Maandag 18 juli. Om 6u30 reeds op pad zonder ontbijt, maar we weten dat we 4km verder in MOLINESA voldoende aanbod zullen vinden. Het weer is ideaal om te stappen en in PONFERADA, in de schaduw van de eeuwenoude Tempeliersburcht nemen we een tweede ontbijt en koop ik nieuwe sokken. Ik heb immers een onverklaarbare uitslag op mijn enkels en voeten ... Later zou blijken dat het om een allergie gaat door het stof, graszaadjes en zweet. Dan verder door valeien, tussen velden en langs kleine dorpen, stilaan omhoog tussen wijngaarden. Goed voor 35 km en tegen 17u stoppen we in VILLAFRANCA, best een gezellig dorp
Dinsdag 19 juli. Wanneer we vandaag onze laatste planning kunnen volgen, dan zullen er vanavond nog "slechts" 150km resten! Andermaal vertrekken de eersten reeds rond 5uur. Waarom ? Wij begrijpen het echt niet. Anderzijds wordt er meestal verwacht dat tegen 8 uur iedereen de herberg heeft verlaten, dus zijn ook wij tegen 7 uu op stap. Een saai begin, maar stilaan begint de weg te stijgen en na 22 km maken we onze eigen koffie en broodjes in een "bijna bergdorp". Wat verder in HERRERIAS gaat de oude asfaltweg over in een bergpad en begint de "beklimming" naar O CEBREIRO. Een degelijk sportieve inspanning en twee uur later zijn we boven (1300 meter) en in GALICIA. O CEBREIRO zelf is een klein eeuwenoud bergdorpje met een onzettend mooi Pre-romaans kerkje uit de 9de eeuw en met nog enkele oorspronkelijke typisch ronde huizen met een rieten puntdak. En ook een prachtig vergezicht vanop deze hoogte naar alle kanten. Daar we vroeg zijn toegekomen kunnen we nog een was doen, wat kuieren, een pint drinken en naar huis bellen.
Woensdag 20 juli. Om 7 uu weg, in de mist en de wolken. Van de vergezichten van gisteravond is nu niets meer te zien. Gelukkig komt de zon er langzaam door en om 9 uur drinken we een koffie aan ALTO DE ROCO. Het wordt een mooie wandeling door groen Galicia, in de zon en boven de wolken. Middagpauze in TRIACASTELLA vlak bij een mooi gelegen albergue waar reeds veel jeugd op de weide zit te wachten. En dan moeten we ergens een aanwijzing van de Camino gemist hebben waardoor we via een variante in SAMOS belanden. Hier overnachten in het klooster vele fietsers, en wij vanavond dus ook.
Donderdag 21 juli. De mijlpalen langs de Camino - elke 500 meter sedert we in Galicia zijn - wijzen ons er op dat we vandaag even voorbij SARIA aan de laatste 100 km kunnen beginnen, ondanks onze omweg van gisteren. Maar ik stap weer moeilijk en heb veel opwarming nodig. Een parcours door bos, langs weilanden, onder indrukwekkende bomen, voorbij stenen muurtjes à la Ierland en Schotland, kleine dorpjes ... Galicia op zijn best ! Bewust nemen we onze picnic aan mijlpaal 99,5. En 's avonds installeren we ons in PORTOMARIN waar we zelfs een aankomst van de Tour kunnen volgen.
Dat we ondertussen tijdens het stappen en s'avonds tussen pot en pint reeds meerdere "pelgrims" hebben leren kennen - en zij ook ons - zal iedereen wel begrijpen. En deze ontmoeten vormen toch wel een aangenaam onderdeel van de ganse onderneming. Een goede schrijver kan hiermee beslist meer dan één boek vullen, maar wij zijn niet zulke gasten ...
Vrijdag 22 juli. In Belgie maakt bijna iedereen de brug. Wij vinden het echt niet erg om andermaal op stap te gaan. Het einde is immers inzicht: nog 90km ! Het is lekker fris en goed om te stappen. Maar sedert gisteren is het toch merkelijk drukker op de Camino. We lijken wel deelnemers te zijn aan de Vierdaagse van de IJzer, en de bekenden van de voorbije dagen worden opgeslorpt door de vele nieuwe stappers. Na onze middagkoffie is het minder druk en stap ik toch wat vlotter. Uiteindelijk om halfzes stoppen we in MELIDE. We hebben vandaag 40 km afgelegd.
Zaterdag 23 juli. Nog 50,5 km. Maar de Camino is bezaaid met groepen, afgezet door autocars - wandelgroepen op weekendexcursie. Onze etappe eindigt in PEDRUOZO op 18km van de meet. 's Avonds wordt nog wat gedronken en gepraat met de bekende tochtgenoten, en één van hen verklaart dat zij - doodmoe -zich vandaag enorm gesteund had gevoeld door de simpele vraag van Marcel ... "en vandaan al tot Santiago?" Wanneer ik mij was binnenhaal voor het slapengaan blijkt mijn korte broek verdwenen van de wasdraad. Na wat zoekwerk blijkt een duitser zich vergist te hebben en is alles weer ok.
Zondag 24 juli. Al stappend ontbijt ik. Een losse tand speelt me reeds een paar dagen parten om smakelijk te eten maar ik wil geen tijd verliezen. Om 11 uur, vanop MONTE DO GOZO zien we samen SANTIAGO in de vallei liggen, 5km verder. Hier is het andermaal druk en bijna zoals de Grote Trek komen we de stad binnen. De aankomst aan de kathedraal is wel emotioneel, maar zeker niet overweldigend. WE ZIJN ER !
