De tweejaarlijkse Gaverprijs voor schilderkunst gaat dit jaar naar de 22-jarige Gentenaar Manor Grunewald. Zijn olieverfschilderij op linnen met als titel The Birds (foto) komt in het patrimonium van de stad Waregem. Met de Gaverprijs wil de stad samen met cultuurcentrum De Schakel en de Cultuurraad een platform bieden aan jonge kunstenaars uit Vlaanderen en Nederland. Reeds voor de twaalfde keer ging de jury onder vakkundige leiding van galeriedirecteur Jo Coucke op zoek naar een staaltje schitterende schilderkunst van een jonge kunstenaar. Niet minder dan 48 deelnemers uit Vlaanderen en Nederland dongen elk met drie werken mee naar de prestigieuze titel van laureaat Gaverprijs. De werken van de elf geselecteerden zijn nog tot en met zondag 3 februari te bewonderen in de hal van het Cultuurcentrum.
Schepen van Cultuur Pietro Iacopucci verheugde zich bij de proclamatie op het feit dat met Cindy Wright ook een jeugdige vrouwelijke kwaliteit met internationale allures is toegevoegd aan de jury. Deze bestaat voorts uit voorzitter Jo Coucke, directeur van Deweer Art Gallery, kusnthistroricus Norbert De Dauw, Hans Feys, adjunct van de directeur Administratieve Cultuur, en kunsthistoricus-docent Johan Pas.Het is niet toevallig dat de Gaverprijs afgelopen twintig jaar (gestart in 1981) vaak een unieke springplank biedt aan de laureaten om het nationale en internationale niveau te bereiken.
Nog al te vaak zijn er creatievelingen en professionele kunstenaars die prachtige werken creëren die verborgen blijven voor de buitenwereld. Maar jonge kunstenaars willen toch meestal het eigen atelier verlaten en liefst het grote publiek laten kennis maken met hun werk. De Gaverprijs in Waregem biedt hen die kans in een uitdagende kracht- en prachtmeting met andere talentvolle schilders van over heel Vlaanderen en Nederland. Misschien duurt het niet lang vooraleer we de opvolger van de 25-jarige Cédric Estercam uit Merksem mogen begroeten in het provinciale platform voor actuele kunst BE-PART.
Het stadsbestuur heeft de eer om het winnend werk een prominente plaats te geven in het stadhuis. Schepen Iacopucci is ervan overtuigd dat de stad Waregem op deze manier een blijvende impuls kan geven aan de schilderkunst in Vlaanderen. De waardering van de organisatoren van de Gaverprijs gaat uit naar alle deelnemers voor hun creatieve inzet, waarvoor onze welgemeende dank. Uiteraard zijn er felicitaties voor de laureaten met de prijs en wordt iedereen nog veel succes gewenst in hun artistieke loopbaan. De prijzenpot voor de Gaverprijs bedraagt4000 euro, geïnvesteerd door de stad Waregem. De winnaar krijgt 2500 euro en ook de volgende laureaten ontvangen respectievelijk1000en 500 euro.
Uit het verslag van de jury vernemen we dat de Gaverprijs 2008 dezelfde spelregels hanteerde als bij de vorige edities, met uitzondering van twee elementen. Vooreerst werd de maximum leeftijd voor deelname teruggebracht van 40 tot 35 jaar. Vanuit een voortdurende bezorgdheid om de prijs alsmaar begerenswaardiger en professioneler te maken, hebben organisatie en jury gemeend dat een verlaging van de maximum leeftijd ertoe zou leiden dat hoe langer hoe meer of alleen nog kunstenaars die aan het begin van hun loopbaan staan, zouden deelnemen. De jury is in dit verband verheugd over het feit dat de zogenaamde 'zondagsschilders' uit de Gaverprijs wegblijven. Het heeft er inderdaad alles van mee dat de wedstrijd momenteel zijn doelpubliek bereikt.
De wedstrijd dient zich nu nog beter aan als één van de nog altijd te schaarse gelegenheden waarop aankomende kunstenaars met ambities op het vlak van de schilderkunst hun krachten kunnen meten met hun collega's en hun werk kunnen confronteren met een vakjury en een publiek. Nog altijd zijn organisatie en jury ervan overtuigd dat het wilde niemandsland tussen opleiding en erkende, professionele activiteit te weinig van dergelijke stapstenen is voorzien die jonge kunstenaars toelaten kennis te maken met de wereld waarbinnen zij hun werk moeten (kunnen) neerzetten. De tweede wijziging betreft de samenstelling van de jury. Organisatie en jury hebben zich verheugd in de inzet en de enthousiaste medewerking van mevrouw Cindy Wright. Als vrouwelijk èn als ervaringsdeskundig jurylid verrijkt zij de jury met twee competenties die er tot nu toe niet in vertegenwoordigd waren.
Voor de Gaverprijs 2008 dienden zich 48 kandidaten aan. Dit is iets minder dan bij vorige edities. Over de selectieprocedure van de Gaverprijs 2008 kunnen we kort zijn. In een eerste selectieronde weerhield de jury 25 of iets meer dan de helft van de inzendingen. In de tweede selectieronde, die vooral werd doorgevoerd om binnen de ruimtelijke mogelijkheden van De- Schakel tot een 'toonbare' selectie te komen, vielen nog eens 14 inzendingen weg. Uit de overgebleven 11 heeft de jury op basis van een vergelijk van de persoonlijke voorkeuren van de 5 juryleden, de laureaten bepaald.
Laureaat van de Gaverprijs 2008 is Manor Grunewald uit Gent. De drie schilderijen van Manor Grunewald, die pas 22 is en die een opleiding kreeg aan de kunst-humaniora Sint-Lucas in Gent, spreken de juryleden aan omwille van hun zeer compacte, gereduceerde, coherente en dus krachtige beelden. De motieven komen de juryleden - door het verbannen van elk narratief gehalte - als heraldieke emblemen voor. De agressie, die uit de keuze van de motieven moge blijken, is ingehouden. Het motief van elk schilderij wordt met een subtiele beheersing op het wit van het schilderdoek gezet. Mede door het trefzekere verf- en kleurgebruik - het gebruik van het zwart met name heeft iets gothic, iets apocalyptisch - bouwt Grunewald een gesmaakt evenwicht uit tussen motief en doek, èn tussen motief en verf. Vorm en inhoud staan hier in een perfecte balans. Grunewalds jonge leeftijd daarentegen staat in schril contrast met de rijpheid van zijn doeken. De jury heeft het doek 'The birds' aanbevolen voor het patrimonium van de Stad Waregem.
De tweede prijs van de Gaverprijs 2008 gaat naar de al even jonge Yasmine Willems uit Viersel. Zij kreeg een opleiding aan het Antwerpse Sint-Lucasinstituut en is studente van Guillaume Bijl. De twee grote doeken die Yasmine Willems heeft ingestuurd worden onder andere gekenmerkt door het feit dat er meerdere perspectieven of focussen in voorkomen. Haar abstracte, picturale landschappen zijn tegelijk architecturaal en chaotisch. Hier wordt een verhaal verteld dat louter is gesteld in de taal van de beeldende middelen van de schilderkunst. De titels van de schilderijen 'Flat' en 'The border Guard' blijven in hetzelfde register als de beeldende middelen. Het kleur- en verfgebruik tenslotte is gedurfd, virtuoos en zeer gediversifieerd.
De derde prijs van de Gaverprijs 2008 is voor Evelien Hiele, 23 jaar oud en afkomstig uit het grensland van Watou. Evelien Hiele werd meester in de schilderkunst aan het Sint-Lucasinstituut van Antwerpen. Haar schilderijen hebben de sfeer van sprookjes. Pittura Metafisica en surrealisme zijn niet ver weg. De scènes die we te zien krijgen, lijken afkomstig uit een film die zich sprongsgewijs ontwikkelt. We krijgen de indruk dat de schilderijen qua motief met associatieve sprongen tot stand zijn gekomen, waardoor het uiteindelijke beeld uit verschillende lagen blijft bestaan. Qua aanwending van de picturale middelen treft de jury de sluier die over de schilderijen hangt en die de sfeer van de doeken alweer in een filmisch register houdt. Zijn deze schilderijen genetisch verwant aan de grenslandsfeer van Watou?
De jury heeft er tenslotte aan gehouden een eervolle vermelding te verlenen aan Steven Baelen uit Oostkamp. Zijn inzending was zeer homogeen, de drie schilderijen lijken in één ademtocht tot stand te zijn gekomen. De titels van de doeken onthullen ons weinig, al is het iets gelijkaardigs: '17.10.07', '24.10.07' en '20.10.07'. Hier is iets obsessioneels aan de hand. De nerveuze schriftuur van de zwarte ornamentiek op rijke picturale achtergronden, waarin we genremotieven zonder personages herkennen, vibreert dusdanig dat de sfeer broeierig tot koortsig wordt. Gekoppeld aan een interessante kleuren materiebehandeling - let hier en daar op het gebruik van wit - brengt dit intrigerende doeken tot stand. Een en ander roept de herinnering op aan het mysterieuze symbolisme van een Xavier Mellery.
De Gaverprijs 2008 gaat de geschiedenis in als de eerste editie die de leeftijdsgrens op maximum 35 jaar bracht èn als de editie die drie zeer jonge, aanstormende kunstenaars lauwert. Het feit dat we deze keer over de gehele lijn jonge laureaten hebben, versterkt de jury in hun geloof over het nut van een wedstrijd als deze: startende, zoekende kunstenaars die de uitdaging aangaan om te proberen iets zinvols aan onze kunstgeschiedenis toe te voegen, een welgemeende zet in de rug geven.
Waregemse Bierfanaten veilen megaflessen voor Somival
De Waregemse bierhappening op paaszaterdag 22 maart 2008 belooft een uniek spektakel te worden. De Waregemse Bierfanaten spelen het klaar om die dag 10 tot 14 megaflessen van 9 liter topklasse Belgische bier per opbod te verkopen als unieke sponsoring voor Somival !Het plan van de buitengewone veiling is al sinds 26 november beslist door de organisatoren. Het bestuur heeft nu ook de knoop omtrent het goede doel doorgehakt. De opbrengst gaat naar Somival, het gekende vrijwilligersproject of vereniging van Sport en Ontspanning voor minder-validen in Waregem.
De veiling zelf belooft eveneens een megaspektakel te worden.Nu al hebben twee Amerikanen aangekondigd om ter plekke te willen komen meebieden voor deze stuk voor stuk collectors items. Hun vlucht en verblijf is al geboekt. Er worden ook verzamelaars verwacht uit Scandinavië en andere landen. Steven Vangaver is bezig met de uitwerking. Iedereen zal het opbodgebeuren gelijktijdig kunnen meemaken zowel online, per telefoon (skype) of gewoon in de zaal zelf.
Elke brouwer is momenteel bezig bij de eerstkomende afvulling van hun topbier
om manueel zo'n fles af te vullen. Momenteel zijn er reeds 5 van die megaflessen klaar. Dergelijk gebeuren is ook uniek in de kringen van ABBA (Artisanale Belgische Brouwers Associatie) en de vele bier-evenementen, die overal als paddestoelen uit de grond rijzen.Sommige brouwers voorspellen uitzonderlijke bedragen voor hun flessen en noemen al bedragen tussen de 300 en 500 euro per fles.Het uiteindelijke resultaat is hoedanook onvoorspelbaar.
De simultane veiling gaat door in de evenementenhal Red Path op de Waregemse hippodroom.Alle Somival leden en hun entourage (familieleden enz.) krijgen vooraf ook gratis toegangskaarten. De cheque zal dan enkele weken na Pasen, wanneer alle flessen uiteindelijk betaald zullen zijn, overhandigd worden. Als mogelijke datum wordt voorlopig gemikt op 19 april '08.Kortom de Waregemse Bierfanaten zullen tonen dat ze het goed menen.
14 brouwers hebben al toegezegd voor de Bierhappening van de Waregemse Bierfanaten. Ze zorgen elk voor een aparte attractie. Het zijn Alvinne, Bavik, het Alternatief, De Hoevebrouwers, t Hofbrouwerijke, de Struise Brouwers, Van Steenberghe (Bios), De Bie, Lupiline, Pado, Buitenlust, t Gaverhopke, Dupont,
De stad Waregem wil in een proefproject stappen om de centjes van 1 en 2 eurocent uit de winkellades te krijgen. Gisterochtend keurde het schepencollege van Waregem het voorstel van Unizo goed. Waregem stapt graag mee in een project voor administratieve vereenvoudiging. De stad werd vorig jaar al door de ministers Bourgeois en Keulen uitgeroepen tot Eenvoudigste stad in Vlaanderen en dit proefproject sluit daar goed op aan. Belangrijk voor het stadsbestuur is ook dat alles op basis van vrijwilligheid gebeurt en dat de prijzen hier niet door stijgen voor de consument. Het voorbeeld van Nederland zou daarover al goede waarborgen bieden.
