IJsdansgroep Karelia opent IJspiste in Park Casier
Vanaf 7 december 2007 tot 6 januari 2008 staat opnieuw een overdekte ijspiste aan het kasteel in het stedelijk park te Waregem. Voor het vierde jaar op rij kan het schaatsgebeuren en de aangepaste verlichting het eindejaarsgebeuren in het Waregemse centrum opfleuren. Op vrijdag 7 december om 19 u. opent ijsdansgroep Karelia uit Gullegem de schaatspiste voor het publiek. Daarna kan iedereen zijn schaatskunsten demonstreren. Elke dag bemannen diverse verenigingen de 4 tuinhuisjes. Geïnteresseerde verenigingen kunnen zich nog steeds melden bij de infodienst.
Kunstschaatsclub Karelia bestaat reeds 29 jaar en één van de trainers is de Waregemse Sofie Jouine. Karelia zal enkele ijsschaatsdemos aan het Waregemse publiek tonen. Zo zullen hun allerjongste leden van 5 en 6 jaar een kerstgroepnummer brengen. Het hoogtepunt wordt ongetwijfeld de voorstelling van hun ijsdansgroep Apollo-team. Het team is vorig jaar uit een grap ontstaan. Dit jaar zijn ze reeds Belgisch kampioen en vorige vrijdag kon u ze nog bewonderen tijdens de laatste skate-off van Sterren op het ijs.
De ijspiste is elke weekdag open van 17.00u tot 21.00u. Op woensdag kun je er terecht vanaf 14.00u. In het weekend en tijdens de schoolvakantie kun je schaatsen van 11.00u tot 23.00u. Ook tijdens de feestdagen is de schaatspiste open. Op kerstavond en de vooravond van Nieuwjaar van 11.00u tot 14.00u en op kerstdag en Nieuwjaardag van 14.00u tot 23.00u Een schaatsbeurt kost 3 euro. Het gebruik van schaatsen is hierbij inbegrepen. Groepen vanaf 15 personen kunnen een groepsticket reserveren bij de infodienst van het stadshuis van Waregem via info@waregem.beof 056/ 62 12 39.
Eind 2004 stapte Waregem mee met deze eindejaarstrend. Het toenmalig stadsbestuur vond dat het als vijfde stad in West-Vlaanderen op dit vlak niet langer aan de kant kon blijven staan. De attractie stond toen nog opgesteld vlak voor het kasteel. Eind 2005 werd geopteerd om de ijspiste op te stellen op de festivalweide achter het kasteel, waar meteen meer plaats was voor de gebruikelijke stalletjes. Bijkomende attractie vormde de feeërieke verlichting en ook het met rode loper aangelegd parcours naar de Stationsstraat en door de tuin naar de markt werd op prijs gesteld. Dit jaar wordt het succesvolle scenario van de vorige jaren herhaald.
De ijspiste in het stedelijk kasteelpark Casier telde vorig jaar 12.413 schaatsers, of172 meer dan in 2005-2006. Ook dit jaar moet dit aantal kunnen bereikt worden. Daarvoor worden opnieuw een aantal activiteiten geprogrammeerd, al hebben we daar op het ogenblik nog geen zicht op. Er zal alvast savonds terug kunnen geschaatst worden in de prachtig verlichte sfeer en achteraf zal men kunnen genieten van één of andere warme of koude drank aan de tuinhuisjes. De infodienst coördineert de bezetting van deze tuinhuisjes en ziet erop toe dat er diversiteit is in het aangebodene.
Langs de ijspiste worden opnieuw vier tuinhuisjes geplaatst. De Waregemse verenigingen (geen handelaars) krijgen de kans om dranken en versnaperingen te verkopen waardoor hun clubkas wat gespijsd wordt. Er is één tuinhuisje voorzien voor de aangesloten leden van de cultuurraad, één voor de sportraad, één voor de jeugdraad en het vierde staat ter beschikking voor niet-aangesloten Waregemse verenigingen.
Tijdens de schooldagen wordt overdag opnieuw voorrang gegeven aan scholen en bedrijven om te schaatsen.Scholen kunnen tijdens deze periode reserveren voor kleuters van 10.00 u. tot 11.30 u. andere van 10.00 u. tot 16.00 u.Bedrijven en groepen kunnen mits (verplichte) reservatie schaatsen van 11.30 u. tot 16.00 u.Groepsticketten (vanaf 15 personen) kosten 2 euro per persoon en moeten vooraf afgehaald worden aan de infobalie van het stadhuis. Individuele tickets kosten 3 euro, de schaatsen zijn steeds in de prijs begrepen. De vzw Tandem zorgt wellicht terug voor de dienstverlening bij het aanbinden van de schaatsen.
De openingstijden zijn:
alle weekdagen: 17.00u. - 21.00u., ook op woensdag van 14.00u. tot 17.00u.
weekends (vrijdag, zaterdag, zondag) & tijdens de schoolvakantie: van 11.00u. - 23.00u.
vooravond kerstdag en nieuwjaar: 11.00u. - 16.00u.,
Kerstdag en Nieuwjaarsdag: van 14.00u. tot 23.00u.
scholen groepen 10.00u. - 16.00u.
Dagelijkse onderbreking: 16.00u. - 17.00u. voor reiniging piste
Scholen kunnen tijdens deze periode reserveren voor kleuters van 10.00 u. tot 11.30 u. andere van 10.00 u. tot 16.00 u.
Formatieberaad inspireert Beritos tot Belgisch kunstwerk
Gilbert Vangampelaere, alias Beritos, heeft naar aanleiding van de aanslepende regeringsonderhandelingen reeds twee maanden geleden een Belgisch kunstwerk gemaakt. Het is een buste geworden die België voorstelt nu en in de toekomst. Deze Belgicistische buste is samen met enkele andere werken te bezichtigen bij Dovy keukens, Gentseweg 467, te Sint-Eloois-Vijve. Al wekt de huidige politieke wending in federaal België onspersoonlijk niet diezelfde opwelling op, dan heeft deze kunstzinnige uiting van de geboren Waregemse kunstenaar zeker zijn plaats bij de wellicht historische omstandigheden dit jaareinde voor de verdere leefbaarheid van deze staat.
De beweegredenen van de kunstenaar bij het scheppen van deze creatie zijn duidelijk. Met zijn werk wil hij zich zoals andere Belgicistische initiatieven afzetten tegen zogenaamde seperatisten, die aansturen op het einde van België.Gilbert Vangampelaere stuurde ons volgende motivering : Onze politici hebben de mond vol van één Europa, maar kunnen amper ons klein landje samenhouden. Sommige partijen spreken steeds van de geldstroom naar Wallonië, maar beseffen die politici wel hoeveel geld er naar Europa gaat? Eigenaardig genoeg willen die mensen wel hun geld delen met Europa, maar niet met landgenoten.
Waar politici moeten aan werken zijn punten als werkzekerheid, betaalbare gezondheidszorg en energiefactuur en pensioenen die betrouwbaar zijn. Maar nee, ze kibbelen liever over communautaire futiliteiten waar wij burgers geen bal aan hebben. Politici van nu willen ons België zoals vroeger in stand houden, maar dit is niet meer realiseerbaar. Men moet herstructureren, zoals bedrijven doen. België samenhouden, maar op een heel andere manier. Politici moeten meer naar de toekomst kijken en niet naar hun eigen profijt en prestige. Steeds vervallen in het oude patroon is slecht voor de toekomst, ofwel kunnen ze niet beter. De Belgische burger wil niet liever dat alles samenblijft, op enkele heethoofden na, aldus nog de kunstenaar.
Bij de Belgische creatie maakte hij bijhorende tekst:
België
Ons klein, gezellig en sappig landje
zo prikkelbaar en voorspelbaar
Waar separatisme taboe is
maar een dreigende realiteit wordt
Waar hypocrisie en foefelen een sport is
maar gedekt wordt met de warme mantel
Waar de façade van de vlag verzorgd is,
maar de keerzijde een warboel
Toch is het goed vertoeven in België
samen en elk op zijn manier
(Beritos)
Repliek
Met deze bijdrage wagen we ons ver buiten de Waregemse context. De ongewone situatie, waarin ons land vandaag is verzeild geraakt, en respect voor vrije meningsuiting bewegen ons er echter toe om het onderwerp niet uit de weg te gaan. Analoge oprispingen (ont)sierden ook al op de bushokjes langs Waregemse wegen en ondermeer in de Waregemse lokalen van de vakbonden worden de bezoekers al weken agressief opgeroepen om de petitie Red de solidariteit te ondertekenen. Reeds tien jaar wacht het Vlaams Parlement op uitvoering van zijn vijf resoluties over de noodzakelijke verdere staatshervorming. Het is niet meer dan normaal dat over deze verzuchtingen van alle Vlaamse partijen nu wordt onderhandeld.
Voor veel Vlamingen krijgt het Belgicistische discours in het kader van de huidige regeringsonderhandelingen de perceptie van een steunbetuiging aan het 'non' van de Franstalige politici tegen elke stap naar een 'leefbaar of werkbaar België'. In de huidige onderhandelingen gaat het geenszins om een splitsing, maar juist een zoeken naar een betere structurering voor een België, dat ook in de toekomst werkbaar kan blijven. De afgelopen jaren is door eenzijdige beslissingen (splitsing wapenleveringen Nepal, Fancorchampswet, extra miljarden voor Franstalig onderwijs, ...) en negeren van arrest van Arbitragehof ernstig afbreuk gedaan aan een evenwichtig democratisch Belgisch model. Ook het feit dat er momenteel zelfs geen geldige federale verkiezingen meer kunnen doorgaan, kunt ge niet op rekening schrijven voor de zogenaamde 'seperatisten' uit Vlaanderen...
Ook het door de vakbonden en BVs gepatroneerde petitie Red de solidariteit lijkt sterk op een steunbetuiging voor het Waals model van Belgique en een rem op het federaal uitwerken van een werkbaar België voor de toekomst. Op het ogenblik dat we op weg zouden kunnen gaan naar een leefbaarder België met bijhorend een beter op de eigen deelstaat afgestemd responsabel beleid of wanbeleid is de petitie veeleer een misplaatst politiek signaal. Het huidig beleid is zeker geen voorbeeld van hun bewering dat de Vlaamse politieke leiders (Leterme) minder solidair zouden zijn dan de Franstalige (Reynders)
De petitie Red de solidariteit is in de praktijk een pleidooi voor het behoud van het door de kiezer afgestraft beleid, waarin de afschaffing van de hoogste belastingsschalen en andere blijvende belastingscadeaus aan de kapitaalkrachtigen belangrijker was dan solidariteit voor een sociaal- en armoedebeleid. Het voorbeeld van het beleid van de afgelopen jaren leert ons dat Reynders, Di Rupo en co juist bestaande solidariteit tussen rijk en arm hebben afgebouwd, terwijl in Vlaanderen wel een meer evenwichtige inkomensverdeling werd nagestreefd. Een grotere solidariteit van Vlaanderen met Wallonië ondersteunt op die manier alleen de Franstalige politici en brengt geen oplossing voor de behoeftigen in Wallonië. De petitie is teveel een solidariteitsactie voor Paars en de arrogante FDF-bourgeoisie en een rem op een leefbaar federaal België met respect voor de grondwettelijke regels
Momenteel loopt in de hal van Cultuurcentrum De Schakel nog tot en met zondag 9 december de jaarlijkse collectieve tentoonstelling van de schildersgilde De Vierschaere. Deze is gratis te bezoeken van 10 tot 12 en van 14 tot 17 uur. U treft er 82 genummerde werken van zeventien verschillende leden van de Waregemse Schildersgilde. De kunstkring werd gesticht op 23 september 1937 en bestaat dus dit jaar 70 jaar.
Bewuste 23 september 1937 werd een vergadering belegd in het café De Gouden Duif op de markt in Waregem. De oproep werd beantwoord door Albert Desmet, Wilfried Verschuere, Joris Dheedene, José Devos, Hervé Destoop, Julien Bracke, Gust Wijnsberghe, Antoon De Cooman. Deze groep pioniers besliste tussen pot en pint om te verzamelen onder de naam van Schildersgilde De Vierschaere. Het jaar daarop volgde een eerste ledententoonstelling.
In maart 1939 verhuisde de kunstkring naar een nieuw lokaal in de Palmer Putmanstraat. De gezamenlijke tentoonstelling ging dat jaar door bij de lokalen van de Paters Oblaten. De daaropvolgende oorlogsjaren zorgde voor moeilijke contacten, maar toch zijn uit die periode enkele activiteiten bekend. De kunstkring werd in 1941 onder de benaming Sint Lucas aanvaard bij de cultuurverenigingen van de gemeente. De vergaderingen gingen weliswaar door in het gemeentehuis te Nokere onder het voorzitterschap van Wilfried Verschuere, die de eerste voorzitter Albert Desmet verving. Op 25 november 1941 organiseerde de schildersgilde een gezamenlijke tentoonstelling ten bate van Winterhulp Waregem en deze bracht de ronde som op van 10.126 frank.
