Vrijdag 15 juli: Leon - San Martin del camino. De 38 km zitten nog in de benen en we plannen voor vandaag 25 km. De camino loopt vandaag zowat parallel met een drukke rijbaan en het wordt een wandeldag om vlug te vergeten. Rond 15u vinden we een albergue privado aan 5 euro met kookgelegenheid.
Donderdag 14 juli:El Burgo - Leon. Het sanitair was een beetje krap voor 12 personen, maar weerom stilte tot 6.30u en na ontbijt in de tuin vertrekken we voor 38 km richting Leon. Het laatste deel van de meseta lopen we in 25°C maar weerom een frisse wind. De Ebro waren we al eerder gepasseerd en vandaag kruisen we de Esla. Het uitzicht lijkt vandaag meer op een troosteloze vlakte, zodat vooral de picos del Europa, aan onze rechterkant, onze aandacht trekken. Het stappen loopt lekker en rond 17u zijn we aan een albergue municipal met 140 bedden. Goed sanitair en iedereen slaapt tot 6u30.
Vandaag overschrijden we de 2000 km,er resten ons nog 300 naar Santiago, 90 naar Finistère en we wagen ons al aan aftellen. Rond 1 augustus komt er een einde aan onze grote vakantie.
Woensdag 13 juli:Calzadilla de la cueza - El Burgo raneiro. Prima nachtrust en om 7u zijn we op pad na een ontbijt in de tuin. We bevinden ons nog steeds op de "gevreesde" meseta, maar iedereen loopt met jas en muts op tegen de koude wind. Het wordt weer lekker wandelweer en we stappen tot in El Burgo waar we inchequen voor 8 euro. Geen keuken, dus om 19u nemen we een menu pelegrino voor 9 euro.
Dinsdag 12 juli: Fromista - Calzadilla de la cueza. Weerom stilte in de slaapkamer van 21 tot 6u; dan loopt onze wekker af want er wachten 36 km. Het is onverwacht lekker koel op de meseta en tussen 14 en 15u moeten we schuilen voor een onweer. De camino zou niet geschikt zijn voor de wandelkar, steile hellingen bezaaid met stenen, de meseta een hel, de albergues geen goede rustplaatsen. De ene overdrijving al groter dan de andere want we vinden op onze tocht goede wandelwegen in vergelijking met de GR3 en GR65 in Frankrijk.
Maandag 11 juli: Castrojeriz - Fromista. We slapen in een rustige albergue municipal en goed uitgeslapen vertrekken we voor Fromista+4 km. We krijgen nu een duidelijk beeld van de meseta, een hoogvlakte rond de 800 m, afgewisseld met soms steile dalen. Dat er behoorlijk veel wind is verklaren ons de ontelbare windmolens, maar van de hoge t° in juli is niets te merken. Het laatste uur loopt het pad langs het canal de Castilla en we profiteren van de schaduw van de bomen. In Fromista horen we dat er in het volgende dorp slechts 18 bedden zijn en we nemen geen risico.
De mannen komen nu vrijdag 29 juli aan te Antwerpen. Waar: Van Stralenstraat ( naast Atheneum aan Rooseveldtplaats ). Wanneer: 15u30. Met een bus,maatschappij ASLA of ALSA.
Maandag 4 juli Het avondeten in Torres del Rio was ons goed bevallen. Het ontbijt daarentegen is " mager ". Niet beter dan in Frankrijk. Toch zijn we om 7u op pad. Een frisse start, dank zij een lichte regenbui. In Viana sturen we onze wekelijkse "kinderkaartjes" en ons verslag naar België. Myriam zal er haar plan wel mee trekken. Verder naar Logrono, waar we om 15u op de kamping aankomen. 20 euro's voor een piepklein plaatske op dolomiet! Kamperen is blijkbaar niet populair hier. Na was en plas, naar 't stad om in een ijzerwinkel een nieuwe vijs voor de kar te kopen, wat netjes lukt. Dan zowat een vol uur op terras met Brigitte, Lothar en Romain, medepelgrims sedert enkele dagen. En na ons avondeten, op de kamping, wordt ons nog een koffie aangeboden door een jong Duits echtpaar.