Volgens Unizo zal de consument op geen enkele manier hinder ondervinden van de maatregel. De afronding van de prijs gebeurt alleen bij betalingen in cash, bij winkeliers die vrijwillig meewerken en duidelijk aangeven dat ze dat doen. Als de consument gepast kan betalen met eurocentjes, wordt niet afgerond.De afronding gebeurt ook slechts bij de afrekening van het totale bedrag. De detailprijzen blijven ingecalculeerd op hun werkelijke verkoopprijs. Bij de afrekening worden de centjes 1, 2, 6 en 7 afgerond naar onder op 0 of 5 eurocent en de bedragen 3,4,8 en 9 naar het hoger bedrag van 5 en 10 eurocent.
Volgens gedelegeerd bestuurder Karel Van Eetvelt van Unizo wordt het nu echt wel eens tijd dat we die centjes afschaffen. Unizo hoopt hierover na het proefproject in Waregem afspraken te maken met het ministerie van Financiën. Als dit in Nederland zonder problemen kan, waarom dan hier niet? Die stukjes van een cent kosten meer om te maken, dan ze waard zijn. Voor de winkeliers zijn ze duur om voortdurend in de lade te hebben en ook voor de consument zijn ze toch maar vervelend. De consumenten betalen niet met die kleine stukjes en potten ze maar op, terwijl de winkeliers ze in huis moeten blijven halen.
Volgens adviseur Gijs Kooken van Unizo zijn het vooral de kleine supermarkten die klagen over de muntjes. Ze zorgen voor lange wachtrijen aan de kassa en jagen de winkelier op kosten. Hij moet een gespecialiseerde firma inschakelen om voldoende muntjes aan te voeren en die rekent de kosten door. Zo kosten 5.000 stuks van elk koperen centje bovenop de 150 euro die ze waard zijn, nog eens 87,5euro.
Wat Unizo voorstelt, is een maatregel die Nederland in 2004 al invoerde na een proefproject in het stadje Woerden. Volgens Sander Verbaan van de Nederlandse Consumentenbond kwamen daar vorig jaar nog amper twee klachten over binnen, in 2006 vijf. Die enkele klachten gingen vooral over handelszaken die de centjes tegen de afspraak in niet aanvaardden. Volgens Verbaan verliep het project in Woerden positief, al had de Consumentenbond liever gezien dat álle prijzen gewoon naar beneden zouden afgerond worden.
Finland heeft al van bij de invoering van de euro de centjes geweigerd. Ook bij ons is daarover gediscussieerd. Een drietal jaar geleden hoopte minister van Financiën Didier Reynders al eens van de eurocentjes af te geraken, omdat die de schatkist geld kosten. Zijn plan was toen om er gewoon geen meer in te slaan. Maar uiteindelijk kwam een werkgroep binnen de Nationale Bank niet tot een akkoord en bleef het dossier liggen. Nu het in Nederland zo'n succes is, bestaat er volgens Unizo bij ons geen enkele reden om deze maatschappelijke kost nog in stand te houden.
Het proefproject in Waregem zou al binnen enkele weken kunnen van start gaan. Het wordt na een zestal maanden geëvalueerd. De kans is reëel dat Waregem in de annalen van de afschaffing van de Belgische centjes van 1 en 2 eurocent geboekstaafd wordt als de stad, die met zijn proefproject de beleidsmensen heeft overtuigd. Waregem is met 36.000 inwoners de vijfde stad in West-Vlaanderen en is gelegen aan de Z-O-grens met Oost-Vlaanderen.
De werking van de culturele familie Compagnie de URN is momenteel breed uitgegroeid en springt ook regelmatig uit de band met poëzie (Parlando) en blogsgewijs of met een soort straattheater verkennende nieuwe duistere culturele horizonten (Ladyshavebobsled). Tussendoor animeerde het gezelschap ondermeer ook de Sint-Niklaasontvangsten in Kortriik en Desselgem. We mogen daarbij echter de oorspronkelijke theateractiviteit van moederorganisatie Compagnie de Urn niet uit het oog verliezen. Op vrijdag 11, zaterdag 12 en zondag 13 januari staat compagnie de URN op de planken in de schouwburg van De Schakel met een regelrecht massaspel: JUDAS XL.
In 2006 werd de codex waarop het evangelie volgens Judas stond, gedeeltelijk gerestaureerd en gereconstrueerd. Opmerkelijk in deze tekst is, dat Judas niet wordt afgeschilderd als schurk ofverrader, maar juist als een vroom en heel gelovig man. Hij deed tégen zijn wil wat Jezus van hem verlangde: hem overleveren aan de Romeinen.
Deze visie beet zich als een klein duiveltje in het hoofd van Joost Van de Kerkhove vast. Het resultaat is een nieuwe theatertekst waarin een vertaling van deze gnostische tekst wordt gecombineerd met een niet alledaagse lovestory waarin een op wraak beluste vrouw niemand ontziet en de visie van een mekkerend schaap op de schepping.
Voor het eerst in de 14-jarige URN geschiedenis staan er maar liefst dertig acteurs op scene. Deze geven stuk voor stuk gestalte aan de ware roetsjbaan van beelden, emoties en uitzinnige creaturen die de basis van JUDAS XL vormen. Het resultaat is een modern massaspel waarin humor, absurdisme en spektakel nooit veraf zijn. Niet alléén het massaspel gegeven, het aantal acteurs of de thematiek maakt van JUDAS XL een uitzonderlijk project.
Ook de samenstelling van de acteursploeg is op zijn minst opmerkelijk te noemen. De jongste actrice telt 14 lentes en de oudste heeft er maar liefst 70 op de teller staan. JUDAS XL productie: compagnie de URN vzw spel: Bart Demuzere, Bert Willems, Charlotte Claeys, Dacha Van Eeckhoutte, Dieter Depypere, Fien Demuynck, Geertrui Mayeur, Germaantje Verbrugge, Ine Timmerman, Jelle Vaneeckhout, Jeroen Keygnaert, Joke Huysentruyt, Joline Dewintere, Jurgen Creyf, Koen De Deygere, Laura Van Troys, Marie Willems, Riet Gailliaerd, Sabine Baert, Severine Baert, Sofie Delange, Stijn Minne, Sylvie Declercq, Tine Ducatteeuw, Tom Demuynck, Xander Desmet, e.a.
Joost Van de Kerkhove staat opnieuw in voor tekst & regie. De voostellingen hebben plaats op vrijdag 11 januari om 20.30 u., zaterdag 12 januari om 20.30 u. en zondag 13 januari om 18 u. in CC de Schakel (schouwburg), Schakelstraat 8, 8790 Waregem. Kaarten voor de Judas-bewerking van De Urn kosten 7 euro.
info/reservatie: www.compagniedeurn.be , 0485/389184 of bij de spelers en medewerkers
We stootten op de website Belgiumcuriosities met voorstelling van Belgische steden en gemeenten. We willen u de vermelding over Waregem niet onthouden. De site is blijkbaar nog in opbouw. Pogingen om de informatie over Waregem aan te vullen en verbeteren lukten vooralsnog niet. De contact-knop leidt ons wel naar een invulscherm, maar onze inspanning om daar een nuttige bijdrage te leveren was tevergeefs. Waregem is sedert 1 januari 2000 officieel stad en met bijna 36.000 inwoners zelfs de 5de stad in West-Vlaanderen. Waregem Koerse mag ook in dergelijke beschrijvingen niet ontbreken, net als curiositeiten als de orgelkerk in Desselgem met het door Peter Benoit bespeelde Van Belle orgel.
Wat brengt de site over Waregem :
Waregem is een verstedelijkte gemeente in het zuiden van West-Vlaanderen, bij de Oost-Vlaamse grens. De gemeente wordt doorsneden door drie parallelle verkeersassen: de E17, de N43 en de spoorlijn Kortrijk-Gent en wordt in het noordwesten begrensd door de Leie. De landbouw, de industrie en de dienstensector zijn goed vertegenwoordigd. Waregem bezit enkele interessante toeristische bezienswaardigheden en is ook bekend door de draf- en galoprennen die er geregeld georganiseerd worden.
Geschiedenis
Waregem is ontstaan op een lage heuvel in de drassige valleien van de Leie en de Gaverbeek. In de 13de eeuw werd begonnen met de bouw van de Waregemse hoofdkerk, die in de loop der eeuwen meermaals verbouwd werd. Uit dezelfde periode dateert ook de Sint-Eligiuskerk van Sint-Eloois-Vijve. Van de talrijke grote hoeven die Waregem ooit telde, is in Desselgem een exemplaar bewaard: het Munkenhof. Bij gevechten tijdens de Eerste Wereldoorlog verloren meer dan 300 Amerikaanse soldaten het leven. Ze liggen begraven op het 'Flanders Field American Cemetery and Memorial', het enige Amerikaanse oorlogskerkhof in ons land.
Historische gebouwen :Goed te Nieuwenhove
Het Goed te Nieuwenhove is een hoevecomplex uit de 18de eeuw. Het woonhuis, de stallingen, paardenstallen, een schuur, een duiventoren en het poortgebouw zijn nog bewaard. Het geheel is ingericht als een educatief centrum met een klein museum.
Het complex kan enkel bezocht worden onder begeleiding van een stadsgids of in schoolverband. (foto Pedagogisch project Van graan tot brood)
Begraafplaatsen
Amerikaanse militaire begraafplaats
Dit is de enige militaire begraafplaats in België waar Amerikaanse gesneuvelden uit de Eerste Wereldoorlog begraven liggen. De jaarlijkse herdenkingsplechtigheid, 'Memorial Day', heeft plaats eind mei.
IJsdansgroep Karelia opent IJspiste in Park Casier
Vanaf 7 december 2007 tot 6 januari 2008 staat opnieuw een overdekte ijspiste aan het kasteel in het stedelijk park te Waregem. Voor het vierde jaar op rij kan het schaatsgebeuren en de aangepaste verlichting het eindejaarsgebeuren in het Waregemse centrum opfleuren. Op vrijdag 7 december om 19 u. opent ijsdansgroep Karelia uit Gullegem de schaatspiste voor het publiek. Daarna kan iedereen zijn schaatskunsten demonstreren. Elke dag bemannen diverse verenigingen de 4 tuinhuisjes. Geïnteresseerde verenigingen kunnen zich nog steeds melden bij de infodienst.
Kunstschaatsclub Karelia bestaat reeds 29 jaar en één van de trainers is de Waregemse Sofie Jouine. Karelia zal enkele ijsschaatsdemos aan het Waregemse publiek tonen. Zo zullen hun allerjongste leden van 5 en 6 jaar een kerstgroepnummer brengen. Het hoogtepunt wordt ongetwijfeld de voorstelling van hun ijsdansgroep Apollo-team. Het team is vorig jaar uit een grap ontstaan. Dit jaar zijn ze reeds Belgisch kampioen en vorige vrijdag kon u ze nog bewonderen tijdens de laatste skate-off van Sterren op het ijs.
De ijspiste is elke weekdag open van 17.00u tot 21.00u. Op woensdag kun je er terecht vanaf 14.00u. In het weekend en tijdens de schoolvakantie kun je schaatsen van 11.00u tot 23.00u. Ook tijdens de feestdagen is de schaatspiste open. Op kerstavond en de vooravond van Nieuwjaar van 11.00u tot 14.00u en op kerstdag en Nieuwjaardag van 14.00u tot 23.00u Een schaatsbeurt kost 3 euro. Het gebruik van schaatsen is hierbij inbegrepen. Groepen vanaf 15 personen kunnen een groepsticket reserveren bij de infodienst van het stadshuis van Waregem via info@waregem.beof 056/ 62 12 39.
Eind 2004 stapte Waregem mee met deze eindejaarstrend. Het toenmalig stadsbestuur vond dat het als vijfde stad in West-Vlaanderen op dit vlak niet langer aan de kant kon blijven staan. De attractie stond toen nog opgesteld vlak voor het kasteel. Eind 2005 werd geopteerd om de ijspiste op te stellen op de festivalweide achter het kasteel, waar meteen meer plaats was voor de gebruikelijke stalletjes. Bijkomende attractie vormde de feeërieke verlichting en ook het met rode loper aangelegd parcours naar de Stationsstraat en door de tuin naar de markt werd op prijs gesteld. Dit jaar wordt het succesvolle scenario van de vorige jaren herhaald.