In 1942 werd Roger De Backer uit Machelen lesgever van de kring. Voor 1943 noteren we een tentoonstelling in Wakken van gildeleden Leon Beel en Jules Bossuyt en op 27 februari 1944 stelde de schildersgroep tentoon in het Parthenon te Gent. Voorzitter Wielfried Verschuere vertrok in 1945 als militair naar Duitsland, waar hij bij de dienst voor Economische Recuperatie hielp om talloze door de Duitse bezetter ontvreemde kunstschatten terug naar ons land te brengen. In 1947, wanneer de schildersgilde een nieuwe thuis vonden in Vaders Woud, werd Leon Coppens aangeduid als nieuwe voorzitter.
In 1947 sloot Schilderskring Sint Lucas (benaming Sint-Lucas werd in 1949 bij de samensmelting van actieve kunstverenigingen op vraag van André Demedts alleen voorbehouden voor het overkoepelend Waregems Kunstverbond, waarna uiteindelijk opnieuw werd geopteerd voor De Vierschaere) zich aan bij de Frans-Vlaamse Kultuurdagen met een tentoonstelling over het Vlaams Impressionisme. Deze tentoonstelling werd toen geopend door de Antwerpse kunstreservator Van Beselaere. Op 18 november 1948 volgde een tentoonstelling over het expressionisme in de zaal Memlinc.
Uit de nota n.a.v. de viering van het 25-jarig jubileum op 9 juni 1962 vermelden we nog enkele opmerkelijke feiten. In 1954 kreeg de kring na enkele jaren wegdeemsteren een nieuwe impuls van Roger De Backer, maar het gemeentebestuur stond slechts na lang aandringen een subsidie van 2000 frank toe voor de vernieuwde groep van 19 leden. Voor 1955 noteren we opnieuw een tentoonstelling, dit keer in wat het gemeentelijk museum te Waregem wordt genoemd (Kan ons iemand daar meer informatie over bezorgen, waarvoor dank). Op 10 december 1955 was er een souper-dansant, waar iedere deelnemer een schilderij ontving.
In 1958 organiseerde de Schildersgilde een eerste prijskamp voor teken- en Schilderkunst met 512 inzendingen, die werden tentoongesteld in het gemeentehuis. Van 1 tot 11 mei 1959 was er de gezamenlijke tentoonstelling Lied van mijn land in het gemeentehuis, geopend door de toen nieuwe voorzitter Marcel Van Calgergh. Toen huisde de schildersgilde in het een paar jaar later gesloopte lokaal naast het oud Postgebouw in de Stationsstraat. In dat lokaal werden lessen gegeven in tekenen en schilderen voor jongens en meisjes vanaf 14 jaar.
Een andere belangrijke tentoonstelling was van 15 tot 24 april 1961 Kunst in Waregems bezit met 22 waardevolle werken, die voor een bedrag van 1,2 miljoen frank werden verzekerd door het gemeentebestuur. Op 23 mei 1962 kon De Vierschaere zijn intrek nemen in een nieuw lokaal op het Torenhof.
Om aan te sluiten naar de hedendaagse werking kunnen we nog meegeven dat het huidig lokaal naast het stedelijk zwembad dateert van 1977 en wordt gedeeld met de Duikersclub. Het is daar voor de leden bij de veertiendaagse bijeenkomsten telkens weer gezellig vertoeven bij een echte vriendenkring. Jaarlijks wordt het resultaat getoond op de traditionele tentoonstelling in De Schakel. Schildersgilde De Vierschaere leverde voor de Horse Parade in 2005 het paard Bartabas, dat alle bezoekers aan de paardenstad hartelijk welkom heet aan het station.
Van 1 tot en met 9 december worden in De Schakel werken tentoongesteld van Herwig Vandercruyssen, Veronique Derore, Beatrice Callens, Maurice Vandenbossche, Mieke Moerman, Jeanette Deprez, Laurent Gevaert, Remi Terras, Ethel Minjau, Marie-Jeanne Amelynck, Nicole Nachtergaele, Mieke Taillieu, Rita Dejager, Christiane Nachtergale, Odette Bijls, katrien Vandevelde en Laurette Werniers.
Vandaag 30 november 2007 verlieten bij de voormiddagpauze van 10 u. een grote groep leerlingen van het VTI de school en verzamelden aan het station. Ze geven spontaan gevolg aan een oproep die eerder deze week via het internet werd gelanceerd om het scholierenprotest in Nederland te kopiëren in ons land. Analoge acties speelden zich naar verluidt op hetzelfde moment ook af in Veurne en Oudenaarde. De spontane actie werd ook afgesproken via sms-verkeer. Telkens verlieten een honderdtal leerlingen tijdens de voormiddagpauze hun school en trokken door de stad naar andere scholen om ook daar leerlingen naar buiten te lokken. In Waregem startte de actie op het VTI in de Toekomststraat.
Het protest in Nederland draait rond het optrekken van het aantal lesuren. Die problematiek stelt zich in ons land niet, maar niettemin kwam er deze week een oproep naar scholieren om ook in België op straat te komen. Het blijkt verder te gaan dan louter solidariteit met hun collegas in Nederland. Wat het VTI betreft voelen de leerlingen zich op dat vlak ookverongelijkt, wat misschien kan verklaren waarom de spontane actie daar meer succes kende. De scholieren van het VTI stellen vast dat hun aantal lesuren veel hoger ligt dan het verplichte aantal. Bovendien willen ze ook hun ongenoegen laten blijken tegen het feit dat ze ondermeer op vrijdagnamiddag tot veel langer op school moeten blijven dan hun collegas van het college en de markt. Bij onze tocht naar informatie bij schooldirecties, politie, andere scholieren en getuigen hoorden we toch regelmatig dezelfde vaststelling, dat de actievoerders geenszins op de hoogte waren over de inhoud van de actie in Nederland.
De leerlingen van het VTI gingen langs het Koninklijk Atheneum en het H.Hartcollege met de bedoeling om ook daar leerlingen buiten te lokken. Mede door de blijkbaar vooraf geïnformeerde directies was het aantal leerlingen, die zich bij de actie aansloten, eerder klein. Volgens commissaris Michaël Vanden Heede namen in totaal toch zowat 150 scholieren aan de actie deel.
Commissaris Michaël Vanden Heede: ,,De lokale politie van de zone Mira hebben gezorgd voor een omkadering van de actievoerders. Er werd ook telkens een ploeg geposteerd aan de in- en uitgangen van de scholen. Het was niet eenvoudig om een zinnige uitleg te bekomen als motivering voor de actie. Het leek voor de leerlingen eerder een leuk verzetje. Wel moet onderstreept dat de actie niet ontaard is in vandalisme. De actievoerders hebben zich goed gedragen binnen de goede omkadering. Enkele kopstukken werden preventief benaderd voor identificatie .
Het gaat vooralsnog over een spontane actie. Ze waren vanmiddag nog niet van plan om de lesactiviteiten deze namiddag te hervatten. Toch hebben ze nog geen concreet idee om hun spontane blijk van ongenoegen om te buigen tot een georganiseerde actie. Het lijkt wenselijk om hun grieven te concretiseren en deze met een delegatie in eerste instantie te gaan verdedigen bij directie. Daaruit kan nuttige informatie komen om op termijn tot een oplossing te komen voor hun grieven
35e Jaarboek van Geschied- en Heemkundige Kring De Gaverstreke
Op 11 december verschijnt het 35ste jaarboek van de Geschied- en Heemkundige Kring van Waregem De Gaverstreke. We vonden en bestudeerden nieuwe gegevens die een aanvulling betekenen voor onze kennis over Waregems verleden. Andere zaken werden op een rijtje gezet. Het is opnieuw een uitgebreide uitgave van 542 blz.
35 jaar terug verscheen het eerste jaarboek, dat uitverkocht is. We stelden dan meerdere vragen over het schild van Waregem. Hoe kwam men er aan en wat betekenen de verscheidene figuren die erop prijken? Intussen werd gezocht en ook gevonden. De resultaten van dit zoekwerk van André Vandewiele verschijnen nu in een eerste artikel over het Waregems wapenschild.
Na het artikel in verband met de voorouders van André Demedts vorig jaar, kunnen we nu nog verder teruggrijpen naar de 14de en 15de eeuw. Ook over hen raakte Jo Demedts heel wat op het spoor. Hij kadert het daarbij in het toenmalig tijdsgebeuren.
Wapenbezit in Waregem rond het jaar 1800 werd vorig jaar behandeld. Etienne Ducatteeuw heeft het ook opgespoord voor Beveren-Leie. We kunnen het aanbieden samen met de geschiedenis van de Beverense pastorie, die intussen verdwenen is.
Het is het vierde jaar dat we de bespreking van een aantal herbergen uit Desselgemkunnen voorleggen. Er is in de tijd veel veranderd. Deze verandering weerspiegelt zich in de herbergen die kwamen en gingen. Wellicht vinden ouderen hier een stukje verleden in terug. Daarbij komen ook de bewoners aan bod, want ook zij bepaalden voor een deel het leven in de gemeente. Etienne Ducatteeuw en Bernard Delange componeerden dit artikel na de vele opsporingen die ze deden, in zover ze konden. Het blijft een document voor latere tijd.
Anzegem telde in de laatste eeuwen meerdere priesters, broeders en missionarissen. Frans Speleers ging ze opzoeken en raakte naast hun foto ook een stuk van hun levensloop op het spoor. Het zijn geen volledige biografieën, maar hij biedt hun leven in een notendop aan. Vindt je er ook familie in terug? En nu kan je achterhalen wat ze voor velen betekend hebben.
Eerder verschenen de Anzegemse plaatsnamen die her en der te localiseren zijn. Maar Luc Goeminne zocht naar hun oorsprong en haalde er de Romaanse Namen uit.
Liefhebbers van oudere tijden vinden hun gading bij twee artikels van de hand van Rik Castelain. Hij heeft het over een correctie in verband met de familie van der Vichten uit de 15de eeuw. Met de familie Decabooter komt hij ook uit een middeleeuwse hoek. Het wordt een mooie verrijking.
Ook over de laatste wereldoorlog valt er iets te lezen in het nieuwe jaarboek. Davy De Winter vertelt ons over de tewerkstelling van Ingooigemse arbeiders in nazi-Duitsland. Aan de hand van hun brieven zocht hij naar hun belevenissen en hun leven daar.
En Vijve? Natuurlijk komt ook Vijve aan bod. Over de politieke evolutie van St.-Eloois-Vijve weten we intussen al meer dank zij de artikelen van Marcel Delmotte. Hier bieden we een novelle aan van de Vijfse Anna Germonprez, die in Vijve een straatnaam heeft. Maar meteen zoeken we daardoorheen naar het onderscheid tussen geschiedenis en fictie.
Wie kent er Aleydis niet? Al bestaat dit instituut voor verpleegkunde in Waregem pas sinds 1960, toch heeft al een hele ontwikkeling achter de rug. In 2005 namen de laatste zuster van het Geloof daar afscheid. Het is dan ook een passende gelegenheid om dit instituut, dat zij hebben gesticht, eens uit de doeken te doen. Het zal wel heel wat van de oud-studenten en leerkrachten wel interesseren hoe ook zij daar een steentje hebben bijgebracht.
Maar er komt over Waregem nog meer in dit boek. We grijpen terug naar de jaren van de Franse revolutie (1792-1815). De landbouw was dan nog toonaangevend. De verwijzing van Waregem naar paarden en paardenhouders was dan ook al een werkelijkheid. Wie waren dan de paardenhouders? Meerdere hoeven uit die tijd kennen nu nog naam en bestaan. André Braet ging zoeken en vragen naar hun ligging en hun bewoners. Naast een illustratie zullen meerdere landbouwers er nog hun voorgeschiedenis in terugvinden en de paarden van toen.
Herbergen waren vroeger het centrum van het sociale leven. Dat was op Nieuwenhove niet anders. Daarom ging Norbert Folens op zoek naar die herbergen waarrond zoveel gebeurde en tot stand kwam. Meteen komt een stukje leven van Nieuwenhove naar voren.
Hebt U de tentoonstelling in het Waregemse stadhuis bezocht in verband met Wonen en Welvaart in Waregem? Of hebt U het begeleidend boek gelezen? Hier komt een samenvattende bespreking van Ellen De Clercq en Sandrine Coorevits. Meer nog, over de wijk Het Torenhof is een geschiedenis te vinden van de hand van Adriën Coucke, die er zelf woont.
Nog enkele kleinere mengelmaren over de Beverse dorpskerk en een liedjesboek van Charles-Louis Putman mogen we eraan toevoegen. Her en der gesprokkelde teksten over de streek, die meerdere jaren op de wachtlijst stonden wegens plaatsgebrek, kunnen nu ook het daglicht zien.
