroeg3.170.000 ton tijdens het voorbije jaar 2006. Op 10 juni 1999 werd de oude drietrapssluis geklasseerd als monument. Via het Europees IIIB-project Canal Link werd de 3-trapssluis zorgvuldig gerestaureerd door Waterwegen en zeekanaal NV. Begin vorig jaar kwam voor Leisprokkels 2006 een historische bijdrage van bd tot stand over de drietrapssluis, maar die zal wegens praktische redenen pas kunnen verschijnen in Leiesprokkels 2008 .
De sluis zal weer gebruikt worden om de pleziervaart te versassen van het kanaal naar de Leie. De eerste versassing vindt plaats op 9 september om 11 uur.
Op Open Monumentendag zondag 9 september 2007 staat het thema wonen centraal. In Waregem staat een fietszoektocht van 32 km op het programma. De tocht, met routefolder en wedstrijdformulier, brengt je langs Waregemse woonwijken die gerealiseerd werden door huisvestingsmaatschappijen als Helpt Elkander, Mijn Huis en de Nationale Maatschappij voor de Kleine Landeigendom. De fietstocht wordt zondag ingereden van 10 tot 18 uur, met randanimatie (van 14 tot 18 uur) en info aan het stadhuis. De deelname is gratis. Aan de hieraan verbonden wedstrijd, die loopt tot 30 september, zijn mooie prijzen te winnen. De Taeye / Taaie Tour heeft 11 haltes op zijn route, bij elke halte staat van 9 tot 30 september een infopaneel met informatie over de woonwijk:
Halte 1: Tentoonstelling stadhuis
Na Antwerpen en Leuven is de tentoonstelling Wonen in Welvaart te zien in Waregem. Films, fotos, tijdschriften en plannen illustreren hoe het wooncomfort na de Tweede Wereldoorlog spectaculair verbeterde. Dat werd onder meer mogelijk door de Wet De Taeye, waarvan de honderdduizendste premie in Waregem werd uitgereikt.
Halte 2: Torenhof Torenlaan
Het Torenhof is de grootste verwezenlijking van de Waregemse lokale huisvestingsmaatschappij Helpt Elkander. Dit project werd tussen 1965 en 1977 in verschillende bouwfases gerealiseerd. Naast moderne rijwoningen, deden diverse voor Waregem nieuwe bouwtypes, zoals de duplexwoning, de patiowoning en de hoogbouw, hun intrede in het Torenhof.
Halte 3: Villapark Ruitersdreef
Het eerste groepsbouwproject in Waregem van de Nationale Maatschappij voor de Kleine Landeigendom werd aangevat in 1955. Met de aanleg van de tuinwijk het Villapark werd voor 56 gezinnen de mogelijkheid gecreëerd om een eigen woning te kopen: een bescheiden witte villa, in landelijke stijl, gelegen in een rustige en groene omgeving.
Halte 4: Veertig Huizen en Nieuwhuizen Jozef Duthoystraat
Deze wijk, in de volksmond bekend als de Veertig Huizen, dateert van het interbellum. Het was het eerste project van de Waregemse maatschappij voor het bouwen van goedkope woningen, die werd opgericht omeen oplossing te bieden voor het heersende woningtekort.
Halte 5: Wijk Nieuwenhove Sint-Margrietstraat
De wijk te Nieuwenhove werd gerealiseerd door de huisvestingsmaatschappij Helpt Elkander tijdens de jaren '50 en '60. De vier bouwfasen zijn van elkaar te onderscheiden door hun verschillende stijlen en typologie, gaande van rijwoningen en kleine huisjes voor 'ouden-van-dagen' in traditionele vormgeving, tot moderne, tijdsgebonden bel-etagewoningen met platte daken.
Halte 6: Tomberg
Na een aantal kleinere bouwprojecten in Beveren-Leie te hebben gerealiseerd, startte de huisvestingsmaatschappij Mijn Huis in 1961 met de bouw van 25 woonhuizen aan het begin van de Tomberg. In de jaren '70 volgde een uitbreiding in twee fases waardoor de Tomberg de grootste woonwijk van deze deelgemeente werd.
Halte 7: Rodenbachwijk
De woningen van de Rodenbachwijk werden gerealiseerd door Mijn Huis, waarbij de gemeente Desselgem zich in 1949 aansloot. De negen huizengroepen staan ingeplant rond twee groene pleintjes, waardoor eind jaren '50 een rustige woonwijk gecreëerd werd. Eerder had Mijn Huis reeds de huizenrijen aan de Leopold III- en Boudewijn I-laan gebouwd.
Halte 8: De Nieuwe Wijk De Taeyelaan
Midden jaren '60 werden de werken aangevat voor de grootste realisatie van Mijn Huis in Desselgem. Naast gezinswoningen werden er ook drie appartementsblokken en enkele bejaardenhuisjes opgericht. Hoewel intussen reeds heel wat nieuwe wijken gerealiseerd werden, blijft men in de volksmond spreken van de Nieuwe Wijk.
Halte 9: Rozenhof
De woonwijk Rozenhof is een project van de huisvestingsmaatschappij Helpt Elkander uit de jaren '60. Een deel van de woningen werd gebouwd met 'belofte van aankoop', een methode waarbij iedereen, door belegging van de eigen spaarcentjes, en met behulp van de bouwpremies van staat, provincie en gemeente, eigenaar kon worden van een eigen woning, uitgerust met modern comfort.