De ijspiste in het stedelijk kasteelpark Casier telde vorig jaar 12.413 schaatsers, of172 meer dan in 2005-2006. Ook dit jaar moet dit aantal kunnen bereikt worden. Daarvoor worden opnieuw een aantal activiteiten geprogrammeerd, al hebben we daar op het ogenblik nog geen zicht op. Er zal alvast savonds terug kunnen geschaatst worden in de prachtig verlichte sfeer en achteraf zal men kunnen genieten van één of andere warme of koude drank aan de tuinhuisjes. De infodienst coördineert de bezetting van deze tuinhuisjes en ziet erop toe dat er diversiteit is in het aangebodene.
Langs de ijspiste worden opnieuw vier tuinhuisjes geplaatst. De Waregemse verenigingen (geen handelaars) krijgen de kans om dranken en versnaperingen te verkopen waardoor hun clubkas wat gespijsd wordt. Er is één tuinhuisje voorzien voor de aangesloten leden van de cultuurraad, één voor de sportraad, één voor de jeugdraad en het vierde staat ter beschikking voor niet-aangesloten Waregemse verenigingen.
Tijdens de schooldagen wordt overdag opnieuw voorrang gegeven aan scholen en bedrijven om te schaatsen.Scholen kunnen tijdens deze periode reserveren voor kleuters van 10.00 u. tot 11.30 u. andere van 10.00 u. tot 16.00 u.Bedrijven en groepen kunnen mits (verplichte) reservatie schaatsen van 11.30 u. tot 16.00 u.Groepsticketten (vanaf 15 personen) kosten 2 euro per persoon en moeten vooraf afgehaald worden aan de infobalie van het stadhuis. Individuele tickets kosten 3 euro, de schaatsen zijn steeds in de prijs begrepen. De vzw Tandem zorgt wellicht terug voor de dienstverlening bij het aanbinden van de schaatsen.
De openingstijden zijn:
alle weekdagen: 17.00u. - 21.00u., ook op woensdag van 14.00u. tot 17.00u.
weekends (vrijdag, zaterdag, zondag) & tijdens de schoolvakantie: van 11.00u. - 23.00u.
vooravond kerstdag en nieuwjaar: 11.00u. - 16.00u.,
Kerstdag en Nieuwjaarsdag: van 14.00u. tot 23.00u.
scholen groepen 10.00u. - 16.00u.
Dagelijkse onderbreking: 16.00u. - 17.00u. voor reiniging piste
Scholen kunnen tijdens deze periode reserveren voor kleuters van 10.00 u. tot 11.30 u. andere van 10.00 u. tot 16.00 u.
Formatieberaad inspireert Beritos tot Belgisch kunstwerk
Gilbert Vangampelaere, alias Beritos, heeft naar aanleiding van de aanslepende regeringsonderhandelingen reeds twee maanden geleden een Belgisch kunstwerk gemaakt. Het is een buste geworden die België voorstelt nu en in de toekomst. Deze Belgicistische buste is samen met enkele andere werken te bezichtigen bij Dovy keukens, Gentseweg 467, te Sint-Eloois-Vijve. Al wekt de huidige politieke wending in federaal België onspersoonlijk niet diezelfde opwelling op, dan heeft deze kunstzinnige uiting van de geboren Waregemse kunstenaar zeker zijn plaats bij de wellicht historische omstandigheden dit jaareinde voor de verdere leefbaarheid van deze staat.
De beweegredenen van de kunstenaar bij het scheppen van deze creatie zijn duidelijk. Met zijn werk wil hij zich zoals andere Belgicistische initiatieven afzetten tegen zogenaamde seperatisten, die aansturen op het einde van België.Gilbert Vangampelaere stuurde ons volgende motivering : Onze politici hebben de mond vol van één Europa, maar kunnen amper ons klein landje samenhouden. Sommige partijen spreken steeds van de geldstroom naar Wallonië, maar beseffen die politici wel hoeveel geld er naar Europa gaat? Eigenaardig genoeg willen die mensen wel hun geld delen met Europa, maar niet met landgenoten.
Waar politici moeten aan werken zijn punten als werkzekerheid, betaalbare gezondheidszorg en energiefactuur en pensioenen die betrouwbaar zijn. Maar nee, ze kibbelen liever over communautaire futiliteiten waar wij burgers geen bal aan hebben. Politici van nu willen ons België zoals vroeger in stand houden, maar dit is niet meer realiseerbaar. Men moet herstructureren, zoals bedrijven doen. België samenhouden, maar op een heel andere manier. Politici moeten meer naar de toekomst kijken en niet naar hun eigen profijt en prestige. Steeds vervallen in het oude patroon is slecht voor de toekomst, ofwel kunnen ze niet beter. De Belgische burger wil niet liever dat alles samenblijft, op enkele heethoofden na, aldus nog de kunstenaar.
Bij de Belgische creatie maakte hij bijhorende tekst:
België
Ons klein, gezellig en sappig landje
zo prikkelbaar en voorspelbaar
Waar separatisme taboe is
maar een dreigende realiteit wordt
Waar hypocrisie en foefelen een sport is
maar gedekt wordt met de warme mantel
Waar de façade van de vlag verzorgd is,
maar de keerzijde een warboel
Toch is het goed vertoeven in België
samen en elk op zijn manier
(Beritos)
Repliek
Met deze bijdrage wagen we ons ver buiten de Waregemse context. De ongewone situatie, waarin ons land vandaag is verzeild geraakt, en respect voor vrije meningsuiting bewegen ons er echter toe om het onderwerp niet uit de weg te gaan. Analoge oprispingen (ont)sierden ook al op de bushokjes langs Waregemse wegen en ondermeer in de Waregemse lokalen van de vakbonden worden de bezoekers al weken agressief opgeroepen om de petitie Red de solidariteit te ondertekenen. Reeds tien jaar wacht het Vlaams Parlement op uitvoering van zijn vijf resoluties over de noodzakelijke verdere staatshervorming. Het is niet meer dan normaal dat over deze verzuchtingen van alle Vlaamse partijen nu wordt onderhandeld.
Voor veel Vlamingen krijgt het Belgicistische discours in het kader van de huidige regeringsonderhandelingen de perceptie van een steunbetuiging aan het 'non' van de Franstalige politici tegen elke stap naar een 'leefbaar of werkbaar België'. In de huidige onderhandelingen gaat het geenszins om een splitsing, maar juist een zoeken naar een betere structurering voor een België, dat ook in de toekomst werkbaar kan blijven. De afgelopen jaren is door eenzijdige beslissingen (splitsing wapenleveringen Nepal, Fancorchampswet, extra miljarden voor Franstalig onderwijs, ...) en negeren van arrest van Arbitragehof ernstig afbreuk gedaan aan een evenwichtig democratisch Belgisch model. Ook het feit dat er momenteel zelfs geen geldige federale verkiezingen meer kunnen doorgaan, kunt ge niet op rekening schrijven voor de zogenaamde 'seperatisten' uit Vlaanderen...
Ook het door de vakbonden en BVs gepatroneerde petitie Red de solidariteit lijkt sterk op een steunbetuiging voor het Waals model van Belgique en een rem op het federaal uitwerken van een werkbaar België voor de toekomst. Op het ogenblik dat we op weg zouden kunnen gaan naar een leefbaarder België met bijhorend een beter op de eigen deelstaat afgestemd responsabel beleid of wanbeleid is de petitie veeleer een misplaatst politiek signaal. Het huidig beleid is zeker geen voorbeeld van hun bewering dat de Vlaamse politieke leiders (Leterme) minder solidair zouden zijn dan de Franstalige (Reynders)
De petitie Red de solidariteit is in de praktijk een pleidooi voor het behoud van het door de kiezer afgestraft beleid, waarin de afschaffing van de hoogste belastingsschalen en andere blijvende belastingscadeaus aan de kapitaalkrachtigen belangrijker was dan solidariteit voor een sociaal- en armoedebeleid. Het voorbeeld van het beleid van de afgelopen jaren leert ons dat Reynders, Di Rupo en co juist bestaande solidariteit tussen rijk en arm hebben afgebouwd, terwijl in Vlaanderen wel een meer evenwichtige inkomensverdeling werd nagestreefd. Een grotere solidariteit van Vlaanderen met Wallonië ondersteunt op die manier alleen de Franstalige politici en brengt geen oplossing voor de behoeftigen in Wallonië. De petitie is teveel een solidariteitsactie voor Paars en de arrogante FDF-bourgeoisie en een rem op een leefbaar federaal België met respect voor de grondwettelijke regels
Momenteel loopt in de hal van Cultuurcentrum De Schakel nog tot en met zondag 9 december de jaarlijkse collectieve tentoonstelling van de schildersgilde De Vierschaere. Deze is gratis te bezoeken van 10 tot 12 en van 14 tot 17 uur. U treft er 82 genummerde werken van zeventien verschillende leden van de Waregemse Schildersgilde. De kunstkring werd gesticht op 23 september 1937 en bestaat dus dit jaar 70 jaar.
Bewuste 23 september 1937 werd een vergadering belegd in het café De Gouden Duif op de markt in Waregem. De oproep werd beantwoord door Albert Desmet, Wilfried Verschuere, Joris Dheedene, José Devos, Hervé Destoop, Julien Bracke, Gust Wijnsberghe, Antoon De Cooman. Deze groep pioniers besliste tussen pot en pint om te verzamelen onder de naam van Schildersgilde De Vierschaere. Het jaar daarop volgde een eerste ledententoonstelling.
In maart 1939 verhuisde de kunstkring naar een nieuw lokaal in de Palmer Putmanstraat. De gezamenlijke tentoonstelling ging dat jaar door bij de lokalen van de Paters Oblaten. De daaropvolgende oorlogsjaren zorgde voor moeilijke contacten, maar toch zijn uit die periode enkele activiteiten bekend. De kunstkring werd in 1941 onder de benaming Sint Lucas aanvaard bij de cultuurverenigingen van de gemeente. De vergaderingen gingen weliswaar door in het gemeentehuis te Nokere onder het voorzitterschap van Wilfried Verschuere, die de eerste voorzitter Albert Desmet verving. Op 25 november 1941 organiseerde de schildersgilde een gezamenlijke tentoonstelling ten bate van Winterhulp Waregem en deze bracht de ronde som op van 10.126 frank.
In 1942 werd Roger De Backer uit Machelen lesgever van de kring. Voor 1943 noteren we een tentoonstelling in Wakken van gildeleden Leon Beel en Jules Bossuyt en op 27 februari 1944 stelde de schildersgroep tentoon in het Parthenon te Gent. Voorzitter Wielfried Verschuere vertrok in 1945 als militair naar Duitsland, waar hij bij de dienst voor Economische Recuperatie hielp om talloze door de Duitse bezetter ontvreemde kunstschatten terug naar ons land te brengen. In 1947, wanneer de schildersgilde een nieuwe thuis vonden in Vaders Woud, werd Leon Coppens aangeduid als nieuwe voorzitter.
In 1947 sloot Schilderskring Sint Lucas (benaming Sint-Lucas werd in 1949 bij de samensmelting van actieve kunstverenigingen op vraag van André Demedts alleen voorbehouden voor het overkoepelend Waregems Kunstverbond, waarna uiteindelijk opnieuw werd geopteerd voor De Vierschaere) zich aan bij de Frans-Vlaamse Kultuurdagen met een tentoonstelling over het Vlaams Impressionisme. Deze tentoonstelling werd toen geopend door de Antwerpse kunstreservator Van Beselaere. Op 18 november 1948 volgde een tentoonstelling over het expressionisme in de zaal Memlinc.
Uit de nota n.a.v. de viering van het 25-jarig jubileum op 9 juni 1962 vermelden we nog enkele opmerkelijke feiten. In 1954 kreeg de kring na enkele jaren wegdeemsteren een nieuwe impuls van Roger De Backer, maar het gemeentebestuur stond slechts na lang aandringen een subsidie van 2000 frank toe voor de vernieuwde groep van 19 leden. Voor 1955 noteren we opnieuw een tentoonstelling, dit keer in wat het gemeentelijk museum te Waregem wordt genoemd (Kan ons iemand daar meer informatie over bezorgen, waarvoor dank). Op 10 december 1955 was er een souper-dansant, waar iedere deelnemer een schilderij ontving.