Daarmee verschijnt dit jaar een nieuw jaarboek met meer artikels dan naar gewoonte, maar ze zijn allen kleiner van omvang. Het 35e jaarboek kost in voorverkoop 20 Euro op nr. 068-0503010-92 van de Geschied- en Heemkundige Kring Waregem. Het kan afgehaald worden op de bijeenkomst van 11 december om 19.30 u. in De Schakel of bij de medewerkers.Na nieuwjaar ligt het in de boekhandel voor de prijs van 25 Euro.
In het kader van de Europese erkenning voor de uitbouw van de binnenvaart op de Leie, willen we hier ook even grasduinen in het vergevorderd ontwikkelingsplan voor de Leievallei. In 2004 werd in dit verband door de Vlaamse overheid uit een uitgebreid studiewerk een concreet beleidsplan opgesteld met voorstellen voor ruimtelijke uitwerking. Rekening houdende met de lopende beleidsplannen ziet de Vlaamse Gemeenschap de Leie tussen Wervik tot Deinze als een groene riviervallei. Het beleidsplan omvat ook voorstellen voor concrete ruimtelijke uitwerking overal langs de loop van de Leie.
De ruimtelijke visie biedt een duurzaam raamwerk voor de komende jaren, waarin niet alleen
nieuwe, maar ook lopende plannen worden gekaderd (o.a. de ruimtelijke beleidsvisies op
gewestelijk, provinciaal en lokaal niveau). De visie doet geen uitspraak op het niveau van een
sequentie, maar over het geheel van de Leievallei, door dieper in te zoomen op de
ontwikkelingspotenties van de vallei vanaf het water. Gecombineerd met de landschappelijke en historisch-geografische kwaliteiten wordt een landschappelijk raamwerk opgebouwd, dat bestaat uit twee belangrijke pijlers. Enerzijds hebben we de (natuurlijke) meanderende Leie als zachte ruggengraat. Als belangrijke doelstellingen staan hier de opwaardering of bescherming van het cultuurhistorische landschap en van de ecologische waarden voorop. De artificiële, gekanaliseerde Leie als harde ruggengraat betekent anderzijds economie en kan in de gewenste ontwikkeling ondermeer betekenen dat enkel watergebonden bedrijven op weloverwogen plaatsen gekoppeld worden aan het kanaal.
Gebied: St.-Baafs-Vijve St.-Eloois-Vijve
Volgens het Geïntegreerd Strategisch Plan behoort het gebied aan de Leieoever in Sint-Eloois-Vijve tot de zone waar de Leie en de Leievallei onderdeel zijn van de open ruimtegebieden. Reïntegratie van de Leie in het omliggende landschap staat daarbij voorop,
samen met het vrijwaren van het landelijk karakter. Dit gebied wordt gekarakteriseerd door de meanders van St.-Baafs-Vijve Hooie en Knok en de meander van Schoondale.
De meanders worden terug aangekoppeld op de gekanaliseerde Leie, mits de bouw van in- en uitlaatconstructies ten behoeve van gericht waterbeheer. Voor de meander van St.-Baafs-Vijve Knok gebeurt dit tweezijdig, voor de andere meanders éénzijdig. De meander van St.-Baafs-Vijve Hooie dient eerst (gedeeltelijk) weer opengegraven te worden. De meander van St.-Baafs-Vijve Hooie wordt ontwikkeld in functie van natte natuur, eventueel met een broekbos in de meanderbedding. In het binnengebied van zowel de meander van St.-Baafs-Vijve Knok als Schoondale dienen de ecologische potenties geoptimaliseerd te worden in het kader van natuurontwikkeling, evenals langs de monding van de Schoondalebeek. De Schoondalebeek kan in een latere fase (bij goede waterkwaliteit) terug worden aangekoppeld op de meander; hierdoor kan ook winterse vernatting worden bewerkstelligd door beekwater.
Ter hoogte van de meander Schoondale wisselt het verharde jaagpad langs de gekanaliseerde
Leie van linkeroever naar rechteroever d.m.v. een nieuw te bouwen fietsersbrug over de
gekanaliseerde Leie. Deze inrichting moet voorkomen dat verder stroomopwaarts een conflict
ontstaat tussen het recreatieve verkeer langs de gekanaliseerde Leie en de industriële functie
op linkeroever. In het kader van de verdere inrichting van het gebied zijn nog volgende punten aan de orde:
* voorzien van secundaire recreatieve routes (inclusief fietsersbrug of voetveer over de
meander) om de kern van St.-Baafs-Vijve recreatief te linken aan het binnengebied van de
meander Knok en de jaagpaden langs de Leie (al gerealiseerd).
* voorzien van landschappelijk aangepaste groenbuffering t.h.v. storende bebouwing
* aanleg van een kaaimuur t.b.v. watergebonden industrie aan het bedrijventerrein van
Schoondale. Hierbij dient een oplossing gezocht te worden om het passeren van recreatief
verkeer op een veilige manier te laten verlopen.
* de herinrichting van oeverzones parallel aan de gekanaliseerde Leie, waar overbodige
dijken worden afgegraven en bomen als lijnstructuur plaats ruimen voor een andere
landschappelijk gepaste invulling
* ecologisch herstel van beekvalleien van zijwaterlopen
Gebied: Ooigem - Wielsbeke
Het gebied behoort tot de zone waar de Leie en de Leievallei onderdeel zijn van de open
ruimtegebieden. Reïntegratie van de Leie in het omliggende landschap staat daarbij voorop,
samen met het vrijwaren van het landelijk karakter. Het gebied wordt gekenmerkt door de
aanwezigheid van een grote langsliggende meander op linkeroever die doormidden gesneden
wordt door het kanaal Roeselare-Leie en zodoende de twee meanderdelen van Wielsbeke
Stamphoek en Ooigem Munkenhof vormt (de nota van 2004 heeft het inderdaad over Ooigem Munkenhof, alhoewel de site Munkenhof in 2000 ook officieel definitief bij Desselgem mocht blijven).
Het binnengebied van de meander van Wielsbeke is reeds sterk industrieel ontwikkeld. De
industriële activiteiten dienen beter ingepast te worden in de omgeving door een landschappelijke afwerking van het grondspeciestort van W&Z en de aanleg van buffergroen
ter hoogte van de containerterminal. In de omgeving van de meander Munkenhof kunnen de
ecologische potenties verder geoptimaliseerd worden, aansluitend op het iets verder gelegen
Ooigembos.
In het kader van de verdere inrichting van het gebied zijn nog volgende punten aan de orde:
* aanleg van een passeerstrook voor klasse Vb-schepen op linkeroever aansluitend op de
containerterminal van Wielsbeke
* verbreden van de waterweg stroomafwaarts van de containerterminal van Wielsbeke,
waarbij het aanwezige gemeentelijke containerpark dient geherlocaliseerd te worden
* ontwikkelen van de ecologische potenties van de meander van Wielsbeke als relict van de
historische loop (bv. door ontwikkeling van broekbos)
* voorzien van secundaire recreatieve routes die het jaagpad langs de gekanaliseerde Leie
recreatief linken aan de kern van Ooigem en het kanaal Roeselare-Leie
* voorzien van een secundaire recreatieve route op linkeroever die het iets verdergelegen
Ooigembos ontsluit en een lusvormige wandelroute tussen Ooigem en Bavikhove toelaten
* de herinrichting van oeverzones parallel aan de gekanaliseerde Leie, waar overbodige
dijken worden afgegraven en bomen als lijnstructuur plaats ruimen voor een andere
landschappelijk gepaste invulling
* ecologisch herstel van beekvalleien van zijwaterlopen zoals de Ezelsbeek. De Paddebeek
kan ook door een verbinding met de meander van Munkenhof terug een deel van de vallei
vernatten.
Gebied: Bavikhove Beveren-Leie
Het gebied behoort tot de zone waar de Leie en de Leievallei onderdeel zijn van de open
ruimtegebieden. Reïntegratie van de Leie in het omliggende landschap staat daarbij voorop,
samen met het vrijwaren van het landelijk karakter. Het gebied wordt gekenmerkt door de meander van Bavikhove Leiekant, het aansluitende Ooigembos en de omgeving van Goed de Beaulieu en de Zavelput.
De meander van Bavikhove wordt terug aangekoppeld aan de gekanaliseerde Leie, mits de
bouw van in- en uitlaatconstructies ten behoeve van gericht waterbeheer. De gedempte delen
van de meander dienen hierbij weer uitgegraven te worden, eventueel in een eerste fase als
beekloop. In het alluviaal gebied rond de meander worden de ecologische potenties maximaal
benut, waarbij aangesloten wordt op het naastgelegen Ooigembos. Momenteel mondt de
(sterk vervuilde) Plaatsbeek rechtstreeks in de gekanaliseerde Leie uit. Door ze in een latere
fase (bij goede waterkwaliteit) te laten uitmonden in de meander kan vernatting van het
valleigebied worden bewerkstelligd door beekwater. Ooigembos zelf kan verder uitgebreid
worden omwille van potenties van natte natuur, doch met respect voor het bewaren van
doorzichten en kleine landschapselementen. Optioneel kan het slibstort binnen de meander
van Bavikhove worden afgegraven.
Het gebied rond Goed de Beaulieu en de Zwavelput wordt verder ecologisch ontwikkeld met
mogelijkheid tot recreatief medegebruik. Tussen dit gebied en de meander van Bavikhove
wordt een recreatieve link voorzien d.m.v. een nieuw te bouwen fietsersbrug over de
gekanaliseerde Leie. Deze brug kan wat verder stroomopwaarts worden gelokaliseerd (t.h.v.
de Kervijnstraat) om de visuele impact op de historische site rond Goed de Beaulieu te beperken. De exacte locatie van de brug dient nog verder bepaald te worden bij de eigenlijke
inrichtingsstudie. Door de aanleg van de brug wordt bereikt dat het verhard jaagpad op de
rechteroever van de Leie gehandhaafd wordt en dat het jaagpad op linkeroever tussen de
nieuw ontworpen fietsersbrug en de brug bij het Munkenhof alleen ingericht wordt voor
wandelaars (wat de recreatieve druk op het gebied zal beperken tot wandelaars).
In het kader van de verdere inrichting van het gebied zijn nog volgende punten aan de orde:
* lokale verbreding van de waterloop volgens de historische loop van de Leie op 2 locaties
* voorzien van secundaire recreatieve routes die Bavikhove en Beveren-Leie beter linken
aan de jaagpaden langs de Leie
* herstel van potentiële overstromingszones langs de meander van Bavikhove en de
monding van de Plaatsbeek
* de herinrichting van oeverzones parallel aan de gekanaliseerde Leie, waar overbodige
dijken worden afgegraven en bomen als lijnstructuur plaats ruimen voor een andere
landschappelijk gepaste invulling
* ecologisch herstel van beekvalleien van zijwaterlopen zoals de Beverenbeek en vooral de
Unieke musical brengt verhaal van Desselgems Van Belle-orgel
Vrijdag 23 en zaterdag 24 november 2007, telkens om 20 u.presenteren de Desselgemse Orgelstichting en de plaatselijke afdeling van de plaatselijke afdeling van de Stedelijke Academie voor Muziek, Woord en Dans de musical De vlucht van SoloSol en Kleine Do in de Sint-Martinuskerk te Desselgem. Het unieke multimediaal spektakel is gebaseerd op het kinderboekje met de gelijknamige titel van de hand van Herman Van Houcke. Het is een leuk prettig gestoord verhaal over de wonderbaarlijke heropstanding van het fameuze Van Belle-orgel in Desselgem.
Het totaalspektakel is de vrucht van een intense samenwerking tussen de Desselgemse Orgelstichting en de Stedelijke Academie voor Muziek, Woord en Dans. Deze samenwerking wordt aangevuld met de medewerking van de Kon. Muziekvereniging De Leiezonen en de Waregemse Cultuurraad. Het idee komt uit het veelzijdig creatief brein van Herman Van Houcke, die het initiatief op gang bracht met inhoud en tekst.Op de Academie voor Muziek, Woord en Dans zorgde voor de muzikale invulling en de afdeling dictie levert eveneens een belangrijke bijdrage. De directeur van de academie Luc Dumoulin stopte de voorstelling van vrijdag 23 november in het abonnement van Jeugd en Muziek, zodat de kans groot is dat we twee keer een volle kerk krijgen voor de optredens. Bovendien werkte ook de Waregemse Cultuurraad mee aan het tot stand komen van dit project en de Kon. Muziekvereniging De Leiezonen stuurt ook enkele van zijn 'zonen' om muziek te maken. Herman zorgt dan weer voor enkele stukjes film over de restauratie zodat we echt mogen spreken van een multimediaal gebeuren.
Al heeft Herman Vanhoucke nog enkele andere pijlen op zijn boog staan (gewezen verkeersman van Steden en Gemeenten, filmmaker, organisator en auteur van aantal uitgaven ), het is zeker niet verwonderlijk dat hij naar buiten komt met dit totaalspektakel. Hij blijft als medeoprichter van de Desselgemse Muziekschool nauw verbonden met de Academie en staat trouwens met dit muzikaal project niet voor zijn proefstuk. Destijds bracht hij met de leerlingen van de Desselgemse afdeling van de Academie al gewaardeerde voorstellingen. Als initiatiefnemer voor de restauratie van het historische Van Belle-orgel, dat 40 jaar stom bleef, en voorzitter van de Desselgemse orgelstichting is ook de link met het verhaal van De vlucht van SoloSOL en kleine Do vlug gemaakt.