Halte 10: Bilkhage Bilkhagelaan
De Nationale Maatschappij voor de Kleine Landeigendom kocht in 1961 grond aan op de wijk Bilkhage voor de oprichting van een project van 43 woningen, die in twee fases gebouwd werden.
Halte 11: Gaverke Tjollensstraat
Op de wijk het Gaverke werden, verspreid over verschillende bouwfases, ruim 125 woningen opgericht op initiatief van de huisvestingsmaatschappij Helpt Elkander. Een aantal van deze woningen zijn kleine, witgeschilderde bejaardenhuisjes in traditionele stijl.
Praktische informatie Open Monumentendag:zondag 9 september: 10-18u
randanimatie (14-18u) en info aan het stadhuis van Waregem
Deelname gratis, circa 32 km.
De routefolder met deelnameformulier komt in elke Waregemse brievenbus terecht.
Van 8 toen en met 30 september loopt in de raadzaal van het stadhuis de tentoonstelling Wonen in Welvaart. De productie van hetCentrum Vlaamse Architectuurarchieven (CVAa) en Vlaams Architectuurinstituut (VAi) was eerder te zien in de Singel te Antwerpen en in de Campusbibliotheek Arenbergvan de KU Leuven. Naar aanleiding van Open Monumentendag kon Wonen in welvaart hier niet ontbreken gezien de stad Waregem in het luik over het premiestelsel De Taeye duidelijk aanwezig is. In 1954 werd de honderdduizendste staatsbouwpremie uitgereikt aan de Waregemse familie Vandendriessche, een gezin met elf kinderen. Minister Alfred De Taeye legde de eerste steen van hun woning aan de Franklin Rooseveltlaan, wat uiteraard gepaard ging met een feestelijke viering.
Het Centrum Vlaamse Architectuurarchieven en het Vlaams Architectuurinstituut presenteren met Wonen in Welvaart. Woningbouw en wooncultuur in Vlaanderen, 1948-1973 voor het eerst een breed opgezette thematische tentoonstelling. Het project groeide uit een samenwerking met onderzoekers en experts aan Vlaamse universiteiten. Wonen in Welvaart belicht hoe in Vlaanderen de evolutie van de wooncultuur nauw was verbonden met de uitbouw van de welvaartsstaat in de periode 1948 tot 1973.
Na de Tweede Wereldoorlog werd een eigen huis, liefst buiten de stad, met een volledig uitgeruste keuken en badkamer, een garage voor de eigen auto, centrale verwarming, nieuwe meubels en een televisietoestel voor steeds meer Vlamingen een optie. Wonen werd een maatstaf voor welvaart. De nauwe verbinding tussen de uitbouw van de welvaartsstaat en het domein van wonen en huisvesting deed zich in nagenoeg alle landen van Europa voor. Bijzonder voor Vlaanderen is het specifieke samenspel van de drie hoofdrolspelers van de welvaartsstaat: de overheid, het middenveld en de vrije markt. Specifiek voor België, en zeker Vlaanderen, is de rol van het private initiatief (gezinnen en vrije markt) en de sterke aanwezigheid van het verzuilde middenveld. Daardoor werd de individuele woning dé bouwsteen van de welvaartsstaat.
Het overwicht van de eengezinswoningbouw verhinderde niet dat ook modernistische hoogbouw of de satellietstad deel uitmaakten van het naoorlogse wonen. Deze collectieve modellen maakten vooral in de publieke sector en in kringen van architecten en stedenbouwkundigen opgang. Grootschalige bouwprojecten of seriematige productie van woningen waren in Vlaanderen echter eerder uitzondering dan regel. De geschiedenis van de grote sociale woningprojecten was er vooral een van vertragingen, van het niet uitvoeren van collectieve voorzieningen en van financiële problemen. Ook deze geschiedenis maakt deel uit van de erfenis van de jaren vijftig en zestig.
De tentoonstelling brengt via een tiental gevallenstudies uit recent onderzoek, een aantal belangrijke actoren in beeld die betrokken waren bij de stijging van het wooncomfort: het premiestelsel De Taeye uit 1948,de woontentoonstellingen van de Katholieke Arbeidersvrouwen en de Boerinnenbond, het sleutel-op-de-deur-aanbod van een bouwpromotor, maar ook modeloperaties zoals de Modelwijk van Renaat Braem voor de wereldtentoonstelling van 1958 of de satellietstad Nieuw Sledderlo in Genk. De tentoonstelling verruimt daarbij het blikveld en kijkt hoe nieuwe ideeën over wonen vanuit België ambieerden om de wereldwijde woningnood op te lossen.
Elke uitgewerkte voorbeeldstudie bundelt een rijke selectie archiefmateriaal uit diverse collecties zoals architectuurarchieven, bedrijfsarchieven en beeldmateriaal uit private collecties. Op die manier brengt de tentoonstelling een overzicht van een aantal woonmodellen die bepalend waren voor de naoorlogse wooncultuur, en de wijze waarop ze op verschillende bewaarplaatsen zijn gedocumenteerd.