In 1958 organiseerde de Schildersgilde een eerste prijskamp voor teken- en Schilderkunst met 512 inzendingen, die werden tentoongesteld in het gemeentehuis. Van 1 tot 11 mei 1959 was er de gezamenlijke tentoonstelling Lied van mijn land in het gemeentehuis, geopend door de toen nieuwe voorzitter Marcel Van Calgergh. Toen huisde de schildersgilde in het een paar jaar later gesloopte lokaal naast het oud Postgebouw in de Stationsstraat. In dat lokaal werden lessen gegeven in tekenen en schilderen voor jongens en meisjes vanaf 14 jaar.
Een andere belangrijke tentoonstelling was van 15 tot 24 april 1961 Kunst in Waregems bezit met 22 waardevolle werken, die voor een bedrag van 1,2 miljoen frank werden verzekerd door het gemeentebestuur. Op 23 mei 1962 kon De Vierschaere zijn intrek nemen in een nieuw lokaal op het Torenhof.
Om aan te sluiten naar de hedendaagse werking kunnen we nog meegeven dat het huidig lokaal naast het stedelijk zwembad dateert van 1977 en wordt gedeeld met de Duikersclub. Het is daar voor de leden bij de veertiendaagse bijeenkomsten telkens weer gezellig vertoeven bij een echte vriendenkring. Jaarlijks wordt het resultaat getoond op de traditionele tentoonstelling in De Schakel. Schildersgilde De Vierschaere leverde voor de Horse Parade in 2005 het paard Bartabas, dat alle bezoekers aan de paardenstad hartelijk welkom heet aan het station.
Van 1 tot en met 9 december worden in De Schakel werken tentoongesteld van Herwig Vandercruyssen, Veronique Derore, Beatrice Callens, Maurice Vandenbossche, Mieke Moerman, Jeanette Deprez, Laurent Gevaert, Remi Terras, Ethel Minjau, Marie-Jeanne Amelynck, Nicole Nachtergaele, Mieke Taillieu, Rita Dejager, Christiane Nachtergale, Odette Bijls, katrien Vandevelde en Laurette Werniers.
Vandaag 30 november 2007 verlieten bij de voormiddagpauze van 10 u. een grote groep leerlingen van het VTI de school en verzamelden aan het station. Ze geven spontaan gevolg aan een oproep die eerder deze week via het internet werd gelanceerd om het scholierenprotest in Nederland te kopiëren in ons land. Analoge acties speelden zich naar verluidt op hetzelfde moment ook af in Veurne en Oudenaarde. De spontane actie werd ook afgesproken via sms-verkeer. Telkens verlieten een honderdtal leerlingen tijdens de voormiddagpauze hun school en trokken door de stad naar andere scholen om ook daar leerlingen naar buiten te lokken. In Waregem startte de actie op het VTI in de Toekomststraat.
Het protest in Nederland draait rond het optrekken van het aantal lesuren. Die problematiek stelt zich in ons land niet, maar niettemin kwam er deze week een oproep naar scholieren om ook in België op straat te komen. Het blijkt verder te gaan dan louter solidariteit met hun collegas in Nederland. Wat het VTI betreft voelen de leerlingen zich op dat vlak ookverongelijkt, wat misschien kan verklaren waarom de spontane actie daar meer succes kende. De scholieren van het VTI stellen vast dat hun aantal lesuren veel hoger ligt dan het verplichte aantal. Bovendien willen ze ook hun ongenoegen laten blijken tegen het feit dat ze ondermeer op vrijdagnamiddag tot veel langer op school moeten blijven dan hun collegas van het college en de markt. Bij onze tocht naar informatie bij schooldirecties, politie, andere scholieren en getuigen hoorden we toch regelmatig dezelfde vaststelling, dat de actievoerders geenszins op de hoogte waren over de inhoud van de actie in Nederland.
De leerlingen van het VTI gingen langs het Koninklijk Atheneum en het H.Hartcollege met de bedoeling om ook daar leerlingen buiten te lokken. Mede door de blijkbaar vooraf geïnformeerde directies was het aantal leerlingen, die zich bij de actie aansloten, eerder klein. Volgens commissaris Michaël Vanden Heede namen in totaal toch zowat 150 scholieren aan de actie deel.
Commissaris Michaël Vanden Heede: ,,De lokale politie van de zone Mira hebben gezorgd voor een omkadering van de actievoerders. Er werd ook telkens een ploeg geposteerd aan de in- en uitgangen van de scholen. Het was niet eenvoudig om een zinnige uitleg te bekomen als motivering voor de actie. Het leek voor de leerlingen eerder een leuk verzetje. Wel moet onderstreept dat de actie niet ontaard is in vandalisme. De actievoerders hebben zich goed gedragen binnen de goede omkadering. Enkele kopstukken werden preventief benaderd voor identificatie .
Het gaat vooralsnog over een spontane actie. Ze waren vanmiddag nog niet van plan om de lesactiviteiten deze namiddag te hervatten. Toch hebben ze nog geen concreet idee om hun spontane blijk van ongenoegen om te buigen tot een georganiseerde actie. Het lijkt wenselijk om hun grieven te concretiseren en deze met een delegatie in eerste instantie te gaan verdedigen bij directie. Daaruit kan nuttige informatie komen om op termijn tot een oplossing te komen voor hun grieven
35e Jaarboek van Geschied- en Heemkundige Kring De Gaverstreke
Op 11 december verschijnt het 35ste jaarboek van de Geschied- en Heemkundige Kring van Waregem De Gaverstreke. We vonden en bestudeerden nieuwe gegevens die een aanvulling betekenen voor onze kennis over Waregems verleden. Andere zaken werden op een rijtje gezet. Het is opnieuw een uitgebreide uitgave van 542 blz.
35 jaar terug verscheen het eerste jaarboek, dat uitverkocht is. We stelden dan meerdere vragen over het schild van Waregem. Hoe kwam men er aan en wat betekenen de verscheidene figuren die erop prijken? Intussen werd gezocht en ook gevonden. De resultaten van dit zoekwerk van André Vandewiele verschijnen nu in een eerste artikel over het Waregems wapenschild.
Na het artikel in verband met de voorouders van André Demedts vorig jaar, kunnen we nu nog verder teruggrijpen naar de 14de en 15de eeuw. Ook over hen raakte Jo Demedts heel wat op het spoor. Hij kadert het daarbij in het toenmalig tijdsgebeuren.
Wapenbezit in Waregem rond het jaar 1800 werd vorig jaar behandeld. Etienne Ducatteeuw heeft het ook opgespoord voor Beveren-Leie. We kunnen het aanbieden samen met de geschiedenis van de Beverense pastorie, die intussen verdwenen is.
Het is het vierde jaar dat we de bespreking van een aantal herbergen uit Desselgemkunnen voorleggen. Er is in de tijd veel veranderd. Deze verandering weerspiegelt zich in de herbergen die kwamen en gingen. Wellicht vinden ouderen hier een stukje verleden in terug. Daarbij komen ook de bewoners aan bod, want ook zij bepaalden voor een deel het leven in de gemeente. Etienne Ducatteeuw en Bernard Delange componeerden dit artikel na de vele opsporingen die ze deden, in zover ze konden. Het blijft een document voor latere tijd.
Anzegem telde in de laatste eeuwen meerdere priesters, broeders en missionarissen. Frans Speleers ging ze opzoeken en raakte naast hun foto ook een stuk van hun levensloop op het spoor. Het zijn geen volledige biografieën, maar hij biedt hun leven in een notendop aan. Vindt je er ook familie in terug? En nu kan je achterhalen wat ze voor velen betekend hebben.
Eerder verschenen de Anzegemse plaatsnamen die her en der te localiseren zijn. Maar Luc Goeminne zocht naar hun oorsprong en haalde er de Romaanse Namen uit.
Liefhebbers van oudere tijden vinden hun gading bij twee artikels van de hand van Rik Castelain. Hij heeft het over een correctie in verband met de familie van der Vichten uit de 15de eeuw. Met de familie Decabooter komt hij ook uit een middeleeuwse hoek. Het wordt een mooie verrijking.
Ook over de laatste wereldoorlog valt er iets te lezen in het nieuwe jaarboek. Davy De Winter vertelt ons over de tewerkstelling van Ingooigemse arbeiders in nazi-Duitsland. Aan de hand van hun brieven zocht hij naar hun belevenissen en hun leven daar.
En Vijve? Natuurlijk komt ook Vijve aan bod. Over de politieke evolutie van St.-Eloois-Vijve weten we intussen al meer dank zij de artikelen van Marcel Delmotte. Hier bieden we een novelle aan van de Vijfse Anna Germonprez, die in Vijve een straatnaam heeft. Maar meteen zoeken we daardoorheen naar het onderscheid tussen geschiedenis en fictie.
Wie kent er Aleydis niet? Al bestaat dit instituut voor verpleegkunde in Waregem pas sinds 1960, toch heeft al een hele ontwikkeling achter de rug. In 2005 namen de laatste zuster van het Geloof daar afscheid. Het is dan ook een passende gelegenheid om dit instituut, dat zij hebben gesticht, eens uit de doeken te doen. Het zal wel heel wat van de oud-studenten en leerkrachten wel interesseren hoe ook zij daar een steentje hebben bijgebracht.
Maar er komt over Waregem nog meer in dit boek. We grijpen terug naar de jaren van de Franse revolutie (1792-1815). De landbouw was dan nog toonaangevend. De verwijzing van Waregem naar paarden en paardenhouders was dan ook al een werkelijkheid. Wie waren dan de paardenhouders? Meerdere hoeven uit die tijd kennen nu nog naam en bestaan. André Braet ging zoeken en vragen naar hun ligging en hun bewoners. Naast een illustratie zullen meerdere landbouwers er nog hun voorgeschiedenis in terugvinden en de paarden van toen.
Herbergen waren vroeger het centrum van het sociale leven. Dat was op Nieuwenhove niet anders. Daarom ging Norbert Folens op zoek naar die herbergen waarrond zoveel gebeurde en tot stand kwam. Meteen komt een stukje leven van Nieuwenhove naar voren.
Hebt U de tentoonstelling in het Waregemse stadhuis bezocht in verband met Wonen en Welvaart in Waregem? Of hebt U het begeleidend boek gelezen? Hier komt een samenvattende bespreking van Ellen De Clercq en Sandrine Coorevits. Meer nog, over de wijk Het Torenhof is een geschiedenis te vinden van de hand van Adriën Coucke, die er zelf woont.
Nog enkele kleinere mengelmaren over de Beverse dorpskerk en een liedjesboek van Charles-Louis Putman mogen we eraan toevoegen. Her en der gesprokkelde teksten over de streek, die meerdere jaren op de wachtlijst stonden wegens plaatsgebrek, kunnen nu ook het daglicht zien.
Daarmee verschijnt dit jaar een nieuw jaarboek met meer artikels dan naar gewoonte, maar ze zijn allen kleiner van omvang. Het 35e jaarboek kost in voorverkoop 20 Euro op nr. 068-0503010-92 van de Geschied- en Heemkundige Kring Waregem. Het kan afgehaald worden op de bijeenkomst van 11 december om 19.30 u. in De Schakel of bij de medewerkers.Na nieuwjaar ligt het in de boekhandel voor de prijs van 25 Euro.
In het kader van de Europese erkenning voor de uitbouw van de binnenvaart op de Leie, willen we hier ook even grasduinen in het vergevorderd ontwikkelingsplan voor de Leievallei. In 2004 werd in dit verband door de Vlaamse overheid uit een uitgebreid studiewerk een concreet beleidsplan opgesteld met voorstellen voor ruimtelijke uitwerking. Rekening houdende met de lopende beleidsplannen ziet de Vlaamse Gemeenschap de Leie tussen Wervik tot Deinze als een groene riviervallei. Het beleidsplan omvat ook voorstellen voor concrete ruimtelijke uitwerking overal langs de loop van de Leie.