Het verhaal
Na de orgelrestauratie voelde Herman Van Houcke de behoefte om aan kinderen te vertellen wat een orgel is, wat pijpen, registers, klavier e.d. zijn en hoe het orgel werkt. Het Jan Van Belle orgel ligt immers aan de basis van de Vlaamse orgelkunst en is één van de parels aan de Waregemse erfgoedkroon. Bovendien is de Sint-Martinuskerk ook nog een Lonckeorgel rijk. Als goede verteller vond hij een idee om daar rond een verhaaltje te bouwen, wat uitmondde in het kinderboekje De vlucht van SoloSOL en Kleine DO.
Sedert 1963 was het orgel stom en dat was tegen de zin van SoloSOL en Kleine DO, twee pijpen uit de trompetfamilie. Die gingen er van door, ontdekten van alles, maar vonden het gevaarlijke verkeer maar niets. Doch terwijl ze op de vlucht waren, kwam een delegatie in de kerk spreken over een restauratie. Helaas, SoloSOL en Kleine DO zijn weg. Zullen zij de restauratie nog meemaken? De mooie illustraties die bij het verhaal horen staan ook op cd-rom, zodat de kinderen erg creatief kunnen zijn bij dit verhaaltje, dat te bekomen is bij de Desselgemse Orgelstichting.
Tijdens een gesprek met de Hilde Vandevoorde, Linda Dujardin en Marie-Rose Van Steertegem, allen van de plaatselijke academie voor Muziek, Woord en Dans met wie Herman Van Houcke nog altijd goede banden onderhoudt, groeide de idee om met dat verhaal iets te doen. Zo schreef Herman Van Houcke niet alleen liedteksten maar ook teksten voor de klassen toneel en voordracht. Samen met zijn rijke documentatie aan foto- en filmmateriaal ontstond een multimediaal spektakel, een soort musical dus. Hilde Vandevoorde schreef prachtige passende muziek.
De directeur van de academie, Luc Dumoulin, was meteen akkoord om de samenwerking met de Desselgemse Orgelstichting aan te gaan. Een hele ploeg medewerkers werktel koortsachtig aan het hele opzet dat doorgaat in de Sint-Martinuskerk van Desselgem op vrijdag 23 en zaterdag 24 november 2007. Aanvang: 20 uur. Toegang: slechts 5 euro, drankje inbegrepen. Let wel: het aantal stoelen is beperkt! Reservatie is dus noodzakelijk. Kaarten zijn alleen te koop in de muziekacademie te Desselgem, Pompoenstraat 44 en te Waregem, Olmstraat 25, tijdens de lesuren. Reserveren kan ook op 056/ 718748 en via
Zaterdag 17 en zondag 18 november wordt overal in Vlaanderen aandacht gegeven aan de dag van de natuur. In Waregem is er zondag aanplanting in het nieuwe geboortebos aan de Schoendalestraat in Desselgem met als initiatiefnemers de Gezinsbond en het stadsbestuur. Daarover berichtten we al eerder. Traditioneel is het ook voor Natuurpunt Zulte-Waregem een sensibiliseringsdag voor natuurbeheer en natuurbehoud. Zaterdag 17 november is Natuurpunt actief in de Weymeersch, langsheen de oude Gaverbeekmeanders langs de oude spoorwegbedding aan de grens van Waregem met Zulte.
Kleine landschapselementen zoals knotwilgen zijn zeker de moeite waard om in eer te houden en te herstellen. In de Gaverbeekse meersen, langsheen de oude Gaverbeekmeanders, hebben de medewerkers van Natuurpunt vorig jaar al een 8-tal (zware) knotbomen ontdaan van hun wilde haardos. Dit jaar worden de laatste 4 onderhanden genomen.Ook worden de vele takken van onze kleine knotwilgen langsheen ons weidereservaatje uitgedund. Tenslotteworden langsheen enkele oude Gaverbeekmeanders exotische bomen en/of struiken weggenomen. Langs de Slekkeputsloot wordt het fiets- en wandelpad gemaaid én gehooid.
Iedereen, jong of iets minder jong, is op gelijk welk moment van de dag van harte welkom om de handen uit de mouwen te steken. Samen maken ze er een boeiende, plezante werkdag van. s Morgens begint de karwei om 9.00u. Je kunt hen bereiken langsheen de achterkant van het ziekenhuis van Waregem of via Slekkeput.Een hapje en een drankje (= biologische groentesoep, glühwein, bier of ander frisdrank) wordt door de organisatie voorzien. Het is aan te raden om aangepaste werkkledij, werkhandschoenen, eventueel picknick mee te brengen.Inlichtingen: Peter Depodt (056/610.455) en Frederic Piesschaert (056/616.091).
oude spoorwegwagon
Natuurpunt heeft op de oude spoorwegbedding ondertussen aleen tijdje een spoorwegwagon als lokaal in gebruik (zie bijdrage 21 oktober 2005 in het oude archiefblog op wareber zonder 2, met link in favorieten rechter kolom). De inhuldiging kreeg toen ook ruime aandacht in het nationaal tijdschrift Natuur.blad. Net het artikel in dit nationaal tijdschrift zorgt ervoor dat Peter Depodt van Natuurpunt ons nu nog een primeur kan vertellen. Over de oorsprong van deze wagon was maar weinig geweten. Natuurpunt had hem uiteraard van het Spoorwegmuseum in Maldegem gekocht en wisten dat hij uit Polen kwam. Dank zij onderstaande geschiedenis, weten we nu beter.
Kort na de verschijning in Natuur.blad werd Peter gecontacteerd door vzw Chemins Du Rail asbl met de vraag Mogen we jullie artikel vertalen naar het Frans en publiceren in ons vzw tijdschrift? Het verhaal waarin Natuurpunt Zulte-Wasrgem deze spoorwegwagon een zinnig tweede (of derde) leven gunden, zou veel van hun leden interesseren.
Korte tijd later kreeg de uitgever van het ledenblad van de vzw een schriftelijke reactie binnen, evenals enkele fotos. Wat vertelt de Franse brief in een notendop? Dat de wagon is omgebouwd van goederenwagon naar reizigerswagon door een vzw van stoomlocomotief fanaten rond Brussel. Ze hadden hun depot op het terrein van de elektriciteitscentrale Verbrande Brug te Vilvoorde en wilden een toeristisch treintje laten sporen tussen Vilvoorde en Brussel. Voor hun locomotieven zochten ze korte wagons en daar die moeilijk te vinden waren, hebben ze geopteerd om er zelf een om te bouwen naar getrouwe kopie van een bestaand model. Het project is echter een te vroege dood gestorven en zo komt het dat de wagon via Maldegem uiteindelijk in het reservaat van Natuurpunt op de oude spoorwegbedding van de Gaverbeekse meersen is terecht gekomen.
De stad Waregem, het VTI en het KA zetten op vrijdag 16 november onder het motto Slimme Handen een bijzondere dag op het getouw om het technisch onderwijs te promoten. Het is een doe-activiteit in Waregem Expo waaraan ook een 25-tal bedrijven meewerken. Het doel van deze beurs is om de laatstejaarsleerlingen uit het basisonderwijs en de eerste graad van het secundair onderwijs te laten kennismaken met de diverse technische sectoren die bestaan binnen de Waregemse bedrijfswereld. 's Morgens kunnen de leerlingen uit het basisonderwijs kennismaken en na de middag komen de laatstejaarsleerlingen van VTI en KA.
Met de organisatie van dit event pikt de stad Waregem in op het signaal vanuit firma's als Vergotte, Stas, DK-Rental en vele anderen, waaruit blijkt dat er veel technisch geschoolde mensen te kort zijn op de arbeidsmarkt. Met deze belevenis-dag wil het stadsbestuur en de 25 bedrijven uit Groot-Waregem de noodklok luiden. Ook het VTI en het KA hopen dat heel wat jongeren en hun ouders er zich van zullen vergewissen dat een technische job een erg boeiende en uitdagende job is. Ook de Kamer van Koophandel verleent haar medewerking.
De schepenen Kristof Chanterie (KMO-beleid) en Jo Neirynck (Onderwijs) willen de jongeren en hun ouders ervan overtuigen dat het technisch onderwijs grote kansen biedt op een volwaardige loopbaan. Ze stellen vast dat de bedrijven dagelijks aan de klaagmuur staan omdat ze geen gekwalificeerd personeel vinden op het technische vlak. Jammer genoeg vinden nog heel wat ouders dat enkel het algemeen secundair onderwijs tot een succesvolle beroepsloopbaan kan leiden. Niets is minder waar. Het bedrijfsleven schreeuwt om jongeren met een technische vorming. Vandaar dat het stadsbestuur, dat voortdurend in contact staat met het bedrijfsleven, samen met de technische scholen en met 25 Waregemse KMO's een lans wil breken voor het technisch onderwijs.
Ouders en jongeren zijn hartelijk welkom in Waregem Expo om op diverse demostanden kennis te maken met de vereisten en mogelijkheden van het bedrijfsleven. Vrijdag 16 november zijn 's morgens een zeshonderdtal laatstejaars uit het basisonderwijs uitgenodigd en na de middag zijn er tussen 14 en 16 uur een zevenhonderdtal leerlingen van de eerste graad van het secundair van de partij. Tussen 16 en 18 uur verwachten de organisatoren de geïnteresseerde ouders met hun zonen of dochters. Het gaat echt om een doe-dag waarbij de bedrijven in een demostand tonen wat er te beleven valt op de werkvloer.
Slimme Handen probeert vooral de ouders ervan te overtuigen dat het technisch onderwijs geen minderwaardig onderwijs is. Integendeel. De jongeren die het technisch onderwijs volgen, hebben riante perspectieven. De bedrijven 'vechten' als het ware om de afgestudeerden te kunnen inlijven. In plaats van "vuile handen" spreken we nu over "slimme handen" in het technisch onderwijs. En dat is dan ook de titel van deze beurs voor jeugd en techniek.
Het initiatief komt uit van het stadsbestuur. Het is heel anders als de stad het technisch onderwijs promoot dan dat scholen of bedrijven dat doen. De ouders horen het nu ook eens uit 'onverdachte bron': het technisch onderwijs heeft heel wat in zijn mars en de arbeidsmarkt wacht met spanning op de afgestudeerden. Het wordt vrijdag een doe- of belevenisbeurs, waarbij de jongeren praktisch kunnen ervaren hoe een band wordt gemonteerd of een diagnosetoestel voor een personenwagen wordt bediend in een garage, een schaarlift wordt bediend bij DK-rental, hoog-technologische machines worden gebruikt bij een aardappelverwerkend bedrijf,enz. Kortom, vrijdag 16 november groeit zeker uit tot een ware ontdekkingstocht voor de jonge bezoekers en hun ouders.
Het station van Waregem is meer dan ooit een mobiliteitscentrum. De duizenden pendelaars, die iedere dag met de trein en bus de site van de stationsbuurt aandoen, zijn daar het duidelijkste teken van. Een veilige stationsbuurt is hiervoor een must. Tijdens de gemeenteraad gisteren kaartte raadslid Bruno Lahousse (Jong CD&V) enkele heikele punten aan, die op vandaag voor problemen zorgen.
Zijn vragen leverden interessante informatie op, mede ook door de inbreng van raadslid Mario Verhellen (SPa), die ook al jaren bezig is met de problematiek van het station. De Waregemse politici lobbyen elk volgens hun mogelijkheden en de stad kan er maar wel bij varen. Dat was trouwens ook de visie van burgemeester Kurt Vanryckeghem. We behandelen hier de drie vragen van raadslid Bruno Lahousse en bundelen hierin het antwoord van bevoegd schepen van mobiliteit Kristof Chanterie met de stand van zaken.
Bijkomende parkeerhaven
De achterkant van het station is al vernieuwd. Vorig jaar pas namen de stad en de NMBS de nieuwe parkeerhaven in gebruik. Toen ging het om een uitbreiding met 205 plaatsen. In totaal zijn er nu 385 parkeerplaatsen en 664 plaatsen om je fiets te stallen. Maar het feit dat deze parkeerhavens tijdens de werkdagen alweer vol staan, wijst erop dat moet uitgekeken naar uitbreiding. Die mogelijkheid is er ook nog aanpalend met de nieuwe parkeerhaven achter het stations.
De NMBS is daar nog altijd eigenaar van het braakliggend verhard terrein van de vroegere spoorbedding van het goederenstation tussen de huidige parking en de Vansteenbruggestraat (leerrijpark rijschool). De NMBS is bereid om dit terrein van 1200 m² op vraag van het stadsbestuur ter beschikking te stellen als de stad instaat voor de inrichting.De stad gaat deze parking binnenkort aanleggen. Afhankelijk van de grootte van de parkeerplaatsen kunnen hier binnen afzienbare tijd tussen de 40 en 70 bijkomende voertuigen parkeren.
