L.B.G.

Vriendenkring LOF

Verslag:

5-daagse Bütgenbach 04 tot 08/08/2008.

2008

04/08/2008

Vertrokken in Brussel Centraal met de autocar bestemming Bütgenbach in de Oostkantons. We hadden tussenstoppen in Vilvoorde en Leuven om onze andere leden daar gaan op te pikken. Onderweg werd er even halt gehouden voor een sanitaire stop en konden meteen onze leden een koffie (met of zonder koffiekoek) of eventueel een frisdrank gebruiken.

Ondertussen bezochten we de koolmijn van Blegny en werden er rondgeleid door een perfect Nederlandstalige gids die bovendien in de mijnen had gewerkt.

Wij werden deskundig naar de ondergrond geleid en konden ons een indruk geven van hoe het er destijds aan toe ging in de mijnen en hoe zwaar labeur er hiermede gepaard ging.

Daarna werd er aan tafel gegaan en werd ons middagmaal genuttigd dat we besteld hadden alvorens de rondgang in de mijn.

Rond 15 u 10 verlieten we deze koolmijn van Blegny om koers te zetten naar de Amerikaanse begraafplaats van Henri Chapelle.

Dit kerkhof met al zijn witte kruisjes was weer een pijnlijke herinnering aan de oorlogsjaren in Europa. Spijtig genoeg werden daaruit niet de nodige lessen getrokken en woeden er nog steeds oorlogen op verschillende plaatsen in de wereld.

Daarna zetten we onze reis verder en kwamen we langs de stuwdam van de Vesder die de grootste uit België blijkt te zijn.

Via Jahlay stegen we van +/- 200 meter naar 625 meter boven de zeespiegel.

Dit blijkt het grootste niveauverschil in één streek in België te zijn.

Via de Hoge Venen reden we naar de Baraque Michel met een hoogte van 678 meter. Met zijn 694 meter is het Signal van Botrange dan weer nog net iets hoger met een mast die 6 meter hoger 700 meter aanduid, maar dit is uiteraard een door de mens artificieel uitgedachte hoogte en heeft niets met de ware hoogte te maken, een gadget als het ware.

Verder zagen we nog de skipistes van Orivat (zonder sneeuw uiteraard), ook de

Stuwdam van Robertville die in 1928 werd gebouwd met een diepte van 65 meter en die zich tot 74 meter verheft.

Langs de vallei van de Warche komen we langs Rocherath met zijn 681 meter hoogte het hoogstgelegen dorp van België.

Verder reden we langs het militair domein van Elzenborn en bereikten we zo onze bestemming in Bütgenbach : “ Hôtel du Lac “ bij de sympathieke uitbaters Claudine en Herman en ook de sympathieke restauranthouder Stefan

Nadat ons de kamers werden toegewezen en we ons verfrist hadden was het tijd om van ons uitgebreid avondmaal te genieten waarna nog een tijdje werd nagepraat en kennissen gelegd. Anderen verkozen dan wel om ofwel een wandelingetje te maken maar weer anderen verkozen hun bedstede op te zoeken.

05/08/2008

Na een flinke nachtrust en een stevig ontbijt gingen we een uitstap maken en Bütgenbach zelf verkennen.

Langs 108 meter hoge windmolens reden we doorheen het landschap en kwamen we ondermeer langs een proefveld van de firma Eternit uit Kapelle op den Bos, waar materialen uitgestald lagen die werden blootgesteld aan het ruwe klimaat aldaar en zo op hun degelijkheid worden getest.

Aan de kerk van Bütgenbach zette Herman ons af om ons in staat te stellen om een wandeling te doen naar de stuwdam en omgeving.

Omstreeks het middaguur was het dan weer tijd om het restaurant “Landhaus Küper” op te zoeken alwaar ons weer een lekkere maaltijd werd opgediend en voorafgegaan door de gebruikelijke aperitief.

Nadat onze magen weer verzadigd waren werd dan weer met de autocar koers gezet naar “Wildgehege Hellenthal” waar we een show te zien kregen met roofvogels van allerhande grote. Dit parkdomein van 65 ha groot ligt aan de rand van het “nationaalpark Eifel” Zij boden ons een adembenemende show op met deze roofvogels gaande van diverse uilen, valken, arenden, gieren enz…

Deze vogels vlogen rakelings langs onze hoofden een om hun prooi proberen te bemachtigen. Na de show gingen sommige van onze leden zich vergapen aan de verschillende roofvogels rondom ons terwijl andere verkozen om een rondrit met het treintje te doen. Anderen hadden dan weer dorst of lust en verkozen het zonnige terras van het domein op te zoeken.