Dinsdag 5 juli Om 8u30 steken we in Logrono de Rio Ebro over, om via een "groene corridor" met meerdere wandelaars en joggers de stad te verlaten. Ik stap moeilijk. Om 16u stoppen we in Ventosa, na 19 km. De barman zegt dat we ons tentje kunnen opslaan achter de kerk, en we vinden inderdaad een mooi plekje. Achteraf zal blijken dat dit onze laatste tentnacht was.
Woensdag 6 juli Ventosa betekent blijkbaar ook "wind". En dat hebben we ondervonden. Wanneer we om 7u de tent hebben opgebroken en nog aan het ontbijten zijn, passeert een jeep van de Guarda Civil. Zij kennen blijkbaar de plaatsen waar "wild" gekampeerd wordt. Gelukkig was onze tent reeds weg. Lage bewolking en frisse wind..... mooi stapweer. Om later Sekke te plezieren fotografeer ik die dag enkele indrukwekkende landbouwmachines! En om 15u30, na 31 km zijn we in Santa Domingo de la Calzada, alwaar een kip en haan in de kerk reeds eeuwen een attraktie uitmaakt. In de herberg, welke bijna een chique hotel lijkt , heeft iemand expres te veel eten gemaakt, en we genieten er ook van, samen met een Zweedse kleindochter met een Spaanse grootvader.
Donderdag 7 juli Gisteren hebben we besloten om te stoppen met kamperen. Het is hier te gewaagd, niet geschikt en de herbergen zijn beterkoop dan een kamping. Wij dus naar de post, een grote doos gekocht en er 12 kg opgestuurd naar Compostela, waar we het volgende maand kunnen oppikken. We zijn dus wat later op stap, maar met minder gewicht stapt het toch veel beter.
Vrijdag 8 juli Gelukkig waakt Marcel over mij en komt hij mij om 6u30 wakker schudden in een reeds lege slaapzaal( 10 bedden ). Een killige ochtend. De eerste 8 km worden we vergezeld door een gezellig fluitende Spaanse fotograaf. Wanneer we , net voor 13u, middagpauze nemen in San Juan de Ortega, stellen we vast dat de plaatselijke herberg opengaat en onmiddellijk bezet wordt door wachtende pelgrims. We trekken nog een 10-tal km verder en overnachten in een zeer gezellige herberg. Weerzien met Patricia en David, Ierse broer en zus, is best leuk. Terwijl ik blijf praten en drinken doet Marcel in het dorp de nodige inkopen.
Zaterdag 9 juli De sympathieke Ier, David, zal straks in Burgos huiswaarts keren. Een vlug, ontroerend afscheid. We stappen vier uur aan één stuk om de kathedraal van Burgos te bereiken. En het is prima stapweer, dus gaan we verder. Voor de tweede dag op rij leggen we 30 km af. Met minder kilo's gaat het vanzelf, en de camino stapt veel beter dan de GR's in Frankrijk. We overnachten in Tardajos in een parochieherberg. Alles o.k.
Zondag 10 juli Onze 3de maand en 14de week begint. Burgos ligt reeds 10 km achter ons, dus nog 490 km te gaan! En vandaag bereiken we de beruchte MESETA- hoogvlakte. Gelukkig is het wat bewolkt en waait er een frisse wind. Ontmoetingen,landschappen, ruïnes en gedenktekens......te veel om te onthouden. Maar we maken foto's en nemen nota's. En vandaag weerom 30 km afgelegd. Het gaat ons goed!
6juli - rechtstreekks vanuit SANTA DOMINGO DE LA CALZADE.
Andermaal hebben we "den Blog" kunnen consulteren en stellen we vast dat ons Myriam in en met onze naam toch perfect werk afleverd om onze berichten in te brengen, en zelfs foto's te tonen. Dat dit gebeurd met vallen en opstaan vinden wij - en ook onze lezers - echt niet erg. Wel integendeel !
Wij moeten ondertussen nog zowat 650 km stappen (Parijs heen en weer) en dan zijn we er bijna.