Het Waregemse verhaal, zoals bij de 100.000ste premie De Taeye, komt niet enkel in de tentoonstelling, maar ook in de begeleidende publicatie uitgebreid aan bod. Het boek bij de tentoonstelling is rijk geïllustreerd en bundelt zestien essays over het naoorlogse wonen. Artikels over concrete gevallenstudies en beschouwende stukken over naoorlogs wonen wisselen elkaar af. Het boek Wonen in Welvaart - Woningbouw en wooncultuur in Vlaanderen, 1948-1973, onder redactie van Karina Van Herck en Tom Avermaete, 320 blz., 34,50.Van het stadsarchief wordt er naar aanleiding van deze tentoonstelling een eigen studiewerk gepubliceerd onder de titel van tuinwijk tot hoogbouw met de Waregemse evolutie. Het boek is vanaf 8 september te bekomen aan de infobalie van het stadhuis en kost 10 euro.Op de Open Monumentendag 9 september is het te bekomen aan 7 euro.
Zondag 9 september brengt de erfgoedwerkgroep Wielsbeke in de ban van de sage. Net als in de meeste dorpen werden er vroeger heel wat volksverhalen verteld die betrekking hebben op plaatsen en/of personen uit het eigen dorp. Die sagen worden bij de jaarlijkse culturele fietstocht van de plaatselijke erfgoed-werkgroep opnieuw naar boven gehaald. Jaarlijks stelt de culturele werkgroep een fietstocht of een wandeltocht samen, die telkens een groot succes blijkt te zijn.
Op 9 september is het Open-Monumentendag en dan wordt de Ooigemse drietrapssluis, die volledig gerestaureerd werd en een beschermd monument is, terug opengesteld en extra in de kijker gezet. Daarom start de tocht van het erfgoedproject op die plaats, zodat ook de deelnemers aan de fietstocht daar nog kunnen een kijkje nemen.
We fietsen elk volgens eigen tempo langs minder gekende plekjes in Wielsbeke. Zo kom je terecht op enkele boerderijen en plaatsen waar je anders de kans niet toe krijgt. Onderweg is van alles te beleven. Met een thema waar spoken, heksen, sagen en legenden het onderwerp vormen kan dit ook niet anders. We gingen op zoek naar onwaarschijnlijke verhalen, die door één of meerdere mensen verteld, gezongen of uitgebeeld worden. Er komt ook een echte heks vertellen over keltische bomen, geneeskrachtige drankjes, de spirituele kracht van verloren beschavingen en je kan op diverse stopplaatsen nog de innerlijke mens versterken, met een passend drankje of hapje.
Tot slot kan men vrijblijvend - een vragenlijst in te vullen. Wie aandachtig gekeken heeft langs de route, zal ongetwijfeld kans maken om één van de mooie prijzen te winnen. Als afsluiter heeft men de mogelijkheid om even na te genieten bij een glas in OC Hernieuwenburg.De fietstocht is eerder kort gehouden omdat iedereen, ook gezinnen met kinderen, hieraan zouden kunnen deelnemen. Met alle haltes tussenin zal het geheel ongeveer 3.30 u. duren.
De inschrijvingen voor de gezinsfietstocht In de ban van de sage kan aan het sas van Ooigem van 13 u tot 14.30 u. Voor 5 euro bekomt u een geïllustreerde brochure met routebeschrijving, een bonnetje voor een tovenaarsdrankje onderweg, een heksensnoepje en een plakje lekkere kruidencake. Onderweg beleeft u op elk van de zeven stopplaatsen een verrassende act. De gezinsfietstocht belooft een unieke belevenis te worden. Je komt op plaatsen, waar je anders de kans niet toe krijgt; Je gelooft je oren en oren niet wat daar vroeger zou gebeurt zijn, je smaakpapillen worden verwend en exclusieve verhalen komen onder het stof vandaan. Mysterieuze figuren kruisen je pad
Deze productie komt tot stand door de inzet van een actieve ploeg mensen, geplukt uit diverse socio-culturele verenigingen. We vernoemen hier de Cultuurraad, Davidsfonds Wielsbeke/St-Baafs-Vijve, Davidsfonds Ooigem, Heemkundige kring Juliaan Claerhout, Es-Battement. Daarbij kan de werkgroep nog rekenen op heel veel losse medewerkers uit andere verenigingen. Op de foto zien we de werkgroep met onderaan Monique Claerhout en Katrien Vanparys, op de 2e rij Griet Delanghe en Doenja Goutsmet en bovenaan John Moerman, Bert Desmet en Geert Eeckhout. Op de foto ontbreken nog Olivia Vanhaesebrouck, Michaël Delange, Jacob Hobbel en Lieven Hutsebaut.
Alle inlichtingen: culturele dienst Wielsbeke 056/ 67 32 70
Volgend weekeind 7-9 september 2007 staat alweer een nieuw hoogtepunt geprogrammeerd in de bijzonder drukke kalender voor de brede paardenminnende regio. Dan krijgen we de Internationale Eventing van Waregem & Anzegem Eventing met dressuur en jumping op de hippodroom en het Bloso-domein en een spectaculaire derde proef op het domein van kasteel Hemsrode te Anzegem. Met deze cross-country biedt de dynamische Militaryploeg zijn traditionele familie uitstap langs het prachtige parcours op dit grote natuurpark.