De ruimtelijke visie biedt een duurzaam raamwerk voor de komende jaren, waarin niet alleen
nieuwe, maar ook lopende plannen worden gekaderd (o.a. de ruimtelijke beleidsvisies op
gewestelijk, provinciaal en lokaal niveau). De visie doet geen uitspraak op het niveau van een
sequentie, maar over het geheel van de Leievallei, door dieper in te zoomen op de
ontwikkelingspotenties van de vallei vanaf het water. Gecombineerd met de landschappelijke en historisch-geografische kwaliteiten wordt een landschappelijk raamwerk opgebouwd, dat bestaat uit twee belangrijke pijlers. Enerzijds hebben we de (natuurlijke) meanderende Leie als zachte ruggengraat. Als belangrijke doelstellingen staan hier de opwaardering of bescherming van het cultuurhistorische landschap en van de ecologische waarden voorop. De artificiële, gekanaliseerde Leie als harde ruggengraat betekent anderzijds economie en kan in de gewenste ontwikkeling ondermeer betekenen dat enkel watergebonden bedrijven op weloverwogen plaatsen gekoppeld worden aan het kanaal.
Gebied: St.-Baafs-Vijve St.-Eloois-Vijve
Volgens het Geïntegreerd Strategisch Plan behoort het gebied aan de Leieoever in Sint-Eloois-Vijve tot de zone waar de Leie en de Leievallei onderdeel zijn van de open ruimtegebieden. Reïntegratie van de Leie in het omliggende landschap staat daarbij voorop,
samen met het vrijwaren van het landelijk karakter. Dit gebied wordt gekarakteriseerd door de meanders van St.-Baafs-Vijve Hooie en Knok en de meander van Schoondale.
De meanders worden terug aangekoppeld op de gekanaliseerde Leie, mits de bouw van in- en uitlaatconstructies ten behoeve van gericht waterbeheer. Voor de meander van St.-Baafs-Vijve Knok gebeurt dit tweezijdig, voor de andere meanders éénzijdig. De meander van St.-Baafs-Vijve Hooie dient eerst (gedeeltelijk) weer opengegraven te worden. De meander van St.-Baafs-Vijve Hooie wordt ontwikkeld in functie van natte natuur, eventueel met een broekbos in de meanderbedding. In het binnengebied van zowel de meander van St.-Baafs-Vijve Knok als Schoondale dienen de ecologische potenties geoptimaliseerd te worden in het kader van natuurontwikkeling, evenals langs de monding van de Schoondalebeek. De Schoondalebeek kan in een latere fase (bij goede waterkwaliteit) terug worden aangekoppeld op de meander; hierdoor kan ook winterse vernatting worden bewerkstelligd door beekwater.
Ter hoogte van de meander Schoondale wisselt het verharde jaagpad langs de gekanaliseerde
Leie van linkeroever naar rechteroever d.m.v. een nieuw te bouwen fietsersbrug over de
gekanaliseerde Leie. Deze inrichting moet voorkomen dat verder stroomopwaarts een conflict
ontstaat tussen het recreatieve verkeer langs de gekanaliseerde Leie en de industriële functie
op linkeroever. In het kader van de verdere inrichting van het gebied zijn nog volgende punten aan de orde:
* voorzien van secundaire recreatieve routes (inclusief fietsersbrug of voetveer over de
meander) om de kern van St.-Baafs-Vijve recreatief te linken aan het binnengebied van de
meander Knok en de jaagpaden langs de Leie (al gerealiseerd).
* voorzien van landschappelijk aangepaste groenbuffering t.h.v. storende bebouwing
* aanleg van een kaaimuur t.b.v. watergebonden industrie aan het bedrijventerrein van
Schoondale. Hierbij dient een oplossing gezocht te worden om het passeren van recreatief
verkeer op een veilige manier te laten verlopen.
* de herinrichting van oeverzones parallel aan de gekanaliseerde Leie, waar overbodige
dijken worden afgegraven en bomen als lijnstructuur plaats ruimen voor een andere
landschappelijk gepaste invulling
* ecologisch herstel van beekvalleien van zijwaterlopen
Gebied: Ooigem - Wielsbeke
Het gebied behoort tot de zone waar de Leie en de Leievallei onderdeel zijn van de open
ruimtegebieden. Reïntegratie van de Leie in het omliggende landschap staat daarbij voorop,
samen met het vrijwaren van het landelijk karakter. Het gebied wordt gekenmerkt door de
aanwezigheid van een grote langsliggende meander op linkeroever die doormidden gesneden
wordt door het kanaal Roeselare-Leie en zodoende de twee meanderdelen van Wielsbeke
Stamphoek en Ooigem Munkenhof vormt (de nota van 2004 heeft het inderdaad over Ooigem Munkenhof, alhoewel de site Munkenhof in 2000 ook officieel definitief bij Desselgem mocht blijven).
Het binnengebied van de meander van Wielsbeke is reeds sterk industrieel ontwikkeld. De
industriële activiteiten dienen beter ingepast te worden in de omgeving door een landschappelijke afwerking van het grondspeciestort van W&Z en de aanleg van buffergroen
ter hoogte van de containerterminal. In de omgeving van de meander Munkenhof kunnen de
ecologische potenties verder geoptimaliseerd worden, aansluitend op het iets verder gelegen
Ooigembos.
In het kader van de verdere inrichting van het gebied zijn nog volgende punten aan de orde:
* aanleg van een passeerstrook voor klasse Vb-schepen op linkeroever aansluitend op de
containerterminal van Wielsbeke
* verbreden van de waterweg stroomafwaarts van de containerterminal van Wielsbeke,
waarbij het aanwezige gemeentelijke containerpark dient geherlocaliseerd te worden
* ontwikkelen van de ecologische potenties van de meander van Wielsbeke als relict van de
historische loop (bv. door ontwikkeling van broekbos)
* voorzien van secundaire recreatieve routes die het jaagpad langs de gekanaliseerde Leie
recreatief linken aan de kern van Ooigem en het kanaal Roeselare-Leie
* voorzien van een secundaire recreatieve route op linkeroever die het iets verdergelegen
Ooigembos ontsluit en een lusvormige wandelroute tussen Ooigem en Bavikhove toelaten
* de herinrichting van oeverzones parallel aan de gekanaliseerde Leie, waar overbodige
dijken worden afgegraven en bomen als lijnstructuur plaats ruimen voor een andere
landschappelijk gepaste invulling
* ecologisch herstel van beekvalleien van zijwaterlopen zoals de Ezelsbeek. De Paddebeek
kan ook door een verbinding met de meander van Munkenhof terug een deel van de vallei
vernatten.
Gebied: Bavikhove Beveren-Leie
Het gebied behoort tot de zone waar de Leie en de Leievallei onderdeel zijn van de open
ruimtegebieden. Reïntegratie van de Leie in het omliggende landschap staat daarbij voorop,
samen met het vrijwaren van het landelijk karakter. Het gebied wordt gekenmerkt door de meander van Bavikhove Leiekant, het aansluitende Ooigembos en de omgeving van Goed de Beaulieu en de Zavelput.
De meander van Bavikhove wordt terug aangekoppeld aan de gekanaliseerde Leie, mits de
bouw van in- en uitlaatconstructies ten behoeve van gericht waterbeheer. De gedempte delen
van de meander dienen hierbij weer uitgegraven te worden, eventueel in een eerste fase als
beekloop. In het alluviaal gebied rond de meander worden de ecologische potenties maximaal
benut, waarbij aangesloten wordt op het naastgelegen Ooigembos. Momenteel mondt de
(sterk vervuilde) Plaatsbeek rechtstreeks in de gekanaliseerde Leie uit. Door ze in een latere
fase (bij goede waterkwaliteit) te laten uitmonden in de meander kan vernatting van het
valleigebied worden bewerkstelligd door beekwater. Ooigembos zelf kan verder uitgebreid
worden omwille van potenties van natte natuur, doch met respect voor het bewaren van
doorzichten en kleine landschapselementen. Optioneel kan het slibstort binnen de meander
van Bavikhove worden afgegraven.
Het gebied rond Goed de Beaulieu en de Zwavelput wordt verder ecologisch ontwikkeld met
mogelijkheid tot recreatief medegebruik. Tussen dit gebied en de meander van Bavikhove
wordt een recreatieve link voorzien d.m.v. een nieuw te bouwen fietsersbrug over de
gekanaliseerde Leie. Deze brug kan wat verder stroomopwaarts worden gelokaliseerd (t.h.v.
de Kervijnstraat) om de visuele impact op de historische site rond Goed de Beaulieu te beperken. De exacte locatie van de brug dient nog verder bepaald te worden bij de eigenlijke
inrichtingsstudie. Door de aanleg van de brug wordt bereikt dat het verhard jaagpad op de
rechteroever van de Leie gehandhaafd wordt en dat het jaagpad op linkeroever tussen de
nieuw ontworpen fietsersbrug en de brug bij het Munkenhof alleen ingericht wordt voor
wandelaars (wat de recreatieve druk op het gebied zal beperken tot wandelaars).
In het kader van de verdere inrichting van het gebied zijn nog volgende punten aan de orde:
* lokale verbreding van de waterloop volgens de historische loop van de Leie op 2 locaties
* voorzien van secundaire recreatieve routes die Bavikhove en Beveren-Leie beter linken
aan de jaagpaden langs de Leie
* herstel van potentiële overstromingszones langs de meander van Bavikhove en de
monding van de Plaatsbeek
* de herinrichting van oeverzones parallel aan de gekanaliseerde Leie, waar overbodige
dijken worden afgegraven en bomen als lijnstructuur plaats ruimen voor een andere
landschappelijk gepaste invulling
* ecologisch herstel van beekvalleien van zijwaterlopen zoals de Beverenbeek en vooral de
Unieke musical brengt verhaal van Desselgems Van Belle-orgel
Vrijdag 23 en zaterdag 24 november 2007, telkens om 20 u.presenteren de Desselgemse Orgelstichting en de plaatselijke afdeling van de plaatselijke afdeling van de Stedelijke Academie voor Muziek, Woord en Dans de musical De vlucht van SoloSol en Kleine Do in de Sint-Martinuskerk te Desselgem. Het unieke multimediaal spektakel is gebaseerd op het kinderboekje met de gelijknamige titel van de hand van Herman Van Houcke. Het is een leuk prettig gestoord verhaal over de wonderbaarlijke heropstanding van het fameuze Van Belle-orgel in Desselgem.
Het totaalspektakel is de vrucht van een intense samenwerking tussen de Desselgemse Orgelstichting en de Stedelijke Academie voor Muziek, Woord en Dans. Deze samenwerking wordt aangevuld met de medewerking van de Kon. Muziekvereniging De Leiezonen en de Waregemse Cultuurraad. Het idee komt uit het veelzijdig creatief brein van Herman Van Houcke, die het initiatief op gang bracht met inhoud en tekst.Op de Academie voor Muziek, Woord en Dans zorgde voor de muzikale invulling en de afdeling dictie levert eveneens een belangrijke bijdrage. De directeur van de academie Luc Dumoulin stopte de voorstelling van vrijdag 23 november in het abonnement van Jeugd en Muziek, zodat de kans groot is dat we twee keer een volle kerk krijgen voor de optredens. Bovendien werkte ook de Waregemse Cultuurraad mee aan het tot stand komen van dit project en de Kon. Muziekvereniging De Leiezonen stuurt ook enkele van zijn 'zonen' om muziek te maken. Herman zorgt dan weer voor enkele stukjes film over de restauratie zodat we echt mogen spreken van een multimediaal gebeuren.
Al heeft Herman Vanhoucke nog enkele andere pijlen op zijn boog staan (gewezen verkeersman van Steden en Gemeenten, filmmaker, organisator en auteur van aantal uitgaven ), het is zeker niet verwonderlijk dat hij naar buiten komt met dit totaalspektakel. Hij blijft als medeoprichter van de Desselgemse Muziekschool nauw verbonden met de Academie en staat trouwens met dit muzikaal project niet voor zijn proefstuk. Destijds bracht hij met de leerlingen van de Desselgemse afdeling van de Academie al gewaardeerde voorstellingen. Als initiatiefnemer voor de restauratie van het historische Van Belle-orgel, dat 40 jaar stom bleef, en voorzitter van de Desselgemse orgelstichting is ook de link met het verhaal van De vlucht van SoloSOL en kleine Do vlug gemaakt.
Het verhaal
Na de orgelrestauratie voelde Herman Van Houcke de behoefte om aan kinderen te vertellen wat een orgel is, wat pijpen, registers, klavier e.d. zijn en hoe het orgel werkt. Het Jan Van Belle orgel ligt immers aan de basis van de Vlaamse orgelkunst en is één van de parels aan de Waregemse erfgoedkroon. Bovendien is de Sint-Martinuskerk ook nog een Lonckeorgel rijk. Als goede verteller vond hij een idee om daar rond een verhaaltje te bouwen, wat uitmondde in het kinderboekje De vlucht van SoloSOL en Kleine DO.