We verwachten onszelf terug thuis tussen 10 en 15 augustus
Groetjes vanuit het met momenten zeer warme Noord Spanje
Dinsdag 28 juni:St.Jean-Pied-de-Port - Roncevalles Om 5 voor 6 gaat de wekker en om 7u30 starten we voor de pas over de Pyreneeën naar Roncevalles in Spanje. We zien welgeteld 25 m ver en lopen konstant in de wolken. De t° is wel ideaal voor klimwerk, maar de bergtoppen zien we niet; ' t is zelfs opletten geblazen om het pad niet te verliezen. Op de "top"(1430 m) is er wel een ijzige wind en moet de jas aan. De grens met Spanje moet er ook aan en "iedereeen" hoort Walter zijn reeds bekende vreugdekreet als we op Spaanse bodem zijn. Nat van de mist kiezen we voor een bed, douche en kookgelegenheid in een megagîte met chambrettes en stapelbedden.
Woensdag 29 juni: Roncevalles - Larrasoaina We hebben heel lekker geslapen maar vanaf 5u beginnen de eersten te pakken; om 6u gaat overal het licht aan en om 8u moeten we de deur uit. De ganse dag is het weerom lopen in de "wolken" en buiten het zeer verzorgde parcours zien we weer weinig van de omgeving. In Larrasoaina is de gemeentelijke refugio volzet en we gaan op zoek naar onze eerste tentplaats in Spanje. Een paar 100 m van de baan vinden we een geschikt plaatsje naast de "camino". De buurman stelt ons gerust dat de politie niet tot daar komt ( in 't"wild" kamperen wordt beboet in Spanje) en zorgt voor het nodige water en zelfs brood voor morgenochtend
Donderdag 30 juni: Larrasoaina - Pamplona - Zaraquiegui De tent wappert in de wind, maar Walter plaatst de "deur" altijd langs de gunstige zijde en we eten en slapen fris en rustig. Rond 6u passeren weerom de eerste wandelaars en staan we op, om tijdig in Pamplona te zijn, om onze bottinnes te laten herzolen. We zien onze eerste Spaanse zon en 't is genieten van de vergezichten in Navarra. Rond 10u belanden we in Villava waar Walter direkt een zapatera opmerkt , die onze schoenen belooft te herstellen binnen de 2 uren. Pamplona is een prachtige, ordentelijke stad, waar ons vooral de barricades opvallen voor de komende "stierenlopen". We doen onze inkopen en lopen verder richting Puente la Reina. Om te kamperen heerst er te veel wind en we "krijgen" de laatste plaatsen in een aubergue in Zaraquiegui..
Vrijdag 1 juli: Zaraquiegui - Puente la Reina - Maneru De wijn van gisterenavond is mij slecht bekomen en ik verlaat al kotsend ( in een puincontainer) het dorpje. Na een half uur "klimwerk" lukt het me niet meer. Walter trekt mijn kar verder mee tot aan een beschutte plaats en na een uurtje slaap en een kop hete thee lukt het om door te stappen. Achteraf blijkt dat ik de mooiste vergezichten gemist heb van de camino frances. In Maneru aangekomen ,drinken we een pint in een dorpscafé en de klanten raden ons aan om de tent aan het voetbalveld te zetten; zowat onzichtbaar voor de politie, waterkraantje en picknicktafel voorhanden. Een bakker is er niet maar bij het afrekenen krijgen we een brood mee voor morgenvroeg. 's Avonds maken we een dorpsfeest mee in plaatselijke klederdracht en terug in de tent "genieten" we nog tot 4u 's morgens van de muziek.
Zaterdag 2 juli:Maneru - Villamayor mon jardin De tent heeft danig geschud , maar staat 's ochtends nog stevig vast. Om 8u30 starten we, reeds in volle zon, maar de wind maakt het wandelbaar. De omgeving is ongelooflijk ruw en dor; enkel stekelig gewas als begroeiing en tussendoor tracht men graan te verbouwen. In Villamayor vinden we een beschut plaatsje buiten het dorp; langs de camino en uit het zicht, achter een grote pikdorser.