Hoe men het ook noemt, Military, Concours complet, Veelzijdigheidswedstrijd of, zoals het nu moet: Eventing, het is in elk geval de meest veelzijdige discipline in de paardensport. Samen met de afzonderlijke onderdelen Jumping en Dressuur is de Military of Eventing ook een volwaardige Olympische sportdiscipline. De drie onderdelen van dit wedstrijd, dressuur, uithoudingsproef en jumping hebben elk hun specifieke functie. De dressuurproef test de gehoorzaamheid en de soepelheid. In een internationale wedstrijd is de uithoudingsproef een cross country, die vooral doorzettingsvermogen en kracht vraagt bij het nemen van de soms zeer technische hindernissen. Tenslotte is er de jumping als ultieme test van de recuperatie vermogen van paard en ruiter. Eventing Waregem-Anzegem presenteert de jumping om praktische redenen vóór de uithoudingsproef.
De accomodaties van de Stad Waregem en buurtgemeenten Anzegem en Kruishoutem (kasteel Casier te Nokere bij Eventing begin vorige maand van lEquino) lenen zich op een ideale wijze voor Eventing-evenementen. De Waregemse Renbaan, samen met het Bloso sportcentrum beschikken over de idealeaccommodaties voor dressuurterreinen, steeplebaan, jumpingpistes en stallingen voor het onderbrengen van de paarden (en dé atleten). Het kasteeldomein Hesmrode te Anzegem is een uniek natuurdomein dat door de familie de Maere dAertrycke -de Limburg Stirum éénmaal per jaar wordt opengesteldvoor het grote publiek, ter gelegenheid van Eventing Waregem.
Om en bij de 25.000 toeschouwers worden elk jaar geteld om van dit spectaculaire crosscountryin het prachtige natuurgebied van het kasteeldomein Hemsrode van héél dichtbij te genieten. Amazones en ruiters uit de vijf continenten hebben sedert 1980 Waregem bezocht met hun edele viervoeters om deel te nemen aan de Internationale competities. Sinds het succesvolle verloop van een nationale military met meer dan 15.000 bezoekers en tevreden deelnemers in september 1996 op het domein vanhet Kasteel Hemsrode te Anzegem, kan de organisatie vzw Military Waregem rekenen op de medewerking van de kasteelheer.
De West-Vlaamse vzw is, met zijn jaarlijkse Internationale Wedstrijden -één of twee sterren-, ongetwijfeld gekend als organisatorvan de Belgische Militarysport op internationaal niveau. Tussen 1996 en 2003 heeft deze vereniging zelf drie Europese kampioenschappen georganiseerd en, in 2004, zelf een CIC *** Wereldbekermanche. Dit jaar stelt ze op 7 - 8 en 9 september 2007, een CIC**, , een CIC*, een CNCL & M voor,en dit samen met een Belgisch Kampioenschap Young Horses 6 Yrs. Dergelijke organisaties vallen of staan met de bereidwillige sponsoring van de Staat, de Provinciale Overheid, de Stad Waregem, de Gemeente Anzegem en vele sportieve bedrijven. Stad Waregem en Gemeente Anzegem lenen zich hiertoe op een ideale wijze. Het tot stand brengen van zo'n Eventing vraagt véél werk, vooral vrijwilligerswerk. Het vraagt en geld, en tijd, en vooral ook de geschikte terreinen en accommodaties.
Kasteel Hemsrode.
Hemsrode is een landgoed op mensenmaat waar eenvoud, schoonheid en charme een delicaat evenwicht vormt, die vreugde en rust uitstraalt. Het is een oase van vrede voor prachtige evenementen. In de loop van de 10de eeuw vestigden paters van de Gentse Sint-Pietersabdij zich op het moerassige gebied van Ansoldingehem. Zij groeven er vijvers om de inwoners van de regio met gezonde vis te kunnen bevoorraden en op die manier de malaria te bestrijden. De vijvers vindt men vandaag nog terug rond het kasteel van Hemsrode.
Hemsrode was één van de zeven hoofdpointerieën (kantons) van het kasselrij (arrondissement) Oudenaarde en behoorde toe aan enkele machtige families uit het graafschap Vlaanderen: Hemsrode, Halewyn, Uitkerke, Borselen, Brederode, Lummene, Saint Genois, du Jardin, du Mont de Sandoncq, Béchade, Caters en Thiennes de Rumbeke. Tijdens het Ancien Régime stelden zij de baljuws en de schepenen van de gemeente Anzegem aan.
In augustus 1940 brandde het kasteel, waarin Duitse troepen waren gelegerd, volledig uit. Een deel maar van het meubilair en de kapel konden door moedige dorpelingen worden gered. Graaf Philippe de Limburg Stirum besloot daarop om de stallingen, die in 1642, in Louis XIIIde stijl gebouwd waren, in te richten om er met zijn gezin te kunnen wonen.
Tot aan zijn overlijden in 1997 was hij begaan met het versieren en verfraaien van zijn woning.
Jonkheer en Mevrouw Benoit de Maere dAertrycke wonen er nu sinds 1998.
Ze hebben vijf kinderen, Charles-Louis, Constantin, Léopold, Ghislain en Mathilde.
Hun oudste zoon, Charles-Louis is op 13 juli 2002 met Gaëtane Rabau in het huwelijk getreden; ze hebben reeds een dochter: Gwen-Aël. Net als hun voorouders besteedt de jonge generatie veel energie om het domeinzijn adellijke sfeer te laten stralen.