Zondag 24 juli. Het is enorm druk in de stad. Blijkbaar wordt de ganse week de 800ste verjaardag van de kathedraal gevierd. 's Avonds groot lichtspel en vuurwerk, overal muziek van straatmuzikanten, dans en drank. Maar wij liggen er al om 21u30 in om te bekomen
Maandag 25 juli, de feestdag van Sint Jacob. Eén der koninklijke prinsen woont vandaag de mis bij. En dit brengt natuurlijk nog extra drukte met zich mee, en ook enkele politiek getinte betogingen.
Dinsdag 26 juli. We zijn blij dat we vandaag naar FINSTERRA kunnen trekken, nadat we de tiketten voor onze terugreis op zak hebben. En de nacht brengen we door met enkele anderen op het strand, goed beschut achter enkele rotsen.
Woensdag 27 juli terug in de stad tegen 15 uur. Kopen van de laatste souveniers en bagage klaarmaken voor de terugreis.
Donderdag 28 juli vetrekt onze bus om 11u30, gevuld met pelgrims uit alle landen en rugzakken
Vrijdag 29 juli. Na 111 dagen komen we tegen 16u30 aan in Antwerpen na een best geslaagde busrit. Meerdere familieleden en vrienden staan ons op te wachten, maar jammer genoeg is Myriam er niet bij. Omwille van gezondsheidsredenen moet zij even verstek geven.
Zondag 17 juli:Santa Catalina de Samoza - Riego de Ambros. Om 6u staan we als eersten op en nemen een ontbijt in de albergue. We zien nu duidelijk de montes de Leon en stappen vol verwachting richting Cruz de ferro. Het wordt onze mooiste wandeling tot nu toe in Spanje. Door woest en desolaat landschap over een prachtig slingerend rotspaadje. Aan het Cruz de ferro worden we even stilletjes en we zijn gelukkig een moment alleen. Een kwartiertje later stromen fietsen toe, moto's en auto's. De t° komt vandaag niet aan 15 °C en met koude spieren beginnen we aan de afdaling. We houden het bij 30 km in Riego de Ambros waar we ons potje kunnen koken.
Zaterdag 16 juli:San Martin del camino - Santa Catalina de Samoza. Tot 6u30 is het weer muisstil in de slaapzaal, en goed uitgeslapen vertrekken we richting Astorga. Van landbouwgewassen is er nu geen sprake meer, het terrein is te ruw geworden. Rond 13u belanden we in Astorga; een stad die iedereen wel moet bevallen omwille van zijn prachtige kerk, stadhuis, gezelligheid; we noteren het alvast, maar onze neus staat nu richting Santiago de Compostela en we laten de stad achter ons. We passeren nog Murias en duiken een albergue in aan 5 euro in Santa Catalina de Samoza. Geen kookgelegenheid maar we eten lekker ,8,5 euro all in. We noteren 220 km voor deze week, ons record.
Vrijdag 15 juli: Leon - San Martin del camino. De 38 km zitten nog in de benen en we plannen voor vandaag 25 km. De camino loopt vandaag zowat parallel met een drukke rijbaan en het wordt een wandeldag om vlug te vergeten. Rond 15u vinden we een albergue privado aan 5 euro met kookgelegenheid.
Donderdag 14 juli:El Burgo - Leon. Het sanitair was een beetje krap voor 12 personen, maar weerom stilte tot 6.30u en na ontbijt in de tuin vertrekken we voor 38 km richting Leon. Het laatste deel van de meseta lopen we in 25°C maar weerom een frisse wind. De Ebro waren we al eerder gepasseerd en vandaag kruisen we de Esla. Het uitzicht lijkt vandaag meer op een troosteloze vlakte, zodat vooral de picos del Europa, aan onze rechterkant, onze aandacht trekken. Het stappen loopt lekker en rond 17u zijn we aan een albergue municipal met 140 bedden. Goed sanitair en iedereen slaapt tot 6u30.
Vandaag overschrijden we de 2000 km,er resten ons nog 300 naar Santiago, 90 naar Finistère en we wagen ons al aan aftellen. Rond 1 augustus komt er een einde aan onze grote vakantie.
Woensdag 13 juli:Calzadilla de la cueza - El Burgo raneiro. Prima nachtrust en om 7u zijn we op pad na een ontbijt in de tuin. We bevinden ons nog steeds op de "gevreesde" meseta, maar iedereen loopt met jas en muts op tegen de koude wind. Het wordt weer lekker wandelweer en we stappen tot in El Burgo waar we inchequen voor 8 euro. Geen keuken, dus om 19u nemen we een menu pelegrino voor 9 euro.
Dinsdag 12 juli: Fromista - Calzadilla de la cueza. Weerom stilte in de slaapkamer van 21 tot 6u; dan loopt onze wekker af want er wachten 36 km. Het is onverwacht lekker koel op de meseta en tussen 14 en 15u moeten we schuilen voor een onweer. De camino zou niet geschikt zijn voor de wandelkar, steile hellingen bezaaid met stenen, de meseta een hel, de albergues geen goede rustplaatsen. De ene overdrijving al groter dan de andere want we vinden op onze tocht goede wandelwegen in vergelijking met de GR3 en GR65 in Frankrijk.
Maandag 11 juli: Castrojeriz - Fromista. We slapen in een rustige albergue municipal en goed uitgeslapen vertrekken we voor Fromista+4 km. We krijgen nu een duidelijk beeld van de meseta, een hoogvlakte rond de 800 m, afgewisseld met soms steile dalen. Dat er behoorlijk veel wind is verklaren ons de ontelbare windmolens, maar van de hoge t° in juli is niets te merken. Het laatste uur loopt het pad langs het canal de Castilla en we profiteren van de schaduw van de bomen. In Fromista horen we dat er in het volgende dorp slechts 18 bedden zijn en we nemen geen risico.