Zondag 3 juli:Villamayor - Torres del Rio Na St.-Jean-Pied-de-Port komen we echt in een wereldwijd-bekend wandelcircuit terecht. Van Zuid-Korea, Austalië, Zuid-Afrika, Canada, Israël, U.S.A. .........komen ze op de camino Frances wandelen en we komen ze dagelijks herhaaldelijk tegen. Iedereen met dezelfde spirit. Of het moet Navarra tegoed komen of er wordt zwaar gesubsidieerd. Waar we ook komen, is het wandelpad vernieuwd en verzorgd en lijken de dorpsdoorgangen recent heraangelegd. De zon komt er weer stevig door en er wordt aangeraden vroeg te stoppen in de namiddag, zodat we ons een aubergue veroorloven in Torres del Rio i.p.v. door te lopen naar Viana; de tent is geen optie vanwege de zwarte wolken en het gebrek aan een "veilige" plaats. Morgen naar de camping in Logrono; de wheelie moet hersteld worden.
Zondag 19 juni Na onze kennismaking van gisterenavond met de wijn van Saint Mont en met de weegschaal ( marcel-6kg en walter-8kg ) gaan we vandaag rustig stappen door het mooie landschap met zijn " vallons "( golvende valleien). Op een rommelmarkt ( vide grenier ) in Aignan eet ik nog eens een frit uit het vuistje, en langs de "Tour d'Armagnac" komen we terecht in het kleine Izotges, waar we de tent mogen opstellen in de tuin van de plaatsvervangende burgemeester, een ex-generaal van het Franse leger.
Maandag 20 juni Het ontbijt bij de generaal smaakt best, maar de Fransen eten 's morgens echt niet veel. We stappen langs het grotere Riscle waar Marcel de dokter bezoekt om zijn blaasprobleem opgelost te krijgen. Daar er geen wassalon is blijft de was in onze rugzak. Een snikhete dag! Na 16u trekken we verder en stappen nog voort tot Viella. Kamperen op het kerkplein onder de bomen, en 's avonds wat thee omdat er geen caféke is.
Dinsdag 21 juni De zomer begint met een warme nacht! Het weer zou zachter worden(21° i.p.v.31°), maar niets daarvan. Na de nodige kloppen van de hamer willen we "hopeloos" kamperen langs de kant van de weg, in Poulliac. Gelukkig helpt de burgervader van dit kleinste dorp in de regio(32 inwoners) ons aan een mooie gazon, met tuinslang en water à volonté! Bij het slapengaan heerst een machtig onweer over de Pyreneeën, in vogelvlucht zowat 90 km verder! Bliksemschichten en indrukwekkend gerommel sluiten onze dag af.
Woensdag 22 juni Vandaag een "bijna" rustdag. Na 6km door de motregen zijn we in Arzacq waar Marcel de labo-uitslagen bij de dokter kan bespreken en andere medicatie krijgt. Voor de verandering begeven we ons naar de gemeentelijke pelgrimopvang(77 bedden), nemen wat rust, drinken wat(Grimbergen en Floc de Gascogne) en praten gezellig met enkele tochtgenoten.
Donderdag 23 juni Een goede nachtrust en stevig ontbijt in de gîte helpen mij niet echt op weg! Moeilijk stappen, manken en pikkelen, maar na twee uur , een pijnstiller en wat gevloek is alles weer o.k. Na 26 km slaan we onze tent op tussen Arfix en Mourenx, bij een natuurreservaat met vogelobservatie. We hebben vandaag duidelijk de Pyreneeën gezien, en een mooie muskusrat kunnen fotograferen. Ondertussen is ook de Sekke zo moedig geweest om toch met Bompa te praten aan de telefoon!!!
Vrijdag 24 juni Saint -Jean -Pied-de -Port komt in zicht! Marcel stapt vroeg uit de tent om brood te kopen(2km heen en 2km terug). We trekken door een industriegebied(o.a. Knauf-fabriek)en bereiken het moderne en bloemrijke Mourenx in de vroege voormiddag. Na de middag trekken we door een halteplaats op de weg van St. Jacques(Navarenx), nog enkele kilometers verder. Op een hoge heuvel stellen we de tent op met zicht op de hoge toppen van de Pyreneeën(nabij Charre).
Zaterdag 24 juni GSM wekt ons om 5u55. We willen vroeg op pad. Na een heel mooie voormiddag volgt een warme namiddag en zijn we in Baskenland. Aangekomen in Ostabat zijn we moe en toch willen we morgen ook vroeg vertrekken. Om dat te kunnen zoeken we een gîte...Twee van de drie zijn vol, en de derde is een "chique" (40,- per man)! Het zij zo.Toch wordt het een gezellige avond, met Baskische gastheer met krachtige zangstem.