Drie dagen topsport.
De disciplines dressuur, uithouding en jumping worden volgens de Engelse traditie samengebracht in een Three Day Event. De paarden worden gekeurd bij hun aankomst, op donderdag 06 september 2007,in het Blososportcentrum De Gaverbeek. Bij groot aantal deelnemers op het wedstrijd kunnen de dressuurproeven reeds starten. Dit gebeurt op de perfect aangelegde grasmat van de Waregemse renbaan, bestand tegen alle weersgrillen en in het Blosocentrum. Op vrijdag 07 september wordt de dressuur gereden: atletisch getrainde volbloeden buigen hun kracht om in beheersing en gehoorzaamheid. De toeschouwers houden hun adem in en genieten van de perfecte harmonie tussen ruiter en paard. Dressuurtechniek wordt schoonheid.
Dressuur wordt op de volgende dag verder gereden, en zaterdag 8 september is de dag voor de jumping. Deze discipline is ook in Waregem te bewonderen. Zondag 9 september 2007 wordt met de Cross-country op het kasteeldomein Hemsrode te Anzegem opnieuw een hoogdag, niet alleen voor de deelnemers maar ook voor de talrijke toeschouwers. De cross-country is een spectaculaire topsport waar iedereen wandelend kan van genieten. In het prachtig natuurpark van het Kasteel Hemsrode leggen paard en ruiter een parcours van 5000 meter af met pakweg 26 hindernissen. Door bos, weide en akkers wandelend kan men van dichtbij de wedstrijd volgen. De begeleidende commentaar van professionele speakers houdt ook bij niet-specialisten de spanning erin. De tocht brengt u langs oxers, trakehners, banken en spectaculaire waterhindernissen. Iedere hindernis is een aparte moeilijkheid voor paard en ruiter ... en favorieten kunnen ook missen!Het geheel wordt nog opgefleurd met een brede waaier van trade stands, die u de mogelijkheid bieden van zaken uit het milieu van jacht,park, tuin en paardesport aan te schaffen. Drank- en eetgelegenheden zijn er ook ter plaatse voorzien. En alsof dit nog niet volstaat wordt er nog voor een natuurgebonden spektakel
gezorgd ... niet te missen.
De inkomprijs is 7 Euro per persoon, 5 Euro in voorverkoop en de kinderen mogen gratis binnen. De parking is dan gratis.
2007 zal in de annalen van de Waregemse festiviteiten geboekstaafd staan als een uitzonderlijk jaar. Na de massale belangstelling voor de start van de derde Tourrit vanuit Waregem waren er ook tienduizenden toeschouwers voor de internationale praalstoet Parade van het Paard, waarmee de eveneens uitzonderlijke Waregem Koersefeesten werden ingezet. Andere toppers met recordopkomst waren de Kleinste Steeple zaterdagnamiddag in het kasteelpark Casier, de Jaarmarkt op maandagnamiddag en de dinsdag op de hippodroom. Stuk voor stuk haalden deze evenementen recordopkomsten. Voor de Grote Steeple wordt de opkomst voor het eerst geraamd op 40.000 toeschouwers.
Waregem Koerse op de hippodroom mag als een buitengewoon succes beschouwd worden en zelfs Gaia sluit zich daar dit keer volmondig bij aan. Volgens Michel Vandenbosch, woordvoerder van genoemde dierenrechtenorganisatie, zegt nu voor alle persmedia dat de 160ste editie van Waregem Koerse volgens hem de meest paardvriendelijke ooit is. De paarden zelf waren niet altijd even vriendelijk voor hun jockey, want alleen al in de Grote Steeple hielpen ze bij de eerste doortocht op de Ierse berm al drie berijders eerder onzacht tegen de grond. Slechts vijf van de dertien deelnemers bereikte de aankomst. De 40.000 toeschouwers konden volop genieten van het geboden spektakel en er was voor een keer een finishfoto nodig om de winnaar van de Grote Steeple aan te duiden.
De overwinning ging uiteindelijk verdiend naar de achtjarige Ierse hengst Kan Nejd met jockey Hubert Terrien. Het duo beheerste van start tot aankomst de wedstrijd en het was met een laatste rush dat de Duitse hengst Helmac met jockey D. Fuhrmann bij de aankomst op gelijke hoogte kwam. De eerste Franse combinatie werd pas derde met Royal Verrie en jockey Berra D.De eigenaar van het winnende Ierse paard werd in het programmaboekje nog aangekondigd als Ecurie de la Source en dit blijkt Izegemnaar Guido Verkindere te zijn en in dezelfde adem wordt daarbij ook Waregemnaar Joseph Van den Broeke genoemd. Het wordt getraind door de Fransman Yves Fertillet, die in 1997 als eens de beste was met Nommeo.
Opvallend dit jaar was de merkelijk grotere opkomst op het middenplein. We gaven vorig jaar al de hint mee dat het spektakel en zeker de koers minstens evengoed kan gevolgd worden vanuit het middenplein. Bovendien is er hier nog ruimte zat, zodat elkeen hier kan genieten van minder drukte en zelfs al picknickend het evenement kan volgen.De voorzieningen zijn daar dit jaar nog uitgebreid en de hinder van de tent van de hoedenparade Naessens is tot een minimum beperkt. Hier blijven alvast nog mogelijkheden voor nieuwe impulsen aan het volkse karakter, waaruit Waregem Koerse 160 jaar geleden toch ook gegroeid is.Waarom zouden sponsors van elite-klanten - we denken bijvoorbeeld aan Electrabel - ook niets kunnen organiseren op het middenplein voor hun gewone klanten?