Belangrijke oorzaak voor de nood aan nieuwe parkeerplaatsen is ongetwijfeld het stijgend aantal reizigers. Vorig jaar waren er nog 1.594 per dag, bij de laatste telling in oktober vorige maand was dit aantal al opgelopen tot 1.740. Daarmee is Waregem een van de drukst gebruikte stations van de lijn Gent-Kortrijk. Toch ziet NMBS-woordvoerder Geert Dierckx nog een oorzaak voor die noodzakelijke uitbreiding. Veel Waregemnaars parkeren zich ook op die parkeerhaven die gratis te gebruiken is. In de hele buurt is er blauwe zone en dus is het handiger om naar de NMBS-parking te rijden. Dat verschijnsel is ook te zien in andere steden.
Hoe ver staat het met de herinrichting van de stationsomgeving?
De herinrichting achteraan krijgt al een bijkomende fase, maar de al jaren geprogrammeerde herinrichting van de voorkant van de stationsbuurt laat op zich wachten. Ook hier maakt het dossier echter vooruitgang. Het studiewerk voor de werken is in een eindfase en eind deze maand zou een studiegroep meer duidelijkheid brengen over hoe ingrijpend die werken zullen zijn. Een vorig dossier van het Vlaams Gewest dateert nog uit de periode van de aanleg van de Oosterlaan (ring tussen station en Zultseweg). Sedert begin dit jaar buigt een studiegroep zich over de inrichting, dit in opdracht van de Intercommunale Leiedal.
Belangrijke vraag, die zich daarbij zal stellen,is de bereidheid tot investeren. Daarbij kijkt de stad Waregem in de eerste plaats naar de Vlaamse overheid, die bevoegd is voor de R35 (de Ring rond Waregem) voor het station. Andere partners in de studiegroep naast Vlaams Gewest en stad Waregem zijn de NMBS, De Lijn en de Provincie. Tot dusver zijn al twee vergaderingen achter de rug en eind deze maand weten de partners meer op een volgende vergadering. De stad Waregem wordt daarin vertegenwoordigd door mobiliteitsschepen Kristof Chanterie.
Stop van IC-trein in Waregem
De vele treinpendelaars moeten op vandaag lijdzaam toezien hoe de IC trein tussen Kortrijk en Gent voorbij zoeft, terwijl volgens het schema van deze trein een stop in het station van Waregem perfect in te passen valt. Ook hier gaat het om een oud dossier. Enkele jaren geleden werd zelfs een toezegging van de NMBS-top aangekondigd voor het nieuwe treinrooster midden 2006, maar de wisselingen aan de NMBS-top hebben daar blijkbaar anders over beslist. Feit is dat uit Waregemse hoek en dit door alle politieke fracties al een paar decennia wordt gelobbyd om die extra stop te bekomen.
Zowel het antwoord van de mobiliteitsschepen als de inbreng van SPa-raadslid Mario Verhellen is hier opnieuw hoopgevend. Het stadsbestuur heeft in dit verband recent een bemoedigende vergadering gehad met topambtenaren van de NMBS. De SPa-fractie van zijn kant is de stop gaan bepleiten bij NMBS-baas Haeck. Deze laatste kon zich vinden in de gefundeerde vraag en zou het voorstel laten behandelen op de bestuursvergadering.
Onbereikbaarheid voor mindervaliden
Een ander heikel punt, dat al jaren oningevuld blijft, is het grote probleem van de bereikbaarheid van het station voor de mindervaliden. Het probleem werd vorig jaar al door raadslid Lahousse aangekaart met JONG CD&V. Deze kwamen tot de vaststelling dat mindervaliden met de goederenlift naar het perron gebracht moeten worden onder de gelukkig welwillende medewerking van de personeelsleden van de NMBS. Deze situatie bestaat nog altijd op de dag van vandaag. Toch kan het niet dat mindervaliden in dergelijke omstandigheden naar het perron moeten.
Een bijkomend probleem is er voor de rolstoelpatiënten die, eens aangekomen op het perron, niet op de trein kunnen, wegens het hoogteverschil tussen perron en trein. Een hellend vlak hiervoor is wel voorzien in Deinze, maar niet in Waregem. Het raadslid herhaalde gisteren de noodkreet en vroeg het stadsbestuur om nogmaals ten zeerste aan te dringen bij de NMBS om voor deze groep mensen zo snel mogelijk een degelijke en duurzame oplossing te vinden.
Zowel mobiliteitsschepen Chanterie als Mario Verhellen hebben ook dit probleem ter sprake gebracht bij hun contacten met de NMBS-top. Ook hier zou een oplossing in zicht zijn. Volgens laatstgenoemde mag de kans dat de voorzieningen voor mindervaliden gerealiseerd worden als hoog worden ingeschat. De hoge instaphoogte tussen het perron en trein in Waregem is trouwens niet alleen een belemmering voor gehandicapten, maar ook voor de andere treinreizigers.
1e steen voor uitbreiding OLV ziekenhuis is onthuld
In Waregem werd deze voormiddag de eerste steen onthuld voor een nieuw vleugelcomplex bij het ziekenhuis OLV van Lourdes. Hiermee wordt het startsein gegeven voor een ingrijpende herinrichting van het ziekenhuis. Het volledig project bestaat enerzijds uit de realisatie van een nieuwbouwdeel van ongeveer 5.000 m² en anderzijds uit de renovatie van bestaande ziekenhuisdelen voor een oppervlakte van 10.000 m². In het nieuwbouwdeel worden twee operatiezalen met bijhorigheden, een beddenvleugel met 30 chirurgische bedden, een ziekenhuisapotheek met vlot van buitenaf toegankelijke magazijnen, een nieuwe dienst nucleaire geneeskunde, een totaal nieuw laboratorium, bijkomende poliklinische ruimten en vergaderlokalen, enkele opleidingslokalen, personeelsaccommodaties en kleedruimten ondergebracht.
Met de verbouwingen worden in de bestaande gebouwen ook een nieuw dagziekenhuis met dertig bedden ingericht alsook een nieuwe functie voor intensieve zorg, een nieuwe en verruimde recovery, een nieuwe moderne centrale sterilisatie, een nieuwe kindvriendelijke pediatrie met inslaapmogelijkheid voor de ouders, een nieuwe dienst kinesitherapie, een nieuw centraal onthaal, nieuwe administratieve diensten en een nieuwe centrale keuken. De streefdatum voor de voltooiing van het volledig project is uiterlijk 2012.
In eerste instantie wordt gestart met een bijkomende parkingzone voor ruim 350 voertuigen enwordt de bestaande parkeerzone wordt aangepast. Tijdens de renovatiewerken van het operatiekwartier worden de vijf bestaande operatiezalen en recovery ondergebracht in een tijdelijke containerbouw. Ook voor de duur van de renovatiewerken van de keuken wordt een gelijkaardig scenario van een tijdelijke containerbouw-keuken gebruikt. Begin 2008 wordt met deze bouwwerken van de tijdelijke huisvesting gestart.
Het volledige bouwproject gaat ongeveer 40 miljoen euro kosten en wordt gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap. Het was dan ook Vlaams minister Steven Vanackere, die de eer had om op de plechtigheid de eerste steen voor dit project te onthullen.
Op de steen staat de volgende tekst voor de geschiedenis:
Op 8 november 2007 onthulde
de heer minister Steven Vanackere
Vlaams minister van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin
In aanwezigheid van
de heer ir. Luc Kintde heer Richard Neirynck
voorzitter van de Raad van Bestuur gedelegeerd bestuurder
Als eerbetuiging aan de overleden historicus Chris Vandenbroeke geven we hier nog een opmerkelijk uittreksel uit zijn boek Hoe rijk was arm Vlaanderen ? (uitgegeven bij Genootschap voor Geschiedenis Société dEmulation te Brugge, 1994, 168 blz.). In het hoofdstuk Regionale fiscaliteit een aloud verhaal van geven en nemen vinden we op blz 90 een slotsom van het hoofdstuk, waarin hij van 1680 tot heden aan de hand van cijfermateriaal aantoont dat de fiscale inbreng België steeds eenzijdig overwegend uit Vlaanderen kwam. Zelfs cijfers uit 1850, 1880 en 1910 vertonen nog dezelfde wanverhoudingen als in het Ancien Regime, wanneer Vlaanderen met 60 % van de bevolking nog altijd 70 % van de staatskas vult.
Het blijft ook dan het Vlaamse landsgedeelte dat een oversolidariteit te zien geeft, waar bovenmatige financiële offers gebracht werden terwijl Wallonië, in verhouding tot zijn bevolking zon 8 tot 10 procentpunten te weinig in de staatskas inbracht. Van een vermeende solidariteit van Wallonië kan, in de gegeven omstandigheden, hoegenaamd geen sprake geweest zijn. Ondanks de zwaar geteisterde streken in West- en Oost-Vlaanderen werd van hieruit nog steeds voor een financiële inbreng gezorgd die volledig overeenstemt met het bevolkingsaantal. In het Vlaamse landsgedeelte had zich dan wel in vergelijking met de 18de eeuw een markante herschikking voorgedaan, waarbij Brabant de hoogste financiële lasten droeg
De slotsom, na de communautaire uitweiding, laat zich moeiteloos definiëren. Of het nu om het Ancien Régime gaat dan wel om de 19de eeuw. of het nu gaat om perioden van voor- of tegenspoed, telkens weer laat Wallonië het afweten. Het is in essentie vanuit Vlaanderen en Brabant dat de staatskas - ook vroeger al - gespijsd werd, zij het dan met een omvattende interne herschikking tussen de twee regio's onderling. Zonder meer geldt het "oude graafschap" tijdens de 18de eeuw als de belangrijkste financier. Per hoofd van de bevolking werd er een kwart dieper in de zak gegaan dan in het hertogdom, dubbel zo diep in vergelijking met Henegouwen, viermaal zo diep in vergelijking met Namen. Vergelijkt men Vlamingen en Walen, dan is de realiteit dat de inbreng van de zuiderburen ruim een derde lager lag.
Grosso modo dezelfde verhoudingen herhalen zich. verrassend genoeg, in de 19de eeuw. Enkel in het Noorden van het land voltrok zich een herschikking, in die zin dat de provincie Brabant voortaan de meeste middelen per inwoner wist op te hoesten. Het "arme Vlaanderen' van de 19de eeuw genoot niet de minste solidariteit van de zuiderburen. Net het tegendeel is waar. Zelfs op het hoogtepunt van de Waalse streekontwikkeling betaalde de doorsnee-inwoner er een kwart minder belastingen dan een Vlaming.
De geschiedenis van de voorbije eeuwen illustreert m.a.w. tot in de perfectie het éénrichtingsverkeer tussen de gemeenschappen, geenszins het veelal ingeroepen maar misplaatst solidariteitsgegeven alsof het rijke Wallonië van de 19de eeuw het "arme Vlaanderen" van een eeuw geleden zou bijgesprongen zijn. De waarheid heeft haar rechten, met of zonder chauvinisme. Het is eigen aan de geschiedschrijving om de waarheid onder ogen te zien. niet om ze geweld aan te doen. En de waarheid is dat Vlaanderen zelf opdraaide voor de schamele sociale uitkeringen die het nadien uit de handen van de centrale overheid toegemeten kreeg.
Waregem heeft een culturele reputatie opgebouwd met zijn Gaverprijs voor schilderkunst, die tweejaarlijks wordt georganiseerd door het Cultuurcentrum De Schakel vzw in samenwerking met de Cultuurraad en het Stadsbestuur van Waregem. De twaalfde editie staat momenteel in een eindfase. De prijs staat open voor alle kunstenaars die niet ouder zijn dan 35 jaar en geboren of woonachtig zijn in Nederlandstalig gebied. Bij vorige edities was die maximumleeftijd nog 40 jaar. Tot26 november 2007 kunnen deze nog inschrijven. De kandidaten dienen daarvoor drie recente werken (maximale afmetingen: 2,5 op 2 meter) in te leveren op 30 november of 1 december. De laureaten worden bekendgemaakt op 11 januari 2008 bij de opening van een tentoonstelling met de geselecteerde werken, die loopt tot 3 februari 2008.
De tweejaarlijkse Gaverprijs voor schilderkunst was in 1981 een initiatief van de Waregemse Kultuurraad en had als doel jonge Nederlandstalige kunstenaars erkenning te bezorgen voor hun werk. De tweejaarlijkse organisatie wisselde aanvankelijk nog af met het Gaverjuweel, een toneelwedstrijd voor amateurgezelschappen in Vlaanderen. Het tweede initiatief is een zachte dood gestorven, maar de tweejaarlijkse Gaverprijs is momenteel al aan zijn twaalfde uitgave.Het is een organisatie van het Cultuurcentrum De Schakel, het Stadsbestuur en de Cultuurraad van Waregem. In het verleden is het winnen van de Gaverprijs vaak een springplank gebleken voor jonge kunstenaars. Op 11 januari 2008 kennen we de opvolger van Cédric Estercam, winnaar van de Gaverprijs 2006 (zie ook Wareber-archiefblog).