Zondag 26 juni Iedereen zit om 6u30 aan het ontbijt, en om de hitte voor te blijven zijn we om 7u op weg naar het magische Saint-Jean-Pied-de-Port. Om 12u zijn we er, en om 14u staat onze tent op de camping. Het is 40 graden! Eten,drinken, rusten en toeristen. Morgen wordt blijkbaar nog warmer........We zien wel.......
Dinsdag 14 juni. Moissac is duidelijk maar een provinciestadje met een weliswaar bekende kloosterkerk, Saint-Pierre, maar we zijn voorlopig niet deskundig genoeg om de muurschilderingen naar waarde te schatten. De camping langs de Tarn is wel een meevaller en we genieten van onze rustdag. We hebben ook ruim de tijd om de juiste wegenkaarten te kopen, een nieuwe drinkfles, de weblog te bekijken, schoenen invetten en alles te ordenen. Met deze willen we nog eens al de sympatisanten bedanken voor de reacties op de weblog en het gastenboek.
Woensdag 15 juni. Terug op pad. De GR 65 volgt vandaag vooral het jaagpad van een zijkanaal van de Garonne en het wordt meer dan aangenaam stappen op het vlakke tracé in de schaduw van de platanen. Na een poos zien we de Garonne uit de bocht komen en neemt vanaf nu de Tarn mee. Na 30 km komen we in St. Antoine, een klein middeleeuws ogend dorpje, en heel belangrijk voor ons: aan de rand van het dorp , een grasveld, picknicktafel en stromend water.
Donderdag 16 juni. Het regent deze morgen en de bakker opent pas om 9u, wat maakt dat we ontbijten in de tent en pas rond 10u vertrekken richting Miradoux. Regenkledij en paraplu zijn nodig vandaag en de ganse dag is er geen zon te zien. Rondom ons verandert het landschap nu terug in akkerbouw, met vooral zonnebloemen en granen. In Lectoure aangekomen vinden we al vlug een kamplaats aan de stadsrand , op het terrein van een intermarché.
Vrijdag 17 juni. Walter bezoekt een tandarts, die een abces verzorgt ,en dan gaat onze tocht naar Ayguetinte. We zien, in het golvend landschap ,nu overwegend zonnebloemen, en de zon haalt het op de wolken. Onze tent mogen we van de 86-jarige Jaen bij zijn boerderij plaatsen. Als de runderen s'avonds naar " huis " komen blijken we tussen de koeien te staan.
Zaterdag 18 juni. Gans de nacht regen en wind, maar de tent heeft ons goed beschut. Rond 7u zien en horen we de koeien al rond de tent , maar ze zijn vreemd volk blijkbaar goed gewend. Jaen nodigt ons uit op een tas koffie en dan vertrekken we voor Vic- Fézensac. We worden zo gewend aan de mooie valleien dat we de schoonheid en de rust als heel normaal ervaren. Wind, dreigende wolken en zon wisselen elkaar af maar het blijft, kort gezegd, ideaal stapweer zodat we nog 5 km verder in het dorpje Preneros terecht komen. Na een babbel met Paul en Candy kamperen we naast hun woning. En of ze in het Zuiden gastvrij Zijn? Een bad en het avondeten mogen we niet weigeren, maar slapen in ons tentje geven we niet prijs.
Zondag 19 juni. Weerom uitwisselen van adressen, foto's nemen, een laatste koffie en, met de zon in de rug, de valleien van de Gers in, in het departement Midi-Pyrinée. In Aygnan doen we een bezoekje aan een grote rommelmarkt en viseren dan de tour de thermes d'Armagnac bij Izotges. In Izotges ontmoeten we de burgemeester, die ons uitnodigt voor drank en eten op een muziekfeestje, én een tentplaats aanbiedt in zijn tuin. De ex-generaal van het Franse leger heeft in 2010 de camino gedaan en 's morgens ontbijten we aan zijn tafel.
Zowat 1300 km gedaan, nog zowat 1100 km te doen......! 't Was al ver, en 't is nog ver! 65 Dagen van huis, en nog zowat 45 dagen te gaan......! 't Was al lang, en 't is nog lang!