Op 28 augustus 2007 wordt de 160ste Waregem Koerse gevierd en alles laat voorzien ook met een record aantal toeschouwers. Er is zeker al heel wat verdienstelijk studiewerk verricht naar de geschiedenis van Waregem Koerse, maar er is zeker nog plaats voor aanvulling. Zo blijft het de vraag of de officiële versie over het ontstaan wel volledig is en beperkt moet blijven tot de elitaire Société des Cavaliers dite de Saint-Maurice, zoals werd uitgebeeld in de praalstoet Parade van het Paard. Ook over de plaats van die eerste paardenkoersen bestaan verschillende veronderstellingen. Er is immers weinig historisch bronnenmateriaal van omstreeks 1847, wanneer de eerste Waregem Koerse officieel plaats had.
Wie echt wil speuren naar de geschiedenis van Waregem Koerse moet zich zeker verdiepen in de bijdrage Het ware verhaal van Waregem Koerse van wijlen Henry Bouckaert in het jaarboek van 1987 van de Geschied- en Heemkundige Kring De Gaverstreke. De auteur kon daarvoor ondermeer ook putten uit zijn familiearchief. In 1994 startte stadsgids Lucrèse Halsberghe in De Gavergidsmet een geschiedenis van Waregem Koerse op basis van de vele krantenknipsels van geboren Waregemnaar E.H. Vancraeyeveldt.
Met het 150e jubileumjaar in 1997 verscheen het boek De Wondere Historie van Waregem Koerse van Heidi Vandenbroeke en Joseph Van den Broeke. U moet echter naast deze prachtige uitgave ook de kritische bijdrage over dit werk lezen van historicus Marcel Delmotte lezen in het Jaarboek van 1997 in De Gaverstreke onder de veelzeggende titel De wondere historie van Waregem Koerse 1847-1997: waarheid en verdichtsel.
Onder voorbehoud van historische onnauwkeurigheden en interpretaties willen we u toch volgend verhaal niet onthouden :
Alles begon 160 jaar geleden. Een groep paardenvrienden hadden het jaar voordien de 'Société de Saint-Maurice' opgericht. Bedoeling was om tijdens de kermisfeesten van eind augustus in het dorp Waregem een paardenkoers te houden. Dat gebeurde de maandag van Waregem Kermis eind augustus 1847 om 16 uur. Voor het eerst konden de paardenliefhebbers genieten van twee wedstrijden op de terreinen van de familie Boulez: een vluchtkoers voor boerenpaarden en een draf. Onder impuls van de nu vrijwel vergeten Felix De Ruyck ontstond op die manier een evenement dat tot op vandaag de dag uniek mag genoemd worden, niet alleen in Vlaanderen maar zeker ook in Europa.
Het evenement kon zich in het jaar 1854 al koninklijk noemen. Prins Filip, Graaf van Vlaanderen, tweede zoon van Koning Leopold I en vader van Koning Albert I, aanvaardt dan het erevoorzitterschap van Waregem Koerse. Dit merkwaardige feit illustreert welke uitstraling het Waregems evenement toen al had. Enkele jaren later voltrekt zich een tweede belangrijke gebeurtenis wanneer Barones de Kerkhove de Denterghem, Gravin Vilain Qua-torze, de organisatie voorstelt om voortaan de rennen van Waregem Koerse op haar gronden te houden. Daar, op de locatie aan de Gaver-beek in de huidige Holstraat, werd de aanzet gegeven tot wat zich intussen heeft ontwikkeld tot de hippodroom van Waregem.
In de periode 1860-1880 brak een tijdperk van grote bloei aan op de Waregemse hippodroom. Dankzij de Grote Steeple Chase van Vlaanderen kon de Koerse haar naam en faam stevig uitbouwen. Qua prestige mocht Waregem Koerse zich meten met de belangrijkste paardeneventen in Frankrijk en Engeland. Geen wonder dus dat precies deze twee paardenlanden' jaarlijks hun beste paarden naar de Gaverbeek uitstuurden om er prijzen te halen. En voor de jockeys was het een grote eer om op het podium te mogen staan.
Vandaag is het de Waregem Koerse Maatschappij die elke twaalf maanden uitpakt met vier draf- en vier galoprennen. Uiteraard kende de Koerse ook wel een aantal zwakkere momenten, vooral tijdens het begin van de jaren zestig van vorige eeuw. Door slimme ingrepen en uitgekiende investeringen kon de organisatie telkens weer de moeilijkheden overwinnen. Daar werd Waregem Koerse gered en is tevens de basis gelegd voor het huidig succes. Door uit te pakken met nieuwigheden en creatieve oplossingen, werd het publiek verrast én verwend.
Henry BOUCKAERT, Het ware verhaal van Waregem Koerse, De Gaverstreke Jaarboek 1987.
www.gavergids.beLucrèse Halsberghe, De Gavergids 1994/2 en volgende.