De Gaverprijs is een wedstrijd exclusief voorbehouden voor schilderkunst. Deze optie is nog altijd en volledig verantwoord vanuit de (internationale) actualiteit van het medium van penseel en doek. Met schilderijen wordt bedoeld: tweedimensionele kunstwerken die minstens voor het overgrote deel gemaakt zijn met verf (olieverf, acrylverf, waterverf, gouache, encaustiek, inkjet, etc.) op een drager. Zijn bijvoorbeeld uitgesloten: tekenkunst en grafische reproductietechnieken. Iedere kandidaat stuurt verplicht drie werken in die recent zijn, d.w.z. niet ouder zijn dan gemaakt in 2005, die niet behoren tot een openbare of particuliere collectie en die niet eerder in een wedstrijd werden bekroond. De bekroonde werken blijven eigendom van de kunstenaars, met uitzondering van één werk van de laureaat, die ermee instemt dat één door de jury aangeduid werk uit zijn of haar inzending gratis aan de Stad Waregem wordt afgestaan. De binnen zestig dagen na toekenning niet afgehaalde werken blijven onvoorwaardelijk eigendom van de organisatoren.
De Gaverprijs wil mensen onderscheiden en stimuleren die professioneel met schilderkunst bezig zijn, zij het tijdens een (hogere) opleiding, een postgraduaat of tijdens de moeilijke overgangsperiode tussen opleiding en onafhankelijke, individuele kunstenaarspraktijk. Het volledige wedstrijdreglement en de inschrijvingsformulieren vind je op de site van De Schakel. De prijzenpot voor de Gaverprijs bedraagt4000 euro. De winnaar krijgt 2500 euro en ook de volgende laureaten ontvangen respectievelijk1000en 500 euro. In de jury zetelen Jo Coucke, Norbert De Dauw, Hans Feys, Johan Pas en Cindy Wright. Met de opname van deze laatste in de jury is ingegaan op de terechte kritiek dat geen enkele vrouw zitting had in de jury.
We vernemen het overlijden van professor-emeritus en gewezen Vlaams polticus Chris(tiaan) Vandenbroeke (63 j.). Hij werd in Waregem geboren op 6 juli 1944 en hier gestorven op 16 oktober 2007.Hij blijft in herinnering als een gewaardeerd historicus in Vlaanderen met belangrijke publicaties en een gedreven Vlaams parlementslid (1995-2004) en federaal gemeenschapssenator (1995-2003). Hij overleed aan de gevolgen van een slepende ziekte. Zijn blijvend belang situeert zich vooral in Vlaanderen en tot buiten de landsgrenzen, maar hij was ook actief in zijn Waregem als gemeenteraadslid tijdens vorige legislatuur, het verenigingsleven, als volksmens en binnen het bestuur van de plaatselijke geschied- en heemkundige kring De Gaverstreke.
Het is niet eenvoudig om voor de vuist weg zijn verdiensten op te noemen voor Vlaanderen en voor Waregem. Chris Vandenbroeke was een belangrijk historicus en hoogleraar aan de rijksuniversiteit van Gent. Hij was vooral een autoriteit inzake demografie (historisch bevolkingsonderzoek) en publiceerde verschillende studies. Maar hij was ook actief bestuurslid bij de Waregemse Geschied- en Heemkundige kring De Gaverstreke en publiceerde ook hier enkele belangrijke bijdragen in hun Jaarboeken.
Chris Vandenbroeke genoot in Waregem onderwijs aan de lagere en secundaire school. Daarna studeerde hij Geschiedenis in Gent. Als doctor in de letteren en de wijsbegeerte (geschiedenis) aan de Rijksuniversiteit van Gent (RUG) werd hij er later professor sociale, economische en demografische geschiedenis van de Nieuwe Tijd. Als professor-emeritus betekende hij daar nog altijd veel voor zijn vakgroep. Hij blijft daar in herinnering als de grondlegger van de Gentse Historische School.
Niet alleen bij academici of historici maar ook bij het ruime publiek raakte Chris Vandenbroeke bekend, onder meer als auteur van enkele merkwaardige boeken. Zijn trilogie (De sociale geschiedenis van het Vlaamse volk, Vlaamse koopkracht en de toekomst van het Vlaamse volk) en zeker zijn Vrijen & Trouwen van de Middeleeeuwen tot heden werden bestsellers. Zijn lijst van publicaties op gebied van demografie, sociaal-economische en volksnationale geschiedenis is indrukwekkend. We hebben ondermeer nog weet van Vlaamse koopkracht. Gisteren, vandaag en morgen (1984) bij Kritak, De toekomst van de Vlaamse Beweging (1987) bij Lannoo en tientallen publicaties binnen de vakgroep. Hij werkte ook mee aan een hele reeks projecten, waarvan we ons ondermeer zijn bijdragen herinneren in de reeks over het schrijven van de plaatselijke geschiedenis. Daarbuiten waren er ook bijdragen in ondermeer Ons Erfdeel (vb kijk op verleden en toekomst van het Vlaamse volk, 1987, nr1).
Midden de jaren tachtig werd hij ook politicus en zoals het wel meer gebeurt met historici kwam hij terecht bij een Vlaams-nationaal georiënteerde partij, met name de toenmalige Volksunie. Hij was actief betrokken bij de uitbouw van de Volksunie. Hij was sedert 1986 voorzitter van het Lodewijk Dosfelinstituut, was van 1989 tot 1992 ondervoorzitter van de VU, daarna tot 1995 algemeen secretaris van de VU en van 1995 tot 2004 llid van de Vlaamse Raad eerst voor de VU en na het uiteenvallen voor diens erfgenaam de NVA. Van 1995 tot 2003 was hij ook senator aangewezen door de Vlaamse Raad. In 2001 kwam hij ook als lijstduwer en ondersteuner van project Open Stad in de gemeenteraad van Waregem.
Ook als politicus blijft een indrukwekkende lijst achter van publicaties, interviews, tussenkomsten in Vlaams parlement en senaat, Voor de pers was hij een welkome steun voor deskundige commentaar op de jaarlijkse bevolkingscijfers in Vlaanderen, maar ook in Waregem. Gedurende twee parlementaire legislaturen realiseerde hij alleen al in het Vlaams Parlement tientallen voorstellen van decreet (29), voorstellen van resolutie (28), met redenen omklede moties (36), moties betreffende een belangconflict (4), moties over beroep bij het Grondwettelijk Hof (7),moties voor raadpleging van Raad van State (5), amendementen (155), actuele vragen (16), vragen op uitleg (66),interpellaties (52),schriftelijke vragen (137), mondelinge vragen (11), enz.
We kennen hem als een gedreven persoonlijkheid. Uit zijn periode in de Waregemse gemeenteraad herinneren we ons een aantal tussenkomsten, waaruit vooral zijn sociale bekommernis en zijn positieve instelling in het belang van alle Waregemnaars bleek. In de gemeenteraad van november wordt hij herdacht met een minuut stilte.
De begrafenisplechtigheid vindt zaterdag 20 oktober om 11uur plaats in de dekenale kerk van Waregem.
Voetbalclub SV Zulte-Waregem heeft het stadsbestuur achter zich gekregen voor een uitbreiding van het Regenboogstadion, dat ook nog voor 99 jaar in erfpacht alleen zou worden toevertrouwd aan deze voetbalvereniging. Deze optie is ingebed in een globaal Masterplan voor de recreatiezone Stadion, waarbinnen de atletiekpiste verdwijnt uit het Regenboogstadion en er een nieuwe infrastructuur voor de zowat 500 atletiekbeoefenaars komt aan de rand van de recreatiezone in de uitbreiding van het Stadion. Op 24 oktober is er nog een belangrijke vergadering met verantwoordelijken van de Provincie, die moet leiden tot groen licht van de provinciale overheid voor de nieuwe plannen van het bestuur van SV Zulte-Waregem op het Regenboogstadion.
Van het provinciebestuur verwachten het stadsbestuur en de voetbalclub uit eerste klasse het fiat om op de site met het Regenboogstadion een stedelijk ruimtelijk uitvoeringsplan te maken. Dan beschikt het stadsbestuur, dat eigenaar is en blijft van het voetbalstadion, over meer armslag om de verdere evolutie van de vernieuwde inkadering sneller te laten vooruitgaan. De bespreking van 24 oktober met de provincie moet ook meer duidelijkheid brengen over mogelijke extra beperkingen die de provincie nog oplegt. Concreet hoopt de leiding van SV Zulte-Waregem op een goedkeuring voor een stadion in U-vorm met de nieuwe tribune achter het doel (kant parking Waregem Expo) die dan één geheel vormt met de andere twee tribunes.
Het worden beslissende weken voor de geplande ingrijpende uitbreiding van het Regenboogstadion. Als de vergadering van 24 oktober met de provinciale diensten van Stedebouw voldoende perspectieven biedt, kan de voetbalclub beginnen met de opmaak van de definitieve plannen. Zonder vertraging kunnen deze tegen Pasen worden afgewerkt. In de meest optimistische prognoses zouden de werken dan effectief kunnen starten in oktober volgend jaar en kan dan in het beste geval het nieuwe stadion tegen voorjaar 2010 in gebruik genomen worden.
Met het oog op een moderne voetbaltempel werd een half jaar geleden al een masterplan goedgekeurd. Er circuleren al schetsen van projectontwikkelaar Midreth uit Nederland. Naar verluidt heeft de eersteklasseclub ook al het kapitaal bijeengebracht voor de investering, die wordt geraamd op 15 tot 25 miljoen euro. Om de capaciteit van 8.600 zit- en staanplaatsen op te trekken tot 12.000 à 14.000 zitjes wordt het voetbalstadion dichtgebouwd met een nieuwe tribune achter het doel aan de kant van de Zuiderlaan. Het Regenboogstadion moet dan een gezellig U-vormige kuip worden met een nieuw dak dat alle tribunes zal overspannen. Van de gelegenheid wordt ook gebruik gemaakt om het terrein vijf meter te verbreden en ook een stuk langer te maken. Dat moet dan alle twijfels wegnemen over reglementaire afmetingen van het speelveld. De verbreding gebeurt aan de kant van de hoofdtribune. De tribune aan de kant van het water zal er tien of twaalf rijen bij krijgen zodat ook die tot aan het voetbalveld komt.
Na de professionalisering van de club dit jaar is de commercialisering van het stadion een absolute topprioriteit voor de nabije toekomst. Voorzitter Willy Naessens van Dakwerken Naessens denkt in dit verband aan de uitbating van een hotel, eventueel toch met inbegrip van een klein casino, flats, kantoren, een feestzaal, een restaurant, een fitnessruimte, een fanshop en een bowling. Daarvoor rekent de club op private investeerders. In dat kader kwam Heidi Sellaslagh uit Boom de club ook vanaf 1 oktober versterken als commercieel manager, die de contracten met de investeerders moet afwerken. Er komt echter zeker geen winkelcentrum omdat de club de handelaars in het centrum niet tegen de borst wil stoten.Een sportwinkel behoort wel tot de mogelijkheden.
Om dit te kunnen realiseren verwacht SV Zulte-Waregem dat de stad het stadion voor 99 jaar in erfpacht geeft aan de club. Dat moet het voorwerp worden van een beslissing van de gemeenteraad. Daar wil men nog afwachten hoe het dossier verder evolueert.
Vast staat dat de atletiekpiste in het stadion verdwijnt. De tweede tribune komt dan dichter bij het speelveld en vooral achter het doel kant Expohal komt ruimte vrij voor de bijkomende tribune. Voor vzw Atletiek Zuid komt er een nieuwe piste met acht banen rond oefenveld twee op de hoek van de Zuiderlaan en de Verbindingsweg met inbegrip van een nieuwbouw met kleedkamers, douches en een cafetaria. De huidige business seats in de hoofdtribune worden na het bijbouwen van een extra verdieping omgetoverd tot loges waarvan de vensters kunnen openschuiven om de sfeer in het stadion op te snuiven. Deze formule is populair in Engeland en Nederland, maar staat nog in zijn kinderschoenen in eigen land. Enkel Racing Genk heeft dergelijke loges, terwijl ook AA Gent ze zal voorzien in haar nieuw stadion.
Kardinaal Schotte krijgt herbegrafenis in zijn titelkerk
Kardinaal Jan Schotte krijgt wellicht op 13 januari 2008 een herbegrafenis in zijn titelkerk Sint-Juliaan-der-Vlamingen (San Giuliano dei Fiamminghi). Het is de nationale kerk van België in Rome, gelegen in het hartje van de Italiaanse hoofdstad. Het bericht is deze week aangekondigd in Ministrando, het officieel maandbladvan het bisdom Brugge. Reeds bij leven had kardinaal Schotte uit Beveren-Leie de wens uitgesproken om in zijn titelkerk, San Guiliano dei Fiamminghi, begraven te worden. De bijzetting van het stoffelijk overschot in zijn titelkerk zal op vraag van de kerkelijke overheden en van de familie in intieme kring gebeuren.