Sedert 1963 was het orgel stom en dat was tegen de zin van SoloSOL en Kleine DO, twee pijpen uit de trompetfamilie. Die gingen er van door, ontdekten van alles, maar vonden het gevaarlijke verkeer maar niets. Doch terwijl ze op de vlucht waren, kwam een delegatie in de kerk spreken over een restauratie. Helaas, SoloSOL en Kleine DO zijn weg. Zullen zij de restauratie nog meemaken? De mooie illustraties die bij het verhaal horen staan ook op cd-rom, zodat de kinderen erg creatief kunnen zijn bij dit verhaaltje, dat te bekomen is bij de Desselgemse Orgelstichting.
Tijdens een gesprek met de Hilde Vandevoorde, Linda Dujardin en Marie-Rose Van Steertegem, allen van de plaatselijke academie voor Muziek, Woord en Dans met wie Herman Van Houcke nog altijd goede banden onderhoudt, groeide de idee om met dat verhaal iets te doen. Zo schreef Herman Van Houcke niet alleen liedteksten maar ook teksten voor de klassen toneel en voordracht. Samen met zijn rijke documentatie aan foto- en filmmateriaal ontstond een multimediaal spektakel, een soort musical dus. Hilde Vandevoorde schreef prachtige passende muziek.
De directeur van de academie, Luc Dumoulin, was meteen akkoord om de samenwerking met de Desselgemse Orgelstichting aan te gaan. Een hele ploeg medewerkers werktel koortsachtig aan het hele opzet dat doorgaat in de Sint-Martinuskerk van Desselgem op vrijdag 23 en zaterdag 24 november 2007. Aanvang: 20 uur. Toegang: slechts 5 euro, drankje inbegrepen. Let wel: het aantal stoelen is beperkt! Reservatie is dus noodzakelijk. Kaarten zijn alleen te koop in de muziekacademie te Desselgem, Pompoenstraat 44 en te Waregem, Olmstraat 25, tijdens de lesuren. Reserveren kan ook op 056/ 718748 en via
Zaterdag 17 en zondag 18 november wordt overal in Vlaanderen aandacht gegeven aan de dag van de natuur. In Waregem is er zondag aanplanting in het nieuwe geboortebos aan de Schoendalestraat in Desselgem met als initiatiefnemers de Gezinsbond en het stadsbestuur. Daarover berichtten we al eerder. Traditioneel is het ook voor Natuurpunt Zulte-Waregem een sensibiliseringsdag voor natuurbeheer en natuurbehoud. Zaterdag 17 november is Natuurpunt actief in de Weymeersch, langsheen de oude Gaverbeekmeanders langs de oude spoorwegbedding aan de grens van Waregem met Zulte.
Kleine landschapselementen zoals knotwilgen zijn zeker de moeite waard om in eer te houden en te herstellen. In de Gaverbeekse meersen, langsheen de oude Gaverbeekmeanders, hebben de medewerkers van Natuurpunt vorig jaar al een 8-tal (zware) knotbomen ontdaan van hun wilde haardos. Dit jaar worden de laatste 4 onderhanden genomen.Ook worden de vele takken van onze kleine knotwilgen langsheen ons weidereservaatje uitgedund. Tenslotteworden langsheen enkele oude Gaverbeekmeanders exotische bomen en/of struiken weggenomen. Langs de Slekkeputsloot wordt het fiets- en wandelpad gemaaid én gehooid.
Iedereen, jong of iets minder jong, is op gelijk welk moment van de dag van harte welkom om de handen uit de mouwen te steken. Samen maken ze er een boeiende, plezante werkdag van. s Morgens begint de karwei om 9.00u. Je kunt hen bereiken langsheen de achterkant van het ziekenhuis van Waregem of via Slekkeput.Een hapje en een drankje (= biologische groentesoep, glühwein, bier of ander frisdrank) wordt door de organisatie voorzien. Het is aan te raden om aangepaste werkkledij, werkhandschoenen, eventueel picknick mee te brengen.Inlichtingen: Peter Depodt (056/610.455) en Frederic Piesschaert (056/616.091).
oude spoorwegwagon
Natuurpunt heeft op de oude spoorwegbedding ondertussen aleen tijdje een spoorwegwagon als lokaal in gebruik (zie bijdrage 21 oktober 2005 in het oude archiefblog op wareber zonder 2, met link in favorieten rechter kolom). De inhuldiging kreeg toen ook ruime aandacht in het nationaal tijdschrift Natuur.blad. Net het artikel in dit nationaal tijdschrift zorgt ervoor dat Peter Depodt van Natuurpunt ons nu nog een primeur kan vertellen. Over de oorsprong van deze wagon was maar weinig geweten. Natuurpunt had hem uiteraard van het Spoorwegmuseum in Maldegem gekocht en wisten dat hij uit Polen kwam. Dank zij onderstaande geschiedenis, weten we nu beter.
Kort na de verschijning in Natuur.blad werd Peter gecontacteerd door vzw Chemins Du Rail asbl met de vraag Mogen we jullie artikel vertalen naar het Frans en publiceren in ons vzw tijdschrift? Het verhaal waarin Natuurpunt Zulte-Wasrgem deze spoorwegwagon een zinnig tweede (of derde) leven gunden, zou veel van hun leden interesseren.
Korte tijd later kreeg de uitgever van het ledenblad van de vzw een schriftelijke reactie binnen, evenals enkele fotos. Wat vertelt de Franse brief in een notendop? Dat de wagon is omgebouwd van goederenwagon naar reizigerswagon door een vzw van stoomlocomotief fanaten rond Brussel. Ze hadden hun depot op het terrein van de elektriciteitscentrale Verbrande Brug te Vilvoorde en wilden een toeristisch treintje laten sporen tussen Vilvoorde en Brussel. Voor hun locomotieven zochten ze korte wagons en daar die moeilijk te vinden waren, hebben ze geopteerd om er zelf een om te bouwen naar getrouwe kopie van een bestaand model. Het project is echter een te vroege dood gestorven en zo komt het dat de wagon via Maldegem uiteindelijk in het reservaat van Natuurpunt op de oude spoorwegbedding van de Gaverbeekse meersen is terecht gekomen.
De stad Waregem, het VTI en het KA zetten op vrijdag 16 november onder het motto Slimme Handen een bijzondere dag op het getouw om het technisch onderwijs te promoten. Het is een doe-activiteit in Waregem Expo waaraan ook een 25-tal bedrijven meewerken. Het doel van deze beurs is om de laatstejaarsleerlingen uit het basisonderwijs en de eerste graad van het secundair onderwijs te laten kennismaken met de diverse technische sectoren die bestaan binnen de Waregemse bedrijfswereld. 's Morgens kunnen de leerlingen uit het basisonderwijs kennismaken en na de middag komen de laatstejaarsleerlingen van VTI en KA.
Met de organisatie van dit event pikt de stad Waregem in op het signaal vanuit firma's als Vergotte, Stas, DK-Rental en vele anderen, waaruit blijkt dat er veel technisch geschoolde mensen te kort zijn op de arbeidsmarkt. Met deze belevenis-dag wil het stadsbestuur en de 25 bedrijven uit Groot-Waregem de noodklok luiden. Ook het VTI en het KA hopen dat heel wat jongeren en hun ouders er zich van zullen vergewissen dat een technische job een erg boeiende en uitdagende job is. Ook de Kamer van Koophandel verleent haar medewerking.
De schepenen Kristof Chanterie (KMO-beleid) en Jo Neirynck (Onderwijs) willen de jongeren en hun ouders ervan overtuigen dat het technisch onderwijs grote kansen biedt op een volwaardige loopbaan. Ze stellen vast dat de bedrijven dagelijks aan de klaagmuur staan omdat ze geen gekwalificeerd personeel vinden op het technische vlak. Jammer genoeg vinden nog heel wat ouders dat enkel het algemeen secundair onderwijs tot een succesvolle beroepsloopbaan kan leiden. Niets is minder waar. Het bedrijfsleven schreeuwt om jongeren met een technische vorming. Vandaar dat het stadsbestuur, dat voortdurend in contact staat met het bedrijfsleven, samen met de technische scholen en met 25 Waregemse KMO's een lans wil breken voor het technisch onderwijs.
Ouders en jongeren zijn hartelijk welkom in Waregem Expo om op diverse demostanden kennis te maken met de vereisten en mogelijkheden van het bedrijfsleven. Vrijdag 16 november zijn 's morgens een zeshonderdtal laatstejaars uit het basisonderwijs uitgenodigd en na de middag zijn er tussen 14 en 16 uur een zevenhonderdtal leerlingen van de eerste graad van het secundair van de partij. Tussen 16 en 18 uur verwachten de organisatoren de geïnteresseerde ouders met hun zonen of dochters. Het gaat echt om een doe-dag waarbij de bedrijven in een demostand tonen wat er te beleven valt op de werkvloer.
Slimme Handen probeert vooral de ouders ervan te overtuigen dat het technisch onderwijs geen minderwaardig onderwijs is. Integendeel. De jongeren die het technisch onderwijs volgen, hebben riante perspectieven. De bedrijven 'vechten' als het ware om de afgestudeerden te kunnen inlijven. In plaats van "vuile handen" spreken we nu over "slimme handen" in het technisch onderwijs. En dat is dan ook de titel van deze beurs voor jeugd en techniek.
Het initiatief komt uit van het stadsbestuur. Het is heel anders als de stad het technisch onderwijs promoot dan dat scholen of bedrijven dat doen. De ouders horen het nu ook eens uit 'onverdachte bron': het technisch onderwijs heeft heel wat in zijn mars en de arbeidsmarkt wacht met spanning op de afgestudeerden. Het wordt vrijdag een doe- of belevenisbeurs, waarbij de jongeren praktisch kunnen ervaren hoe een band wordt gemonteerd of een diagnosetoestel voor een personenwagen wordt bediend in een garage, een schaarlift wordt bediend bij DK-rental, hoog-technologische machines worden gebruikt bij een aardappelverwerkend bedrijf,enz. Kortom, vrijdag 16 november groeit zeker uit tot een ware ontdekkingstocht voor de jonge bezoekers en hun ouders.
Het station van Waregem is meer dan ooit een mobiliteitscentrum. De duizenden pendelaars, die iedere dag met de trein en bus de site van de stationsbuurt aandoen, zijn daar het duidelijkste teken van. Een veilige stationsbuurt is hiervoor een must. Tijdens de gemeenteraad gisteren kaartte raadslid Bruno Lahousse (Jong CD&V) enkele heikele punten aan, die op vandaag voor problemen zorgen.
Zijn vragen leverden interessante informatie op, mede ook door de inbreng van raadslid Mario Verhellen (SPa), die ook al jaren bezig is met de problematiek van het station. De Waregemse politici lobbyen elk volgens hun mogelijkheden en de stad kan er maar wel bij varen. Dat was trouwens ook de visie van burgemeester Kurt Vanryckeghem. We behandelen hier de drie vragen van raadslid Bruno Lahousse en bundelen hierin het antwoord van bevoegd schepen van mobiliteit Kristof Chanterie met de stand van zaken.
Bijkomende parkeerhaven
De achterkant van het station is al vernieuwd. Vorig jaar pas namen de stad en de NMBS de nieuwe parkeerhaven in gebruik. Toen ging het om een uitbreiding met 205 plaatsen. In totaal zijn er nu 385 parkeerplaatsen en 664 plaatsen om je fiets te stallen. Maar het feit dat deze parkeerhavens tijdens de werkdagen alweer vol staan, wijst erop dat moet uitgekeken naar uitbreiding. Die mogelijkheid is er ook nog aanpalend met de nieuwe parkeerhaven achter het stations.
De NMBS is daar nog altijd eigenaar van het braakliggend verhard terrein van de vroegere spoorbedding van het goederenstation tussen de huidige parking en de Vansteenbruggestraat (leerrijpark rijschool). De NMBS is bereid om dit terrein van 1200 m² op vraag van het stadsbestuur ter beschikking te stellen als de stad instaat voor de inrichting.De stad gaat deze parking binnenkort aanleggen. Afhankelijk van de grootte van de parkeerplaatsen kunnen hier binnen afzienbare tijd tussen de 40 en 70 bijkomende voertuigen parkeren.
