hiermee begin ik aan mijn allernieuwste blog die ik (hopelijk) een jaar lang up-to-date zal houden in het verre China. Voor degenen die mij niet kennen en zich afvragen wat ik in godsnaam in China te zoeken heb, zal ik kort en bondig formuleren wat precies mijn missie is. Ik, Kerlijne (aka Kelan in het Chinees), ga gedurende één jaar ons Belgenlandje achter me laten om Chinees te studeren aan de Wuhan University in de Chinese provincie Hubei. - "Een volledig jaar?" * "Jup." - "Amai da's lang..." Een half jaar China vind ik persoonlijk te kort. We zullen snel te weten komen of ik mijn mening moet herzien of niet. Het grootste deel van de sinologen aan de KuLeuven gaat trouwens een volledig jaar. De meesten, zij het niet iedereen, vertrekken op 26 augustus al. Ik heb besloten op mijn eentje achterna te komen. We zitten bijna allemaal verspreid, en ik hoop dat ik de kans krijg om bij een paar vriendjes binnen te springen ;). Tussen 1 en 10 september moet ik me aanmelden op mijn universiteit in Wuhan. Ik hoop op een éénpersoonskamer, maar we zullen zien. Op zich vind ik een kamer delen met een andere buitenlandse studente niet echt een probleem, maar een heel jaar lijkt me toch lang, tenzij ik zo luid snurk dat zij eerst vertrekt :).
Ik behoud de gele lay-out van deze blog tot het echt pijn begint te doen aan de oogjes :). Deze post is eigenlijk nog maar een experiment, want veel groot nieuws heb ik natuurlijk nog niet. Ikzelf maak me nog niet echt veel zorgen over China, mijn ouders daarentegen wel. Er moet dan ook een ganse bureaucratische rompslomp in orde gebracht worden waarvoor we van hot naar haar moeten rijden. Ik heb vandaag in één keer 16 pasfoto's laten maken in de hoop daar eventjes mee toe te komen. Gisteren heb ik een bezoekje aan de oog- en tandarts gebracht en ondertussen passeer ik ook nog een paar keer langs de dokter voor inentingen. In juli heb ik in beide bovenarmen al een spuit gehad. Van mijn nobele doelstelling mijn cursussen eens te ordenen is die avond niets meer in huis gekomen, aangezien mijn rechterarm niet meer meewerkte. Al die vreemde ziektes ginder ook... SARS, Mexicaanse Griep, hondsdolheid, Aids :). We hebben in samenspraak met dokter Bart besloten de spuit tegen hondsdolheid te laten voor wat het is. Die inenting kost niet enkel stukken van mensen, je moet er ook nog eens helemaal voor naar het Pasteurinstituut rijden. Ochja, zo lang er geen hond in mijn been bijt, is er niets aan de hand. Nu nog het visum, een visa-kaart, de verzekering, en een grote voorraad lenzen. Vanaf vrijdag heb ik ook een brilletje :), aangezien ik dat nooit gehad heb sinds ik lenzen draag.
Als er dan toch íets is waar ik me momenteel zorgen over maak, dan is het over wat ik meeneem naar China en vooral over wat ik moet thuislaten. Gezien het feit dat ik voor 11 dagen Turkije al aan iets meer dan 20 kilo zat, is een koffer voor een jaar China klaarmaken voor mij een hele uitdaging. Mijn sinologie-trui gaat mee, maar daarbuiten is alles nog onzeker. Geen 6 paar schoenen dit keer :) en enkel de meest comfortabele kleren. Ten slotte reserveer ik ook een groot deel van mijn valies voor pure chocolade met vanillevulling. Gesmolten of niet, chocolade blijft chocolade.
Jaja, zoals iedereen zegt "begint het stilaan af te korten" eh. Ik heb geen grote "goodbye party" gepland, al was daar onder de sinologen eerst wel sprake van, dus het zal een afscheid in intieme kring worden peins ik :). Echter, men mag nog niet dramatiseren: Het is nog maar begin augustus! Genoeg gaatjes dus om nog wat van het Belgenlandje te genieten, waar het nu voor een keer eens niét regent.
Ik ben Kerlijne, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Kelan.
Ik ben een vrouw en woon in Mol (België) en mijn beroep is sinologe.
Ik ben geboren op 27/07/1988 en ben nu dus 35 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: karakters pennen en karaoke zingen.
Ik hou van Chinezen, rijst, hotpot en stokjes.