Joseph Van den Broeke en historica Heidi Vandenbroeke, De Wondere Historie van Waregem Koerse, 1997.
Marcel DELMOTTE, De wondere historie van Waregem Koerse 1847-1997: waarheid en verdichtsel, De Gaverstreke 1997.
Waregem Koerse met vier Steeples en vier Drafkoersen
Waregem Koerse is een begrip en mag jaarlijks op tienduizenden bezoekers rekenen. Voor deze 160ste editie op dinsdag 28 augustus verwacht de organisatie opnieuw zeker 30.000 belangstellenden. Meester Jozef Van den Broecke, woordvoerder van organisator Koninklijke Waregemse Koersvereniging heeft het n.a.v. de 160e Waregem Koerse steevast over 40.000 aanwezigen op de hippodroom, wat een nieuw record zou betekenen. Het belooft zonder meer opnieuw een hoogdag te worden voor zowel paard als mens.
Traditioneel worden er op de Waregemse hippodroom tijdens de Koerse acht rennen gereden, drie Steeples, een hordenren en vier drafrennen. De eerste ren begint om 14.30 uur, de laatste om 19 uur. Alle rennen dragen een naam en hebben een bijhorende prijzenpot. In totaal valt er 233.625 euro te verdelen.
Een overzicht:
1.De Prijs Rally Waregem (draf), goed voor 5.750 euro
2.De Prijs Graaf André du Monceau de Bergendal (steeple chase), met een prijzenpot van 28.500 euro
3.De Prijs Felix De Ruyck - Telenet (hordenren) is goed voor 28.000 euro
4.GroteING Steeple Chase van Vlaanderen (hét hoogtepunt van de dag) met 100.000 euro voor de winnaar.
5.De Prijs Jacques du Roy de Blicquy - Electrabel (steeple chase) bedraagt 39.000 euro
6.De Prijs Jean Bouckaert (draf) staat voor 1 7.250 euro
7.De winnaar van de Grote Prijs Stad Waregem (draf) krijgt 28.750 euro
8.De prijs Jules Storme (draf) bedraagt 14.375 euro
Alhoewel de Grote ING Steeple-Chase van Vlaanderen het absolute hoogtepunt is van de 160ste Waregem Koerse zijn ook de andere wedstrijden niet te versmaden. Alle koersen trekken in deze feesteditie bijzonder veel en sterke deelnemers aan. Even rechtzetten dat in het verleden al verschillende paarden meermaals de grote steeple reden en wonnen.Reden te meer om in de Grote Steeple de prestaties van ex-winnaars Gaël dAngron(2005) en Yalsadam , die won in 2006,in de gaten te houden.
Hierbij de deelnemers aan de Grote Steeple (Nrs 3 5 6 13 hebben Belgische eigenaars):
1.SI SOLM. DELMARES
2.YALSADAM S. PORCHER
3.GAEL D'ANGRONX. HONDIER
4.METRONOME G. TAUPIN
5.EXIT SUDJ. MOORE
6.NAPERRICHOIS J. PLUMAS
7.HELMAC D. FUHRMANN
8.KAN NEJDH. TERRIEN
9.DEFI D'ECUPILLAC L. SUZINEAU
10. NECHOUKA S. SAUREN
11. ROYAL VERRIE D. BERRA
12. SYBELLIUS D'ARTAIX P.A.CARBERRY
13. RIB PILER. BERTIN
De hindernissen
De oorsprong van Waregem Koerse situeert zich in 1847.De Gaverbeekhippodroom werd pas tien jaar later in 1858 voor het eerst in gebruik genomen en vormt een ware uitdaging voorruiter en paard. In totaal gaat het om negen hindernissen. De bekendste, en meteen ook de beruchtste en meest spectaculaire, is de Geverbeek. Verder zijn er nog de haag, de muur, de dubbelsprong, de oxer, de brook, de open ditch and fence en de Ierse berm. Naargelang het type wedstrijd moeten deze hindernissen al dan niet genomen worden.
Jos Verbeeck is dinsdag van de partij in de drafrennen in Waregem Koerse. Hij won 4 keer de Prix dAmérique en is een echte star in Frankrijk.Hij wordt er overigens gevolgd voor een TV special over hem in Belga Sport, wat alleen rond de allergrootste sportpersoonlijkheden gemaakt wordt.Naast Verbeeck starten in dezelfde ren, de absolute Franse crack Jean-Michel Bazire en de topper van Zweden Robert Bergh, overigens winnaar vorig jaar. Gegarandeerd een toprace.
Tickets
Er zijn diverse toegangskaarten voor de Koerse beschikbaar. Een ticket van 6 euro geeft toegang tot het middenplein van de hippodroom. We mogen zeggen dat men hier wel het rustigst en ook met een goed overzicht de koers kan volgen. Voor een plaatsje op de weegplaats betaal je 15 euro. De niet overdekte tribune C kost 28 euro. Op de tribunes A1 en B2 betaal je 40 euro. Wil je een plaats op tribunes A2 en B1, dan betaal je 45 euro. De tribune A3 en de tribune Ierse berm ksot 50 euro.
Tickets voor de Koerse zijn te koop in het secretariaat van de Waregem Koer-semaalschappij (ingang hippodroom, Holstraat, 8790 Waregem. tel.: 056 60 27 40, 056 60 21 92. Fax:056 60 96 55).