Na deze boeiende en spectaculaire show werd er dan weer verzamelen geblazen en werd de terugweg naar het hotel aangevangen waar ons weer een lekker avondmaal opwachtte. Na dit avondmaal stond er nogmaals een uitstap naar een kegelbaan in Hotleu op het programma via de A60. Na de verplichte wisseling van schoeisel werden er dan 2 ploegen gevormd die het tegen mekaar zouden opnemen.

Aangezien de meeste mensen niet geoefend waren voor deze sport ontstonden de gekste taferelen en werd dan weer gevolg door en antwoord in de vorm van een lachsalvo. De scores wisselden dan van 0 naar toch enkele die een 9 konden versieren. Uiteindelijk kwam 1 ploeg als leider uit maar het verschil op de andere ploeg was danig miniem. Voorwaar, dit was een kegelavond die zorgde voor vele menselijke contacten en een verbroedering. Inderdaad, sommige mensen kenden mekaar sedert jaren maar konden nu van mekaar hun naam en voornaam leren.

En zo kwam er weer een einde aan een prachtige dag en avond.

06/08/2008

Vandaag ging de tocht naar de Vulkaaneifel, weliswaar na het gebruikelijk uitgebreid ontbijt. Omstreeks ietjes na negen, vertrok de autocar met onze sympathieke chauffeur Herman, via Bühlingen, de oudste plaats in de Oostkantons richting Prüm. De Vulkaaneifel staat bekend voor zijn warmwaterbronnen, Maaren (een soort meren die zich hebben gevormd in de kraters) en ook komt het bekende mineraal water Gerolstein uit deze vulkaaneifel.

En zo kwamen we stilaan aan de Abdij Himmerood waar we even de rust van de paters aldaar dreigden te verstoren. Maar uiteindelijk viel dit nogal mee, de kerk werd er bezocht en nadien kon iedereen op zijn eigen manier de sfeer opsnuiven, een wandelingske maken in de mooie omgeving. Paradijselijk zou men zich wanen nabij de tuin “Rosetta’s Paradiesgärtchen” maar dan hadden de meeste reeds het terras van de abdij ingenomen en verscholen er zich achter een koffie, bier of wijn.

En weer zette de autocar zich in beweging en werd er richting Manderscheid gereden en dit onder een stralende zon.

Het uitgebreid middagmaal werd dan gedegusteerd in het sfeervol restaurant Heidsmühle in Manderscheid.

Nadat al onze magen verzadigd waren na aperitief, 3 gangen maaltijd en afzakkertje, werd de uitstap verder gezet doorheen het Liezertal en passeerden we Klausen-Minheim alwaar de Liezer in de Moesel vloeit. We konden ons ondertussen vergapen aan de Moezel met zijn vele meanders.

De terugweg naar het hotel werd stilaan aangevat alwaar we rond 19 uur aankwamen. In het Hotel aangekomen hadden we even de tijd om ons te verfrissen en van kledij te wisselen om dan weer snel te verzamelen aangezien het avondmaal elders werd geserveerd.

Het avondmaal ging dan door in het restaurant “La Faitafondue” in Waimes.

Dit is een restaurant in het teken van “piraten”. Daar werd ons een Fondue maaltijd aangeboden. Op een bepaald ogenblik kwam Claudine, Herman’s echtgenote ons een outfit van Kapers en piraten geven en de muziek werd alvast gestart. De dans freaken onder ons konden zich dan ook uitleven in hun dansen.

Omstreeks 23 uur kwam hieraan een einde om het Hotel terug te vervoegen aangezien de chauffeur zich diende te houden aan de wettelijke rijtijden.

07/08/2008

Het ontbijt werd vervroegd omdat we een volledige dagreis voor de boeg hadden namelijk een dag aan de Rijn. Via het meer van Kronenburg en het gelijknamig stadje, via Brühl met zijn Phantasialand reden we richting Bonn de vroegere hoofdstad van Bondsrepubliek Duitsland.

Bonn ligt niet zover van Keulen (naar Duitse maatstaven althans) alwaar de Dom het stadsbeeld overstijgt met zijn 157 meter hoogte. Om deze hoogte en omvang te bereiken werd er wel, met de middelen van toen, er aan gebouw van de 13^de tot de 18^de eeuw. Keulen telt circa 1 miljoen inwoners.

Bonn daarentegen heeft een 400.0000 inwoners en is een moderne stad. Het authentieke Bonn vindt men enkel rondom de Markt. Dus kregen we een uurtje vrij om de stad te verkennen, een bezoekje aan de Dom, de winkelstraten en de boorden van de Rijn.