Kort voor zijn overlijden op 10 januari 2005 was reeds gestart met de voorbereiding van zijn laatste rustplaats. Kardinaal Jan Schotte had daarvoor al zelf zijn graftekst laten ontwerpen. Maar zijn afscheid kwam te vroeg op 76-jarige leeftijd na een opdracht in de Verenigde Staten van Amerika, waar hij de paus vertegenwoordigde. Zijn graftombe in Sint-Juliaan der Vlaanderen was nog niet klaar en er was ook nog geen vergunning van de Italiaanse overheid. Die vergunning is pas recent en bij grote uitzondering bekomen. Kardinaal Schotte is de eerste die na 1870 in deze kerk bijgezet wordt. Sinds dat jaar is in Italië de wet op de geprivilegieerde begrafenissen van toepassing. Hierdoor staat men enkel bij wijze van uitzondering nog toe dat iemand in een kerk of officieel gebouw begraven wordt. Het graf voor kardinaal Schotte bevindt zich in een gang naast de kerk. In het koor van de kerk komt er een gedenkplaat voor de overleden kardinaal.
Tot op vandaag ligt kardinaal Schotte begraven in de kapel van de kanunniken van het Kapittel van de Sint-Pieterskerk op de monumentale negentiende-eeuwse stedelijke begraafplaats Campo Verano te Rome. Omdat de vergunning uitbleef zal het voorlopig karakter van die begraafplaats drie jaar hebben geduurd. Italië staat nog zelden een begrafenis in een openbaar gebouw toe. Maar voor Jan Schotte, een West-Vlaamse oud-medewerker van de paus, is een uitzondering gemaakt. De bijzetting van het stoffelijk overschot in zijn titelkerk zal op vraag van de kerkelijke overheden en van de familie in intieme kring gebeuren.
Kardinaal Schotte, geboren op 29 april 1928 in Beveren-Leie en overleden in Rome op 10 januari 2005, was jarenlang één van de belangrijkste gezagsdragers in het Vaticaan. Hij was scheutist geworden met de oorspronkelijke bedoeling om net als zijn oom missionaris te worden in China. Vanaf 1956 tot 1962 was pater Jan Schotte vice-rector van het toen nog bestaande Theologisch Seminarie van zijn Congregatie in Leuven. Vanaf 1963 tot 1966 was hij rector van het Missie-seminarie van Scheut in Washington, D.C. In 1967 trok hij naar Rome als secretaris-generaal van de Congregatie van Scheut en bleef in die functie tot hij in 1972 in de Vaticaanse curie aan de slag ging.
Op 20 december 1983 werd hij door de paus tot titulair bisschop van Silli aangesteld en op 6 januari 1984 bisschop gewijd. Op 24 april 1985 benoemde de paus hem tot aartsbisschop en tijdens het consistorie van 24 april 1994 werd hij kardinaal gecreëerd. Op 24 april 1985 werd hij algemeen secretaris van de Bisschoppensynode en was daarmee bijna 20 jaar lang één van de belangrijkste figuren van de Wereldkerk. Tijdens de periode die daaraan vooraf ging was hij jarenlang vice-voorzitter van de Pauselijk Raad 'Justitia et Pax'. Vanaf 14 april 1989 was hij tot zijn overlijden ook voorzitter van het Arbeidsministerie van het Vaticaan. Hij was tevens lid van de Congregatie voor de Bisschoppen, lid van de Congregatie voor de Evangelisatie van de volkeren en lid van de Commissie voor Latijns-Amerika. Kardinaal Schotte was tevens rechter van het opperste gerechtshof van de Kerk en rechter van het opperste gerechtshof van het Vaticaan.
Als secretaris van de Bisschoppensynode speelde de Belgische curiekardinaal een belangrijke rol bij de synodes van de bisschoppen van de verschillende continenten, ter voorbereiding van het Jubeljaar 2000. Kardinaal Schotte leidde de gedurende achttien jaar elke drie jaar de belangrijke ontmoeting van de bisschoppen uit gans de wereld en tevens de continentale synodes, die onregelmatig gehouden worden. Als nauwe medewerker van de paus was kardinaal Schotte tijdens de eucharistievieringen in Rome en de buitenlandse reizen vaak in de buurt van de paus te zien. Het was ook kardinaal Schotte die als leermeester van de vorige paus werd opgevoerd bij TV-beelden over de hele wereld van het e-mailgebruik op het Vaticaan. Begin 2000 ging kardinaal Jan Schotte voor in de Sint-Amanduskerk bij de viering van de stadstitel van Waregem.
De San Giuliano dei Fiamminghi is de nationale kerk van België in Rome. Deze kleine maar fraaie kerk ligt in het hart van de oude stad, aan de Via del Sudario nr. 40, tussen de imposante San Andrea della Valle en de Largo Argentina, achter de Corso Vittorio Emanuele II. Van oorsprong is de San Giuliano de kerk van het graafschap Vlaanderen. De geschiedenis ervan gaat tot meer dan duizend jaar terug. In de kerk vind je ondermeer vier allegorische figuren die het graafschap Vlaanderen (FLANDRIA), Brugge en het Brugse Vrije (BRVGAE),Gent (GANDARVM) en Ieper (HYPRAE) voorstellen. Deze "vier leden van Vlaanderen" sieren ook de voorgevel van de kerk onder het opschrift: ECCLESIA S. GIULIANI HOSPITALIS FLA.
Stad Waregem scoort met vier Verkeersactieve Scholen
De Vlaamse Stichting Verkeerskunde reikte vandaag in het Speelgoedmuseum te Mechelen het Label Verkeersactieve Schooluit aan de eerste acht verkeersactieve scholen in Vlaanderen. Het was duidelijk Waregem boven in Mechelen vandaag. Uiteindelijk slaagden slechts 8 van de 84 deelnemende scholen uit tien gemeenten en steden. De stad leverde maar eventjes de helft van die gelauwerde Verkeersactieve Scholen in Vlaanderen. Het zijn de Stedelijke Basisschool Guido Gezelle, Vrije Basisschool Desselgem, Stedelijke Basisschool Sint-Eloois-Vijve en Vrije Basisschool Duizend+Poot in Sint-Eloois-Vijve. Die werden bij aankomst in Waregem deze namiddag verwelkomd door onderwijs- en jeugdschepen Jo Neirynck en schepen van verkeer en mobiliteit Kristof Chanterie.
Ook hier komt de stad Waregem weer bijzonder positief in het nationale nieuws. Eerder wees een onderzoek van Test-Aankoop uit dat Waregem de klantvriendelijkste stadsadministratie heeft. Eerder deze maand werd Waregem nog bekroond met de titel van eenvoudigste stad en gisteren ontving het OCMW van Waregem nog het kwaliteitscertificaat ISO 9001. Waregem komt dus zeker voor meer positief in het nieuws dan als sportgemeente met Waregem Koerse, Dwars door Vlaanderen, de start van de derde rit van de Ronde van Frankrijk ofmet SV Zulte-Waregem.
De Vlaamse Stichting Verkeerskunde nodigde vandaag deze scholen uit op de labeluitreiking met een delegatie van maximum tien personen (waaronder ook leerlingen). Het schepencollege van de Stad Waregem heeft op voorstel van schepen van onderwijs Jo Neirynck en schepen van verkeer Kristof Chanterie, beslist om gezamenlijk voor de vier feestvierende basisscholen een bus naar Mechelen in te leggen. Zelfbleven ze thuis en lieten de eer aan een 39-koppige delegatie van de betrokken scholen, aangevuld met verkeersdeskundige Jo Deprez. Het verkeer naar Mechelen kon deze morgen wel wat verkeersactieve impulsen gebruiken, want de delegatie kwam aan met ruime vertraging. De schepenen spraken bij de terugkomst in Waregem aan de eerste halte in deG. Gezelleschool hun waardering uit voor het werk, dat in alle basisscholen rond dit thema geleverd wordt.
Het project Label Verkeersactieve School beloont lagere scholen met een kwaliteitslabel voor verkeer en mobiliteit. Scholen die verkeers- en mobiliteitseducatie op een gestructureerde, praktijkgerichte en duurzame manier aanpakken kunnen het label in de wacht slepen. Het project loopt op dit moment voor een traject van twee schooljaren (2006-2007 en 2007-2008) in tien Vlaamse gemeenten. Ook de gemeentebesturen van deze tien gemeenten engageren zich mee om het begeleidingstraject voor de scholen op te volgen.
Bij de start van het eerste begeleidingsjaar hebben alle lagere scholen uit de tien gemeenten de kans gekregen om in het project te stappen voor de duur van twee schooljaren. 84 lagere scholen gingen de uitdaging aan en kregen gedurende vijf begeleidingsvergaderingen van de VSV heel wat ideeën, tips, pedagogische achtergrond, voorstellingen van educatieve projecten, enzovoort. De vijf vergaderingen worden gespreid over de twee schooljaren en mee georganiseerd en opgevolgd door een contactpersoon van de gemeente.
Deelnemen aan het project Label Verkeersactieve School heeft heel wat voordelen voor de die school:
* Het is de ideale manier om verkeer en mobiliteit op een gestructureerde manier aan te pakken. Het project biedt je een 'kapstok om je verkeers- en mobiliteitsactiviteiten aan op te hangen en verder uit te breiden.
* Verkeers- en mobiliteitseducatie worden in de eerste plaats praktijkvakken. Je werkt zo aan alle eindtermen verkeer en mobiliteit voor de lagere school.
* Alle partners zijn actief betrokken: directie, leerkrachten, (verkeers)ouders, leerlingen, de gemeente/stad, de politie, enzovoort. Zo deel je de verantwoordelijkheid en draagt ieder zijn steentje bij.
* De gemeente/stad engageert zich om het draagvlak voor de scholen te vergroten. Ze brengt alle lagere scholen rond de tafel en volgt de begeleidingsvergaderingen mee op.
* Het label is een haalbare kaart voor elke lagere school die verkeer en mobiliteit permanent willen inbedden op school.
OCMW Waregem behaalt als eerste ISO 9001-certificaat
Het OCMW van Waregem heeft als eerste openbaar bestuur in België het felbeheerde kwaliteitscertificaat ISO 9001 behaald. Het kwaliteitscertificaat staat voor een geïntegreerd kwaliteitssysteem. De kwaliteitsstandaard ISO 9001 beoogt het permanent verbeteren van een organisatie met het oog op een maximale tevredenheid van de klanten. De procedure werd in 2005 ingezet, nadat Dexia Bank het Waregemse OCMW als testproject uitkoos. Het certificaat werd vandaag donderdag 27 september 2007 officieel uitgereikt en is drie jaar geldig.
Om lokale besturen te helpen met de steeds complexer wordende regelgeving, kwaliteitsdecreten en klachtenbehandeling startte Dexia Bank onlangs een nieuwe dienstverlening: Dexia performance. Het OCMW Waregem werd daarbij als testproject geselecteerd om in België een geïntegreerd kwaliteitssysteem in te voeren. Er werd een uitvoerige doorlichting van de dienst gemaakt en op basis van een eindrapport werd beslist of het Waregemse OCMW in aanmerking kwam voor het label, wat het geval was. Dezelfde procedure werd ook gevolgd de intercommunale watermaatschappij IECBW, dat zorgt voor de drinkwatervoorziening van zowat 200.000 inwoners van Waals-Brabant. Ook de stad Waregem en de gemeente Paliseul werden geanalyseerd.
Deze bekroning wil zeggen dat het OCMW op alle vlakken aan uitstekende dienstverlening doet en dat intern alles volgens de regels van het spel verloopt. Het certificaat zelf is geldig voor een periode van drie jaar. Tot 2010, dus. Maar aan het eind van elk jaar volgt tot zolang een evaluerend onderzoek. Al de OCMW-diensten werden doorgelicht en geanalyseerd, idem dito voor de verschillende instellingen. Daarna werd op basis van een eindrapport geoordeeld of de openbare dienst aanspraak kon maken op dit veeleisend ISO 9001-label.
Secretaris Bruno De Backer is uiteraard opgetogen met de hoge waardering. Het is gebaseerd op acht essentiële principes inzake management waarbij klantgerichtheid, personeelsbetrokkenheid en continue verbetering van de diensten centraal staan. Uiteraard moesten we in november 2005 niet van nul beginnen. Het OCMW werkt met gemeenschapsgelden en probeerde die ook voorheen zo efficiënt mogelijk te besteden. Het onafhankelijke bureau Veritas Certification stelde nu in zijn onderzoek vast dat zowel de intra- als de extra-murale diensten, de administratie en de sociale dienst een kwaliteitssysteem invoerden dat aan de eisen van de ISO 9001-norm beantwoordt. Opvallend, volgens Veritas, was de klantvriendelijkheid en gedrevenheid van het personeel.