Belangrijke oorzaak voor de nood aan nieuwe parkeerplaatsen is ongetwijfeld het stijgend aantal reizigers. Vorig jaar waren er nog 1.594 per dag, bij de laatste telling in oktober vorige maand was dit aantal al opgelopen tot 1.740. Daarmee is Waregem een van de drukst gebruikte stations van de lijn Gent-Kortrijk. Toch ziet NMBS-woordvoerder Geert Dierckx nog een oorzaak voor die noodzakelijke uitbreiding. Veel Waregemnaars parkeren zich ook op die parkeerhaven die gratis te gebruiken is. In de hele buurt is er blauwe zone en dus is het handiger om naar de NMBS-parking te rijden. Dat verschijnsel is ook te zien in andere steden.
Hoe ver staat het met de herinrichting van de stationsomgeving?
De herinrichting achteraan krijgt al een bijkomende fase, maar de al jaren geprogrammeerde herinrichting van de voorkant van de stationsbuurt laat op zich wachten. Ook hier maakt het dossier echter vooruitgang. Het studiewerk voor de werken is in een eindfase en eind deze maand zou een studiegroep meer duidelijkheid brengen over hoe ingrijpend die werken zullen zijn. Een vorig dossier van het Vlaams Gewest dateert nog uit de periode van de aanleg van de Oosterlaan (ring tussen station en Zultseweg). Sedert begin dit jaar buigt een studiegroep zich over de inrichting, dit in opdracht van de Intercommunale Leiedal.
Belangrijke vraag, die zich daarbij zal stellen,is de bereidheid tot investeren. Daarbij kijkt de stad Waregem in de eerste plaats naar de Vlaamse overheid, die bevoegd is voor de R35 (de Ring rond Waregem) voor het station. Andere partners in de studiegroep naast Vlaams Gewest en stad Waregem zijn de NMBS, De Lijn en de Provincie. Tot dusver zijn al twee vergaderingen achter de rug en eind deze maand weten de partners meer op een volgende vergadering. De stad Waregem wordt daarin vertegenwoordigd door mobiliteitsschepen Kristof Chanterie.
Stop van IC-trein in Waregem
De vele treinpendelaars moeten op vandaag lijdzaam toezien hoe de IC trein tussen Kortrijk en Gent voorbij zoeft, terwijl volgens het schema van deze trein een stop in het station van Waregem perfect in te passen valt. Ook hier gaat het om een oud dossier. Enkele jaren geleden werd zelfs een toezegging van de NMBS-top aangekondigd voor het nieuwe treinrooster midden 2006, maar de wisselingen aan de NMBS-top hebben daar blijkbaar anders over beslist. Feit is dat uit Waregemse hoek en dit door alle politieke fracties al een paar decennia wordt gelobbyd om die extra stop te bekomen.
Zowel het antwoord van de mobiliteitsschepen als de inbreng van SPa-raadslid Mario Verhellen is hier opnieuw hoopgevend. Het stadsbestuur heeft in dit verband recent een bemoedigende vergadering gehad met topambtenaren van de NMBS. De SPa-fractie van zijn kant is de stop gaan bepleiten bij NMBS-baas Haeck. Deze laatste kon zich vinden in de gefundeerde vraag en zou het voorstel laten behandelen op de bestuursvergadering.
Onbereikbaarheid voor mindervaliden
Een ander heikel punt, dat al jaren oningevuld blijft, is het grote probleem van de bereikbaarheid van het station voor de mindervaliden. Het probleem werd vorig jaar al door raadslid Lahousse aangekaart met JONG CD&V. Deze kwamen tot de vaststelling dat mindervaliden met de goederenlift naar het perron gebracht moeten worden onder de gelukkig welwillende medewerking van de personeelsleden van de NMBS. Deze situatie bestaat nog altijd op de dag van vandaag. Toch kan het niet dat mindervaliden in dergelijke omstandigheden naar het perron moeten.
Een bijkomend probleem is er voor de rolstoelpatiënten die, eens aangekomen op het perron, niet op de trein kunnen, wegens het hoogteverschil tussen perron en trein. Een hellend vlak hiervoor is wel voorzien in Deinze, maar niet in Waregem. Het raadslid herhaalde gisteren de noodkreet en vroeg het stadsbestuur om nogmaals ten zeerste aan te dringen bij de NMBS om voor deze groep mensen zo snel mogelijk een degelijke en duurzame oplossing te vinden.
Zowel mobiliteitsschepen Chanterie als Mario Verhellen hebben ook dit probleem ter sprake gebracht bij hun contacten met de NMBS-top. Ook hier zou een oplossing in zicht zijn. Volgens laatstgenoemde mag de kans dat de voorzieningen voor mindervaliden gerealiseerd worden als hoog worden ingeschat. De hoge instaphoogte tussen het perron en trein in Waregem is trouwens niet alleen een belemmering voor gehandicapten, maar ook voor de andere treinreizigers.
1e steen voor uitbreiding OLV ziekenhuis is onthuld
In Waregem werd deze voormiddag de eerste steen onthuld voor een nieuw vleugelcomplex bij het ziekenhuis OLV van Lourdes. Hiermee wordt het startsein gegeven voor een ingrijpende herinrichting van het ziekenhuis. Het volledig project bestaat enerzijds uit de realisatie van een nieuwbouwdeel van ongeveer 5.000 m² en anderzijds uit de renovatie van bestaande ziekenhuisdelen voor een oppervlakte van 10.000 m². In het nieuwbouwdeel worden twee operatiezalen met bijhorigheden, een beddenvleugel met 30 chirurgische bedden, een ziekenhuisapotheek met vlot van buitenaf toegankelijke magazijnen, een nieuwe dienst nucleaire geneeskunde, een totaal nieuw laboratorium, bijkomende poliklinische ruimten en vergaderlokalen, enkele opleidingslokalen, personeelsaccommodaties en kleedruimten ondergebracht.
Met de verbouwingen worden in de bestaande gebouwen ook een nieuw dagziekenhuis met dertig bedden ingericht alsook een nieuwe functie voor intensieve zorg, een nieuwe en verruimde recovery, een nieuwe moderne centrale sterilisatie, een nieuwe kindvriendelijke pediatrie met inslaapmogelijkheid voor de ouders, een nieuwe dienst kinesitherapie, een nieuw centraal onthaal, nieuwe administratieve diensten en een nieuwe centrale keuken. De streefdatum voor de voltooiing van het volledig project is uiterlijk 2012.
In eerste instantie wordt gestart met een bijkomende parkingzone voor ruim 350 voertuigen enwordt de bestaande parkeerzone wordt aangepast. Tijdens de renovatiewerken van het operatiekwartier worden de vijf bestaande operatiezalen en recovery ondergebracht in een tijdelijke containerbouw. Ook voor de duur van de renovatiewerken van de keuken wordt een gelijkaardig scenario van een tijdelijke containerbouw-keuken gebruikt. Begin 2008 wordt met deze bouwwerken van de tijdelijke huisvesting gestart.
Het volledige bouwproject gaat ongeveer 40 miljoen euro kosten en wordt gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap. Het was dan ook Vlaams minister Steven Vanackere, die de eer had om op de plechtigheid de eerste steen voor dit project te onthullen.
Op de steen staat de volgende tekst voor de geschiedenis:
Op 8 november 2007 onthulde
de heer minister Steven Vanackere
Vlaams minister van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin
In aanwezigheid van
de heer ir. Luc Kintde heer Richard Neirynck
voorzitter van de Raad van Bestuur gedelegeerd bestuurder
Als eerbetuiging aan de overleden historicus Chris Vandenbroeke geven we hier nog een opmerkelijk uittreksel uit zijn boek Hoe rijk was arm Vlaanderen ? (uitgegeven bij Genootschap voor Geschiedenis Société dEmulation te Brugge, 1994, 168 blz.). In het hoofdstuk Regionale fiscaliteit een aloud verhaal van geven en nemen vinden we op blz 90 een slotsom van het hoofdstuk, waarin hij van 1680 tot heden aan de hand van cijfermateriaal aantoont dat de fiscale inbreng België steeds eenzijdig overwegend uit Vlaanderen kwam. Zelfs cijfers uit 1850, 1880 en 1910 vertonen nog dezelfde wanverhoudingen als in het Ancien Regime, wanneer Vlaanderen met 60 % van de bevolking nog altijd 70 % van de staatskas vult.
Het blijft ook dan het Vlaamse landsgedeelte dat een oversolidariteit te zien geeft, waar bovenmatige financiële offers gebracht werden terwijl Wallonië, in verhouding tot zijn bevolking zon 8 tot 10 procentpunten te weinig in de staatskas inbracht. Van een vermeende solidariteit van Wallonië kan, in de gegeven omstandigheden, hoegenaamd geen sprake geweest zijn. Ondanks de zwaar geteisterde streken in West- en Oost-Vlaanderen werd van hieruit nog steeds voor een financiële inbreng gezorgd die volledig overeenstemt met het bevolkingsaantal. In het Vlaamse landsgedeelte had zich dan wel in vergelijking met de 18de eeuw een markante herschikking voorgedaan, waarbij Brabant de hoogste financiële lasten droeg
De slotsom, na de communautaire uitweiding, laat zich moeiteloos definiëren. Of het nu om het Ancien Régime gaat dan wel om de 19de eeuw. of het nu gaat om perioden van voor- of tegenspoed, telkens weer laat Wallonië het afweten. Het is in essentie vanuit Vlaanderen en Brabant dat de staatskas - ook vroeger al - gespijsd werd, zij het dan met een omvattende interne herschikking tussen de twee regio's onderling. Zonder meer geldt het "oude graafschap" tijdens de 18de eeuw als de belangrijkste financier. Per hoofd van de bevolking werd er een kwart dieper in de zak gegaan dan in het hertogdom, dubbel zo diep in vergelijking met Henegouwen, viermaal zo diep in vergelijking met Namen. Vergelijkt men Vlamingen en Walen, dan is de realiteit dat de inbreng van de zuiderburen ruim een derde lager lag.
Grosso modo dezelfde verhoudingen herhalen zich. verrassend genoeg, in de 19de eeuw. Enkel in het Noorden van het land voltrok zich een herschikking, in die zin dat de provincie Brabant voortaan de meeste middelen per inwoner wist op te hoesten. Het "arme Vlaanderen' van de 19de eeuw genoot niet de minste solidariteit van de zuiderburen. Net het tegendeel is waar. Zelfs op het hoogtepunt van de Waalse streekontwikkeling betaalde de doorsnee-inwoner er een kwart minder belastingen dan een Vlaming.
De geschiedenis van de voorbije eeuwen illustreert m.a.w. tot in de perfectie het éénrichtingsverkeer tussen de gemeenschappen, geenszins het veelal ingeroepen maar misplaatst solidariteitsgegeven alsof het rijke Wallonië van de 19de eeuw het "arme Vlaanderen" van een eeuw geleden zou bijgesprongen zijn. De waarheid heeft haar rechten, met of zonder chauvinisme. Het is eigen aan de geschiedschrijving om de waarheid onder ogen te zien. niet om ze geweld aan te doen. En de waarheid is dat Vlaanderen zelf opdraaide voor de schamele sociale uitkeringen die het nadien uit de handen van de centrale overheid toegemeten kreeg.
Waregem heeft een culturele reputatie opgebouwd met zijn Gaverprijs voor schilderkunst, die tweejaarlijks wordt georganiseerd door het Cultuurcentrum De Schakel vzw in samenwerking met de Cultuurraad en het Stadsbestuur van Waregem. De twaalfde editie staat momenteel in een eindfase. De prijs staat open voor alle kunstenaars die niet ouder zijn dan 35 jaar en geboren of woonachtig zijn in Nederlandstalig gebied. Bij vorige edities was die maximumleeftijd nog 40 jaar. Tot26 november 2007 kunnen deze nog inschrijven. De kandidaten dienen daarvoor drie recente werken (maximale afmetingen: 2,5 op 2 meter) in te leveren op 30 november of 1 december. De laureaten worden bekendgemaakt op 11 januari 2008 bij de opening van een tentoonstelling met de geselecteerde werken, die loopt tot 3 februari 2008.
De tweejaarlijkse Gaverprijs voor schilderkunst was in 1981 een initiatief van de Waregemse Kultuurraad en had als doel jonge Nederlandstalige kunstenaars erkenning te bezorgen voor hun werk. De tweejaarlijkse organisatie wisselde aanvankelijk nog af met het Gaverjuweel, een toneelwedstrijd voor amateurgezelschappen in Vlaanderen. Het tweede initiatief is een zachte dood gestorven, maar de tweejaarlijkse Gaverprijs is momenteel al aan zijn twaalfde uitgave.Het is een organisatie van het Cultuurcentrum De Schakel, het Stadsbestuur en de Cultuurraad van Waregem. In het verleden is het winnen van de Gaverprijs vaak een springplank gebleken voor jonge kunstenaars. Op 11 januari 2008 kennen we de opvolger van Cédric Estercam, winnaar van de Gaverprijs 2006 (zie ook Wareber-archiefblog).