Op maandag 27 augustus 2007 organiseert de vzw Handelaarsvereniging Waregem Winkelstadde 37e jaarmark, één van de paradepaardjes van de Waregemse Koerse feesten. Het is meteen ook de laatste opdracht van voorzitter José Vandewiele, die 20 jaar Waregem Winkelstad geleid heeft en nu de fakkel doorgeeft aan waarnemend voorzitter Henri Vancauwenberghe. Aan de basis van de Jaarmarkt van Waregem Koerse in de schoot van NCMV (voorloper van huidige Unizo) lagen Jan Callens, Willy Lazou en Fernand Candry. De eerste editie ging door in 1971.
Nagenoeg iedereen besefte meteen dat de jaarmarkt een prima-idee was om de maandag van de Koerse, die vroeger een lege dag was, nuttig in te vullen. We zijn inmiddels aan de 37steWaregemse Jaarmarkt toe en de Jaarmarkt blijft voor heel wat Waregemnaars en zeker voor de zelfstandige ondernemers, het ideale moment om de feestvlag in top te steken. En telkens zakken een dertigduizend mensen naar het centrum af om de Koerse te vieren en de vakantie uit te wuiven.
Afscheid van José Vandewiele
José Vandewiele (59) zet tijdens de 37e Wareqemse Jaarmarkt een punt achter zijn voorzitterschap bij de Handelaars Waregem Winkelstad, het overkoepelend orgaan van alle Waregemse winkelstraten en -comités. Van begin de jaren zeventig is hij actief betrokken bij het winkelgebeuren en vanaf 1987 volgde hij Eddy Temmerman op als voorzitter van Waregem Winkelstad. Als zoon van bankdirecteur Fortune Vandewiele en als echtgenoot van boetiek-uitbaatster Lieve Vandeginste (1946-2005) kreeg José Vandewiele van jongsaf aan al contact met het zelfstandig ondernemerschap. Vanaf 1971 was hij actief betrokken bij het straatcomité van de Stationsstraat, dat in die periode werd opgericht. Als afgevaardigde van die straat maakte hij kort nadien ook deel uit van het bestuur van Waregem Winkelstad, dat eerst geleid werd door André Depoortere. Eddy Temmerman volgde hem op en in 1987 nam José Vandewiele de fakkel over. Hij kreeg de Jaarmarkt en de Pandjes en Batjes als idee mee van die eerste generatie. Maar er was nog veel werk aan de winkel.
Vanaf de jaren 1987 waaide er een nieuwe wind en kwamen er vooral nieuwe ideeën aan bod bij Winkelstad. Zo lag Waregem Winkelstad mee aan de basis van de Waregem Koerse feesten in het centrum, met vooral de Kleinste Steeple als speerpunt. De happening "Waregem meets Malaysia" (1994) was in feite de voorloper van die Waregem Koerse feesten in het centrum. Waregem werd toen door Malaysia boven Antwerpen uitverkoren om een verbroedering te organiseren. Een ander gevoelig punt was het verplaatsen van het vuurwerk van de Markt naar het sportstadion.
Met Waregem Winkelstad werd ook altijd het belang onderkend van andere wijken als het Leeuwke, de 40 Huizen, de Westerlaan e.a. en deze werden uitgenodigd om mee te doen aan de Kerst- en Paasacties. Winkelstad investeerde ook in de drie eerste jaargangen van de Kasteelconcerten. De organisatie zorgde voor de eerste financiële ruggengraat door zelf een bedrag in te zetten en door het opzoeken van sponsors in de regio, op verzoek van vzw Divers. Ook bij de eerste Ballonhappening nam Waregem Winkelstad alle financiële risico's. En toen de Jumborun van Dominiek Savio naar Waregem afzakte, stond Waregem Winkelstad samen met een drietal andere verenigingen paraat om die mensen te ontvangen.
José Vandewiele schuwde ook nooit de persoonlijke risico's. Hij stak in de moeilijke jaren mijn nek uit voor het noodlijdendeEssevee, omdat hij heel goed beseft hoe belangrijk voetbal is voor de naambekendheid van onze stad. Op verzoek van het toenmalige voetbalbestuur spong José Vandewiele destijds in de bres als manager toen de ploeg al in moeilijke papieren stak. Hij kon met het toenmalig bestuur de teloorgang helaas niet meer vermijden, maar wel slaagden ze erin het team nog enkele jaren op het hoogste niveau te laten voetballen.
De Jaarmarkt van Waregem Koerse is altijd het troetelkind van José Vandewiele geweest. De vzw Handelaars Waregem Winkelstad neemt na de 37e Jaarmarkt afscheid vanJosé Vandewiele. Zelf geeft hij als hoop mee dat de straten verder blijven kijken dan hun eigen straat lang is. Soms moet je als straatcomité beseffen dat het belang van Waregem dat van uwleden overstijgt. Het vergt moed om dat te erkennen. hij hoopt dat zijn opvolger Henri Vancauwenberghe de steun krijgt die hij verdient, zowel vanuit de straten als vanuit de stad. Op José kan hij in elk geval rekenen, indien gewenst. José Vandewiele blijft zich ook verder inzetten in de schoot van Unizo, waarvan Winkelstad in feite een dochter is. Een mooi kind overigens, dat velen uit de brede omgeving ons benijden.