Na een middagmaal in de vorm van een wandelend banket werden we door onze chauffeur Herman naar de opstapplaats van ons schip gebracht. Met dit schip legden we gedurende 2 uur 30 een zeer aangename cruise af langs deze Rijn met zijn meanders, om uiteindelijk via Köningswinter en via de legendarische brug van Remagen (of wat er van overblijft), Linz te bereiken.

Van een ding was iedereen overtuigd, het is altijd steeds een verademing zo een mooie vaart op zo’n prachtig schip te mogen maken en te kunnen genieten van de mooie landschappen met zijn vele kastelen, die als het ware aan ons voorbij glijden. Aangekomen in Linz werden we terug opgevangen door chauffeur Herman die ons veilig via plaatsjes als Prüm waar de laatste sandalen van Jezus Christus zouden bewaard worden, Brühl enz...weer huiswaarts voerde.

In het Hotel aangekomen hadden we even de tijd om ons te verfrissen en van kledij te wisselen om dan weer te verzamelen aangezien het avondmaal dit maal in het teken stond van ons vertrek ’s anderdaags.

Na het avondmaal werden we inderdaad vergast op een muziekavond met een accordeoniste en was het weer dansen geblazen. Spijtig genoeg, zelfs aan het mooiste liedje komt er een einde, dus ook aan deze avond. Spijtig genoeg zou dit onze laatste avond zijn die we in dit hotel zouden doorbrengen, althans voor deze periode, daarna werden de kamers en de bedden opgezocht en zo kwamen onze vermoeide ledematen tot rust.

08/08/2008

Wat staat er vandaag op het programma?

Na ons bad te hebben genomen kregen we plots een onverwacht telefoontje. Een van onze Dames had te kampen met een fikse bloeding die maar steeds aanhield.

We dienden dus beroep te doen op dochter XXXXXXXXXXX die prompt een dokter opbelde. De dokter zei dat we onmiddellijk naar hem diende te komen aangezien hij op verplaatsing hieraan niet kon verhelpen.

Meteen werd de vriend van de dochter opgebeld en deze kwam meteen aangereden en begeleidde ons tot bij de dokter in Büllingen.

Na een uitgebreide verzorging aldaar zei de dokter dat het een risico inhield om met deze Dame in een car de lange rondrit richting Vilvoorde te maken. We werden door de vriend van de dochter weer naar het hotel gebracht alwaar de groep reeds van een stevig ontbijt hadden genoten.

We deden dan ook hetzelfde, deze Dame weliswaar met de nodige omzichtigheid en we onherroepelijk onze aandacht dienden te besteden aan het klaarmaken van onze koffers. Ja, bij velen bleken de valiezen en koffers opeens te klein. Inderdaad, door de vele souvenirs en aankopen die werden gedaan was het nodig heel erg samen te drukken.

Iets na 9 uur 45 werd dan de terugtocht aangevat, maar ondertussen was de bloeding niet gestopt en werd de dokter getelefoneerd en ons de opdracht gaf deze Dame naar de kliniek in Malmedy te brengen, wat we dan ook zo vlug mogelijk deden.

Terwijl Mevrouw Vannieuwenborgh en Herman deze Dame naar de kiniek bracht deed de chauffeur later een rondrit door Malmedy om vervolgens op een parking het vervolg af te wachten. Na verloop van tijd was het zover en waren we blij dat Liliane samen met Herman en Marie-Louise met deze Dame terug kwamen. In de kliniek hadden ze de bloeding uiteindelijk kunnen stoppen door middel van het dichtschroeien.

Dan werd het programma verder afgewerkt met een geleid bezoek en rondleiding aan “Spa Monopole” in Spa.

met nog een sanitaire stop langsheen de autoweg.

Via Leuven, Brussel bereikten we Vilvoorde waar de laatste reizigers werden thuisgebracht, niet vooraleer reeds velen hadden beslist om volgend jaar maar met een ander programma zeker terug te keren of zelfs misschien deel te nemen aan het verblijf dat van 4 tot 8 december reeds in de steigers staat.

Zulke verblijven zij immers een aanrader en zeker voor herhaling vatbaar. Het is namelijk een prachtige streek die bovendien in de onmiddellijke omgeving van Nederland, Luxemburg en Duitsland gelegen is en bovendien in het mooie Eifelgebied. Het biedt dus mogelijkheden om jaarlijks een ander programma voor te stellen. Sedert de komst van de € is het bovendien positief dat men overal met Euro’s terecht kan.

Ik hoop dat dit verslag een beetje onze avonturen tijdens dit verblijf kan weergeven.

Van Moer Etienne

L.B.G. Vriendenkring LOF