De Gaverprijs is een wedstrijd exclusief voorbehouden voor schilderkunst. Deze optie is nog altijd en volledig verantwoord vanuit de (internationale) actualiteit van het medium van penseel en doek. Met schilderijen wordt bedoeld: tweedimensionele kunstwerken die minstens voor het overgrote deel gemaakt zijn met verf (olieverf, acrylverf, waterverf, gouache, encaustiek, inkjet, etc.) op een drager. Zijn bijvoorbeeld uitgesloten: tekenkunst en grafische reproductietechnieken. Iedere kandidaat stuurt verplicht drie werken in die recent zijn, d.w.z. niet ouder zijn dan gemaakt in 2005, die niet behoren tot een openbare of particuliere collectie en die niet eerder in een wedstrijd werden bekroond. De bekroonde werken blijven eigendom van de kunstenaars, met uitzondering van één werk van de laureaat, die ermee instemt dat één door de jury aangeduid werk uit zijn of haar inzending gratis aan de Stad Waregem wordt afgestaan. De binnen zestig dagen na toekenning niet afgehaalde werken blijven onvoorwaardelijk eigendom van de organisatoren.
De Gaverprijs wil mensen onderscheiden en stimuleren die professioneel met schilderkunst bezig zijn, zij het tijdens een (hogere) opleiding, een postgraduaat of tijdens de moeilijke overgangsperiode tussen opleiding en onafhankelijke, individuele kunstenaarspraktijk. Het volledige wedstrijdreglement en de inschrijvingsformulieren vind je op de site van De Schakel. De prijzenpot voor de Gaverprijs bedraagt4000 euro. De winnaar krijgt 2500 euro en ook de volgende laureaten ontvangen respectievelijk1000en 500 euro. In de jury zetelen Jo Coucke, Norbert De Dauw, Hans Feys, Johan Pas en Cindy Wright. Met de opname van deze laatste in de jury is ingegaan op de terechte kritiek dat geen enkele vrouw zitting had in de jury.
We vernemen het overlijden van professor-emeritus en gewezen Vlaams polticus Chris(tiaan) Vandenbroeke (63 j.). Hij werd in Waregem geboren op 6 juli 1944 en hier gestorven op 16 oktober 2007.Hij blijft in herinnering als een gewaardeerd historicus in Vlaanderen met belangrijke publicaties en een gedreven Vlaams parlementslid (1995-2004) en federaal gemeenschapssenator (1995-2003). Hij overleed aan de gevolgen van een slepende ziekte. Zijn blijvend belang situeert zich vooral in Vlaanderen en tot buiten de landsgrenzen, maar hij was ook actief in zijn Waregem als gemeenteraadslid tijdens vorige legislatuur, het verenigingsleven, als volksmens en binnen het bestuur van de plaatselijke geschied- en heemkundige kring De Gaverstreke.
Het is niet eenvoudig om voor de vuist weg zijn verdiensten op te noemen voor Vlaanderen en voor Waregem. Chris Vandenbroeke was een belangrijk historicus en hoogleraar aan de rijksuniversiteit van Gent. Hij was vooral een autoriteit inzake demografie (historisch bevolkingsonderzoek) en publiceerde verschillende studies. Maar hij was ook actief bestuurslid bij de Waregemse Geschied- en Heemkundige kring De Gaverstreke en publiceerde ook hier enkele belangrijke bijdragen in hun Jaarboeken.
Chris Vandenbroeke genoot in Waregem onderwijs aan de lagere en secundaire school. Daarna studeerde hij Geschiedenis in Gent. Als doctor in de letteren en de wijsbegeerte (geschiedenis) aan de Rijksuniversiteit van Gent (RUG) werd hij er later professor sociale, economische en demografische geschiedenis van de Nieuwe Tijd. Als professor-emeritus betekende hij daar nog altijd veel voor zijn vakgroep. Hij blijft daar in herinnering als de grondlegger van de Gentse Historische School.
Niet alleen bij academici of historici maar ook bij het ruime publiek raakte Chris Vandenbroeke bekend, onder meer als auteur van enkele merkwaardige boeken. Zijn trilogie (De sociale geschiedenis van het Vlaamse volk, Vlaamse koopkracht en de toekomst van het Vlaamse volk) en zeker zijn Vrijen & Trouwen van de Middeleeeuwen tot heden werden bestsellers. Zijn lijst van publicaties op gebied van demografie, sociaal-economische en volksnationale geschiedenis is indrukwekkend. We hebben ondermeer nog weet van Vlaamse koopkracht. Gisteren, vandaag en morgen (1984) bij Kritak, De toekomst van de Vlaamse Beweging (1987) bij Lannoo en tientallen publicaties binnen de vakgroep. Hij werkte ook mee aan een hele reeks projecten, waarvan we ons ondermeer zijn bijdragen herinneren in de reeks over het schrijven van de plaatselijke geschiedenis. Daarbuiten waren er ook bijdragen in ondermeer Ons Erfdeel (vb kijk op verleden en toekomst van het Vlaamse volk, 1987, nr1).
Midden de jaren tachtig werd hij ook politicus en zoals het wel meer gebeurt met historici kwam hij terecht bij een Vlaams-nationaal georiënteerde partij, met name de toenmalige Volksunie. Hij was actief betrokken bij de uitbouw van de Volksunie. Hij was sedert 1986 voorzitter van het Lodewijk Dosfelinstituut, was van 1989 tot 1992 ondervoorzitter van de VU, daarna tot 1995 algemeen secretaris van de VU en van 1995 tot 2004 llid van de Vlaamse Raad eerst voor de VU en na het uiteenvallen voor diens erfgenaam de NVA. Van 1995 tot 2003 was hij ook senator aangewezen door de Vlaamse Raad. In 2001 kwam hij ook als lijstduwer en ondersteuner van project Open Stad in de gemeenteraad van Waregem.
Ook als politicus blijft een indrukwekkende lijst achter van publicaties, interviews, tussenkomsten in Vlaams parlement en senaat, Voor de pers was hij een welkome steun voor deskundige commentaar op de jaarlijkse bevolkingscijfers in Vlaanderen, maar ook in Waregem. Gedurende twee parlementaire legislaturen realiseerde hij alleen al in het Vlaams Parlement tientallen voorstellen van decreet (29), voorstellen van resolutie (28), met redenen omklede moties (36), moties betreffende een belangconflict (4), moties over beroep bij het Grondwettelijk Hof (7),moties voor raadpleging van Raad van State (5), amendementen (155), actuele vragen (16), vragen op uitleg (66),interpellaties (52),schriftelijke vragen (137), mondelinge vragen (11), enz.
We kennen hem als een gedreven persoonlijkheid. Uit zijn periode in de Waregemse gemeenteraad herinneren we ons een aantal tussenkomsten, waaruit vooral zijn sociale bekommernis en zijn positieve instelling in het belang van alle Waregemnaars bleek. In de gemeenteraad van november wordt hij herdacht met een minuut stilte.
De begrafenisplechtigheid vindt zaterdag 20 oktober om 11uur plaats in de dekenale kerk van Waregem.
Voetbalclub SV Zulte-Waregem heeft het stadsbestuur achter zich gekregen voor een uitbreiding van het Regenboogstadion, dat ook nog voor 99 jaar in erfpacht alleen zou worden toevertrouwd aan deze voetbalvereniging. Deze optie is ingebed in een globaal Masterplan voor de recreatiezone Stadion, waarbinnen de atletiekpiste verdwijnt uit het Regenboogstadion en er een nieuwe infrastructuur voor de zowat 500 atletiekbeoefenaars komt aan de rand van de recreatiezone in de uitbreiding van het Stadion. Op 24 oktober is er nog een belangrijke vergadering met verantwoordelijken van de Provincie, die moet leiden tot groen licht van de provinciale overheid voor de nieuwe plannen van het bestuur van SV Zulte-Waregem op het Regenboogstadion.
Van het provinciebestuur verwachten het stadsbestuur en de voetbalclub uit eerste klasse het fiat om op de site met het Regenboogstadion een stedelijk ruimtelijk uitvoeringsplan te maken. Dan beschikt het stadsbestuur, dat eigenaar is en blijft van het voetbalstadion, over meer armslag om de verdere evolutie van de vernieuwde inkadering sneller te laten vooruitgaan. De bespreking van 24 oktober met de provincie moet ook meer duidelijkheid brengen over mogelijke extra beperkingen die de provincie nog oplegt. Concreet hoopt de leiding van SV Zulte-Waregem op een goedkeuring voor een stadion in U-vorm met de nieuwe tribune achter het doel (kant parking Waregem Expo) die dan één geheel vormt met de andere twee tribunes.
Het worden beslissende weken voor de geplande ingrijpende uitbreiding van het Regenboogstadion. Als de vergadering van 24 oktober met de provinciale diensten van Stedebouw voldoende perspectieven biedt, kan de voetbalclub beginnen met de opmaak van de definitieve plannen. Zonder vertraging kunnen deze tegen Pasen worden afgewerkt. In de meest optimistische prognoses zouden de werken dan effectief kunnen starten in oktober volgend jaar en kan dan in het beste geval het nieuwe stadion tegen voorjaar 2010 in gebruik genomen worden.
Met het oog op een moderne voetbaltempel werd een half jaar geleden al een masterplan goedgekeurd. Er circuleren al schetsen van projectontwikkelaar Midreth uit Nederland. Naar verluidt heeft de eersteklasseclub ook al het kapitaal bijeengebracht voor de investering, die wordt geraamd op 15 tot 25 miljoen euro. Om de capaciteit van 8.600 zit- en staanplaatsen op te trekken tot 12.000 à 14.000 zitjes wordt het voetbalstadion dichtgebouwd met een nieuwe tribune achter het doel aan de kant van de Zuiderlaan. Het Regenboogstadion moet dan een gezellig U-vormige kuip worden met een nieuw dak dat alle tribunes zal overspannen. Van de gelegenheid wordt ook gebruik gemaakt om het terrein vijf meter te verbreden en ook een stuk langer te maken. Dat moet dan alle twijfels wegnemen over reglementaire afmetingen van het speelveld. De verbreding gebeurt aan de kant van de hoofdtribune. De tribune aan de kant van het water zal er tien of twaalf rijen bij krijgen zodat ook die tot aan het voetbalveld komt.
Na de professionalisering van de club dit jaar is de commercialisering van het stadion een absolute topprioriteit voor de nabije toekomst. Voorzitter Willy Naessens van Dakwerken Naessens denkt in dit verband aan de uitbating van een hotel, eventueel toch met inbegrip van een klein casino, flats, kantoren, een feestzaal, een restaurant, een fitnessruimte, een fanshop en een bowling. Daarvoor rekent de club op private investeerders. In dat kader kwam Heidi Sellaslagh uit Boom de club ook vanaf 1 oktober versterken als commercieel manager, die de contracten met de investeerders moet afwerken. Er komt echter zeker geen winkelcentrum omdat de club de handelaars in het centrum niet tegen de borst wil stoten.Een sportwinkel behoort wel tot de mogelijkheden.
Om dit te kunnen realiseren verwacht SV Zulte-Waregem dat de stad het stadion voor 99 jaar in erfpacht geeft aan de club. Dat moet het voorwerp worden van een beslissing van de gemeenteraad. Daar wil men nog afwachten hoe het dossier verder evolueert.
Vast staat dat de atletiekpiste in het stadion verdwijnt. De tweede tribune komt dan dichter bij het speelveld en vooral achter het doel kant Expohal komt ruimte vrij voor de bijkomende tribune. Voor vzw Atletiek Zuid komt er een nieuwe piste met acht banen rond oefenveld twee op de hoek van de Zuiderlaan en de Verbindingsweg met inbegrip van een nieuwbouw met kleedkamers, douches en een cafetaria. De huidige business seats in de hoofdtribune worden na het bijbouwen van een extra verdieping omgetoverd tot loges waarvan de vensters kunnen openschuiven om de sfeer in het stadion op te snuiven. Deze formule is populair in Engeland en Nederland, maar staat nog in zijn kinderschoenen in eigen land. Enkel Racing Genk heeft dergelijke loges, terwijl ook AA Gent ze zal voorzien in haar nieuw stadion.