Maandag 6 juni. Ons ontbijt in Espeyrac is karig. Een halve banaan, een halve appel en wat gedroogde abrikozen. Na wat klimwerk komen we in Sénergues waar gelukkig den bakker nog aktief is. Met mooi weer komen we ,op zowat 10 km van Conques ,in het schattige gehucht SAINT MARCEL! HOE BESTAAT HET! En dan, zien we in de diepe vallei, het Matchu Pitchu van Europa: Conques. Een lange afdaling, en om 13u30 staan we in dit prachtig bewaard Middeleeuws oord. Echt de moeite. We ontmoeten er nog enkele stapgenoten van de voorbije dagen. Rond 16u30 klimmen we langs de andere zijde de vallei uit, en om half zeven kunnen we terecht in een eenvoudige gîte communal te Noailhac.
Dinsdag 7 juni. We verlaten de GR 65 om, terug via de landkaart ,onze eigen camino naar Moissac (nog 150 km) te vervolgen. 's Middags in Decazeville doet Marcel een plasje in het labo, en ik koop een nieuwe pijp. Het weer kan beter. 's Avonds eten we in de tent, terwijl het buiten flink regent.
Woensdag 8 juni. We stoppen, na 23 km ,in Salles Courbatier waar de vriendelijke herbergwaard uit Dunkerke(Fr) ons verwijst naar een groot landhuis, waar we onze tent mogen opstellen. Gastheer en gastvrouw vragen ons 's avonds nog binnen voor een babbel en een tas thee.
Donderdag 9 juni. Vandaag kan Marcel terecht, in het Centre Médical van Villeneuve ,om de uitslag van het labo te kennen. Resultaat: Een hardnekkig beestje dat andere antibiotica nodig heeft. Rond 16u stappen we verder den boerbuiten op. Na 13 km die dag wordt de tent opgesteld bij een 78-jarige pluimveehouder. Gastvrije mensen met een gehandicapte zoon. 's Avonds moeten we mee aanschuiven voor een goede maaltijd met frietjes en eendenpastei van eigen makelij. Wijn en Poire William hoort er ook bij.
Vrijdag 10 juni. Omdat het motregent ontbijten we in de schuur, waar de zwaluwen binnen en buiten vliegen. Een bascule leert ons dat de kar van Marcel 37 kg weegt, en mijn rugzak 15 kg. Na de koffie binnen en hartelijk afscheid gaan we weer verder in de kilte en de motregen. Mijn knie heeft het moeilijk. Al te rustige en eentonige wegen brengen ons in Varaire. Weerom 23 km gedaan en we kamperen " en sauvage ".
Zaterdag 11 juni. Ons volgende doel, Moissac, is nog zo'n 75 km. Op tijd op weg, en via enkele dorpen, ons aangeraden door de pluimveehouder, komen we behoorlijk vooruit. Die dag hebben we bijna geen eten, en den bakker in Vailats is met verlof. Oud brood, gesopt in minute soep helpt ons verder. Na 30 km bereiken we Montpezat en de douche op de camping helpt ons er weer bovenop. Ook een pintje in het dorp smaakt.
Zondag 12 juni. Pinksteren. Terwijl Marcel inkopen doet, pikkel ik moeizaam verder om op gang te komen. Na een pijnstiller geslikt te hebben, gaat het gelukkig beter. Het weer is goed, de weg rustig en mooi afwisselend. We zingen en fluiten en stappen 27 km tot Lafrançaise. We drinken één pint, en krijgen er nog twee aangeboden. De tent wordt opgesteld achter een fabriekje, waar we een prachtig uitzicht hebben over de vallei van de Tarn, en zelfs, heel vaag, de Pyreneeën reeds kunnen zien. (Vandaag was het ook Gooreind-kermis.)
Maandag 13 juni. Ontbijt in de tent, start in de regen. Maar het klaart op en, tussen de fruitteeltvelden langs de Tarn, komen we toch reeds om 14u in Moissac, warm en zuiders. Een korte verkenning, met vuile kleding naar een wassalon, en voor de tweede maal " op restaurant " . Morgen is het een rustdag, om de was te drogen en ons strijdplan te bespreken.
(Is de grootte beter Jacques L, of moet het nog groter? ).