Voorzitter Lionel Beheydt geeft toe dat de politici in de raad eerst een afwachtende houding aannamen. Maar de personeelsgroep wilde duidelijk het certificaat halen. Dit is alleszins geen eindpunt, want in de procedures wordt voortdurend aangedrongen op het voorstellen van verbeteringen. Toch is in Waregem het 'digitaal sociaal huis' nog geen realiteit. We beraden ons vrijdag met alle sociale diensten in Waregem om bijvoorbeeld een gezamenlijk intake-formulier uit te werken, zodat de klanten maar een keer alle informatie in moeten brengen om van alle diensten te kunnen genieten.
Projectbegeleider Ruud Bourmanne van Dexia beklemtoont dat het OCMW-personeel op de werkvloer erg gedreven is om kwaliteitsvolle diensten te leveren, die ook voldoen op het vlak van milieu en ethiek. Het Waregemse OCMW kent een grote verscheidenheid aan diensten en telt 400 personeelsleden, zodat we hier een uitstekende case troffen.
In de zorgsector behoort het OCMW van Waregem tot de koploper in deze regio. Met zijn 400 personeelsleden, 102 serviceflats, dienstencentra, een rusthuis met 250 bewoners,administratieve gebouwen, eigen wagenpark en nog wat uitbreidingen in de toekomst heeft de technische dienst onder leiding van Luc Nuytens de handen vol om alles operationeel te houden. In het verleden werden werkzaamheden telefonisch of via werkbon gemeld. Na afhandeling van de werkzaamheden vond registratie plaats. Dit gebeurde in eerste instantie allemaal op papier. Dit leverde echter een aantal nadelige effecten op, zoals een omvangrijke administratie, gebrek aan overzichtelijkheid, veel zoekwerk etcetera. Behalve dat deze methode omslachtig werkte, liep men ook het risico over onjuiste of onvolledige informatie te beschikken. Dit risico werd waargenomen, waardoor men besloot een eigen database te creëren. Doch, door de toenemende infrastructuur kwam er meer en meer een behoefte om op een gestructureerde manier te werken en alles vast te leggen in één centraal Maintenance beheersysteem.
Lokale besturen worden in toenemende mate geconfronteerd met uiteenlopende en complexe regelgeving, rapporteringen, bewijslasten, kwaliteitsdecreten, klachtenbehandeling, externe audits, inspecties enz. Bovendien zoeken ze steeds meer naar manieren om de werking van hun diensten grondig en permanent te verbeteren, met als uiteindelijk doel een kwaliteitsvolle dienstverlening te kunnen garanderen aan hun cliënten, de burgers, die steeds veeleisender worden. De OCMWs zijn onderhevig aan belangrijke wettelijke verplichtingen. Zo moet men voldoen aan de strenge normen op het gebied van brandveiligheid, men moet kunnen aantonen dat de infrastructuur voldoet voor de opvang van bejaarden, de elektrische bekabeling en diverse installaties moeten regelmatig worden gekeurd etcetera. Door de rapporten die in het softwareprogramma ter beschikking zijn, kan men snel en makkelijk bewijzen dat er regelmatig onderhoud plaatsgrijpt aan de liften, de brandblus- en verwarmingsinstallaties en de elektriciteit. Hierdoor stijgt ook het belang van preventief onderhoud.
Eindelijk nog eens een kraaiprijskamp in Waregem
Op zondag 7 oktober om 9.45 u. gaat nog eens een kraaihanenwedstrijd door in Waregem, ooit de bakermat van de krielenierssport. De oude volkssport, die in de jaren 50 en 60 zowat de winterse bondgenoot was van de vinkenierssport, is nu met uitsterven bedreigt. In Waregem kunnen we nog hoogstens éénmaal per jaar kennis maken met dit aloude volksgebruik, waarbij de liefhebbers hun krielhaantjes in de rij brengen voor een wedstrijd over één uur. Winnaar is de haan, die het meest kraaien heeft laten optekenen. Waregem telt met Jozef Vanhove en Raf Naessens nog twee krieleniers en die doen het dit jaar heel goed.
Jozef Vanhove en Raf Naessens kunnen voor hun wedstrijd op zondag 7 oktober op de hippodroom in Waregem rekenen op de steun van Viviane De Rijcke (op de foto met Joske in de armen) en Marc Kerkhove van het organiserend comité Taverne Vïfana. Ze willen weer aanknopen met een wedstrijd op de hippodroom, waar de sport ooit grote ogen gooide. Wijlen Prudent Destoop vertelde ons nog dat de Waregemse Kraaiers daar nog een Belgisch Kampioenschap of een herkansing daarvan mochten inrichten, waarbij de hanen over de ganse omloop van de omheining in zetting stonden. Het was omstreeks de jaren 1960, wanneer de volkssport een hoogtepunt kende met Waregem als centrum.
Reeds voor de Tweede Wereldoorlog telde Waregem al minstens één gestructureerde vereniging met de Blijmoedige Kraaiers met lokaal Het Leeuwke bij Oscar Balcaen. We hebben aanwijzingen dat er dan ook regelmatig hanenwedstrijden werden georganiseerd in andere cafés in Waregem en omgeving, ondermeer een 1 mei-wedstrijd in het Volkshuis. In de jaren 50 waren minstens gelijktijdig verschillende gestructureerde hanenkraaiverenigingen met de Ballingkraaiers (o.a. in Kantientje), Biestkraaiers (Rode Lantaarn), Beekkraaiers (Steeple Chase), Churchillkraaiers (Royal, ), Lustige Kraaiers, de Molenkraaiers (De Keer), Statiekraaiers (Leopold),Verenigde Kraaiers Nieuwenhove (Huis van Commerce). Later gingen vijf verenigingen een fusie aan tot de Waregemse kraaiers, die uiteindelijk een vast lokaal hadden in de Steeple Chase bij Budy Demunster. Het was deze vereniging die ondermeer op 20 april 1969 nog een nationaal kampioenschap organiseerde met zetting op de hippodroom.
Raf Naessens en Jozef Vanhove geven toe dat ze tot een "uitstervend ras" behoren. Wij gingen van start in de jaren zestig met de 'krielhanen' bij Milo Sloovers in de Kwastrate en later bij Prudent Vanderschueren in café Sportief. Daar was het lokaal van de Waregemse Kraaiers gehuisvest. In de jaren vijftig-zestig was er in elk gehucht dat zichzelf respecteerde nog een kraaiprijskamp. Nu dienen we al jaren naar Ardooie (De Wandelingenkraaiers), Eernegem en Torhout te trekken om deze volkssport nog te kunnen beoefenen. Er resten in West-Vlaanderen nog een tiental liefhebbers en in Oost-Vlaanderen een vijftiental. We hopen dat we deze unieke volkssport nog kunnen redden. We zijn in elk geval heel blij met het voorstel van Vifana en Okee om hier in Waregem nog eens een prijskamp te organiseren".
De twee resterende Waregemse liefhebbers namen dit seizoen een "vliegende start". Raf Naessens won de eerste wedstrijd van het seizoen met 3.265 'liedjes. Het wordt een boerejaar. Ik voel het tot in mijn grote teen", vertelt Raf. "De haan van Jozef deed nauwelijks minder met 3.125 kraaien. Het komt erop neer dat je prijsbeest tijdens de week zo weinig mogelijk andere hanen hoort. Als hij dan plots zijn collega's ontwaart op zondagmorgen voelt hij zich bedreigd op zijn territorium en geeft hij van jetje. In elk geval zijn we er klaar voor. Het vergt wel heel wat inspanningen om die Engelse haantjes de drieledige slag bij te brengen. Weinig jongeren kunnen nog het geduld opbrengen om een haan te kweken. In Oost-Vlaanderen kraaien ze nog een lettergreep langer".
Nu de viervoeters, na de Belgian Darby, weer voor een tijdje de stal opzoeken, staat de hippodroom weer helemaal open voor nieuwe initiatieven. Het is 38 jaar geleden dat de hanen hier nog mochten kraaien. Moge de beste haan het halen. En laat het aan de boorden van de Gaverbeek liefst een Waregemse haan zijn die het hoge woord voert. We zijn in elk geval op post op zondag 7 oktober om geen enkele 'kraai' te missen. Na de zetting (9.45 -10.45 u.), die plaatsvindt op de parking naast het Beaulieucenter, kan iedereen alvast horen met welke taktiek de 'kraaieniers' uitpakten om hun beest naar het hoogste schavot te leiden.
Waregem haalt vandaag met zijn stadsadministratie opnieuw bijzonder gunstige koppen in de media. Waregem is door Vlaams minister van Administratieve Vereenvoudiging Geert Bourgeois en Vlaams minister van Binnenlands Bestuur Marino Keulen uitgeroepen tot Eenvoudigste Gemeente van Vlaanderen. Dat gebeurde op een colloquium in het Vlaams Parlement. 'Eenvoudigste Stad van Vlaanderen' is een wedstrijd waarmee beide ministers gemeenten motiveren om hun dienstverlening te optimaliseren en de regeloverlast op lokaal niveau aan te pakken. Vorig jaar werden de Waregemse stadsdiensten door Testaankoop nog beoordeeld als de beste van het land (zie bijdrage 26-09-2006).
Met haar voorstel om een stadswinkel in te richten, haalde Waregem het van 56 andere projecten, die deelnamen aan de wedstrijd Eenvoudigste Gemeente/Stad 2007. Waregem wil, midden in het winkelcentrum, een stadswinkel openen voor kleine administratieve boodschappen. Inwoners kunnen er tijdens de gangbare openingsuren van andere winkels snel binnenwippen voor gewone administratieve handelingen, zoals het aanvragen van een nieuwe identiteitskaart, het afhalen van een bouwvergunning, het kopen van een compostvat Voor een administratieve openbare dienst is dit zeker een ambitieus project, want niet alleen moet men daarvoor allerhande formulieren aanpassen, ook vraagt het openen van een winkel met zo veel verschillende diensten een brede kennis van de mensen die er werken.
Op die manier stemt men de stedelijke dienstverlening af op de vrijetijdsbesteding van de burger. Om de stadswinkel mogelijk te maken, wil de stad alle formulieren vereenvoudigen en digitaal beschikbaar stellen, werkt ze aan een kwaliteitsvol procedurebeheer en organiseert ze een passende opleiding voor het personeel. Het stadsbestuur kreeg een plaatsnaambord met het opschrift Waregem, Eenvoudigste Gemeente/Stad 2007 cadeau, net als een oorkonde ondertekend door minister Bourgeois en minister Keulen. Waregem krijgt ondersteuning op maat bij de uitvoering van haar vereenvoudigingsproject.
We willen met dit initiatief onze inwoners een eer flexibeler dienstregeling aanbieden, zegt schepen Pietro Iacopucci. Op zaterdag zal de stadswinkel bijvoorbeeld van tien tot zes open zijn, zodat mensen geen vrijaf hoeven te nemen om hun documenten op te halen. Bovendien krijgen de bedienden die niet meer met klanten in contact komen, nu meer ruimte om hun andere taken uit te voeren.
Met een beetje verbeelding kunnen we zeggen dat Waregem eigenlijk al tientallen jaren een winkel heeft in het winkelcentrum Het Pand. We bedoelen het loket van telefonist Martin aan de ingang van het stadhuis. Zijn visuele handicap stoort geenszins om dagelijks heel wat klanten van het winkelcentrum en het gemeente- of stadhuis op het goede spoor te brengen. In zijn infowinkel verkoopt hij ook ondermeer de huisvuilzakken van de stad en zorgt hij voor allerhande diensten aan de bevolking. Indertijd kon men zelfs voor rattenvergif bij hem terecht. We kunnen hem dus de ervaringsdeskundige voor dit project noemen. Hij wordt trouwens geïntegreerd in het project voor de stadswinkel, die zich situeert aan de andere kant van dezelfde ingang van het stadhuis (als tourwinkel gestart).
De verkiezing van de eenvoudigste stad past in een ruimer streven naar meer samenwerking tussen de Vlaamse overheid en de lokale besturen. De overheid biedt de gemeenten gratis vorming en projectbegeleiding. Het uiteindelijke doel is een verregaand delen van informatie. Verschillende diensten ondersteunen plaatselijke initiatieven met advies. Sinds 2002 is er op Vlaams niveau een 'kenniscel wetsmatiging' actief. De cel adviseert de Vlaamse regering en administratie bij hun acties voor administratieve vereenvoudiging. Al twee jaar stellen de medewerkers hun expertise ook ter beschikking van de lokale besturen. De dienst taaladvies biedt gemeenten dan weer cursussen 'formulieren opstellen' aan. Naast aandacht voor vorm en lay-out ligt de klemtoon vooral op het taalgebruik, dat in de praktijk niet altijd even duidelijk is.
De impulsen van de overheid krijgen meer en meer gehoor op het lokale niveau. Vooral voor kleine gemeenten is een overzichtelijke administratie van groot belang. Acties van de Vlaamse regering en van diensten als de Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten (VVSG) dienen echter vooral om lokale initiatieven te stimuleren. 'Het is niet de bedoeling om van bovenaf maatregelen op te leggen', zegt Herman Callens van de VVSG. 'We proberen vooral goede ideeën tot bij de andere gemeenten te brengen.'